เราจะสู้กับไวรัสร้ายแรงครั้งใหม่ได้อย่างไร
-
0:01 - 0:04บางท่านคงไม่เคยได้ยินชื่อ
คีนีมา, เซียรา ลีออน -
0:04 - 0:05หรือ อะรัว, ไนจีเรีย
-
0:05 - 0:09แต่ฉันรู้จักที่เหล่านั้น
ในฐานะที่มันเป็นสถานที่น่าทึ่งที่สุดในโลก -
0:10 - 0:15ในโรงพยาบาลที่นั่น
มีกลุ่มพยาบาล แพทย์ และนักวิทยาศาสตร์ -
0:15 - 0:17ที่กำลังต่อสู้อยู่เงียบ ๆ
-
0:17 - 0:19กับสิ่งที่คุกคามชีวิตมนุษย์
มากที่สุดสิ่งหนึ่ง มาเป็นเวลาหลายปี -
0:19 - 0:21ไวรัส เลสซา (Lassa virus)
-
0:21 - 0:23ไวรัส เลสซา คล้ายคลึงกับอีโบลา
-
0:23 - 0:27มันสามารถก่อให้เกิดไข้สูง
และมักทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิตได้ -
0:27 - 0:31แต่คนเหล่านี้เสี่ยงชีวิตของพวกเขาทุกวัน
-
0:31 - 0:34เพื่อปกป้องคนในชุมชนของพวกเขา
-
0:34 - 0:37และการทำเช่นนั้น ปกป้องพวกเราทุกคน
-
0:37 - 0:40แต่สิ่งที่น่าทึ่งที่สุด
ที่ฉันได้เรียนรู้จากพวกเขา -
0:40 - 0:43เกี่ยวกับการไปเยี่ยมที่นั่นเป็นครั้งแรก
เมื่อหลายปีก่อน -
0:43 - 0:44คือ การที่พวกเขาตื่นขึ้นมา
เริ่มต้นกับทุกวันใหม่ -- -
0:44 - 0:49ที่แสนจะท้าทายและไม่ธรรมดา
ไปอยู่แนวหน้า -- ด้วยการร้องเพลง -
0:50 - 0:53พวกเขามารวมตัวกัน
และพวกเขาแสดงความสุข -
0:53 - 0:55พวกเขาแสดงจิตวิญญาณ
-
0:55 - 0:56และตลอดเวลาหลายปี
-
0:56 - 0:59ปีแล้วปีเล่า ที่ฉันได้ไปเยี่ยมพวกเขา
และพวกเขามาเยี่ยมฉัน -
0:59 - 1:01ฉันไปรวมตัวกับพวกเขาและร้องเพลง
-
1:01 - 1:03และเราเขียนถึงกัน และรักสิ่งนั้น
-
1:03 - 1:07เพราะว่ามันย้ำเตือนเราว่า เราไม่ได้แค่มี
ความพยายามทางวิทยาศาสตร์ร่วมกัน -
1:07 - 1:09เราผูกพันกันผ่านมนุษยธรรมที่ถูกแบ่งปันกัน
-
1:10 - 1:14และแน่นอน อย่างที่คุณคิด
มันสำคัญมาก ๆ -
1:14 - 1:17จนเป็นสิ่งที่จำเป็น
เมื่อสิ่งต่าง ๆ เริ่มที่จะเปลี่ยนไป -
1:17 - 1:22และนั้นก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2014 -
1:22 - 1:24เมื่อการระบาดของอีโบลา
เกิดขึ้นในกีนี -
1:24 - 1:27มันเป็นการระบาดครั้งแรกในแอฟริกาตะวันตก
-
1:27 - 1:29ใกล้กับชายแดนของเซียรา ลีออน
และไลบีเรีย -
1:30 - 1:33และมันก็น่ากลัว
น่ากลัวมากสำหรับเราทุกคน -
1:33 - 1:35อันที่จริงเราก็คาดเดามาได้สักระยะแล้ว
-
1:35 - 1:37ว่าเลสซาและอีโบลาแพร่กระจายไปไกล
กว่าที่คาดเอาไว้ -
1:37 - 1:40และเราคิดว่า สักวันมันอาจไปถึงคีนีมา
-
1:40 - 1:42และสมาชิกของกลุ่มของฉัน
ก็ออกไปทันที -
1:42 - 1:45และเข้าร่วมงานกับ ดร. ฮูมา คาห์น
และกลุ่มของเขา -
1:45 - 1:48และเราจัดการตรวจวิเคราะห์ เพื่อที่จะสามารถ
ทดสอบทางโมเลกุลที่ไวได้ -
1:48 - 1:51และพบเชื้ออีโบลา
ถ้ามันข้ามชายแดนมา -
1:51 - 1:52และเข้าไปยัง เซียรา ลีออน
-
1:52 - 1:55เราได้จัดเครื่องมืออุปกรณ์ทำนองนี้
สำหรับการตรวจหาไวรัส เลสซา -
1:55 - 1:56เรารู้ว่าต้องทำอย่างไร
-
1:56 - 1:58กลุ่มนี้ยอดเยี่ยมโดดเด่น
-
1:58 - 2:01เราก็แค่ต้องให้อุปกรณ์และสถานที่
กับเขาเพื่อสำรวจอีโบลา -
2:01 - 2:03และน่าเสียดาย ที่วันนั้นก็มาถึง
-
2:03 - 2:08วันที่ 23 พฤษภาคม ค.ศ. 2014
ผู้หญิงคนหนึ่งเข้าแผนกผดุงครรภ์ -
2:08 - 2:12และกลุ่มของเราก็ทำการตรวจทางโมเลกุล
ที่สำคัญนั้น -
2:12 - 2:16และพวกเขาก็ได้พบกับผู้ป่วยอีโบลารายแรก
ที่ได้รับการยืนยันในเซียรา ลีออน -
2:16 - 2:18นี่เป็นงานที่ไม่ธรรมดาที่ทำสำเร็จ
-
2:18 - 2:20พวกเราสามารถ
ที่จะตรวจพบโรคได้อย่างรวดเร็ว -
2:20 - 2:23เพื่อที่จะได้รักษาผู้ป่วยได้อย่างปลอดภัย
-
2:23 - 2:26และเริ่มที่จะติดตามการแพร่สัมผัส
เพื่อจะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น -
2:26 - 2:28เราน่าจะสามารถหยุดมันได้
-
2:28 - 2:31แต่เมื่อวันนั้นมาถึง
-
2:31 - 2:33การระบาดได้สืบเนื่องมาหลายเดือนแล้ว
-
2:33 - 2:37เนื่องจากมีผู้ป่วยเป็นหลักร้อย
มันทำให้คนลืมเรื่องระบาดก่อนหน้านี้กันหมด -
2:37 - 2:40และมันเข้ามายังเซียรา ลีออน
ไม่ใช่ในแบบผู้ป่วยคนเดียว -
2:40 - 2:42แต่เป็นกระแสคลื่น
-
2:42 - 2:44เราต้องทำงานกับกลุ่มนานาชาติ
-
2:44 - 2:48กับองค์การอนามัย กับคีนีมา
เพื่อเริ่มที่จะจัดกับการมัน -
2:48 - 2:50และสัปดาห์ถัดไปเราก็พบ 31
-
2:50 - 2:54จากนั้นก็ 92 และ 147 ราย
ทั้งหมดมาจากคีนีมา -
2:54 - 2:57เพียงที่เดียวในเซียรา ลีออน
ที่สามารถจัดการกับสิ่งนี้ได้ -
2:58 - 3:01และเราก็ทำงานกับตลอดเวลา
พยายามที่จะทำทุกอย่างที่เราทำได้ -
3:01 - 3:04พยายามที่จะช่วยคน
พยายามที่จะให้คนสนใจ -
3:04 - 3:06แต่เรายังทำสิ่งที่เรียบง่ายอีกอย่าง
-
3:07 - 3:10จากตัวอย่างเชื้อที่เราได้จากเลือดของผู้ป่วย
เพื่อนำไปตรวจหาอีโบลา -
3:10 - 3:12เราสามารถทิ้งมันไปได้
-
3:12 - 3:16อีกสิ่งหนึ่งที่เราทำคือ
ใส่สารเคมีลงไปและหยุดปฏิกิริยามัน -
3:16 - 3:19ใส่มันลงในกล่อง
และส่งมันข้ามมหาสมุทรไป -
3:19 - 3:20และนั่นคือสิ่งที่เราทำ
-
3:20 - 3:22เราส่งมันไปยังบอสตัน
ที่ซึ่งกลุ่มของฉันทำงาน -
3:23 - 3:27และเรายังทำงานกันตลอดเวลา
ทำงานเป็นกะ วันแล้ววันเล่า -
3:27 - 3:30แเละเราสร้าง 99 จีโนม
ของไวรัสอีโบลา -
3:30 - 3:34นี่คือพิมพ์เขียว
พิมพ์เขียวของจีโนมไวรัส -
3:34 - 3:35เราทุกคนก็มีสิ่งนี้
-
3:35 - 3:37มันบอกทุก ๆ อย่าง ที่ทำให้เราเป็นเรา
-
3:37 - 3:39และบอกข้อมูลกับเรามากมาย
-
3:39 - 3:42ผลของงานแบบนี้
เป็นสิ่งง่าย ๆ แต่พวกมันทรงพลัง -
3:42 - 3:45เราสามารถที่จะนำไวรัสต่าง ๆ 99 อย่าง
-
3:45 - 3:46มองดูพวกมัน และเปรียบเทียบ
-
3:46 - 3:49และเราสามารถเทียบได้กับสามจีโนม
-
3:49 - 3:52ที่ได้ถูกตีพิมพ์จากกีนีเอาไว้ก่อนหน้านี้
-
3:52 - 3:56เราสามารถแสดงได้ว่า การระบาด
เกิดขึ้นทีกีนีหลายเดือนก่อน -
3:56 - 3:58เมื่อมันเข้าไปอยู่ในกลุ่มคนแล้ว
-
3:58 - 4:00และจากนั้น ก็มีการแพร่กระจาย
จากคนสู่คน -
4:00 - 4:02ตอนนี้ มันสำคัญมาก
-
4:02 - 4:04เมื่อเราพยายามค้นหาว่า
จะทำการขัดขวางอย่างไร -
4:04 - 4:06แต่สิ่งสำคัญก็คือ การติดตามการแพร่สัมผัส
-
4:06 - 4:10เรายังสามารถเห็นได้ว่า
เมื่อไวรัสเคลื่อนไปมาระหว่างคนและสัตว์ -
4:10 - 4:11มันมีการกลายพันธุ์
-
4:11 - 4:13และแต่ละการกลายพันธุ์ก็สำคัญ
-
4:13 - 4:16เพราะว่าการตรวจหา วัคซีน
-
4:16 - 4:17การบำบัดที่เราใช้
-
4:17 - 4:21ทั้งหมดขึ้นอยู่กับจีโนมนั่น
ลำดับ และสิ่งพื้นฐาน -
4:21 - 4:22ที่ผลักดันมัน
-
4:22 - 4:25และผู้เชี่ยวชาญสาธารณสุขสากล
ต้องตอบสนอง -
4:25 - 4:26ต้องพัฒนา
-
4:26 - 4:28เพื่อปรับมาตราฐานทุกอย่าง
ที่เรากำลังทำ -
4:29 - 4:32อย่างไรก็ดี วิทยาศาสตร์กำลังพิสูจน์บทบาท
ตำแหน่งที่ฉันมีในจุดนั้น -
4:32 - 4:33คือ ฉันมีข้อมูล
-
4:33 - 4:36และฉันน่าจะทำงานอยู่ในที่ปิด
มานานหลายเดือน -
4:36 - 4:38วิเคราะห์ข้อมูลอย่างระมัดระวังอย่างช้า ๆ
-
4:38 - 4:42ส่งผลงานไปยังสำนักพิมพ์
ผ่านกระบวนการนี้กลับไปกลับมา -
4:42 - 4:45และจากนั้นเมื่องานตีพิมพ์ในวารสารออกมา
อาจจะเผยแพร่ข้อมูลได้ในตอนนั้น -
4:45 - 4:47นี่เป็นแนวทางปกติที่ทำกัน
-
4:47 - 4:50แต่นั่นไม่ดีแน่ในตอนนี้ ใช่ไหมคะ
-
4:50 - 4:51เรามีเพื่อนของเราอยู่แนวหน้า
-
4:51 - 4:55และสำหรับเรา มันก็ชัดเจนว่า
เราต้องการความช่วยเหลือ -
4:55 - 4:56มากเสียด้วย
-
4:56 - 4:57ฉะนั้น สิ่งแรกที่เราทำก็คือ
-
4:57 - 5:00ทันทีที่เครื่องทำการหาลำดับแล้ว
-
5:00 - 5:01เราตีพิมพ์มันบนเว็บไซต์
-
5:01 - 5:04เราปล่อยข้อมูลออกไปให้โลก
และบอกว่า "ช่วยเราด้วย" -
5:04 - 5:06และความช่วยเหลือก็มา
-
5:06 - 5:07ก่อนที่เราจะรู้ตัว
-
5:07 - 5:09เราได้รับการติดต่อจากคนมากมาย
-
5:09 - 5:12ที่ประหลาดใจที่ได้เห็นข้อมูล
ถูกเปิดเผยออกมาอย่างนั้น -
5:12 - 5:14ผู้ทำการติดตามไวรัส
ที่ยิ่งใหญ่บางรายในโลก -
5:14 - 5:16กลายเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนของเรา
ไปอย่างรวดเร็ว -
5:16 - 5:18เราทำงานด้วยกันในแบบที่เชื่อมโยง
-
5:18 - 5:21แบ่งปัน, มีการติดต่อสื่อสารกันเป็นประจำ,
-
5:21 - 5:24พยายามที่จะติดตามไวรัส
นาทีต่อนาที -
5:24 - 5:26เพื่อหาทางที่เราจะหยุดมัน
-
5:27 - 5:31และมันก็มีวิธีมากมาย
ที่เราจะสามารถจัดกลุ่มแบบนี้ได้ -
5:31 - 5:36ทุกคน โดยเฉพาะเมื่อเกิดการระบาด
จนมันขยายไปทั่วโลก -
5:36 - 5:39เราเข้าไปเพื่อเรียนรู้
เพื่อมีส่วนร่วม เพื่อเข้าไปคลุกคลี -
5:40 - 5:41ทุกคนต้องการที่จะมีส่วนร่วม
-
5:41 - 5:44ปริมาณความสามารถของมนุษย์เหล่านั้น
ช่างน่าทึ่ง -
5:44 - 5:46และอินเทอร์เน็ตก็เชื่อมต่อเราเข้าด้วยกัน
-
5:46 - 5:49และคุณคิดออกไหมคะว่า
แทนที่จะกลัวกันและกัน -
5:49 - 5:51เราแค่บอกว่า "จัดไป
-
5:51 - 5:54มาทำงานด้วยกันเหอะ"
-
5:54 - 5:56แต่ปัญหาก็คือ
ข้อมูลที่เราทุกคนกำลังใช้ -
5:56 - 6:00การค้นหาข้อมูลจากกูเกิล
มันจำกัดเกินไปสำหรับสิ่งที่เราต้องการทำ -
6:00 - 6:03และโอกาสมากมาย
หายไปเมื่อมันเป็นอย่างนั้น -
6:03 - 6:06ฉะนั้นในเบื้องต้นของการระบาด
จากคีนีมา -
6:06 - 6:08เรามีบันทึกทางการแพทย์ 106 บันทึก
จากผุ้ป่วย -
6:08 - 6:11และเราก็เปิดเผยมันต่อสาธารณชนทั่วโลก
-
6:11 - 6:15และในห้องทดลองของเรา เราสามารถแสดงว่า
คุณควรเอาบันทึก 106 ฉบับไป -
6:15 - 6:19เราสามารถฝึกคอมพิวเตอร์ให้คาดเดา
การตรวจหาผู้ป่วยอีโลบา -
6:19 - 6:20ด้วยความแม่นยำเกือบ 100 เปอร์เซ็นต์
-
6:20 - 6:23และเราสร้างแอป
ที่สามารถให้โหลดใช้ได้ -
6:23 - 6:25เพื่อให้มันมีไว้ใช้สำหรับผู้ที่ทำงานได้สุขภาพ
ในการทำงานภาคสนาม -
6:25 - 6:29แต่ 106 บันทึก ก็ไม่เพียงพอ
ที่จะทำให้มันทรงพลัง -
6:29 - 6:30และสมบูรณ์ได้
-
6:30 - 6:32ฉะนั้น เรากำลังรอข้อมูลเพิ่มเติม
เพื่อที่จะเปิดเผยมัน -
6:32 - 6:35และข้อมูลก็ยังไม่มา
-
6:35 - 6:37เรายังรอ อย่างกระสับกระส่าย
-
6:37 - 6:40ในห้องปิด แทนที่จะทำงานด้วยกัน
-
6:40 - 6:42และมันก็ -- เรายอมรับมันไม่ได้
-
6:42 - 6:46ใช่ไหมคะ คุณทุกคน
เรายอมรับมันไม่ได้จริง ๆ -
6:46 - 6:48มันเป็นชีวิตของเราที่อยู่ตรงแนวหน้า
-
6:48 - 6:49และอันที่จริง
-
6:49 - 6:52หลายชีวิตต้องมาล้มตาย
ผู้ที่ทำงานด้านการรักษาพยาบาล -
6:52 - 6:54รวมถึงเพื่อนร่วมงานที่รักของฉันด้วย
-
6:54 - 6:58เพื่อนร่วมงานห้าราย
มบูลู ฟอนนี, อเล็กซ์ ม๊อกบอย, -
6:58 - 7:02ดร. ฮูมา คาห์น, อลิส โคโวมา
และโมฮาหมัด ฟูลลาห์ -
7:02 - 7:04พวกเขาคือผู้ที่ทำงานรักษาพยาบาลทั้งห้า
-
7:04 - 7:06ที่คีนีมาและที่อื่น ๆ
-
7:06 - 7:09ที่เสียชีวิตระหว่างที่โลกของเรารั้งรอ
และในขณะที่พวกเราทุกคนทำงาน -
7:09 - 7:11อย่างเงียบ ๆ และแยกจากกัน
-
7:11 - 7:13เห็นไหมคะ อีโบลา
ก็เป็นเหมือนกับภัยต่อมนุษยชาติอื่น ๆ -
7:13 - 7:17ที่ได้รับพลังงานจากความไม่ไว้ใจ
ความไขว้เขว และทิศทางที่แตกแยก -
7:17 - 7:21เมื่อพวกเราสร้างอุปสรรคระหว่างกัน
และเราสู้กันเอง -
7:21 - 7:23ไวรัสก็ชนะ
-
7:23 - 7:24แต่ไม่เหมือนกับภัยต่อมนุษยชาติอื่น
-
7:24 - 7:27อีโบลาเป็นสิ่งหนึ่ง
ที่ทำให้พวกเราเหมือน ๆ กัน -
7:27 - 7:29เราทุกคนกำลังสู้กับมันด้วยกัน
-
7:29 - 7:32อีโบลาที่อยู่หน้าบ้านใครบางคน
อาจมาถึงเราในไม่ช้าก็เร็ว -
7:32 - 7:35และในที่อย่างนี้
ที่มีความเสี่ยงเท่า ๆ กัน -
7:35 - 7:37มีความเข้มแข็งเหมือน ๆ กัน
มีความกลัว ความหวัง แบบเดียวกัน -
7:37 - 7:41ฉันหวังว่าเราจะทำงานด้วยกันด้วยความสุขใจ
-
7:42 - 7:45นักเรียนระดับปริญญาโทของฉัน
กำลังอ่านหนังสือเกี่ยวกับเซียรา ลีออน -
7:46 - 7:48และเธอค้นพบคำว่า "คีนีมา"
-
7:48 - 7:51โรงพยาบาลที่เราทำงาน
และเมืองที่เราทำงานในเซียรา ลีออน -
7:51 - 7:56ซึ่งถูกตั้งชื่อตามภาษาเมนเด
แปลว่า "ใสเหมือนกับลำธาร, โปร่งใส -
7:56 - 7:57และเปิดเผยต่อการมองของสาธารณะ"
-
7:57 - 7:59นั่นทำให้เราภูมิใจมาก
-
7:59 - 8:01เพราะว่า ถ้าเราไม่รู้ เราคงรู้สึกว่า
-
8:01 - 8:04เพื่อที่จะให้เกียรติผู้ที่ทำงานที่คีนีมา
-
8:04 - 8:09เราจะต้องทำงานอย่างเปิดเผย
เราต้องแบ่งปันและทำงานด้วยกัน -
8:09 - 8:10และเราต้องทำอย่างนั้น
-
8:10 - 8:14เราทุกคนต้องการให้พวกเราเอง
และคนอื่น ๆ -- -
8:14 - 8:17เปิดใจเข้าหากัน เมื่อเกิดโรคระบาด
-
8:17 - 8:19เพื่อต่อสู้ในศึกครั้งนี้ด้วยกัน
-
8:19 - 8:22เพราะว่านี่ไม่ใช่การระบาดครั้งแรกของอีโบลา
-
8:22 - 8:23และมันจะไม่ใช่ครั้งสุดท้าย
-
8:23 - 8:26และมันจะมีจุลชีพอีกมากมาย
ที่กำลังตั้งท่ารออยู่ -
8:26 - 8:28เช่น ไวรัสเลสซ่า และอื่น ๆ
-
8:28 - 8:29และเมื่อมันเกิดขึ้นในครั้งต่อไป
-
8:29 - 8:32มันอาจเกิดขึ้นในเมืองที่มึคนเป็นล้าน
มันอาจเกิดขึ้นที่นี่ -
8:32 - 8:35มันอาจเป็นอะไรบางอย่าง
ที่แพร่ไปได้ทางอากาศ -
8:35 - 8:37มันอาจถูกทำให้แพร่กระจายออกไป
อย่างจงใจ -
8:37 - 8:40และฉันรู้ว่านั่นคือการต่อสู้ ฉันเข้าใจ
-
8:40 - 8:43แต่ฉันก็ยังรู้อีกว่า
การทดลองนี้แสดงให้เราเห็นว่า -
8:43 - 8:46เรามีเทคโนโลยี และเรามีความสามารถ
-
8:46 - 8:48ที่จะเอาชนะมันได้
-
8:48 - 8:51ที่จะเอาชนะมัน และมีชัยอยู่เหนือไวรัส
-
8:51 - 8:53แต่เราสามารถทำได้ ถ้าเราทำด้วยกัน
-
8:53 - 8:54และทำมันด้วยความสุข
-
8:55 - 8:56สำหรับ ดร. คาห์น
-
8:56 - 9:01และสำหรับทุกคนที่ได้อุทิศชีวิต
ยืนอยู่แนวหน้า -
9:01 - 9:03ในการต่อสู่กับเรามาโดยตลอด
-
9:03 - 9:06ให้เราได้อยู่ในการต่อสู้นี้กับพวกเขาตลอดไป
-
9:06 - 9:08และอย่าให้โลกนี้ถูกกำหนด
-
9:08 - 9:10ด้วยการทำลายสิ่งที่สร้างขึ้น
เพียงเพราะไวรัสเดียว -
9:10 - 9:13แต่ด้วยการแสดงให้เห็น
จากพันล้านดวงใจและความคิด -
9:13 - 9:14ที่ทำงานร่วมกันเป็นหนึ่ง
-
9:14 - 9:15ขอบคุณค่ะ
-
9:15 - 9:22(เสียงปรบมือ)
- Title:
- เราจะสู้กับไวรัสร้ายแรงครั้งใหม่ได้อย่างไร
- Speaker:
- พาร์ดิส ซาบิติ (Pardis Sabeti)
- Description:
-
more » « less
เมื่ออีโบลาระบาดในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2014 พาร์ดิส ซาบิติ และกลุ่มของเธอต้องทำการหาลำดับของจีโนมไวรัส เรียนรู้ว่ามันกลายพันธุ์อย่างและ และแพร่กระจายอย่างไร ซาบิติ เปิดเผยผลงานวิจัยของเธอสู่โลกออนไลน์อย่างรวดเร็ว เพื่อให้ผู้ที่ติดตามไวรัสและนักวิทยาศาสตร์ทั่วโลกสามารถร่วมทำศึกเร่งด่วนนี้ด้วยกัน ในการบรรยายนี้ เธอได้แสดงให้เห็นว่า ความร่วมมือแบบเปิดเป็นกุญแจสำคัญที่จะหยุดยั้งไวรัส ... และเพื่อปะทะกับไวรัสใหม่ที่กำลังมาได้อย่างไร "เราทำงานด้วยกันอย่างเปิดเผย เราต้องแบ่งปัน และทำงานด้วยกัน" ซาบิติกล่าว "อย่าให้โลกนี้ถูกกำหนดด้วยการทำลายสิ่งที่สร้างขึ้นเพียงเพราะไวรัสเดียว แต่ด้วยการแสดงให้เห็นจากพันล้านดวงใจและความคิดที่ทำงานร่วมกันเป็นหนึ่ง"
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 09:37
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for How we'll fight the next deadly virus | |
|
Rawee Ma accepted Thai subtitles for How we'll fight the next deadly virus | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How we'll fight the next deadly virus | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How we'll fight the next deadly virus | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How we'll fight the next deadly virus | |
|
|
Rawee Ma declined Thai subtitles for How we'll fight the next deadly virus | |
|
|
Rawee Ma edited Thai subtitles for How we'll fight the next deadly virus | |
|
|
Rawee Ma edited Thai subtitles for How we'll fight the next deadly virus |