Return to Video

Rebecca Onie: A gdyby tak opieka zdrowotna utrzymywała nas w zdrowiu?

  • 0:00 - 0:02
    Na pierwszym roku studiów
  • 0:02 - 0:05
    zapisałam się na praktyki w jednostce mieszkaniowej
  • 0:05 - 0:07
    w Greater Boston Legal Services.
  • 0:07 - 0:09
    Zjawiłam się pierwszego dnia
  • 0:09 - 0:11
    gotowa na parzenie kawy i kserowanie papierów,
  • 0:11 - 0:15
    jednak przydzielono mnie do entuzjastycznego prawnika,
  • 0:15 - 0:17
    Jeffa Purcella,
  • 0:17 - 0:19
    który postawił mnie na linii frontu
  • 0:19 - 0:21
    już pierwszego dnia.
  • 0:21 - 0:23
    W ciągu 9 miesięcy
  • 0:23 - 0:24
    miałam okazję przeprowadzić dziesiątki rozmów
  • 0:24 - 0:26
    miałam okazję przeprowadzić dziesiątki rozmów
  • 0:26 - 0:29
    z biednymi rodzinami w Bostonie,
  • 0:29 - 0:32
    które przedstawiały mi swoje mieszkalne problemy,
  • 0:32 - 0:35
    lecz głównie borykały się z problemami zdrowotnymi.
  • 0:35 - 0:37
    Pewien klient
  • 0:37 - 0:40
    miał być eksmitowany za niepłacenie czynszu,
  • 0:40 - 0:42
    ale nie płacił czynszu,
  • 0:42 - 0:44
    ponieważ musiał płacić za swoje leczenie HIV
  • 0:44 - 0:47
    i nie mógł sobie pozwolić na jedno i drugie.
  • 0:47 - 0:48
    Przychodziły do nas matki
  • 0:48 - 0:49
    których córki cierpiały na astmę
  • 0:49 - 0:52
    i codziennie budziły się wśród karaluchów.
  • 0:52 - 0:54
    Jedną z naszych strategii sądowych
  • 0:54 - 0:57
    było wysłanie mnie do domu tych klientów
  • 0:57 - 0:59
    z dużym szklanym pojemnikiem,
  • 0:59 - 1:01
    aby zbierać karaluchy i przyczepiać je do kartonu,
  • 1:01 - 1:04
    aby zbierać karaluchy i przyczepiać je do kartonu,
  • 1:04 - 1:06
    który służył nam za dowód w sądzie.
  • 1:06 - 1:07
    Zawsze wygrywaliśmy,
  • 1:07 - 1:10
    tak bardzo obrzydzeni byli sędziowie.
  • 1:10 - 1:12
    Było to dużo skuteczniejsze
  • 1:12 - 1:15
    niż to, czego później nauczyłam się w szkole prawniczej.
  • 1:15 - 1:18
    W trakcie tych 9 miesięcy wzrastała we mnie frustracja,
  • 1:18 - 1:20
    W trakcie tych 9 miesięcy wzrastała we mnie frustracja,
  • 1:20 - 1:23
    że zbyt późno interweniujemy
  • 1:23 - 1:25
    w życie naszych klientów,
  • 1:25 - 1:27
    tak, że zanim trafią do nas,
  • 1:27 - 1:29
    są już w sytuacji kryzysowej.
  • 1:29 - 1:32
    Pod koniec pierwszego roku studiów
  • 1:32 - 1:33
    przeczytałam artykuł o pracy
  • 1:33 - 1:35
    doktora Barry'ego Zuckermana
  • 1:35 - 1:37
    jako przewodniczącego pediatrii
  • 1:37 - 1:39
    w Bostońskim Centrum Medycznym.
  • 1:39 - 1:42
    Zaczął on od wynajęcia prokuratora usług prawniczych
  • 1:42 - 1:44
    do reprezentowania pacjentów.
  • 1:44 - 1:45
    Zadzwoniłam do Barry'ego
  • 1:45 - 1:48
    i z jego błogosławieństwem w październiku 1995
  • 1:48 - 1:50
    wkroczyłam do poczekalni
  • 1:50 - 1:53
    kliniki pediatrii w Bostońskim Centrum Medycznym.
  • 1:53 - 1:54
    Nigdy nie zapomnę
  • 1:54 - 1:57
    jak w telewizorach leciały wiecznie kreskówki.
  • 1:57 - 2:00
    Wyczerpanie matek, które jechały z przesiadką
  • 2:00 - 2:03
    dwoma, trzema, czasem czterema autobusami,
  • 2:03 - 2:05
    by zabrać dziecko do lekarza,
  • 2:05 - 2:07
    było prawie namacalne.
  • 2:07 - 2:08
    Lekarzom nigdy nie starczało czasu dla pacjentów,
  • 2:08 - 2:10
    Lekarzom nigdy nie starczało czasu dla pacjentów,
  • 2:10 - 2:11
    mimo usilnych starań.
  • 2:11 - 2:12
    mimo usilnych starań.
  • 2:12 - 2:14
    Przez 6 miesięcy zaczepiałam ich w korytarzu
  • 2:14 - 2:18
    by zadać trochę naiwne, ale podstawowe pytanie:
  • 2:18 - 2:20
    "Co zapewniłbyś pacjentom
  • 2:20 - 2:24
    gdybyś miał nieograniczone zasoby?"
  • 2:24 - 2:26
    I zawsze padała ta sama odpowiedź,
  • 2:26 - 2:29
    która odtąd powtarzała się setki razy.
  • 2:29 - 2:33
    Mówili: "Codziennie przychodzą do nas pacjenci.
  • 2:33 - 2:35
    Kiedy dziecko ma infekcję ucha - przepisuję antybiotyki,
  • 2:35 - 2:37
    Kiedy dziecko ma infekcję ucha - przepisuję antybiotyki,
  • 2:37 - 2:39
    ale prawdziwym problemem jest brak żywności w domu.
  • 2:39 - 2:41
    Prawdziwy problem
  • 2:41 - 2:43
    to dziecko mieszkające z 12 osobami
  • 2:43 - 2:45
    w mieszkaniu z 2 sypialniami.
  • 2:45 - 2:46
    Nawet nie pytam o te problemy,
  • 2:46 - 2:49
    bo wiem, że nie mogę nic zrobić.
  • 2:49 - 2:51
    Mam 13 minut na osobę,
  • 2:51 - 2:54
    a pacjentów ciągle przybywa w poczekalni.
  • 2:54 - 2:56
    Nie wiem, gdzie jest najbliższy bank żywności
  • 2:56 - 2:59
    i nijak nie mogę pomóc".
  • 2:59 - 3:00
    Do dzisiaj jest tam tylko 2 pracowników społecznych
  • 3:00 - 3:02
    Do dzisiaj jest tam tylko 2 pracowników społecznych
  • 3:02 - 3:04
    na 24 tys. pacjentów pediatrii,
  • 3:04 - 3:07
    to i tak lepiej niż w wielu innych klinikach.
  • 3:07 - 3:10
    Zainspirowało nas to
    do stworzenia organizacji Health Leads.
  • 3:10 - 3:11
    Zasada polega na tym, że lekarze i pielęgniarki
  • 3:11 - 3:13
    Zasada polega na tym, że lekarze i pielęgniarki
  • 3:13 - 3:15
    mogą przepisywać pożywne jedzenie,
  • 3:15 - 3:16
    ogrzewanie w czasie zimy
  • 3:16 - 3:19
    i inne podstawowe zasoby swoim pacjentom tak,
  • 3:19 - 3:22
    jak przepisują leki.
  • 3:22 - 3:24
    Pacjenci zanoszą swoje recepty
  • 3:24 - 3:26
    do naszego biura,
  • 3:26 - 3:30
    gdzie dobrze wyszkoleni studenci
  • 3:30 - 3:32
    pracują z tymi rodzinami
  • 3:32 - 3:34
    by połączyć je z siecią istniejących już zasobów.
  • 3:34 - 3:37
    by połączyć je z siecią istniejących już zasobów.
  • 3:37 - 3:40
    Zaczęliśmy od stolika w poczekalni,
  • 3:40 - 3:42
    zwykłego stoiska z lemoniadą,
  • 3:42 - 3:46
    dziś mamy tysiąc studentów
  • 3:46 - 3:50
    łączących prawie 9 tys. pacjentów i ich rodziny
  • 3:50 - 3:53
    z zasobami, których potrzebują do zdrowia.
  • 3:53 - 3:55
    18 miesięcy temu
  • 3:55 - 3:58
    otrzymałam e-mail, który odmienił moje życie.
  • 3:58 - 4:00
    Była to wiadomość od dr Jacka Geigera,
  • 4:00 - 4:03
    który gratulował mi Health Leads
  • 4:03 - 4:04
    i opowiedział mi trochę historii.
  • 4:04 - 4:07
    i opowiedział mi trochę historii.
  • 4:07 - 4:10
    W 1965 roku dr Geiger
  • 4:10 - 4:13
    założył jedno z pierwszych społecznych centrów zdrowia
  • 4:13 - 4:16
    w bardzo ubogiej dzielnicy w delcie Mississippi.
  • 4:16 - 4:19
    Ponieważ wielu jego pacjentów było niedożywionych,
  • 4:19 - 4:21
    Ponieważ wielu jego pacjentów było niedożywionych,
  • 4:21 - 4:23
    zaczął przepisywać im żywność.
  • 4:23 - 4:26
    Pacjenci szli z receptami do miejscowych supermarketów
  • 4:26 - 4:28
    i wykupywali je, obciążając budżet kliniki.
  • 4:28 - 4:30
    i wykupywali je, obciążając budżet kliniki.
  • 4:30 - 4:33
    Kiedy Urząd Pomocy Gospodarczej w Waszyngtonie
  • 4:33 - 4:35
    finansujący klinikę Geignera
  • 4:35 - 4:36
    dowiedział się o tym,
  • 4:36 - 4:37
    byli wściekli.
  • 4:37 - 4:39
    Wysłali biurokratów
  • 4:39 - 4:42
    by poinformowali Geigera, że ma wydawać ich pieniądze
  • 4:42 - 4:44
    na opiekę medyczną,
  • 4:44 - 4:47
    na co Geiger logicznie odpowiedział:
  • 4:47 - 4:49
    "Według moich podręczników
  • 4:49 - 4:54
    sposobem leczenia niedożywienia jest żywność".
  • 4:54 - 4:55
    (Śmiech)
  • 4:55 - 4:58
    Po otrzymaniu tej wiadomości wiedziałam,
  • 4:58 - 5:00
    że powinnam być dumna
  • 5:00 - 5:02
    z bycia częścią tej historii.
  • 5:02 - 5:03
    Jednak w rzeczywistości byłam załamana.
  • 5:03 - 5:05
    Jednak w rzeczywistości byłam załamana.
  • 5:05 - 5:06
    45 lat po tym jak Geiger przepisywał żywność pacjentom,
  • 5:06 - 5:10
    45 lat po tym jak Geiger przepisywał żywność pacjentom,
  • 5:10 - 5:12
    słyszymy lekarzy mówiących:
  • 5:12 - 5:16
    "W tych kwestiach stosujemy zasadę "nie pytaj, nie mów"".
  • 5:16 - 5:19
    45 lat po Geigerze
  • 5:19 - 5:20
    Health Leads musi na nowo wprowadzać
  • 5:20 - 5:23
    recepty na podstawowe zasoby.
  • 5:23 - 5:26
    Spędziłam wiele godzin
  • 5:26 - 5:30
    próbując zrozumieć ten dziwny Dzień Świstaka.
  • 5:30 - 5:32
    Jak to możliwe, że jeśli od dziesięcioleci
  • 5:32 - 5:35
    mieliśmy proste narzędzie do utrzymywania pacjentów,
  • 5:35 - 5:38
    szczególnie tych o niskich dochodach, w zdrowiu,
  • 5:38 - 5:40
    wcale go nie używamy?
  • 5:40 - 5:43
    Skoro wiemy, jak stworzyć system opieki zdrowotnej
  • 5:43 - 5:45
    zamiast systemu opieki chorych,
  • 5:45 - 5:47
    dlaczego tego nie robimy?
  • 5:47 - 5:49
    Według mnie te pytania
  • 5:49 - 5:52
    nie są trudne ze względu na skomplikowane odpowiedzi,
  • 5:52 - 5:58
    ale ponieważ wymagają uczciwości wobec nas samych.
  • 5:58 - 6:01
    To czasem zbyt bolesne,
  • 6:01 - 6:04
    nazwać nasze oczekiwania względem opieki zdrowotnej,
  • 6:04 - 6:07
    lub nawet przyznać, że w ogóle jakieś mamy.
  • 6:07 - 6:08
    Jeśli to zrobimy,
  • 6:08 - 6:09
    będą zbyt dalekie od obecnej rzeczywistości.
  • 6:09 - 6:12
    będą zbyt dalekie od obecnej rzeczywistości.
  • 6:12 - 6:15
    Nie zmienia to mojego przekonania,
  • 6:15 - 6:18
    że każdy z nas, głęboko w środku,
  • 6:18 - 6:21
    w tym pomieszczeniu i całym kraju,
  • 6:21 - 6:24
    dzieli bardzo podobne pragnienia.
  • 6:24 - 6:26
    Jeśli będziemy wobec siebie uczciwi
  • 6:26 - 6:28
    i wsłuchamy się w siebie,
  • 6:28 - 6:30
    wszyscy żywimy
  • 6:30 - 6:34
    jedno żarliwe pragnienie dotyczące opieki zdrowotnej:
  • 6:34 - 6:37
    żeby utrzymywała nas w zdrowiu.
  • 6:37 - 6:40
    Pragnienie, by system zdrowia utrzymywał nas w zdrowiu
  • 6:40 - 6:42
    jest niezwykle silne.
  • 6:42 - 6:45
    Uważam,
  • 6:45 - 6:47
    że system opieki zdrowotnej jest jak każdy inny,
  • 6:47 - 6:50
    to zestaw wyborów dokonywanych przez ludzi.
  • 6:50 - 6:51
    A gdybyśmy zdecydowali się
  • 6:51 - 6:54
    dokonywać innych wyborów?
  • 6:54 - 6:57
    Co, gdybyśmy wzięli się za te części systemu
  • 6:57 - 6:59
    które zbytnio się od nas oddaliły
  • 6:59 - 7:01
    i stanowczo powiedzieli: "Nie.
  • 7:01 - 7:03
    To należy do nas
  • 7:03 - 7:05
    i użyjemy tego dla naszych celów,
  • 7:05 - 7:07
    do realizacji naszego pragnienia."
  • 7:07 - 7:09
    do realizacji naszego pragnienia?"
  • 7:09 - 7:11
    Co, jeśli wszystko, co potrzebne
  • 7:11 - 7:13
    do realizacji naszego pragnienia
  • 7:13 - 7:15
    było tuż przed naszym nosem?
  • 7:15 - 7:16
    było tuż przed naszym nosem?
  • 7:16 - 7:19
    Od tego zaczęliśmy w Health Leads,
  • 7:19 - 7:20
    od recepty, zwykłej kartki papieru.
  • 7:20 - 7:23
    od recepty, zwykłej kartki papieru.
  • 7:23 - 7:27
    Zapytaliśmy nie o to,
    czego potrzeba do powrotu do zdrowia,
  • 7:27 - 7:30
    antybiotyków, inhalatorów, leków,
  • 7:30 - 7:32
    ale czego potrzeba do życia w zdrowiu,
  • 7:32 - 7:35
    by przede wszystkim nie zachorować.
  • 7:35 - 7:37
    Zdecydowaliśmy się stosować recepty właśnie w tym celu.
  • 7:37 - 7:39
    Zdecydowaliśmy się stosować recepty właśnie w tym celu.
  • 7:39 - 7:40
    Parę kilometrów stąd,
  • 7:40 - 7:42
    w Centrum Zdrowia Dziecka,
  • 7:42 - 7:44
    pacjentom przychodzącym do lekarza
  • 7:44 - 7:45
    zadaje się kilka pytań:
  • 7:45 - 7:48
    "Czy przed końcem miesiąca brakuje ci żywności?"
  • 7:48 - 7:50
    "Czy mieszkasz w bezpiecznych warunkach?"
  • 7:50 - 7:52
    Lekarz badając pacjenta
  • 7:52 - 7:55
    zna już jego wysokość, wagę, wie, czy ma co jeść,
  • 7:55 - 7:56
    czy jego rodzina mieszka w przytułku.
  • 7:56 - 7:59
    Ułatwia to dokonywanie lepszych wyborów
  • 7:59 - 8:03
    oraz pozwala lekarzowi przepisać potrzebne zasoby
  • 8:03 - 8:07
    poprzez Health Leads, jak przez skierowanie specjalistyczne.
  • 8:07 - 8:09
    poprzez Health Leads, jak przez skierowanie specjalistyczne.
  • 8:09 - 8:11
    Jednak kiedy się już zacznie
  • 8:11 - 8:13
    realizować swoje pragnienia względem opieki zdrowotnej,
  • 8:13 - 8:15
    pragnie się więcej.
  • 8:15 - 8:16
    Stwierdziliśmy, że skoro można przekonać lekarzy
  • 8:16 - 8:17
    Stwierdziliśmy, że skoro można przekonać lekarzy
  • 8:17 - 8:21
    do przepisywania pacjentom podstawowych zasobów,
  • 8:21 - 8:23
    może udałoby się przekonać system opieki zdrowotnej
  • 8:23 - 8:26
    do zmiany swoich założeń?
  • 8:26 - 8:27
    Spróbowaliśmy.
  • 8:27 - 8:29
    Obecnie w Harlem Hospital Center
  • 8:29 - 8:33
    kiedy pacjent ma podniesiony wskaźnik masy ciała,
  • 8:33 - 8:34
    elektroniczna dokumentacja medyczna
  • 8:34 - 8:38
    automatycznie generuje receptę dla Health Leads.
  • 8:38 - 8:40
    Następnie nasi wolontariusze łączą ich
  • 8:40 - 8:43
    z programami zdrowej żywności i ćwiczeń
  • 8:43 - 8:44
    w obrębie ich społeczności.
  • 8:44 - 8:45
    Założyliśmy,
  • 8:45 - 8:47
    że jeśli masz podwyższone BMI,
  • 8:47 - 8:49
    że jeśli masz podwyższone BMI,
  • 8:49 - 8:51
    cztery ściany gabinetu lekarskiego
  • 8:51 - 8:53
    prawdopodobnie nie wystarczą
  • 8:53 - 8:54
    dla twojego zdrowia,
  • 8:54 - 8:55
    potrzebujesz czegoś więcej.
  • 8:55 - 8:56
    Jest to tylko zywkła zmiana
  • 8:56 - 8:58
    Jest to tylko zwykła zmiana
  • 8:58 - 8:59
    w zastosowaniu elektronicznej dokumentacji medycznej,
  • 8:59 - 9:01
    w zastosowaniu elektronicznej dokumentacji medycznej,
  • 9:01 - 9:03
    ale to także jej radykalna transformacja
  • 9:03 - 9:05
    ale to także jej radykalna transformacja.
  • 9:05 - 9:09
    Ze przechowalni informacji diagnostycznych
  • 9:09 - 9:12
    w narzędzie promocji zdrowia.
  • 9:12 - 9:13
    W sektorze prywatnym,
  • 9:13 - 9:15
    kiedy wyciśnie się tego rodzaju dodatkowe wartości
  • 9:15 - 9:17
    z inwestycji kosztów stałych,
  • 9:17 - 9:20
    nazywa się to spółką miliardową.
  • 9:20 - 9:21
    W moim świecie
  • 9:21 - 9:24
    nazywa się to "zmniejszona otyłość i cukrzyca",
  • 9:24 - 9:26
    nazywa się to "opieka zdrowotna",
  • 9:26 - 9:29
    system, w którym lekarze mogą przepisać rozwiązania
  • 9:29 - 9:31
    do poprawy zdrowia,
  • 9:31 - 9:33
    a nie tylko leczą choroby.
  • 9:33 - 9:35
    To samo dotyczy poczekalni.
  • 9:35 - 9:36
    Każdego dnia 3 miliony pacjentów
  • 9:36 - 9:38
    Każdego dnia 3 miliony pacjentów
  • 9:38 - 9:42
    przewija się przez około 150 tys. poczekalni w USA.
  • 9:42 - 9:44
    Co tam robią?
  • 9:44 - 9:48
    Siedzą, przyglądają się rybkom w akwarium,
  • 9:48 - 9:50
    czytają stare egzemplarze kolorowych magazynów,
  • 9:50 - 9:52
    czytają stare egzemplarze kolorowych magazynów,
  • 9:52 - 9:56
    ale głównie tylko siedzą w oczekiwaniu.
  • 9:56 - 9:57
    Jak to się stało,
    że poświęcamy tyle czasu i miejsca
  • 9:57 - 10:00
    Jak to się stało,
    że poświęcamy tyle czasu i miejsca
  • 10:00 - 10:02
    na czekanie?
  • 10:02 - 10:03
    A gdybyśmy mieli poczekalnię,
  • 10:03 - 10:05
    w której chorzy nie tylko siedzą, ale też zdrowieją?
  • 10:05 - 10:07
    w której chorzy nie tylko siedzą, ale też zdrowieją?
  • 10:07 - 10:10
    Lotniska mogą stać się centrami handlowymi,
  • 10:10 - 10:13
    a McDonald's placem zabaw,
  • 10:13 - 10:16
    z pewnością możemy coś zrobić z poczekalniami.
  • 10:16 - 10:18
    Tego właśnie chce Health Leads.
  • 10:18 - 10:20
    Odzyskać to miejsce i ten czas,
  • 10:20 - 10:22
    i używać ich jako sposobu na połączenie pacjentów
  • 10:22 - 10:23
    i używać ich jako sposobu na połączenie pacjentów
  • 10:23 - 10:26
    z zasobami, których potrzebują do zachowania zdrowia.
  • 10:26 - 10:27
    Mamy ostrą zimę,
  • 10:27 - 10:30
    twoje dziecko ma astmę,
    ogrzewanie właśnie zostało wyłączone,
  • 10:30 - 10:32
    jesteś w poczekalni ostrego dyżuru,
  • 10:32 - 10:34
    bo zimne powietrze wywołało astmę dziecka.
  • 10:34 - 10:37
    A jeśli zamiast wielogodzinnego czekania
  • 10:37 - 10:40
    poczekalnia stanie się miejscem,
  • 10:40 - 10:42
    w którym Health Leads przywróci ci ogrzewanie?
  • 10:42 - 10:44
    Wszystko to wymaga
  • 10:44 - 10:46
    znaczącej siły roboczej.
  • 10:46 - 10:49
    Jeśli zechcemy, znajdziemy i to.
  • 10:49 - 10:51
    Wiemy, że lekarze i pielęgniarki,
  • 10:51 - 10:52
    a nawet pracownicy społeczni,
  • 10:52 - 10:54
    to jeszcze za mało,
  • 10:54 - 10:56
    bo cenny czas opieki zdrowotnej
  • 10:56 - 10:57
    zbytnio ich ogranicza.
  • 10:57 - 10:59
    Zdrowie wymaga więcej czasu.
  • 10:59 - 11:02
    Wymaga armii pracowników nieklinicznych
  • 11:02 - 11:05
    Wymaga armii pracowników nieklinicznych
  • 11:05 - 11:06
    i wielu innych.
  • 11:06 - 11:09
    A gdyby niewielką częścią tych sił
  • 11:09 - 11:13
    zostało 11 milionów studentów w tym kraju?
  • 11:13 - 11:16
    Nieobciążeni obowiązkami szpitalnymi,
  • 11:16 - 11:18
    nie przyjmujący odmowy ze strony biurokratów,
  • 11:18 - 11:20
    nie przyjmujący odmowy ze strony biurokratów,
  • 11:20 - 11:22
    bezlitosnych dla pacjentów,
  • 11:22 - 11:24
    studenci z niedoścignioną zdolnością
  • 11:24 - 11:25
    wynajdywania informacji,
  • 11:25 - 11:28
    którą szlifowali latami za pomocą Google.
  • 11:28 - 11:31
    Może wydawać się niemożliwe
  • 11:31 - 11:32
    aby student
  • 11:32 - 11:34
    był zdolny do tego rodzaju zaangażowania,
  • 11:34 - 11:36
    ale przytoczę wam prosty przykład
  • 11:36 - 11:38
    zawodów sportowych.
  • 11:38 - 11:42
    Przeciętny zawodnik studenckiej drużyny koszykarskiej
  • 11:42 - 11:45
    poświęca 39 godzin w tygodniu na sport.
  • 11:45 - 11:48
    Możemy sądzić, że to dobrze lub źle,
  • 11:48 - 11:50
    ale to prawda.
  • 11:50 - 11:52
    W Health Leads jesteśmy przeświadczeni,
  • 11:52 - 11:54
    że oczekuje się od studentów zbyt mało
  • 11:54 - 11:56
    że oczekuje się od studentów zbyt mało
  • 11:56 - 12:00
    jeśli chodzi o wkład dla dobra społeczności.
  • 12:00 - 12:01
    Studenckie zespoły
  • 12:01 - 12:03
    podejmują się spędzić dziesiątki godzin
  • 12:03 - 12:07
    trenując na boisku o barbarzyńskich porach,
  • 12:07 - 12:10
    ciągle poprawiają swoje wyniki,
  • 12:10 - 12:12
    a jeśli się nie starają albo omijają treningi,
  • 12:12 - 12:14
    zostają wyrzuceni z zespołu.
  • 12:14 - 12:16
    Inwestują w swój rozwój i trening,
  • 12:16 - 12:17
    Inwestują w swój rozwój i trening,
  • 12:17 - 12:20
    w zamian otrzymując towarzystwo niezwykłych ludzi.
  • 12:20 - 12:22
    Zgłaszają się tłumy chętnych
  • 12:22 - 12:25
    pragnących zostać jednym z nich.
  • 12:25 - 12:26
    Jeśli można się tak angażować w drużynie rugby,
  • 12:26 - 12:28
    Jeśli można się tak angażować w drużynie rugby,
  • 12:28 - 12:30
    z pewnością można też dla zdrowia i ubóstwa.
  • 12:30 - 12:33
    Health Leads także rekrutuje konkurencyjnie,
  • 12:33 - 12:34
    intensywnie trenuje i profesjonalnie szkoli,
  • 12:34 - 12:36
    intensywnie trenuje i profesjonalnie szkoli,
  • 12:36 - 12:38
    wymaga dużych nakładów czasu,
  • 12:38 - 12:40
    buduje spójny zespół
  • 12:40 - 12:41
    i poprawia wyniki.
  • 12:41 - 12:44
    Trochę jak organizacja Teach for America.
  • 12:44 - 12:46
    Wśród pierwszej dziesiątki miast USA
  • 12:46 - 12:48
    o największej liczbie pacjentów Medicaid,
  • 12:48 - 12:52
    w każdym jest co najmniej 20 tys. studentów.
  • 12:52 - 12:55
    W samym Nowym Jorku jest ich pół miliona.
  • 12:55 - 12:58
    To więcej niż tylko krótkoterminowa siła robocza
  • 12:58 - 13:00
    łącząca pacjentów z podstawowymi zasobami,
  • 13:00 - 13:04
    to nowe pokolenie przywództwa systemu opieki zdrowotnej,
  • 13:04 - 13:06
    które spędziło dwa, trzy, cztery lata
  • 13:06 - 13:08
    w poczekalni przychodni
  • 13:08 - 13:12
    rozmawiając z pacjentami
    o ich największych potrzebach zdrowotnych.
  • 13:12 - 13:13
    Opuszczają te miejsca z pewnością,
  • 13:13 - 13:15
    zdolnością i skutecznością
  • 13:15 - 13:19
    realizowania
    naszych największych aspiracji dla opieki zdrowotnej.
  • 13:19 - 13:22
    Jest ich już tysiące.
  • 13:22 - 13:26
    Mia Lozada, naczelny rezydent ds.chorób wewnętrznych
  • 13:26 - 13:27
    w centrum medycznym UCSF,
  • 13:27 - 13:30
    przez trzy lata studiów
  • 13:30 - 13:31
    była wolontariuszką w Health Leads
  • 13:31 - 13:34
    w poczekalni bostońskiego Centrum Medycznego.
  • 13:34 - 13:38
    Mówi: "Moi koledzy myślą, że po wypisaniu recepty
  • 13:38 - 13:40
    ich praca jest wykonana.
  • 13:40 - 13:42
    Ja wypisując receptę zastanawiam się,
  • 13:42 - 13:44
    czy rodzina będzie ją w stanie przeczytać,
  • 13:44 - 13:46
    czy da radę dotrzeć do apteki,
  • 13:46 - 13:49
    czy stać ją na żywność, z którą ma przyjąć lekarstwa,
  • 13:49 - 13:51
    czy ich ubezpieczenie pokryje koszt leków.
  • 13:51 - 13:53
    Tych pytań nauczyłam się w Health Leads,
  • 13:53 - 13:55
    a nie w szkole medycznej".
  • 13:55 - 13:57
    Żadne z tych rozwiązań,
  • 13:57 - 14:00
    recepty, elektroniczna dokumentacja medyczna,
  • 14:00 - 14:01
    poczekalnia, czy armia studentów,
  • 14:01 - 14:02
    poczekalnia, czy armia studentów,
  • 14:02 - 14:04
    nie jest doskonałe.
  • 14:04 - 14:06
    Ale mamy na nie wpływ.
  • 14:06 - 14:08
    Niewykorzystane zasoby opieki zdrowotnej
  • 14:08 - 14:11
    Niewykorzystane zasoby opieki zdrowotnej
  • 14:11 - 14:14
    możemy zmieniać i ulepszać,
  • 14:14 - 14:17
    dążąc do spełnienia naszego pragnienia
  • 14:17 - 14:19
    dot. systemu zdrowia.
  • 14:19 - 14:22
    Pracowałam w Legal Services przez 9 miesięcy
  • 14:22 - 14:25
    zanim wpadłam na pomysł stworzenia Health Leads.
  • 14:25 - 14:28
    Wiedziałam, że muszę powiedzieć swojemu przełożonemu,
  • 14:28 - 14:29
    że chcę odejść.
  • 14:29 - 14:30
    Bardzo się denerwowałam,
  • 14:30 - 14:33
    bałam się, że go rozczaruję
  • 14:33 - 14:36
    porzucając klientów dla szalonego pomysłu.
  • 14:36 - 14:38
    Powiedziałam mu,
  • 14:38 - 14:40
    że wpadłam na pomysł zaangażowania studentów
  • 14:40 - 14:42
    że wpadłam na pomysł zaangażowania studentów
  • 14:42 - 14:45
    do pomocy pacjentom
    w zaspokojeniu ich najbardziej podstawowych potrzeb.
  • 14:45 - 14:47
    Przyznam się,
  • 14:47 - 14:50
    że chciałam tylko, żeby nie był na mnie zły.
  • 14:50 - 14:52
    Lecz on powiedział:
  • 14:52 - 14:55
    "Rebecca, gdy masz jakąś wizję,
  • 14:55 - 14:59
    twoim obowiązkiem jest jej realizacja.
  • 14:59 - 15:02
    Musisz do niej dążyć".
  • 15:02 - 15:05
    Pomyślałam: "Rany, to dopiero odpowiedzialność".
  • 15:05 - 15:07
    Pomyślałam: "Rany, to dopiero odpowiedzialność".
  • 15:07 - 15:09
    Chciałam tylko jego przyzwolenia,
  • 15:09 - 15:10
    nie jakiegoś zobowiązania.
  • 15:10 - 15:12
    Lecz od tego czasu
  • 15:12 - 15:14
    prawie każdą minutę mojego życia
  • 15:14 - 15:16
    spędziłam na realizacji tej wizji.
  • 15:16 - 15:19
    Wierzę, że wszyscy ją mamy
  • 15:19 - 15:21
    względem naszej opieki zdrowotnej.
  • 15:21 - 15:23
    Wierzę w to, że pewnego dnia
  • 15:23 - 15:25
    nie będziemy oceniać naszej opieki zdrowotnej
  • 15:25 - 15:28
    pod kątem liczby wyleczonych chorób,
  • 15:28 - 15:31
    lecz chorób, którym udało się zapobiec,
  • 15:31 - 15:34
    nie pod kątem doskonałości technologii
  • 15:34 - 15:36
    czy kwalifikacji specjalistów,
  • 15:36 - 15:39
    ale tego, jak rzadko ich potrzebujemy
  • 15:39 - 15:40
    i przede wszystkim,
  • 15:40 - 15:43
    że będziemy oceniać nasz system opieki zdrowotnej
  • 15:43 - 15:46
    nie przez pryzmat tego, jaki był,
  • 15:46 - 15:48
    ale jaki stał się dzięki nam.
  • 15:48 - 15:49
    Dziękuję.
  • 15:49 - 16:00
    (Oklaski)
  • 16:00 - 16:01
    Dziękuję.
  • 16:01 - 16:10
    (Oklaski)
Title:
Rebecca Onie: A gdyby tak opieka zdrowotna utrzymywała nas w zdrowiu?
Speaker:
Rebecca Onie
Description:

Rebecca Onie zadaje śmiałe pytania: A gdyby przekształcić poczekalnie w przychodniach w miejsca poprawy zdrowia? Być może lekarze mogliby przepisywać żywność, dach nad głową i ogrzewanie w czasie zimy? Podczas konferencji TEDMED Rebecca opowiada o Health Leads - organizacji, która właśnie tym się zajmuje, przy okazji tworząc armię wolontariuszy o statusie i oddaniu równym studenckim drużynom sportowym.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
16:34

Polish subtitles

Revisions