รอยสักชั่วคราวที่ทำให้เหมือนมีโรงพยาบาลอยู่ที่บ้าน
-
0:02 - 0:03เชิญพบกับเจนครับ
-
0:04 - 0:06เธอมีภาวะครรภ์เสี่ยงสูง
-
0:06 - 0:07ภายใน 24 สัปดาห์
-
0:07 - 0:10เธอต้องนอนพักที่โรงพยาบาล
-
0:10 - 0:12เพื่อดูการบีบตัวของมดลูก
ที่อาจเกิดขึ้นก่อนกำหนด -
0:13 - 0:15เธอดูไม่ค่อยจะมีความสุขเท่าไร
-
0:15 - 0:18ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะว่าต้องมี
เจ้าหน้าที่เฉพาะทางและผู้เชี่ยวชาญ -
0:18 - 0:23ใส่เข็มขัดขนาดใหญ่ให้เธอ
เพื่อดูการบีบตัวของมดลูก -
0:24 - 0:28อีกเหตุผลหนึ่งที่เจนไม่ค่อยจะมีความสุข
ก็เพราะว่าเธอกังวล -
0:29 - 0:31โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เธอกังวล
ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น -
0:31 - 0:35หลังจากเธอพักนอนอยู่ที่โรงพยาบาล
เป็นเวลา 10 วัน -
0:35 - 0:38จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเธอกลับบ้าน
-
0:38 - 0:41ถ้าเธอคลอดลูกก่อนกำหนด
มันคงจะโกลาหลแน่ ๆ -
0:42 - 0:44ในฐานะที่เป็นหญิงเชื้อสายแอฟริกัน-อเมริกัน
-
0:44 - 0:47เธอมีโอกาสคลอดก่อนกำหนด
-
0:47 - 0:49หรือแท้งลูกมากเป็นสองเท่า
-
0:50 - 0:53ฉะนั้นเจนมีทางเลือกอยู่สองทาง
-
0:53 - 0:55ทางเลือกหนึ่งคืออยู่ที่โรงพยาบาล
-
0:55 - 0:59เป็นนักโทษของเทคโนโลยี
จนกว่าเธอจะคลอด -
0:59 - 1:02และจากนั้นก็ทำงานทั้งชีวิต
เพื่อจ่ายค่ารักษาพยาบาล -
1:03 - 1:08หรือกลับบ้านหลังจากอยู่โรงพยาบาล
ครบ 10 วัน และหวังว่าจะไม่เกิดอะไรแย่ ๆ -
1:08 - 1:11มันไม่น่าดึงดูดใจเลยทั้งสองทางเลือก
-
1:12 - 1:14เมื่อผมเริ่มคิดถึงเรื่องราวเช่นนี้
-
1:14 - 1:16และได้ยินเรื่องราวแบบนี้
-
1:16 - 1:18ผมเริ่มที่จะถามตัวเองและคิดต่อไปว่า
-
1:18 - 1:20จะมีทางเลือกอื่นอีกหรือเปล่า
-
1:20 - 1:24จะมีทางไหม ที่เราจะได้รับการตรวจ-ติดตามดู
-
1:25 - 1:27ที่ให้ความถูกต้องสูงแบบเดียวกับ
การตรวจที่โรงพยาบาล -
1:27 - 1:30โดยที่ผู้ป่วยพักอยู่บ้าน
และใช้ชีวิตตามปกติได้ -
1:31 - 1:32ด้วยแนวคิดนี้
-
1:32 - 1:34ผมส่งเสริมให้คนในกลุ่มวิจัยของผม
-
1:34 - 1:38ทำงานร่วมกับนักวัสดุศาสตร์เก่ง ๆ
-
1:38 - 1:40และพวกเราทุกคนก็มาพบกัน
และระดมความคิด -
1:41 - 1:42หลังจากผ่านกระบวนการอันยาวนาน
-
1:42 - 1:45พวกเราได้สร้างแนวคิดและวิสัยทัศน์
-
1:45 - 1:49เกี่ยวกับระบบที่ใช้สวมใส่
ที่คุณอาจสวมใส่มันเหมือนกับเครื่องประดับ -
1:49 - 1:51หรืออาจใช้กับตัวคุณเองได้
เหมือนกับการปิดพลาสเตอร์ -
1:51 - 1:56หลังจากการทดลองและผ่านอุปสรรคต่าง ๆ
และความทุ่มเทเป็นเวลาหลายปี -
1:56 - 1:59เราสามารถที่จะประดิษฐ์
แผ่นปิดอิเล็กทรอนิกที่ยืดหยุ่น -
1:59 - 2:02ที่ถูกผลิตขึ้นโดยใช้กระบวนการเดียวกัน
-
2:02 - 2:05กับที่ใช้ในการสร้างชิพคอมพิวเตอร์
-
2:05 - 2:09เว้นเสียแต่ว่ากระแสไฟฟ้าจะถูกส่งผ่าน
จากแผ่นชิพกึ่งตัวนำ -
2:09 - 2:13ไปยังวัสดุที่ยืดหยุ่น
ที่สามารถเชื่อมต่อกับร่างกายมนุษย์ได้ -
2:14 - 2:17ระบบเหล่านี้มีความหนา
เท่ากับผมของมนุษย์เท่านั้น -
2:18 - 2:21สามารถวัดข้อมูลชนิดต่าง ๆ
ที่เราต้องการได้ -
2:22 - 2:23อย่างเช่น
-
2:23 - 2:24การเคลื่อนไหวของร่างกาย
-
2:25 - 2:26อุณหภูมิร่างกาย
-
2:26 - 2:28จังหวะไฟฟ้าของร่างกาย
-
2:28 - 2:29และอื่น ๆ
-
2:29 - 2:31เรายังทำการวิศวกรรมระบบเหล่านี้
-
2:32 - 2:34ให้สามารถรวมแหล่งพลังงาน
-
2:35 - 2:38และส่งข้อมูลออกไปได้แบบไร้สาย
-
2:39 - 2:43ฉะนั้น เมื่อเราเริ่มสร้างระบบชนิดนี้
-
2:43 - 2:47เราเริ่มการทดสอบกับสมาชิก
ในกลุ่มวิจัยของเราเอง -
2:47 - 2:50จากนั้น เราเริ่มที่จะแจกจ่าย
ให้กับเพื่อร่วมงานทางคลินิคของเรา -
2:50 - 2:51ในซานดิเอโก
-
2:51 - 2:55และทดสอบอุปกรณ์กับผู้ป่วยหลากหลาย
ที่อยู่ในสภาวะทางการแพทย์ที่ต่างกัน -
2:55 - 2:58รวมถึงคนที่กำลังจะเป็นแม่อย่างเจน
-
2:59 - 3:04นี่คือภาพของหญิงตั้งครรภ์ที่กำลังจะคลอด
ในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของเรา -
3:04 - 3:08ที่ถูกติดตามดูการบีบตัวของมดลูก
ด้วยเข็มขัดแบบดั้งเดิม -
3:09 - 3:10ที่เพิ่มเติมก็คือ
-
3:10 - 3:13แผ่นปิดอิเล็กทรอนิคที่ยืดหยุ่นของเรา
อยู่ตรงนั้น -
3:13 - 3:18ภาพนี้แสดงให้เห็นถึงรูปแบบคลื่น
ที่เป็นอัตราการเต้นของหัวใจตัวอ่อน -
3:18 - 3:20โดยสีแดงแสดงถึงสิ่งที่เราได้
-
3:21 - 3:22จากการวัดด้วยเข็มขัดดั้งเดิม
-
3:22 - 3:25และสีฟ้าแสดงถึงการคาดการของเรา
-
3:25 - 3:28โดยใช้ระบบอิเล็กทรอนิคที่ยืดหยุ่น
และอัลกอริธึมของเรา -
3:29 - 3:30ณ ตอนนี้
-
3:30 - 3:33เราก็ให้ไฮไฟฟ์ในใจกับตัวเอง
-
3:34 - 3:37สิ่งที่เราได้จินตนาการถึง
เริ่มที่จะออกดอกออกผล -
3:37 - 3:40และเราก็เห็นสิ่งนี้ในบริบท
ของการนำไปใช้ทางคลินิค -
3:40 - 3:42แต่มันก็ยังเป็นปัญหา
-
3:42 - 3:45ปัญหาก็คือ
วิธีการผลิตระบบเหล่านี้ของเรานั้น -
3:45 - 3:47ไม่มีประสิทธิภาพเอาเสียมาก ๆ
-
3:47 - 3:48ทั้งยังผลิตได้จำนวนน้อย
-
3:48 - 3:49และเกิดความผิดพลาดขึ้นมากมาย
-
3:50 - 3:51นอกจากนี้
-
3:51 - 3:54เมื่อเราพูดคุยกับพยาบาลในโรงพยาบาล
-
3:54 - 3:56พวกเขาก็ย้ำให้เราทำการยืนยัน
-
3:56 - 4:00ว่าแผ่นปิดอิเล็กทรอนิคของเราทำงานได้
กับสารยึดติดที่ใช้ในการแพทย์โดยทั่วไป -
4:00 - 4:01ที่ถูกใช้ในโรงพยาบาล
-
4:02 - 4:04เราเห็นทางสว่างขึ้นทันที
จึงตอบไปว่า "เดี๋ยวนะ -
4:05 - 4:08แทนที่จะทำให้มันทำงานได้กับสารยึดติด
-
4:08 - 4:11เราก็รวมกันกับสารยึดติดไปเลยสิ
-
4:11 - 4:14และนั่นจะเป็นการแก้ปัญหา
การผลิตของเราด้วย" -
4:14 - 4:16ภาพที่คุณเห็นอยู่ตรงนี้
-
4:16 - 4:21คือการที่เราสามารถฝังตัวตรวจจับ
ลงไปในชิ้นส่วนของสก๊อตเทปได้ -
4:21 - 4:24โดยการลอกมันออกจากชิพ
-
4:24 - 4:28นอกจากนี้ งานที่กลุ่มวิจัยของเรา
กำลังทำอยู่ในตอนนี้ ทำให้เรา -
4:28 - 4:31ฝังวงจรรวมเข้าไปในสารยึดที่ยืดหยุ่น
-
4:31 - 4:35เพื่อทำหน้าที่อย่างเช่นการเพิ่มสัญญาณ
และทำให้มันเป็นดิจิตัล -
4:35 - 4:36ประมวลผลข้อมูล
-
4:36 - 4:39และเข้ารหัสเพื่อส่งข้อมูลแบบไร้สาย
-
4:39 - 4:43ทั้งหมดนี้ถูกรวมอยู่ใน
สารยึดทางการแพทย์เดียวกัน -
4:43 - 4:45กับที่ใช้ในโรงพยาบาล
-
4:46 - 4:47ฉะนั้น เมื่อเรามาถึงจุดนี้
-
4:47 - 4:50เราก็พบความท้าทายอีกอย่างหนึ่ง
-
4:50 - 4:53ทั้งทางด้านวิศวกรรมและด้านการใช้งาน
-
4:53 - 4:56เพื่อให้มั่นใจว่าเราจะสามารถ
ทำให้มันใช้งานได้ในทางปฏิบัติ -
4:57 - 5:00ในเรื่องของสุขภาพยุคดิจิตัล
-
5:00 - 5:05คนเชื่อและยอมรับแนวคิด
ที่ว่าเราสามารถทำให้ข้อมูลเป็นดิจิตัล -
5:05 - 5:06สื่อสารข้อมูลที่ได้แบบไร้สาย
-
5:06 - 5:08ไปยังระบบคลาวน์
-
5:08 - 5:09และในระบบคลาวน์เองนั้น
-
5:09 - 5:12เราสามารถแยกข้อมูลที่มีความหมาย
ออกมาเพื่อทำการแปลผล -
5:12 - 5:15และแน่นอนว่า คุณสามารถทำทุกอย่างนั้นได้
-
5:15 - 5:18ถ้าคุณไม่ต้องห่วงเรื่องอุปสรรคด้านพลังงาน
-
5:18 - 5:19คิดถึงเจนกันสักครู่นะครับ
-
5:19 - 5:21เธอไม่ได้อยู่ในพลาโลอัลโต
-
5:21 - 5:23และไม่ได้อยู่ในเบเวอร์ลีฮิลส์
-
5:23 - 5:25ซึ่งนั่นหมายถึง
-
5:25 - 5:28เราต้องคิดเผื่อถึงแผนข้อมูลของเธอ
และค่าใช้จ่ายที่จะเกิดขึ้น -
5:28 - 5:32เมื่อข้อมูลถูกส่งออกมาอย่างต่อเนื่อง
-
5:32 - 5:34ยังมีความท้าทายอีกเรื่อง
-
5:34 - 5:37ซึ่งก็คือ คุณอาจไม่สบายใจที่จะพูดคุย
กับผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ทุกคน -
5:37 - 5:40และนั่นล่ะครับ เจนไม่ได้เชื่อมั่น
-
5:40 - 5:42ในองค์กรการแพทย์มากนัก
-
5:42 - 5:48เจนและคนอื่น ๆ ที่คล้ายเธอ บรรพบุรุษของเธอ
ไม่ได้มีประสบการณ์ที่ดี -
5:48 - 5:51ในมือของหมอและโรงพยาบาล
-
5:51 - 5:53หรือบริษัทประกันภัย
-
5:53 - 5:57นั่นหมายความว่าเราต้องตระหนัก
ถึงคำถามด้านความเป็นส่วนตัว -
5:57 - 5:58เจนอาจจะรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจเท่าไร
-
5:58 - 6:02เกี่ยวกับข้อมูลทั้งหมด
ที่จะถูกส่งไปที่ระบบคลาวน์ -
6:03 - 6:05และเจนก็ไม่หลงกลหรือคิดอะไรตื้น ๆ หรอก
-
6:05 - 6:07เธออ่านข่าว
-
6:07 - 6:10เธอรู้ว่าถ้าข้อมูลของรัฐบาล
สามารถที่จะขโมยได้ -
6:10 - 6:12ถ้าฟอร์จูน 500
สามารถถูกโจรกรรมข้อมูลได้ -
6:12 - 6:14หมอของเธอก็ถูกโจรกรรมได้เช่นกัน
-
6:15 - 6:17และด้วยความคิดแบบนี้
-
6:17 - 6:18เราเข้าใจได้ทันทีว่า
-
6:19 - 6:22เราไม่สามารถที่จะฉลาดล้ำ
นำแฮกเกอร์ทุกคนในโลกได้ -
6:22 - 6:24แต่บางที เราอาจตกเป็นเป้าหมายน้อยลงได้
-
6:25 - 6:27ถ้าหากเรา
-
6:27 - 6:31แทนที่จะใช้อัลกอริธึม
ที่ทำการแปลผลข้อมูลเหล่านั้น -
6:31 - 6:32ในระบบคลาวน์
-
6:33 - 6:36ถ้าเราใช้อัลกอริธึมที่ประมวลผล
ในวงจรรวมอันเล็ก ๆ ที่อยู่ตรงนั้น -
6:36 - 6:38ที่ถูกฝังอยู่ในสารยึดนั่นล่ะ
-
6:39 - 6:42ฉะนั้น เมื่อเรารวมสิ่งเหล่านี้เข้าด้วยกัน
-
6:42 - 6:46มันก็หมายความว่า
ตอนนี้เราสามารถคิดถึงอนาคต -
6:46 - 6:50ที่ใครบางคนอย่างเจน
ยังสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติ -
6:50 - 6:51เราสามารถติดตามดูเธอได้
-
6:51 - 6:55มันสามารถทำได้ในแบบที่
เธอไม่ต้องไปหางานใหม่ -
6:55 - 6:56เพื่อมาจ่ายค่าแผนข้อมูล
-
6:56 - 7:00และเราก็จัดการกับปัญหาเรื่องความเป็นส่วนตัว
ของข้อมูลที่เธอกังวลได้ -
7:01 - 7:02ฉะนั้น ณ จุดนี้
-
7:02 - 7:04เรารู้สึกดีมาก ๆ ต่อตัวพวกเราเอง
-
7:04 - 7:05เราได้ทำสิ่งนี้สำเร็จ
-
7:05 - 7:08เราเริ่มจัดการกับปัญหา
เกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวของข้อมูล -
7:08 - 7:12เรารู้สึกว่าการเดินทางของเรา
ก็คงจบลงแต่เพียงเท่านี้ -
7:12 - 7:15ทุกคนใช้ชีวิตกันอย่างมีความสุข
ตลอดไป แบบนั้นใช่ไหม -
7:17 - 7:18ไม่ ๆ ช้าก่อน
-
7:18 - 7:20(เสียงหัวเราะ)
-
7:20 - 7:23สิ่งหนึ่งที่เราจะต้องจดจำไว้
อย่างที่ผมพูดถึงก่อนหน้านี้ -
7:23 - 7:26คือเจนไม่ได้มีความเชื่อถือ
ในระบบการแพทย์มากเท่าไร -
7:26 - 7:27เราต้องจำไว้ว่า
-
7:27 - 7:31มันมีวิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับการแพทย์
ที่เพิ่มขึ้นและแผ่ขยายออกไป -
7:31 - 7:34มีความต้องการ
ในเรื่องการจัดการสาธารณสุขที่เหมาะสม -
7:35 - 7:37ฉะนั้น นั่นหมายความว่า
ภาพที่ง่ายที่สุด -
7:37 - 7:39ของเจนและข้อมูลของเธอ --
-
7:39 - 7:43แม้ว่าเธอจะเต็มใจกับการส่งข้อมูล
ไปยังระบบคลาวน์ -
7:43 - 7:45ให้แพทย์เข้ามาใช้ข้อมูลได้ถ้าจำเป็น --
-
7:45 - 7:47ก็คือนี่ไม่ใช่เรื่องราวทั้งหมด
-
7:47 - 7:48ฉะนั้น ที่เรากำลังเริ่มทำ
-
7:49 - 7:53ก็คือคิดหาวิธีที่จะให้มีองค์กร
ที่มีความน่าเชื่อถือ เหมือนเป็นสื่อกลาง -
7:53 - 7:57ระหว่างกลุ่มคนอย่างเจน
และผู้ที่ดูแลสุขภาพของเธอ -
7:57 - 8:00ยกตัวอย่างเช่น เราเริ่มที่จะร่วมมือ
กับโบสถ์ต่าง ๆ -
8:00 - 8:03และคิดถึงพยาบาล
ที่เป็นสมาชิกของโบสถ์ -
8:03 - 8:05ที่มาจากกลุ่มที่มีความน่าเชื่อถือ
-
8:05 - 8:09เป็นตัวแทนของผู้ป่วยและผู้ดูแลสุขภาพ
ให้กับกลุ่มคนอย่างเจน -
8:09 - 8:11อีกสิ่งหนึ่งที่เรากำลังทำ
-
8:11 - 8:14ก็คือบริษัทประกัน
-
8:14 - 8:16กำลังสนใจแนวคิดนี้มากขึ้น
-
8:16 - 8:18พวกเขาตระหนักมากขึ้น
-
8:18 - 8:21ว่าบางที มันจะดีกว่า
ที่จะจ่ายเงินหนึ่งดอลลาร์ในตอนนี้ -
8:21 - 8:24เพื่อซื้ออุปกรณ์ที่สวมใส่ได้
และผู้ดูแลสุขภาพ -
8:24 - 8:26แทนที่จะจ่ายเงิน 10 ดอลลาร์ในเวลาต่อมา
-
8:26 - 8:29เมื่อเด็กแรกเกิด เกิดเร็วกว่ากำหนด
-
8:29 - 8:32และต้องนอนอยู่ในตู้อบ --
-
8:32 - 8:35ซึ่งเป็นหนึ่งในสิ่งที่แพงที่สุด
ในโรงพยาบาล -
8:36 - 8:38มันเป็นกระบวนการเรียนรู้อันยาวนาน
สำหรับเรา -
8:39 - 8:42กระบวนการซ้ำ ๆ ของการค้นพบ
และสู้กับปัญหาหนึ่ง -
8:42 - 8:44และการไม่รู้สึกว่าสบายใจเต็มร้อย
-
8:44 - 8:46และการบ่งบอกได้ถึงปัญหาถัดไป
-
8:46 - 8:48ได้ช่วยเราให้เดินไปตามทาง
-
8:48 - 8:51ที่ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเราพยายาม
พัฒนาเทคโนโลยีนี้ -
8:51 - 8:55แต่ยังทำให้เรามันใจว่ามันจะใช้ได้จริง ๆ
กับคนที่อาจต้องการมันมากที่สุด -
8:56 - 8:58อีกบทเรียนหนึ่ง
ที่เราได้มาจากกระบวนการนี้ -
8:59 - 9:00ซึ่งมันถ่อมตัวเอามาก ๆ
-
9:00 - 9:04นั่นก็คือ เมื่อเทคโนโลยีดำเนิน
และก้าวหน้าในอัตราเร่ง -
9:04 - 9:08เราจะต้องจดจำว่ามนุษย์
กำลังเป็นผู้ใช้เทคโนโลยีนี้ -
9:08 - 9:10และเราต้องเข้าอกเข้าใจ
-
9:10 - 9:13ว่ามนุษย์เหล่านี้ --
พวกเขามีหน้า -
9:13 - 9:15มีชื่อ
-
9:15 - 9:16มีชีวิต
-
9:16 - 9:17และในกรณีของเจน
-
9:17 - 9:19หวังว่า นั่นจะหมายถึงสองชีวิต
-
9:20 - 9:21ขอบคุณครับ
-
9:21 - 9:26(เสียบปรบมือ)
- Title:
- รอยสักชั่วคราวที่ทำให้เหมือนมีโรงพยาบาลอยู่ที่บ้าน
- Speaker:
- ทอดด์ โคลแมน (Todd Coleman)
- Description:
-
more » « less
ถ้าหากแพทย์สามารถติดตามดูผู้ป่วยที่อยู่ที่บ้านได้ด้วยความแม่นยำระดับที่ใกล้เคียงกับที่โรงพยาบาลล่ะ นักประดิษฐ์ ไบโออิเล็กทรอนิก ทอดด์ โคลแมน แบ่งปันเรื่องราวการค้นหาที่จะพัฒนาแผ่นติดเพื่อการติดตามสุขภาพแบบอิเล็กทรอนิคที่ยืดหยุ่นและสวมใส่ได้ ที่ให้ความหวังกับการปฏิวัติการดูแลสุขภาพและทำให้การบำบัดรักษาส่งผลกระทบต่อร่างกายน้อยกว่าเดิม
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 09:39
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for A temporary tattoo that brings hospital care to the home | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for A temporary tattoo that brings hospital care to the home | |
|
Tisa Tontiwatkul accepted Thai subtitles for A temporary tattoo that brings hospital care to the home | |
|
|
Tisa Tontiwatkul edited Thai subtitles for A temporary tattoo that brings hospital care to the home | |
|
|
Tisa Tontiwatkul edited Thai subtitles for A temporary tattoo that brings hospital care to the home | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for A temporary tattoo that brings hospital care to the home | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for A temporary tattoo that brings hospital care to the home | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for A temporary tattoo that brings hospital care to the home |