Gabriel Barcia-Colombo: Chwytanie wspomnień w sztuce wideo

Używając wideo mapowania oraz wideo projekcji, artysta Gabriel Barcia-Colombo zapisuje oraz dzieli się swoimi przyjaźniami i wspomnieniami. Podczas TED Fellow Talks Barcia-Colombo prezentuje swoje urocze i wnikliwe prace, które konserwują ludzkie życie w słoikach, walizkach i mikserach...

Uwielbiam zbierać różne rzeczy.

Od dziecka mam wielkie zbiory różnych rzeczy,

począwszy od dziwacznych ostrych sosów

z całego świata, a skończywszy na owadach,

które łapałem i wkładałem do słoików.

To żaden sekret, bo lubię zbierać różne rzeczy,

że kocham Muzeum Historii Naturalnej

oraz ich zbiory zwierząt

przedstawiane w dioramach.

Dla mnie są one jak żywe rzeźby,

na które możesz popatrzeć

i które upamiętniają konkretny moment

w życiu tych zwierząt.

Zacząłem myśleć o własnym życiu

i jak chciałbym je upamiętnić

dla potomności. (Śmiech)

Również życie moich przyjaciół,

chociaż oni nie są zbyt chętni

żeby dać mi się wypchać. (Śmiech)

Zamiast tego zacząłem filmować,

bo to inny dobry sposób
na upamiętnienie i utrwalenie ludzi

oraz na uchwycenie konkretnego momentu w życiu.

Sfilmowałem sześcioro przyjaciół

i przy pomocy wideo mapowania oraz projekcji

stworzyłem rzeźbę wideo, w której ich postacie

widać wewnątrz słoików. (Śmiech)

Teraz mam kolekcję przyjaciół,

którą mogę wszędzie zabrać ze sobą.

Nazywa się to Animalia Chordata,

wg łacińskiego nazewnictwa

dla istot ludzkich w systemie klasyfikacji.

Ta rzeźba upamiętnia moich przyjaciół,

którzy nawet się tam poruszają. (Śmiech)

Wygląda to interesująco,

ale brakowało mi czynnika ludzkiego. (Śmiech)

Ponieważ jest to rzeźba cyfrowa,

chciałem dodać jakiś system interakcji.

Dodałem czujnik zbliżeniowy, więc kiedy podchodzisz

ludzie w słoikach zaczną w różny sposób reagować.

Zupełnie jak ludzie na ulicy,

kiedy podchodzisz do nich za blisko.

Niektórzy reagują strachem. (Śmiech)

Inni zaczynają prosić cię o pomoc,

jeszcze inni będą się przed tobą chować.

Bardzo mnie zainteresował pomysł

powołania go do życia obrazu wideo z ekranu

oraz łączenia rzeźby z interakcją.

Przez następny rok udokumentowałem 40 kolegów,

uwięziłem w słoikach

i stworzyłem instalację o nazwie Ogród,

który dosłownie jest ogrodem ludzkości.

Jednak pierwsza rzeźba, Animalia Chordata,

nie dawała mi spokoju.

Strasznie mi się spodobał

pomysł interakcji ze sztuką

oraz wyzwanie płynące z takiej interakcji.

Chciałem stworzyć nową rzecz,

która zmusi ludzi do interakcji

i zrobiłem to przez wyświetlenie

gospodyni domowej z lat 50. w mikserze. (Śmiech)

Instalacja nazywa się Mieszanka i sprawia,

że stajesz się ukrytą częścią dzieła.

Możesz nigdy nie doświadczyć całego przedsięwzięcia.

Możesz odejść albo patrzeć na postać,

która stoi w mikserze i patrzy na ciebie.

Możesz też wejść z nią w interakcję.

Chcąc wejść w interakcję z rzeźbą

naciskasz przycisk miksera,

wprawiając postać oszałamiający nieład.

Robiąc to, stajesz się częścią mojej rzeźby.

Podobnie jak ludzie uwięzieni w moich rzeźbach

(Dźwięk miksera, śmiech)

stajesz się częścią mojego dzieła. (Śmiech)

(Śmiech)

(Oklaski)

Brzmi to trochę niesprawiedliwie, prawda?

Wsadzam przyjaciół do słoików, umieściłem tę panią,

coś w rodzaju zagrożonego gatunku, w mikserze.

Nigdy nie zrobiłem nic na swój temat.

Nigdy nie upamiętniłem siebie.

Postanowiłem stworzyć autoportret.

Rodzaj wypchanego autoportretu w kapsule czasu,

nazwanego "Właśnie minął moment",

w którym wyświetlam siebie
nad zegarem rejestrującym czas pracy.

Reszta należy do ciebie.

Jeżeli wybierzesz podbicie karty,

sprawiasz, że się starzeję.

Zaczynam jako niemowlę i w miarę podbijania karty

niemowlę zmienia się w dziecko,

dziecko w nastolatka.

Z nastolatka zmieniam się w swoją dzisiejszą postać.

Potem zmieniam się w mężczyznę w średnim wieku,

a następnie w staruszka.

Jeżeli podbijesz kartę sto razy w ciągu dnia,

rzeźba wyłącza się

i można ją uruchomić dopiero następnego dnia.

W ten sposób kasujesz czas.

Jesteś ukryty w tej pracy

i kasujesz moje życie.

To właśnie lubię w interaktywnych rzeźbach wideo,

że naprawdę możesz wchodzić z nimi w interakcję,

że każdy naprawdę może dotknąć dzieła

i być jego częścią,

oraz że pewnego dnia będę miał każdego z was

uwięzionego w jednym z moich słoików. (Śmiech)

Dziękuję. (Oklaski)