Πώς τα μικρόβιά μας μάς κάνουν αυτό που είμαστε

Ο Ρομπ Νάιτ είναι πρωτοπόρος στη μελέτη των ανθρώπινων μικροβίων, την κοινότητα των μικροσκοπικών μονοκύτταρων οργανισμών που ζουν μέσα στο σώμα μας και έχουν ένα τεράστιο - και σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητο - ρόλο στην υγεία μας. «Τα 1300 γραμμάρια μικρόβια που κουβαλάτε μαζί σας μπορεί να είναι πιο σημαντικά από κάθε γονίδιο που κουβαλάτε στο ανθρώπινο γονιδίωμά σας», λέει. Μάθετε γιατί.

Εμείς οι άνθρωποι ανησυχούσαμε πάντα
για την υγεία του σώματός μας,

αλλά δεν ήμασταν πάντα τόσο καλοί
στο να βρούμε τι είναι σημαντικό.

Πάρτε για παράδειγμα
τους αρχαίους Αιγυπτίους:

Ανησυχούσαν για τα μέλη του σώματός τους

που νόμιζαν ότι θα τα χρειαστούν
στη μετά θάνατο ζωή,

αλλά άφηναν κάποια κομμάτια εκτός.

Αυτό το κομμάτι για παράδειγμα.

Αν και διατηρούσαν με μεγάλη προσοχή
το στομάχι, τους πνεύμονες,

το ήπαρ, κ.ο.κ.,

απλώς πολτοποιούσαν τον εγκέφαλο,
τον διοχέτευαν από τη μύτη,

και τον πετούσαν,

που έχει λογική,

επειδή τι κάνει για μας
ο εγκέφαλος εν τέλει;

Αλλά φανταστείτε αν υπήρχε ένα είδος
παραμελημένου οργάνου στο σώμα μας

που ζύγιζε όσο ο εγκέφαλος

και κατά κάποιους τρόπους ήταν τόσο
σημαντικό για το ποιοι είμαστε,

αλλά γνωρίζαμε τόσο λίγα γι' αυτό
και το περιφρονούσαμε.

Και φανταστείτε αν,
μέσω νέων επιστημονικών προόδων,

μόλις αρχίζαμε να καταλαβαίνουμε

τη σημασία του για το πώς
σκεφτόμαστε τον εαυτό μας.

Δεν θα θέλατε να γνωρίζατε
περισσότερα γι' αυτό;

Τελικά έχουμε κάτι σαν κι αυτό:

το έντερό μας,

ή μάλλον, τα μικρόβιά του.

Αλλά δεν είναι σημαντικά
μόνο τα μικρόβια στο έντερό μας.

Τα μικρόβια σε όλο μας το σώμα

είναι τελικά πολύ σημαντικά
σε μια ολόκληρη σειρά διαφορών

που κάνουν διάφορους ανθρώπους
αυτούς που είναι.

Για παράδειγμα, έχετε παρατηρήσει

πώς μερικούς τους τσιμπάνε τα κουνούπια
πολύ περισσότερο από άλλους;

Αποδεικνύεται ότι η ανεκδοτική εμπειρία
του καθενός σε κάμπινγκ είναι αληθινή.

Για παράδειγμα, σπάνια
με τσιμπάνε κουνούπια,

αλλά η σύντροφός μου Αμάντα
τα ελκύει σε ορδές,

και ο λόγος είναι ότι έχουμε
διαφορετικά μικρόβια στο δέρμα μας

που παράγουν διαφορετικά χημικά
που εντοπίζουν τα κουνούπια.

Τα μικρόβια είναι πολύ σημαντικά
και στο πεδίο της ιατρικής.

Για παράδειγμα, το τι μικρόβια
έχετε στο έντερό σας

προσδιορίζουν αν συγκεκριμένα παυσίπονα
είναι τοξικά για το ήπαρ σας.

Επίσης προσδιορίζουν αν άλλα φάρμακα θα
δουλέψουν για την καρδιοπάθειά σας ή όχι.

Και, αν είστε τουλάχιστον ένας δάκος,

τα μικρόβια σας προσδιορίζουν
με ποιον θέλετε να κάνετε σεξ.

Δεν το έχουμε επιδείξει
ακόμη στους ανθρώπους

αλλά ίσως είναι απλώς θέμα χρόνου
μέχρι να το μάθουμε.

(Γέλια)

Τα μικρόβια πραγματοποιούν
ένα μεγάλο εύρος λειτουργιών.

Μας βοηθούν στην πέψη του φαγητού.

Βοηθούν στην εκπαίδευση
του ανοσοποιητικού μας.

Μας βοηθούν να αντισταθούμε
στις αρρώστιες,

και ίσως και να επηρεάζουν
τη συμπεριφορά μας.

Πώς θα έμοιαζε ένας χάρτης
με όλες αυτές τις μικροβιακές κοινότητες;

Δεν θα φαινόταν ακριβώς έτσι,

αλλά είναι ένας χρήσιμος οδηγός
για την κατανόηση της βιοποικιλότητας.

Διαφορετικά μέρη του κόσμου έχουν
διαφορετικά τοπία οργανισμών

που είναι άμεσα χαρακτηριστικά
ενός μέρους ή ένος άλλου

ή ενός άλλου.

Με τη μικροβιολογία, είναι κάπως το ίδιο,
αν και πρέπει να είμαι ειλικρινής:

Όλα τα μικρόβια βασικά φαίνονται
το ίδιο κάτω από το μικροσκόπιο.

Οπότε αντί να προσπαθούμε
να τα αναγνωρίσουμε οπτικά,

αυτό που κάνουμε είναι
να κοιτάμε τις ακολουθίες του DNA,

και στη μελέτη
του Ανθρώπινου Μικροβιώματος,

το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας χρηματοδότησε
αυτή την μελέτη 173 εκ. δολαρίων

όπου συγκεντρώθηκαν εκατοντάδες ερευνητές

για να χαρτογραφήσουν
όλα τα Α, τα T, τα G και τα C,

και όλα αυτά τα μικρόβια
στο ανθρώπινο σώμα.

Έτσι όταν τα χαρτογραφούμε μαζί,
φαίνονται έτσι.

Είναι λίγο δυσκολότερο να πούμε
ποιος μένει πού τώρα, έτσι δεν είναι;

Το εργαστήριο μου αναπτύσσει
υπολογιστικές τεχνικές που μας επιτρέπουν

να πάρουμε όλα αυτά τα τεραμπάιτ
από δεδομένα ακολουθιών

και να τα κάνουμε κάτι που είναι
λίγο πιο χρήσιμο σαν χάρτης,

και όταν το κάνουμε αυτό
με τα ανθρώπινα δεδομένα μικροβιώματος

από 250 υγιείς εθελοντές,

φαίνεται κάπως έτσι.

Κάθε σημείο εδώ αντιπροσωπεύει
όλα τα πολύπλοκα μικρόβια

σε μια ολόκληρη μικροβιακή κοινότητα.

Βλέπετε, σας είπα ότι βασικά
όλα φαίνονται το ίδιο.

Αυτό που βλέπουμε είναι κάθε σημείο που
αντιπροσωπεύει μια μικροβιακή κοινότητα

από ένα σημείο του σώματος
ενός υγιούς εθελοντή.

Μπορείτε να δείτε τα διαφορετικά
σημεία του χάρτη σε διαφορετικά χρώματα,

σχεδόν σαν ξεχωριστές ηπείρους.

Και καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι

αυτά, όπως οι διαφορετικές
περιοχές στο σώμα,

έχουν πολύ διαφορετικά μικρόβια μέσα τους.

Έχουμε τη στοματική κοινότητα
εκεί πάνω με πράσινο.

Από την άλλη πλευρά,
έχουμε τη δερματική κοινότητα με μπλε,

την κολπική κοινότητα με μοβ,

και κάτω κάτω έχουμε
την περιττωματική κοινότητα με καφέ.

Και μόλις τα τελευταία χρόνια
ανακαλύψαμε ότι

τα μικρόβια στα διαφορετικά σημεία
του σώματός μας

είναι εκπληκτικά διαφορετικά μεταξύ τους.

Έτσι αν κοιτάξω τα μικρόβια
μόνο ενός ατόμου

στο στόμα και στο έντερο,

τελικά η διαφορά ανάμεσα
σε αυτές τις δύο μικροβιακές κοινότητες

είναι τεράστια.

Είναι μεγαλύτερη από τη διαφορά
ανάμεσα στα μικρόβια σε αυτόν τον ύψαλο

και τα μικρόβια σε αυτό το λιβάδι.

Είναι απίστευτο αν το σκεφτείτε.

Σημαίνει ότι μερικές δεκάδες εκατοστά
διαφοράς στο ανθρώπινο σώμα

κάνει μεγαλύτερη διαφορά
στη μικροβιακή οικολογία σας

απ' ό,τι εκατοντάδες μίλια στη Γη.

Δεν λέω ότι δύο άνθρωποι φαίνονται το ίδιο

στον ίδιο σωματικό οικότοπο.

Μάλλον θα έχετε ακούσει

ότι είμαστε όλοι λίγο πολύ ίδιοι
όσον αφορά το ανθρώπινο DNA μας.

Είστε πανομοιότυποι κατά 99,99%
όσον αφορά το ανθρώπινο DNA σας

με το άτομο που κάθεται δίπλα σας.

Αλλά αυτό δεν ισχύει
για τα μικρόβια του εντέρου σας:

ίσως να είναι μόνο 10% παρόμοια

με το άτομο που κάθεται δίπλα σας
όσον αφορά τα μικρόβια του εντέρου σας.

Είναι τόσο διαφορετικά
όσο τα βακτήρια σε αυτό το λιβάδι

και τα βακτήρια σε αυτό το δάσος.

Αυτά τα διαφορετικά μικρόβια

έχουν διαφορετικές λειτουργίες
για τις οποίες σας μίλησα,

οτιδήποτε από την πέψη τροφίμων

έως την ανάμειξη
σε διάφορα είδη αρρωστιών,

τον μεταβολισμό φαρμάκων κ.ο.κ.

Πώς λοιπόν, τα κάνουν όλα αυτά;

Εν μέρει, οφείλεται στο ότι

αν και υπάρχουν μόνο 1300 γραμμάρια
από αυτά τα μικρόβια στο έντερό σας

είναι περισσότερα σε αριθμό από εμάς.

Κατά πόσο μας ξεπερνούν αριθμητικά;

Εξαρτάται από το πώς θεωρείτε το σώμα μας.

Είναι τα κύτταρά μας;

Κάθε ένας από εμάς αποτελείται
από περίπου 10 τρις ανθρώπινα κύτταρα,

αλλά φέρουμε σχεδόν
100 τρις μικροβιακά κύτταρα.

Οπότε υπερέχουν αριθμητικά κατά 10 προς 1.

Ίσως να σκεφτείτε ότι είμαστε
άνθρωποι λόγω του DNA μας,

αλλά τελικά κάθε ένας από εμάς
έχει περίπου 20.000 ανθρώπινα γονίδια,

ανάλογα με το τι ακριβώς μετράτε,

αλλά σχεδόν 2 έως 20 εκατομμύρια
μικροβιακά γονίδια.

Όπως και να το δούμε,
είμαστε πολύ λιγότεροι

από τους μικροβιακούς
συμβιωτικούς οργανισμούς.

Και φαίνεται πως εκτός
από ίχνη του ανθρώπινου DNA μας,

αφήνουμε και ίχνη του μικροβιακού μας DNA

σε οτιδήποτε αγγίζουμε.

Σε μια μελέτη, που έγινε προ ετών, δείξαμε

ότι μπορείτε να αντιστοιχήσετε
την παλάμη κάποιου

με το ποντίκι που χρησιμοποιούν συνήθως

με ακρίβεια 95 %.

Αυτό βγήκε σε ένα επιστημονικό
περιοδικό πριν από μερικά χρόνια,

αλλά πιο σημαντικό,
εμφανίστηκε στο «CSI: Miami»,

άρα ξέρετε ότι είναι αληθινό.

(Γέλια)

Από που προέρχονται,
λοιπόν, τα μικρόβιά μας;

Αν έχετε σκυλιά ή παιδιά όπως εγώ,

ίσως να έχετε μερικές σκοτεινές υποψίες,

οι οποίες παρεμπιπτόντως
είναι όλες αληθινές.

Όπως μπορούμε να σας αντιστοιχήσουμε
με τον υπολογιστή σας

από τα μικρόβια που μοιράζεστε,

μπορούμε να σας αντιστοιχήσουμε
και με τον σκύλο σας.

Αλλά φαίνεται πως στους ενήλικες,

οι μικροβιακές κοινότητες
είναι σχετικά σταθερές,

έτσι ακόμη κι αν ζείτε μαζί με κάποιον,

θα διατηρήσετε την ξεχωριστή σας
μικροβιακή ταυτότητα

για μια περίοδο εβδομάδων,
μηνών, ακόμη και χρόνων.

Φαίνεται πως οι πρώτες
μικροβιακές κοινότητές μας

εξαρτώνται πολύ από το πώς γεννιόμαστε.

Τα μωρά που βγαίνουν κανονικά,

όλα τους τα μικρόβια είναι
σαν την κολπική κοινότητα,

ενώ τα μωρά που γεννιούνται
με καισαρική τομή,

όλα τους τα μικρόβια φαίνονται σαν δέρμα.

Αυτό μπορεί να σχετιστεί
με μερικές από τις διαφορές

στην υγεία που συνδέονται
με την καισαρική τομή,

όπως περισσότερο άσθμα, περισσότερες
αλλεργίες, ακόμη και παχυσαρκία,

που έχουν όλα συνδεθεί τώρα με μικρόβια,

και όταν το σκεφτείτε, μέχρι πρόσφατα,
κάθε επιζών θηλαστικό

είχε γεννηθεί από το κανάλι του τοκετού,

έτσι η έλλειψη αυτών
των προστατευτικών μικροβίων

με τα οποία έχουμε συν-εξελιχθεί
ίσως να είναι πολύ σημαντική

για πολλές διαφορετικές παθήσεις που τώρα
γνωρίζουμε ότι εμπλέκουν το μικροβίωμα.

Όταν γεννήθηκε η κόρη μου
πριν από μερικά χρόνια

με επείγουσα καισαρική τομή,

πήραμε το θέμα στα χέρια μας

και σιγουρευτήκαμε ότι καλύφθηκε
με αυτά τα κολπικά μικρόβια

που θα λάμβανε κανονικά.

Είναι δύσκολο να πούμε
αν αυτό είχε επίδραση

συγκεκριμένα στην υγεία της, σωστά;

Με δείγμα μεγέθους ενός μόνο παιδιού,
άσχετα του πόσο την αγαπάμε,

δεν έχετε ένα αρκετά μεγάλο δείγμα

για να βρείτε τι γίνεται στο μέσο όρο,

αλλά στην ηλικία των δύο ετών,
δεν είχε μέχρι τώρα ωτίτιδα,

έτσι ελπίζουμε ότι το ξεπεράσαμε αυτό.

Επίσης αρχίζουμε να κάνουμε
κλινικές δοκιμές με περισσότερα παιδιά

για να βρούμε αν αυτό έχει
γενικά μια προστατευτική επίδραση.

Το πώς γεννιόμαστε λοιπόν, έχει τεράστια
επίδραση στα μικρόβια που έχουμε αρχικά,

αλλά τι κάνουμε μετά;

Αυτό που σας δείχνω εδώ πάλι
είναι αυτός ο χάρτης

των Δεδομένων της μελέτης
του Ανθρώπινου Μικροβιώματος,

έτσι κάθε σημείο αντιπροσωπεύει
ένα δείγμα από ένα σημείο του σώματος

από έναν από 250 υγιείς ενήλικες.

Έχετε δει παιδιά
να αναπτύσσονται σωματικά.

Τα έχετε δει να αναπτύσσονται διανοητικά.

Τώρα, για πρώτη φορά, θα δείτε

τη μικροβιακή ανάπτυξη
του παιδιού ενός συναδέλφου μου.

Αυτό που θα κοιτάξουμε

είναι την κένωση αυτού του μωρού,

την περιττωματική κοινότητα,
που αντιπροσωπεύει το έντερο,

που έχει δειγματιστεί κάθε εβδομάδα
για σχεδόν δυόμισι χρόνια.

Ξεκινάμε από την πρώτη μέρα.

Αυτό που θα συμβεί είναι το βρέφος
θα αρχίσει σαν μια κίτρινη κουκκίδα,

και μπορείτε να δείτε ότι ξεκινά
στην κολπική κοινότητα,

όπως θα αναμενόταν από τον τρόπο τοκετού.

Αυτό που θα γίνει
τα επόμενα δυόμισι χρόνια

είναι ότι θα ταξιδέψει προς τα κάτω

για να μοιάζει με την περιττωματική
κοινότητα των ενηλίκων

από υγιείς εθελοντές στο κάτω μέρος.

Θα το ξεκινήσω λοιπόν
και θα δούμε πώς συμβαίνει.

Αυτό που βλέπετε, κάθε βήμα
σε αυτό είναι μόλις μια εβδομάδα,

βλέπετε ότι εβδομάδα σε εβδομάδα,

η αλλαγή στη μικροβιακή κοινότητα
στα κόπρανα αυτού του παιδιού,

οι εβδομαδιαίες διαφορές
είναι πολύ μεγαλύτερες

από τις διαφορές ανάμεσα
σε μεμονωμένους υγιείς ενήλικες

στην ομάδα της Μελέτης
του Ανθρώπινου Μικροβιώματος,

που είναι αυτές οι καφέ κουκκίδες
στο κάτω μέρος.

Βλέπετε ότι ξεκινά να πλησιάζει
την ενήλικη περιττωματική κοινότητα.

Αυτό είναι για μέχρι δύο χρόνια.

Αλλά εδώ θα συμβεί κάτι εκπληκτικό.

Παίρνει αντιβιοτικά
για μια μόλυνση στο αυτί.

Βλέπετε αυτή την τεράστια αλλαγή
στην κοινότητα,

ακολουθούμενη από μια σχετικά
γρήγορη ανάρρωση.

Θα το πάω πίσω.

Βλέπουμε ότι μέσα
σε αυτές τις λίγες εβδομάδες,

έχουμε μια πολύ πιο δραστική αλλαγή,

μια οπισθοδρόμηση πολλών μηνών
κανονικής ανάπτυξης,

ακολουθούμενη από μια σχετικά
γρήγορη ανάρρωση,

και όταν φτάσει στην 838η ημέρα,

που είναι το τέλος αυτού του βίντεο,

βλέπετε ότι έχει φτάσει την κοινότητα
των κοπράνων ενός υγιούς ενήλικα

παρά την αντιβιοτική παρέμβαση.

Οπότε είναι πραγματικά ενδιαφέρον
επειδή εγείρει ουσιαστικές ερωτήσεις

για το τι συμβαίνει όταν επεμβαίνουμε
σε διαφορετικές ηλικίες ενός παιδιού.

Οπότε αυτό που κάνουμε νωρίς,
όπου το μικροβίωμα αλλάζει τόσο γρήγορα,

έχει πραγματικά σημασία

ή είναι σα να ρίχνεις μια πέτρα
σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα,

όπου οι κυματισμοί απλώς θα χαθούν;

Είναι εκπληκτικό το ότι αν δώσετε
αντιβιοτικά σε ένα παιδί

τους πρώτους έξι μήνες της ζωής του,

είναι πιο πιθανό να γίνουν
παχύσαρκα αργότερα

απ' ό,τι αν δεν τα έπαιρναν
ή αν τα έπαιρναν αργότερα,

έτσι αυτό που κάνουμε νωρίς
μπορεί να έχει έντονες επιπτώσεις

στη μικροβιακή κοινότητα του εντέρου
και αργότερα στην υγεία,

κάτι που μόλις αρχίζουμε
να καταλαβαίνουμε.

Είναι συναρπαστικό, επειδή μια μέρα,
εκτός από τις συνέπειες

που έχουν τα αντιβιοτικά
στα ανθεκτικά στα αντιβιοτικά βακτήρια,

που είναι πολύ σημαντικά,

ίσως και να υποβαθμίζουν τα μικροβιακά
οικοσυστήματα του εντέρου μας,

κι έτσι μια μέρα ίσως να αντιμετωπίζουμε
τα αντιβιοτικά με τον ίδιο τρόμο

που έχουμε σήμερα
γι' αυτά τα μεταλλικά εργαλεία

που χρησιμοποιούσαν οι Αιγύπτιοι
για να πολτοποιήσουν τα μυαλά

πριν τα στραγγίσουν για την ταρίχευση.

Ανέφερα ότι τα μικρόβια έχουν
όλες αυτές τις σημαντικές λειτουργίες,

και τώρα, μόλις τα τελευταία χρόνια,

σχετίζονται με ένα μεγάλο εύρος
από διαφορετικές αρρώστιες,

συμπεριλαμβανομένης
της φλεγμονώδης νόσου του εντέρου,

της καρδιοπάθειας,
του καρκίνου του παχέος εντέρου,

ακόμη και της παχυσαρκίας.

Φαίνεται ότι η παχυσαρκία έχει
πολύ μεγάλη επίδραση,

και σήμερα, μπορούμε να πούμε
αν είστε αδύνατος ή παχύσαρκος

με ακρίβεια 90%

κοιτάζοντας τα μικρόβια στο εντερό σας.

Τώρα, αν και αυτό μπορεί
να ακουστεί εντυπωσιακό,

κατά κάποιους τρόπους είναι λίγο
προβληματικό ως ιατρική εξέταση

επειδή φαίνεται ποιος είναι παχύσαρκος

χωρίς να ξέρετε το οτιδήποτε
για τα μικρόβια στο έντερό τους,

αλλά φαίνεται πως ακόμη
κι αν αλληλουχίσουμε όλο το γονιδίωμά τους

και είχαμε όλο το ανθρώπινο DNA τους,

θα μπορούσαμε να προβλέψουμε ποιος
ήταν παχύσαρκος με ακρίβεια 60%.

Είναι εκπληκτικό, έτσι δεν είναι;

Σημαίνει ότι τα 1300 γραμμάρια
μικροβίων που κουβαλάτε μαζί σας

ίσως να είναι πιο σημαντικά
για κάποιες παθήσεις

απ' ό,τι οποιοδήποτε γονίδιο
στο γονιδίωμά σας.

Στα ποντίκια μπορούμε να κάνουμε
πολλά περισσότερα.

Στα ποντίκια, τα μικρόβια έχουν συνδεθεί
με διάφορες επιπλέον παθήσεις,

όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας,

η κατάθλιψη, ο αυτισμός,
και πάλι, η παχυσαρκία.

Αλλά πώς μπορούμε να πούμε
αν αυτές οι μικροβιακές διαφορές

που συσχετίζονται με τις ασθένειες
είναι η αιτία ή το αποτέλεσμα;

Μπορούμε να αναθρέψουμε μερικά ποντίκια

χωρίς καθόλου δικά τους μικρόβια
σε μια φούσκα χωρίς μικρόβια.

Μετά μπορούμε να προσθέτουμε μερικά
μικρόβια που θεωρούμε σημαντικά,

και να δούμε τι θα συμβεί.

Όταν πάρουμε τα μικρόβια
από ένα παχύσαρκο ποντίκι

και τα μεταμοσχεύσουμε
σε ένα γενετικά κανονικό ποντίκι

που έχει μεγαλώσει σε μια φούσκα
χωρίς δικά του μικρόβια,

γίνεται πιο χοντρό απ' ό,τι
αν τα έπαιρνε από ένα κανονικό ποντίκι.

Είναι τελείως συναρπαστικό
το γιατί συμβαίνει αυτό.

Αυτό που συμβαίνει μερικές φορές
είναι ότι τα μικρόβια

τα βοηθούν να χωνέψουν φαγητό
πιο αποτελεσματικά από την ίδια δίαιτα,

έτσι λαμβάνουν περισσότερη ενέργεια
από το φαγητό τους,

όμως άλλες φορές, τα μικρόβια
επηρεάζουν τη συμπεριφορά τους.

Τρώνε περισσότερο από το κανονικό ποντίκι,

οπότε παχαίνουν μόνο αν τα αφήσουμε
να φάνε όσο θέλουν.

Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο,
έτσι δεν είναι;

Συμπεραίνουμε ότι τα μικρόβια μπορούν να
επηρεάσουν τη συμπεριφορά των θηλαστικών.

Ίσως να αναρωτιέστε αν μπορούμε
να το κάνουμε αυτό σε διάφορα είδη,

και αποδεικνύεται ότι αν πάρουμε
μικρόβια από ένα παχύσαρκο άτομο

και τα μεταμοσχεύσουμε σε ποντίκια
που μεγαλώσατε χωρίς μικρόβια,

αυτά θα γίνουν πιο χοντρά

απ' ό,τι αν είχαν λάβει μικρόβια
από ένα αδύνατο άτομο,

αλλά μπορούμε να σχεδιάσουμε
μια μικροβιακή κοινότητα

και να τα εμβολιάσουμε με αυτήν
ώστε να μην μπορούν να πάρουν βάρος.

Μπορούμε να το κάνουμε
και για τον υποσιτισμό.

Σε μια μελέτη που έχει χρηματοδοτηθεί
από το Ίδρυμα Γκέιτς,

βλέπουμε παιδιά στο Μαλάουι

που έχουν το σύνδρομο kwashiorkor,
μια σοβαρή μορφή υποσιτισμού,

και τα ποντίκια που τους μεταμοσχεύεται
η κοινότητα kwashiorkor

χάνουν το 30%
της μάζας του σώματός τους

σε μόλις τρεις εβδομάδες,

αλλά μπορούμε να επαναφέρουμε
την υγεία τους

με το ίδιο πρόσθετο
που βασίζεται σε φυστικοβούτυρο

που χρησιμοποιείται
για τα παιδιά στην κλινική,

και τα ποντίκια που λαμβάνουν
την κοινότητα

από τα υγιή πανομοιότυπα δίδυμα
παιδιά με kwashiorkor, τα πάνε καλά.

Είναι πραγματικά εκπληκτικό
επειδή υποδηλώνει

ότι μπορούμε να πιλοτάρουμε θεραπείες
δοκιμάζοντάς τες σε διάφορα ποντίκια

με κοινότητες από τα έντερα
μεμονωμένων ατόμων

και ίσως να διαμορφώσουμε
αυτές τις θεραπείες σε προσωπικό επίπεδο.

Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό
να έχουν όλοι μια ευκαιρία

να πάρουν μέρος σε αυτή την ανακάλυψη.

Πριν από μερικά χρόνια,

ξεκινήσαμε την μελέτη
«Το Αμερικανικό Έντερο»,

που σας επιτρέπει να διεκδικήσετε μια θέση
για σας σε αυτόν τον μικροβιακό χάρτη.

Είναι το μεγαλύτερο επιστημονικό έργο
χρηματοδοτημένο μέσω πληθοπορισμού --

πάνω από 8.000 άτομα
έχουν εγγραφεί μέχρι τώρα.

Αυτό που γίνεται είναι
ότι στέλνουν τα δείγματά τους,

αλληλουχίζουμε το DNA των μικροβίων τους
και τους στέλνουμε τα αποτελέσματα.

Επίσης τα στέλνουμε μη ταυτοποιήσιμα,
σε επιστήμονες, εκπαιδευτικούς,

σε μέλη του γενικού κοινού
που ενδιαφέρονται, κ.ο.κ.,

έτσι ώστε όλοι να έχουν
πρόσβαση στα δεδομένα.

Από την άλλη πλευρά,

όταν κάνουμε περιηγήσεις του εργαστηρίου
στο Ινστιτούτο BioFrontiers,

και εξηγούμε ότι χρησιμοποιούμε ρομπότ
και λέιζερ για να κοιτάμε κακά,

δεν θέλουν τελικά όλοι να μάθουν.

(Γέλια)

Υποθέτω πως πολλοί
από εσάς θέλετε να ξέρετε,

έτσι έφερα μερικά κιτ εδώ αν ενδιαφέρεστε

να το προσπαθήσετε μόνοι σας.

Γιατί να θέλουμε να το κάνουμε αυτό;

Τελικά τα μικρόβια
δεν είναι μόνο σημαντικά

στο να βρούμε πού βρισκόμαστε
σχετικά με την υγεία μας,

αλλά μπορούν και να θεραπεύσουν αρρώστιες.

Αυτό είναι ένα από τα πιο καινούργια
πράγματα που οπτικοποιήσαμε

με συναδέλφους
στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα.

Εδώ είναι πάλι ο χάρτης
του ανθρώπινου μικροβιώματος.

Αυτό που βλέπουμε τώρα --

Θα προσθέσω στην κοινότητα
μερικά άτομα με ψευδομεμβρανώδη κολίτιδα.

Αυτή είναι μια τρομερή διάρροια

που πρέπει να πάτε τουαλέτα
έως 20 φορές την ημέρα,

και αυτά τα άτομα απέτυχαν
με την αντιβιοτική θεραπεία για δύο χρόνια

πριν γίνουν δεκτοί σε αυτή τη δοκιμή.

Τι θα γινόταν λοιπόν, αν μεταμοσχεύαμε
λίγα από τα κόπρανα από έναν υγιή δότη,

αυτό το άστρο στο κάτω μέρος,

σε αυτούς τους ασθενείς.

Τα καλά μικρόβια θα μάχονταν
με τα κακά μικρόβια

και θα βοηθούσαν
στην αποκατάσταση της υγείας τους;

Ας δούμε τι ακριβώς συνέβη εκεί.

Τέσσερις από αυτούς τους ασθενείς
θα λάβουν ένα μόσχευμα

από αυτόν τον υγιή δότη στο κάτω μέρος,

και βλέπετε ότι αμέσως

έχετε αυτή τη ριζική αλλαγή
στην εντερική κοινότητα.

Μία μέρα αφού κάνετε αυτή τη μεταμόσχευση,

φεύγουν όλα αυτά τα συμπτώματα,

εξαφανίζεται η διάρροια,

και βασικά είναι πάλι υγιείς, αρχίζουν
να μοιάζουν με την κοινότητα του δότη,

και παραμένουν εκεί.

(Χειροκρότημα)

Είμαστε στην αρχή αυτής της ανακάλυψης.

Μόλις τώρα βρίσκουμε ότι
τα μικρόβια έχουν επιπτώσεις

για όλες αυτές τις διαφορετικές ασθένειες,

από τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου
έως την παχυσαρκία,

και ίσως μέχρι τον αυτισμό
και την κατάθλιψη.

Όμως αυτό που πρέπει να κάνουμε,

είναι να αναπτύξουμε
ένα είδους μικροβιακό GPS,

όπου όχι μόνο ξέρουμε πού βρίσκόμαστε

αλλά και πού θέλουμε να πάμε
και τι πρέπει να κάνουμε

για να φτάσουμε εκεί

και πρέπει να το κάνουμε αρκετά απλό

ώστε να μπορεί να το χρησιμοποιήσει
και ένα παιδί. (Γέλια)

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)