Sahne korkusunu nasıl yendim

İnsanlığın ince ayarlanmış korku duyusu, biz genç türlere rakip yaratıklar tarafından yenmememiz için hızlı bir odaklanma sağlayarak iyi hizmet etti . Ama bu ilkel, vücudu esir alan aynı korku duygusu Salı akşamı serbest mikrofonda, 20 halk müziği dinleyicisinin önünde ortaya çıkınca daha az mükemmel oluyor. Avuçlar terler, eller titrer, görüş bulanıklaşır ve beyniniz KAÇ der: İşte bu sahne korkusudur. Bu sevimli, ahenkli hoş kısa konuşmada, Joe Kowan onu nasıl yendiğini anlatıyor.

Joe Kowan: Sahne korkum var.

Her zaman sahne korkum vardı

ve az da değil,

çok fazla.

Ve 27 yaşına gelene kadar bu bir sorun değildi.

Bu benim şarkı yazmaya başladığım zamandı ve sonrasında

onları sadece kendim için çaldım.

Tek bildiğim aynı evde kalan oda arkadaşımın
beni rahatsız ettiği idi.

Ama bir kaç yıl sonra,
sadece şarkılar yazmak yeterli gelmedi.

Tüm bu fikirlere ve hikayelere sahiptim
ve bunları insanlarla paylaşmak istiyordum

ama fiziksel olarak, yapamıyordum.

Bu saçma korkuya sahiptim.

Ama daha fazla yazdıkça ve pratik yaptıkça,

daha fazla bunu sergilemek istedim.

30. yaş günümün olduğu hafta,

yerel açık mikrofona gitmeye

bu korkuyu arkamda bırakmaya karar verdim.

Pekala, oraya vardığım zaman,
ağzına kadar doluydu.

20 kadar insan vardı.

(Gülüşmeler)

Ve hepsi sinirli gözüküyordu.

Ama derin bir nefes aldım ve çalmak için kayıt oldum

ve oldukça iyi hissediyordum.

Oldukça iyi ta ki bana sıra gelmesine 10 dakika kalaya,

tüm vucudumun isyan edip ve
bu kaygı dalgası beni tümden yıkayana kadar.

Şimdi korkuyu hissettiğiniz zaman,
sizin bunu anlayan sinir sisteminiz devreye giriyor.

Bu yüzden bir adrenelin akını,
kalbinizin atış ritmini,

nefes alıp vermenizi hızlandırır.

Devamında gereksiz sistemler kapanmaya
başlıyor, sindirim gibi. (Gülüşmeler)

Ağzınız kuruyor ve kan
eliniz ve ayağınızdan çekiliyor,

o yüzden parmaklarınız artık çalışmıyor.

Göz bebekleriniz büyüyor, kaslarınız kasılıyor,
hisleriniz sızlıyor,

anlayacağınız tüm vücudunuz eli tetikte.

Bu durum halk müziği sahnelemek için
elverişli bir durum değil

(Gülüşmeler)

Yani, sinir sisteminiz bir aptal.

Gerçekten? İki yüz bin yıllık insan evrimi ve hala
kılıç dişli bir kaplan ile

salı gecesi serbest mikrofonda

20 kişilik halk şarkıcısını ayırt edemiyor?

(Gülüşmeler)

Daha önce hiç bu kadar korkmamıştım-- şimdiye kadar.

(Gülüşme ve tezahüratlar)

Sonra benim sıramdı

ve her nasılsa kendimi sahneye
atabildim, şarkıma başladım,

Ağzımı açtım ilk mısrayı söylemeye başladım

ve tamamıyla felaket vibrato --

bilirsiniz, ses dalgalarınız --
fışkırarak gelir.

Ve operadakilerde olduğu gibi
iyi bir vibrato değil

bu benim tüm bedenimin korkuyla sarsılmasıydı.

Demek istediğim, bir kabustu.

Utanmıştım, dinleyiciler
açıkça rahatsız olmuşlardı,

benim sıkıntıma odaklanmışlardı.

Çok kötüydü.

Ama bu benim bir şarkıcı ve
yazar olarak ilk tecrübemdi.

Ve iyi bir şey oldu --
Dinleyicilerle olan bağlantının küçücük

bakışını yakalamıştım ve bu benim istediğimdi.

Ve daha fazlasını istedim.Ama biliyordum ki
bu gerginliği geride bırakmam gerekiyordu.

O gece kendime söz verdim:
her hafta geri gelecektim

ta ki gerginliği geride bırakana kadar.

Ve yaptım. Her hafta tekrar gittim

ve haftalar geçtikçe,

iyileşme göstermiyordu. Aynı
şey her hafta oluyordu. (Gülüşmeler)

Atlatamıyordum.

Ve işte o zaman epifani olduğum zamandı.

Ve bunu çok iyi hatırlıyorum, çünkü
çok fazla epifani olmuyorum. (Gülüşmeler)

Tek yapmam gereken gerginliğimi
patlatacak bir şarkı yazmamdı.

Bu sadece sahne korkum olduğu zaman ve olduğumdan

daha gergin olduğum zaman gerçekçi gözükürdü

daha iyi bir şarkı olmalı. Çok kolay.

Sonrasında sahne korkusu hakkında bir şarkı yazmaya başladım.

İlk olarak sorunu itiraf ederek başladım,

fiziksel bildirimleme, nasıl hissettiğimi,

dinleyicilerimin nasıl hissettiğini.

Sonra titrek sesimin ve normalden yarım oktan

daha fazla söyleyeceğimin hesaplaması

çünkü gergindim.

Bana ne olduğunu açıklayan
bir şarkıya sahip olarak

ve bu bana olurken,

dinleyenlere bunun hakkında düşünme fırsatı vermek.

Ben çok gergin olduğum için onlar benim için kötü hissetmek zorunda değillerdi,

bunu benimle beraber deneyimleyebilirlerdi

ve buz hepimiz beraber büyük, gergin,
rahatsız bir aileydik. (Gülüşmeler)

Dinleyicilerimi düşünerek,
sorunumu kabullenip kullanarak,

ilerlememin önüne tıkayan
bir şeyi götürebilecektim

ve başarım için gerekli
bir şeye çevirebilecektim.

Ve bu sahne korkusu şarkısına sahip olmak gösterimin önündeki

en büyük mesele.

Ve sonra devam edebilir,
şarkılarımın geri kalanını

biraz daha rahat çalabilirdim.

Ve sonunda vakit doldu, sahne korkusu şarkısını çalmak zorunda değildim sonuçta.

Çok gergin olduğum anlar hariç,
şimdi ki gibi. (Gülüşmeler)

Şimdi sahne korkusu şarkısını
çalsam sorun olur mu?

(Alkışlar)

Bir yudum su alabilir miyim?

(Müzik)

Teşekkürler.

♫ Şaka yapmıyorum ben, ♫

♫ bu sahne korkusu gerçek. ♫

♫ Ve eğer ben titriyor ve söylüyorsam, ♫

♫ pekala nasıl hissettiğimi öğreneceksin. ♫

♫ Ve yaptığım hata, ♫

♫ bu çalgının titrekliği tüm vücudumu titretti. ♫

♫ Siz otururken ve benden utanırken ♫

♫ ama utanmak zorunda değilsiniz. ♫

♫ Pekala ama belki birazcık. ♫

(Gülüşmeler)

♫ Ve belki ben hepinizi çıplak hayal edeceğim. ♫

♫ Ama çıplak yabancıların önünde söylemek beni herkesin hayal edebileceğinden daha çok korkutuyor. ♫

♫ Uzun uzadıya bunu konuşmayalım ♫

♫ ama görüntüm asla kuvvetim kadar değildi. ♫

♫ Yani açıkçası, hepinizin giyinmesini istiyorum, ♫

♫ Demek istediğim, zaten çıplak bile değildiniz. ♫

♫ Ve sorunlu olan benim. ♫

♫ Ve bana dert etme
düzeleceksin diyeceksiniz ♫

♫ Ama bununla yaşayan benim ♫

♫ ve nasıl olduğumu biliyorum. ♫

♫ Tavsiyeleriniz hoş fakat geç. ♫

♫ Eğer bana patronluk taslamıyorsanız tabi. ♫

♫ Ve alaylı tonunuz
söylememi daha iyi yapmaz. ♫

♫ Ama bunları şuan da konuşmamalıyız, ♫

♫ gerçekten, ben sahnedeyim ve
siz kalabalığın içinde. Selam. ♫

♫ Ve büyümüş mantıklı bir korku ile alay etmiyorum ♫

♫ ve eğer bunla yüzleşmeye hazır olmasaydım, ♫

♫ eminim burada olamazdım. ♫

♫ Ama bir notayı düzgün çıkarıyorsam, ♫

♫ şunu bilin tedavim yavaş ama kesin. ♫

♫ Ve belki gelecek hafta,
gitarımı kurmuşum tıngırdıyor, ♫

♫ sesim su kadar duru ve herkes söylüyor. ♫

♫ Ama muhtemelen yeni moda
girmişim, başlıyorum çalmaya ♫

♫ ses tellerim almış başını, ♫

♫ şarkıdan biraz daha hızlı. ♫

(Alkışlar)