Evrenden başka bir yerde yaşam aramalı mıyız? - Aomawa Shields

Dersin tamamı için: http://ed.ted.com/lessons/should-we-be-looking-for-life-elsewhere-in-the-universe-aomawa-shields

Astronomların bulduğu "Potansiyel olarak yaşanabilir" gezegen sayısı artmaya devam ettikçe, "Evrende yalnız mıyız?" sorusuna cevap vermek her zamankinden daha yakın gibi görünüyor. Ama yaşam için başka bir yere bakmalı mıyız? Eğer bu dünyaların birinde yaşam bulacak olursak, orada yaşayan tüm varlıklarla irtibata geçmeli miyiz? Akıllıca mı? Aomawa Shields, merakın bulanık sularında geziniyor.

Aomawa Shields'in verdiği dersin animasyonları Boniato Stüdyoları tarafından yapılmıştır.

Gökbilimciler, Güneş'in dışında
yıldızların etrafında dolanan,

yıldızlarından farklı yörünge
uzaklığında, her türlü boyuttan oluşan

binlerce gezegen keşfettiler.

Bu gezegenlerin en yakın olanları
trilyonlarca kilometre uzaklıkta

ve hatta en büyükleri
en güçlü teleskoplarda bile

uçuşan toprak parçası olarak
görünen gezegenler.

Ama eğer bu gezegenlerden biri
dünyanın boyutuna yakın

ve yörüngeleri de yıldızına
ne çok yakın ne de çok uzak olursa,

okyanuslar barındırabilecek kadar
sert ve sıcak olabilir

ve muhtemelen yaşam olabilir.

Gökbilimciler, bu potansiyel
yaşanabilir gezegenleri keşfetti

ve gözleri büyüdü.

Bu mesafedeki dünyalar
yaşam yapıtaşları barındırabilir mi?

Veya hatta bir canlı, solunum, uygarlık?

"Bu evrende yalnız mıyız?" sorusu
cevaplanmak üzere mi?

Ama durun.

Belki önce farklı bir soru sormalıyız?

Bu evrende yalnız olup olmadığımızı
bulmaya çalışmalı mıyız?

Şayet bu yakın mesafedeki
dünyaların birinde

atmosferik yaşamın izlerini bulursak,
oradaki varlıklarla

iletişime geçmeye çalışmalı mıyız?

Bu akıllıca olur mu?

30 yıl önce NASA'nın verdiği cevap evetti.

1977 yılında, Voyager 1 ve 2
uzay araçları,

samanyolundaki dev gezegenleri
keşfetmek için uzaya fırlatıldı.

Her uzay aracı, insan uygarlığının
hikayesini anlatan ipucu

ve mesajlar içeren bir tür zaman kapsülü,

altın bir fonograf kayıt cihazı taşıyordu.

Bu altın-kaplama bakır disklerin içeriği,
Amerikalı gökbilimciler

ve yazar Carl Sagan'dan oluşan
bir komite tarafından seçilmişti.

Bu diskler, 100'den fazla resim,

ve doğadan bir takım sesler içeriyordu:

Okyanus dalga sesleri,

gök gürültüsü sesi,

kuş

ve balina sesleriydi.

Kayıtlar aynı zamanda
farklı dönem ve kültürden müzikler,

55 dilde selamlama,

Amerika Birleşik Devletleri Başkanı

ve BM Genel Sekreteri'nden verilen
mesajlar içeriyordu.

Aynı zamanda harita da içeriyordu.

Her altın kayıt, 14 titreşen
yıldızın kapsadığı

samanyolumuzun konumunu gösteriyordu.

Dünya dışı zeki canlıların

onların net, eşşiz
frekanslarını kullanarak

Dünya'yı bulabilmeleri için.

Yıllar sonra,
ünlü fizikçi Stephan Hawking,

bir uzaylı türüne gezegenimizin yol
haritasını vermenin hata olduğunu söyledi.

Hawking, bu dünya dışı varlıkların

muhtemelen bir virüsten daha kompleks
bir yapıda olamayacağını,

öyle olsalar bile dünyayı
ziyaret etmelerinin,

Christopher Columbus'un Amerika'yı
keşfettiği zaman, yerlilerin başına gelen

felaketle aynı olacağını söyledi.

Bu arada, altın-kayıtlar
yolculuklarına devam etti.

1990'da her iki Voyager uzay aracı da
Pluto'nun yörüngesinin ötesine ulaştı.

Voyager 1, 2012 yılında
yıldızlar arası uzaya girdi

ve 40.000 yıl içinde
en yakın yıldız sistemine ulaşacak.

Eğer bu iki uzay aracından biri
dünya dışı varlıklar

tarafından keşfedilirse,
altın-kayıt'tan ipuçlarını deşifre edip

bir gün gezegenimize ulaşma ihtimali var.

Eğer daha gelişmiş,

teknolojik bir uygarlık iseler,
bu kısmen doğru.

Umduğumuz gibi insanlar bir gün

yıldızlar arası yolculuk yapabilirse,
hayat daha iyi olabilir.

Ya da tam tersi.

Yaşam formu barındıran gezegenleri aramak,
bizi büyük uçuruma sürükleyebilir.

Muhtemelen evrimsel süreç,
duyarlılık, kişilik ya da

keşfetiğimiz

ilk yaşam biçimi amaçları hakkında

kesin bilgimiz olmayacak.

Yani, gözlerimizi dışarıya
çevirmek bir risktir.

Yaşam tarzımızı tehlikeye atıyoruz.

Ama kendi türümüzü şekillendirmeye
yardımcı olacak

öncü ruhları inkar etmek için
bakmamak daha büyük bir risk olabilir.

Tüm dünya ve evren hakkında
meraklı doğarız.

İnsanoğlunun en büyük başarılarından biri,
bu merakın peşinden koşması.

Belki de bilimin sınırlarını
zorlayan bir oda var,

bizim şevkimizin yanında beşikte
yatmamızı sağlayan,

insanoğlunun en büyük varlıklarından biri:

Umut.