Ειρωνικές φωτογραφίες φέρνουν τα πάνω-κάτω στα στερεότυπα

Η καλλιτέχνιδα Γιούλντους Μπακτιοτζίνα διακωμωδεί τις κοινωνικές νόρμες στην πατρίδα της, στη Ρωσία. Μια ματιά στη νεολαία της Ρωσίας και μια μικρή υπενθύμιση ότι δεν πρέπει να παίρνουμε τόσο σοβαρά τους εαυτούς μας.

Καλησπέρα σας.

Ονομάζομαι Γιούλντους.

Είμαι καλλιτέχνιδα που βασίζεται
στη φωτογραφία από τη Ρωσία.

Ξεκίνησα σιγά σιγά πριν από έξι χρόνια,

φωτογραφίζοντας τον εαυτό μου
με ειρωνική διάθεση

για να εκθέσω τα τόσα στερεότυπα
που υπάρχουν,

για τις εθνικότητες, τα φύλα,

και τα κοινωνικά ζητήματα-

[Είμαι Ρωσίδα. Πουλώ ναρκωτικά,
όπλα, παιδική πορνογραφία!]

[Βότκα=νερό. Αγαπώ τη Βότκα!]
(Γέλια)-

χρησιμοποιώντας τη φωτογραφία
για να στείλω μηνύματα.

[Παντρέψου με, χρειάζομαι βίζα.]

Ακόμη και σήμερα, δίνω παράσταση
μπροστά στην κάμερα

και προσπαθώ να είμαι γενναία
όπως η Γουόντερ Γούμαν.

Προσπαθώ να φέρω σε ισορροπία
ένα μήνυμα με νόημα,

με την αισθητική, την ομορφιά, τη σύνθεση,
με λίγη ειρωνεία και με τεχνουργήματα.

Σήμερα, θα σας μιλήσω για το έργο μου,

το οποίο ονομάζεται
«Απελπισμένοι Ρομαντικοί».

Είναι τεχνουργήματά μου,
ή πίνακες

από Προραφαηλίτες ζωγράφους στην Αγγλία

στα μέσα του 19ου αιώνα.

Πήρα έναν πίνακα

και έδωσα ένα νέο και σύγχρονο νόημα,

αναφερόμενη σε ζητήματα
που συναντώ

στη Ρωσία,

αιχμαλωτίζοντας ανθρώπους
που δεν είναι μοντέλα

αλλά έχουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία.

Αυτό εδώ το αγόρι είναι
επαγγελματίας χορευτής,

μόλις 12 ετών,

που όμως στο γυμνάσιο,
κρύβει ότι κάνει μαθήματα χορού

και φοράει μια μάσκα βαρβαρότητας,

προσπαθώντας έτσι να συνδεθεί
με τους υπόλοιπους συμμαθητές του,

σαν ένας Στορμ Τρούπερ
χωρίς προσωπικότητα.

Αλλά αυτό το αγόρι έχει στόχους και όνειρα

αλλά τα κρύβει για να γίνει
κοινωνικά αποδεκτός,

γιατί το να είσαι διαφορετικός
δεν είναι εύκολο,

ιδίως στη Ρωσία.

Η επόμενη ερμηνεία πορτραίτου
είναι μεταφορική.

Κι αυτός είναι ο Νικήτα,

ένας φύλακας σε κάποιο μπαρ

της Αγίας Πετρούπολης.

Του αρέσει να λέει:
«Δε θα σου αρέσω, εάν θυμώσω»,

χρησιμοποιώντας λόγια
απ' την ταινία «Χαλκ»,

αλλά ποτέ δεν τον έχω δει θυμωμένο.

Κρύβει τις ευαισθησίες του
και τη ρομαντική του πλευρά,

γιατί στη Ρωσία, μεταξύ ανδρών,

το να είσαι ρομαντικός
δεν είναι ωραίο,

αλλά είναι ωραίο
να περιβάλεσαι από γυναίκες

και να μοιάζεις μ' έναν επιθετικό Χαλκ.

(Γέλια)

Κάποιες φορές, στο έργο μου,

παίρνω τον πίνακα

και του προσδίδω ένα καινούριο νόημα

και ένα νέο θέλγητρο.

Κάποιες φορές,
συγκρίνω χαρακτηριστικά προσώπων

και παίζω με τις λέξεις, όπως:

Ειρωνεία, Άνθρωπος από Σίδερο,
Άνθρωπος που Σιδερώνει.

(Γέλια)

Μέσω των τεχνουργημάτων,

φέρνω κοινωνικά ζητήματα,

τα οποία συναντώ στη Ρωσία,
προς συζήτηση.

Ενδιαφέρον είναι το θέμα του γάμου
στη Ρωσία,

όπου τα περισσότερα
δεκαοχτάχρονα με δεκαεννιάχρονα κορίτσια

είναι πανέτοιμα και ονειρεύονται
να παντρευτούν.

Μας μαθαίνουν από μικρή ηλικία,

πως επιτυχημένος γάμος
σημαίνει και επιτυχημένη ζωή,

έτσι, τα περισσότερα κορίτσια παλεύουν

να βρουν έναν καλό σύζυγο.

Και με μένα, λοιπόν, τι γίνεται;

Είμαι 27 ετών.

Για τη ρωσική κοινωνία, είμαι γεροντοκόρη

και δεν έχω καμιά ελπίδα να παντρευτώ.

Γι' αυτό με βλέπετε να φορώ
μια μάσκα Μεξικανού παλαιστή,

με νυφικό και τόσο
απελπισμένη στον κήπο μου.

Αλλά να θυμάστε,
το κλειδί είναι η ειρωνεία,

κι αυτό, για να ενθαρυνθούν τα κορίτσια

να αγωνίζονται για στόχους,
για όνειρα,

και ν' αλλάξουν τα στερεότυπα.

Να είστε γενναίοι. Να είστε ειρωνικοί
- βοηθάει.

Να έχετε χιούμορ
και να δημιουργείτε και λίγη μαγεία.

(Χειροκρότημα)