Return to Video

Wat ik zag tijdens de protesten in Ferguson

  • 0:01 - 0:03
    Kijk, ik ben dus bang.
  • 0:03 - 0:05
    Nu op dit moment
  • 0:05 - 0:07
    hier op dit podium
  • 0:07 - 0:08
    voel ik angst.
  • 0:09 - 0:11
    Ik heb nog niet veel mensen ontmoet
  • 0:11 - 0:13
    die zomaar zullen toegeven
    wanneer ze bang zijn.
  • 0:13 - 0:16
    Ik denk omdat ze diep van binnen weten
  • 0:16 - 0:18
    hoe makkelijk het zich verspreidt.
  • 0:18 - 0:20
    Kijk, angst is als een ziekte.
  • 0:21 - 0:23
    En die kan zich verspreiden
    als een lopend vuurtje.
  • 0:24 - 0:25
    Maar wat gebeurt er als,
  • 0:26 - 0:27
    zelfs als de angst je aanstaart,
  • 0:27 - 0:29
    je toch doet wat je moet doen?
  • 0:29 - 0:31
    Dat heet moed.
  • 0:31 - 0:33
    En net als angst
  • 0:33 - 0:34
    is moed ook aanstekelijk.
  • 0:36 - 0:38
    Ik kom uit East St. Louis, Illinois.
  • 0:38 - 0:39
    Het is een klein stadje
  • 0:39 - 0:42
    aan de overkant van de Mississippi
    vanuit St. Louis, Missouri.
  • 0:42 - 0:46
    Ik woon al m'n hele leven
    in en rond St. Louis.
  • 0:48 - 0:50
    Toen Michael Brown Jr.,
  • 0:50 - 0:51
    een gewone tiener,
  • 0:51 - 0:56
    in 2014 was neergeschoten
    door de politie in Ferguson, Missouri --
  • 0:56 - 0:59
    een andere voorstad,
    ten noorden van St. Louis --
  • 0:59 - 1:00
    weet ik nog dat ik dacht
  • 1:00 - 1:03
    dat hij niet de eerste
    en ook niet de laatste tiener zal zijn
  • 1:03 - 1:06
    die z'n leven verloor
    aan de handhaving van de orde.
  • 1:06 - 1:08
    Maar weet je, zijn dood was anders.
  • 1:09 - 1:10
    Toen Mike vermoord was,
  • 1:10 - 1:14
    probeerden de autoriteiten
    angst te gebruiken als een wapen.
  • 1:15 - 1:18
    Het antwoord van de politie
    naar de rouwende gemeenschap
  • 1:18 - 1:20
    was geweld gebruiken om angst te zaaien:
  • 1:21 - 1:22
    angst voor de gemilitariseerde politie,
  • 1:23 - 1:24
    voor gevangschap,
  • 1:24 - 1:25
    voor boetes.
  • 1:25 - 1:28
    De media probeerden zelfs
    angst te zaaien onder ons
  • 1:28 - 1:30
    door de feiten te verdraaien.
  • 1:30 - 1:32
    In het verleden
    werkten dit soort tactieken wel.
  • 1:32 - 1:34
    Maar zoals ik al zei,
    was het dit keer anders.
  • 1:36 - 1:39
    Michael Browns dood en hoe
    de gemeenschap daarna behandeld werd,
  • 1:39 - 1:43
    leidde tot een hele reeks demonstraties
    in en rond Ferguson en St. Louis.
  • 1:44 - 1:47
    Toen ik op de vierde of vijfde dag
    naar de demonstraties ging,
  • 1:47 - 1:49
    was dat niet uit dapperheid;
  • 1:49 - 1:51
    ik voelde me schuldig.
  • 1:51 - 1:53
    Ik ben namelijk zwart.
  • 1:53 - 1:55
    Misschien had je dat nog niet gezien.
  • 1:55 - 1:56
    (Gelach)
  • 1:56 - 2:01
    Maar ik kon niet in St. Louis blijven,
    terwijl Ferguson om de hoek ligt,
  • 2:01 - 2:03
    en zelf niet gaan kijken.
  • 2:03 - 2:05
    Dus ik gaf mezelf een schop
    en ging ernaar toe.
  • 2:06 - 2:07
    Toen ik daar aankwam,
  • 2:07 - 2:09
    was ik nogal verrast.
  • 2:11 - 2:13
    Ik zag de woede; die was er in overvloed.
  • 2:14 - 2:16
    Maar wat ik nog meer zag, was liefde.
  • 2:17 - 2:19
    Mensen die zichzelf liefhebben
  • 2:19 - 2:20
    en met liefde voor hun gemeenschap.
  • 2:20 - 2:22
    En het was prachtig --
  • 2:22 - 2:24
    totdat de politie arriveerde.
  • 2:25 - 2:28
    Toen werd de sfeer verstoord
    door een nieuwe emotie:
  • 2:29 - 2:30
    angst.
  • 2:30 - 2:32
    En laat ik eerlijk zijn;
  • 2:32 - 2:35
    toen ik die gepantserde voertuigen zag,
  • 2:35 - 2:36
    al die uitrusting,
  • 2:36 - 2:38
    al die geweren
  • 2:38 - 2:39
    en al die agenten
  • 2:40 - 2:42
    was ik zelf ook doodsbang.
  • 2:44 - 2:45
    En toen ik rondkeek in de menigte
  • 2:45 - 2:48
    zag ik bij heel veel mensen
    hetzelfde gebeuren.
  • 2:49 - 2:52
    Maar ik zag ook mensen
    die een ander gevoel kregen van binnen.
  • 2:52 - 2:54
    Dat was moed.
  • 2:54 - 2:55
    Want die mensen gilden
  • 2:55 - 2:56
    en ze schreeuwden
  • 2:57 - 2:59
    en ze lieten zich niet
    opzij zetten door de politie.
  • 2:59 - 3:01
    Dat punt waren ze gepasseerd.
  • 3:01 - 3:03
    En toen voelde ik
    iets veranderen in mezelf,
  • 3:03 - 3:05
    dus ik gilde en schreeuwde
  • 3:05 - 3:09
    en ik merkte dat iedereen om me heen
    hetzelfde stond te doen.
  • 3:10 - 3:12
    En dat voelde zo ontzettend goed.
  • 3:13 - 3:15
    Dus ik besloot wat meer te gaan doen.
  • 3:16 - 3:19
    Ik ging naar huis en dacht:
    ik ben een kunstenaar, ik maak dingen.
  • 3:19 - 3:23
    Dus ik begon dingen te maken
    die specifiek over de protesten gingen.
  • 3:24 - 3:27
    Dingen die wapens zouden zijn
    in een spirituele oorlog;
  • 3:28 - 3:30
    dingen die mensen een stem zouden geven;
  • 3:31 - 3:34
    en dingen die ze zouden
    sterken op hun pad.
  • 3:35 - 3:38
    Ik maakte een project met foto's
    van de handen van demonstranten
  • 3:38 - 3:42
    en ik plakte ze overal
    op de dichtgetimmerde gebouwen
  • 3:43 - 3:44
    en buurtwinkeltjes.
  • 3:45 - 3:48
    Mijn doel was om een bewustzijn
    te creëren en het moraal op te krikken.
  • 3:49 - 3:51
    En ik denk dat ik dat,
    gedurende minstens één minuut,
  • 3:51 - 3:52
    ook echt gedaan heb.
  • 3:54 - 3:57
    Toen dacht ik: ik wil de verhalen
    naar voren brengen van al die mensen
  • 3:58 - 4:00
    die in het moment hun moed vonden.
  • 4:00 - 4:04
    En dat is precies wat ikzelf en m'n vriend
  • 4:04 - 4:06
    en filmmaker en partner Sabaah Folayan
  • 4:06 - 4:08
    laten zien met onze documentaire
  • 4:08 - 4:10
    'Whose Streets?'
  • 4:11 - 4:14
    Ik werd een soort doorgeefluik
  • 4:14 - 4:17
    van al die dapperheid
    die ik had ontvangen.
  • 4:17 - 4:20
    En ik geloof dat dit
    onze taak is als kunstenaars.
  • 4:21 - 4:25
    Ik geloof dat we via ons werk
    de moed moeten doorgeven.
  • 4:25 - 4:30
    En dat wij de muur zijn
    tussen de gewone mensen
  • 4:30 - 4:33
    en de mensen die hun macht gebruiken
    om angst en haat te verspreiden,
  • 4:33 - 4:35
    vooral vandaag de dag.
  • 4:36 - 4:38
    Dus ik ga jullie wat vragen.
  • 4:38 - 4:40
    Jullie zijn de mensen met invloed,
  • 4:41 - 4:43
    de grote denkers van nu:
  • 4:43 - 4:44
    "Wat gaan jullie doen
  • 4:44 - 4:46
    met de talenten die jullie hebben gekregen
  • 4:46 - 4:49
    om ons te bevrijden van de angst
    waar we dag in dag uit mee leven?"
  • 4:50 - 4:52
    Want ik ben iedere dag bang.
  • 4:52 - 4:55
    Ik kan me niet herinneren
    wanneer ik dat niet was.
  • 4:55 - 4:59
    Maar toen ik door had dat angst
    niet in me zat om me te verlammen,
  • 4:59 - 5:01
    maar juist om me te beschermen,
  • 5:02 - 5:04
    en toen ik door kreeg
    hoe ik die angst kon gebruiken,
  • 5:05 - 5:06
    vond ik mijn macht.
  • 5:07 - 5:08
    Dank jullie wel.
  • 5:08 - 5:11
    (Applaus)
Title:
Wat ik zag tijdens de protesten in Ferguson
Speaker:
Damon Davis
Description:

Toen kunstenaar Damon Davis in 2014 mee ging doen met de protesten in Ferguson, Missouri, nadat Michael Brown was doodgeschoten door de politie, zag hij bij de mensen niet alleen woede, maar een liefde voor elkaar en de gemeenschap. Zijn documentaire 'Whose Streets?' vertelt het verhaal achter de protesten vanuit het perspectief van de activisten die erop afkwamen om weerstand te bieden aan degenen die hun macht gebruiken om angst en haat te verspreiden.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
05:25

Dutch subtitles

Revisions Compare revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.