Return to Video

می خواهید به کودکان آموزش دهید؟ به آنها خوب غذا بدهید

  • 0:01 - 0:03
    من یک آشپز
  • 0:03 - 0:04
    و سیاستگزار غذا هستم،
  • 0:05 - 0:08
    اما در یک خانواده پر از معلم بزرگ شده ام.
  • 0:08 - 0:12
    خواهرم یک مدرس آموزشهای ویژه در شیکاگو.
  • 0:12 - 0:16
    پدرم بعد از ۲۵ سال تدریس کلاس پنجم
    اکنون بازنشسته شده است.
  • 0:16 - 0:19
    عمه و عمویم استاد دانشگاه بودند.
  • 0:19 - 0:20
    تمام عموزاده هایم هم تدریس می کنند.
  • 0:20 - 0:24
    در خانواده من همه به غیر از من
    تدریس می کنند.
  • 0:25 - 0:30
    آنها به من آموختند که تنها راه
    رسیدن به جواب های درست
  • 0:30 - 0:32
    پرسیدن سوال های درست است.
  • 0:33 - 0:35
    پس این سوال های درست کدامند؟
  • 0:35 - 0:39
    وقتی به پیشرفت نتایج در
    آموزش و پرورش فرزندانمان فکر می کنیم؟
  • 0:41 - 0:43
    قطعا جواب های مهمی
    وجود دارند،
  • 0:43 - 0:45
    اما فکر میکنم اینجا نقطه
    خوبی برای آغاز است:
  • 0:46 - 0:48
    به نظر ما رابطه بین
  • 0:48 - 0:52
    رشد ذهنی یک کودک
  • 0:52 - 0:53
    و رشد بدنی آنها چیست؟
  • 0:54 - 0:57
    ما چه انتظاری از یادگیری کودکانمان
    باید داشته باشیم
  • 0:57 - 1:01
    اگر رژیم غذایی آنها پر از قند
    و خالی از مواد مغذی باشد؟
  • 1:01 - 1:03
    چطور ممکن است یادگیری مناسب داشته باشند
  • 1:03 - 1:08
    اگر بدنشان همواره به سمت گرسنگی میل کند؟
  • 1:09 - 1:12
    و با توجه به تمام منابعی که داریم به
    مدارس اضافه می کنیم،
  • 1:13 - 1:15
    ما باید توقف کنیم و از خودمان بپرسیم
  • 1:15 - 1:18
    آیا ما واقعا در حال آماده سازی کودکان مان
    برای موفقیت هستیم؟
  • 1:19 - 1:21
    چند سال پیش
  • 1:21 - 1:24
    من داور یک مسابقه آشپزی به نام "Chopped" بودم
    (به معنی تکه تکه شده)
  • 1:24 - 1:27
    در آن چهار آشپز با مواد اولیه
    راز آمیز مسابقه می دهند
  • 1:27 - 1:30
    تا مشخص شود کدام یک بهترین غذا را
    آماده می کند
  • 1:31 - 1:34
    به غیر از یک قسمت--
    که بسیار خاص و مهم بود
  • 1:35 - 1:39
    به جای چهار آشپز متعصب
    که تلاش می کردند خودشان را نشان دهند--
  • 1:39 - 1:41
    چیزی که من هیچی راجع بهش نمی دانستم--
  • 1:41 - 1:42
    (خنده حضار)
  • 1:42 - 1:44
    این آشپز ها, آشپز های مدرسه بودند--
  • 1:44 - 1:48
    یادتون هست خانم هایی را که در مدرسه
    "خانم ناهار" صدا می کردید؟
  • 1:48 - 1:50
    اما آنهایی که مد نظر من هستند را
    "آشپز های مدرسه" می نامیم.
  • 1:51 - 1:54
    خب. این خانم ها
    خدا بهشان برکت بدهد
  • 1:54 - 1:58
    آنها تمام روز را برای آماده کردن غذا
    برای هزاران کودک صرف می کنند
  • 1:58 - 2:02
    صبحانه و ناهار
    فقط با ۲.۶۸ دلار به ازای هر ناهار
  • 2:02 - 2:05
    که در حقیقت یک دلار آن صرف خود
    غذا می شود.
  • 2:05 - 2:07
    حالا در این قسمت،
  • 2:07 - 2:10
    ماده اولیه راز آمیزغذای اصلی
    کینوا بود. (نوعی گیاه)
  • 2:11 - 2:12
    می دانم که زمان زیادی گذشته
  • 2:12 - 2:14
    از آخرین باری که شما در مدرسه ناهار خوردید،
  • 2:15 - 2:17
    و ما پیشرفت های زیادی در مواد
    مغزی داشتیم
  • 2:17 - 2:20
    اما کینوآ هنوز بخش اصلی کافه تریا
    های مدارس را شامل نمی شود
  • 2:20 - 2:22
    (خنده حضار)
  • 2:22 - 2:24
    پس این یک چالش بود
  • 2:24 - 2:27
    و غذایی که هرگز فراموش نخواهم کرد توسط
    یک خانم‌ پخته شده بود
  • 2:27 - 2:29
    به نام شریل باربارا.
  • 2:30 - 2:31
    شریل مدیر مواد مغزی در
  • 2:31 - 2:34
    دبیرستان عمومی در کانکتیکات بود.
  • 2:34 - 2:37
    او یک پاستای بسیار خوشمزه پخته بود.
  • 2:37 - 2:38
    فوق العاده بود.
  • 2:38 - 2:40
    یک پاپاردل با سس ایتالیایی
  • 2:40 - 2:42
    کیل و پارمزان.
  • 2:42 - 2:45
    خوش طعم بود با کیفیت نظیر رستوران ها
    به غیر از اینکه--
  • 2:46 - 2:49
    او کینوآ را نسبتا خام اضافه کرده بود
  • 2:49 - 2:50
    به غذا
  • 2:51 - 2:53
    این انتخاب بسیار عجیب بود،
  • 2:53 - 2:55
    و بسیار ترد هم از آب درامده بود.
  • 2:55 - 2:58
    (خنده حضار)
  • 2:58 - 3:03
    پس من ژست داور تلویزیونی شماتت بار
    که باید را به خود گرفتم،
  • 3:03 - 3:05
    و از او دلیل این کار را پرسیدم.
  • 3:05 - 3:09
    شریل جواب داد:‌ "خب، اولا
    من نمیدانم کینوآ چیست."
  • 3:09 - 3:10
    (خنده حضار)
  • 3:10 - 3:14
    «اما میدانم که امروز دوشنبه است،
  • 3:14 - 3:17
    و در مدرسه من در دبیرستان عمومی،
  • 3:17 - 3:19
    من همیشه پاستا می پزم»
  • 3:20 - 3:22
    ببینید، شریل این موضوع را برای
    خیلی از کودکانش توضیح داد،
  • 3:23 - 3:25
    هیچ غذایی آخر هفته ها پخته نمیشد.
  • 3:27 - 3:29
    نه در شنبه ها،
  • 3:31 - 3:32
    و نه در یکشنبه ها.
  • 3:33 - 3:36
    پس پاستا درست کرد
    چون میخواست مطمئن باشد
  • 3:36 - 3:40
    چیزی درست کرده است که می داند
    بچه هایش می خورند.
  • 3:41 - 3:44
    به قول خودش،‌ چیزی که گوشت بدنشان شود.
  • 3:45 - 3:48
    چیزی که سیرشان کند.
  • 3:49 - 3:51
    وقتی که دوشنبه از راه رسید
  • 3:52 - 3:55
    شدت گرسنگی بچه های او آنقدر شدید بود
  • 3:55 - 3:58
    که نمی توانستند حتی راجع به یادگیری
    فکر کنند.
  • 3:59 - 4:02
    غذا تنها چیز بود که در فکرش بودند.
  • 4:05 - 4:06
    تنها چیز.
  • 4:07 - 4:10
    و متاسفانه، آمار ها هم داستان--
    مشابهی را نقل می کنند.
  • 4:11 - 4:13
    پس بیایید این موضوع را برای
    یک کودک تصور کنیم.
  • 4:15 - 4:16
    و ما باید بر روی
  • 4:16 - 4:18
    مهمترین وعده روز، صبحانه تمرکز کنیم.
  • 4:18 - 4:20
    با الیسون آشنا شوید.
  • 4:20 - 4:21
    او ۱۲ سالش است،
  • 4:21 - 4:23
    مثل شلاق باهوش است
  • 4:23 - 4:26
    و میخواهد وقتی بزرگ شد یک فیزیکدان شود.
  • 4:26 - 4:30
    اگر الیسون به مدرسه ای برود که در آن
    صبحانه مغذی
  • 4:30 - 4:31
    برای همه بچه هایش سرو شود،
  • 4:31 - 4:33
    این اتفاق ها رخ می دهند.
  • 4:33 - 4:36
    شانس بدست آوردن یک وعده مغذی
  • 4:36 - 4:40
    با میوه و شیر، با نمک و قند کمتر
  • 4:40 - 4:41
    به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
  • 4:42 - 4:46
    الیسون نسبت به دیگر کودکان چاقی
    کمتری خواهد داشت.
  • 4:47 - 4:48
    نیاز کمتری به پرستار خواهد داشت.
  • 4:49 - 4:52
    مقدار کمتری استرس و افسردگی تجربه میکند.
  • 4:52 - 4:54
    اخلاق بهتری به خود میگیرد.
  • 4:54 - 4:57
    حضور در کلاس بیشتری خواهد داشت
    و اغلب به موقع به کلاس می رسد.
  • 4:57 - 4:58
    چرا؟
  • 4:58 - 5:01
    خب، چون یک غذای خوب در مدرسه منتظرش است
  • 5:02 - 5:05
    به طور کلی،‌الیسون در سلامت بهتری
  • 5:05 - 5:07
    از یک دانش آموز معمولی است.
  • 5:08 - 5:09
    پس آن بچه ای که
  • 5:09 - 5:12
    یک صبحانه مغزی منتظرش نیست چی؟
  • 5:12 - 5:14
    خب، با تامی آشنا شوید.
  • 5:14 - 5:17
    او هم ۱۲ سالش است، یک بچه فوق العاده
  • 5:17 - 5:18
    می خواهد دکتر شود،
  • 5:19 - 5:21
    وقتی تامی در مهد کودک است،
  • 5:21 - 5:24
    در ریاضیات ضعف نشان میدهد.
  • 5:25 - 5:27
    وقتی به کلاس سوم می رسد
  • 5:27 - 5:29
    نمرات ریاضی و روخوانی کمتری می گیرد.
  • 5:31 - 5:32
    وقتی ۱۱ سالش می شود
  • 5:32 - 5:36
    شانس این که یک درس را تکرار کند
    بالاتر می رود.
  • 5:38 - 5:41
    تحقیقات نشان میدهد،‌بچه هایی که تغذیه
    کامل ندارند،
  • 5:41 - 5:42
    مخصوصا در صبحانه،
  • 5:42 - 5:45
    عملکرد شناختی ضعیف تری دارند.
  • 5:47 - 5:49
    اما چقدر این مساله فراگیر است؟
  • 5:50 - 5:52
    خب، متاسفانه، بسیار زیاد!
  • 5:54 - 5:55
    به این ۲ آمار دقت کنید
  • 5:55 - 5:58
    که به نظر می رسد در دو سوی
    مخالف این مساله هستند،
  • 5:58 - 6:00
    اما در حقیقت دو سوی یک سکه اند
  • 6:01 - 6:03
    از یک سو
  • 6:03 - 6:06
    از هر ۶ آمریکایی، یک نفر غذای
    کافی دریافت نمی کند
  • 6:06 - 6:09
    شامل ۱۶ میلیون کودک
    --تقریبا ۲۰ درصد --
  • 6:10 - 6:11
    غذای کافی ندارند
  • 6:11 - 6:13
    تنها در این شهر، نیویورک
  • 6:15 - 6:20
    ۴۷۴.۰۰۰ کودک زیر هجده سال
    هر روز گرسنگی می‌کشند.
  • 6:21 - 6:22
    تکان دهنده است.
  • 6:23 - 6:24
    در سوی دیگر.
  • 6:25 - 6:29
    رژیم و مواد مغذی، دلیل شماره یک مرگ های
    قابل پیشگیری و بیماری ها است
  • 6:29 - 6:31
    حداقل در این کشور.
  • 6:32 - 6:35
    و یک سوم کودکانی که امشب راجع بهشان
    صحبت کردیم
  • 6:35 - 6:38
    در مسیر مبتلا شدن به دیابت در آینده هستند.
  • 6:39 - 6:42
    چیزی که هضمش سخت است اما واقعیت دارد
  • 6:42 - 6:44
    این است که مدت هاست که این ها
    همان کودکان هستند.
  • 6:45 - 6:48
    پس آنها خود را با کالری های کم خاصیت و
    ناسالم سیر می کنند
  • 6:48 - 6:52
    کالری هایی که دور و برشان هست و خانواده
    شان می تواند تامین کند
  • 6:53 - 6:55
    اما در پایان ماه
  • 6:56 - 7:00
    کوپن های غذا تمام می شوند و ساعت کار
    کم میشود
  • 7:00 - 7:03
    و آنها توان مالی تهیه هزینه اولیه
    غذا را نخواهند داشت.
  • 7:04 - 7:08
    اما ما باید بتوانیم این موضوع را حل کنیم
    درسته؟
  • 7:08 - 7:09
    ما میدانیم جواب سوالات چه هستند
  • 7:10 - 7:14
    به عنوان بخشی از شغلم در کاخ سفید
    ما برنامه ای تدوین کردیم
  • 7:14 - 7:18
    برای مدارسی که بیش از ۴۰ درصد کودکان
    کم درآمد داشتند،
  • 7:18 - 7:22
    ما می توانستیم صبحانه و ناهار برای هر کودک
    در آن مدرسه آماده کنیم
  • 7:22 - 7:23
    به صورت رایگان.
  • 7:23 - 7:26
    این برنامه به شکل شگفت آوری موفق بوده است،
  • 7:26 - 7:30
    چون کمک کرد یک مانع بزرگ را پشت سر بگذاریم
  • 7:30 - 7:33
    وقتی مساله آماده کردن یک صبحانه مغذی
    برای کودکان بود
  • 7:33 - 7:36
    و اون مانع، شرمساری بود
  • 7:37 - 7:40
    مدارس قبل از مدرسه صبحانه می دادند،
  • 7:41 - 7:45
    و این فقط برای بچه های فقیر تر
    آماده شده بود
  • 7:47 - 7:50
    و همه می دانستند چه کسی فقیر است
    و نیاز به کمک دولتی دارد.
  • 7:51 - 7:56
    حالا، همه بچه ها، بدون توجه به سطح درآمد
    پدر و مادرشان
  • 7:56 - 7:57
    غرور زیادی کسب می کردند.
  • 7:59 - 8:00
    پس،‌ چه اتفاقی افتاد؟
  • 8:01 - 8:03
    خب، مدارسی که این برنامه را اجرا
    کرده بودند
  • 8:03 - 8:08
    ۱۷.۵ درصد رشد در نمرات ریاضی و روخوانی
    تجربه کردند
  • 8:08 - 8:10
    ۱۷.۵ درصد
  • 8:11 - 8:16
    و تحقیقات نشان داده که وقتی بچه ها، صبحانه
    کامل و مغذی دریافت می کنند
  • 8:17 - 8:21
    شانس فارق التحصیل شدن آنها ۲۰ درصد
    افزایش می یابد
  • 8:22 - 8:23
    ۲۰ درصد
  • 8:24 - 8:28
    وقتی به فرزندانمان تغذیه ای که نیاز دارند
    را می دهیم
  • 8:28 - 8:30
    به آنها شانسی برای رشد می دهیم
  • 8:31 - 8:33
    هم در کلاس درس و هم ورای آن
  • 8:34 - 8:37
    لازم نیست به من در این رابطه اعتماد کنید
  • 8:38 - 8:40
    اما باید با دونا مارتین صحبت کنید
  • 8:41 - 8:42
    من عاشق دونا مارتین هستم
  • 8:42 - 8:46
    دونا مارتین یک مدیر مواد مغذی
    در منطقه بورک است
  • 8:46 - 8:48
    در وینسبورک، جرجیا
  • 8:49 - 8:52
    خب، منطقه بورک یکی از فقیر ترین
    محله هاست
  • 8:52 - 8:55
    در پنجمین ایالت فقیر کشور،
  • 8:55 - 9:01
    و تقریبا ۱۰۰ درصد دانش آموزان دونا
    زیر خط فقر زندگی می کردند.
  • 9:02 - 9:03
    چند سال پیش
  • 9:03 - 9:07
    دونا تصمیم گرفت که از استاندارد
    هایی که می آمدند جلو بزند.
  • 9:07 - 9:10
    و استاندارد های غذایی خود را بازسازی کند.
  • 9:11 - 9:15
    او میوه، سبزیجات و انواع
    غلات را بیشتر و یا اضافه کرد،
  • 9:15 - 9:18
    او برای همه دانش آموزانش صبحانه را
    در کلاس سرو می کرد.
  • 9:19 - 9:21
    و او یک برنامه شام نیز طرح ریزی کرد.
  • 9:21 - 9:22
    چرا؟
  • 9:23 - 9:26
    بسیاری از دانش آموزانش وقتی به خانه
    می رفتند شام نداشتند
  • 9:26 - 9:29
    خب،‌آنها چطور برخورد کردند؟
  • 9:29 - 9:31
    بچه ها عاشق غذا شدند
  • 9:32 - 9:34
    آنها مواد مغزی بیشتر را دوست داشتند،
  • 9:34 - 9:36
    و عاشق گرسنگی نکشیدن بودند.
  • 9:37 - 9:41
    اما بزرگترین حامی دونا از یک جای
    غیر منتظره رسید.
  • 9:41 - 9:44
    اسمش اریک پارکر بود،
  • 9:44 - 9:47
    و او مربی فوتبال تیم خرس های برک کانتی بود.
  • 9:48 - 9:51
    مربی پارکر سال ها تیم های معمولی را
    مربی گری می کرد.
  • 9:51 - 9:54
    و خرس ها همیشه وسط های جدول لیگ
    را تمام می کردند--
  • 9:54 - 9:57
    یک نا امیدی بزرگ برای یکی از ایالت
    های عاشق فوتبال
  • 9:57 - 9:58
    در کل کشور.
  • 9:59 - 10:04
    اما وقتی که دونا منو ها را تغییر داد،
  • 10:04 - 10:07
    نه تنها خرس ها در گروه خود برنده شدند
  • 10:07 - 10:10
    بلکه تا قهرمانی لیگ ایالتی هم رسیدند،
  • 10:10 - 10:12
    با شکست تروژان ها پیچ کانتی
  • 10:12 - 10:13
    ۲۸ بر ۱۴.
  • 10:13 - 10:16
    (خنده حضار)
  • 10:16 - 10:17
    و مربی پارکر.
  • 10:18 - 10:21
    دلیل قهرمانی شان را دونا مارتین می دانست.
  • 10:24 - 10:27
    وقتی ما به فرزندانمان تغذیه مناسب
    می رسانیم،
  • 10:27 - 10:28
    آنها رشد می کنند
  • 10:29 - 10:32
    و این فقط محدود به شریل بارباراها
  • 10:32 - 10:34
    و دونا مارتین های این دنیا نمی شود.
  • 10:35 - 10:36
    این بسته به همه ماست.
  • 10:37 - 10:41
    و غذا دادن به کودکان مان با مواد مغذی
    اولیه، تنها نقطه آغاز است.
  • 10:42 - 10:44
    آنچه که من طرح ریزی کرده ام یک مدل است
  • 10:44 - 10:47
    برای بسیاری از مشکلات سختی که با آنها
    مواجه هستیم
  • 10:49 - 10:54
    اگر بر روی هدف ساده تغذیه درست خودمان
    تمرکز کنیم
  • 10:55 - 10:58
    شاهد دنیایی خواهیم بود که پایدار تر
    و امن تر است
  • 11:00 - 11:03
    می توانیم به شکل قابل توجهی بهره وری
    اقتصادی مان را افزایش دهیم:
  • 11:04 - 11:06
    می توانیم سلامت مان را دگرگون کنیم
  • 11:07 - 11:09
    و می توانیم راه درازی را برویم
  • 11:09 - 11:12
    تا مطمئن باشیم زمین می تواند برای
    نسل های آینده هم کافی باشد.
  • 11:12 - 11:17
    غذا نکته ای است
    که تلاش های کلی ما
  • 11:17 - 11:19
    می توانند بزرگترین اثر ها را بگذارند.
  • 11:21 - 11:24
    پس ما باید از خودمان بپرسیم
    سوال درست کدام است؟
  • 11:24 - 11:25
    چه اتفاقی می افتد
  • 11:25 - 11:31
    اگر ما خودمان را با غذایی مغزی تر و
    با رشد پایدار تر تغذیه کنیم؟
  • 11:31 - 11:33
    اثر آن چه خواهد بود؟
  • 11:34 - 11:35
    شریل باربارا،
  • 11:37 - 11:38
    دونا مارتین،
  • 11:38 - 11:40
    مربی پارکر و خرس های برک کانتی--
  • 11:41 - 11:43
    من فکر می کنم آنها جواب درست را
    می دانند.
  • 11:43 - 11:45
    بسیار ازتون متشکرم.
  • 11:45 - 11:49
    (تشویق)
Title:
می خواهید به کودکان آموزش دهید؟ به آنها خوب غذا بدهید
Speaker:
سم کاس
Description:

چه انتظاری از یادگیری کودکانمان می‌توان داشت اگر گرسنه باشند و یا رژیم غذایی پر از قند و خالی از مواد مغذی داشته باشند؟ آشپز قدیمی کاخ سفید و سیاست گزار غذا، سم کاس در رابطه با نقش مدارس در تغذیه بدن کودکان به علاوه ذهن شان سخن می گوید.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
12:02

Persian subtitles

Revisions Compare revisions