Gabriel Barcia-Colombo: Anıları video sanatıyla kaydetmek

Sanatçı Gabriel Barcia-Colombo video yansıtma ve yansıtıcı kullanarak arkadaşlıklarını ve anılarını kaydetip paylaşıyor. TED Fellow Talks'da, hayatındaki insanları kavanozlara, çantalara, mikserlere yansıtan çekici ve düşünceli çalışmasını sunuyor.

Koleksiyon yapmayı seviyorum.

Çocukluğumdan beri, dünyanın her yanından

gelmiş garip acı soslardan

yakalayıp kavanoza tıktığım böceklere kadar rastgele her şeyin

devasa koleksiyonlarını yaptım.

Biriktirmekten hoşlandığım için

Doğal Tarih Müzesi'ni

ve oradaki üç boyutlu model hayvanları

sevdiğim bir sır değil.

Bunlar bana göre gidip görebileceğiniz

canlı heykeller

ve o hayvanın hayatındaki

belirli bir anı anıtlaştırıyorlar.

Ben de kendi hayatım hakkında düşünüyordum

ve yaşamımı gelecek çağlar için

nasıl anıtlaştırmak istediğimi düşünüyordum -- (Gülüşmeler)

ayrıca arkadaşlarıminkileri de anıtlaştırmak istiyorum.

Fakat buradaki sorun, arkadaşlarımın

öldükten sonra içlerini doldurmama pek hevesli olmamaları. (Gülüşmeler)

Onun yerine videoya geçtim;

video birini saklamak ve anmak için,

belirli bir anı kaydetmek için diğer en iyi yol.

Sonrasında, altı arkadaşımı kaydettim

ve video yansıtma ile yansıtıcı kullanarak

bu altı arkadaşın kavanozlara yansıtıldığı

bir video heykeli yarattım. (Gülüşmeler)

Böylece artık arkadaşlarımın her zaman yanımda taşıyabileceğim

koleksiyonuna sahibim.

Buna sınıflandırma sisteminde

Latince insan anlamına gelen

Animalia Chordata deniyor.

Bu eser, arkadaşlarımı kavanozların içinde abideleştiriyor

ve onlar sahiden hareket ediyorlar. (Gülüşmeler)

Bana ilgi çekici gözüktü,

ama özel bir insan unsuru eksikti. (Gülüşmeler)

Bu bir dijital heykel, bu yüzden bir etkileşim sistemi

eklemek istedim.

Yakınlık sensörü kattım ve böylece kavanozlardaki insanlara

yaklaştığınızda size farklı şekillerde tepki vereceklerdi.

Sokakta insanlara çok yaklaştığınızda

onların yaptığı gibi.

Bazıları korku içinde tepki veriyor. (Gülüşmeler)

Diğerleri size yardım için yalvararak tepki veriyor

ve bazıları ise sizden saklanıyor.

Bu bana gerçekten ilgi çekici geldi:

videoyu ekrandan alıp gerçek hayata yerleştirmek

ve ayrıca heykele etkileşim özelliği eklemek.

Sonrasındaki bir yıl boyunca 40 arkadaşımı daha kaydetip

kavanozlara hapsettim

ve insanlık bahçesi anlamına gelen

Bahçe isimli eseri yarattım.

Fakat ilk eser, Animalia Chordata,

ile ilgili bir şey aklıma takılıp kaldı:

sanatla olan bu etkileşim fikri.

İnsanların etkileşimde bulunabilmeleri ve

sanatla etkileşime çağrılma fikrini çok sevdim.

Bu nedenle insanları yaklaşıp bir şeyle etkileşimde bulunmaya

zorlayacak yeni bir eser yaratmak istedim.

Bunu da 1950'lerden bir ev kadınını miksere

yansıtarak yaptım. (Gülüşmeler)

Bu Karışım adı verilen bir eser ve

sizi sanat eserine dahil ediyor.

Hiçbir şeye karışmayabilirsiniz.

Yanından geçip gidebilir, bu kişi mikserin içinde durup

size bakarken onu izleyebilir

ya da onunla etkileşimde bulunmayı seçebilirsiniz.

Eserle etkileşimde bulunmayı seçip

karıştırma düğmesine basarsanız, bu kişi

baş döndürücü bir karmaşanın içine gönderiliyor.

Bunu yaparak benim eserimin bir parçası haline geliyorsunuz.

Siz de çalışmamda hapsolmuş insanlar gibi

-(Mikser sesleri, gülüşmeler)-

eserimin parçası oluyorsunuz. (Gülüşmeler)

(Gülüşmeler)

(Alkış)

Ama bu çok adil gözükmüyor değil mi?

Arkadaşlarımı kavanozlara tıktım,

bu bir bakıma soyu tükenmekte olan kişiyi miksere tıktım.

Ama kendimle ilgili hiçbir şey yapmamıştım.

Kendimi hiç anıtlaştırmamıştım.

Bundan dolayı otoportre bir eser üretmeye karar verdim.

Bu kendimi kart okuma cihazının tepesinde yansıttığım

"Bir An Geçti" adlı

bir çeşit otoportre zaman kapsülü eseri

ve yapacaklarınız size kalmış.

Eğer kartı okutmak isterseniz

beni yaşlandırıyorsunuz.

Bir bebek olarak başlıyorum, eğer kartı okutursanız

bebeği çocuğa çeviriyorsunuz,

ve oradan bir genç haline geliyorum.

Gençlikten ise şimdiki halime geliyorum.

Şimdiki halimden orta yaşlı bir adama,

oradan da yaşlı bir adama dönüyorum.

Kartı bir günde yüz defa okutursanız

eser kararıyor

ve sonraki güne kadar başa dönmüyor.

Böylece zamanı siliyorsunuz.

Bu çalışmaya dahilsiniz

ve hayatımı siliyorsunuz.

İnteraktif video heykelinde işte bunu seviyorum:

gerçekten onunla etkileşim içine girebilir,

hepiniz bir sanat eserine dokunup

o eserin bir parçası olabilirsiniz.

Umuyorum ki bir gün her birinizi kavanozlarımdan

birine hapsetmiş olacağım. (Gülüşmeler)

Teşekkürler. (Alkış)