Waarom vieren de Amerikanen en de Canadezen Labor Day? -Kenneth C. Davis

Zie volledige les op: http://ed.ted.com/lessons/why-do-americans-and-canadians-celebrate-labor-day-kenneth-c-davis

In de Verenigde Staten en Canada is de eerste maandag van september een nationale feestdag, Labor Day (Dag van de Arbeid). De eerste Labor Day vond plaats op Union Square in New York in 1882. De zeldzame rustdag was een idee van de vakbonden voor de overwerkte mensen tijdens de Industriële Revolutie. Kenneth C. Davis geeft de geschiedenis van Labor Day vanop Union Square tot nu.

Les door Kenneth C. Davis, animatie door TED-Ed.

Vind je dit geen gek idee:

een dag vrij van het werk
om het werk net te eren?

Maar dat is precies waar
de Dag van de Arbeid,

in de VS en Canada gevierd

op de eerste maandag van september,

om draait.

De eerste Amerikaanse Dag van de Arbeid

werd gevierd in New York

op 5 september 1882,

toen duizenden arbeiders met hun familie

naar Union Square gingen voor
een dag in het park.

Het was geen nationale feestdag

maar een vakbond had het georganiseerd

om arbeiders en hun
zware inspanningen te eren

met een zeldzame rustdag,

halverwege tussen 4 juli en Thanksgiving.

Er werd gepicknickt en er was een parade,

maar er was ook protest.

De arbeiders kwamen samen,

niet alleen om te rusten en te vieren,

ook om op te komen
voor eerlijke lonen,

het einde van kinderarbeid,

en het recht op vakbonden.

In de periode gekend als

de Industriële Revolutie,

waren vele jobs
zwaar, vuil en gevaarlijk.

Mensen werkten twaalf uur lang,

zes dagen per week,

zonder extralegale voordelen,

zoals vakanties, gezondheidszorg
of een pensioen,

en als je jong was,
kon het goed zijn

dat je handarbeid deed

in plaats van het alfabet of
de breuken te leren.

Kinderen van slechts tien jaar oud

werkten op de gevaarlijkste plaatsen,

zoals koolmijnen of
fabrieken met kookvaten

of gevaarlijke machines.

In de hoop op een hoger loon, kortere uren

en veiligere werkomstandigheden

begonnen arbeiders vakbonden te vormen

in Amerika en Canada,

maar de bedrijven waar ze voor werkten,

deden alle moeite om die vakbonden
tegen te houden

en stakingen te onderdrukken.

Soms leidde dat tot hevige gevechten

tussen arbeiders en werkgevers.

De werkgevers kregen vaak
de steun van de politie,

of zelfs van het leger.

In de volgende jaren

verspreidde de Dag van de Arbeid
zich over Amerika

met officiële vieringen in 30 staten.

Maar toen kwam de gewelddadige

Haymarket-affaire van 1886,

waarbij verschillende agenten

en arbeiders uit Chicago stierven

en vier vakbondsleiders
geëxecuteerd werden.

Vanaf toen begonnen
vele arbeiders- en politieke groepen

over de hele wereld

1 mei te zien als
de dag van de Haymarket-affaire,

die bekend werd als

de Internationale Dag van de Arbeid.

In 1894 ondertekende
president Grover Cleveland

een wet die de Dag van de Arbeid

tot nationale feestdag maakte in Amerika,

luttele dagen nadat hij

12.000 soldaten een einde liet maken aan

een hevige spoorwegstaking

waardoor verschillende mensen stierven.

Ze behielden de oorspronkelijke datum
in september,

deels om de radicale ideeën
geassocieerd met 1 mei te doen vergeten.

Ook Canada vierde
zijn eerste Dag van de Arbeid in 1894.

Maar ondanks deze nieuwe feestdag

zou het nog lang duren voor
de veranderingen

die de arbeiders wilden

daadwerkelijk doorgevoerd werden.

In 1938, tijdens de Grote Depressie

die miljoenen mensen werkloos maakte,

tekende president Franklin D. Roosevelt

een wet voor een werkdag van acht uur,

een werkweek van vijf dagen,

en een einde aan de kinderarbeid,

de eerste nationale rechten
voor Amerikaanse arbeiders.

Wanneer Amerika en Canada
de Dag van de Arbeid vieren,

krijgen de meeste kinderen
uit de twee landen

een dag vrij van school.

Maar het is belangrijk om te onthouden

dat er ooit een tijd was waarin

elke dag een werkdag was voor
kinderen in Amerika en Canada,

en spijtig genoeg

geldt dat vandaag nog steeds

voor miljoenen kinderen in de wereld.