Neden sıradan insanların gücünü anlamak gerekir

Güce sahip çok sayıda Amerikalı bilgisiz - Ne olduğunu, nasıl işlediğini ve bazı insanların buna neden sahip olduğu konusunda. Sonuç olarak, orantısız nüfuza sahip olanlar arasında gücünün farkına varan kişi sayısı çok az. Yurttaşlık eğitimcisi Eric Liu “Yurttaşlığı yeniden çekici yapmamız gerekiyor,” diyor.
Amerikan Devrimi ya da Sivil Haklar Hareketi sırasında çekici olduğu gibi.”

Amerika'da Vatandaşlık Bilgisi öğretmeni

ve uygulayıcısıyım.

Kibar bir şekilde bunu duyar duymaz
uykuya dalanlardan,

uyanmalarını rica edeceğim. (Gülüşmeler)

Neden "Vatandaşlık" kelimesinin,

üzerimizde böyle uyku getiren ve hatta

narkoleptik bir etkisi var?

Bana göre bunu sebebi,

bu kelimenin çok erdemli, çok önemli ve

çok da sıkıcı bir şeyi sembolize etmesi.

Vatandaşlık Bilgisini tekrar,

Amerikan Devrimi zamanındaki gibi,

İnsan Hakları Hareketi zamanındaki gibi

çekici bir hale dönüştürmek,

bizim gibi böyle toplantılara gerek bizzat
gerek online

olarak katılan insanların
sorumluluğundadır.

İnanıyorum ki,
tekrar çekici bir hale getirmenin yolu,

"Güç" kavramının açık ve detaylı bir
şekilde öğretilmesinden geçiyor.

Bunu başarmanın yolu da bana göre

konuyu şehir kapsamında ele
almaktan geçiyor.

Bugün konuşmak istediğim konu da bu.

Öncelikle bazı terimleri tanımlayarak
başlamak

sonra karşı karşıya olduğumuzu
düşündüğüm problemin

boyutlarını belirtmek ve sonra da

şehirlerin çözüm merkezi olabileceğine

inandığım bazı yollar önermek istiyorum.

O zaman bazı tanımlarla başlayalım.

Vatandaşlık Bilgisi derken, basitçe

kendi kendini yöneten bir toplulukta,
toplum odaklı, problem çözücü

bir katılımcı olma sanatını kastediyorum.

Bill Gates Sr.'ın basitçe
hayata katılmak olarak

ifade ettiği Vatandaşlık Bilgisi,

vatandaş olma sanatıdır

ve üç şeyi kapsar:

Değerlerden oluşan bir temel,

dünyayı döndüren sistemlerin nasıl
çalıştığının anlaşılması,

hedeflerinizin peşinden koşmanızı ve

başkalarını da bu kovalamaya

dahil etmenizi sağlayacak beceriler.

Bu, bana kendi ''güç'' tanımımı
çağrıştırıyor.

Basitçe şöyle diyebiliriz:

Başkalarına istediğiniz şeyleri

yaptırma kabiliyeti.

Kulağa biraz tehditkar geliyor değil mi?

Güç hakkında konuşmaktan hoşlanmayız.

Onu korkutucu ve nedense şeytani buluruz.

Adını telaffuz etmek rahatsız eder.

Demokrasi kültürü ve mitolojisinde,

güç halktadır.

Nokta. Bu kadar.

Bundan fazlasını sorgulamak gereksizdir

ve çok hoş karşılanmaz.

Gücün negatif bir ahlaki değeri vardır.

Kulağa gelen Makyavelist bir tınısı
mevcuttur.

Yapısal olarak şeytanidir.

Ama aslında güç, yapısal olarak ateşten
veya fizik biliminden

daha iyi ya da daha kötü değildir.

Sadece vardır.

Güç,

tüm yönetim şekillerinin, demokrasi
ya da diktatörlük

çalışmasının temelinde yer alır.

Bugün yüzyüze kaldığımız problem,
özellikle Amerika'da

ama aynı zamanda bütün Dünya'da,

güç hakkında şaşırtıcı derecede
bilgisiz olan

çok fazla insan mevcut olmasıdır —

ne olduğu, kimin ona sahip olduğu,

nasıl işlediği, nasıl yayıldığı,

hangi kısmının görünür hangi kısmının
görünmez olduğu,

neden bazı insanların ona sahip olduğu
ve neden bu kadar karışık olduğu.

Bu bilgisizliğin sonucu olarak,

gücün toplum hayatındaki etkilerini,

bir kanun teklifinin kanuna nasıl
dönüştüğünü,

bir dostluğun mali desteğe nasıl
dönüştüğünü,

bunların yanı sıra

bir eğilimin nasıl bir politikaya
dönüştüğünü,

veya bir sloganın nasıl bir harekete
dönüştüğünü

küçük bir azınlık anlamıştır.

Bu konuları anlayan bu insanların,

toplumda orantısız bir etki gücü var.

Onlar da çoğunluğun cehaletinin

yarattığı boşluğu doldurmaktan

son derece memnundurlar.

Bu sebeple, bahsettiğimiz bu "Güç" kavramı
fikrine sıkı sıkı tutunarak,

onu demokratik bir hale getirmemiz

çok önemlidir.

Bu an hakkında son derece heyecan verici
ve zor olan

şeylerden birisi de

güç hakkındaki bu yaygın bilgisizliğin,

bilginin, olayları kavramanın, nüfuzun

tek bir noktada yoğunlaşması

sonucunu doğurmasıdır.

Demek istediğim, düşünün bir kere,

Bir dostluk nasıl bir mali
desteğe dönüşür?

Sorunsuzca.

Üst düzey bir hükümet yetkilisi

görevindan ayrılıp özel çıkarlar için

lobi yapmaya karar verdiğinde

ve bağlantılarını yeni patronları için

sermayeye dönüştürdüğünde.

Bir temayül nasıl bir politikaya dönüşür?

Sinsice. Örneğin "Durdur ve ara"

uygulamasının zamanla bürokratik bir sayı

oyununa dönüşmesi gibi.

Bir slogan nasıl bir harekete dönüşür?

Viral bir şekilde. "Tea Party" hareketinin

"Üzerime basma" bayrağını,

Amerikan Devrimin'den alması gibi.

Ya da bir grup aktivitistin

bir derginin "Wall Street'i işgal et"
başlığını alıp

bunu küresel bir simgeye ve harekete

dönüştürmeleri gibi.

Durum şu ki, çoğu insan

bu gerçekliklerin peşinde değil ve bunları
görmek de istemiyor.

Vatandaşlık cehaletinin büyük bir kısmı

bilinçli.

80 ve 90'larda doğanlardan bazıları,

tüm bu vatandaşlık kavramını iç karartıcı
olarak düşünüyor.

Siyaset ile hiç ilgilenmek istemiyorlar.

Olayın tamamen dışında kalıp,

gönüllü olarak çalışmak istiyorlar.

Bazı teknoloji düşkünleri ise,

güç istismarı ya da

dengesizliğiyle ilgili her türlü
sorunun ilacının

basit bir şekilde daha fazla veri ve

şeffaflık olduğuna inanıyorlar.

Sol görüşlü bazıları gücün sadece
şirketlerde

varolduğuna inanırken,

sağ görüşlü bazıları da sadece

devlette olduğuna inanıyorlar.

Her iki tarafın seçici öfkeleri gözlerini
kör etmiş.

Sadece iyi şeylerin olacağına

inanan iyimserler

ve kötü şeylerin olacağına inanan
kötümserler var.

Durumu iyi olanlar da kötü olanlar da

bunun daha önceden ayarlanmış,
paylaştırılmış

ve son derece değiştirilebilir bir güç
paylaşımı olduğundan ziyade

ellerindekilerin hakettikleri olduğunu

düşünüyorlar.

Kamusal hayatta giderek artan bu kaderci
anlayışın sonucu olarak,

bugün özellikle Amerika'da,

vatandaşlık bilgisi, katılım,

dahil olma, farkındalık konularında
sıkıntı verecek kadar

aşağı seviyelerdeyiz.

Tüm siyaset işleri

gerçekte bir grup profesyonele emanet
edilmiş durumda,

para uzmanları, yardım uzmanları,

mesaj uzmanları, araştırma uzmanları.

Geri kalanlarımızın kendini acemi olarak
hissetmesi isteniyor,

enayiler anlamında.

İşlerin nasıl yürüdüğü hakkında daha fazla

öğrenme isteğimizi kaybediyoruz.

Vazgeçmeye başlıyoruz.

Bu sorun, bu mücadele,

şimdi yüzleşmemiz gereken şeydir.

İnanıyorum ki bu çeşit bir ilgisizlik,

bu gönüllü cehalet,

bu biraz önce bahsettiğimiz

varlık ve nüfuz imkanlarının

tek bir noktada toplanmasının
hem sebebi hem sonucudur.

Derin kamusal adaletsizlik.

Bu yüzden vatandaşlık bilgisini
gücün öğrenimi olarak

yeni bir şekilde ele almamız hayati
bir önem taşımaktadır.

Bu, belki de hayatımız boyunca

hiç bu kadar önemli olmamıştır.

İnsanlar gücün ne olduğunu öğrenmezse,

insanlar uykularından uyanmazsa,

ve uyanmazlarsa,

dışarıda kalırlar.

Güç kullanma sanatının bir kısmı da

uyanık olmak ve ses çıkarmaktır.

Ama aynı zamanda uygun bir şekilde
karar verme ve

uygulamaları yapabileceğiniz bir alanınız
olması anlamına da gelir.

Vatandaşlık kavramı basitçe
kararı kim veriyor

sorusuna indirgenebilir.

Siz de bu kararı bir yerde,

bir arenada uygulamak zorundasınız.

Bu da beni bugün izah etmek istediğim
üçüncü noktaya getiriyor.

O da şudur ki güçü deneyebileceğimiz

bir arena olarak şehirden daha iyi

bir yer bulamayız.

Yaşadığınız şehri düşünün,

nereden olduğunuzu.

Şehrinizdeki normal yaşam ile ilgili
bir problemi düşünün.

Küçük bir şey,

bir sokak lambasının nereye dikilmesi
gerektiği gibi,

ya da orta ölçekte bir şey,

bir kütüphanenin çalışma saatlerini
uzatması ya da azaltması gibi,

veya daha büyük bir şey,

yıpranmış bir sahil kesiminin otoyola mı

yoksa yeşil alana mı dönüştürülmesi
gerektiği

veya şehrinizdeki tüm iş yerlerine
açlık sınırının üstünde

ücret ödeme zorunluluğu getirilmesi
gibi bir şey olabilir.

Şehrinizde değiştirmek istediğiniz
bir şeyi düşünün,

sonra bunu nasıl yapacağınızı düşünün,

nasıl gerçekleştireceğinizi.

Şehrinizi ele aldığınızda sahnede olan

tüm güçlerin bir listesini yapın:

Para, elbette insanlar,

fikirler, bilgi, yanlış bilgi,

güç kullanma tehdidi, normların gücü.

Gücün tüm bu çeşitleri oyundadır.

Şimdi de gücün bu değişik çeşitlerinin
nasıl bazılarını kullanıp

gerekirse bazılarını da nasıl etkisiz hale
getireceğinizi düşünün.

Bu "Taht Oyunları"'ndaki imparatorluk

seviyesi sorularından değil.

Bunlar gezegenin her bir yerinde

ortaya çıkan sorular.

Hemen hızlıca son günlerin
haber başlıklarından

alınmış iki hikaye anlatacağım.

Colorado'nun Boulder şehrinde,

yakın bir süre önce seçmenler,
özel sektöre ait enerji şirketlerini

değiştirme sürecini onayladılar.

Kelimenin tam anlamıyla güç firması,
elektrik şirketi Xcel,

kamuya ait bir yapı ile değiştirildi.

Yeni firma, kârlardan vazgeçip

iklim değişikliğine daha fazla
önem verecekti.

Ama Xcel 'in kolayca gitmeye
niyeti yoktu

ve şimdi bu kamulaştırmayı

baltalayacak ya da iptal edecek

bir oylamayı işleme koydurdu.

Böylece bunu destekleyen
aktivist vatandaşlar,

kelimenin tam anlamıyla güç için

gücün kendisiyle savaşmak
zorunda kaldılar.

Tuscaloosa şehrindeki Alabama Üniversitesi

kampüsünde bir organizasyon vardır.

İsmi biraz tehlikeli gibi gözüken
"Machine" (Makina)'dır.

Üyelerinin çoğunluğu kampüsteki

beyaz kadın ve erkek öğrenci
birliklerindendir.

"Makina" onlarca yıllardır öğrenci meclisi

seçimlerini domine etmiştir.

Son zamanlarda "Makina",

şehirdeki gerçek siyasete

dahil olmaya da başladı.

Yeni mezun, genç ,iş odaklı bir

eski bir "Makina" üyesinin

Tuscaloosa şehri okul yönetim kuruluna

seçilmesi işini organize ettiler.

Dediğim gibi bunlar rastgele haber
başlıklarından seçilmiş

iki basit örnek.

Her gün bunlar gibi binlercesi
meydana geliyor.

Burada ifade ettiğim,

Boulder veya Tuscaloosa'daki
bu çabaları

takdir eder ya da etmezsiniz,

ama bu örneklerdeki oyuncuların,

güç hakkındaki bilgilerini ve
yeteneklerini takdir etmemezlik

yapamazsınız.

Vatandaşlığın gücüne

dair temel sorular üzerine

sahip oldukları hakimiyeti

görmemek mümkün değil —

hangi amaç, hangi strateji,
hangi taktikler,

saha nasıl, düşmanların kim,

dostların kim?

Şimdi şehrinizdeki bahsettiğiniz

sorunu, fırsatı ya da mücadeleyi düşünmeye

geri dönmenizi istiyorum,

şehrinizde düzeltmeyi ya da var etmeyi

düşündüğünüz şeye.

Kendinize şunu sorun,

güç hakkındaki bu temel sorunlara
hakimiyetim var mı?

Bildiklerinizi etkin olarak

uygulamaya geçirebilecek misiniz?

Bu bizim için bir mücadele ve fırsattır.

Şu anda yaşadığımız zaman itibariyle,

küreselleşmeye rağmen

veya belki de küreselleşme sebebiyle

vatandaşlık her zamankinden daha güçlü

ve açık bir şekilde yerelleşmiştir.

Gerçekten de günümüzde güç,
her zamankinden daha hızlı

bir şekilde şehirlere doğru yayılmaktadır.

Burada, Birleşik Devletler'de,

ulusal hükümet kendini partizan
düğümlerle bağlamıştır.

Vatandaşlığa dair öngörüler, yenilikler
ve yaratıcı fikirler

artık yerel eko sistemlerden çıkmakta

ve dışarı doğru yayılmaktadır.

Bu büyük yenilik

gelmekte olan bu büyük

yerelleşme dalgası,

ki bunu insanlar yerken,

çalışırken, paylaşırken, alışverişteyken,
hareket ederken

günlük hayatlarını yaşarken
görebilirsiniz.

Bu, biraz kıymetli dar görüşlülük değil,

Bu, dışa kapalılığa bir sığınma da değil,
hayır.

Bu varolan bir durum.

Çağımızın yerelliği güçlü
bir şekilde bağlanmış.

Örnek vermek gerekirse,

şehirleri daha fazla bisiklet dostu

yapmak için izlenen stratejileri düşünün.

Kopenhag'dan New York'a, Austin'e,
Boston'a, Seattle'a

nasıl da hızlı bir şekilde yayıldılar.

Katılımcı bütçe ile ilgili yapılan
deneyleri düşünün.

Her vatandaşın şehrin parasının

nasıl harcanacağına dair karar

verilmesinde karar sahibi olduğunu.

Bu deneyler Porto Alegre, Brezilya'dan

buraya New York'a, Chicago'nun
mahallelerine kadar yayıldı.

Roma'dan Los Angeles'a ve arada yer alan

bir çok şehirde göçmen işçiler,

şehirlerinde yaşadıkları insanlara bir gün

göçmenler olmasaydı neye benzerlerdi
gösterebilmek için.

grev tertiplemek üzere organize oluyorlar.

Çin'de tüm ülke çapında,

Yeni Yurttaşlar Hareketi üyeleri,

devletteki yolsuzluk ve rüşvetle
mücadele için

harekete geçmeye ve organize
olmaya başladılar

ve yetkilileri sinirlendirmeye başladılar.

Ama aynı zamanda dünya çapındaki
yolsuzluk karşıtı

aktivistlerin dikkatini çekmeyi
de başardılar.

Doğduğum yer olan Seattle'da,

büyük küresel bir şehir dizisinin
bir parçası olduk.

Bu şehirler, Kyoto Protokolü'nün

hedeflediği karbon azaltımlarını

gerçekleştirebilmek için el ele verdiler,

hükümeti tamamen devredışı bıraktılar,

ulusal hükümeti de aynı şekilde.

Tüm bu vatandaşlar birleşerek

bir ağ oluşturuyorlar.

Güç birliklerinden oluşan bir takım ada.

Bu da bize parçalanmışlığı

ve güç tekellerini aşma gücünü veriyor.

Şimdi görevimiz bu çalışmayı hızlandırmak.

Görevimiz daha fazla ve daha fazla insanı

bu çalışmaya dahil etmek.

Bu nedenle, benim organizasyonum,
Citizen Üniversitesi,

bir projeye başladı.

Amacı vatandaşlığın gücü ile ilgili

herkese hitap eden bir ders
programı hazırlamak.

Bu program daha önce tarif ettiğim

değerler, sistemler ve yetenekler

üçlemesi ile başlıyor.

Ben hepinizi bu programı oluşturmak için

yardıma davet ediyorum.

Yaşadığınız olaylar ve deneyimlerle,

her birinizin yaşadığı ve
yüzleştiği zorluklarla

güçlü bir kolektif yapı yaratmak için.

Ayrıca bu programın

daha önceki çerçevesinden kotarılmış

bir egzersizi denemeye özellikle
davet ediyorum.

Bir hikaye yazmanızı istiyorum.

Şehrinizin gelecekteki halinden
yazılmış bir hikaye.

Tarihini isteğinize göre, bir yıl sonraya,

beş yıl sonraya, on yıl sonraya,

bir nesil sonraya verebilirsiniz.

Bunu geriye dönük bir vaka çalışması
olarak yazmalısınız.

Şehrinizde olmasını istediğiniz

değişikliklere geriye dönük bir şekilde
bakarak,

savunduğunuz amaçları değerlendirerek,

amacınızın ve yapmak istediğiniz
değişikliğin

başarılı olmasını sağlayan yolları
tarif ederek.

Vatandaşlarınızda hangi değerleri

uyandırdığınızı tanımlayarak,

ve hangi ahlaki güdüleri harekete
geçirebildiğinizi belirterek.

Devletin ,

iş dünyasının, sosyal kurumların

veya dini kurumların,

ve medyanın farklı sistemlerini

nasıl harekete geçirdiğinizi anlatın.

Ortaya koyduğunuz tüm yeteneklerinizi
listeleyin,

nasıl müzakere ettiğinizi,
nasıl savunduğunuzu,

sorunları nasıl çerçevelediğinizi,

anlaşmazlıklarda yolunuzu nasıl
bulduğunuzu,

insanların size katılmasını sağlayan

ve dirençleri aşmanızı sağlayan

tüm bu yeteneklerinizi.

Bu yazıyı yazarken aynı zamanda,

gücün nasıl okunduğunu da
keşfetmiş olacaksınız

ve aynı zamanda gücün nasıl
yazıldığını da.

Yani, yazdıklarınızı paylaşın,

yazdıklarınızı uygulayın

ve sonra yaptıklarınızı paylaşın.

Yazdığınız hikayeleri

Citizen Üniversite'sinin Facebook

sayfasında paylaşmaya davet ediyorum.

Ama bunun da ötesinde,

bugün burada yaptığımız,

dünyanın her yerindeki eş zamanlı
toplantılar.

Bu konu hakkında şu anda gerçekleşen

ve güç hakkında nasıl birbirimizin

öğrencisi ve öğretmeni olabileceğimiz.

Bunu yaparsak,

Vatandaşlığı yeniden çekici bir
hale getirebiliriz.

Beraberce demokrasiyi
demokratikleştirebilir,

amatörler için eskisi gibi güvenli bir
hale getirebiliriz.

Beraberce şehirde büyük bir bir ağ kurarak
kendi kendini yönetme üzerine

bu gezegenin şimdiye kadar görmüş olduğu,

en güçlü kolektif laboratuvarı
oluşturabiliriz

Bunu yapacak gücümüz var.

Çok teşekkürler.

(Alkış)