Jason Fried: Dlaczego nie pracujemy w pracy

Jason Fried ma radykalną teorię na temat pracy: biuro nie jest dobrym miejscem, żeby to robić. Na TEDxMidwedst wyjaśnia główne problemy (nazywa je M&Z) i proponuje trzy rozwiązania.

Będę mówił o pracy

konkretnie: dlaczego ludzie

nie robią nic w pracy

co niejako dotyka nas wszystkich.

Zacznijmy od początku.

Mamy firmy i organizacje non-profit i charytatywne

wszystkie te grupy

które mają pracowników

lub wolontariuszy.

Oczekują, że ich pracownicy

wykonają świetną robotę --

przynajmniej tak myślę.

Co najmniej dobrą robotę --

miejmy nadzieję, że świetną.

Organizacje zwykle decydują

że pracownicy powinni przyjść do biura

i tam pracować.

Więc we wszystkich firmach lub organizacjach

zwykle -- o ile nie pracujesz w Afryce

masz szczęście jeśli tak jest --

większość ludzi musi codziennie iść do biura.

Zatem firmy

budują biura.

Kupują lub wynajmują budynek

albo tylko wynajmują przestrzeń

i wypełniają ją rzeczami.

Wypełniają ją stołami lub biurkami

krzesłami, sprzętem komputerowym

oprogramowaniem

dostępem do internetu

czasem lodówką i kilkoma drobiazgami.

Oczekują, że ludzie

każdego dnia będą tam pracować.

To wydaje się rozsądne.

Jednak jeśli porozmawiasz z ludźmi

albo zapytasz samego siebie

zastanowisz się

gdzie naprawdę chcesz iść kiedy potrzebujesz coś zrobić?

odkryjesz że ludzie nie mówią tego

czego firmy się spodziewają.

Jeśli zapytasz ludzi: dokąd idziesz

kiedy musisz coś zrobić?

zwykle otrzymasz trzy rodzaje odpowiedzi.

Jedna to miejsce, lokalizacja, pokój.

Druga to poruszający się obiekt.

Trzecia to czas.

Kilka przykładów.

Kiedy pytam ludzi -- i zadaję to pytanie już około 10 lat --

"Dokąd idziesz, kiedy naprawdę musisz coś zrobić?"

Mówią o rzeczach takich jak taras, pomost,

kuchnia.

Słyszę o dodatkowym pokoju w domu

piwnicy

kawiarni, bibliotece.

Mówią także o pociągach, samolotach

i samochodach -- czyli pojazdach.

Niektórzy ludzie mówią:

"To nie ma znaczenia gdzie jestem

byle było to bardzo wcześnie rano lub naprawdę późno w nocy albo w weekendy".

Prawie nigdy nie słyszysz "w biurze".

Firmy wydają mnóstwo pieniędzy na to miejsce zwane biurem

i zmuszają ludzi by tam ciągle chodzili

a ludzie tam nie pracują.

O co chodzi?

Dlaczego tak jest?

Dlaczego tak się dzieje?

Jeśli spróbujesz dotrzeć nieco głębiej odkryjesz

że ludzie --

to właśnie się dzieje --

ludzie idą do pracy

i praktycznie sprzedają swój "dzień" pracy

za serię "momentów" pracy.

To dzieje się w biurze.

Nie pracujesz przez cały dzień; masz "momenty" pracy.

Frontowe drzwi biura są jak robot kuchenny

wchodzisz i twój dzień jest w strzępach

bo masz 15 minut tu i 30 minut tam

a potem dzieje się coś innego i odrywa cię od pracy

i musisz zrobić coś jeszcze, kolejne 20 minut i już jest lunch.

Potem masz coś innego do zrobienia

znowu 15 minut pracy i ktoś cię odciąga, by zadać pytanie.

Zanim się obejrzysz jest 17.00,

patrzysz wstecz

i uświadamiasz sobie, że nic nie zrobiłeś.

Wszyscy tego doświadczyliśmy.

Prawdopodobnie zdarzyło się to wczoraj

albo przedwczoraj albo jeszcze wcześniej.

Patrzysz wstecz i myślisz "nic dziś nie zrobiłem".

Byłem w pracy.

Siedziałem za biurkiem. Użyłem mojego drogiego komputera.

Użyłem programu, którego kazali mi używać.

Poszedłem na spotkania, na które musiałem iść.

Zrobiłem te telekonferencje. Wszystko to zrobiłem.

A w rzeczywistości nic nie zrobiłem.

Jakieś tam zadania.

Nic co miałoby znaczenie.

Szczególnie kreatywni ludzie --

graficy, programiści,

pisarze, inżynierowie

myśliciele --

ci ludzie naprawdę potrzebują

długich okresów kiedy nic im nie przeszkadza.

Nie możesz komuś kazać być kreatywnym w 15 minut

i dogłębnie przemyśleć problem.

Możesz mieć szybki pomysł

ale żeby głęboko go przemyśleć, z uwagą,

potrzebujesz długich okresów bez zakłóceń.

Typowy dzień pracy trwa 8 godzin.

Ilu z was miało 8 godzin w biurze dla siebie?

Może 7?

6? 5? 4?

Kiedy ostatnio mieliście dla siebie 3 godziny w biurze?

2 godziny? Może jedną.

Bardzo niewielu ludzi cieszy się

w biurze długimi okresami pracy bez zakłóceń.

Dlatego wielu ludzi woli pracować w domu

może idą do biura

ale bardzo wcześnie rano

albo późno w nocy, kiedy nikogo nie ma

albo zostają, kiedy wszyscy wyszli albo przychodzą w weekendy

albo pracują w samolocie

albo w samochodzie lub pociągu

bo nikt im nie przeszkadza.

Nadal pewne rzeczy ich rozpraszają

ale nie tak bardzo jak to

o czym za chwilę powiem.

Ten rodzaj zjawiska,

te krótkie chwile kiedy możemy coś zrobić,

przypomina mi to inną rzecz

która nie działa kiedy ktoś ci przeszkadza

czyli sen.

Sądzę, że sen i praca mają wiele wspólnego.

Nie tylko dlatego, że możesz pracować kiedy śpisz

i spać kiedy pracujesz.

Nie o to mi chodzi.

Mówię konkretnie o fakcie

że sen i praca

mają fazy

czy też etapy.

Sen ma fazy snu --

różni ludzie różnie je nazywają.

Jest ich pięć

żeby dostać się do tych naprawdę głębokich, znaczących,

musisz przejść przez wcześniejsze.

Kiedy ktoś ci przeszkodzi w czasie wczesnych faz

ktoś uderzy w łóżko,

jest głośno lub coś innego się zdarzy --

nie wracasz do miejsca gdzie skończyłeś.

Jeśli ktoś cię obudzi

musisz zacząć od nowa.

Cofasz się o kilka faz i zaczynasz od nowa.

W końcu dzieje się tak -- czasem masz takie dni

kiedy budzisz się o 8 czy 7 rano

czy o której tam wstajesz

i mówisz, że nie spałeś dobrze.

Spałem -- poszedłem do łóżka, leżałem --

ale tak naprawdę nie spałem.

Ludzie mówią, że "idziesz spać"

ale raczej idziesz "w kierunku" snu.

To zajmuje chwilę; musisz przejść przez te wszystkie fazy.

Jeśli coś ci przeszkodzi, nie śpisz dobrze.

Jak możemy oczekiwać -- czy ktoś uważa, że można się wyspać

jeśli coś przeszkadza całą noc?

Nie sądzę by ktoś taki się znalazł.

Dlaczego oczekujemy, że ludzie będą dobrze pracowali

jeśli w biurze cały dzień coś im przeszkadza?

Jak możemy oczekiwać, że ludzie wykonają swoją pracę

jeśli idą do biura by im przeszkadzano?

Moim zdaniem to nie ma sensu.

Więc co takiego przeszkadza nam w biurze

i nigdzie indziej?

W innych miejscach coś może nam przeszkodzić

np. telewizor

lub wyjście na spacer,

albo lodówka piętro niżej,

albo może sofa lub cokolwiek innego.

Niektórymi managerowie mówią

że nie chcą by ich podwładni pracowali w domu

z uwagi na te przeszkody.

Mówią też --

czasem

"Skoro ich nie widzę, skąd będę wiedział czy pracują?"

co jest oczywiście śmieszne, ale to kolejna wymówka managerów.

Jestem jednym z tych managerów.

Rozumiem; wiem jak to działa.

Wszyscy musimy nad tym pracować.

Ale często managerowie wyliczają rozpraszacze.

"Nie mogę pozwolić komuś pracować w domu.

Będzie oglądać TV, albo robić coś innego."

Jednak okazuje się, że te rzeczy nie przeszkadzają.

Te czynności wykonujesz na własne życzenie.

Decydujesz kiedy chcesz by TV ci przeszkadzała.

Decydujesz kiedy coś włączysz.

Decydujesz kiedy wyjdziesz na spacer.

W biurze na większość przeszkód

przez które ludzie nie mogą nic zrobić

nie mamy wpływu.

Podam kilka przykładów.

Managerowie i szefowie

często wmawiają nam, że prawdziwe zakłócenia w pracy

to rzeczy jak Facebook lub Twitter

lub Youtube i inne portale.

Niektórzy nawet

blokują dostęp do tych stron.

Niektórzy z was mogą pracować w takich miejscach.

Czy to Chiny? Co tu się dzieje?

W pracy nie możesz wejść na stronę.

Czy to jest przyczyna? Ludzie nie pracują dlatego

że wchodzą na Facebook lub Twitter'a?

To żałosne. To kompletna bzdura.

Facebook, Twitter i Youtube

to dzisiejsze przerwy na papierosa.

Nikt nie przejmował się 15 minutową przerwą na papierosa

10 lat temu

więc dlaczego ktoś przejmuje się Facebookiem,

Twitterem lub Youtubem?

To nie są prawdziwe biurowe problemy.

Prawdziwe problemy to, jak ja to nazywam,

M&Z

managerowie i zebrania.

To są realne problemy we współczesnych biurach.

Dlatego w pracy się nie pracuje

przez M&Z'y.

Co ciekawe

jeśli posłuchasz gdzie ludzie chcą pracować --

w domu, samochodzie lub samolocie

albo późno w nocy lub wcześnie rano --

nie znajdziesz tam managerów ani zebrań;

wiele innych zakłóceń ale nie managerowie i nie spotkania.

Tych dwóch rzeczy nie znajdziesz nigdzie indziej

tylko w biurze.

Managerowie to ogólnie ludzie

których pracą jest przeszkadzać.

Właśnie po to są managerowie - żeby przeszkadzać innym.

Tak naprawdę nic nie robią,

więc muszą sprawdzać czy każdy inny pracuje - co jest zakłóceniem.

Mamy teraz mnóstwo managerów na świecie.

Mamy teraz mnóstwo ludzi na świecie.

Mamy też teraz mnóstwo zakłóceń na świecie - przez tych managerów.

Muszą mówić: "Cześć, jak leci?

Pokaż mi co robisz" i tego typu rzeczy.

Przeszkadzają ci zawsze w złym momencie

kiedy próbujesz robić coś, za co ci płacą

właśnie wtedy ci przeszkadzają.

To bardzo złe.

Jest jeszcze gorsza rzecz, którą robią managerowie --

zwołują zebrania.

Zebrania są toksyczne

to straszne, trujące rzeczy

w czasie pracy.

Wszyscy wiemy, że to prawda.

Pracownicy nigdy nie zwołują spontanicznych zebrań;

to tak nie działa.

Manager zwołuje zebranie,

żeby pracownicy mogli zebrać się razem.

To naprawdę destrukcyjne

kiedy mówisz "Popatrz,

zbierzemy tych 10 ludzi razem i zrobimy zebranie.

Nie obchodzi mnie co robisz.

Przerwij to, żebyśmy mogli zrobić zebranie"

Jakie jest prawdopodobieństwo, że 10 ludzi może wtedy przerwać pracę?

A jeśli myśleli o czymś ważnym?

Jeśli robili coś ważnego?

Nagle mówisz im, żeby przestali to robić

żeby zrobić coś innego.

Więc idą do pokoju, siedzą tam razem

i zwykle rozmawiają o rzeczach bez znaczenia.

Bo spotkania to nie praca.

Na zebraniach mówi się o pracy, którą będziesz robił później.

Zebrania się mnożą.

Jedno zebranie prowadzi do kolejnego

i jeszcze jednego.

Zwykle na zebraniach jest zbyt wielu ludzi.

Zebrania są bardzo, bardzo kosztowne.

Firmy myślą, że 1 godzina spotkania to 1 godzina pracy

ale to nieprawda, chyba że na zebraniu jest 1 osoba.

Jeśli jest tam 10 ludzi to jest 10 godzin pracy, a nie 1.

10 produktywnych godzin zabranych organizacji

na to 1 godzinne spotkanie.

na które powinny przyjść 2 czy 3 osoby

i porozmawiać kilka minut.

Zamiast tego planujemy dużo czasu na zebranie

bo oprogramowanie narzuca sposób organizowania zebrań

które muszą trwać wielokrotność 15 minut lub 30 minut lub godziny.

W Outlook'u nie można zaplanować 8-minutowego zebrania.

Nie da się.

Można iść na 15, 30, 45 minut lub godzinę.

Mamy tendencję do wypełniania tego czasu

podczas gdy powinniśmy działać szybko.

Zebrania i managerowie to 2 główne bolączki biznesu,

szczególnie w biurach.

Te rzeczy nie istnieją poza biurami.

Mam kilka pomysłów

jak naprawić sytuację.

Co mogą zrobić managerowie --

oświeceni managerowie --

jak mogą uczynić biura lepszymi miejscami do pracy

tak, by ludzie chcieli tam pracować?

By ludzie zaczęli mówić

"Kiedy muszę coś zrobić idę do biura"

Biura są dobrze wyposażone

jest tam wszystko czego potrzeba do pracy

ale teraz nikt nie chce tam chodzić - jak to zmienić?

Mam trzy rady, którymi się podzielę.

Mam 3 minuty, więc pasuje idealnie.

Słyszeliśmy o dniach bez krawata.

Nie wiem czy ludzie wciąż to robią.

Co myślicie o cichych czwartkach.

Albo --

wybierzcie 1 czwartek raz w miesiącu

podzielcie na pół i powiedzcie, że tego popołudnia --

tylko popołudnia, jeden czwartek.

pierwszy czwartek miesiąca -- połowa dnia --

nikt w biurze nie może rozmawiać.

Tylko cisza.

Odkryjesz,

że bardzo dużo się dzieje w tym czasie

kiedy nikt nie rozmawia.

Ludzie naprawdę pracują

kiedy nikt im nie przeszkadza.

Możesz komuś dać 4 godziny pracy bez zakłóceń

-- to najlepszy prezent jaki możesz dać w pracy.

Lepszy niż komputer.

Lepszy niż nowy monitor. Lepszy niż nowe oprogramowanie,

czy cokolwiek innego.

Danie im 4 godzin ciszy w biurze

będzie niezwykle wartościowe.

Spróbuj - na pewno zgodzisz się ze mną.

Może zaczniesz robić to częściej.

Może co drugi tydzień

lub co tydzień.

Popołudnia bez gadania.

To naprawdę działa.

Kolejna rzecz do spróbowania

to przełączenie się z aktywnej

formy komunikacji i współpracy

czyli w cztery oczy,

klepania po plecach, witania się z innymi, robienia zebrań

przełączenie się na bardziej pasywne modele komunikacji

jak emaile i komunikatory

lub programy do współpracy -- tego typu rzeczy.

Ludzie mogą powiedzieć, że emaile bardzo przeszkadzają

podobnie komunikatory

i wszystkie te inne rzeczy

ale to ty decydujesz kiedy ci przeszkodzą.

Możesz wyłączyć Gmaila, ale nie wyłączysz szefa.

Możesz zamknąć komunikator

ale nie uciekniesz przed managerem.

Możesz odstawić te rzeczy

niech ci przeszkadzają kiedy tobie to odpowiada,

kiedy masz czas, kiedy jesteś na to gotowy.

Ponieważ praca, jak sen, ma fazy.

Więc będziesz wykonywał jakąś czynność

i kiedy skończysz to robić

możesz sprawdzić maila lub komunikator.

Bardzo niewiele rzeczy jest tak pilnych

że wymaga natychmiastowej odpowiedzi.

Jeśli jesteś managerem

zacznij zachęcać ludzi by używali komunikatorów i emaili

i innych rzeczy, które mogą odłożyć na bok

i wrócić do nich kiedy chcą.

Ostatnia rada

to jeśli masz zebranie

jeśli możesz to zrobić

odwołaj je, po prostu je odwołaj.

Dziś mamy piątek -- w poniedziałek -- zwykle wtedy ludzie mają zebrania

po prostu go nie miej.

Nie "przełóż",

usuń je z pamięci, nie ma go!

Odkryjesz, że wszystko będzie dobrze.

Wszystkie dyskusje i decyzje, które miałeś zrobić

w tym czasie w poniedziałek o 9:00...

Zapomnij o nich. Wszystko będzie dobrze.

Ludzie będą mieli luźniejszy poranek, będą mieli czas pomyśleć

i odkryjesz, że nie musisz już robić tych wszystkich rzeczy,

które myślałeś, że musisz zrobić.

To były trzy rady których chciałem wam udzielić.

Pomyślcie o tym.

Mam nadzieję, że niektóre z tych pomysłów

były co najmniej wystarczająco prowokujące

dla managerów i szefów i przedsiębiorców

i organizacji i ludzi, którzy kierują innymi

by pomyśleć o odpuszczeniu trochę

i daniu ludziom trochę czasu, żeby mogli pracować.

Myślę, że to się opłaci.

Dziękuję za uwagę.

(Oklaski)