آیا اتوماسیون همه شغل های ما را از بین می برد؟
-
0:01 - 0:03یه حقیقت شگفت انگیز وجود داره:
-
0:03 - 0:07در این ۴۵ سالی که از معرفی
دستگاه خودپرداز می گذره، -
0:07 - 0:10همون دستگاه هایی که پول نقد میدن،
-
0:10 - 0:13تعداد کارمندان بانک شاغل در آمریکا
-
0:13 - 0:14تقریبا دو برابر شده،
-
0:14 - 0:17از حدود یک چهارم میلیون نفر
به نیم میلیون نفر. -
0:18 - 0:21یک چهارم میلیون نفر در سال ۱۹۷۰
به حدود نیم میلیون امروزه، -
0:21 - 0:25که صد هزار نفر آنها از سال ۲۰۰۰
اضافه شدند. -
0:25 - 0:27این حقایق اخیرا در کتابی
-
0:27 - 0:30توسط اقتصاددان دانشگاه بوستون،
جیمز بسن، منتشر شد. -
0:30 - 0:33اون یک سوال جالب مطرح می کنه:
-
0:33 - 0:35این همه کارمند بانک چه کار می کنند؟
-
0:35 - 0:39و چرا اتوماسیون، کار و کاسبی
اونها رو تا الان از بین نبرده؟ -
0:39 - 0:40اگر دربارهش فکر کنید،
-
0:40 - 0:43خیلی از اختراعات بزرگ
در ۲۰۰ سال اخیر -
0:43 - 0:46طراحی شدند تا جای نیروی انسانی رو بگیرند،
-
0:47 - 0:48تراکتورها ساخته شدند
-
0:49 - 0:53تا قدرت مکانیکی رو جایگزین
کارهای فیزیکی طاقت فرسا برای انسان کنند. -
0:53 - 0:55خطوط تولید، مهندسی شدند
-
0:55 - 0:59تا کار ناقص دست انسان رو
-
0:59 - 1:01با بی نقص بودن ماشینها
جایگزین کنند. -
1:01 - 1:03کامپیوترها برنامهریزی شدند
-
1:03 - 1:06تا محاسبات ناقص و مستعد خطای انسان رو
-
1:06 - 1:08با دقت دیجیتال جایگزین کنند.
-
1:09 - 1:11این اختراعات واقعا کار کردند،
-
1:11 - 1:13ما دیگه با دست گودال حفر نمیکنیم،
-
1:13 - 1:15روی آهن ورزیده نمی کوبیم تا ابزار بسازیم،
-
1:15 - 1:17یا با کتاب های واقعی، کتابداری نمی کنیم.
-
1:18 - 1:23با این حال، نسبت افراد شاغل
در بازار کار ایالات متحده، -
1:23 - 1:26الان در سال ۲۰۱۶،
-
1:26 - 1:29بیشتر از ۱۲۵ سال پیش، یعنی سال ۱۸۹۰ هست،
-
1:29 - 1:32و تقریبا در هر دهه
-
1:32 - 1:34در طول این ۱۲۵ سال، بیشتر شده.
-
1:35 - 1:36این موضوع یک تناقض ایجاد میکنه.
-
1:37 - 1:40ماشینها بیشتر از قبل
کارهای ما رو انجام میدن. -
1:40 - 1:44چرا این موضوع کار نیروی انسانی ما رو زائد
و مهارت های ما رو منسوخ نکرده؟ -
1:44 - 1:48چرا هنوز تعداد زیادی شغل وجود داره؟
-
1:48 - 1:49(خنده حضار)
-
1:49 - 1:52من امشب سعی میکنم به این سوال پاسخ بدم،
-
1:52 - 1:56و در این مسیر، به شما میگم که
این موضوع چه معنایی برای آیندهی کار داره، -
1:56 - 2:00و اتوماسیون چه چالشهایی
ایجاد میکنه و نمیکنه، -
2:00 - 2:01برای جامعهی ما.
-
2:03 - 2:04چرا این قدر شغل وجود داره؟
-
2:06 - 2:09در واقع، دو اصل اساسی اقتصادی
مورد سوال هست. -
2:09 - 2:12یکی مربوط به هوش انسان
-
2:12 - 2:13و خلاقیت،
-
2:13 - 2:16دیگری مربوط به سیریناپذیری انسان،
-
2:16 - 2:18یا اگه دوست دارید اسمش رو بذارید طمع.
-
2:18 - 2:20من اسم اولی رو میزارم قانون اُ-رینگ،
(O-ring قطعه ای پلاستیکی و دایره ای شکل که برای آب بندی استفاده میشه) -
2:20 - 2:23که نوع کاری که ما انجام میدیم رو
مشخص میکنه. -
2:23 - 2:25قانون دوم، قانون هرگز-کافی-نیست،
-
2:25 - 2:29و این مشخص میکنه که
در واقع چند شغل وجود داره. -
2:29 - 2:32بیایید با اُ-رینگ شروع کنیم.
-
2:32 - 2:35دستگاههای خودپرداز،
-
2:35 - 2:38دو اثر عکس بر روی
استخدام کارکنان بانک داشتند. -
2:38 - 2:41همونطور که ممکنه انتظار داشته باشید،
جایگزین خیلی از کارهای کارمندها شدند. -
2:41 - 2:43تعداد کارمندهای هر شعبه
تقریبا به یک سوم کاهش پیدا کرد، -
2:44 - 2:48ولی از طرفی بانکها به سرعت متوجه شدند که
باز کردن شعبههای جدید ارزان تره، -
2:48 - 2:51و تعداد شعبه های بانک تقریبا ۴۰ درصد
افزایش پیدا کرد، -
2:51 - 2:53درهمون بازهی زمانی.
-
2:53 - 2:57نتیجه کلی، شعبه های بیشتر
و کارمندان بیشتر بود. -
2:57 - 3:01ولی اون کارمندها داشتند
تقریبا کار متفاوتی انجام میدادند. -
3:01 - 3:05از اونجایی که روال کار عادی اونها،
یعنی کار جابجا کردن دستی پول کمتر شد، -
3:05 - 3:07کمتر شبیه به کارمندهای باجه
-
3:07 - 3:09و بیشتر شبیه فروشنده ها شدند،
-
3:09 - 3:11با ایجاد رابطه با مشتری ها،
-
3:11 - 3:12حل کردن مسائل،
-
3:12 - 3:16و معرفی کردن محصولات جدید به اونها، مثل
کارت های اعتباری، وام ها و سرمایه گذاری ها: -
3:16 - 3:20کارمندهای بیشتر، کاری که بیشتر نیازمند
درک و شناخت هست، انجام میدن. -
3:21 - 3:22یک قانون کلی اینجا هست.
-
3:23 - 3:25بیشتر کاری که ما انجام میدیم،
-
3:25 - 3:28به مهارت های چندگانه،
-
3:29 - 3:32و ذکاوت و نیرو نیاز داره.
-
3:32 - 3:36تخصص فنی و تسلط بصری.
-
3:36 - 3:39همونطور که توماس ادیسون گفته،
سخت کوشی و الهام گرفتن. -
3:39 - 3:43در حالت کلی، اتوماتیک کردن بعضی
زیرمجموعه های اون کارها، -
3:43 - 3:45بقیه اونها رو غیرضروری نمیکنه.
-
3:45 - 3:48در واقع، اونها رو مهم تر میکنه.
-
3:49 - 3:51ارزش اقتصادی اونها رو بیشتر میکنه.
-
3:51 - 3:53بزارید یک مثال جالب براتون بزنم.
-
3:53 - 3:57در سال ۱۹۸۶، شاتل فضایی چلنجر
-
3:57 - 3:59منفجر شد و به زمین سقوط کرد.
-
3:59 - 4:01کمتر از دو دقیقه بعد از پرتاب شدن.
-
4:02 - 4:05مشخص شد که دلیل اون حادثه،
-
4:05 - 4:08یک اُ-رینگ پلاستیکی گرون قیمت
در قسمت تقویت کننده موشک بود -
4:08 - 4:11که شب قبل، روی سکوی پرتاب یخ زده بود.
-
4:11 - 4:15و به طرز فاجعه آوری
لحظاتی پس از پرواز خراب شد. -
4:15 - 4:17در این سرمایه گذاری چند میلیارد دلاری،
-
4:18 - 4:19همون اُ-رینگ پلاستیکی ساده،
-
4:19 - 4:22بین موفقیت ماموریت
-
4:22 - 4:25و مرگ تاسف بار هفت فضانورد،
تفاوت ایجاد کرد. -
4:26 - 4:29یک کنایه هوشمندانه
در زمینه این حادثه غم انگیز، -
4:29 - 4:32اساس تولید اُ-رینگ هست،
-
4:32 - 4:34که توسط مایکل کرمر،
اقتصاددان دانشگاه هاروارد -
4:34 - 4:36بعد از فاجعه فضاپیمای چلنجر نام گذاری شد.
-
4:36 - 4:39ساختار تولید اُ-رینگ، کار رو بصورت
-
4:39 - 4:41مراحل به هم پیوسته در نظر میگیره؛
-
4:41 - 4:42حلقه های یک زنجیر.
-
4:42 - 4:46همه اون حلقه ها باید درست کار کنند
تا ماموریت با موفقیت انجام بشه. -
4:46 - 4:48اگر هر کدوم از اونها از کار بیفتند؛
-
4:48 - 4:52ماموریت، یا محصول، و یا کار،
-
4:52 - 4:53دچار حادثه میشه.
-
4:54 - 4:58این موقعیت پرمخاطره،
مفهوم مثبت شگفت آوری داره، -
4:59 - 5:00و اون اینه که
-
5:00 - 5:03بالا بردن قابلیت اطمینان هر کدوم
از حلقه های زنجیر، -
5:03 - 5:07اهمیت بهتر کردن وضعیت هر یک از
سایر حلقه ها رو بیشتر میکنه. -
5:07 - 5:12مشخصا، اگر بیشتر حلقه های زنجیر
نامرغوب و مستعد خراب شدن باشند، -
5:12 - 5:15این حقیقت که حلقه ها قابل اطمینان نیستند،
-
5:15 - 5:16اونقدر هم مهم نیست.
-
5:16 - 5:18به هر حال احتمالا یک چیز دیگه خراب میشه.
-
5:18 - 5:22ولی همینطور که حلقه های دیگر زنجیر
قدرتمند و قابل اعتماد میشن، -
5:22 - 5:26اهمیت حلقه شما ضروری تر میشه،
-
5:26 - 5:28بطور محدود، همه چیز به اون بستگی خواهد داشت.
-
5:29 - 5:32دلیل این که اُ-رینگ برای شاتل فضایی چلنجر
حیاتی بود، -
5:32 - 5:35این هست که همه قسمت های دیگه
به خوبی کار کردند. -
5:35 - 5:38اگر چلنجر، معادل چیزی مثل
-
5:38 - 5:41ویندوز ۲۰۰۰ مایکروسافت در عصر فضا بود،
-
5:41 - 5:43(خنده حضار)
-
5:43 - 5:45قابلیت اطمینان اُ-رینگ اهمیتی نداشت.
-
5:45 - 5:47چون دستگاه دچار حادثه می شد،
-
5:47 - 5:49(خنده حضار)
-
5:50 - 5:52اینجا نکته مهمتری وجود داره.
-
5:52 - 5:55ما در بیشتر کاری که انجام میدیم،
مثل اُ-رینگ ها هستیم. -
5:55 - 5:59بله، دستگاه های خودپرداز
تونستنن کارهای دریافت و پرداخت پول رو -
5:59 - 6:02سریع تر و بهتر از کارمندها انجام بدن،
-
6:02 - 6:04ولی این باعث نشد
کارمندها رو دست بانک ها بمونن. -
6:04 - 6:07این، اهمیت توانایی کارمندها در حل مشکل
-
6:07 - 6:10و روابط اونها با مشتری ها رو بیشتر کرد.
-
6:10 - 6:13همین قانون، اگر در حال ساختن
یک ساختمان هم باشیم، بکار برده میشه. -
6:13 - 6:16اگر برای یک بیمار،
کار تشخیص و مراقبت رو انجام بدیم، -
6:16 - 6:19یا اگر به یک کلاس
-
6:19 - 6:22پر از دانش آموزان دبیرستانی درس بدیم.
-
6:22 - 6:24همینطور که ابزارهای ما بهتر میشن،
-
6:24 - 6:26تکنولوژی قدرت ما رو بیشتر میکنه
-
6:26 - 6:30و اهمیت تخصص ما
-
6:30 - 6:32و قضاوت و خلاقیت ما رو بیشتر میکنه.
-
6:33 - 6:35و این من رو به سمت اصل دوم میبره:
-
6:36 - 6:37هرگز کافی نیست.
-
6:38 - 6:41ممکنه فکر کنید، خوب، اُ-رینگ، فهمیدم،
-
6:41 - 6:44میگه که شغل هایی که مردم دارند،
مهم خواهد بود. -
6:44 - 6:46اون کارها نمیتونن توسط ماشین ها انجام بشن،
ولی بالاخره باید انجام بشن. -
6:46 - 6:49اما برای من به این معنی نیست که
چه تعداد شغل باید وجود داشته باشه. -
6:49 - 6:52اگر در موردش فکر کنید،
بدیهی نیست که اساسا -
6:52 - 6:55به محض اینکه ما به اندازه کافی
در چیزی سازنده و مولد میشیم، -
6:55 - 6:57کاری می کنیم که از اون شغل خارج بشیم؟
-
6:57 - 7:00در سال ۱۹۰۰، چهل درصد از کل اشتغال
در ایالات متحده -
7:00 - 7:01در بخش کشاورزی بود.
-
7:01 - 7:03امروزه، کمتر از دو درصده.
-
7:03 - 7:05چرا تعداد کشاورزها الان کم شده؟
-
7:05 - 7:07به این دلیل نیست که ما کمتر غذا میخوریم.
-
7:07 - 7:10(خنده حضار)
-
7:10 - 7:13یک قرن رشد بهره وری در کشاورزی
-
7:13 - 7:15یعنی اینکه چند میلیون کشاورز
-
7:15 - 7:18میتونن غذای یک ملت ۳۲۰ میلیون نفری
رو تامین کنن. -
7:18 - 7:19این پیشرفت متحیرکننده ست،
-
7:19 - 7:24ولی به این معنی هم هست که هنوز خیلی
شغل های اُ-رینگ در بخش کشاورزی وجود داره. -
7:24 - 7:27پس بطور آشکار،
تکنولوژی میتونه شغل ها رو نابود کنه. -
7:27 - 7:28کشاورزی فقط یک نمونه ست،
-
7:28 - 7:30خیلی های دیگه مثل این هست.
-
7:31 - 7:35ولی چیزی که در مورد یک محصول یا کار یا
صنعت صدق میکنه، -
7:35 - 7:38هرگز به عنوان یک کل،
در مورد اقتصاد درست نبوده. -
7:38 - 7:41در خیلی از صنایعی که امروزه کار میکنیم --
-
7:41 - 7:43سلامت و پزشکی،
-
7:43 - 7:45امور مالی و بیمه،
-
7:45 - 7:47الکترونیک و کامپیوتر --
-
7:48 - 7:50یک قرن قبل، خیلی کوچک بودند
یا به ندرت وجود داشتند. -
7:50 - 7:53خیلی از محصولاتی که پول زیادی
براش خرج می کنیم -- -
7:53 - 7:55دستگاه تهویه مطبوع، وسایل ورزشی،
-
7:55 - 7:57کامپیوترها و موبایل ها --
-
7:57 - 7:59اونقدر گرون بودند که نمیشد خرید،
-
7:59 - 8:01یا یک قرن قبل هنوز ختراع نشده بودند،
-
8:02 - 8:07از اونجایی که اتوماسیون وقت ما رو آزاد میکنه،
وسعت چیزهای ممکن رو بیشتر میکنه، -
8:07 - 8:10ما محصولات جدید، ایده های نو
و خدمات تازه ابداع می کنیم -
8:10 - 8:12که توجه ما رو جلب میکنن،
-
8:12 - 8:13وقت ما رو پر میکنن
-
8:13 - 8:15و ما رو متقاعد به مصرف کردن میکنن.
-
8:16 - 8:19ممکنه فکر کنید خیلی از اینها
پوچ و بیهوده هستند -- -
8:19 - 8:22یوگا، گردشگری ماجراجویی،
-
8:22 - 8:24Pokémon GO --
(یک بازی مخصوص گوشی های هوشمند) -
8:24 - 8:26و من با شما هم عقیده خواهم بود.
-
8:26 - 8:28ولی مردم این چیزها رو میخوان،
و مایل هستند براش سخت کار کنن. -
8:28 - 8:31یک کارگر متوسط در سال ۲۰۱۵،
-
8:31 - 8:35که متوسط استاندارهای زندگی
در سال ۱۹۱۵ رو بخواد، -
8:35 - 8:38میتونه با فقط ۱۷ هفته کار در سال
بهش برسه، -
8:38 - 8:40یک سوم از زمان.
-
8:40 - 8:42ولی اغلب مردم این رو انتخاب نمیکنند.
-
8:42 - 8:44اونها مشتاق هستند که بیشتر کار کنند،
-
8:44 - 8:48که بتونن مزایای حاصل از تکنولوژی
که براشون فراهم هست رو برداشت کنند. -
8:48 - 8:53فراوانی مواد، هرگز کمبود های موجود
رو از بین نمیبره. -
8:53 - 8:55به قول اقتصاددان
تورستین وبلن، -
8:55 - 8:58نیاز، مادر خلاقیت هست!
-
9:00 - 9:01حالا ...
-
9:01 - 9:03پس اگر شما این دو اصل رو قبول کنید،
-
9:03 - 9:06اصل اُ-رینگ
و اصل هرگز-کافی-نیست، -
9:06 - 9:08پس با من موافقید
-
9:08 - 9:09که شغل خواهد بود.
-
9:10 - 9:12آیا این به این معنی هست
که جای نگرانی نیست؟ -
9:12 - 9:15اتوماسیون، اشتغال، روبات ها و کارها --
-
9:15 - 9:16آیا اینا از خودش مراقبت می کنه؟
-
9:17 - 9:18نه.
-
9:18 - 9:20این بحث من نیست.
-
9:20 - 9:23اتوماسیون ثروت تولید میکنه،
-
9:23 - 9:26با اجازه دادن به ما که کار بیشتری
در زمان کمتری انجام بدیم. -
9:26 - 9:27هیچ قانون اقتصادی وجود نداره
-
9:27 - 9:30که بگه
ما از ثروت به خوبی استفاده خواهیم کرد، -
9:30 - 9:32و این چیزی هست که ارزش نگران شدن داره.
-
9:33 - 9:35دو تا کشور رو در نظر بگیرید،
-
9:35 - 9:37نروژ و عربستان صعودی.
-
9:37 - 9:38هر دو کشورهای غنی از نفت.
-
9:38 - 9:42پولشون واقعا از پارو بالا میره!
-
9:42 - 9:44(خنده حضار)
-
9:44 - 9:49ولی اونها در استفاده درست از این ثروت
در جهت ارتقای رفاه انسان، مثل هم عمل نکردند. -
9:49 - 9:50خوشبختی انسان.
-
9:50 - 9:53نروژ یک دموکراسی پیشرفته و موفق هست.
-
9:53 - 9:57بطور کلی، شهروندانش به خوبی
با همدیگه کار و تفرح میکنند. -
9:57 - 10:03در رتبه بندی شاد بودن مردم،
معمولا بین اولین و چهارمین کشور دنیا قرار داره، -
10:03 - 10:05عربستان صعودی یک سلطنت محض هست،
-
10:05 - 10:09که در اون، خیلی از شهروندان
محروم از مسیری برای پیشرفت شخصی هستند. -
10:09 - 10:12از نظر شاد بودن، معمولا در رتبه ۳۵
بین کشورها قرار داره. -
10:13 - 10:15که برای همچین کشور ثروتمندی پایینه.
-
10:15 - 10:16صرفا جهت مقایسه،
-
10:16 - 10:19ایالات متحده معمولا در رتبه ۱۲ یا ۱۳
قرار داره. -
10:19 - 10:21تفاوت بین این دو کشور،
-
10:22 - 10:23ثروت اونها
-
10:23 - 10:25و تکنولوژی اونها نیست.
-
10:25 - 10:26نهادها و موسسات اونهاست.
-
10:27 - 10:30نروژ سرمایه گذاری کرده تا جامعه ای
-
10:30 - 10:33با فرصت ها و گردش اقتصادی بسازه.
-
10:33 - 10:35عربستان صعودی استانداردهای زندگی رو بالا برده،
-
10:35 - 10:39در حالیکه خیلی از تلاش های انسانی دیگر
ناامیدکننده ست. -
10:39 - 10:41دو کشور، هر دو ثروتمند،
-
10:41 - 10:43نه به یک اندازه خوب.
-
10:44 - 10:48و این چالشی رو در برابر من قرار میده
که امروز با اون روبرو هستیم. -
10:48 - 10:50چالشی که اتوماسیون برای ما به وجود آورده.
-
10:50 - 10:53این چالش، این نیست که ما
در حال از دور خارج شدن هستیم. -
10:53 - 10:55ایالات متحده ۱۴ میلیون شغل ایجاد کرده،
-
10:55 - 10:57از زمان اوج رکود بزرگ اقتصادی تا الان.
-
10:57 - 11:00چالش این هست که خیلی از این شغل ها،
-
11:00 - 11:01شغل های خوبی نیستند.
-
11:01 - 11:06و خیلی از شهروندها نمیتونن برای شغل های خوب
که دارن ایجاد میشن، واجد شرایط بشن. -
11:06 - 11:09رشد اشتغال در ایالات متحده
و در بیشتر کشورهای توسعه یافته، -
11:09 - 11:11چیزی شبیه به یک هالتر هست.
-
11:11 - 11:14با افزایش وزن هر کدوم از دو سر میله.
-
11:14 - 11:15از طرفی،
-
11:15 - 11:18تحصیلات عالی و شغل پر درآمد دارید،
-
11:18 - 11:19مثل پزشکان و پرستاران،
-
11:19 - 11:22برنامه نویس ها و مهندسان،
-
11:22 - 11:24مدیران بازاریابی و فروش.
-
11:24 - 11:27اشتغال در این کارها قدرتمنده،
رشد اقتصادی. -
11:27 - 11:31بطور مشابه، رشد اقتصادی
در خیلی از کارهای سطح پایین، -
11:31 - 11:34کارهایی که نیاز به تحصیلات عالی ندارند،
مثل خدمات غذایی، -
11:34 - 11:36نظافت، حراست،
-
11:36 - 11:37و کمک های سلامت منزل.
-
11:38 - 11:41بطور همزمان، اشتغال در حال کوچک شدنه،
-
11:41 - 11:45در بسیاری از کارهای سطح متوسط،
با تحصیلات متوسط و دستمزد متوسط، -
11:45 - 11:49مثل شغل های کارگری،
تولیدی و شغلهای عملیاتی، -
11:49 - 11:52و شغلهای اداری، کارمندی و فروش.
-
11:52 - 11:54دلایل پشت پرده این حد وسط بودن،
-
11:54 - 11:56خیلی مبهم نیستند.
-
11:56 - 11:58خیلی از این کارهای سطح متوسط،
-
11:58 - 12:00از ضوابط و روند های کاملا
قابل درکی استفاده میکنند. -
12:00 - 12:03که میتونن به مرور در نرم افزارها
برنامه نویسی -
12:03 - 12:06و توسط کامپیوترها اجرا بشن.
-
12:06 - 12:10چالشی که این پدیده به وجود میاره،
-
12:10 - 12:12چیزی که اقتصاددان ها اسم اون رو
قطبی شدن اشتغال میگذارن، -
12:12 - 12:15این هست که پله های نردبان اقتصادی رو
نابود میکنه. -
12:15 - 12:17اندازه مشاغل سطح متوسط رو کوچک میکنه،
-
12:17 - 12:20و تهدیدی هست که تبدیل به جامعه ای
طبقه بندی شده تر بشیم. -
12:20 - 12:24از طرفی، مجموعه ای از حرفه های
با سطح تحصیلات و حقوق بالا، -
12:24 - 12:25که کار جالبی انجام میدن،
-
12:25 - 12:29و از طرف دیگه، تعداد زیادی شهروند
با کارهای با دستمزد پایین، -
12:29 - 12:34که مسوولیت اولیه اونها، فراهم کردن آسایش
و سلامت طبقه مرفه جامعه هست. -
12:34 - 12:37این نظر من در مورد پیشرفت نیست،
-
12:37 - 12:39و شک دارم که نظر شما هم باشه.
-
12:39 - 12:41ولی خبرهای دلگرم کننده ای هم هست.
-
12:41 - 12:46همینطور در گذشته هم، ما با دگرگونی های
اقتصادی مهمی روبرو شده ایم. -
12:46 - 12:49و با موفقیت از پس اونها بر اومدیم.
-
12:49 - 12:54در اواخر قرن نوزده و در اوایل قرن بیستم،
-
12:54 - 12:59زمانی که اتوماسیون در حال حذف کردن
شمار زیادی از شغل های بخش کشاورزی بود -- -
12:59 - 13:01تراکتور یادتون میاد؟ --
-
13:01 - 13:04مزرعه ها با تهدید بیکاری انبوه روبرو شدند.
-
13:04 - 13:07دیگه به نسل جوان، در مزرعه نیازی نبود.
-
13:08 - 13:09ولی اونها برای صنعت هم آماده نبودند.
-
13:10 - 13:12با رسیدن به این چالش،
-
13:12 - 13:13اونها قدم اساسی رو در
-
13:13 - 13:16لزوم موندن تمام جوانان
-
13:16 - 13:19در مدرسه و ادامه تحصیل برداشتند،
-
13:19 - 13:21تا به سن بلوغ ۱۶ سال برسند.
-
13:22 - 13:24این، جنبش دبیرستان نام گذاری شد،
-
13:24 - 13:26و اصولا کاری پرهزینه برای انجام شدن بود.
-
13:26 - 13:29اونها نه تنها مجبور بودند
روی مدارس سرمایه گذاری کنند، -
13:29 - 13:31بلکه بچه ها دیگه نتونستن برن سر کارشون.
-
13:31 - 13:35در ضمن، این کار به یکی از بهترین
سرمایه گذاری هایی -
13:35 - 13:37تبدیل شد که ایالات متحده در قرن بیستم انجام داد.
-
13:37 - 13:39این برای ما ماهرترین، انعطاف پذیرترین،
-
13:39 - 13:42و پربارترین نیروی کار
در جهان رو فراهم کرد. -
13:42 - 13:47برای اینکه ببینیم این کار چقدر موثر بود،
تصور کنید نیروی کار سال ۱۸۹۹ رو بردارید -
13:47 - 13:49و اونا رو بیارید به زمان حال حاضر.
-
13:49 - 13:52علی رغم پشتوانه قوی و شخصیت خوبی که دارند،
-
13:52 - 13:56خیلی از اونها توانایی اولیه خواندن نوشتن و
حساب و کتاب رو ندارند، -
13:56 - 13:59تا بتونن اغلب کارهای این دوره زمونه رو انجام بدن.
-
13:59 - 14:01بسیاری از اونها، غیر قابل استخدام خواهند بود.
-
14:02 - 14:06چیزی که این مثال روشن میکنه
اولویت موسسات ما هست، -
14:06 - 14:07بویژه مدارس ما،
-
14:07 - 14:09که به ما اجازه میده
-
14:09 - 14:12محصول حاصل از
رفاه تکنولوژی رو برداشت کنیم. -
14:12 - 14:15ساده لوحانه ست که بگیم
دلیلی برای نگرانی وجود نداره. -
14:15 - 14:17واضحه که این اشباهه.
-
14:18 - 14:21اگر ایالات متحده یک قرن پیش
با جنبش دبیرستان، -
14:21 - 14:23روی مدارس و مهارت ها
سرمایه گذاری نکرده بود، -
14:23 - 14:25ما کمتر مرفه بودیم،
-
14:25 - 14:29کمتر متحرک بودیم،
و احتمالا جامعه کمتر شادی داشتیم. -
14:29 - 14:31ولی به همین اندازه ساده لوحانه ست که بگیم
همه ترس های ما گرفته شده. -
14:31 - 14:33این بوسیله ماشین ها تصمیم گیری نمیشه.
-
14:33 - 14:34حتی بوسیله بازار هم تصمیم گیری نمیشه.
-
14:34 - 14:38بلکه این تصمیم بوسیله ما و
موسسات ما گرفته میشه. -
14:38 - 14:41خوب، من این سخنرانی
رو با یک تناقض شروع کردم. -
14:41 - 14:44ماشین ها، بیشتر کارها
رو برای ما انجام میدن. -
14:44 - 14:46پس چرا این موضوع، کارهای ما رو
غیرلازم نمیکنه. -
14:46 - 14:47چرا مهارت های ما رو منسوخ نمیکنه؟
-
14:47 - 14:51آیا واضح نیست که راه ما
به جهنم اقتصادی و اجتماعی -
14:51 - 14:53با اختراعات بزرگ خودمون هموار شده؟
-
14:54 - 14:58تاریخ مکررا یک پاسخ به این تناقض
داده. -
14:58 - 15:02قسمت اول جواب این هست که
تکنولوژی قدرت ما رو افزایش میده، -
15:02 - 15:04اهمیت، ارزش افزوده تخصص ما،
-
15:05 - 15:08عقیده ما و خلاقیت ما رو بیشتر میکنه.
-
15:08 - 15:09این همون اُ-رینگ هست.
-
15:10 - 15:13قسمت دوم پاسخ، ابداعات تمام نشدنی ما
-
15:13 - 15:14و خواسته های بی حد و حصر ماست.
-
15:14 - 15:16به این معنی که واسه ما هیچوقت کافی نیست،
هیچوقت. -
15:16 - 15:19همیشه کار جدیدی برای انجام دادن وجود داره.
-
15:20 - 15:23سازگار شدن با تحولات بسیار سریع تکنولوژی،
-
15:23 - 15:25چالش های واقعی بوجود میاره،
-
15:25 - 15:28که خیلی به وضوح در بازار کار قطبی شده ما
دیده میشه -
15:28 - 15:30و تهدیدی که برای گردش اقتصادی ایجاد میکنه.
-
15:31 - 15:34رسیدن به این چالش، خود به خود اتفاق نمیفته،
-
15:34 - 15:36بدون هزینه نیست،
-
15:36 - 15:37آسون نیست،
-
15:37 - 15:39ولی امکان پذیره.
-
15:39 - 15:41و این خبر امیدوار کننده ای هست.
-
15:41 - 15:43بخاطر بهره وری حیرت آوری که داریم،
-
15:43 - 15:44ما ثروتمندیم.
-
15:44 - 15:48البته که ما میتونیم روی خودمون
و فرزندانمون سرمایه گذاری کنیم -
15:48 - 15:51همونطور که آمریکا این کار رو صد سال قبل
با جنبش دبیرستان انجام داد. -
15:51 - 15:53مسلما، غیر از این رو نمیتونیم تقبل کنیم.
-
15:54 - 15:56الان، شما احتمالا فکر می کنید،
-
15:56 - 15:59پروفسور آوتور داستان دلگرم کننده ای به ما گفته؛
-
15:59 - 16:01در مورد گذشته دور،
-
16:01 - 16:02گذشته نزدیک،
-
16:02 - 16:05شاید هم اکنون، ولی آینده احتمالا نه.
-
16:05 - 16:09چون هرکسی میدونه که این دفعه فرق میکنه.
-
16:09 - 16:12درسته؟ آیا این دفعه شرایط متفاوته؟
-
16:12 - 16:14البته که این دفعه متفاوت هست.
-
16:14 - 16:16هر زمانی متفاوت هست.
-
16:16 - 16:19در موقعیت های متعدد
در ۲۰۰ سال اخیر، -
16:19 - 16:22محقق ها و فعالان هشدار داده اند،
-
16:22 - 16:26که ما داریم از رده خارج میشیم
و داریم خودمون رو ناکارآمد می کنیم: -
16:26 - 16:30مثلا، لودیتس
در اوایل قرن ۱۹؛ -
16:30 - 16:33وزیر کار ایالات متحده، جیمز دیویس
-
16:33 - 16:36در اواسط دهه ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰؛
-
16:36 - 16:41اقتصاددان برنده جایزه نوبل،
ویسلی لئونتیف در ۱۹۸۲؛ -
16:41 - 16:44و البته، بسیاری از محققان،
-
16:44 - 16:46متخصصان، کارشناسان فن آوری،
-
16:46 - 16:48و رسانه ها، امروزه این رو ترسیم می کنند.
-
16:50 - 16:53این ها برای من مثل پیش بینی های
یک آدم مغروره. -
16:54 - 16:56در حقیقت، این پیشگوها از جانب خودشون
ادعا می کنند و میگن، -
16:57 - 17:00"اگر من نمیتونم به این فکر کنم که مردم
در آینده برای شغلشون چه کاری می کنند، -
17:00 - 17:03پس شما، من و بچه های ما هم
-
17:03 - 17:05قرار نیست بهش فکر کنند."
-
17:06 - 17:08من جرات این رو ندارم
-
17:08 - 17:11که برعلیه نبوغ بشر شرط ببندم.
-
17:11 - 17:14نگاه کنید، من نمیتونم بهتون بگم
مردم میخوان برای شغلشون چی کار کنن، -
17:14 - 17:16از الان تا صد سال.
-
17:16 - 17:18ولی آینده منوط به تخیل من نیست.
-
17:19 - 17:23اگر من یک کشاورز بودم،
در آیووا، در سال ۱۹۰۰، -
17:23 - 17:27و یک اقتصاددان از قرن ۲۱ برمیگشت
و می اومد تو زمین من -
17:27 - 17:29و می گفت، "هی، حدس بزن، آوتور کشاورز،
-
17:30 - 17:32در صد سال آینده،
-
17:32 - 17:35اشتغال کشاورزی، از ۴۰ درصد
-
17:35 - 17:37به دو درصد سقوط میکنه،
-
17:37 - 17:39صرفا به دلیل افزایش بهره وری.
-
17:39 - 17:43فکر می کنی ۳۸ درصد بقیه کارگرها
چه کار می کنند؟" -
17:43 - 17:46من نمیگم، "اوه، حله.
-
17:46 - 17:49ما نرم افزارها رو توسعه میدیم،
پزشکی رادیولوژیک، -
17:49 - 17:52آموزش یوگا، Bitemoji (شکلک ها)."
-
17:52 - 17:54(خنده حضار)
-
17:54 - 17:55من سرنخی ندارم.
-
17:56 - 17:58ولی امیدوار هستم که این آگاهی رو داشته باشم
که بگم، -
17:58 - 18:02"وای، یک کاهش ۹۵ درصدی در اشتغال کشاورزی،
-
18:02 - 18:05بدون کمبود غذا.
-
18:05 - 18:07این اندازه از پیشرفت حیرت انگیزه.
-
18:07 - 18:10امیدوارم که نسل بشر بتونه کاری قابل توجه
-
18:10 - 18:12با این همه رفاه بکنه."
-
18:13 - 18:16و در کل، باید بگم که میتونه.
-
18:18 - 18:19خیلی از شما سپاسگزارم.
-
18:19 - 18:24(دست زدن حضار)
- Title:
- آیا اتوماسیون همه شغل های ما را از بین می برد؟
- Speaker:
- دیوید آوتور
- Description:
-
تناقضی وجود دارد که شما زیاد در مورد آن نمی شنوید: علی رغم گذشت یک قرن از تولید ماشین هایی که کارهای ما را برایمان انجام میدهند، نسبت افراد شاغل در ایالات متحده در طی ۱۲۵ سال گذشته همواره افزایش پیدا کرده است. چرا نیروی کار انسانی مازاد نشده و مهارت های ما ناکارآمد نیست؟ در این سخنرانی، اقتصاددان دیوید آوتور، این پرسش را مطرح می کند که چرا هنوز شغل های زیادی وجود دارند و پاسخی امیدارکننده و جالب برای آن می یابد.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 18:37
soheila Jafari approved Persian subtitles for Why are there still so many jobs? | ||
soheila Jafari accepted Persian subtitles for Why are there still so many jobs? | ||
soheila Jafari edited Persian subtitles for Why are there still so many jobs? | ||
soheila Jafari edited Persian subtitles for Why are there still so many jobs? | ||
Mobin Hatam edited Persian subtitles for Why are there still so many jobs? | ||
Mobin Hatam edited Persian subtitles for Why are there still so many jobs? | ||
Mobin Hatam edited Persian subtitles for Why are there still so many jobs? | ||
Mobin Hatam edited Persian subtitles for Why are there still so many jobs? |