Return to Video

ملی‌گرایی در برابر جهان‌گرایی: تقسیم‌ بندی جدید سیاسی

  • 0:00 - 0:05
    کریس اندرسون: سلام و به این قسمت
    از گفت و شنودهای TED خوش آمدید.
  • 0:05 - 0:08
    این اولین گفتگو از مجموعهای
    در حال تهیه
  • 0:08 - 0:12
    در پاسخ به تحولات سیاسی اخیر است.
  • 0:12 - 0:13
    نظر شما را نمیدانم؛
  • 0:13 - 0:17
    اما من بدلیل اختلافات
    در حال رشد در این کشور
  • 0:17 - 0:19
    و در جهان کاملا نگران شدهام.
  • 0:19 - 0:21
    هیچ کس به دیگری گوش نمیدهد، درست است؟
  • 0:22 - 0:23
    نمیدهند.
  • 0:23 - 0:26
    منظورم اینست که، به نظر میرسد به
    گفتگویی متفاوت نیازمندیم،
  • 0:27 - 0:32
    گفتگویی که بر مبنای -- نمیدانم
    عقل، توجه، درک متقابل،
  • 0:32 - 0:34
    و در زمینهای گستردهتر باشد.
  • 0:35 - 0:38
    حداقل این چیزی است که میخواهیم
    در این گفتگوهای TED امتحان کنیم،
  • 0:38 - 0:39
    که از امروز شروع میشود.
  • 0:39 - 0:42
    و ما نمیتوانستیم شخصی
  • 0:42 - 0:45
    که من به این اندازه مشتاق باشم
    را برای شروع انتخاب کنیم.
  • 0:45 - 0:48
    تفکری درست همینجاست که
    کاملا با هیچ کسی
  • 0:48 - 0:50
    بر روی این سیاره شبیه نیست،
    شکی ندارم.
  • 0:50 - 0:51
    کاملا جدی میگویم.
  • 0:51 - 0:53
    (یووال نوح حراری میخندد)
  • 0:53 - 0:54
    جدی ام!
  • 0:54 - 0:58
    او تاریخ را با ایدههایی اساسی
  • 0:58 - 1:01
    به شکلی نفس بر و جذاب ترکیب میکند.
  • 1:01 - 1:04
    بعضیهایتان کتاب «انسانها»
    را میشناسید.
  • 1:05 - 1:06
    کسی «انسانها» را خوانده؟
  • 1:06 - 1:07
    (تشویق حضار)
  • 1:08 - 1:11
    منظورم اینکه، نتوانستم زمین بگذارمش.
  • 1:11 - 1:15
    شکلی که او داستان نوع بشر را روایت میکند
  • 1:15 - 1:18
    با تفکراتی بزرگ که واقعا باعث میشود
    تا متفاوت فکر کنی --
  • 1:18 - 1:20
    به نوعی شگفت آور است.
  • 1:20 - 1:21
    و این ادامهاش است،
  • 1:21 - 1:24
    که فکر میکنم
    در آمریکا هفته دیگر منتشر میشود.
  • 1:25 - 1:26
    یووال نوح حراری: بله، هفته دیگر.
  • 1:26 - 1:27
    کریس اندرسن: «انسان خدا».
  • 1:27 - 1:30
    این تاریخ صد سال بعد است.
  • 1:31 - 1:33
    من توانستهام آن را بخوانم.
  • 1:33 - 1:35
    بسیار چشمگیر است،
  • 1:35 - 1:39
    و معتقدم برای بعضی از آدمها
    کاملا هشدار دهنده.
  • 1:40 - 1:41
    از آن خواندنیهاست.
  • 1:41 - 1:46
    و صادقانه بگویم، شخص بهتری را برای کمک
  • 1:46 - 1:50
    به فهم آنکه واقعا حالا چه اتفاقی در روی
    زمین میافتد پیدا نمیکنیم.
  • 1:50 - 1:55
    پس لطفا یک خوشآمد گرم، برای
    یووال نوح حراری.
  • 1:55 - 1:58
    ( تشویق حضار )
  • 2:03 - 2:07
    و باعث خوشحالی است که توسط دوستانمون
    در فیسبوک و در اینترنت همراهی میشویم.
  • 2:07 - 2:08
    سلام بر فیسبوک.
  • 2:08 - 2:12
    و همه شما، همانطور که من پرسش
    از یووال را شروع میکنم،
  • 2:12 - 2:14
    شما هم سوالهای خودتان را بپرسید،
  • 2:14 - 2:17
    نه لزوما درباره رسواییهای سیاسی امروزه،
  • 2:17 - 2:21
    بلکه برای فهم گستردهتر از اینکه
    به کجا میرویم؟
  • 2:23 - 2:24
    آمادهاید؟ بگذارید حرکت کنیم.
  • 2:24 - 2:26
    خوب یووال ما اینجاییم:
  • 2:26 - 2:30
    شهر نیویورک، ۲۰۱۷،
    و رئیس جمهوری جدید به قدرت رسیده،
  • 2:30 - 2:32
    و پس لرزههای آن دنیا را لرزانده.
  • 2:32 - 2:34
    واقعا چه اتفاقی دارد میافتد؟
  • 2:35 - 2:37
    یووال نوح حراری: فکر میکنم اتفاق اساسی
  • 2:37 - 2:40
    این است که داستانمان را گم کردهایم.
  • 2:40 - 2:43
    انسانها به شکل داستانی فکر میکنند،
  • 2:43 - 2:46
    و بدنبال قابل فهم کردن جهان
    از راه داستان سرایی هستند.
  • 2:46 - 2:48
    و در چند دهه اخیر،
  • 2:48 - 2:51
    ما داستانی خیلی ساده و جذاب
  • 2:51 - 2:53
    در باره آنچه در جهان اتفاق میافتد داشتیم.
  • 2:53 - 2:56
    و این داستان میگفت،
    آه، اتفاقی که میافتد این است که
  • 2:56 - 2:58
    اقتصاد در حال جهانی شدن است،
  • 2:58 - 3:00
    سیاست در حال آزاد شدن است،
  • 3:00 - 3:04
    و ترکیب این دو بهشتی روی زمین خواهد ساخت،
  • 3:04 - 3:08
    و ما تنها باید اقتصاد را جهانی کنیم
  • 3:08 - 3:09
    و سیستم سیاسی را آزاد کنیم،
  • 3:09 - 3:11
    و همه چیز عالی میشود.
  • 3:11 - 3:14
    و ۲۰۱۶ لحظهای است
  • 3:14 - 3:18
    که بخش خیلی بزرگی،
    حتی از جهان غرب،
  • 3:18 - 3:20
    این باور را رها کرد.
  • 3:21 - 3:23
    درست یا غلط --
    مهم نیست.
  • 3:23 - 3:25
    مردم دیگر این داستان را باور ندارند.
  • 3:25 - 3:29
    و وقتی دیگر داستانی نداری،
    اتفاقاتی که میافتد را نمیفهمی.
  • 3:29 - 3:33
    کریس اندرسن: بخشی از تو باور دارد
    که آن داستان واقعا داستان موثری بود.
  • 3:33 - 3:34
    کار میکرد.
  • 3:34 - 3:36
    یووال نوح حراری: تا حدی، بله.
  • 3:36 - 3:38
    بر طبق بعضی سنجشها،
  • 3:38 - 3:40
    ما در بهترین دورانِ
  • 3:40 - 3:42
    انسانیت قرار داریم.
  • 3:42 - 3:45
    امروز، برای اولین بار در تاریخ،
  • 3:45 - 3:49
    آدمهای بیشتری از پرخوری میمیرند
    تا از گرسنگی،
  • 3:49 - 3:51
    که دستاورد چشمگیری است.
  • 3:51 - 3:53
    ( خنده حضار )
  • 3:53 - 3:55
    همچنین برای اولین بار در تاریخ،
  • 3:55 - 3:59
    تعداد بیشتری بدلیل پیری میمیرند تا
    پیماریهای واگیر،
  • 3:59 - 4:02
    و خشونت هم کم شده.
  • 4:02 - 4:04
    برای اولین بار در تاریخ،
  • 4:04 - 4:09
    آدمهای بیشتری خودکشی میکنند تا کسانی
    که بدلیل جنایت یا تروریسم
  • 4:09 - 4:11
    و جنگ مجموعا کشته میشوند.
  • 4:11 - 4:15
    از دید آماری،
    تو مهمترین دشمن خودت هستی،
  • 4:15 - 4:17
    حداقل، میان تمام مردم جهان،
  • 4:17 - 4:20
    بالاترین احتمال این است که
    بهدست خودت کشته شوی --
  • 4:20 - 4:21
    ( خنده حضار )
  • 4:21 - 4:25
    که، مجدداً، خبر خیلی خوبی است، --
  • 4:25 - 4:26
    ( خنده حضار )
  • 4:26 - 4:31
    در مقایسه با سطح خشونتی
    که در دورانهای قبل میدیدیم.
  • 4:31 - 4:33
    کریس اندرسن: اما این فرایند
    متصل کردن جهان
  • 4:33 - 4:37
    نهایتا منجر به این شد که عده زیادی از مردم
    خود را به شکلی دور افتاده حس کردند،
  • 4:37 - 4:38
    و عکس العمل نشان دادند.
  • 4:38 - 4:40
    و برایمان بمبی ساختهاند
  • 4:40 - 4:43
    که به شکلی کل ساختار را
    منهدم میکند.
  • 4:43 - 4:46
    منظورم اینست که،
    از آنچه اتفاق افتاده، چه نتیجهای میگیری؟
  • 4:46 - 4:49
    مثل تفکر قدیمی مردم از سیاست است،
  • 4:49 - 4:52
    شکاف میان چپ و راست،
    منهدم و جایگزین شده.
  • 4:52 - 4:54
    این را باید چگونه ارزیابی کنیم؟
  • 4:54 - 4:58
    یووال نوح حراری: بله، الگوی
    قدیمی قرن بیستمی چپ در برابر راست
  • 4:58 - 5:00
    دیگر در حد زیادی بیفایده است،
  • 5:00 - 5:05
    و شکاف واقعی امروز
    میان جهان گرایی و ملی گرایی است،
  • 5:05 - 5:06
    جهانی یا محلی.
  • 5:06 - 5:09
    و این را دوباره در تمامی جهان میبینید
  • 5:09 - 5:11
    و این مبارزه اصلی است.
  • 5:11 - 5:15
    ما احتمالا به مدلهای سیاسی
    کاملا جدید
  • 5:15 - 5:20
    و راههای تازهای
    برای اندیشه درباره سیاست نیاز داریم.
  • 5:20 - 5:26
    در اصل، میتوانی بگویی که ما حالا یک
    محیط زیست جهانی داریم،
  • 5:26 - 5:30
    ما یک اقتصاد جهانی داریم
    اما یک سیاست ملی،
  • 5:30 - 5:32
    و اینها با هم کار نمیکند.
  • 5:32 - 5:34
    این باعث ناکارایی سیستم سیاسی میشود،
  • 5:34 - 5:38
    چون کنترلی بر نیروهایی که زندگی ما را
    شکل میدهد ندارد.
  • 5:38 - 5:41
    و اساساً دو راهکار
    برای این عدم توازن وجود دارد:
  • 5:41 - 5:45
    یا باید اقتصاد را غیر جهانی کرد
    و به یک اقتصاد ملی برگشت،
  • 5:45 - 5:48
    یا سیستم سیاسی را جهانی کرد.
  • 5:49 - 5:54
    کریس اندرسن: فکر میکنم،
    شاید روشنفکرهای زیادی باشند که
  • 5:54 - 6:00
    ترامپ و دولتش را به شکلی
    اصلاح نشدنی بد بدانند،
  • 6:00 - 6:03
    از هر نظر نامناسب.
  • 6:03 - 6:09
    آیا تفسیری اساسی یا فلسفهای سیاسی
    در این باره میبینید
  • 6:09 - 6:11
    که حداقل ارزش دانستن داشته باشد؟
  • 6:11 - 6:13
    این فلسفه را چگونه بیان میکنید؟
  • 6:13 - 6:15
    آیا فلسفهی ملیگرایی است؟
  • 6:16 - 6:22
    یووال نوح حراری: به نظر من حس یا
    نظریه اصولی
  • 6:22 - 6:26
    این است که سیستم سیاسی --
    چیزی در آن شکسته.
  • 6:26 - 6:30
    دیگر آدمهای معمولی را به
    قدرت نمیرساند.
  • 6:30 - 6:33
    دیگر ارزشی برای آدمهای معمولی
    قائل نمیشود،
  • 6:34 - 6:38
    و فکر میکنم این تشخیص از
    بیماری سیاسی درست است.
  • 6:38 - 6:42
    با توجه به پاسخها،
    خیلی کمتر مطمئنم.
  • 6:42 - 6:45
    به نظر من چیزی که میبینیم
    یک واکنش بیدرنگ انسانی است:
  • 6:45 - 6:48
    اگر چیزی جواب نمیدهد، بیایید
    به عقب برگردیم.
  • 6:48 - 6:49
    و آن را در تمام جهان میبینید،
  • 6:49 - 6:54
    که مردم، تقریباً هیچ کس
    در سیستم سیاسی امروز،
  • 6:54 - 6:58
    دیدگاهی به سمت آینده از اینکه
    بشریت به کجا میرود ندارد.
  • 6:58 - 7:01
    تقریباً در همهجا
    دیدگاههای واپسگرایانه میبینیم:
  • 7:01 - 7:03
    « بگذارید آمریکا را دوباره بزرگ کنیم،»
  • 7:03 - 7:07
    انگار قبلا بزرگ بوده -- نمیدانم --
    در دهه ۵۰، جایی در دهه ۸۰،
  • 7:07 - 7:08
    بیایید برگردیم به آنجا.
  • 7:08 - 7:13
    به روسیه میروی صد سال پس از لنین،
  • 7:13 - 7:15
    نگاه پوتین از آینده
  • 7:15 - 7:18
    اساساً این است، آه، برگردیم به عقب
    به امپراطوری تزار.
  • 7:18 - 7:20
    در اسرائیل، جایی که من میآیم،
  • 7:20 - 7:23
    داغترین دیدگاه سیاسی امروز این است:
  • 7:23 - 7:25
    «بیایید دوباره معبد بسازیم.»
  • 7:25 - 7:28
    یعنی بیایید ۲٫۰۰۰ سال به عقب برگردیم.
  • 7:28 - 7:33
    مردم فکر میکنند جایی در گذشته،
    ما گم شدهایم،
  • 7:33 - 7:37
    جایی در گذشته، انگار راهت را در
    شهر گم کردهای،
  • 7:37 - 7:40
    و با خودت میگویی، باشه بگذار برگردیم
    به جایی که احساس امنیت میکردم
  • 7:40 - 7:41
    و دوباره شروع کنم.
  • 7:42 - 7:43
    فکر نمیکنم قابل انجام باشد،
  • 7:43 - 7:46
    اما خیلی از مردم،
    این تصور غریزی را دارند.
  • 7:46 - 7:48
    کریس اندرسن: چرا قابل انجام نیست؟
  • 7:48 - 7:51
    «آمریکا مقدم است» شعار خیلی جذابی است
    از خیلی نظرها.
  • 7:51 - 7:55
    میهن پرستی هم، از خیلی نظرها
    موضوعی با اصالت است.
  • 7:55 - 7:58
    موجب همکاری میان
  • 7:58 - 8:00
    تعداد زیادی از مردم شده است.
  • 8:00 - 8:04
    چرا نمیشود جهان را به شکل کشورهایی
    سازماندهی کرد،
  • 8:04 - 8:06
    که هرکدام خود را مقدم بدانند؟
  • 8:07 - 8:11
    یووال نوح حراری: برای قرنهای زیادی،
    حتی هزاران سال،
  • 8:11 - 8:13
    میهن پرستی خیلی خوب عمل کرده است.
  • 8:14 - 8:15
    مسلما، باعث جنگ و چیزهای دیگر هم شده،
  • 8:15 - 8:18
    اما نباید روی نکات منفی تمرکز کنیم.
  • 8:18 - 8:22
    مسلماً خیلی چیزهای مثبت هم در مورد
    میهن پرستی وجود دارد،
  • 8:22 - 8:26
    توانایی در کنارهم قراردادن
    تعداد زیادی از مردم
  • 8:26 - 8:27
    که به همدیگر اهمیت میدهند،
  • 8:27 - 8:29
    با هم همدردی میکنند،
  • 8:29 - 8:32
    و برای یک کار مشترک کنار هم قرار میگیرند.
  • 8:32 - 8:35
    اگر به اولین ملتها برگردید،
  • 8:35 - 8:37
    هزاران سال پیش،
  • 8:37 - 8:40
    مردمی که در کنار رودخانه زرد
    در چین زندگی میکردند --
  • 8:40 - 8:42
    قبایل خیلی، خیلی زیادی بودند
  • 8:43 - 8:47
    و همه آنها به این رودخانه برای بقا و
    موفقیت نیازمند بودند،
  • 8:47 - 8:51
    اما همه آنها در دورههایی از سیلابها
    هم رنج میبردند
  • 8:51 - 8:53
    و همینطور از دورههای خشکسالی.
  • 8:53 - 8:56
    و هیچ قبیلهای به تنهایی نمیتوانست
    کاری انجام دهد،
  • 8:56 - 9:00
    چون هرکدامشان تنها بخش کوچکی از
    رودخانه را کنترل میکردند.
  • 9:00 - 9:03
    و بعد در طول یک فرایند پیچیده و طولانی،
  • 9:03 - 9:07
    قبایل با هم ائتلاف
    و ملت چین را ایجاد کردند،
  • 9:07 - 9:09
    که تمامی رودخانه زرد را کنترل میکرد
  • 9:10 - 9:15
    و میتوانست صدها هزار انسان
    را کنار هم قرار دهد
  • 9:15 - 9:19
    تا سدها و کانالهایی بسازند که
    رودخانه را هدایت کند
  • 9:19 - 9:22
    و جلوی بدترین سیلها و خشکسالیها را بگیرد
  • 9:22 - 9:26
    و سطح کامیابی را برای همه بالا ببرد.
  • 9:26 - 9:28
    و این در بسیاری از نقاط جهان اتفاق افتاد.
  • 9:28 - 9:31
    اما در قرن ۲۱،
  • 9:31 - 9:35
    فناوری آن را به شکلی بنیادی تغییر داد.
  • 9:35 - 9:38
    حالا ما -- تمامی
    مردم جهان --
  • 9:38 - 9:41
    همه ما در کنار یک رودخانه
    فضای مجازی زندگی میکنیم،
  • 9:41 - 9:47
    و هیچ ملتی نمیتواند
    این رودخانه را به تنهایی مدیریت کند.
  • 9:47 - 9:51
    همه ما با هم روی یک سیاره زندگی میکنیم،
  • 9:51 - 9:54
    که به خاطر کارهای ما در خطر است.
  • 9:54 - 9:58
    و اگر شکلی از یک همکاری
    جهانی را نداشته باشیم،
  • 9:58 - 10:03
    ملیگرایی تنها، برای حل مشکلات کافی نیست،
  • 10:03 - 10:07
    چه تغییرات آب و هوا باشد یا
    اشکالات فناوری.
  • 10:08 - 10:10
    کریس اندرسن: این تفکر زیبایی بود که
  • 10:10 - 10:14
    جهانی داشته باشیم که بیشتر کارها،
    بیشتر مسائل،
  • 10:14 - 10:16
    در سطح ملی باشد،
  • 10:16 - 10:19
    اما نظر شما این است که
    بیشتر مسائل مهم امروز
  • 10:19 - 10:22
    دیگر در اندازههای ملی نیستند
    در اندازه جهانی هستند.
  • 10:22 - 10:26
    یووال نوح حراری: مسلما.
    تمامی مشکلات بزرگ امروز دنیا
  • 10:26 - 10:29
    ذاتاً جهانیاند،
  • 10:29 - 10:30
    و آنها را نمیشود حل کرد
  • 10:30 - 10:34
    مگر با شکلی از همکاریهای جهانی.
  • 10:34 - 10:36
    و این تنها تغییر آب و هوا نیست،
  • 10:36 - 10:39
    که مشخصترین مثالی است که مردم میزنند.
  • 10:39 - 10:42
    من بیشتر به مشکلات فناوری فکر میکنم.
  • 10:42 - 10:45
    اگر برای مثال به هوش مصنوعی فکر کنید،
  • 10:45 - 10:48
    در ۲۰، ۳۰ سال آینده
  • 10:48 - 10:52
    باعث خارج شدن صدها میلیون انسان
    از بازار کار میشود --
  • 10:52 - 10:54
    این یک مسئله در سطح جهانی است.
  • 10:54 - 10:58
    باعث مشکل
    در اقتصاد تمامی کشورها می شود.
  • 10:58 - 11:02
    و همینطور، اگر
    مثلا به زیست مهندسی فکر کنید
  • 11:02 - 11:05
    که مردم از انجام آن میترسند،
  • 11:05 - 11:07
    نمیدانم، تحقیقات مهندسی ژنتیک
    در انسانها،
  • 11:07 - 11:13
    کمکی نمیکند اگر تنها یک کشور،
    برای مثال آمریکا،
  • 11:13 - 11:16
    تمامی تحقیقات انسانی را غیرقانونی کند،
  • 11:16 - 11:20
    اما کشورهایی مثل
    چین یا کره شمالی انجامش دهند.
  • 11:20 - 11:22
    پس آمریکا به تنهایی
    نمی تواند آن را حل کند،
  • 11:22 - 11:27
    و خیلی سریع، فشار روی آمریکا برای آنکه
    همین کار را کند زیاد میشود
  • 11:27 - 11:32
    چون ما در مورد فناوریهای پرخطر،
    پر فایده صحبت میکنیم.
  • 11:32 - 11:37
    اگر کس دیگری انجامش داد،
    نمیتوانم اجازه دهم که عقب بیفتم.
  • 11:37 - 11:43
    تنها راه برای داشتن مقررات،
    مقررات موثر،
  • 11:43 - 11:45
    در مورد چیزهایی مثل مهندسی ژنتیک،
  • 11:45 - 11:47
    داشتن مقررات جهانی است.
  • 11:47 - 11:52
    اگر تنها مقررات ملی داشته باشم،
    هیچکس نمیخواهد که عقب بیفتد.
  • 11:52 - 11:54
    کریس اندرسن: این خیلی جالب است
  • 11:54 - 11:56
    به نظرم میرسد که این میتواند تنها کلید
  • 11:56 - 11:59
    حداقل برای تحریک یک گفتگوی سازنده باشد
  • 11:59 - 12:01
    میان طرفهای مختف،
  • 12:01 - 12:04
    چون فکر میکنم همه قبول دارند که نقطه شروع
  • 12:04 - 12:07
    این همه خشم که ما را به اینجا کشانده
  • 12:07 - 12:10
    نگرانیهای به حق ما
    در از میان رفتن کارها است.
  • 12:10 - 12:13
    کار از بین میرود، یک شیوه سنتی زندگی
    از بین میرود،
  • 12:13 - 12:17
    و جای تعجب نیست
    که مردم به خاطر آن خشمگین هستند.
  • 12:17 - 12:21
    و معمولاً مردم، جهانی شدن را،
    نخبگان جهانی را سرزنش میکنند،
  • 12:21 - 12:24
    برای آنچه بر سرشان آمده
    بدون اینکه از آنها اجازه بگیرند،
  • 12:24 - 12:26
    و این شکایتی موجه است.
  • 12:26 - 12:30
    اما چیزی که میبینم شما میگویید
    این است که -- سوال اصلی این است که:
  • 12:30 - 12:35
    دلیل اصلی بیکاری چیست،
    حالا و در آینده؟
  • 12:35 - 12:38
    تا حدی که مربوط به جهانی شدن است،
  • 12:38 - 12:42
    و بعد پاسخ مناسب،
    بله، بستن مرزها است
  • 12:42 - 12:46
    و بیرون نگه داشتن مردم
    و تغییر قوانین تجارت و غیره.
  • 12:46 - 12:47
    اما شما میگویید، به نظرم،
  • 12:47 - 12:52
    که در واقع، دلیل بزرگتر از میان رفتن مشاغل
    اصلا اینها نیست.
  • 12:52 - 12:56
    منشاء آن در سوالات فناوری است،
  • 12:56 - 12:58
    و نمیتوانیم حلش کنیم
  • 12:58 - 13:00
    مگر مثل یک جهان متصل عمل کنیم.
  • 13:00 - 13:02
    یووال نوح حراری: بله، فکر میکنم،
  • 13:02 - 13:05
    الان را نمیدانم، اما در نگاه به آینده،
  • 13:05 - 13:08
    این مکزیکیها یا چینیها نیستند
    که شغلها را
  • 13:08 - 13:10
    از مردم پنسلوانیا میگیرند،
  • 13:10 - 13:11
    رباتها و آلگوریتمها هستند.
  • 13:11 - 13:16
    مگر بخواهی یک دیوار بلند
    دور کالیفرنیا بکشی --
  • 13:16 - 13:17
    ( خنده حضار )
  • 13:17 - 13:20
    دیوار در مرز مکزیک
    تاثیر چندانی نخواهد داشت.
  • 13:20 - 13:27
    وقتی که مناظرات قبل از انتخابات را میدیدم
    یکدفعه به ذهنم رسید،
  • 13:27 - 13:33
    به ذهنم رسید که مسلما ترامپ
    نمیخواست مردم را
  • 13:33 - 13:35
    با گفتن اینکه رباتها
    کارهای شما را میگیرند بترساند.
  • 13:35 - 13:37
    حتی اگر درست هم نباشد،
    مهم نیست.
  • 13:38 - 13:41
    میتواند راه کاملاً موثری برای
    ترساندن مردم باشد --
  • 13:41 - 13:42
    ( خنده حضار )
  • 13:42 - 13:43
    و تحریک مردم:
  • 13:43 - 13:45
    « رباتها کارهایتان را میگیرند!»
  • 13:45 - 13:46
    هیچکس این را نگفته.
  • 13:46 - 13:49
    و این من را میترساند،
  • 13:49 - 13:53
    چون معنیاش این است که
    هر اتفاقی بیفتد
  • 13:53 - 13:55
    در دانشگاهها و آزمایشگاهها،
  • 13:55 - 13:58
    و آنجا، همین حالا هم بحث داغی
    در موردش وجود دارد،
  • 13:58 - 14:02
    اما در جریان سیاسی اصلی
    و از دید عموم جامعه،
  • 14:02 - 14:04
    مردم تنها
  • 14:04 - 14:09
    از این مشکلات بزرگ
    فناوری بیخبرند --
  • 14:09 - 14:13
    نه در ۲۰۰ سال،
    بلکه در ۱۰، ۲۰، ۳۰ سال --
  • 14:13 - 14:16
    و ما باید همین حالا فکری برایش کنیم،
  • 14:16 - 14:22
    چون بیشتر آنچه به بچههایمان
    در مدرسه یا دانشگاه آموزش میدهیم
  • 14:22 - 14:28
    کاملاً نامتناسب با بازار کار ۲۰۴۰،
    ۲۰۵۰ خواهد بود.
  • 14:28 - 14:31
    پس این چیزی نیست که ما باید
    سال ۲۰۴۰ به آن فکر کنیم.
  • 14:31 - 14:35
    ما باید همین امروز آنچه را
    میخواهیم به جوانان بیاموزیم مشخص کنیم.
  • 14:35 - 14:38
    کریس اندرسون: درسته، نه، قطعاً.
  • 14:39 - 14:43
    شما اغلب در موردی لحظاتی
    در تاریخ مینویسید
  • 14:43 - 14:49
    که انسانیت ...
    وارد دوران جدیدی میشود، ناخواسته.
  • 14:50 - 14:53
    تصمیماتی گرفته میشود،
    فناوریهایی ایجاد میشوند،
  • 14:53 - 14:55
    و یکباره جهان تغییر میکند،
  • 14:55 - 14:58
    شاید به شکلی بدتر برای همه.
  • 14:58 - 15:00
    یکی از مثالهایی که در «انسانها»
    ارائه کردهاید
  • 15:00 - 15:02
    انقلاب کشاورزی به شکل کامل است،
  • 15:02 - 15:05
    که، برای آدمی که
    واقعا زمین را شخم میزند،
  • 15:05 - 15:09
    ۱۲ ساعت در روز کار کمر شکن روزانه را
  • 15:09 - 15:15
    بجای شش ساعت در جنگل و زندگی خیلی
    جالبتر انتخاب کرده است.
  • 15:15 - 15:16
    ( خنده حضار )
  • 15:16 - 15:19
    پس آیا ما اکنون در شرف
    یک تغییر جدید هستیم،
  • 15:19 - 15:24
    آیا ما ناخواسته به سوی آیندهای میرویم
    که هیچ کس واقعا نخواسته است؟
  • 15:24 - 15:27
    یووال نوح حراری: بله، کاملا اینطور است.
  • 15:27 - 15:29
    در طول انقلاب کشاورزی،
  • 15:29 - 15:33
    آنچه اتفاق افتاد این بود که تحول گسترده
    در فناوری و اقتصاد
  • 15:33 - 15:36
    مجموعه انسانها را قدرتمند کرد،
  • 15:36 - 15:39
    اما وقتی به زندگی واقعی افراد نگاه کنید،
  • 15:39 - 15:42
    زندگی قشر اندکی از برگزیدگان
    خیلی بهتر شد،
  • 15:43 - 15:47
    و زندگی اکثریت مردم بسیار بدتر شد.
  • 15:47 - 15:49
    و همین میتواند
    در قرن ۲۱ دوباره اتفاق بیفتد.
  • 15:49 - 15:54
    شکی نیست که فناوریهای نوین
    مجموعه انسانها را قدرتمندتر خواهد کرد.
  • 15:54 - 15:57
    اما ممکن است نتیجهاش دوباره
  • 15:57 - 16:02
    قشر کوچکی از برگزیدگان باشدکه تمامی منافع
    را درو میکنند، تمامی ثمره را میچینند،
  • 16:02 - 16:06
    و تودههای جمعیتی که
    خود را در وضعیتی بدتر
  • 16:06 - 16:07
    از قبل میبینند،
  • 16:07 - 16:10
    مسلما بدتر از این قشر کوچک برگزیده هست.
  • 16:11 - 16:14
    کریس اندرسن: و این برگزیدگان
    حتی ممکن است دیگر انسان هم نباشند.
  • 16:14 - 16:15
    ممکن است سایبورگ یا --
  • 16:15 - 16:18
    یووال نوح حراری: بله،
    ممکن است ابر انسانهای توسعهیافته باشند.
  • 16:18 - 16:19
    میتوانند سایبورگ باشند.
  • 16:19 - 16:21
    میتوانند کلا برگزیدگان
    غیر زیستی باشند.
  • 16:21 - 16:24
    میتوانند آلگوریتمهای بدون ادراک باشند.
  • 16:24 - 16:28
    آنچه اکنون در جهان میبینیم این است که
    قدرت در حال گذار
  • 16:28 - 16:31
    از انسان به آلگوریتمها است.
  • 16:31 - 16:34
    تصمیمها هرچه بیشتر --
    در باره زندگیهای شخصی،
  • 16:34 - 16:37
    در باره موضوعات اقتصادی،
    موضوعات سیاسی --
  • 16:37 - 16:40
    واقعاً توسط آلگوریتمها گرفته میشود.
  • 16:40 - 16:42
    اگر وامی از بانک بخواهی،
  • 16:42 - 16:47
    احتمالاً سرنوشتت توسط یک
    آلگوریتم تعیین می شود، نه یک انسان.
  • 16:47 - 16:53
    و اعتقاد عمومی این است که شاید انسانیت
    قافیه را باخته است.
  • 16:53 - 16:58
    دنیا بسیار پیچیده است،
    آنقدر اطلاعات وجود دارد،
  • 16:58 - 17:00
    موضوعات به سرعت تغییر میکنند،
  • 17:00 - 17:04
    و این مسأله که در صحراهای آفریقا
  • 17:04 - 17:06
    در طول دهها هزار سال گذشته
    تکامل یافت --
  • 17:06 - 17:09
    برای تعامل با یک محیط خاص،
  • 17:09 - 17:13
    برای حجمی مشخص از اطلاعات و داده --
  • 17:13 - 17:17
    دیگر نمیتواند واقعیتهای
    قرن ۲۱ را بپذیرد،
  • 17:17 - 17:20
    و تنها چیزی که شاید بتواند پذیرا شود
  • 17:20 - 17:22
    آلگوریتمهای اطلاعات-بزرگ هست.
  • 17:22 - 17:29
    پس تعجبی نیست که بیشتر و بیشتر قدرت
    از ما به سمت آلگوریتمها انتقال مییابد.
  • 17:29 - 17:33
    کریس اندرسن: ما در شهر نیویورک هستیم
    برای اولین دوره گفت و گوهای TED
  • 17:33 - 17:35
    با یووال حریری،
  • 17:35 - 17:39
    و مخاطبین زنده فیسبوک هم آنجا هستند.
  • 17:39 - 17:41
    ما از اینکه با ما هستید خوشحالیم.
  • 17:41 - 17:43
    حالا برخی از سوالات شما را شروع میکنیم
  • 17:43 - 17:44
    و سوالات افرادی که اینجا هستند
  • 17:44 - 17:46
    تا دقایقی دیگر،
  • 17:46 - 17:48
    تا آمدن آنها،
  • 17:48 - 17:52
    یووال، احتمالاً میخواهی بگویی
  • 17:52 - 17:58
    که ما باید از ملیگرایی عبور کنیم
    چونکه فناوریهای آینده ...
  • 17:59 - 18:01
    خطرناک هستند، به شکلی،
  • 18:01 - 18:03
    که خیلی از آنچه هماکنون پیش میآید
    حاصل همان است.
  • 18:03 - 18:06
    و ما باید یک گفتگوی جهانی
    در این باره داشته باشیم.
  • 18:06 - 18:09
    مشکل این است که، وادار کردن مردم به
    باورِ آن کارِ خیلی سختی است، نمیدانم،
  • 18:09 - 18:12
    هوش مصنوعی واقعا خطری حتمی است،
    به همین صورت.
  • 18:12 - 18:14
    مردم،
    حداقل بخشی از آنها،
  • 18:14 - 18:16
    به چیزهای خیلی نزدیک
    توجه میکنند، شاید،
  • 18:16 - 18:18
    تغییر آب و هوا،
  • 18:18 - 18:22
    شاید مسائل دیگر مثل پناهندگان،
    تسلیحات هستهای و غیره.
  • 18:24 - 18:28
    آیا ادعا میکنی که در وضعیت موجود
  • 18:28 - 18:31
    باید این مسائل را عنوان کرد؟
  • 18:31 - 18:33
    درباره تغییر آب و هوا گفتی،
  • 18:33 - 18:37
    اما ترامپ میگوید
    به آن اعتقاد ندارد.
  • 18:37 - 18:39
    پس به شکلی، قدرتمندترین ادعای تو،
  • 18:39 - 18:42
    در عمل قابل استفاده نیست.
  • 18:42 - 18:45
    یووال نوح حراری: بله، به نظرم
    تغییرات آب و هوا،
  • 18:45 - 18:48
    در نگاه اول، کاملاً شگفتآور است
  • 18:48 - 18:51
    که ارتباطی خیلی نزدیک
  • 18:51 - 18:54
    میان ملیگرایی و تغییر آب و هوا وجود دارد.
  • 18:54 - 18:59
    منظورم اینه که، تقریباً همیشه ملیگرایان،
    منکر تغییر آب و هوا هستند.
  • 18:59 - 19:01
    و در نگاه اول، فکر میکنی: چرا؟
  • 19:01 - 19:02
    ارتباط آن چیست؟
  • 19:02 - 19:05
    چرا سوسیالیتهایی که مخالف
    تغییر آب و هوا باشند نداریم؟
  • 19:05 - 19:07
    اما بعد وقتی به آن فکر کنی
    مشخص است --
  • 19:07 - 19:11
    چون ملیگرایان راه حلی برای تغییر
    آب و هوا ندارند.
  • 19:11 - 19:14
    و اگر بخواهی در قرن ۲۱
    یک ملیگرا باشی،
  • 19:14 - 19:16
    باید مشکل را انکار کنی.
  • 19:16 - 19:20
    اگر وجود مشکل را بپذیری،
    باید آن را بپذیری، بله،
  • 19:21 - 19:23
    هنوز در دنیا برای
    میهن پرستی جایی وجود دارد،
  • 19:23 - 19:27
    هنوز در دنیا برای
    وفاداریهای خاص جایی وجود دارد،
  • 19:27 - 19:32
    و تعهد به مردم خودتان،
    به کشور خودتان،
  • 19:32 - 19:36
    فکر نمیکنم کسی بخواهد منکر آن شود.
  • 19:36 - 19:39
    اما برای مقابله با تغییر آب و هوا،
  • 19:39 - 19:43
    ما نیازمند تعهدات
    و وفاداریهای بیشتری هستیم
  • 19:43 - 19:45
    در سطحی فراتر از ملت.
  • 19:45 - 19:48
    و این نباید غیر ممکن باشد.
  • 19:48 - 19:51
    چون مردم میتوانند لایههای متعددی از
    وفاداری داشته باشند.
  • 19:51 - 19:54
    میتوانی به خانوادهات وفادار باشی
  • 19:54 - 19:55
    و به جامعهات
  • 19:55 - 19:57
    و به کشورت،
  • 19:57 - 20:00
    پس چرا نتوانی به بشریت به شکل کلی
    وفادار باشی؟
  • 20:00 - 20:04
    مسلما بعضی اوقات کار سختی میشود،
  • 20:04 - 20:06
    که اولویت با کدام است،
  • 20:06 - 20:07
    اما میدانی، زندگی سخت است.
  • 20:08 - 20:09
    قبولش کن.
  • 20:09 - 20:11
    ( خنده حضار )
  • 20:11 - 20:16
    کریس اندرسن: خیلی دوست دارم الان به بعضی
    از سوالات حاضرین پاسخ دهیم.
  • 20:16 - 20:18
    ما میکروفنی اینجا داریم.
  • 20:18 - 20:21
    لطفا داخلش صحبت کنید، و اجازه دهید
    تا از فیسبوک هم بیایند.
  • 20:21 - 20:24
    هاوارد مورگان: یکی از چیزهایی که
    به روشنی تفاوت زیادی ایجاد میکند
  • 20:25 - 20:26
    در این کشور و کشورهای دیگر
  • 20:26 - 20:29
    عدم تعادل توزیع درآمد است،
  • 20:29 - 20:33
    تغییر چشمگیر توزیع درآمد در آمریکا
  • 20:33 - 20:34
    از آنچه که ۵۰ سال پیش بود،
  • 20:35 - 20:36
    و در دیگر نقاط دنیا.
  • 20:36 - 20:39
    آیا برای تغییر آن کاری میشود کرد؟
  • 20:39 - 20:42
    چون این ریشه اصلی مشکلات است.
  • 20:44 - 20:50
    یووال نوح حراری: تا کنون من نظریه خوبی
    برای اینکه بشود کاری کرد نشنیدهام،
  • 20:50 - 20:53
    بخشی از دلیلش اینه که
    بیشتر نظریات در سطح ملی هستند،
  • 20:53 - 20:55
    و مشکل جهانی هست.
  • 20:55 - 20:58
    منظورم اینست که، نظریهای که بیشتر
    از همه اکنون میشنویم
  • 20:58 - 21:00
    درآمد پایه جهانی است.
  • 21:00 - 21:01
    اما این یک مشکل است.
  • 21:01 - 21:03
    منظورم این است که شروع خوبی است،
  • 21:03 - 21:07
    اما مشکل ساز است چون مفهوم
    «جهانی» روشن نیست
  • 21:07 - 21:08
    و معنی «پایه» هم روشن نیست.
  • 21:08 - 21:12
    بیشتر مردم وقتی در مورد
    درآمد پایه جهانی حرف میزنند،
  • 21:12 - 21:15
    منظورشان درواقع درآمد پایه ملی است.
  • 21:15 - 21:16
    اما مشکل جهانی است.
  • 21:16 - 21:22
    فرض کنید هوش مصنوعی و چاپگرهای سهبعدی
    میلیونها شغل را
  • 21:22 - 21:23
    در بنگلادش از بین ببرند،
  • 21:23 - 21:27
    از تمامی مردمی که پیراهن و کفش
    من را میسازند.
  • 21:27 - 21:28
    پس چه اتفاقی میافتد؟
  • 21:28 - 21:34
    دولت آمریکا مالیاتش را از گوگل و اپل
    در کالیفرنیا میگیرد،
  • 21:34 - 21:39
    و از آن برای پرداخت حقوق پایه بیکاری
    در بنگلادش استفاده میکند؟
  • 21:39 - 21:42
    اگر این را باور کنی،
    حتماً میتوانی باور کنی
  • 21:42 - 21:45
    که بابا نوئل میآید و مشکل را حل میکند.
  • 21:45 - 21:51
    پس تا وقتی که درآمد پایهی واقعاً جهانی
    و نه ملی داشته باشیم،
  • 21:51 - 21:54
    مشکلات عمیق از میان نمیروند.
  • 21:54 - 21:56
    همچنین معلوم نیست پایه یعنی چه؟
  • 21:57 - 21:59
    چون نیازهای پایه انسان چیست؟
  • 21:59 - 22:02
    هزار سال پیش، تنها غذا و مسکن کافی بود.
  • 22:02 - 22:06
    اما امروزه، مردم میگویند
    تحصیلات هم نیاز پایه انسان است،
  • 22:06 - 22:07
    و باید قسمتی از بسته باشد.
  • 22:07 - 22:11
    اما چقدر؟ شش سال؟
    دوازده سال؟ دکتری؟
  • 22:11 - 22:13
    به همین صورت، بهداشت،
  • 22:13 - 22:16
    فرض کنید ظرف ۲۰، ۳۰، ۴۰ سال آینده،
  • 22:16 - 22:19
    درمانهای گرانقیمتی برای افزایش
    عمر انسان
  • 22:19 - 22:22
    مثلا تا ۱۲۰ سال وجود داشته باشد.
  • 22:22 - 22:27
    آیا این هم بخشی از
    بستهی درآمد پایه است یا نه؟
  • 22:27 - 22:28
    این واقعاً مسئلهی سختی است،
  • 22:28 - 22:34
    برای آنکه در جهانی که انسانها توانایی
    کار پیدا کردن را از دست میدهند،
  • 22:34 - 22:38
    تنها چیزی که خواهند گرفت
    همین حقوق پایه است.
  • 22:38 - 22:43
    پس بخشهای مختلف آن،
    شامل مسائل بسیار دشوار اخلاقی است.
  • 22:43 - 22:46
    کریس اندرسن: همچنین مورد سوال است
    که دنیا توان پرداختش را چطور دارد؟
  • 22:46 - 22:48
    چه کسی پولش را میدهد؟
  • 22:48 - 22:51
    اینجا سوالی از فیسبوک داریم
    از لیزا لارسون:
  • 22:51 - 22:53
    «ملی گرایی در آمریکای امروز
  • 22:53 - 22:56
    در مقایسه با دوران بین جنگ جهانی
    اول و دوم
  • 22:56 - 22:58
    در قرن گذشته چگونه است؟»
  • 22:58 - 23:02
    یووال نوح حراری: خبر خوب این است که،
    دررابطه با خطرهای ملیگرایی،
  • 23:02 - 23:06
    ما در وضعیت خیلی بهتری در مقایسه
    با یک قرن قبل هستیم.
  • 23:06 - 23:09
    یک قرن قبل در ۱۹۱۷،
  • 23:09 - 23:12
    اروپاییها همدیگر را میلیونی میکشتند.
  • 23:12 - 23:16
    در ۲۰۱۶، در خروج انگلیس از اروپا
    آنطور که یادم میآید،
  • 23:17 - 23:22
    تنها یک نفر جانش را از دست داد، یک پلیس
    نظامی که توسط یک افراط گرا به قتل رسید.
  • 23:22 - 23:23
    تنها یک نفر.
  • 23:23 - 23:27
    منظورم اینه که، اگر خروج انگلیس به معنی
    استقلال انگلستان است،
  • 23:27 - 23:31
    این صلحآمیز ترین جنگ استقلال
    در تاریخ بشر بود.
  • 23:31 - 23:37
    و فرض کنیم که اسکاتلند حالا
    بخواهد از انگلیس
  • 23:37 - 23:39
    بعد از خروج، جدا شود.
  • 23:39 - 23:41
    در قرن ۱۸ میلادی،
  • 23:41 - 23:44
    اگر اسکاتلند این را میخواست --
    که چند بار هم خواست --
  • 23:44 - 23:48
    تا از کنترل لندن خارج شود،
  • 23:48 - 23:52
    واکنش دولت لندن این بود
    تا ارتش را به شمال بفرستد
  • 23:52 - 23:56
    تا ادینبرو را به آتش بکشد و کشتاری
    در اقوام کوهستانی براه اندازد.
  • 23:56 - 24:01
    حدس من این است که اگر، در ۲۰۱۸
    اسکاتلندیها به استقلال رأی دهند،
  • 24:01 - 24:04
    دولت در لندن ارتشی را به شمال
  • 24:04 - 24:07
    برای به آتش کشیدن ادینبرو نخواهد فرستاد.
  • 24:07 - 24:10
    آدمهای خیلی کمی اکنون خواهان
    کشتن یا کشته شدن
  • 24:10 - 24:13
    برای استقلال اسکاتلند یا انگلیس هستند.
  • 24:13 - 24:18
    پس برای همه صحبتهایی که در باره
    توسعه ملیگرایی است
  • 24:18 - 24:20
    و بازگشت به ۱۹۳۰،
  • 24:20 - 24:24
    در قرن ۱۹، حداقل در غرب،
  • 24:24 - 24:31
    قدرت احساسات ملیگرایانه امروزی،
    خیلی خیلی کمتر
  • 24:31 - 24:32
    از آنچه یک قرن قبل بوده است.
  • 24:32 - 24:36
    کریس اندرسن: اگرچه برخی مردم،
    امروزه به شکل عمومی نگران
  • 24:36 - 24:39
    از امکان اینکه
    ممکن است این شرایط تغییر کند هستند،
  • 24:39 - 24:42
    اینکه واقعا ممکن است خشونت در
    آمریکا بروز کند
  • 24:42 - 24:45
    براساس آنکه نتیجه چیزها چه باشد.
  • 24:45 - 24:46
    آیا ما باید نگران آن باشیم،
  • 24:46 - 24:48
    یا واقعا معتقدیم که اوضاع عوض شده؟
  • 24:49 - 24:50
    یووال نوح حراری: نه، باید نگران باشیم.
  • 24:50 - 24:52
    باید متوجه دو چیز باشیم.
  • 24:52 - 24:53
    اول از همه، هیجان زده نشو.
  • 24:53 - 24:57
    ما هنوز به جنگ جهانی اول بر نگشتهایم.
  • 24:57 - 25:00
    اما از سوی دیگر،
    خیلی هم خوشحال نشو.
  • 25:00 - 25:05
    ما از ۱۹۱۷ به ۲۰۱۷ رسیدهایم،
  • 25:05 - 25:07
    نه به خاطر یک معجزه الهی،
  • 25:07 - 25:09
    تنها با تصمیمات ساده انسانی،
  • 25:09 - 25:12
    و اگر شروع به گرفتن تصمیمات غلط کنیم،
  • 25:12 - 25:17
    ممکن است به اوضاعی شبیه ۱۹۱۷
  • 25:17 - 25:18
    تا چند سال دیگر برگردیم.
  • 25:18 - 25:20
    یکی از چیزهایی که
    به عنوان یک مورخ میدانم
  • 25:20 - 25:24
    این است که نباید هیچوقت
    حماقت بشر را دست کم بگیری.
  • 25:24 - 25:27
    ( خنده حضار )
  • 25:27 - 25:30
    این یکی از قویترین نیروهای تاریخ است،
  • 25:30 - 25:33
    حماقت بشر و خشونت بشر.
  • 25:33 - 25:37
    آدمها کارهای دیوانهوار زیادی
    بدون هیچ دلیل مشخصی انجام میدهند،
  • 25:37 - 25:38
    اما مجدداً در همان زمان،
  • 25:38 - 25:42
    نیروی بسیار قدرتمند دیگری در تاریخ بشر
    حکمت انسان است.
  • 25:42 - 25:43
    ما هر دو را داریم.
  • 25:43 - 25:46
    کریس اندرسن: ما اینجا روانشناس اخلاق
    جاناتان هیث را همراهمان داریم،
  • 25:46 - 25:48
    که فکر کنم سوالی دارد.
  • 25:49 - 25:50
    جاناتان هیث: یووال، متشکرم.
  • 25:50 - 25:53
    به نظر میرسد که تو طرفدار
    حکومت جهانی هستی،
  • 25:53 - 25:56
    اما وقتی که به نقشه جهان سازمان
    شفافیت بین المللی نگاه میکنی،
  • 25:56 - 26:00
    که میزان فساد را در موسسات سیاسی
    نشان میدهد،
  • 26:00 - 26:03
    یک دریای بزرگ قرمز رنگه
    با چند لکه زرد دور و کنارش
  • 26:03 - 26:05
    برای آنهایی که سازمانهای خوب دارند.
  • 26:05 - 26:07
    پس اگر بخواهیم شکلی
    از حکومت جهانی داشته باشیم،
  • 26:07 - 26:10
    چرا فکر میکنی که چیزی شبیه
    دانمارک میشود
  • 26:10 - 26:12
    بجای آنکه مثل روسیه یا هندوراس شود،
  • 26:12 - 26:13
    و راه جایگزینی وجود ندارد،
  • 26:13 - 26:16
    مثل کاری که با گازهای سیافسی کردیم؟
  • 26:16 - 26:19
    راههایی برای حل مشکلات جهانی
    با دولتهای ملی وجود دارد.
  • 26:19 - 26:21
    حکومت جهانی واقعا چه شکلی خواهد داشت؟
  • 26:21 - 26:23
    و چرا فکر میکنی عملی باشد؟
  • 26:23 - 26:26
    یووال نوح حراری: خوب، من نمیدانم
    حکومت جهانی چه شکلی خواهد داشت؟
  • 26:26 - 26:30
    هنوز کسی الگویی برای آن ندارد.
  • 26:30 - 26:32
    دلیل اصلی که به آن نیاز داریم
  • 26:32 - 26:37
    این است که خیلی از این اوضاع
    شرایط باخت-باخت هستند.
  • 26:37 - 26:39
    وقتی شرایط برد-برد مانند
    تجارت را دارید،
  • 26:39 - 26:42
    هر دو طرف از انجام یک توافق سود میبرند،
  • 26:42 - 26:45
    و این چیزی است که میتوان انجامش داد.
  • 26:45 - 26:47
    بدون گونهای از یک حکومت جهانی هم،
  • 26:47 - 26:50
    دولتهای ملی، هرکدام مزیتی
    در انجامش دارند.
  • 26:50 - 26:54
    اما وقتی که در شرایط باخت-باخت هستیم
    مثل تغییر آب و هوا،
  • 26:54 - 26:56
    وضعیت خیلی مشکلتر است
  • 26:56 - 27:00
    بدون داشتن یک حکومت فراگیر،
    حکومت واقعی.
  • 27:00 - 27:03
    حالا، چطور به آن برسیم و
    چه شکلی خواهد داشت؟
  • 27:03 - 27:05
    نمیدانم.
  • 27:05 - 27:08
    و مسلما دلیل مشخصی ندارد
  • 27:08 - 27:11
    تا فکر کنیم که شبیه دانمارک میشود،
  • 27:11 - 27:12
    یا اینکه یک دمکراسی خواهد بود.
  • 27:12 - 27:15
    بیشتر احتمال دارد که نباشد.
  • 27:15 - 27:21
    ما الگوهای اجرایی دمکراتیک
  • 27:21 - 27:23
    برای یک حکومت جهانی نداریم.
  • 27:23 - 27:26
    شاید بیشتر شبیه چین باستان باشد
  • 27:26 - 27:28
    تا دانمارک نوین.
  • 27:28 - 27:33
    اما همچنان، با توجه به
    خطرهایی که ما را تهدید میکند،
  • 27:33 - 27:38
    ضرورت داشتن شکلی از
    توانایی واقعی
  • 27:38 - 27:42
    برای اعمال تصمیمات سخت
    در سطح جهانی
  • 27:42 - 27:47
    از تقریباً هرچیز دیگری مهمتر است
  • 27:48 - 27:50
    کریس اندرسن: اینجا سوالی از فیسبوک داریم،
  • 27:50 - 27:52
    و بعد میکرفن را به اندرو میدهیم.
  • 27:52 - 27:54
    کت هبورن در فیسبوک،
  • 27:54 - 27:56
    که از ویل تماس گرفته:
  • 27:56 - 28:00
    «ملتهای پیشرفته چگونه مسئله میلیونها
    مهاجر آب و هوا را مدیریت میکنند؟»
  • 28:01 - 28:03
    یووال نوح حراری: نمیدانم.
  • 28:03 - 28:05
    کریس اندرسن: این پاسخ شماست، کت. ( خنده)
  • 28:05 - 28:07
    یووال نوح حراری: و فکر نمیکنم
    آنها هم بدانند.
  • 28:07 - 28:09
    احتمالاً، مسئله را انکار میکنند.
  • 28:09 - 28:12
    کریس اندرسن: اما مهاجرت، عموماً،
    مثال دیگری از مسئلهای است
  • 28:12 - 28:15
    که حلش به صورت کشورهای جدا از هم
    بسیار مشکل است.
  • 28:15 - 28:16
    یک کشور میتواند دربهایش را ببندد،
  • 28:16 - 28:19
    اما شاید بعدا مشکلاتی برایش پیش بیاورد.
  • 28:19 - 28:22
    یووال نوح حراری: بله، منظورم --
    این یک نمونه خیلی خوب دیگر است،
  • 28:22 - 28:25
    چون خیلی سادهتر است
  • 28:25 - 28:27
    تا امروزه مهاجرت کنیم
  • 28:27 - 28:30
    در مقایسه با قرون وسطی یا دوران باستان.
  • 28:30 - 28:35
    کریس اندرسن: یووال، عقیدهای در میان
    خیلی از کارشناسان وجود دارد، قطعا،
  • 28:35 - 28:37
    که در مورد نگرانیهای سیاسی غلو شده،
  • 28:37 - 28:41
    که رهبران سیاسی، در واقع آنقدرها هم
  • 28:41 - 28:42
    در دنیا موثر نیستند،
  • 28:42 - 28:46
    در مقایسه با تصمیم واقعی بشریت
    که در اینجا توسط علم،
  • 28:46 - 28:48
    اختراع، توسط شرکتها ایجاد میشود.
  • 28:48 - 28:52
    یا خیلی چیزهای دیگر
    غیر از رهبران سیاسی،
  • 28:52 - 28:55
    و واقعاً برای رهبران خیلی سخت است
    تا کار زیادی بکنند،
  • 28:55 - 28:57
    پس در واقع ما اینجا بیهوده نگرانیم.
  • 28:58 - 29:00
    یووال نوح حراری: خوب، اول باید
    تاکید کرد
  • 29:00 - 29:05
    که توانایی رهبران سیاسی برای کارهای
    خوب خیلی محدود است،
  • 29:05 - 29:08
    اما تواناییشان برای ضرر زدن نامحدود است.
  • 29:08 - 29:11
    یک نابرابری بنیادی اینجا وجود دارد.
  • 29:11 - 29:15
    میتوانی دکمهای را فشار دهی
    و همه را منفجر کنی
  • 29:15 - 29:16
    تو این توان را داری.
  • 29:16 - 29:20
    اما اگر بخواهی، مثلا،
    نابرابری را کاهش دهی،
  • 29:20 - 29:22
    خیلی خیلی سخت است.
  • 29:22 - 29:23
    اما برای شروع یک جنگ،
  • 29:23 - 29:25
    میتوانی بسادگی انجام دهی.
  • 29:25 - 29:29
    پس یک عدم توازن درونی در ساختار
    سیاسی امروزی وجود دارد
  • 29:29 - 29:30
    که خیلی ناراحت کننده است.
  • 29:30 - 29:35
    وقتی نمیتوانی کارهای خوب زیادی انجام دهی
    اما میتوانی کلی ضرر برسانی.
  • 29:35 - 29:39
    و این باعث میشود که ساختار سیاسی
    همچنان یک مسئله خیلی بزرگ باشد.
  • 29:40 - 29:42
    کریس اندرسن: اگر به آنچه
    امروز اتفاق میافتد توجه کنی،
  • 29:42 - 29:44
    و کلاه تاریخ شناسیات را به سر کنی،
  • 29:44 - 29:47
    آیا به گذشته تاریخ و لحظاتی که
    اوضاع مناسب بود نگاه میکنی
  • 29:47 - 29:53
    وقتی که یک رهبر تنها واقعاً دنیا
    یا کشورش را به عقب برگرداند؟
  • 29:53 - 29:56
    یووال نوح حراری: چند مثالی
    از این وجود دارد،
  • 29:56 - 29:59
    اما باید تاکید کنم، هیچوقت یک
    رهبر به تنهایی نبوده.
  • 29:59 - 30:01
    منظورم اینکه، کسی او را آنجا گذاشته،
  • 30:01 - 30:04
    و کسی اجازه داده تا بودنش را ادامه دهد.
  • 30:04 - 30:08
    پس واقعاً هیچوقت فقط تقصیر
    یک نفر تنها نیست.
  • 30:08 - 30:12
    کلی آدم پشت هرکدام از اینهاست.
  • 30:13 - 30:16
    کریس اندرسن: میتونیم میکرفن را اینجا
    داشته باشیم، لطفا، به اندرو؟
  • 30:19 - 30:23
    اندرو سولومون: کلی از جهانی شدن
    در برابر ملیگرایی صحبت کردید،
  • 30:23 - 30:24
    اما به نظر من، به صورتی افزایشی
  • 30:24 - 30:27
    اوضاع جهان در دست
    گروههای هویتی است.
  • 30:27 - 30:29
    اگر به آدمهایی در درون آمریکا نگاه کنیم
  • 30:29 - 30:31
    که توسط داعش به خدمت گرفته شدند.
  • 30:31 - 30:33
    اگر به گروههای
    تشکیل شده دیگر توجه کنیم
  • 30:33 - 30:35
    که اگرچه از روابط ملی خارج هستند
  • 30:35 - 30:37
    اما همچنان نماینده حکومتهای مشخصی هستند.
  • 30:37 - 30:40
    چگونه اینها در این ساختار
    ترکیب میشوند،
  • 30:40 - 30:43
    و چگونه هویتهای متنوع در آن
  • 30:43 - 30:46
    زیر یک رهبری ملی یا جهانی
    یکپارچه میشوند؟
  • 30:47 - 30:51
    یووال نوح حراری: خوب، مشکلِ این
    هویتهای متنوع
  • 30:51 - 30:53
    مشکلِ خودِ ملیگرایی هم هست.
  • 30:53 - 30:58
    ملیگرایی به یک هویت منفرد یکپارچه،
  • 30:58 - 31:02
    و منحصر، یا دست کم
    نسخههای افراطیتر ملیگرایی
  • 31:02 - 31:05
    به یک وفاداری انحصاری
    به یک هویت منفرد معتقد هستند.
  • 31:05 - 31:08
    و بنابراین، ملیگرایی مشکلات زیادی
  • 31:08 - 31:11
    با مردمی که میخواهند هویتهایشان را
  • 31:11 - 31:13
    میان گروههای مختلف تقسیم کنند
    داشته.
  • 31:13 - 31:18
    پس این تنها یک مشکل،
    برای نسخه جهانی نیست.
  • 31:19 - 31:22
    و به نظر من، مجدداً، تاریخ نشان میدهد
  • 31:22 - 31:29
    که لزوماً نباید
    به این شکل انحصاری فکر کنید.
  • 31:29 - 31:32
    اگر فکر کنید که تنها یک هویت مفرد
    برای یک شخص وجود دارد،
  • 31:32 - 31:37
    «من تنها X هستم، همین، نمیتوانم
    چند چیز باشم، فقط میتوانم این باشم،»
  • 31:37 - 31:39
    این شروع مشکل است.
  • 31:39 - 31:42
    شما ادیانی را دارید، ملتهایی را دارید
  • 31:42 - 31:45
    که بعضی وقتها
    خواستار وفاداری انحصاری هستند.
  • 31:45 - 31:47
    اما این تنها انتخاب نیست.
  • 31:47 - 31:49
    ادیان و ملتهای زیادی هستند
  • 31:49 - 31:53
    که به شما اجازه میدهند تا همزمان
    هویتهای متنوعی داشته باشید.
  • 31:53 - 31:58
    کریس اندرسن: اما یک توضیح از
    اتفاقی که سال پیش افتاد
  • 31:59 - 32:02
    این بود که گروهی از مردم، به عبارتی،
  • 32:02 - 32:06
    از برگزیدگان روشنفکر بیزار شدند،
    و خواستار شرایط بهتری شدند،
  • 32:06 - 32:10
    با نگرانی از هویتهای خیلی، خیلی
    زیاد و احساس آنها،
  • 32:10 - 32:14
    «پس هویت من چه؟»
    من را کاملا از یاد بردهاند.
  • 32:14 - 32:17
    و در ضمن، فکر میکردم که
    من در اکثریت بودم؟
  • 32:17 - 32:20
    و این در واقع خشم زیادی
    را شعلهور کرد.
  • 32:21 - 32:24
    یووال نوح حراری: بله، هویت همیشه
    مشکل ساز است،
  • 32:24 - 32:28
    چون هویت همیشه مبتنی بر داستانهای
    خیالی است
  • 32:28 - 32:31
    که دیر یا زود با واقعیت مواجه میشود.
  • 32:32 - 32:33
    تقریباً همه هویتها،
  • 32:33 - 32:37
    منظورم فراتر از سطح جوامع ابتدایی
  • 32:37 - 32:38
    چند ده نفره،
  • 32:38 - 32:40
    بر پایه یک داستان خیالی هستند.
  • 32:40 - 32:42
    اینها حقیقت نیستند.
  • 32:42 - 32:43
    اینها واقعیت نیستند.
  • 32:43 - 32:46
    این تنها داستانی است که مردم ساختهاند
    و به یکدیگر میگویند
  • 32:46 - 32:48
    و باورش میکنند.
  • 32:48 - 32:53
    و بنابراین تمامی هویتها بسیار ناپایدارند.
  • 32:53 - 32:56
    آنها واقعیتهای بیولوژیک نیستند.
  • 32:56 - 32:58
    برای مثال بعضی وقتها ملیگراها،
  • 32:58 - 33:01
    فکر میکنند که ملت یک وجود بیولوژیکی است.
  • 33:01 - 33:04
    از ترکیب خاک و خون ساخته شده،
  • 33:04 - 33:06
    که یک ملت را میسازد.
  • 33:06 - 33:09
    اما این تنها یک افسانه است.
  • 33:09 - 33:12
    کریس اندرسن: خاک و خون
    چیز چسبناکی میشود.
  • 33:12 - 33:14
    ( خنده حضار )
  • 33:14 - 33:17
    یووال نوح حراری: اینطور است و ذهنت
    را هم درگیر میکند
  • 33:17 - 33:22
    وقتی خیلی فکر کنی که من ترکیبی از
    خاک و خونم.
  • 33:22 - 33:24
    اگر از دیدگاه زیست شناسی توجه کنی،
  • 33:24 - 33:28
    مشخصاً هیچکدام از کشورهایی
    که امروز وجود دارند
  • 33:28 - 33:30
    ۵٫۰۰۰ سال پیش وجود نداشتهاند.
  • 33:30 - 33:34
    هوموسپینها (انسانهای خردمند) مسلماً
    موجوداتی اجتماعی بودند.
  • 33:34 - 33:37
    اما برای میلیونها سال،
  • 33:37 - 33:41
    هوموسپینها و دیگر اجداد انساننمای ما
    در جوامع خیلی کوچک زندگی میکردند
  • 33:41 - 33:44
    متشکل از چند ده نفر.
  • 33:44 - 33:46
    همه همدیگر را میشناختند.
  • 33:46 - 33:49
    درحالیکه تصور جامعه
    در کشورهای پیشرفته
  • 33:49 - 33:52
    به شکلی است که من
    اصلاً این آدمها را نمیشناسم.
  • 33:52 - 33:55
    من از یک کشور
    نسبتا کوچک میآیم، اسرائیل،
  • 33:55 - 33:57
    و از هشت میلیون نفر اسرائیلی،
  • 33:57 - 33:59
    من بیشترشان را ندیدهام.
  • 33:59 - 34:02
    و هیچوقت هم نخواهم دید.
  • 34:02 - 34:04
    آنها اساساً اینجا وجود دارند.
  • 34:04 - 34:07
    کریس اندرسن: اما در مورد این هویت،
  • 34:07 - 34:13
    این گروهی که حس جداماندگی میکنند و
    شاید کارشان را هم از دست دادهاند،
  • 34:13 - 34:15
    منظورم در کتاب «انسان خدا»،
  • 34:15 - 34:18
    بیان شما از این گروه
    واقعاً این حس را میدهد،
  • 34:18 - 34:22
    که ممکن است خیلی افراد
    کارشان را از دست دهند
  • 34:22 - 34:26
    بخاطر فناوریهایی که به شکلی ایجاد میکنیم
    و ممکن است نتیجهاش
  • 34:26 - 34:30
    تعداد خیلی زیادی -- فکر کنم اسمش را
    «طبقه بیهوده» گذاشتی --
  • 34:30 - 34:31
    طبقهای که به شکل سنتی،
  • 34:31 - 34:34
    از دیدگاه اقتصادی این مردم خاصیتی ندارند.
  • 34:34 - 34:35
    یووال نوح حراری: بله.
  • 34:35 - 34:38
    کریس اندرسن: چقدر این احتمال وجود دارد؟
  • 34:38 - 34:41
    آیا چیزی است که باید از آن بترسیم؟
  • 34:41 - 34:44
    آیا به شکلی قابل بررسی است؟
  • 34:44 - 34:46
    یووال نوح حراری: باید با دقت
    به آن توجه کنیم.
  • 34:46 - 34:49
    منظورم اینکه، هیچکسی واقعا نمیداند
    که بازار اشتغال
  • 34:49 - 34:51
    در ۲۰۴۰، ۲۰۵۰ چگونه خواهد بود.
  • 34:51 - 34:53
    احتمال دارد شغلهای زیادی
    پیدا شوند.
  • 34:53 - 34:55
    اما قطعی نیست.
  • 34:55 - 34:57
    و حتی اگر شغلهای جدید هم ایجاد شوند،
  • 34:58 - 34:59
    لزوما ساده نخواهد بود
  • 35:00 - 35:03
    تا یک راننده کامیون ۵۰ ساله بیکار
  • 35:03 - 35:06
    که به خاطر خودروهای خودران بیکار شده،
  • 35:06 - 35:09
    برای یک راننده کامیون بیکار
    ساده نخواهد بود
  • 35:09 - 35:14
    تا خود را به شکل یک طراح
    دنیاهای مجازی مجدداً خلق کند.
  • 35:14 - 35:18
    در گذشته، اگر به مسیر انقلاب صنعتی
    توجه کنید،
  • 35:18 - 35:22
    وقتی که ماشینها انسانها را در
    برخی از کارها جایگزین کردند،
  • 35:22 - 35:27
    معمولاً شروعش از کارهای با مهارت کم
  • 35:27 - 35:29
    در فعالیتهای جدید اقتصادی بود.
  • 35:29 - 35:33
    پس دیگر نیازی به کارگران بیشتر
    در کشاورزی نداشتیم،
  • 35:33 - 35:38
    پس مردم به کارهای صنعتی
    کم مهارت انتقال یافتند،
  • 35:38 - 35:41
    و وقتی این کارها هم
    با ماشینهای بیشتر و بیشتر گرفته شد،
  • 35:41 - 35:45
    مردم به کارهای خدماتی
    کم مهارت انتقال یافتند.
  • 35:45 - 35:48
    حالا، وقتی میگویند کارهای جدیدی
    در آینده ایجاد خواهد شد،
  • 35:48 - 35:51
    و انسانها بهتر از هوش مصنوعی
    عمل میکنند،
  • 35:51 - 35:53
    که انسانها بهتر از رباتها عمل میکنند،
  • 35:53 - 35:55
    معمولا در مورد کارهای
    پر مهارت صحبت میکنند،
  • 35:55 - 35:59
    مانند مهندسین نرمافزاری که
    دنیای مجازی را خلق میکنند.
  • 35:59 - 36:04
    من حالا نمیدانم که چطور یک
    صندوقدار بیکار شده از والمارت
  • 36:04 - 36:09
    خودش را در ۵۰ سالگی برای طراحی
    دنیاهای مجازی آماده میکند،
  • 36:09 - 36:11
    و مسلما برایم معلوم نیست
  • 36:11 - 36:14
    چگونه میلیونها
    کارگر نساجی بیکار بنگلادشی
  • 36:14 - 36:16
    این کار را خواهند کرد.
  • 36:16 - 36:18
    منظورم اینکه،
    اگر بخواهند انجامش دهند،
  • 36:18 - 36:21
    باید آموزش بنگلادشیها را امروز شروع کنیم،
  • 36:21 - 36:23
    تا چطور طراحی نرمافزار کنند،
  • 36:23 - 36:24
    و ما این کار را نمیکنیم.
  • 36:24 - 36:26
    پس آنها ۲۰ سال دیگر چه خواهند کرد؟
  • 36:26 - 36:30
    کریس اندرسن: به نظر میرسد که واقعا
    سوالی را مطرح کردی
  • 36:30 - 36:34
    که در چند ماه گذشته بیشتر
    و بیشتر اذیتم میکند.
  • 36:35 - 36:37
    این سوال سختی برای پرسیدن
    در جمع است،
  • 36:37 - 36:41
    اما اگر یک ذهن، توان پاسخ به آن را
    داشته باشد، مال تو است،
  • 36:41 - 36:42
    پس از شما میپرسم:
  • 36:42 - 36:44
    هدف از انسانیت چیست؟
  • 36:45 - 36:47
    یووال نوح حراری: آنقدری که میدانیم،
    هدفی ندارد.
  • 36:47 - 36:49
    ( خنده حضار )
  • 36:49 - 36:54
    منظورم اینکه، یک نمایش بزرگ کیهانی،
    یک نقشه کیهانی وجود ندارد،
  • 36:54 - 36:57
    تا در آن نقشی بازی کنیم.
  • 36:57 - 37:00
    و ما باید خودمان نقش خود را پیدا کنیم
  • 37:00 - 37:03
    و بعد آن را با تمام توان بازی کنیم.
  • 37:03 - 37:08
    این داستان تمام ادیان و ایدئولوژیها
    و غیره بوده است،
  • 37:08 - 37:12
    اما به عنوان یک دانشمند، بهترین چیزی
    که میتوانم بگویم اینست که درست نیست.
  • 37:12 - 37:17
    یک نمایش جهانی با نقشی برای
    هوموسپینها وجود ندارد.
  • 37:17 - 37:19
    پس --
  • 37:19 - 37:21
    کریس اندرسن: میخواهم شما را برای یک
    دقیقه نگه دارم،
  • 37:22 - 37:23
    با نکتهای از کتاب خودت،
  • 37:23 - 37:24
    چون در «انسان خدا»،
  • 37:24 - 37:29
    شما واقعا شرح منسجم و قابل درکی
  • 37:29 - 37:31
    از علم، ادراک،
  • 37:31 - 37:34
    و توانایی منحصر به فرد انسان میدهی.
  • 37:34 - 37:37
    عنوان میکنید که با هوش متفاوت است،
  • 37:37 - 37:39
    هوشی که ما در ماشینها بوجود میآوریم،
  • 37:39 - 37:43
    و در واقع بسیار معما گونه است.
  • 37:43 - 37:46
    چطور مطمئنی که هدفی وجود ندارد
  • 37:46 - 37:50
    وقتی که حتی نمیفهمیم
    این چیز علمی واقعا چیست؟
  • 37:50 - 37:53
    منظورم اینکه، از دیدگاه خودت
    احتمالی وجود ندارد
  • 37:53 - 37:57
    که منظور از انسان
    ادراک کننده جهان باشد،
  • 37:57 - 38:01
    تا مرکزیت لذت و عشق و شادی
    و امید باشد؟
  • 38:01 - 38:04
    و شاید بتوانیم ماشینهایی بسازیم که
    واقعا بتواند کمک به تقویت آن کند.
  • 38:04 - 38:07
    حتی اگر نخواهند خودشان دانشمند شوند؟
  • 38:07 - 38:08
    آیا این دیوانگی است؟
  • 38:08 - 38:11
    موقع خواندن کتابت،
    دیدم که خیلی به آن امید دارم.
  • 38:11 - 38:15
    یووال نوح حراری: خوب، مسلما
    امروزه جالبترین پرسش در علم
  • 38:15 - 38:18
    در مورد ادراک و ذهن است.
  • 38:18 - 38:20
    ما در فهمیدن مغز و هوش
  • 38:20 - 38:22
    بهتر و بهتر میشویم.
  • 38:22 - 38:23
    اما،
  • 38:23 - 38:27
    در درک ذهن و ادراک،
    خیلی بهتر نشدهایم.
  • 38:27 - 38:31
    مردم عموماً هوش و ادراک را
    اشتباه میگیرند،
  • 38:31 - 38:33
    خصوصاً در جاهایی مثل
    سیلیکونولی،
  • 38:33 - 38:37
    که قابل درک است،
    چون در انسان، اینها با هم هستند.
  • 38:37 - 38:40
    منظورم اینکه، هوش اساساً
    توانایی حل مسائل است.
  • 38:40 - 38:43
    ادراک توانایی احساس چیزهاست،
  • 38:43 - 38:48
    حسکردن لذت و ناراحتی
    بیحوصلگی و رنج و این چیزها.
  • 38:48 - 38:52
    هوموسپینها و دیگر پستانداران هم همینطور
    -- تنها انسانها اینطور نیستند --
  • 38:52 - 38:55
    در تمامی پستانداران و پرندگان
    و بعضی حیوانات دیگر،
  • 38:55 - 38:58
    هوش و ادراک با هم همراهند.
  • 38:58 - 39:01
    ما اغلب مشکلات را با حس کردن
    چیزها حل میکنیم.
  • 39:01 - 39:03
    پس اینها را قاطی میکنیم.
  • 39:03 - 39:04
    اما اینها فرق میکنند.
  • 39:04 - 39:07
    اتفاقی که در جاهایی مثل سیلیکونولی
    در حال افتادن است
  • 39:07 - 39:11
    اینست که ما در حال خلق
    هوش مصنوعی هستیم
  • 39:11 - 39:13
    اما نه ادراک مصنوعی.
  • 39:13 - 39:16
    پیشرفتهای حیرتانگیزی در هوش رایانه
  • 39:16 - 39:18
    در ۵۰ سال اخیر صورت گرفته،
  • 39:18 - 39:22
    و پیشرفت در ادراک رایانه دقیقاً صفر بوده،
  • 39:22 - 39:26
    و هیچ نشانهای از اینکه رایانهها
    دارای درک میشوند
  • 39:26 - 39:28
    به این زودی وجود ندارد.
  • 39:28 - 39:34
    قبل از هرچیز، اینکه نقشی
    کیهانی برای ادراک وجود دارد،
  • 39:34 - 39:36
    این تنها مختص هوموسپینها نیست.
  • 39:36 - 39:38
    گاوها هم ادراک دارند، خوکها ادراک دارند،
  • 39:38 - 39:41
    شامپانزهها ادراک دارند،
    مرغها ادراک دارند،
  • 39:41 - 39:45
    اگر در این مسیر وارد شویم، ابتدا باید
    افقمان را گستردهتر کنیم.
  • 39:45 - 39:50
    و بهروشنی بیاد آوریم که تنها موجود
    دارای ادراک روی زمین نیستیم،
  • 39:50 - 39:52
    و وقتی در مورد ادراک صحبت میکنیم --
  • 39:52 - 39:55
    وقتی در باره هوش صحبت میکنیم،
    دلیل خوبی وجود دارد که فکر کنیم
  • 39:55 - 39:58
    ما هوشمندترین موجودات هستیم.
  • 39:58 - 40:01
    اما وقتی در مورد ادراک است،
  • 40:01 - 40:04
    گفتن اینکه انسانها ادراک بیشتری از
    نهنگها دارند،
  • 40:04 - 40:08
    یا ادراک بیشتری از بابونها دارند
    یا ادراک بیشتری از گربهها دارند،
  • 40:08 - 40:11
    دلیلی برای آن نمیبینم.
  • 40:11 - 40:14
    پس اولین قدم این است که،
    در این جهت حرکت کن، گسترده شو.
  • 40:14 - 40:18
    و بعد دومین سوال
    از اینکه چرا هست،
  • 40:18 - 40:20
    معکوسش میکنم
  • 40:20 - 40:24
    و میگویم فکر نمیکنم که ادراک
    برای چیزی است.
  • 40:24 - 40:29
    فکر میکنم ما نیازی به پیدا کردن
    نقشمان در جهان نداریم.
  • 40:29 - 40:34
    مهمترین موضوع آزاد کردن خود
    از رنج است.
  • 40:34 - 40:37
    آنچه مشخصه موجودات دارای ادراک
  • 40:37 - 40:40
    در مقابل رباتها، سنگها،
  • 40:40 - 40:41
    هرچیز دیگر است،
  • 40:41 - 40:45
    این است که موجودات با ادراک رنج میبرند
    میتوانند رنج بکشند،
  • 40:45 - 40:48
    و چیزی که باید بر آن تمرکز کنند
  • 40:48 - 40:52
    پیدا کردن جایگاهشان در
    یک نمایش مرموز کیهانی نیست.
  • 40:52 - 40:56
    باید بر درک این تمرکز کنند که
    رنج چیست،
  • 40:56 - 40:59
    چه چیزی آن را ایجاد میکند و چطور
    میشود از آن رها شد.
  • 40:59 - 41:03
    کریس اندرسن: میدانم که این موضوع
    بزرگی برایت است، که با فصاحت گفتی.
  • 41:03 - 41:06
    ما با کولاکی از سوالات از حضار
    در اینجا مواجهیم،
  • 41:07 - 41:08
    و احتمالا از فیسبوک هم.
  • 41:08 - 41:10
    و همینطور برخی نظرات.
  • 41:10 - 41:12
    پس سریعا برویم.
  • 41:12 - 41:13
    یکی همینجاست.
  • 41:15 - 41:18
    اگر میکرفن میخواهی
    دستهایت رو پشتت بگیر،
  • 41:18 - 41:19
    و اون را بهت میدهیم.
  • 41:19 - 41:22
    سوال: در کارهایتان، خیلی از داستان
    های خیالی میگویید
  • 41:22 - 41:24
    که ما آن را حقیقت میدانیم،
  • 41:24 - 41:26
    و برمبنای آن زندگی میکنیم.
  • 41:26 - 41:28
    به عنوان یک فرد، دانستن آن،
  • 41:28 - 41:32
    چه تاثیری بر داستانی که شما
    برای زندگی انتخاب کردهاید میگذارد،
  • 41:32 - 41:36
    و آیا شما آنها را با حقیقت اشتباه
    میگیرید، مثل همه ما؟
  • 41:36 - 41:38
    یووال نوح حراری: سعی میکنم که نکنم.
  • 41:38 - 41:40
    منظورم اینه که، برای من،
    مهمترین سوال،
  • 41:40 - 41:43
    هم به عنوان یک دانشمند و هم
    یک فرد،
  • 41:43 - 41:47
    این است که چطور تفاوت واقعیت
    و خیال را بیان کنم،
  • 41:47 - 41:49
    چون واقعیت آنجاست.
  • 41:49 - 41:51
    نمیگویم که همه چیز خیالی است.
  • 41:51 - 41:54
    برای انسانها بیان تفاوت
  • 41:54 - 41:56
    میان خیال و واقعیت خیلی سخت است،
  • 41:56 - 42:01
    و با پیشرفت تاریخ
    بیشتر و بیشتر سخت میشود،
  • 42:01 - 42:04
    چون خیالاتی را که ما خلق کردهایم --
  • 42:04 - 42:07
    کشورها و خدا و پول و شرکتها --
  • 42:07 - 42:08
    حالا جهان را هدایت میکنند.
  • 42:08 - 42:10
    پس حتی فکر کردن به اینکه،
  • 42:10 - 42:13
    «آه، اینها همه چیزهای خیالیاند که
    ما ساختهایم»،
  • 42:13 - 42:14
    بسیار مشکل است.
  • 42:14 - 42:16
    اما واقعیت آنجاست.
  • 42:17 - 42:19
    برای من بهترین ...
  • 42:19 - 42:21
    آزمایشهای متعددی
  • 42:21 - 42:24
    برای بیان اختلاف میان
    خیال و واقعیت وجود دارد.
  • 42:24 - 42:27
    سادهترین آن، بهترینی که سریعاً
    میتوانم بگویم،
  • 42:27 - 42:29
    آزمایش رنج است.
  • 42:29 - 42:31
    اگر بتواند رنج بکشد، واقعی است.
  • 42:31 - 42:33
    اگر نتواند رنج بکشد، واقعی نیست.
  • 42:33 - 42:34
    یک کشور نمیتواند رنج بکشد.
  • 42:34 - 42:36
    این کاملا مشخص است.
  • 42:36 - 42:38
    حتی اگر جنگی را ببازد،
  • 42:38 - 42:42
    میگوییم، «آلمان از شکست در جنگ
    جهانی اول رنج کشید»،
  • 42:42 - 42:43
    این یک استعاره است.
  • 42:43 - 42:46
    آلمان نمیتواند رنج بکشد.
    آلمان ذهنی ندارد.
  • 42:46 - 42:47
    آلمان ادراکی ندارد.
  • 42:47 - 42:51
    آلمانیها میتوانند رنج بکشند، بله،
    اما آلمان نمیتواند.
  • 42:51 - 42:54
    به همین صورت، وقتی یک بانک
    ورشکست میشود.
  • 42:54 - 42:56
    این بانک رنج نمیکشد.
  • 42:56 - 42:59
    وقتی که دلار ارزشش را از دست میدهد،
    دلار رنج نمیکشد.
  • 42:59 - 43:02
    آدمها میتوانند رنج بکشند، حیوانات
    میتوانند رنج بکشند.
  • 43:02 - 43:03
    این واقعی است.
  • 43:03 - 43:08
    پس تکرار میکنم، اگر حقیقتاً
    میخواهید که واقعیت را دریابید،
  • 43:08 - 43:09
    من از درب رنج وارد میشوم.
  • 43:09 - 43:12
    اگر واقعا بتوانی بفهمی که رنج چیست،
  • 43:12 - 43:14
    این به شما کلیدِ
  • 43:14 - 43:17
    درک واقعیت را هم میدهد.
  • 43:17 - 43:20
    کریس اندرسن: یک سوال از فیسبوک داریم
    که به این مربوط است،
  • 43:20 - 43:23
    از کسی آن طرف دنیا به زبانی که
    نمیتوانم بخوانم.
  • 43:23 - 43:25
    یووال نوح حراری: آه، این عبری است.
    کریس اندرسن: عبری. خودشه.
  • 43:25 - 43:26
    (خنده حضار )
  • 43:26 - 43:27
    میتوانی اسمش را بخوانی؟
  • 43:27 - 43:29
    یووال نوح حراری: اُر لاترباخ گورن.
  • 43:29 - 43:31
    کریس اندرسن: خوب، ممنون از سوالی که نوشتی.
  • 43:31 - 43:35
    سوال اینه: «آیا دوران پسا-حقیقت
    واقعاً دوران نوینی است،
  • 43:35 - 43:40
    یا تنها جهشی یا لحظهای دیگر در
    حرکتی پایان ناپذیر است؟
  • 43:41 - 43:44
    یووال نوح حراری: من به شخصه
    این نظریه پسا-حقیقت را درک نمیکنم.
  • 43:44 - 43:47
    اولین واکنش من به عنوان یک مورخ این است:
  • 43:47 - 43:51
    اگر دوران پسا-حقیقت این است،
    پس خود دوران حقیقت کِی بوده؟
  • 43:51 - 43:52
    کریس اندرسن: درسته.
  • 43:52 - 43:53
    ( خنده حضار )
  • 43:53 - 43:58
    یووال نوح حراری: دهه ۱۹۸۰، دهه ۱۹۵۰،
    قرون وسطی؟
  • 43:58 - 44:03
    منظورم اینه که، ما همیشه در دورانی از
    به نوعی پسا-حقیقت زندگی کردهایم.
  • 44:03 - 44:05
    کریس اندرسن: من اینجا نگهت میدارم.
  • 44:05 - 44:08
    چون فکر میکنم آنچه مردم میگویند
  • 44:08 - 44:15
    این است که دنیایی بوده که شما
    عرضه کنندهای رسانهای کمتری داشتی،
  • 44:15 - 44:19
    که در آن سنتهایی بوده،
    که واقعیت چیزها باید بررسی میشدند.
  • 44:19 - 44:23
    که با ساختار آن سازمانها ترکیب شده بود
  • 44:23 - 44:25
    که حقیقت مهم است.
  • 44:25 - 44:26
    پس اگر به واقعیت اعتقاد دارید،
  • 44:27 - 44:29
    پس چیزی که مینویسی اطلاعات است.
  • 44:29 - 44:33
    اعتقادی وجود داشت که اطلاعات باید
    به شکلی واقعی به واقعیت مرتبط باشد،
  • 44:33 - 44:36
    و اگر یک تیتر خبر مینوشتی،
    موضوعی و تلاشی کاملا جدی بود
  • 44:36 - 44:38
    برای انعکاس چیزی که
    واقعاً اتفاق افتاده بود.
  • 44:38 - 44:40
    و معلوم نبود مردم به درستی انجامش دهند.
  • 44:40 - 44:42
    اما فکر میکنم نگرانی امروزه این است که
  • 44:42 - 44:45
    که یک فناوری را در اختیار داری که
    بینهایت قدرتمند است
  • 44:45 - 44:48
    که، حداقل برای مدتی،
    همه چیز را خیلی بزرگ کرده
  • 44:48 - 44:51
    بدون توجه به اینکه
    آیا ربطی به واقعیت دارد.
  • 44:51 - 44:54
    تنها مهم این است که چقدر کلیک شده
    و مورد توجه است،
  • 44:54 - 44:56
    و این مسلما سمی است.
  • 44:56 - 44:58
    این یک نگرانی موجه است، اینطور نیست؟
  • 44:58 - 45:02
    یووال نوح حراری: بله هست. منظورم اینه که،
    فناوری تغییر میکند،
  • 45:02 - 45:06
    و اکنون ساده تر است تا حقیقت یا خیال
    و دروغ هر دو را انتشار دهیم.
  • 45:06 - 45:08
    در هر دو جهت است.
  • 45:08 - 45:13
    گرچه، از قبل خیلی سادهتر است
    تا حقیقت را نشر دهیم.
  • 45:13 - 45:16
    اما فکر نمیکنم اساساً چیز جدیدی
  • 45:16 - 45:21
    در نشر اوهام و اشتباهات وجود داشته باشد.
  • 45:21 - 45:25
    هیچ چیزی نیست که -- نمیدانم --
    جوزف گوبلز (وزیر حزب نازی)
  • 45:25 - 45:31
    در باره این دیدگاه اخبار دروغین
    و پسا-حقیقت نمیدانست.
  • 45:31 - 45:34
    مشهور است که گفته اگر یک دروغ را
    به اندازه کافی تکرار کنی،
  • 45:34 - 45:36
    مردم فکر میکنند که واقعیت است،
  • 45:36 - 45:39
    و هرچه دروغ بزرگتر باشد، بهتر،
  • 45:39 - 45:45
    چون مردم حتی فکر نمیکنند که چیزی به
    این بزرگی میتواند دروغ باشد.
  • 45:45 - 45:50
    به نظر من این اخبار دروغین
    برای هزاران سال با ما بوده.
  • 45:50 - 45:52
    تنها به انجیل فکر کن.
  • 45:52 - 45:54
    ( خنده حضار )
  • 45:54 - 45:55
    کریس اندرسن: اما نگرانی وجود دارد
  • 45:55 - 45:59
    که اخبار دروغینی که همراهی کننده
    با رژیمهای ظالم باشد،
  • 45:59 - 46:02
    و وقتی گسترش این اخبار دروغین را میبینی
  • 46:02 - 46:07
    مثل قناری در معدن ذغال سنگ است که
    میگوید شاید دوران سیاهی در راه است.
  • 46:08 - 46:15
    یووال نوح حراری: بله، استفادهی جهانی
    از اخبار دروغین نشانه بدی است.
  • 46:16 - 46:20
    اما نمیگویم که بد نیست، میگویم که
    چیز تازهای نیست.
  • 46:21 - 46:24
    کریس اندرسن: این سوال در فیسبوک
    خیلی مورد توجه است
  • 46:24 - 46:28
    در باره حکومت جهانی در برابر
    ملی گرایی.
  • 46:29 - 46:31
    سوالی از فیل دنیس:
  • 46:31 - 46:34
    «چطور میتوان آدمها یا دولتها را
    وادار به چشم پوشی از قدرت کرد؟
  • 46:34 - 46:38
    آیا این -- آیا این --
    در واقع متن خیلی زیاد است
  • 46:38 - 46:40
    نمیتوانم همه سوال را بخوانم.
  • 46:40 - 46:41
    اما آیا این لازم است؟
  • 46:41 - 46:44
    آیا برای رسیدن به آن، جنگ لازم است؟
  • 46:44 - 46:48
    فیل ببخش -- من سوالت را لت و پار کردم
    اما تفصیر متن که اینجاست.
  • 46:48 - 46:50
    یووال نوح حراری: امکانی که بعضیها
    در موردش صحبت میکنند
  • 46:50 - 46:55
    این است که تنها یک فاجعه
    میتواند انسانیت را تکان دهد
  • 46:55 - 47:00
    و همین فاجعه میتوند راه رسیدن به یک
    ساختار واقعی حکومت جهانی را باز کند،
  • 47:00 - 47:04
    و میگویند که قبل از وقوع فاجعه
    باز شدن راه ممکن نیست،
  • 47:04 - 47:07
    اما باید شروع به پایه گزاری آن کرد
  • 47:07 - 47:09
    تا وقتی که زمان فاجعه رسید،
  • 47:09 - 47:12
    بتوانیم سریعاً عمل کنیم.
  • 47:12 - 47:15
    اما مردم هنوز
    انگیزهای برای این کارها
  • 47:15 - 47:18
    قبل از وقوع فاجعه ندارند.
  • 47:18 - 47:21
    موضوع دیگری که باید تاکید کنم اینه که
  • 47:21 - 47:25
    هر کسی که واقعاً به حکومت جهانی
    علاقه مند است
  • 47:25 - 47:28
    باید این را همیشه خیلی، خیلی شفاف کند
  • 47:28 - 47:35
    که این جایگزینی برای هویتها و جوامع محلی
    نیست و آنها را از بین نمیبرد،
  • 47:35 - 47:38
    و هر دو باید با هم بشکل --
  • 47:38 - 47:41
    باید جزوی از یک بسته واحد باشد.
  • 47:41 - 47:44
    کریس اندرسن: دوست دارم
    در این مورد بیشتر بدانم،
  • 47:44 - 47:47
    چون عبارت «حکومت جهانی»
  • 47:47 - 47:52
    تقریبا معادل تجسم شیطان
    در ذهنیت خیلی از آدمهای
  • 47:52 - 47:53
    راست افراطی الان است.
  • 47:53 - 47:56
    به نظر ترسناک، دور از دسترس،
    بعید و نا امید کننده میرسد،
  • 47:56 - 48:00
    و خیلی جهانی است،
    حکومت جهانی -- نه، برو پی کارت!
  • 48:00 - 48:04
    و خیلیها هم انتخابات را مثل خاری
    در چشم میدانند
  • 48:04 - 48:06
    تا کسانی را که به آن باور دارند
    نا امید کند.
  • 48:06 - 48:09
    پس چطور این داستان را تغییر دهیم
  • 48:09 - 48:12
    تا اینقدر هم ترسناک و دور از دسترس
    به نظر نرسد؟
  • 48:12 - 48:15
    باید بیشتر بر روی این دیدگاه تطابق
  • 48:15 - 48:18
    با هویتهای محلی، جوامع محلی کار کرد.
  • 48:18 - 48:21
    یووال نوح حراری: خوب، فکر میکنم باید
  • 48:21 - 48:23
    با واقعیتهای زیستیِ
  • 48:23 - 48:25
    هوموسپینها شروع کنیم.
  • 48:26 - 48:30
    و زیستشناسیْ دو چیز را در مورد
    هوموسپینها به ما میگوید
  • 48:30 - 48:32
    که به این مسئله خیلی مربوط است:
  • 48:32 - 48:35
    اول از همه، که ما کاملاً وابسته به
  • 48:35 - 48:38
    ساختار محیط زیست اطرافمان هستیم،
  • 48:38 - 48:41
    و اینکه ما امروز در باره یک
    ساختار جهانی صحبت میکنیم.
  • 48:41 - 48:42
    گریزی از آن وجود ندارد.
  • 48:42 - 48:46
    و در همان زمان، زیستشناسی
    در باره هوموسپینها میگوید
  • 48:46 - 48:48
    که ما حیواناتی اجتماعی هستیم،
  • 48:48 - 48:53
    اما اجتماعی در سطحی
    خیلی، خیلی محلی.
  • 48:53 - 48:57
    این یک حقیقت ساده انسانی است
  • 48:57 - 49:01
    که نمیتوانیم ارتباط صمیمانه
  • 49:01 - 49:05
    با بیشتر از حدود ۱۵۰ نفر داشته باشیم.
  • 49:07 - 49:10
    اندازه یک گروه طبیعی،
  • 49:10 - 49:13
    جامعه طبیعی هوموسپینها،
  • 49:13 - 49:16
    بیشتر از ۱۵۰ نفر نبوده،
  • 49:16 - 49:23
    و هرچیزی بیش از آن واقعاً بر پایه
    داستانهای خیالی
  • 49:23 - 49:25
    و سازمانهای بزرگ است،
  • 49:25 - 49:29
    و به نظرم میتوانیم راهی را،
  • 49:29 - 49:33
    مجددا با توجه به درک زیستشناسی
    نوعمان پیدا کنیم،
  • 49:33 - 49:36
    که این دو را به هم متصل کند
  • 49:36 - 49:39
    و تا بفهمیم که امروز در قرن ۲۱،
  • 49:39 - 49:44
    به هر دو نیاز داریم، سطح جهانی و
    جامعه محلی.
  • 49:44 - 49:46
    و حتی از این فراتر میروم
  • 49:46 - 49:50
    و میگویم که این با خود بدن شروع میشود.
  • 49:50 - 49:55
    احساساتی که مردم امروز از بیگانگی
    و تنهایی دارند
  • 49:55 - 49:58
    و اینکه جایگاهشان را در جهان
    پیدا نمیکنند،
  • 49:58 - 50:04
    فکر میکنم مسئله اصلی
    سرمایهداری جهانی نیست.
  • 50:04 - 50:07
    فکر میکنم مسئله اصلی این است که
    در صد سال اخیر،
  • 50:07 - 50:11
    مردم از هم جدا شدهاند،
  • 50:11 - 50:14
    خود را از بدنهایشان دور کردهاند.
  • 50:14 - 50:17
    از دید یک شکارچی یا حتی دهقان،
  • 50:17 - 50:21
    برای ادامه بقا باید دائماً در تماس
  • 50:21 - 50:24
    با بدن خود و حواست باشی،
  • 50:24 - 50:25
    در تمامی لحظات.
  • 50:25 - 50:27
    اگر به جنگل بروی تا قارچ پیدا کنی
  • 50:27 - 50:29
    و به آنچه میشنوی توجه نکنی،
  • 50:29 - 50:31
    به آنچه بو میکنی، به آنچه میچشی،
  • 50:31 - 50:32
    خواهی مرد.
  • 50:32 - 50:35
    پس باید بسیار مرتبط باشی.
  • 50:35 - 50:39
    در صد سال اخیر، مردم
    تواناییهای خود را در
  • 50:39 - 50:42
    ارتباط با بدنها و حواسشان
    از دست دادهاند،
  • 50:42 - 50:44
    که بشنوند، ببویند، حس کنند.
  • 50:44 - 50:47
    توجه بیشتر و بیشتر به نمایشگرهاست،
  • 50:47 - 50:49
    که در جاهای دیگر چه خبر است،
  • 50:49 - 50:50
    در زمانی دیگر.
  • 50:50 - 50:53
    به نظر من، این دلیل عمیق برای
  • 50:53 - 50:57
    احساس بیگانگی و تنهایی و این چیزهاست،
  • 50:57 - 50:59
    و بنابراین بخشی از راه حل
  • 50:59 - 51:03
    برگرداندن کلی ملیگرایی نیست،
  • 51:03 - 51:08
    بلکه ارتباط مجدد با بدنهایمان است،
  • 51:08 - 51:11
    و اگر مجدداً با بدنت مرتبط شوی،
  • 51:11 - 51:14
    در دنیا هم بیشتر حس بودن در خانه
    خواهی کرد.
  • 51:14 - 51:18
    کریس اندرسن: بسته به این اوضاع
    ممکن است همه به زودی به جنگلها برگردیم.
  • 51:18 - 51:20
    میخواهیم یک سوال دیگر
    از اینجا داشته باشیم
  • 51:20 - 51:22
    و یکی دیگر از فیسبوک.
  • 51:22 - 51:25
    آما ادی-داکو: من از غنا هستم،
    آفریقای غربی، و سوالم اینست:
  • 51:25 - 51:30
    میخواهم بدانم که دیدگاه حکومت جهانی را
    چطور ارائه و از آن دفاع میکنید
  • 51:30 - 51:31
    برای کشورهایی که در تاریخ
  • 51:32 - 51:35
    به خاطر تاثیرات جهانی شدن
    از حقوق خود محروم شدند،
  • 51:35 - 51:38
    و همینطور، اگر در باره حکومت جهانی
    صحبت میکنیم،
  • 51:38 - 51:41
    به نظرم میرسد که مشخصاً از
    یک دیدگاه کاملا غربی
  • 51:41 - 51:44
    از اینکه معنی «جهانی» واقعا
    چه شکلی است ایجاد شده.
  • 51:44 - 51:47
    پس ما چگونه این دیدگاه جهانی را
  • 51:47 - 51:50
    در برابر دیدگاه ملیگرایی مطلق
  • 51:50 - 51:53
    برای مردمان کشورهایی مثل غنا
    نیجر و توگو
  • 51:53 - 51:56
    و سایر کشورهای مشابه
    بیان و توجیه میکنیم؟
  • 51:56 - 52:03
    یووال نوح حراری: من با این شروع میکنم که
    تاریخ بینهایت بیانصاف است.
  • 52:03 - 52:06
    و ما باید این را درک کنیم.
  • 52:07 - 52:10
    خیلی از کشورهایی که بیش از همه
  • 52:10 - 52:13
    از ۲۰۰ سال جهانی سازی اخیر
  • 52:14 - 52:16
    و امپریالیسم و صنعتی شدن رنج کشیدهاند
  • 52:16 - 52:21
    دقیقاً همان کشورهایی هستند
    که احتمالا بیشترین رنج را هم
  • 52:21 - 52:24
    از موج بعدی خواهند کشید.
  • 52:25 - 52:29
    و ما باید خیلی خیلی
    در این مورد شفاف باشیم.
  • 52:29 - 52:33
    اگر یک حکومت جهانی نداشته باشیم،
  • 52:33 - 52:36
    و اگر از تغییرات آب و هوایی رنج بکشیم،
  • 52:36 - 52:38
    از اختلالات فناوری،
  • 52:38 - 52:42
    بدترین رنجها در آمریکا نخواهد بود.
  • 52:42 - 52:47
    بیشترین رنجها در غنا خواهد بود،
    در سودان، در سوریه،
  • 52:47 - 52:50
    در بنگلادش خواهد بود،
    در چنین محلهایی خواهد بود.
  • 52:50 - 52:56
    پس فکر می کنم این کشورها
    انگیزههای بیشتری
  • 52:56 - 53:00
    خواهند داشت تا کاری در برابر موج بعدی
    مشکلات انجام دهند،
  • 53:00 - 53:03
    چه زیست محیطی باشد
    یا مربوط به فناوری.
  • 53:03 - 53:06
    مجدداً، اگر به مشکلات فناوری فکر کنید،
  • 53:06 - 53:09
    اگر هوش مصنوعی، پرینترهای
    سهبعدی و رباتها
  • 53:10 - 53:13
    شغل میلیاردها نفر را از بین ببرند،
  • 53:13 - 53:15
    من خیلی کمتر نگران سوئدیها هستم
  • 53:16 - 53:19
    تا مردم غنا یا بنگلادش،
  • 53:20 - 53:24
    و بنا بر این،
    چون تاریخ خیلی ناعادلانه است
  • 53:25 - 53:29
    و نتایج یک فاجعه
  • 53:29 - 53:32
    میان همه یکسان توزیع نمیشود،
  • 53:32 - 53:36
    مثل معمول، ثروتمندان میتوانند
  • 53:36 - 53:39
    از بدترین نتایج تغییر آب و هوا فرار کنند
  • 53:40 - 53:42
    به گونهای که فقرا نخواهند توانست.
  • 53:43 - 53:47
    کریس اندرسن: و اینجا سوالی عالی از
    کمرون تیلور از فیسبوک داریم:
  • 53:47 - 53:49
    «در انتهای کتاب «انسانها»»،
  • 53:49 - 53:51
    عنوان کردهاید که ما باید بپرسیم،
  • 53:51 - 53:53
    «ما چه میخواهیم؟»
  • 53:53 - 53:56
    خوب، شما فکر میکنید
    که ما چه باید بخواهیم؟»
  • 53:56 - 54:00
    یووال نوح حراری: به نظر من ما باید بخواهیم
    تا بخواهیم که حقیقت را بدانیم،
  • 54:00 - 54:03
    تا واقعیت را بفهمیم.
  • 54:03 - 54:08
    ما بیشتر میخواهیم تا واقعیت
    را تغییر دهیم،
  • 54:08 - 54:12
    تا با خواستههایمان همخوان باشد،
    با آرزوهایمان،
  • 54:12 - 54:16
    و فکر میکنم که ما
    اول باید بخواهیم تا آن را بفهمیم.
  • 54:16 - 54:20
    اگر به مسیر دراز مدت تاریخ نگاه کنید،
  • 54:20 - 54:22
    آنچه میبینید این است که
    برای هزاران سال
  • 54:22 - 54:26
    ما انسانها هدایت جهان بیرونمان
    را در دست گرفتهایم
  • 54:26 - 54:29
    و میخواهیم تا آن را در تطابق با
    خواستههایمان شکل دهیم.
  • 54:29 - 54:32
    و هدایت دیگر حیوانات،
  • 54:32 - 54:34
    رودخانهها، جنگلها را هم
    در دست گرفتهایم،
  • 54:34 - 54:38
    و کاملاً تغییرشان دادهایم،
  • 54:38 - 54:41
    که باعث خرابیهای زیست محیطی شده
  • 54:41 - 54:44
    بدون آنکه ما را هم راضی کند.
  • 54:44 - 54:48
    پس قدم بعدی اینست که بازگردیم
    و به خود نگاه کنیم،
  • 54:48 - 54:53
    و بگوییم باشد، هدایت دنیای بیرون ما
  • 54:53 - 54:54
    واقعاً ما را راضی نکرد.
  • 54:54 - 54:57
    بیایید حالا هدایت دنیای درونمان
    را آزمایش کنیم.
  • 54:57 - 54:59
    این واقعا کار بزرگی
  • 54:59 - 55:04
    برای دانش و فناوری و صنعت
    در قرن ۲۱ است --
  • 55:04 - 55:07
    تا تلاش کنند و هدایت
    دنیای درونمان را بدست گیرند،
  • 55:07 - 55:12
    و یاد بگیرند تا چطور
    بدن و مغز و ذهن بسازند.
  • 55:12 - 55:17
    بسیار محتمل است که اینها
    محصولات اصلی اقتصاد قرن ۲۱ باشند.
  • 55:17 - 55:21
    وقتی که مردم به آینده توجه میکنند،
    بیشتر اوقات فکر میکنند،
  • 55:21 - 55:25
    «آه، دوست دارم هدایت بدن و مغزم
    در اختیارم باشد.»
  • 55:25 - 55:27
    و به نظرم این خیلی خطرناک است.
  • 55:27 - 55:31
    اگر چیزی از
    گذشتهمان یاد گرفته باشیم،
  • 55:31 - 55:35
    این است که بله، ما قدرت را برای
    هدایت میخواهیم،
  • 55:35 - 55:37
    اما چون واقعاً پیچیدگی
  • 55:37 - 55:39
    ساختارهای زیست محیطی را
    درک نمیکنیم،
  • 55:39 - 55:43
    اکنون با بحران زیست محیطی مواجهیم،
  • 55:43 - 55:48
    و حالا اگر بخواهیم دنیای درونمان را
    باز مهندسی کنیم
  • 55:48 - 55:51
    بدون فهمیدن واقعی آن،
  • 55:51 - 55:55
    خصوصاً بدون درک پیچیدگی
    ساختار روانیمان،
  • 55:55 - 56:00
    ممکن است که موجب یک فاجعهی
    زیستمحیطی درونی شویم،
  • 56:00 - 56:03
    و در نتیجه با یک بحران در
    درونمان مواجه شویم.
  • 56:04 - 56:07
    کریس اندرسن: اگر همه قطعات را با هم
    اینجا جمع کنیم --
  • 56:07 - 56:09
    اوضاع سیاسی فعلی،
    فناوریهایی که دارند میآیند،
  • 56:09 - 56:11
    نگرانیها مثل آنی که شما اشاره کردید --
  • 56:11 - 56:15
    منظورم اینه که، به نظر میرسد خود شما
    هم الان در تاریکی هستید
  • 56:15 - 56:16
    وقتی که در مورد آینده فکر میکنید.
  • 56:16 - 56:18
    خیلی در موردش نگرانی.
  • 56:18 - 56:19
    درسته؟
  • 56:19 - 56:25
    و اگر دلیلی برای امید وجود دارد،
    چطور عنوانش میکنی؟
  • 56:26 - 56:30
    یووال نوح حراری: من روی خطرناکترین
    احتمالات تمرکز میکردم
  • 56:30 - 56:33
    بخشی از دلیل آن این است که
    این کار یا مسئولیت من
  • 56:33 - 56:35
    به عنوان یک مورخ و منتقد اجتماعی است.
  • 56:35 - 56:40
    منظورم اینه که، صنایع بیشتر
    بر جنبههای مثبت تمرکز میکنند،
  • 56:40 - 56:43
    پس این کار مورخین و فیلسوفان و
    جامعهشناسان است
  • 56:43 - 56:47
    تا خطرات پنهان این فناوریهای جدید
    را برجسته کنند.
  • 56:48 - 56:50
    فکر نمیکنم هیچ کدام از اینها
    اجتناب ناپذیر است.
  • 56:50 - 56:53
    فناوری هیچ وقت قطعی و جبری نیست.
  • 56:53 - 56:55
    میتوان از همین فناوری
  • 56:55 - 56:58
    برای ایجاد جوامعی بسیار متفاوت
    استفاده کرد.
  • 56:58 - 57:00
    اگر به قرن ۲۰ نکاه کنید،
  • 57:00 - 57:03
    به فناوری انقلاب صنعتی،
  • 57:03 - 57:06
    قطار و الکتریسیته و این چیزها
  • 57:06 - 57:09
    میتوانست برای ساخت یک
    دیکتاتوری کمونیستی
  • 57:09 - 57:12
    یا یک رژیم فاشیست
    یا یک دموکراسی آزاد استفاده شود.
  • 57:12 - 57:14
    قطارها به شما نمیگویند
    با آنها چه کنید.
  • 57:14 - 57:19
    به همین صورت، هوش مصنوعی
    زیست مهندسی و همه آنهای دیگر --
  • 57:19 - 57:22
    هیچکدامشان از قبل
    نتیجهای را معین نمیکنند.
  • 57:23 - 57:26
    بشریت میتواند در برابر
    این چالشها بایستد،
  • 57:26 - 57:27
    و بهترین مثالی که
  • 57:28 - 57:31
    از ایستادگی بشریت در برابر
    چالش فناوریهای جدید داریم
  • 57:32 - 57:33
    تسلیحات هستهای است.
  • 57:33 - 57:36
    در اواخر دهههای ۱۹۴۰، ۵۰،
  • 57:36 - 57:38
    خیلی از مردم معتقد بودند که
  • 57:39 - 57:43
    دیر یا زود جنگ سرد به یک فاجعه
    هستهای خواهد انجامید،
  • 57:43 - 57:45
    که تمدن بشری را از میان میبرد.
  • 57:45 - 57:46
    و این اتفاق نیفتاد.
  • 57:47 - 57:53
    در حقیقت، تسلیحات هستهای انسانهای
    سراسر جهان را به حرکت وادار کرد
  • 57:53 - 57:57
    تا شیوه مدیریت سیاست جهانی را
  • 57:57 - 58:00
    برای کاهش خشونت تغییر دهیم.
  • 58:00 - 58:03
    و خیلی از کشورها اساساً جنگ را
  • 58:03 - 58:05
    از جعبه ابزار سیاسی خود خارج کردند.
  • 58:05 - 58:09
    آنها دیگر منافع خود را از راه جنگ
    دنبال نکردند.
  • 58:10 - 58:13
    همه کشورها این کار را نکردهاند،
    اما خیلیها انجام دادهاند.
  • 58:14 - 58:16
    و احتمالاً این مهمترین دلیل
  • 58:17 - 58:23
    کاهش عمده خشونت از ۱۹۴۵ است،
  • 58:23 - 58:26
    و امروزه، همانطور که قبلاً گفتم
    آدمهای بیشتری از خودکشی میمیرند
  • 58:26 - 58:29
    تا آنهایی که در جنگ کشته میشوند.
  • 58:29 - 58:33
    پس این مثال خوبی است
  • 58:33 - 58:37
    که حتی برای ترسناکترین فناوریها،
  • 58:37 - 58:40
    بشریت میتواند در مقابله با آن برخیزد
  • 58:40 - 58:43
    و در واقع نتایج خوبی هم از آن بگیرد.
  • 58:43 - 58:47
    مشکل این است که، حاشیه اشتباه ما
    خیلی کوچک است.
  • 58:47 - 58:49
    اگر درست انجامش ندهیم،
  • 58:49 - 58:53
    ممکن است انتخاب دومی نداشته باشیم.
  • 58:54 - 58:56
    کریس اندرسن: این تذکر خیلی مهمی است،
  • 58:56 - 58:59
    که فکر میکنم با آن باید
    یک جمعبندی انجام دهیم.
  • 58:59 - 59:02
    قبل از اینکه جمع بندی کنم، میخواهم
    یک چیز به کسانی که اینجا هستند
  • 59:02 - 59:07
    و اجتماع جهانی تد
    که به شکل زنده میبینند، بگویم:
  • 59:07 - 59:10
    به ما برای این گفت و شنودها کمک کنید.
  • 59:10 - 59:13
    اگر مثل ما شما هم باور دارید
  • 59:13 - 59:16
    که باید نوع دیگری
    از مکالمه را بیابیم،
  • 59:16 - 59:18
    امروز از همیشه بیشتر، به ما برای
    انجامش کمک کنید.
  • 59:18 - 59:20
    سراغ دیگران بروید،
  • 59:21 - 59:24
    سعی کنید تا با کسانی که
    هم عقیده نیستید گفتگو کنید،
  • 59:24 - 59:25
    آنها را درک کنید،
  • 59:25 - 59:27
    قطعهها را کنار هم قرار دهید،
  • 59:27 - 59:31
    و به ما کمک کنید تا بفهمیم که چطور این
    گفت و شنودها را ادامه دهیم
  • 59:31 - 59:33
    تا بتوانیم مشارکتی واقعی
  • 59:33 - 59:36
    در آنچه اکنون در جهان اتفاق میافتد
    داشته باشیم.
  • 59:36 - 59:39
    به نظرم همه احساس بیشتر زنده بودن،
  • 59:39 - 59:41
    نگرانی بیشتر، اتصال بیشتر
  • 59:41 - 59:44
    با سیاستهای روز خواهند داشت.
  • 59:44 - 59:47
    اگرچه با مخاطرات زیادی مواجهیم،
  • 59:47 - 59:51
    برای پاسخی عاقلانه
    به آن به ما کمک کنید
  • 59:51 - 59:53
    یووال حراری، متشکرم.
  • 59:53 - 59:56
    ( تشویق حضار )
Title:
ملی‌گرایی در برابر جهان‌گرایی: تقسیم‌ بندی جدید سیاسی
Speaker:
یووال نوح حراری
Description:

تقسیم بندی‌های سیاسی امروز جهان چه مفهومی دارند؟ در یک گفتگوی وسیع و روشنگرانه، مورخ یووال نوح حراری آشفتگی‌های امروز جهان را زمینه‌های گسترده‌تری قرار می‌دهد، در برابر اختلالات جاری فناوری‌های ما، آب و هوا، رسانه‌ها — و حتی مفهوم آنکه واقعاً انسانیت برای چیست. این اولین قسمت از برنامه‌های گفت و شنود TED، به دنبال پاسخی اندیشمندانه به جدایی‌های در حال گسترش سیاسی است. فرصتی (کمی بیشتر از یک ساعت) برای توجه به این مباحثه جذاب میان حراری و مسئول TED، کریس اندرسون اختصاص دهید.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
01:00:08

Persian subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.