A mundet kompjuteri të shkruajë poezi?

Në qoftë se lexon dhe eksitohesh nga një poezi, por më pas zbulon se ishte shkruar në të vërtetë nga një kompjuter, do të ndjeheni ndryshe? Do të mendoni se kompjuteri është shprehur në mënyrë krijuese apo besoni se keni qenë mashtruar? Në këtë konferencë, shkrimtari Oscar Schwartz shqyrton pse ne reagojmë aq fort në idenë e një kompjuteri që shkruan poezi - dhe se si ky reagim na ndihmon të kuptojmë se çfarë do të thotë të jesh njeri.

Kam një pyetje për ju.

A mundet një kompjuter të shkruajë poezi?

Kemi të bëjme me një çështje provokuese.

Nëse mendoni mbi të për një minutë,

papritur ju vijnë në mëndje pyetje si:

çfarë është kompjuteri?

çfarë është poezia?

çfarë është krijimtaria?

Tani, kto jane dilema

përgjigja e të cilave kërkon shumë kohë

një bisedë ktu në TED nuk mjafton.

Kështu që duhet të qasemi ndryshe

Ktu siç shikoni kemi dy poezi.

Njëren e ka shkruajtur dora e njeriut,

tjetrën e ka krijuar kompjuteri.

Sipas jush, kush ka shkruar kë?

Lexoni:

1:Mizë e voçkël/largova verën tënde
te këndshme/me dorën time pamenduar.

Jam unë/një mizë si ty?/
Apo je ti /qënie njerzore si unë?

2: Ndjehemi te plotëfuqishëm/
kur akoma jemi te rinj

Ndalesa mendimi, papë urrej /jo
tëre natën për të filluar një/ diçka ndryshe (...)

Në rregull, koha mbaroi.

Kush mendon se Poezia e parë
është vepër e njeriut?

Ok, pjesa më e madhe.

Kush mendon se poezia e dytë
është vepër e njeriut?

Zgjedhje guximtare.

Sepse poezia e parë i përket
poetit anglez William Blake.

E dyta është krijuar nga një algoritëm

që bashkoi fjalët e një dite
të përmbajtura tek profili im i Facebookut

dhe i regjeneroi duke përdorur algoritme,

sipas rregullave që do t'ju shpjegoj më tej.

Le të bëjmë një provë tjetër.

Perseri, e di që nuk keni shumë kohë
për të lexuar,

por mund të përdorni intuitën tuaj.

1: Luani ulërin dhe qeni leh
është interesante/ dhe mahnitëse

që një zog fluturon po nuk ulërin
as leh. Histori magjepse mbi kafshët

janë kto ëndrrat e mia dhe do i këndoj
të tëra deri sa të lodhem e të pritem.

2: Oh! Kangure, xixëllonja
pije me çokollatë/jeni vërtetë të bukura!

Perla/ harmonika, xinxife, aspirina!
Të gjitha/gjëra që njihni ngaherë.

Koha mbaroi.

Nëse mendoni që poezinë e parë
e ka shkruajtur njeriu,

ngrini dorën.

Ok.

Nëse mendoni që poezinë e dytë
e ka shkruajtur njeriu,

ngrini dorën.

Kësaj rradhe jemi 50/50.

Ishte më vështirë.

Përgjigja e saktë është që,

teksti i parë është gjeneruar nga
algoritmi i quajtur Racter

te cilin e kanë krijuar në vitet '70,

ndërsa teksti i dytë është vepra
e një djali i quajtur Frank O'Hara

që rastësisht, është
një nga poetët njerëzor që preferoj.

(Të qeshura)

Prova që sapo bëmë
quhet Prova Turing mbi poezinë.

Prova Turing u propozua në vitin 1950
nga matematikani Alan Turing,

për tu përgjigjur pyetjes,

A kanë kompjuterat aftësi mendimi?

Alan Turing ishte i bindur se
nëse kompjuteri është në gjëndje

të përmbajë një bisedë me një person
duke ndjekur një tekst-bazë,

në mënyrë aq reale sa një njeri
nuk arrin dot

të kuptojë nëse po flet me një kompjuter
apo me një person

atëherë mund të pohojmë
që kompjuteri ka inteligjencë.

Kështu në vitin 2013,
me shokun tim Benjamin Laird

krijuam një Provë Turing
per poezinë online.

Ajo quhet <>

dhe ju mund ta kërkoni e të lozni.

Në thelb, është loja që sapo provuam

Ju tregojmë një poezi,

ju nuk dini nëse është krijuar
nga njeriu apo kompjuteri

duhet ta gjeni ju përgjigjen.

Kështu që mijëra e mijëra persona
kanë bërë provën online

dhe ne kemi mbledhur rezultatet.

Cfarë thonë rezultatet?

Turing besonte që nëse njeriu
nuk arrin të dalloje

per 30% të situatave veprën e kompjuterit
nga ajo e njeriut

atëherë mund të themi që kompjuteri
kalon provën e inteligjencës.

Në sistemin online bot or not kemi poezi

per të cilat 65% i lexuesve
nuk ka kuptuar

që janë shkruar nga dora njeriut.

Pra, mendoj se kemi përgjigjen
për pyetjen tonë.

Duke ndjekur logjikën e provës Turing

a mundet pra kompjuteri
të krijoje poezi?

Po, absolutisht, ai mundet.

Megjithatë nëse ky rezultat
ju shqetëson ndopak

është normale.

Nëse keni reaksione instiktive të ndryshme

përsëri, është normale sepse
tregimi im akoma nuk ka mbaruar.

Le të bëjmë provën e tretë e të fundit.

Si meparë, duhet të lexoni

e të më thoni cila poezi
është vepër e njeriut.

1: Flamurë të kuq arsyeja
për flamurë të bukur/ dhe fjongo.

Fjongo flamuresh/dhe material veshje
Arsyet per material veshje. (...)

2: Një kaproll i lënduar
kërcen lart./ kam dëgjuar zambakun

Kam dëgjuar flamurin sot/
kam dëgjuar tregimin e gjuetarit

Asgjë më shumë se ekstaza vdekjes/
E atëherë frenimi është pothuajse gati

ok, koha mbaroi.

Pra, kush mendon se poezia e parë
është shkruar nga njeriu të ngreje dorën.

Kush mendon se poezia e dytë
është vepër e njeriut të ngreje dorën.

Uau, jeni goxha më shumë.

Atëherë do çuditeni të zbuloni që

poezia e parë është vepra
e poetes Gertrude Stein.

Ndërsa poezia e dytë është krijuar
nga algoritmi i quajtur RKCP

Përpara se të vazhdojmë dua tju shpjegoj
shpejt e thjesht

si funksionon algoritmi RKCP

Pra, algoritmi RKCP
është krijuar nga Ray Kurzweil

drejtori i inxhienierisë ne Google

dhe beson krejtësisht në
inteligjencën artificiale

Pra, i japim RKCP-es një tekst

Ai analizon teksit për të kuptuar
si është struktura e gjuhes

dhe më pas rigjeneron teksin

duke kopjuar strukturën e tekstit origjinal.

Në poezinë e fundit që patë,

Poezia 2, e cila sipas të gjithë ju
është vepër e një poeti,

Në të vërtetë, RKCP punoi mbi disa poezi

të poetes Emily Dickinson

Analizoi strukturën e leksikut

imitoi modelin

dhe krijoi një tekst të ri që përmban
formën origjinale.

Por, duhet të dini që algoritmi RKCP

nuk e njeh kuptimin e leksikut që përdor.

Për të gjuha është thjeshtë lënda e parë

Mund të jetë gjuha kineze,
apo suedeze,

Mund të jetë fjalori ditor
i faqes tuaj të Facebook-ut.

Pra është thjeshtë lënda e parë.

Gjithesesi, ky algoritëm eshtë në gjendje
të krijoje poezi

të cilat rezultojnë më njerezore
se poezitë e poetes Stein,

e cila është qënie njërzore.

Deri tani arsyetimi jonë, pak a shumë
shkon kundër idesë së provës Turing.

Kjo do të thotë që poetja Stein
është një gjëndje të shkruaje poezi

të cilat lënë të besojnë
shumicën e njerëzve

që është ato janë vepra të kompjuterit.

Kështu që, sipas logjikës
të kundërt të provës Turing

Gertrude Stein është kompjuter.

( Të qeshura)

Ju duket absurde?

Besoj se është krejt normale.

Në epokën tonë kemi poete
që shkruajnë në mënyrë njerzore

kemi kompjutera që shkruajnë
si kompjutera

kemi kompjutera që shkruajnë si njerzit

por, edhe pse absurde, kemi gjithashtu

njerëz që shkruajnë si kompjuterat.

Cili është kuptimi atëherë?

Duhet të mendojmë që W.Blake
është më njerzor

se Gertrude Stein?

Apo që Gertrude Stein ngjan më shumë
me kompjuterat se William Blake?

(Të qeshura)

Keto janë çështjë të komplikuara

mbi të cilat kam 2 vjet që punoj,

por nuk kam arritur ti gjej përgjigje.

Kam thjesht disa mendime

mbi raportin që kemi me teknologjinë.

Atëherë, mendimi i parë është që,
për arsye të ndryshme

ne lidhim poezinë me të qënit njerzor.

Dhe kur bëjmë pyetjen,
'' Mundet kompjuteri të shkruaje poezi?''

Pyesim gjithashtu

''Cfarë do të thotë të qënit njerezor

dhe si mund të kufizojmë këtë kategori?

Si mund të zjedhim kush o çfarë
është njerëzor apo jo?''

Besoj se kemi të bejmë
me një çështje filozofike

të cilës nuk i përgjigjemi dot
me një po a jo

siç bëmë për provën Turing.

Sipas meje, Alan Turing
e kishte kuptuar këtë gjë

dhe kur shpiku provën e tij në 1950

ai hodhi një provokim filozofik.

Mendimi im i dytë është që,
kur bëjmë provën Turing mbi poezinë

nuk testojmë aftësinë e kompjuterit

sepse ai punon mbi algoritme të formuara
nga tekse origjinale

janë të thjeshta dhe ekzistojnë
që nga vitet '50 të 1900.

Përkundrazi, objektivi i provës mbi poezinë

është të mbledhim opinione
mbi kuptimin e fjalës njerëzim.

Konkluzioni ku kam arritur,

e pamë pak më parë,

kur thamë që William Blake
është më njerëzor

se Gertrude Stein.

Normalisht, kjo nuk do të thotë
që William Blake

ishte më njerëzor

apo që shkrimtarja Gertrude Stein
ishte një kompjuter.

Thjesht kuptojmë që kategoria e fjalës
''njerëzim'' është e paqëndrueshme

Dhe kam arritur në konkluzionin

që njerëzimi nuk është një botë në vete.

Përkundrazi, është diçka
e krijuar nga mendimet tona

dhe diçka që transformohet vazhdimisht.

Mendimi im i fundit është që
kompjuteri, pak a shumë

punon si një pasqyrë
që reflekton çdo ide njerëzimi

që i tregojmë.

Ne i tregojmë Emily Dickinson-in

ai na e jep mbrapsht atë.

Ne i tregojmë William Blake-un

ai sërish na sjell mbrapsht autorin.

Nëse i tregojmë Gertrude Stein

kompjuteri na anasjell po Gertrude Stein.

Më shumë se çdo teknologji tjetër

kompjuteri arrin të pasqyrojë çdo ide
njerzimi që i mësojmë.

Besoj se shumë nga ju kanë dëgjuar

mbi inteligjencën artificiale
këto kohët e fundit.

Dhe çështja kryesore është,

a mundemi ta shpikim?

A mundemi të programojmë
një kompjuter inteligjent?

po një komputer krijues?

Dhe akoma, a mundemi të krijojmë

një kompjuter-njeri?

Megjithatë, çfarë analizuam deri tani

na tregon që njerëzimi
nuk është një fakt shkencor

por është një ide e komplikuar
në evolucion

që transformohet ndër vite.

Kështu që, kur të përballemi me argumentin

e inteligjencës artificiale në të ardhmen

nuk duhet të pyesim veten

''A mund ta ndërtojmë?''

Përkundrazi, duhet të pyesim veten

''çfarë imazhi i njerëzimit duam
që të na pasqyrojë teknologjia?

Kësaj pyetje filozofike çelës

nuk mund ti përgjigjemi thjesht
me një program kompjuteri

por besoj që ka nevojë për një reflektim
të thellë mbi ekzistencën e njeriut.

Faleminderit.

(Duartrokitje)