Daphne Bavelier: Bilgisayar oyunlarındaki beyniniz

Hızlı tempolu bilgisayar oyunları beyni nasıl etkiliyorlar? Bilişsel araştırmacısı Daphne Bavelier ile laboratuvara girip bilgisayar oyunların, aksiyon dolu silah oyunların bile, bize öğrenmede, odaklanmada ve ilginç bir şekilde birden fazla işi aynı anda yapmada nasıl yardımcı olabileceği hakkında şaşırtıcı haberleri alalım. ( TEDxCHUV de kayıt edilmiştir.)

Ben bir beyin uzmanıyım ve bir beyin uzmanı olarak,

beynin nasıl öğrendiğiyle ilgileniyorum

özellikle de beynimizi daha akıllı, daha iyi

ve daha hızlı yapabilme ihtimaliyle ilgileniyorum.

Size bu durum üzerine anlatacaklarımın içeriği

bilgisayar oyunları. Bilgisayar oyunları dediğimiz zaman,

çoğumuz çocukları düşünür.

Bu doğru. Çocukların yüzde doksanı bilgisayar oyunu oynar.

Fakat dürüst olun.

Çocuklar uyumaya gidince kim geçer Playstation'ın önüne?

Çoğumuz. Oyuncuların yaş ortalaması 33'tür,

sekiz değil ve gerçekte, eğer bakarsak

bilgisayar oyunu oynayanların tahmini nüfus istatistiğine,

yarının bilgisayar oyunu oyuncuları

daha yaşlı yetişkinlerdir. (Gülüşler)

Bu yüzden bilgisayar (oyunu) toplumumuzun genelinde yaygındır.

Kalıcı birşey olduğu açık. Günlük yaşamızda inanılmaz etkisi

var. Düşünün bu istatistik veriler

Activision tarafından yayınlandı. "Call Of Duty: Black Ops," oyununun

yayınlanmasından bir ay sonra 68,000 yıllık

oynanmıştı bile

dünya çapında, evet?

Eğer bu durum doğrusal cebir yapma

üzerine olsaydı İçinizden biri şikayet eder miydi?

Yani bizim laboratuvarda ne sorduğumuz, bu gücü nasıl geliştirebileceğimiz?

Şimdi biraz geri adım atmak istiyorum.

Biliyorum ki çoğumuz eve döndüğümüz zamanlarda

çocuklarımızı bu tarz oyunlar oynarken buluyoruz.

(Atış sesleri) Oyunun ismi kötü adamlar

seni avlamadan önce

düşman zombileri kovalamaktır, doğru mu?

Ve ben eminimki çoğunuz şunu düşünmüştür,

"Ah! hadi ama, zombi öldürmekten başka

daha zekice bir iş yapamaz mısın?"

Bu ani tepkiyi

başka bir bağlamda düşünmeni isterdim

eğer kızını sudoku oynarken bulmuş olsaydın

ya da oğlunu shakespeare okurken bulsaydın. Haklı mıyım?

Çoğu ebeveyn bunu harika bulurdu.

Hmm, size günlerce bilgisayar oyunu oynamanın

gerçekte sağlığınız için iyi olduğunu söylemeyeceğim.

Değil ve aşırılık asla iyi değil.

Fakat iddia edeceğim ki makul dozlarda,

açıkcası başlangıçta size gösterdiğim o oyun,

bu aksiyon dolu nişan oyunlarının

davranışlarımızın birçok değişik yönü üzerinde

oldukça güçlü ve olumlu etkileri var.

Tek bir hafta geçmez ki medyada birkaç büyük

haber başlığı olmasın bilgisayar oyunlarının

yararlı ya da zararlı olması ile ilgili, değil mi? Bunların bombardımanına tutuluyorsunuz.

Bu Cuma akşamı bar muhabbetlerini bir kenara koymak isterim

ve gerçekten bir laboratuvara girmenizi isterim.

Laboratuvarda esas yaptığımız şey doğrudan,

nicel bir tarzda,

bilgisayar oyunların beyine etkisinin ne olduğunu ölçmek.

Ve bu yüzden çalışmalarımızdan birkaç örnek alacağım.

Hepinizin duymuş olacağınızdan emin olduğum sözlerden bir tanesi

fazla ekrana bakma süresinin

görme yetinizi bozacağı.

Bu görüş hakkında bir beyan.

Aranızda görüş bilim adamları olabilir.

Bu beyanın doğruluğunu nasıl kontrol edeceğimizi biliyoruz gerçekte.

Bir laboratuvara adım atıp görüşünüzün ne kadar iyi olduğunu ölçebiliriz.

Eh, tahmin edin bakalım! Çok aksiyon oyunu oynamayan insanlar,

ekranların önünde gerçekten çok zaman geçirmeyenler,

normal, ya da bizim

düzeltilerek normal dediğimiz görüşe sahipler. Bu tamam.

Mesele haftada 5 saat kadar

kendilerini bilgisayar oyunları oynamaya kaptıran bu adamlara

haftada 10 saat, haftada 15 saat ne olduğu.

Bu beyana göre görüşlerinin gerçekten bozuk olması gerekir, değil mi?

Tahmin edin. Görüşleri çok, çok iyi.

Oyun oynamayanlardan daha iyi.

Ve iki farklı şekilde daha iyi.

İlk fark gerçekten dağınıklıkta, kalabalıkta

küçük ayrıntıları çözebiliyorlar ve bunun anlamı

reçetedeki küçük yazıları okuyabilmek demek olmasına rağmen

büyüteç kullanarak okumak yerine, gerçekten

sadece kendi görme yetileriyle yapabiliyorlar.

Diğer farkları farklı tonlardaki grileri

çözebiliyor olmaları.

Sis'te araba kullandığınızı hayal edin. Bu

önünüzdeki arabayı görmek

ve kazayı önlemek, ya da kaza yapmak arasındaki farktır.

Bu yüzden o çalışmaları gerçekten geliştiriyoruz

düşük görüşlü hastalar için oyunlar yapıyoruz ve etkilemek için

beyinlerini koruyarak daha iyi görebilmeleri için.

Açıkçası, aksiyon bilgisayar oyunlarına gelince,

ekran süresi görme yetinizi daha kötü yapmaz.

Hepinizin ortalıkta duyduğundan emin olduğum başka bir söz:

Bilgisayar oyunları dikkat sorunlarına ve daha fazla dikkat dağınıklığına neden olur.

Tamam, dikkati laboratuvarda nasıl ölçeceğimizi biliyoruz.

Hatta size bunu nasıl yaptığımızı gösteren bir örnek vereceğim.

Sizden katılmanızı isteyeceğim, bu yüzden siz

oyunu benimle birlikte oynamak zorundasınız. Size

renkli kelimeler göstereceğim. Sizden mürekkebin rengini bağırarak söylemenizi istiyorum.

Oldu mu? Şimdi bu ilk örnek.

("Sandalye")

Turuncu, iyi. ("Masa") Yeşil.

("Tahta") Seyirci:Kırmızı. Daphne Bavelier: Kırmızı.

("At") DB:Sarı. Seyirci:Sarı.

("Sarı") DB:Kırmızı. Seyirci:Sarı.

("Mavi") DB:Sarı.

Tamam, amacımı anladınız, değil mi? (Gülme sesleri)

Gittikçe daha iyi yapabiliyorsunuz, ama zor. Niye zor?

Çünkü bir çelişki sundum

kelimenin kendisi ve rengi arasında.

Dikkatinizin ne kadar iyi olduğu bu çelişkiyi ne kadar hızlı

çözdüğünüzü belirler, bu yüzden buradaki gençler

büyük olasılıkla oyunculukların zirvesindeler,

bizim gibi biraz daha yaşça büyük olanlardan daha iyiler.

Gösterebildiğimiz şey şu ki bu tarz görevleri

çok aksiyon oyunu oynayan insanlarla yaptığınız zaman

onlar gerçekten çelişkileri daha hızlı çözebiliyorlar.

Bu yüzden açıkça görülüyor ki o aksiyon oyunlarını oynamak

dikkat sorunlarına neden olmuyor.

Gerçekte, o aksiyon bilgisayar oyunu oyuncularının

dikkat konusunda çok fazla başka avantajları var ve

dikkatin bir özelliği, ki o da daha da gelişiyor

dünyada etrafımızdaki objeleri takip edebilme yeteneğimiz.

Bu her zaman kullandığımız birşey. Araba kullanırken,

takip ediyorsunuz, etrafınızdaki arabaları takip ediyorsunuz.

Yayayı, koşan köpeği de takip ediyorsunuz

ve bu güvenli araba sürmenin yöntemi, değil mi?

Laboratuvarda, insanların laboratuvara gelmelerini sağlıyoruz,

bilgisayar monitörün önünde oturtuyoruz ve onlara

küçük görevler veriyoruz, size de tekrar görevler yaptıracağım.

Mutlu sarı yüzler göreceksiniz

ve birkaç mutsuz mavi surat. Bunlar kış ayında

teneffüs sırasında Geneva'da bir okul bahçesindeki çocuklar.

Çoğu çocuk mutlu. Gerçekten teneffüs zamanı.

Ama birkaç çocuk mutsuz ve üşümüş çünkü paltolarını unutmuşlar.

Herkes hareket etmeye başlıyor ve sizin göreviniz

ilk başta kimlerin paltosu olduğunu takip etmek

ve kimlerin paltosunun olmadığını. Bu yüzden size sadece bir tek mutsuz bir çocuğunun olduğu

bir örnek göstereceğim. Kolay, çünkü

onu sadece gözlerinizle takip edebilirsiniz. Takip edebilirsiniz,

takip edebilirsiniz ve sonra durduğu zaman ve

soru işareti olduğu zaman size soracağım, bu çocuğun paltosunun olup olmadığını.

İlk başta sarı mıydı yoksa mavi mi?

Birkaç sarı duyabiliyorum. İyi. Demek ki çoğunuzun beyni var.(gülme sesi)

Şimdi sizden bu görevi yapmanızı isteyeceğim, ama şimdi

biraz daha zorlu bir görev. Onlardan

üç tanesi mavi olacak. Gözlerinizi hareket ettirmeyin.

Lütfen gözlerinizi hareket ettirmeyin. Gözlerinizi sabit tutun

ve genişletin, dikkatinizi genişletin. Gerçekte bunu yapmanın

tek yolu bu. Eğer gözlerinizi oynatırsanız, başarısızlığa mahkumsunuz.

Sarı mı mavi mi?

Seyirci:Sarı. DB: İyi.

Demek ki tipik normal genç yetişkinlerin

dikkat kapsamlarında üç ya da dört obje olabiliyor.

Şimdi yaptığımız tam olarak buydu. Aksiyon bilgisayar oyunu oyuncuların

dikkat kapsamlarında altı ya da yedi obje var,

ki bu da buradaki videoda gösteriliyor.

Bu aramızdaki sizin gibi aksiyon bilgisayar oyunu oyuncusu olanlar için.

Biraz daha iddialı, değil mi? (Gülme sesi)

Sarı mı mavi mi? Mavi. Aramızda

çok ciddi oyuncular var. Evet. (Gülme sesi)

İyi. Bilgisayar oyunların insanların davranışlarındaki

etkisini nasıl görüyorsak, aynı şekilde

beyin görüntüleme kullanıp, bilgisayar oyunlarının

beyindeki etkisine bakarız ve bir çok değişiklik buluruz,

ama esas değişiklikler beynin dikkati denetleyen ağlarında oluyor.

Bir parçası parietal ( kafatası yan kemiği )korteks

ki bunun dikkati denetlediği çok iyi bilinir.

Diğeri frontal (ön) lob, ki bu

dikkati nasıl sürdürebildiğimizi denetler ve bir diğeri

anterior singulat, ki bu çelişkileri nasıl tayin ettiğimizi

ve düzenlediğimizi ve çözdüğümüzü denetler.

Günümüzde, beyini görüntülediğimizde, bütün bu üç

ağın aksiyon oyunları oynayan insanlarda

çok daha etkili olduğunu görüyoruz.

Bu beni teknoloji ve beyin ile ilgili literatürde

oldukça sezgilere aykırı bulgulara götürüyor.

Hepiniz multitasking (çoklu görevin-aynı anda çok sayıda iş yapma) ne olduğunu biliyorsunuz. Hepiniz

araba kullanırken cep telefonunu elinize alarak

multitasking hatası yapmışızdır.

Neden? Çünkü dikkatiniz cep telefonunuza kayarken

önünüzdeki fren yapan arabaya hızlı tepki verme

kapasitenizi kaybediyorsunuz ve

araba kazasına karışma olasalığınız o derece artar.

Şu anda, laboratuvarlarda bu tür becerileri ölçebiliyoruz.

Tabii ki insanlardan arabalarına binip

kaç tane kaza yaptıklarına bakmıyoruz. O oldukça

maliyetli bir sav olurdu. Ama bilgisayarlarda görevler hazırlıyoruz

milisaniyeye kadar doğruluğunu ölçebildiğimiz görevler,

bir görevden bir göreve geçiş yapmakta ne kadar iyi olduklarını.

Bunu yaptığımızda, çok aksiyon oyunu oynayan insanların

çok çok iyi olduklarını görüyoruz.

Çok hızlı bir şekilde geçiş yapabiliyorlar. Çok küçük hatalar yapıyorlar.

Bu sonuçları hatırlamanızı istiyorum ve bunları

farklı bir grup teknoloji kullanıcısına uyarlamanızı,

toplum tarafından çok saygı duyulan bir grup,

ki bunlar multimedya-tasking(çoklu ortamları aynı anda) kullanabilenler.

Multimedya-tasking nedir? Çoğumuzun,

çoğumuzun çocuklarının, müzik dinlerken

aynı anda internette araştırma yaptıkları

aynı anda Facebook'ta arkadaşlarıyla sohbet ettikleri gerçeği.

İşte bu bir multimedya-task'çısı.

Stanfordaki meslektaşlarımın yaptığı bir çalışma vardı

ve biz bunu kopyaladık, bu çalışma

Yüksek multimedya-taskcısı olarak tanımlanan bu insanların

multitasking'de tamamen berbat olduklarını gösterdi.

Onları laboratuvarda ölçtüğümüz zaman çok kötüler.

Tamam mı? Bu yüzden bu tarz sonuçlar gerçekten

iki ana noktaya değiniyor.

İlki bütün medyanın eşit yaratılmadığı.

Multimedya-tasking'in ve aksiyon oyunu oynamanın

etkilerini kıyaslayamıyorsunuz. Onların,

kavramanın değişik özelliklerinde tamamen farklı etkileri var,

algı ve dikkat.

Bilgisayar oyunların arasında bile, size şu anda

bu aksiyon dolu bilgisayar oyunlarını anlatıyorum.

Değişik bilgisayar oyunlarının beyinde değişik etkileri var .

Bu yüzden her bir bilgisayar oyunun etkisini

gerçekten laboratuvara girip ölçmemiz gerekiyor.

Diğer alınacak ders de genel bilginin hiçbir ağırlığının olmadığı.

Bunu zaten size anlattım, ekran başında geçirilen

sürenin çokluğuna rağmen, o aksiyon oyuncuların

çok iyi görüşleri olduğunu.

Burada esas gerçekten çarpıcı olan şey bu üniversite öğrencilerinin

çok uzun süre multimedya-taskingle meşgul olduklarını iddia edenlerin

sınavda çok çok başarılı olduklarından emin olmaları.

Onlara verilerini, sonuçlarını gösteriyorsunuz, kötü olduklarını gösteriyorsunuz

ve onlar "bu mümkün değil" modundalar. Biliyor musunuz,

onlar içten gelen bir hisle o kadar eminler ki gerçekten çok çok iyi olduklarından.

Bu da laboratuvarlara girmemizin gerekliliği için başka bir sebep

ve gerçekten teknolojinin beyindeki etkisini ölçmemiz gerekiyor.

Şimdi bir bakıma, bilgisayar oyunlarının beyindeki

etkisini düşündüğümüzde

şarabın sağlığa olan etkisine çok benzer.

Şarabın çok kötü kullanımları vardır. Bilgisayar oyunlarının

çok kötü kullanımları var. Ama

makul dozlarda tüketildiğinde ve doğru yaşlarda,

şarap sağlık için çok iyi olabilir. Gerçekten

kırmızı şarapta ortalama ömür uzunluğunu artıran

spesifik moleküller belirlendi.

Aynı şekilde, o aksiyon bilgisayar oyunlarının

da birkaç içeriği var gerçekten

beyin plastikliği, öğrenme, dikkat,

görüş v.s. için güçlü olan ve bunlar bizim için gerekli ve üstünde çalışıyoruz

bu aktif içeriklerin ne olduğunu anlamaya çalışıyoruz

onları gerçekten geliştirip daha iyi oyunlar yapalım diye,

ya eğitim için ya da hastaların rehabitilasyonları için.

Şimdi eğitimde ya da hastaların rehabitilasyonlarında

etki yapmakla ilgilendiğimiz için, gerçekte

saatlerce bilgisayar oyunları oynamayı seçenlerin

nasıl performans gösterdikleri ile ilgilenmiyoruz.

Daha çok herhangi birinizi alarak

sizi aksiyon oyunu oynamaya zorlayarak göstereceğim ki

görüşünüzü gerçekten daha iyi yapacağım,

aksiyon oyunu oynamak isteseniz de istemeseniz de, değil mi?

Rehabitilasyon ya da eğitimin amacı bu.

Çoğu çocuk okula

"Harika, iki saat matematik!" diyerek gitmiyor.

Ve işte araştırmanın ana noktası bu ve bunu yapmak için

bir adım daha atmamız gerekiyor.

Ve bu bir adım, alıştırma çalışmaları yapmaktır.

Bu adımı zihinsel rotasyon adlı bir görev

ile açıklayacağım.

Sizlere soracağım bir zihinsel rotasyon görevi

ve siz tekrar görevi yapacaksınız,

bu şekile bakacaksınız. Dikkatli inceleyin, o hedef şekil

ve size dört farklı şekil göstereceğim.

Bu dört değişik şekilden bir tanesi bu şeklin

döndürülmüş versiyonu. Hangisi olduğunu söylemenizi istiyorum:

ilki mi, ikincisi mi, üçüncüsü mü ya da dördüncüsü mü?

Tamam, size yardım edeyim. Dördüncüsü.

Bir tane daha. Beyinleriniz çalıştırın. Hadi.

Hedef şeklimiz bu.

Üçüncüsü. Çok iyi! Bu zor, değil mi?

Bunu yapmanızı istememin sebebi

beyinizi gerçekten hissediyorsunuz, değil mi?

Hiç düşünme gerektirmeyen aksiyon bilgisayar oyunları oynama hissine benzemiyor.

Eh, bu alıştırma çalışmalarında yaptığımız şey, insanlar

laboratuvara gelip, buna benzer görevler yapıyorlar,

ondan sonra onları 10 saat aksiyon oyunu oynamaya zorluyoruz.

10 saati kesintisiz oynamıyorlar.

dağıtılmış uygulamalar yapıyorlar, küçük 40'ar dakikalık atışlar,

2 hafta süresince birkaç gün.

Ondan sonra, alıştırmalar bitikten sonra, geri geliyorlar

birkaç gün sonra ve benzer bir zihinsel rotasyon görevi

ile tekrar test ediliyorlar. Bu Toronto'da bir meslektaşın

çalışmaları. Sonuçlar gösterdi ki, ilk başta,

biliyorsunuz, denekler beklenildiği gibi yaşlarına göre

performans sergilediler. İki haftalık alıştırmalardan sonra

aksiyon bilgisayar oyunlarda, gerçekte daha iyi performans sergiliyorlar

ve iyileşme alıştırmalar tamamlandıktan

5 ay sonra hala orada. Bu çok çok önemli.

Neden? Çünkü size söyledim bu oyunları

eğitim ve rehabitilasyon için kullanmak istiyoruz. Uzun süreli

devam eden etkilere ihtiyacımız var.

Şimdi, bu noktada, birkaç taneniz,büyük olasılıkla merak ediyordur,

eh, anneannemin dikkati için faydalı olacak

ve gerçekten keyif alacağı

bir oyunu piyasaya sürmeyi niye bekliyorsunuz,

ya da amblyopisi olan torunumun görüşünü rehabitile edecek

harika bir oyunu, mesela?

Eh, üstünde çalışıyoruz, ama burada bir zorluk var.

Benim gibi oyunlardaki olumlu etkileri yükseltecek

yararlı içeriklerin ne olduğunu anlamaya başlayan

bilim adamları var ve buna

denklemin brokoli tarafı diyeceğim.

Eğlence yazılım endüstrisi var

ki karşı koyamayacağın ürünleri

akıl etmekte oldukça usta.

Bu denklemin çikolata tarafı.

Sorun bu ikisini birleştirmemiz gerek

ve biraz yemekte olduğu gibi.

Kim çikolataya bandırılmış brokoli yemek ister ki?

Hiç biriniz. (Gülme sesi) Ve büyük olasılıkla

elinize eğitim oyunu aldığınızda hissetmişsinizdir o duyguyu

hmm, bilirsiniz gerçekten eğlenceli olmadığını,

gerçekten cazip olmadığını. Bu yüzden ihtiyaç duyduğumuz şey

gerçekten yeni bir marka çikolata, dayanılmaz cazibesi

olan, gerçekten oynamak isteyeceğiniz

ama bütün içeriklere sahip, yararlı olan içeriklere

brokoliden çıkarılmış ama tanınamayan

ve hala beyinizde etki yaratan. Ve biz üstünde çalışıyoruz

ama beyinle ilgili çalışan bilim adamları,

eğlence yazılım endüstrisinde çalışanlar

ve yayıncıların bir araya gelmeleri gerekli, bunlar normalde

hergün karşılaşan insanlar değiller, ama gerçekleşebilecek bir durum

ve bizler doğru yoldayız.

Sizi bu düşünceyle başbaşa bırakmak isterim

ve dikkatiniz için teşekkür ederim. (Alkışlar)

(Alkışlar)