Czemu tatuaże są trwałe? - Claudia Aguirre

Pełna lekcja: http://ed.ted.com/lessons/what-makes-tattoos-permanent-claudia-aguirre

Najstarszy znany tatuaż odnaleziono na peruwiańskiej mumii pochowanej ok. 6000 lat p.n.e. To sporo czasu! Biorąc pod uwagę, że ludzki organizm traci ok. 40 000 komórek skóry na godzinę, jak to możliwe, że taki tatuaż przetrwał? Claudia Aguirre opowiada o metodach robienia tatuaży, potrzebnych do tego urządzeniach i makrofagach (sami zobaczycie, o co chodzi), dzięki którym tatuaże mogą wytrzymać próbę czasu.

Media często prezentują tatuaże

jako oznakę groźnych, dziwacznych

lub spowodowanych modą
zachcianek młodzieży.

Jednak podczas gdy styl tatuaży
wciąż ulega ewolucji,

a ich znaczenie jest różne
w różnych kulturach,

to sam proces ich tworzenia jest tak stary
jak nasza cywilizacja.

Dekoracje na ludzkiej skórze są odkrywane
na ludzkich szczątkach

na całym świecie.

Najstarsze znaleziono na mumii
sprzed 6 tysięcy lat p.n.e.

Ale na czym tak naprawdę polega tatuaż?

Jak wiadomo nasza skóra ulega łuszczeniu,

tracimy około 30 - 40 tysięcy
komórek na minutę.

Czyli około milion komórek na dzień.

Więc czemu tatuaż
nie schodzi razem z nimi?

Barwnik umieszczany jest bowiem głębiej,

gdzie skóra się nie złuszcza.

W przeszłości różne kultury
używały różnych metod, aby to uzyskać.

Pierwsze nowoczesne urządzenie
do robienia tatuaży

było zainspirowane
maszyną do grawerowania Tomasza Edisona

i napędzał je prąd.

Dzisiejsze maszynki

mają malutkie igły z barwnikiem,
którymi nakłuwa się skórę

z prędkością od 50
do 3 tysięcy razy na minutę.

Igły przechodzą przez naskórek,

a barwnik dostaje się do skóry właściwej,

w której znajdują się włókna kolagenu,
nerwy czy naczynia krwionośne.

Igły za każdym ukłuciem powodują rany,

rozpoczyna się proces gojenia,

a system odpornościowy uruchamia
mechanizmy naprawy skóry.

Dlatego właśnie tatuaże
zostają w skórze na stałe.

Najpierw wyspecjalizowane
komórki, makrofagi,

oczyszczają skórę,
pożerając obcy materiał.

Przemieszczają się one
w systemie limfatycznym.

Niektóre z brzuchami pełnymi tuszu
wracają do węzłów chłonnych,

inne zostają w skórze właściwej.

Nie mogą pozbyć się barwnika,

pozostaje on więc widoczny przez skórę.

Niektóre jego cząstki są włączane
do żelopodobnej macierzy skóry właściwej,

inne są pochłaniane przez komórki skórne
zwane fibroblastami.

Na początku barwnik
dostaje się też do naskórka,

jednak gdy skóra się goi,
naskórek złuszcza się

i zastępują go nowe komórki.

Naskórek schodzi wówczas
jak po poparzeniu słonecznym.

Przy profesjonalnych tatuażach zwykle
nie pojawiają się strupki lub bąble,

a regeneracja naskórka zajmuje
od dwóch do czterech tygodni.

Wówczas należy unikać słońca
lub pływania, aby tatuaż nie wypłowiał.

Komórki skóry pozostają na swoim miejscu
aż do ich śmierci.

Są wtedy zastępowane przez pigment
i komórki młode,

barwnik zostaje więc na swoim miejscu.

Tatuaże płowieją jednak naturalnie,

bo ciało reaguje w ten sposób
na obce cząsteczki.

Są one rozkładane i przenoszone
przez makrofagi.

Promieniowanie ultrafioletowe również
może powodować blednięcie barwnika.

Można to ograniczyć, stosując filtry UV.

Komórki skóry są jednak dosyć stabilne,

większość pigmentu pozostaje więc
w skórze do końca życia.

Czy jest więc jakiś sposób,
aby pozbyć się tatuażu?

Teoretycznie, tak.

Używa się do tego lasera,
który przechodzi przez naskórek

i rozbija różne pigmenty
różnymi długościami fal.

Czarny kolor najłatwiej wywabić.

Promień lasera rozbija drobinki tuszu
na mniejsze części,

które makrofagi są w stanie pochłonąć.

Niektóre kolory trudniej jednak wywabić

i często powoduje to komplikacje.

Dlatego trudniej jest usunąć tatuaż
niż go zrobić,

nie jest to jednak niemożliwe.

Tatuaż nie musi więc być wieczny.

Tatuaże są starsze
od wszystkich istniejących dziś kultur,

a ich niesłabnąca popularność oznacza,
że przetrwają jeszcze dłużej.