Leslie Morgan Steiner: Dlaczego ofiary przemocy domowej nie odchodzą od swoich oprawców?
-
0:01 - 0:04Jestem tu dziś, aby zadać niepokojące pytanie,
-
0:04 - 0:08na które otrzymamy równie niepokojącą odpowiedź.
-
0:08 - 0:11Tematem są sekrety przemocy domowej.
-
0:11 - 0:14a pytanie, które zamierzam zadać,
-
0:14 - 0:18jest pytaniem, które każdy zawsze zadaje:
-
0:18 - 0:19Dlaczego ona z nim jest?
-
0:19 - 0:23Czemu ktoś chciałby być z człowiekiem, który go bije?
-
0:23 - 0:26Nie jestem psychiatrą, ani pracownikiem socjalnym,
-
0:26 - 0:29czy ekspertem w dziedzinie przemocy domowej.
-
0:29 - 0:32Jestem po prostu pewną kobietą z historią do opowiedzenia.
-
0:32 - 0:36Miałam 22 lata, właśnie ukończyłam Harvard College,
-
0:36 - 0:39przeniosłam się do Nowego Jorku, aby podjąć pierwszą pracę
-
0:39 - 0:42jako dziennikarz i redaktor magazynu Seventeen.
-
0:42 - 0:44Miałam swoje pierwsze mieszkanie,
-
0:44 - 0:48swoją pierwszą małą zieloną kartę American Express
-
0:48 - 0:51i miałam bardzo wielki sekret.
-
0:51 - 0:54Moim sekretem było to, że miałam ten pistolet,
-
0:54 - 0:58załadowany nabojami grzybkującymi wycelowanymi w moją głowę
-
0:58 - 1:00przez mężczyznę, którego uważałam za bratnią duszę.
-
1:00 - 1:04Wiele, wiele razy.
-
1:04 - 1:07Ten mężczyzna, którego kochałam najbardziej na Ziemi,
-
1:07 - 1:11trzymał pistolet przy mojej głowie i groził, że mnie zabije
-
1:11 - 1:15więcej razy, niż mogę sobie nawet przypomnieć.
-
1:15 - 1:17Jestem tu, aby opowiedzieć wam historię szalonej miłości,
-
1:17 - 1:20psychologicznej pułapki przebranej za miłość,
-
1:20 - 1:23w którą miliony kobiet a także sporo mężczyzn,
-
1:23 - 1:26wpada każdego roku.
-
1:26 - 1:28Być może to także wasza historia.
-
1:28 - 1:32Nie wyglądam jak typowa ofiara domowej przemocy.
-
1:32 - 1:34Mam tytuł licencjata z języka angielskiego z Harvard College,
-
1:34 - 1:36stopień MBA w marketingu z Wharton Business School.
-
1:36 - 1:39Przez większość swojej kariery pracowałam dla firm
z listy Fortune 500, -
1:39 - 1:44w tym Johnson & Johnson, Leo Burnett
i The Washington Post. -
1:44 - 1:48Jestem mężatką z moim drugim mężem od prawie 20 lat
-
1:48 - 1:50i mamy trójkę wspólnych dzieci.
-
1:50 - 1:55Mój pies to czarny labrador a jeżdżę minivanem
Honda Odyssey. -
1:55 - 1:57(Śmiech)
-
1:57 - 2:00Zatem moje pierwsze przesłanie do was brzmi: przemoc domowa
-
2:00 - 2:02spotyka każdego
-
2:02 - 2:06niezależnie od rasy, religii, dochodu czy poziomu wykształcenia
-
2:06 - 2:08Jest wszędzie.
-
2:08 - 2:11A moje drugie przesłanie brzmi: wszyscy myślą,
-
2:11 - 2:13że przemoc domowa stosowana jest wobec kobiet
-
2:13 - 2:15że to problem wyłącznie kobiet.
-
2:15 - 2:17Nie do końca.
-
2:17 - 2:21Oprawcami w 85 procentach są mężczyźni, a domowe znęcanie się
-
2:21 - 2:27zdarza się tylko w intymnych, współzależnych, długotrwałych związkach,
-
2:27 - 2:30innymi słowy w rodzinach.
-
2:30 - 2:33w ostatnim miejscu, gdzie chcielibyśmy i spodziewalibyśmy się napotkać przemoc.
-
2:33 - 2:38co jest jednym z powodów, dla których przemoc domowa
jest tak zagmatwana. -
2:38 - 2:41Powiedziałabym wam , że jestem ostatnią osobą na ziemi,
-
2:41 - 2:44która będzie z mężczyzną, który mnie bije.
-
2:44 - 2:47Ze względu na swój wiek byłam jednak bardzo typową ofiarą.
-
2:47 - 2:51Miałam 22 lata, a w Stanach Zjednoczonych
-
2:51 - 2:54kobiety w wieku od 16 do 24 lat mają trzy razy większe szanse
-
2:54 - 2:57stać się ofiarami przemocy
-
2:57 - 3:00niż kobiety z innych grup wiekowych.
-
3:00 - 3:03a ponad 500 kobiet i dziewcząt w tym wieku
-
3:03 - 3:07traci życie każdego roku z rąk napastliwych partnerów
-
3:07 - 3:11chłopaków i mężów w Stanach Zjednoczonych
-
3:11 - 3:15Byłam też typową ofiarą, bo nic nie wiedziałam
-
3:15 - 3:19o przemocy domowej, jej znakach ostrzegawczych czy schematach.
-
3:19 - 3:24Poznałam Conora w styczniu, w zimny deszczowy wieczór.
-
3:24 - 3:27Usiadł obok mnie w nowojorskim metrze
-
3:27 - 3:29i zaczął mnie podrywać.
-
3:29 - 3:31Powiedział mi dwie rzeczy:
-
3:31 - 3:35pierwsza to, że też ukończył właśnie szkołę Ivy League
-
3:35 - 3:39i pracował w bardzo prestiżowym banku na Wall Street.
-
3:39 - 3:43Ale w czasie tego pierwszego spotkania największe wrażenie zrobiło na mnie to,
-
3:43 - 3:46że był inteligentny i zabawny.
-
3:46 - 3:48a wyglądał jak chłopak ze wsi.
-
3:48 - 3:50Miał takie duże, pełne policzki,
-
3:50 - 3:52i blond włosy koloru złocistej pszenicy
-
3:52 - 3:55i wydawał się taki uroczy.
-
3:55 - 3:59Na samym początku Conor zrobił jedną z najmądrzejszych rzeczy
-
3:59 - 4:04stworzył iluzję, że to ja jestem dominującą jednostką w związku.
-
4:04 - 4:07Dokonał tego szczególnie na początku
-
4:07 - 4:09ubóstwiając mnie.
-
4:09 - 4:13Zaczęliśmy ze sobą chodzić, a on wszystko we mnie kochał,
-
4:13 - 4:14że jestem inteligentna, że poszłam na Harvard,
-
4:14 - 4:17że miałam pasję, aby pomagać nastoletnim dziewczętom i moją pracę.
-
4:17 - 4:20Chciał wiedzieć wszystko o mojej rodzinie,
-
4:20 - 4:23dzieciństwie, moich nadziejach i marzeniach.
-
4:23 - 4:26Wierzył we mnie jako dziennikarkę i kobietę,
-
4:26 - 4:30w sposób, w jaki dotąd nie robił tego nikt inny.
-
4:30 - 4:34I stworzył magiczną atmosferę zaufania między nami
-
4:34 - 4:37wyznając mi swoją tajemnicę.
-
4:37 - 4:41a było nią to, że kiedy skończył zaledwie cztery lata
-
4:41 - 4:44był brutalnie i wielokrotnie fizycznie maltretowany
-
4:44 - 4:46przez swojego ojczyma.
-
4:46 - 4:50i to znęcanie się stało się tak dotkliwe, że w ósmej klasie
musiał rzucić szkołę, -
4:50 - 4:52chociaż był bardzo mądry.
-
4:52 - 4:56i spędził prawie 20 lat odbudowując swoje życie.
-
4:56 - 4:59Dlatego też zdobycie promocji w Ivy League,
-
4:59 - 5:02praca na Wall Street, jego świetlana przyszłość
-
5:02 - 5:04tak wiele dla niego znaczyły.
-
5:04 - 5:06Gdybyście powiedzieli mi wtedy,
-
5:06 - 5:12że ten inteligentny, zabawny, wrażliwy człowiek, który mnie uwielbiał
-
5:12 - 5:16pewnego dnia będzie mi dyktować czy mogę nosić makijaż,
-
5:16 - 5:18jak krótkie mogą być moje spódnice,
-
5:18 - 5:20gdzie mam mieszkać, jaką pracę podjąć,
-
5:20 - 5:23jakich wybrać przyjaciół i gdzie spędzę święta,
-
5:23 - 5:25roześmiałabym się wam w twarz,
-
5:25 - 5:28ponieważ nie było oznak przemocy lub chęci kontrolowania
-
5:28 - 5:32ani gniewu w Conorze na początku
-
5:32 - 5:35Nie wiedziałam, że pierwszym etapem
-
5:35 - 5:37w każdym związku, gdzie przemoc domowa występuje
-
5:37 - 5:41jest uwieźć i zauroczyć ofiarę.
-
5:41 - 5:46Nie wiedziałam też, że drugim etapem jest wyizolowanie ofiary.
-
5:46 - 5:50Wtedy, pewnego dnia Conor nie wrócił do domu i oznajmił :
-
5:50 - 5:53"Wiesz, hej, ten cały układ z Romeo i Julią był super,
-
5:53 - 5:55ale teraz chcę przejść do następnej fazy,
-
5:55 - 5:59gdzie cię odizoluję i wykorzystam". (Śmiech)
-
5:59 - 6:01"Dlatego muszę zabrać cię z tego mieszkania,
-
6:01 - 6:02gdzie sąsiedzi mogą usłyszeć twój krzyk,
-
6:02 - 6:05z tego miasta, gdzie masz przyjaciół i rodzinę
-
6:05 - 6:08i współpracowników, którzy mogliby zobaczyć siniaki".
-
6:08 - 6:12Zamiast tego Conor przyszedł pewnego piątkowego wieczoru
-
6:12 - 6:15i powiedział mi, że rzucił pracę tego dnia,
-
6:15 - 6:17jego wymarzoną pracę.
-
6:17 - 6:22i powiedział, że zrezygnował z niej ze względu na mnie,
-
6:22 - 6:25ponieważ dzięki mnie poczuł się tak bezpieczny i kochany,
-
6:25 - 6:28że nie musi już dalej wykazywać się na Wall Street.
-
6:28 - 6:30i chciałby właśnie wydostać się z tego miasta,
-
6:30 - 6:33uciec od swojej okrutnej, dysfunkcyjnej rodziny
-
6:33 - 6:36i przenieść się do małego miasteczka w Nowej Anglii,
-
6:36 - 6:40gdzie mógłby rozpocząć nowe życie ze mną u swego boku.
-
6:40 - 6:44Wtedy, ostatnią rzeczą jakiej pragnęłam to opuścić Nowy Jorku,
-
6:44 - 6:48ani porzucić moją wymarzoną pracę,
-
6:48 - 6:50ale sądziłam, że dla bratniej duszy trzeba się poświęcać,
-
6:50 - 6:54więc zgodziłam się i rzuciłam pracę,
-
6:54 - 6:56i Conor i ja wyjechaliśmy z Manhattanu.
-
6:56 - 7:01Nie miałam pojęcia, że stopniowo pakuję się w szaloną miłość
-
7:01 - 7:04że zmierzam prosto do ostrożnie zastawionej
-
7:04 - 7:09fizycznej, finansowej i psychologicznej pułapki.
-
7:09 - 7:11Kolejną fazą w schemacie przemocy domowej
-
7:11 - 7:16jest wprowadzenie groźby przemocy
-
7:16 - 7:18i sprawdzenie jak ofiara zareaguje.
-
7:18 - 7:21I wtedy pojawiły się tamte pistolety.
-
7:21 - 7:24Gdy tylko przenieśliśmy się do Nowej Anglii - rozumiecie
-
7:24 - 7:26miejsce, gdzie Conor miał poczuć się tak tak bezpiecznie,
-
7:26 - 7:29Kupił trzy pistolety.
-
7:29 - 7:32Jeden trzymał w schowku naszego samochodu.
-
7:32 - 7:35Jeden pod poduszką w naszym łóżku.
-
7:35 - 7:38a trzeci miał cały czas przy sobie w kieszeni.
-
7:38 - 7:40I powiedział, że potrzebuje ich
-
7:40 - 7:43ze względu na uraz, jakiego doznał jako młody chłopak
-
7:43 - 7:46Potrzebował ich by czuć się chronionym.
-
7:46 - 7:49Ale te pistolety były tak naprawdę wiadomością dla mnie,
-
7:49 - 7:51i chociaż nie podniósł na mnie ręki,
-
7:51 - 7:57moje życie było już w poważnym niebezpieczeństwie o każdej porze dnia.
-
7:57 - 8:01Po raz pierwszy Conor uderzył mnie
-
8:01 - 8:03pięć dni przed naszym ślubem.
-
8:03 - 8:08Była 7 rano, ja ciągle jeszcze byłam w koszuli nocnej.
-
8:08 - 8:12Pracowałam przy komputerze próbując skończyć pisanie zlecenia
-
8:12 - 8:14i byłam sfrustrowana,
-
8:14 - 8:17a Conor wykorzystał mój gniew jako pretekst
-
8:17 - 8:20by objąć moją szyję obiema rękami
-
8:20 - 8:24i ścisnąć tak mocno, że nie mogłam oddychać ani krzyczeć,
-
8:24 - 8:26i trzymając mnie w duszącym uścisku.
-
8:26 - 8:30kilkakrotnie uderzał moją głową o ścianę.
-
8:30 - 8:35Pięć dni później te dziesięć siniaków na mojej szyi zniknęły,
-
8:35 - 8:38a ja założyłam suknię ślubną mojej matki
-
8:38 - 8:40i wyszłam za niego.
-
8:40 - 8:42Pomimo tego, co się stało,
-
8:42 - 8:46byłam pewna, że będziemy żyć szczęśliwie zawsze ,
-
8:46 - 8:50bo go kochałam a on kochał mnie tak mocno.
-
8:50 - 8:53A jemu było bardzo, bardzo przykro,
-
8:53 - 8:57był naprawdę bardzo zestresowany ślubem.
-
8:57 - 8:59i stworzeniem rodziny ze mną.
-
8:59 - 9:00To był odosobniony wypadek
-
9:00 - 9:04i nigdy więcej nie zamierzał mnie uderzyć ponownie.
-
9:04 - 9:07Ale sytuacja powtórzyła się dwukrotnie w czasie miesiąca miodowego.
-
9:07 - 9:10Pierwszy raz, gdy wiozłam nas na sekretną plażę
-
9:10 - 9:12i się zgubiłam,
-
9:12 - 9:15i uderzył mnie pięścią w bok głowy tak mocno,
-
9:15 - 9:18że jeszcze parę razy uderzyłam drugą stroną głowy
-
9:18 - 9:20w okno po mojej stronie .
-
9:20 - 9:23Drugi, gdy kilka dni później wracaliśmy do domu
-
9:23 - 9:26on zdenerwował się korkiem ulicznym
-
9:26 - 9:29i rzucił mi w twarz zimnym Big Mac'iem.
-
9:29 - 9:32Conor bił mnie raz lub dwa razy w tygodniu
-
9:32 - 9:35przez następne dwa i pół roku naszego małżeństwa.
-
9:35 - 9:38Mylnie sądziłam, że jestem osamotniona,
-
9:38 - 9:41że tylko ja jestem w takim położeniu.
-
9:41 - 9:43Jedna na trzy amerykańske kobiety
-
9:43 - 9:47doświadcza przemocy lub prześladowania w pewnym momencie życia.
-
9:47 - 9:51Według raportu CDC 15 milionów dzieci.
-
9:51 - 9:54jest prześladowanych corocznie, 15 milionów.
-
9:54 - 9:59Tak naprawdę byłam jedną z wielu ofiar.
-
9:59 - 10:01Powrócę do mojego pytania:
-
10:01 - 10:03Dlaczego z nim ciągle byłam?
-
10:03 - 10:06Odpowiedź jest prosta.
-
10:06 - 10:09Nie wiedziałam, że on się znęca nade mną.
-
10:09 - 10:13Chociaż przystawiał załadowaną broń do mojej głowy,
-
10:13 - 10:15zepchnął mnie ze schodów,
-
10:15 - 10:16groził, że zabije naszego psa,
-
10:16 - 10:20wyszarpnął kluczyk ze stacyjki, gdy jechałam autostradą,
-
10:20 - 10:23wylał fusy od kawy na moją głowę
-
10:23 - 10:25gdy ubierałam się na rozmowę o pracę,
-
10:25 - 10:29nigdy nie myślałam o sobie jako maltretowanej żonie.
-
10:29 - 10:33Przeciwnie, byłam bardzo silną kobietą
-
10:33 - 10:35zakochaną w mocno zagubionym człowieku
-
10:35 - 10:37i byłam jedyną osobą na ziemi,
-
10:37 - 10:41która mogła pomóc Conorowi pokonać jego demony.
-
10:41 - 10:45Inne pytanie jakie każdy zadaje to:
-
10:45 - 10:47dlaczego po prostu go nie zostawi?
-
10:47 - 10:51Dlaczego nie odeszłam? Mogłam odejść w każdej chwili.
-
10:51 - 10:56Dla mnie to najsmutniejsze i najbardziej bolesne z pytań, jakie ludzie zadają,
-
10:56 - 10:59ponieważ ofiary wiedzą coś, czego wy zwyczajnie nie wiecie:
-
10:59 - 11:03Opuszczenie oprawcy jest niewiarygodnie niebezpieczne.
-
11:03 - 11:06bo ostatnią fazą schematu przemocy domowej
-
11:06 - 11:09jest zabicie ofiary.
-
11:09 - 11:12Ponad 70 procent morderstw wskutek domowej przemocy
-
11:12 - 11:16następuje po tym, jak ofiara zakończyła związek,
-
11:16 - 11:18po tym jak odeszła,
-
11:18 - 11:21bo wtedy oprawca nie ma już nic do stracenia.
-
11:21 - 11:24w innych przypadkach mamy długotrwałe nękanie,
-
11:24 - 11:27nawet po kolejnym ślubie oprawcy,
-
11:27 - 11:29odmowa wsparcia finansowego
-
11:29 - 11:32lub manipulacja systemem praw rodzicielskich
-
11:32 - 11:34poprzez zastraszanie ofiar i ich dzieci
-
11:34 - 11:39które zmuszane są przez sędziów sądu rodzinnego
-
11:39 - 11:41do spędzania nienadzorowanego czasu
-
11:41 - 11:45z człowiekiem, który katował ich matkę.
-
11:45 - 11:49A my nadal pytamy: czemu nie odchodzi?
-
11:49 - 11:51Zdołałam odejść
-
11:51 - 11:54po pewnym ostatnim sadystycznym pobiciu,
-
11:54 - 11:57który przedostało się przez moje zaprzeczanie.
-
11:57 - 12:00Zrozumiałam, że człowiek, którego tak kochałam
-
12:00 - 12:03zabije mnie, jeśli na to pozwolę.
-
12:03 - 12:06Więc przerwałam milczenie.
-
12:06 - 12:08Powiedziałam wszystkim,
-
12:08 - 12:12policji, moim sąsiadom,
-
12:12 - 12:16przyjaciołom i rodzinie, całkowitym nieznajomym,
-
12:16 - 12:23i jestem tutaj dzisiaj, bo wszyscy mi pomogliście.
-
12:23 - 12:25Mamy tendencję do stereotypowego przedstawiania ofiar
-
12:25 - 12:29z makabrycznymi nagłówkami,
-
12:29 - 12:32jako autodestrukcyjne kobiety, uszkodzony towar.
-
12:32 - 12:35Na pytanie: "Dlaczego ona z nim nadal jest?"
-
12:35 - 12:40typowym wyjaśnieniem dla niektórych osób jest "sama jest sobie winna",
-
12:40 - 12:44tak jakby ofiary świadomie wybierały za obiekt swej miłości osoby
-
12:44 - 12:46które chcą je zniszczyć.
-
12:46 - 12:49Ale od czasu publikacji książki "Crazy Love"
-
12:49 - 12:52usłyszałam setki historii mężczyzn i kobiet,
-
12:52 - 12:55którym także się udało wydostać,
-
12:55 - 12:59którzy wyciągnęli bezcenną naukę życiową z tego, co ich spotkało
-
12:59 - 13:03i jak odbudowali swoje życie, dziś radosne i szczęśliwe,
-
13:03 - 13:06jako pracownicy, żony i matki,
-
13:06 - 13:10nowe życie całkowicie bez przemocy podobnie do mnie
-
13:10 - 13:15bo okazuje się, że rzeczywiście jestem bardzo typową ofiarą przemocy domowej
-
13:15 - 13:18i typową osobą po traumie przemocy.
-
13:18 - 13:22Wyszłam ponownie za mąż za dobrego, łagodnego człowieka
-
13:22 - 13:24i mamy trójkę tych oto dzieci.
-
13:24 - 13:28Mam tego czarnego labradora i tego minivana.
-
13:28 - 13:31Ale już nigdy więcej nie będę miała
-
13:31 - 13:34nigdy
-
13:34 - 13:36załadowanego pistoletu przystawionego do głowy
-
13:36 - 13:40przez osobę, która twierdzi, że mnie kocha.
-
13:40 - 13:43Teraz może myślicie:
-
13:43 - 13:44"Och to fascynujące"
-
13:44 - 13:48albo: " Och jaka ona była głupia",
-
13:48 - 13:54ale tak naprawdę przez cały ten czas mówiłam o was.
-
13:54 - 13:57Mogę przyrzec, że wśród was jest kilka osób,
-
13:57 - 13:59słuchających mnie teraz
-
13:59 - 14:02które są obecnie prześladowane
-
14:02 - 14:04lub były prześladowane jako dzieci
-
14:04 - 14:08lub sami są oprawcami.
-
14:08 - 14:10Przemoc może dotykać waszą córkę,
-
14:10 - 14:15siostrę, najlepszą przyjaciółkę w tej chwili.
-
14:15 - 14:18Udało mi się zakończyć moją własną historię szalonej miłości
-
14:18 - 14:21poprzez przerwanie milczenia.
-
14:21 - 14:23ponownie zrywam z nim dzisiaj.
-
14:23 - 14:27To mój sposób na pomoc innym ofiarom,
-
14:27 - 14:30i to moja końcowa prośba do was.
-
14:30 - 14:33Mówcie o tym, co tu usłyszeliście.
-
14:33 - 14:36Prześladowanie kwitnie tylko w milczeniu.
-
14:36 - 14:40Macie siłę by zakończyć przemoc domową
-
14:40 - 14:44po prostu przez rzucanie światła na nią.
-
14:44 - 14:47My ofiary potrzebujemy każdego.
-
14:47 - 14:51Potrzebujemy, by każdy z was zrozumiał
-
14:51 - 14:55tajemnice domowej przemocy.
-
14:55 - 14:58Ujawniajcie przemoc poprzez rozmowę o niej
-
14:58 - 15:00z dziećmi, współpracownikami,
-
15:00 - 15:02przyjaciółmi i rodziną.
-
15:02 - 15:05Zmienicie ocalałych na powrót we wspaniałych, kochanych ludzi
-
15:05 - 15:08z otwartą przyszłością.
-
15:08 - 15:11Rozpoznawajcie wczesne oznaki przemocy
-
15:11 - 15:14i świadomie interweniujcie,
-
15:14 - 15:18zatrzymajcie to, wskażcie ofiarom bezpieczne wyjście.
-
15:18 - 15:22Razem możemy sprawić, że nasze łóżka,
-
15:22 - 15:26stoły i nasze rodziny
-
15:26 - 15:29staną się bezpieczną i spokojną oazą, jaką powinny być.
-
15:29 - 15:31Dziękuję.
-
15:31 - 15:39(Oklaski)
- Title:
- Leslie Morgan Steiner: Dlaczego ofiary przemocy domowej nie odchodzą od swoich oprawców?
- Speaker:
- Leslie Morgan Steiner
- Description:
-
Leslie Morgan Steiner była ofiarą “szalonej miłości”, to znaczy była zakochana w człowieku, który ustawicznie się nad nią znęcał i groził jej śmiercią. Steiner opowiada mroczną historię swojego związku, prostując stereotypy, jakie wielu ludzi powtarza na temat ofiar przemocy domowej, a także wyjaśnia w jaki sposób możemy przerwać milczenie. (Wystąpienie nagrane podczas TEDxRainier.)
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 15:59
Dimitra Papageorgiou approved Polish subtitles for Why domestic violence victims don't leave | ||
Jerzy Perydzenski accepted Polish subtitles for Why domestic violence victims don't leave | ||
Jerzy Perydzenski commented on Polish subtitles for Why domestic violence victims don't leave | ||
Jerzy Perydzenski edited Polish subtitles for Why domestic violence victims don't leave | ||
Jerzy Perydzenski edited Polish subtitles for Why domestic violence victims don't leave | ||
Jerzy Perydzenski edited Polish subtitles for Why domestic violence victims don't leave | ||
Jerzy Perydzenski edited Polish subtitles for Why domestic violence victims don't leave | ||
Jerzy Perydzenski edited Polish subtitles for Why domestic violence victims don't leave |