Hoe je je vrije tijd onder controle krijgt

Elke week telt 168 uur. Hoe vinden we tijd voor wat er het meest toe doet?
Laura Vanderkam, experte in tijdsbeheer, bestudeert hoe drukbezette mensen hun leven leiden, en ze ontdekte dat velen van ons onze verplichtingen elke week drastisch overschatten, terwijl we onze tijd voor onszelf onderschatten. Ze biedt enkele praktische strategieën om meer tijd te vinden voor wat ertoe doet, zodat we 'het leven kunnen opbouwen dat we willen, in de tijd die we hebben.'

Als mensen erachter komen
dat ik over tijdsbeheer schrijf,

veronderstellen ze twee dingen.

Ten eerste dat ik altijd op tijd kom,

wat niet klopt.

Ik heb vier kleine kinderen

die ik graag de schuld zou geven
omdat ik soms te laat kom,

maar soms treft hen gewoon geen schuld.

Ik kwam ooit te laat op mijn eigen
toespraak over tijdsbeheer.

(Gelach)

We namen samen even de tijd
om de ironie daarvan te proeven.

De tweede veronderstelling
is dat ik veel tips en trucs heb

om hier en daar wat tijd te winnen.

Ik hoor soms over tijdschriften
die daar verhalen over brengen,

meestal over hoe hun lezers
een extra uur per dag kunnen vinden.

Het idee is dat als je iets afschaaft
van elke dagelijkse activiteit

en dat optelt,

dat je dan tijd hebt voor de goede dingen.

Ik stel de premisse daarvan in vraag,
maar ik ben altijd nieuwsgierig

naar wat ze hebben bedacht
voor ze me bellen.

Bij mijn favorieten:

boodschappen doen waarbij je
alleen rechtsaf moet slaan --

(Gelach)

Heel zorgvuldig omspringen
met de microgolfoven:

op het pak staat drie tot
drie-en-een-halve minuut --

ik ga vol voor het minimum.

Mijn persoonlijke favoriet,
waar wel iets inzit:

je favoriete tv-programma's digitaal
opnemen om de reclame over te slaan.

Zo spaar je elk halfuur acht minuten,

zodat je van je twee uur tv-kijken

32 minuten afknijpt om te sporten.

(Gelach)

Dat klopt.

Ken je nog een manier
om 32 minuten te vinden om te sporten?

Kijk geen twee uur per dag tv!

(Gelach)

Maar het idee is dat we hier en daar
wat minuten sprokkelen, die optellen,

en dan toekomen aan alles
dat we willen doen.

Ik heb het tijdsgebruik
van succesvolle mensen bestudeerd

en hun tijdsschema
uur na uur uitgevlooid

en ik denk dat dit idee
het bij het verkeerde eind heeft.

We bouwen het leven dat we willen
niet op door tijd te winnen.

We bouwen het leven op dat we willen

en dan wint die tijd zichzelf.

Dit is wat ik bedoel.

Recent zette ik een tijdsdagboekproject op,

waarbij ik 1001 dagen uit het leven
van uiterst druk bezette vrouwen checkte.

Ze hadden een veeleisende baan,
soms een eigen bedrijf,

kinderen om voor te zorgen,
of soms ouders,

engagementen in de gemeenschap --

druk, druk, druk.

Ik liet hen een week lang
hun tijd opschrijven

zodat ik kon uitrekenen
hoeveel ze werkten en sliepen.

Ik interviewde hen
over hun strategie, voor mijn boek.

Eén van de vrouwen
wier dagboek ik bestudeerde,

gaat op een woensdag uit.

Bij thuiskomst merkt ze
dat haar waterverwarmer stuk is

en dat haar hele kelder onder water staat.

Als je dit ooit hebt meegemaakt, weet je:

dat betekent veel schade,
een vreselijke, drabbige chaos.

Ze pakt dus die nacht
de onmiddellijke schade aan,

de volgende dag komt de loodgieter,

daarna de professionele schoonmakers
voor het bedorven tapijt.

Dat alles schrijft ze in haar tijdsdagboek.

Kost haar die week uiteindelijk 7 uur.

7 uur.

Dat wil zeggen ongeveer
een extra uur per dag.

Maar als je haar bij het begin
van de week had gevraagd

"Kan je 7 uur vinden om te trainen
voor een triathlon?"

"Kan je 7 uur vinden om 7
getalenteerde mensen te coachen?"

dan had ze vast gezegd
wat wij allen meestal zeggen,

namelijk: "Nee, zie je niet
hoe druk ik het heb?"

Maar toen ze 7 uur moest vinden

omdat haar hele kelder onder water stond,

vond ze die 7 uur.

Dat toont ons aan dat tijd
zeer elastisch is.

We kunnen niet meer tijd maken,

maar de tijd zal zich rekken om plaats
te maken voor wat we erin willen stoppen.

De sleutel tot tijdsbeheer

is onze prioriteiten behandelen

als het equivalent van
die kapotte waterverwarmer.

Ik leg dat graag uit

in de taal van één van de drukst
bezette mensen die ik ooit interviewde.

Druk wil zeggen dat ze
een klein bedrijf had

met 12 werknemers,

en in haar vrije tijd kreeg ze 6 kinderen.

Ik contacteerde haar voor een interview

over hoe ze "werkelijk àlles had" --
je weet wel.

Ik herinner me dat het
donderdagochtend was

en dat ze geen tijd had
om me te woord te staan.

Logisch, toch?

Maar de reden waarom ze geen tijd had,

was dat ze een tocht gaan maken was

omdat het een mooie lenteochtend was

en ze graag een tocht wou maken.

Daardoor raakte ik nog meer geïntrigeerd,

en als ik haar eindelijk te pakken krijg,
is dit haar uitleg:

"Luister, Laura, alles wat ik doe,

elke minuut die ik doorbreng,
is mijn keuze."

En liever dan te zeggen

"Ik heb geen tijd voor x, y, z"

zegt ze: "Ik doe x, y of z niet
omdat dat geen prioriteit is."

"Ik heb geen tijd" betekent vaak
"Het is geen prioriteit".

Als je erover nadenkt,
is dat vaak dichter bij de waarheid.

Ik zou kunnen zeggen
"Ik heb geen tijd om mijn ramen te lappen",

maar dat is niet waar.

Als je me er $100.000 voor gaf,

zou ik al snel aan de slag gaan.

(Gelach)

Maar dat gaat niet gebeuren,

en dus kan ik erkennen dat het
geen gebrek aan tijd is,

ik wil het gewoon niet doen.

Door deze taal te gebruiken,
herinneren we ons dat tijd een keuze is.

Ik geef toe

dat het vreselijke gevolgen kan hebben
als je andere keuzes maakt,

dat klopt.

Maar we zijn slimme mensen

en op de lange termijn

hebben we de kracht om ons leven te vullen

met de dingen die het waard zijn.

Hoe doen we dat?

Hoe behandelen we onze prioriteiten

als het equivalent
van die kapotte waterverwarmer?

We moeten eerst uitvissen wat ze zijn.

Ik geef je daar twee strategieën voor.

Eerst professioneel:

ik ben er zeker van dat velen
op het eind van het jaar

een evaluatie krijgen of geven.

Je blikt terug op je successen
van het afgelopen jaar,

je 'groeikansen'.

Dat heeft zijn doel.

Maar volgens mij haalt het meer uit
om vooruit te blikken.

Doe dus alsof dit
het einde van volgend jaar is.

Je evalueert jezelf.

Het is voor jou een fantastisch jaar
geweest, professioneel gezien.

Wat zijn de 3 tot 5 dingen die je deed
en die het fantastisch maakten?

We schrijven dus nu al
je volgende evaluatie.

Je kan dat ook doen
voor je persoonlijke leven.

Velen van jullie krijgen
in december, net als ik,

vast kaarten met opgevouwen
bladen gekleurd papier,

waarop een zogenaamde
'kerstbrief' staat.

(Gelach)

Beetje wreed literair genre,

dat doordrammen over hoe geweldig
iedereen in het gezin is,

of nog sprankelender,

hoe druk iedereen in het gezin het heeft.

Maar deze brieven hebben een doel:

ze vertellen je vrienden en familie

wat in je persoonlijke leven
de moeite was voor jou dat jaar.

Dit jaar is bijna voorbij,

maar ik wil dat je doet
alsof het eind volgend jaar is,

en dat het een geweldig jaar was

voor jou en de mensen waar je om geeft.

Wat zijn de 3 tot 5 dingen die je deed
en die het zo geweldig maakten?

Je kan je kerstbrief van volgend jaar
vandaag schrijven.

Verstuur hem niet.

(Gelach)

Verstuur hem vooral niet.

Maar schrijf hem.

De evaluatie en de kerstbrief

leveren een lijst van 6 tot 10 doelen op
om volgend jaar aan te werken.

Die moeten we nu opdelen
in haalbare stappen.

Misschien wil je
een familiekroniek schrijven.

Lees eerst een paar
andere familiekronieken,

krijg de stijl in de vingers.

Bedenk dan de vragen
die je aan je familie wil stellen,

maak afspraken om ze te interviewen.

Misschien wil je 5 km lopen.

Zoek een wedstrijd en schrijf je in,
stel een trainingsplan op

en haal die schoenen
uit het verste hoekje van de kast.

En -- dit is belangrijk --

behandel je prioriteiten als waren ze
die kapotte waterverwarmer,

door ze in je agenda op te nemen.

Doe dat door over je week na te denken
voor je eraan begint.

Ik vind vrijdagnamiddag
een prima moment daarvoor.

Vrijdagnamiddag is
wat economen

een tijdstip met lage opportuniteitskost noemen.

De meesten zitten op vrijdagnamiddag
niet te denken:

"Ik sta te popelen om
vooruitgang te boeken

in mijn persoonlijke
en professionele prioriteiten,

en wel nu!"

(Gelach)

Maar we willen wel nadenken
over die prioriteiten.

Neem dus vrijdagnamiddag even de tijd,

maak een prioriteitenlijst met 3 categorieën,
job, relaties, jezelf.

Door een lijst met drie categorieën
te maken, beseffen we

dat er in elke categorie iets moet staan.

Aan de carrière denken we;

relaties en onzelf --

veel minder.

Maar maak een korte lijst,

2 tot 3 punten op elke lijst.

Bekijk dan het geheel
van volgende week,

en bekijk waar je ze kan inplannen.

Jij bepaalt wanneer je ze inplant.

Ik weet dat dit voor sommigen
lastiger is dan voor anderen.

Sommige mensen hebben gewoon
een lastiger leven dan anderen.

Het wordt niet eenvoudig
om tijd te vinden voor die poëzieles

als je alleen
voor meerdere kinderen zorgt.

Dat snap ik.

En ik wil niemands strijd minimaliseren.

Maar ik denk dat de getallen
die ik ga noemen, energie geven.

Er zijn 168 uren in een week.

24 maal 7 is 168.

Dat is een hoop tijd.

Als je voltijds werkt,
dus 40 uur per week,

en 8 uur per nacht slaapt,
dus 56 uur per week --

dan zijn er nog 72 uur over
voor andere dingen.

Dat is een hoop tijd.

Zeg je dat je 50 uur per week werkt,

misschien een hoofdjob
en nog wat bijklussen?

Dan zijn er 62 uur voor andere dingen.

Zeg je dat je 60 uur werkt?

Dan zijn er 52 uur voor andere dingen.

Zeg je dat je meer dan 60 uur werkt?

Ben je daar zeker van?

(Gelach)

Een studie vergeleek eens
de geschatte werktijd per week

met tijdsdagboeken.

Bleek dat mensen die beweren
dat ze meer dan 75 uur werken,

er ongeveer 25 uur naast zitten.

(Gelach)

Je kan raden in welke richting.

In 168 uur per week

kunnen we volgens mij tijd vinden
voor wat je belangrijk vindt.

Wil je meer tijd doorbrengen
met je kinderen,

meer studeren voor een examen,

3 uur sporten en 2 uur
vrijwilligerswerk doen,

dan kan dat.

Zelfs als je meer dan voltijds werkt.

We hebben hopen tijd, dat is geweldig,

want weet je wat?

We hebben niet eens zoveel tijd nodig
om verbluffende dingen te doen.

Als we een beetje tijd hebben,
wat doen we dan meestal?

We halen onze telefoon boven, niet?

Beginnen mails te deleten.

Of we houden onszelf bezig in huis,

of we kijken tv.

Maar in kleine momenten
kan een grote kracht zitten.

Je kan beetjes tijd gebruiken

voor beetjes plezier.

Kies misschien iets moois
om te lezen op de bus

naar het werk.

Ik had eens een baan
waarvoor ik twee bussen

en de metro moest nemen, elke ochtend.

Ik ging tijdens het weekend naar de bib
om leesvoer te kiezen.

Het maakte die hele ervaring
bijna, bijna aangenaam.

Pauzes op het werk kan je gebruiken
om te mediteren of te bidden.

Als je niet samen kan avondeten
omwille van je geschifte agenda,

dan is een familie-ontbijt
misschien een goed alternatief.

Je moet kijken naar het geheel van je tijd

en dan kijken waar je
de goede dingen stopt.

Ik geloof dit echt.

Er is tijd.

Al hebben we het druk,

we hebben tijd voor wat belangrijk is.

Als we focussen op wat belangrijk is,

bouwen we het leven op dat we willen

in de tijd die we hebben.

Dankjewel.

(Applaus)