Bir New Yorker karikatürünün anatomisi

New Yorker dergisi her hafta bin tane karikatür alıyor; sadece 17 tanesi yayınlanıyor.Bu muhteşem, hızlı ve dolu konuşmada, derginin uzun süreli karikatür editörü ve kendi tabiri ile ''mizah analisti'' Bob Mankoff komediyi dergideki ''fikir çizimleri'' ile parçalara ayırıyor.Ne işe yarar ne yaramaz ve neden bu soruları cevaplıyor.

Mizahı tasarlamak adına konuşacağım,

bu da biraz ilginç bir şey, ama sınırlamalar

hakkındaki bazı tartışmalarla ilgili olacak,

ve de nasıl da kesin içeriklere sahip olduğu ile, mizah doğrudur,

ve diğer içerikler de yanlıştır.

New York'luyum,

yani burada yüzde yüz tatmin var.

Gerçekte bu saçma, çünkü iş mizaha geldiğinde,

yüzde yetmişbeş kesinlikle umabilieceğiniz en yüksek değer.

Kimse mizahla yüzde yüz tatmin olmadı

Bu kadın hariç.

(Video) Kadın: (Gülüyor)

Bob Mankoff: Bu benim ilk eşim.

(Kahkahalar)

İlişkinin bu kısmı güzeldi.

(Kahkahalar)

Şimdi de bu karikatüre bakalım.

New Yorker dergisinde

içeriğin içerisindeki karikatürle ilgili

vurgulamak istediğim şey,

Caslon yazı tipinde, ve anlaşılıyor ki

içeriğin içerisinde oldukça iyi huylu bir karikatür.

Yaşlanmaktan biraz eğlence çıkarıyor,

ve, bilirsiniz, insanlar sevebilir bunu.

Ama dediğim gibi, herkesi tatmin edemezsiniz.

Bu adamı tatmin edemezdiniz.

''Yaşlı beyazlar hakkında bir başka şaka daha.Ha ha.Kıvrak zeka.

Bu güzel, Genç ve kaba olmak güzeldir eminim,

ama bir gün yaşlı olacaksın, düşlediğim gibi geberene kadar tabi.''

(Kahkahalar)

New Yorker oldukça hassas bir çevredir,

insanın çığrından çıkması çok kolay.

Ve farkedeceğiniz şeylerden birisi

alışık olmadık bir çevre olduğu.

İşte size karşı konuşan bir kişiyim.

Hepiniz biriktiriyorsunuz.Her biriniz diğerinin güldüğüne gülüyor ve güldüğünüzde de bunu biliyorsunuz.

New Yorker'da, bu çok geniş bir çevreye yayılıyor,

ve buna gerçekten baktığınız zaman,

ve başka kimsenin neye güldüğünü kimse bilmiyor,

ve mizahin içerdiği nesnelliğe baktığınız zaman

bu gerçekten ilgi çekici.

Hadi bu karikatüre bakalım.

''Anti depresanın üzerinde cesaret kırıcı veri.''

(Laughter)

Aslında, bu cesaret kırıcı.

Şimdi düşünebilirsiniz ki, bakın,

buna çoğunuz güldünüz.

Değil mi?Komik olduğunu düşündünüz.

Genel olarak, bu komik bir karikatür gibi,

ama internet üzerinden yaptığım ankete bir bakalım.

Genel olarak, yüzde seksenbeş oranında insanlar bunu sevdi.

yüz dokuz kişi 10 puan verdi, en yüksek puanı.On kişi 1 puan verdi.

Ama şahsi cevaplara bakın.

''Hayvanları seviyorum!!!!!'' Bakın ne kadar sevdiklerine.

(Kahkahalar)

''Onlara zarar vermek istemiyorum.Bana komik gelmiyor.''

Bu kişi iki puan vermiş.

''Hayvanların acı çekmesini istemiyorum -- karikatürlerde bile.''

Bu gibi insanlara, anestezik mürekkep kullandım derim.

Diğer insanlar komik olduğunu düşündü.

Bu aslında mizahın dağılımının gerçek doğası

mizahin bulaşıcılığı sizde olmadığında olanı.

Mizah eğlenmenin bir çeşitidir.

Tüm eğlenceler biraz ürpertici bir tehlike taşır,

kötü olabilecek bir şey,

ve koruma olduğunda yine de bunu seviyoruz.

Hayvanat bahçesi de budur.Bu bir tehlike.Kaplan burada.

Parmaklıklar bizi korur.Bu bir çeşit eğlence değil mi?

Bu kötü bir hayvanat bahçesi.

(Kahkahalar)

Politik olarak oldukça doğru bir hayvanat bahçesi, ama kötü bir hayvanat bahçesi.

Ama bu daha da kötüsü.

(Kahkahalar)

New Yorker'ın içeriğindeki mizahı ele almak için,

bakmalısınız, o kaplan nereye gidecek?

Tehlike nerede açığa çıkacak?

Bunu nasıl yöneteceksiniz?

Benim işim haftada bin tane karikatüre bakmak.

Ama New Yorker sadece onaltı veya onyedi tane yayınlayabiliyor,

ve bizde bin tane karikatür var.

Tabi ki, çok çok fazla sayıda karikatür geri çevrilmek zorunda.

Şimdi, dergiye biraz daha çok karikatür sıkıştırabiliriz

Eğer yazıları kaldırırsak.

(Kahkahalar)

Ama bu büyük bir kayıp olabilirdi,

onunla yaşayabilirdim, ama yine de büyük bir kayıp olurdu.

Karikatüristler dergiye her hafta geliyorlar.

Dergiyle çalışan ortalama bir karikatürist

her hafta on veya onbeş fikir üretir.

Ama bunlar büyük ihtimalle reddedilecektir.

Bu herhangi yaratıcı aktivitenin doğasıdır.

Çoğu gidicidir.Bazıları kalır.

Matt Diffee kalanlardan.

Onun karikatürlerinden biri.

(Kahkahalar)

Drew Dernavich.''Doğaçlamada muhasebe gecesi.''

''şu anda izleyenlerden rastgele numaralar söylemelerini

istediğimiz kısımdayız.''

Paul Noth.''O tamamen haklı.Sadece biraz daha pro-İsrailli olmasını isterdim.''

(Kahkahalar)

Geri çevirme hakkında her şeyi biliyorum,

çünkü psikoloji okulunu bıraktığımda

karikatürist olmaya karar verdiğimde, bu doğal bir durumdu,

yetmiş dörtten yetmiş yediye kadar New Yorker'a iki bin tane karikatür gönderdim,

ve New Yorker'dan iki bin tane red cevabı aldım.

Belli bir noktada, bu geri çevrilme, yetmiş yedide

[Ekteki materyali kullanamamaktan dolayı üzgünüz.Bize bunu değerlendirme fırsatı verdiğiniz için teşekkür ederiz]

sihirli bir biçimde buna dönüştü.

[Hey! Bir tane sattın.Hadi be! Lanet olasıca New Yorker dergisine karikatür sattın.]

(kahkahalar)

Tabi ki bu böyle olmadı,

ama bu duygusal olarak doğruydu.

Ve tabi ki, bu New Yorker mizahı değildi.

New Yorker mizahı nedir?

Yetmiş yediden sonra, New Yorker'a girdim ve karikatür satmaya başladım.

En sonunda, seksende, saygı değer

New Yorker kontratını aldım,

bazı yerleri kapadım çünkü bu sizi ilgilendirmez.

seksenden.''Sayın Mankoff, anlaşmayı doğrulamak için

-- ''bla bla bla -- kapatılan alan --

''herhangi fikir çizimleri.''

fikir çizimlerine saygı ile, sözleşmede ''karikatür'' kelimesi

hiç bir yerde bahsedilmedi.

''fikir çizimi'' kelimesi, bu New Yorker karikatürlerinin olmazsa olmazıdır.

Fikir çizimi nedir?Fikir çizimi

düşünmenizi gerektiren çizimlerdir.

Bu bir karikatür değildir.Karikatüristin bir parçasını

düşünmeyi ve bunu bir karikatüre dönüştürmek için

sizin bir parçanızı düşünmenizi gerektirir.

(Kahkahalar)

İşte bazıları, genelde benim nasıl düşündüğümü anlarsınız.

''Dünyada adalet yoktur.Dünyada biraz adalet vardır.Dünya adildir.''

Bu Lemmings'in inandığı.

(Kahkahalar)

New Yorker ve ben, yorum yaparken,

Karikatür aslında ne olduğu ile ilgili belli bir belirsizlik taşır.

Bu nedir, karikatür nedir?Gerçekten Lemmings'ler ile mi ilgili?

Hayır.Bu bizim ile ilgili.

Bilirsiniz, Bu benim basitçe din ile ilgili fikrim,

din ile ilgili bütün anlaşmazlıklar ve kavgalar

en iyi hayali arkadaştır.

(Kahkahalar)

Ve bu benim en iyi bilinen karikatürüm.

''Hayır, Perşembe olmaz.Hiç bir zaman nasıl? Hiçbir zaman sizin için uygun mu?

Binlerce kez basıldı, tamamen çılgıncaydı.

Hatta külotlarda bile vardı,

ama ''hiç bir zaman nasıl?Hiç bir zaman sizin için uygun mu?'' şeklinde sıkıştırınca.

Bunlar mizahın çok farklı formları gibi

ama aslında büyük oranda benzerlikleri var.

Her bir örnekte, beklentilerimize meydan okunuyor.

Her bir örnekte, hikaye değişiyor.

Cesareti kırma ve kontrast var.

''Hayır, perşembe olmaz.Hiç bir zamana ne dersiniz?Hiç bir zaman sizin için uygun mu?'' derken

sahip olduğunuz şey aslında kibarlığın sözdizimi

ve kaba olmanın bir mesajı var.

Bu gerçekten mizahın nasıl işlediğini gösteriyor.Bu bilişsel bir sinerji

bu aslında birbiri ile gitmeyen iki şeyi karıştırmamızdır

ve geçici olarak beynimiz içindeki varolanlarla.

Hem nazik hem de kaba.

Burada, New Yorker'ın yol yordamı ve

dilin edepsizliği var.

Basit olarak, mizah böyle işler.

Yani ben bir mizah analistiyim diyebilirsiniz.

E.B.White diyor ki, mizahı analiz etmek kurbağayı parçalamak gibidir.

Hiç kimse çok ilgili değildir, ve kurbağa ölür.

Bir kaç tanesini öldüreceğim, ama katliam olmayacak.

Ama gerçekten, bu beni --

Hadi buna bakalım.Bu çok ilginç bir görüntü,

Gülen izleyici kitlesi.

Burada insanlar var,birden ortaya çıkıyorlar,

ama herkes gülüyor, herkes gülüyor

bir kişi dışında.

Bu adam.Bu kim?Bu eleştiren.

Bu mizahın eleştirmeni,

ve gerçekten New Yorker'dayken bu

pozisyonda olmak zorundayım, ve bu adam

olmam bir tehlike.

Matt Diffee'nin burada yaptığı bir video var

bunu abartmanın nasıl bir durum olduğunu hayal ediyorlar.

(Video) Bob Mankoff: ''Oooh, hayır.

Ehhh.

Oooh.Hmm.Fazla komik.

Normalde olurdu ama sinirli bir haldeyim şu an.

Belki de kendim eğlenirim.Belki de.

Hayır.Olmaz.Hayır.

Fazla karalanmış.Az karalanmış.

Doğru oranda çizilmiş, ama yine de yeterince komik değil.

Hayır.Hayır.

Kesinlikle olmaz, bin defa hayır.

(Müzik)

Hayır.Hayır.Hayır.Hayır.Hayır.[Dört saat sonra]

Hey, bu güzel, evet,neler var elinizde?

Ofis çalışanı:Domuz ve isviçre peyniri ile çavdar?BM:Hayır.

Ofis çalışanı: Tamam.Ekşi maya üstüne pastırma?BM: Hayır.

Ofis çalışanı: Jambon ile beraber pişmiş hindi?BM: Hayır.

Ofis çalışanı: Baharatlı nohut ezmesi?BM: Bi bakayım.

Eeeh, hayır.

Ofis Çalışanı: Yağda kızarmış peynir?BM: Hayır.

Ofis çalışanı: BLT?BM: Hayır.

Ofis çalışanı: Kara orman domuzu ve elma havyarlı mozarella?BM: Hayır.

Ofis çalışanı: Yeşil fasulye salatası?BM: Hayır.

(Muzik)

Hayır.Hayır.

Kesinlikle hayır.[Yemekten sonraki birkaç saat sonra]

(Siren)

Hayır.Buradan git.

(Kahkahalar)

Bu yaptığım işin abartılmış hali.

Çok çok sayıda karikatürü reddediyoruz,

O kadar çok ki ''Reddedilenler Koleksiyonu'' adında bir çok kitap var.

''Reddedilenler Koleksiyonu'' New Yorker tipi bir mizah değil.

Ve kaldırımdaki ayyaşı farkedebilirsiniz

o içiyor ve karnından konuşan kuklası kusuyor.

Görüyor musunuz, bu New Yorker'da olacak bir mizah değil.

Bu aslında bizim karikatürstlerden biri olan Matt Diffee tarafından oluşturuldu.

Reddedilenler Koleksiyonun'dan bazı örnekler göstereceğim size.

''Çocuk sahibi olmayı düşünüyorum.''

(Kahkahalar)

İlginç - suçlu bir kahkaha var,

yargı gücünüze karşı bir gülüş.

(Kahkaha)

''Popo-baş.Lütfen yardım edin.''

(Kahkahalar)

Aslında, bu kitabın içeriği der ki,

New Yorker'da asla görmediğiniz ve göremeyeceğiniz

karikatürler.''bu mizah mükemmel.

Neden olduğunu açıklayacağım.

Mizahın iyi huylu bir şiddet olması

hakkında bir konsept vardır.

Başka bir deyişle, komik bir şey olması için,

düşünmeliyiz, hem yanlış olmalı hem de kabul edilebilir olmalı.

Tamamen yanlış olduğunu düşünürsek, ''Bu komik değil.'' deriz.

Ve tamamen kabul edilebilir ise, ee tamam komik olan ne? deriz.

Ve bu iyi huy, ''Hayır, perşembe olmaz.Hiçbir zamana ne dersiniz?Hiçbir zaman sizin için uygun mu?''

Bu kabadır.Dünya böyle olmamalıdır.

O içerikte, kabul edilebilir hissederiz.

Bu içerikte,''Popo-baş lütfen yardım edin''

bu iyi huylu şiddettir.

New Yorker dergisinin içeriğinde ...

''T-hücresi ordusu: İnsanın bağışıklık sistemi

kanserle mücadeleye yardım edebilir mi?''Oh, aman tanrım.

Bu içi dolu yazıyı okuyorsunuz,

bağışıklık sistemi ile ilgili bir inceleme.

Bir bakıyorsunuz, ve diyor ki,

''Popo-baş.Lütfen yardım edin'' Aman tanrım.

Burada şiddet baskın geliyor.Yürümüyor.

Kendisi de komik değil.

Her şey içeriğin ve beklentilerimizin içinde olacak.

Buna şu yönden bakılabilir.

Nasıl baktığımızla ilgili meta motivasyonal bir teori olarak adlandırılır,

İçinde olduğumuz motivasyon ve mod ile ilgili bir teoridir

ve içinde olduğumuz mod ise sevdiğimiz ya da sevmediğimiz

şeyleri belirler.

Oyuncu bir modda isek, heyecan isteriz.

Yüksek bir uyarılma isteriz.O zaman heyecanlanmış hissederiz.

Amaç doğrultusunda giden bir modda isek, bu bizi endişeli yapar.

''Reddediliş Koleksiyonu'' tamamen bu alanda.

Teşvik edilmek istersiniz.Uyarılmak istersiniz.

Haddi aşmak istersiniz.

Bu bir eğlence parkı gibidir.

Ses: Hadi başlayalım.(Çığlıklar)

Gülüyor.Hem tehlikede hem de güvende,

oldukça uyarılmış.Şaka yok.Şakaya ihtiyaç da yok.

Eğer insanları yeteri kadar uyarırsanız ve teşvik ederseniz,

Çok çok az gülerler.

Reddediliş Koleksiyonu'ndan başka bir karikatür.

''Çok mu güvenli oldu?''

Terörizm ile ilgili bir karikatür.

New Yorker çok farklı bir alanı dolduruyor.

Kendi içinde neşeli ve aynı zamanda amaç uğruna koşan bir alan

ve o alandaki karikatürler farklıdır.

Şimdi size 9/11 den sonra New Yorker'da çıkan karikatürleri göstereceğim

çok çok hassas olup da mizahın kullanılabileceği bir alan.

New Yorker nasıl yapardı?

Elinde bomba olan adamın, ''Çok mu güvenli oldu?'' demesi gibi olmazdı.

Ya da insanlar tepki gösterebilir diye size göstermediğim

bir karikatür gibi olmazdı.

Büyük Sam Gross'un karikatüründe, bu oldu.Hz Muhammed'in

karikatürü tartışmalarında, kendisi cennette iken,

intihar bombacısı küçük parçalar halindedir,

ve o suikaştçıya der ki,

''Penisi bulduğumuz zaman hurileri alacaksın.''

(Kahkalar)

Çizmesek daha iyi.

İlk hafta hiç karikatür koymadık.

Mizah için kara delikti,

Her zaman uygun olmaz.

Ama bir sonraki hafta, bu ilk karikatürdü.

''Bir daha asla gülmem diyordum.Ceketini gördüm.''

Eğer hayattaysak, gülmeliydik,

Nefes almalıydık.

Var olmalıydık.Bir tane daha.

''Farkettim ki üçüncü Martini'yi almazsam, teröristler kazanıyor.''

Bu karikatürler onlar ile ilgili değil.Bizle ilgili.

Mizah bize doğru yansıyor.

Mizah ile yapılabilecek en kolay şey, ve tamamen olması gereken bu,

bir dostun düşman ile dalga geçmesidir.

Pozisyonu belli olmayan mizahtır.

Mizahın yüzde 95i bu şekildedir.Bizim mizahımız değildir.

İşte başka bir karikatür.

''Temel islami değerlerin olduğu yerde yaşamak problem olmazdı benim için.''

(Kahkahalar)

Mizah hedef arar.

Ama ilginç olarak, New Yorker'da hedef biziz.

Hedef okurluk ve bunu yapanlardır.

Mizah varsayımlarımız üzerine bizi düşündürür

ve kendini yansıtır.

Roz Chast'ın karikatürüne bakın, adam ölüm ilanını okuyor.

''Senden iki yaş genç, senden on iki yaş yaşlı,

çocuğunun üç yaşı, noktadaki yaşın,

tam olarak şu andaki yaşın.''

Bu derine işleyen bir karikatür.

Ve New Yorker bir şekilde, bizim ile ilgili ve komik olan

karikatürler yapmaya çabalıyor.

İşte bir tane daha.

''Vejeteryanlığıma sağlık sebepleri yüzünden başladım,

Daha sonra ahlaki bir seçime dönüştü, şimdi ise sadece insanları rahatsız etmek için.''

(Kahkahalar)

''Kusura bakmayın-bence benden başka kimsenin göremeyeceği

yanlış giden bir şeyler var.''

Yani takıntılarımızla ilgili, narsistliğimiz ile ilgili,

kıyaslarımızla, zayıflıklarımızla ilgili, başkalarınınki ile değil.

New Yorker sizin tarafınızla ilgili

bilişsel işler bekliyor,

ve beklenen şey ilişkiler ile ilgili

''Yaratma davranışı'' adlı kitabın yazarı

Arthur Koestler'e göre,mizah sanat ve bilim

arasında.Bisosyallik deniyor.

Farklı referanslara ait fikirleri bir araya getirmelisiniz

ve karikatürü anlamak için bunu hızlı bir biçimde yapmalısınız.

Yarım saniye içerisinde farklı referanslar bir araya

gelemezse, komik değildir,

ama bence onlar sizin için burada.

Farklı çerçevelerden referanslar.

''Onunla yattın değil mi?''

(Kahkahalar)

''Lassie! Yardım getir!!''

(Kahkahalar)

Fransa ordu bıçağı.

(Kahkahalar)

Ve bu Einstein'ın yatağı.''Senin için hızlıydı.''

(Kahkahalar)

Bazı karikatürler yapboz gibidir.

Bunun gibi, bu karikatür birçok insanda kafa karıştırır.

Kaç kişi bu karikatürün anlamını biliyor?

Köpek yürüyüşe gitmek istediğini anlatıyor.

Bu da yakalayıcının köpeği dolaştırması için bir sinyal.

Bu sebepten hersene ''Anlamadım: New Yorker karikatür I.Q. testi.''

isimli karikatür sayısı çıkarıyoruz.

(Kahkalar)

New Yorker'ın oynadığı başka bir şey ise

uyuşmazlık.Size göstermiştim,

Mizahın temeli gibi.

Tamamen normal veya mantıklı olan komik olmayacaktır.

Ama uyuşmazlığın çalışma şekli, gözleme dayalı

mizahtır.Gerçekliğin içindeki mizah.

''Patronum bana her zaman ne yapacağımı söylüyor.''Tamam mı?

Bu olabilir.Gerçekliğin içindeki mizah bu.

İşte, kovboy ineğe sesleniyor.

''Çok etkileyici.Senin gibi beş bin tane daha bulmak isterdim.''

Bunu anlarız.Absürddür.Ama bu ikisini bir araya getiriyoruz.

İşte, mantıksızlık menzilinde bir örnek:

''Lanet olsun Hopkins, dünün notlarını almadın mı?

Biraz kafa karıştırıcı, değil mi?Hemen anlaşılmıyor.

Genel olarak, mantıksızlıktan zevk alan,

daha soyut sanattan zevk alan,

daha liberal, daha az tutucu, bu şekilde.

Ama bizim için, ve benim için, mizahı tasarlamaya yardım etmede,

Birini bir diğeri ile karşılaştırma mantıklı gelmiyor.

Bu tamamen ilginç hale getiren bir açık büfe gibi geliyor.

Bunların hepsini bir karikatür ile özetlemek istiyorum,

ve bu bence New Yorker'ın karikatürleri ile ilgili

bütün olayı özetliyor gerçekten,

''İnsanı şöyle bir durup düşünmeye itiyor, değil mi.''

(Kahkahalar)

Ve şimdi, New Yorker karikatürlerine baktığınız zamani

Onlar hakkında durup düşünmenizi istiyorum.

Teşekkür ederim.

(Alkışlar)

Teşekkürler.(Alkışlar)