چگونه ما اینترنت را باز پس گیریم

توسط ربات های مخابراتی، ادوارد اسنودن در TED2014 ظاهر می شود و در مورد آزادی و مراقبت از اینترنت صحبت می کند. او نشان می دهدکه حق حریم خصوصی داده ها، یک مسئله حزبی نیست، اما نیاز به یک تجدید نظر اساسی وجود دارد بخاطر نقش اینترنت در زندگی ما - و قوانینی که از آن محافظت می کنند . "حقوق شما مهم هستند،" او می گوید، "چون شما هرگز نمیدانید که چه وقت به این حقوق نیاز دارید." مصاحبه کریس اندرسون، با مهمان ویژه تیم برنرز- لی.

کریس اندرسون: حقوق شهروندان،

آیندهی اینترنت.

میخواهم به مرد پشت این

افشاگریها خوشامد بگویم،

ادوارد اسنودن.

( تشویق تماشاگران)

اد در محلی دورافتاده در روسیه است و

این ربات را از طریق لپ تاپ خودش کنترل میکند.

بنابراین او میتواند آنچه که ربات میبیند را ببینید.

اد، به صحنه TED خوش آمدی.

از دوربین لپ تاپ چی می بینی؟

ادوارد اسنودن: ااام، می توانم همه را ببینم.

این شگفت آور است.

( خنده تماشاگران)

کریس اندرسون: اد چند سوال از تو دارم.

در طی چند ماه گدشته

تو را چیزهای زیادی نامیدهاند.

ویسل بلوور (شخصی که مردم را از اقدامات برخلاف قانون فرد یا گروهی مطلع می کند)، خائن

و قهرمان خواندهاند.

تو خودت را چگونه توصیف میکنی؟

اد اسنودن: میدانید، تمام کسانی که درگیر

این بحث بودهاند

با موضوع من و شخصیتم

و اینکه من را چگونه توصیف کنند در تقلا بودهاند.

اما وقتی که من در این باره فکر میکنم،

این سوالی نیست که
ما باید با آن درگیر باشیم.

من واقعا چه کسی هستم اصلا مهم نیست.

اگر من بدترین فرد دنیا باشم،

میتوانید از من متنفر باشید و بگذرید وبروید.

چیزهایی که واقعا مهم است این مسائل هستند.

چیزهایی که اینجا مهم هستند این هست
که چه نوع دولتی را ما میخواهیم،

چه نوع اینترنتی را ما میخواهیم،

چه نوع ارتباطی را بین مردم

و جوامع میخواهیم.

و این چیزیست که من امیدوارم که
بحث پیرامون آن باشد،

و دیده ایم که در طول زمان این افزایش یافته است.

اگر قرار باشد خودم را وصف کنم،

از واژه ای مثل «قهرمان» استفاده نمیکنم.

از «میهنپرست» و «خائن» استفاده نمیکنم.

میگویم یک آمریکایی هستم و یک شهروند،

درست مثل بقیه مردم.

کریس اندرسون: فقط برای اینکه یک پیش زمینهای

برای کسانی که همه داستان را نمیدانند بدهیم--

( تشویق تماشاگران)

همین موقع سال پیش، تو در بخش شبکه کامپیوتری در هاوایی

به عنوان یک مشاور در «ان اس ای» (آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا) کار میکردی.

به عنوان مسئول شبکه، تو به

سیستم دسترسی داشتی،

و شروع به افشا کردن مدارک دسته بندی شده

بین برخی روزناه نگاران دستچین شده کردی

که منجر به افشا گری ژوئن ۲۰۱۳ شد.

حُب چه چیزی تو را به این کار وا داشت؟

اد اسنودن: میدونید،

هنگامی که من در هاوایی اقامت داشتم،

و سالهای قبل از آن ، هنگامی که برای
جامعه اطلاعاتی کار میکردم،

چیزهای زیادی را دیدم که مرا مضطرب و ناراحت میکرد.

ما کارهای بسیار خوبی در جامعه اطلاعاتی انجام میدهیم،

چیزهایی که نیاز است که انجام شوند،

و چیزهایی که به همه کمک میکند.

اما همچنین در بعضی موارد زیاده روی هایی هم هستند.

چیزهایی که نباید انجام شوند،

و تصمیماتی که در خفاء

بدون آگاهی جامعه،

بدون رضایت جامعه

و حتی بدون آگاهی نمایندگان ما در دولت

از این برنامهها انجام میشوند.

هنگامی که من با این مسئله در کشمکش بودم،

با خودم فکر کردم،

چطور میتوانم با بالاترین سطح مسئولیت این کار را انجام دهم،

بیشینه کردن منافع عمومی

در حالی کمترین خطر داشته باشد؟

و ازمیان همه راههایی که میتوانستم بروم،

از اینکه به کنگره بروم

هنگامی که هیچ قانونی وجود ندارد،

در آنجا هیچ حمایت قانونی

برای یک کارمند خصوصی وجود ندارد،

یک پیمانکار در بخش اطلاعات مثل من،

این یک خطری بود که میشد که همراه با این اطلاعات

و خاک سپرده شود و مردم هرگز از آن خبردار نشوند.

اما اولین متمم قانون اساسی ایالات متحده

به ما ازادی بیان و مطبوعات را برای یک موجب تضمین میدهد

و این قابلیت به چالش کشیدن دولت

را به رسانه ی خصمانه میدهد،

اما همچنین با همکاری با دولت ،

درباره اینکه چگونه ما بتوانیم

مردم را از موضوعات پر اهمیت حیاتی آگاه کنیم

بدون در خطر قراردادن امنیت ملی گفتگو و بحثی داشته باشیم.

و با همکاری با روزنامه نگاران،

با دادن تمامی اطلاعات

به مردم آمریکا،

به جای اعتماد به خودم

برای تصمیم گیری در مورد انتشار آنها،

ما یک بحث قوی

با سرمایه گذاری عمیق توسط دولت داشتیم

که فکر می کنم منجر به بهره مند شدن همه افراد جامعه شده است.

و این خطرات تهدید کننده

که خطراتی که از طرف

دولت نقش بازی شده اند

هرگز صورت واقعی به خود گرفته شده باشد.

ما هرگز هیچ شواهدی را

حتی در مورد یک مورد مشخص از اسیب رسیدن به کسی را ندیدهایم.

و به همین دلیل،

من با تصمیمی که گرفتم کاملا راحتم.

کریس اندرسون: اجازه بده چند نمونه از آنچه که

را که فاش کردی را نشان دهم.

اگر بتوانیم یک اسلاید را نشان بدهیم، و اد

نمیدانم تو میتونی آنها را ببینی،

این اسلاید اینجاست.

این یک اسلاید از برنامه «پریزم» (برنامهای جاسوسی آمریکا از سال ۲۰۰۷)

شاید بتوانی به آنچه را که

فاش کردهای را به بینندگان توضیح دهی.

اد اسنودن: بهترین راه برای درک برنامه پریزم،

اولین بحث درباره آن بود که پریزیم چه چیزی نیست،

زیرا این کمی مورد مناقشه بری انگیزه بوده است .

بخش عمدهای از بحث ها در ایالات متحده در مورد «ابردادهها» بوده است.

آنها گفتهاند که اینها تنها ابردادهها هستند، فقط ابرداده ها،

و آنها در مورد یک اختیارات قانونی ویژه صحبت میکردند

به نام بخش ۲۱۵ از لایحه میهندوستی( قانونی که بعد از ۱۱ سپتامبر بلافاصله تصویب شد)

آنها اجازه دادند که نوعی استراق سمع بدون نیاز به حکم دادگاه انجام شود،

نظارت گستردهای بر تمامی

مکالمات تلفنی سراسر کشور، مثل اینها--

با چه کسی صحبت میکنید،

با انها در چه زمانی صحبت میکنید،

چه موقع شما مسافرت می کنید.

همه اینها رویداهای ابردادها هستند.

پریزم در مورد محتوا است.

این برنامهای که از طریق آن دولت میتواند

شرکتهای بزرگ آمریکا را مجبور کند،

میتواند به شرکتهای بزرگ آمریکا

نمایندگی انجام کارهای کثیف را برای «ان اس ای» (آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا) بدهد.

و با اینکه برخی از این شرکتها بخواهند مقاومت کردند،

با اینکه برخی از آنها--

معتقدم که شرکت یاهو یکی از آنها بود--

و در دادگاه آنها را به چالش کشیدند، همه آنها در دادگاه شکست خوردند،

زیرا این هرگز با یک دادگاه علنی صورت نپذیرفت.

همه آنها تنها از طریق یک دادگاه های غیر علنی و مخقی صورت پذیرفت.

و چیزی که ما دیدیم،

گاهی در باره برنامه پریزم که بسیار مورد توجه من است،

اینها درباره نکتهای دولت ایلات متحده صحبت میکنند

که ۱۵ نفر از قضات فدرال

این برنامه ها را بازبینی کرده
و آن ها را قانونی دیدهاند

اما چیزی که آنها به ما نمیگویند

این است که آنها قضات مخفی

در یک دادگاه مخقی

براساس تفسیر مبهم از قانون

که ۳۴٫۰۰۰ حکم درخواست هایی

در طول بیش از ۳۳ سال مطرح شده اند

و طی ۳۳ سال تنها

۱۱ درخواست دولتی رد شده اند.

اینها افرادی نیستند که ما می خواهیم برای

نقش شرکت های بزرگ امریکایی

در اینترنت آزاد و باز تصمیم بگیرند.

کریس اندرسون: خُب، این اسلاید که ما

تاریخی را که در آن شرکت هایی

با فن آوری های مختلف، شرکت های اینترنتی،

متهم شدهاند که به این برنامه پیوسته اند

و جمعاوری اطلاعات توسط اینها شروع شده است را به ما نشان میدهد.

اکنون آنها حاشا میکنند که با «ان اس ای» (آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا) همکاری کردهاند

این دادها چگونه توسط «ان اس ای» جمع آوری شده است؟

اد اسنودن: درسته. خُب نسا عطف به اینکه

آن را به عنوان دسترسی مستقیم بدست آورده می کند.

این برای یک تحلیلگر واقعی «ان اس ای» به چه معنی آن است،

یک نفر مثل من که به عنوان تحلیلگر اطلاعاتی

هکرهای چینی سایبری،

و چیزهایی مشابه این را، در هاوایی،

منشا اطلاعات

بطور مستقیم از سرورها میباشد را مورد هدف قرار میدهد.

این بدین معنی نیست

که یک گروه از نمایندگان شرکت ها

نشستهاند در یک اتاق تاریک با «ان اس ای»

و در این اتاق با «ان اس ای» درباره اینکه

چگونه آنها این اطلاعات به آنها بدهند معامله می کنند.

هر شرکتی به روش مختلفی اینکار را میکند.

برخی از آنها عهده دار مسئول هستند.

برخی مسئولیت کمتری دارند.

اما نه همه اینها، هنگامی که ما درباره

اینکه چگونه این اطلاعات داده میشود صحبت میکنیم،

این از خود شرکت ها می اید.

یعنی «ان اس ای» اطلاعات را از شبکه ها نمی دزدد.

اما در اینجا یک نکته مهم هست که باید آن را یادآور شویم:

حتی اگر شرکتها به کنار زده شده باشند،

حتی اگر از شرکتها تقاضا شده باشد،

هی، اجازه دهید این را از طریق الزام حکم قاضی انجام بدیم،

بیایید این کار را انجام دهیم

که درواقع ما نوعی بررسی قانونی داریم،

برخی از انواع پایه ای برای ارائه داده ها

این کاربران داریم،

ما گزارشی را در مجله واشینگتن پست دیدم

که مانند گزارش پریزم نبود که

می گفت که «ان اس ای» سیستم ارتباطات را

بین گوگل و خودش

و یا یاهو با خودش

را قطع کرده است.

خُب حتی اگر این شرکت ها همکاری کرده باشند

حداقل مجبور به همکاری شده باشند و امیدواریم به شکل قانونی با

«ان اس ای» همکاری کرده باشند،

«ان اس ای» با این راضی نبوده است،

و به خاطر همین، ما نیاز داریم که شرکتهای ما

بر روی این موضع به سختی کار کنند

تا تضمین کنند که آنها قصد دارند

از منافع کاربر، و نیز دفاع

از حقوق کاربران را نمایندگی کنند.

و من فکر میکنم که در طول سال گذشته،

ما شرکت هایی را دیدهایم که

دراسلاید های پریزم از آنها نام برده شده اند

که گامهای بلندی را برای انجام این کار برداشته اند،

و من آنها را تشویق به ادامه این کار کرده است.

کریس اندسون: چه کاری آنها باید انجام دهند؟

اد اسنودن: بزرگترین چیزی که درحاضر در شرکتهای اینترنت

در آمریکا میتوان امروز انجام داد،

بدون مشورت با وکلا،

تا از حقوق کاربردان سراسر جهان محافظت شود،

این است که تکنولوژی رمزگذاری «اس اس ال» برای

هر صفحه که بازدید میشود به کار گرفته شود.

دلیل اینکه امروز این مهم است که،

اگر شما بروید و به نسخه سال ۱۹۸۴ وب سایت Amazon.com نگاه کنید

«ان اس ای» می ةواند رکوردی از آن ببینید که

که سازمان اطلاعات روسیه نیز میتواند آن را ببینید،

همچنین سازمان اطلاعات چین نیز میتواند نسخه ای از آن را ببینید،

سابقه ای از آن در تمامی سرویسهای فرانسوی، آلمانی،

و آندورا میتوانند ببینند.

همه اینها میتوانند ببینید زیرا آنها رمزگذاری نشده اند.

Amazon.com کتابخانه جهانی است،

اما نه تنها آنها رمزگذاری به طور پیش فرض پشتیبانی نمی کنند،

بلکه هنگامی که جستجوگر به دنبال کتاب است،

نمیتوانند سیستم رمزگذاری را هم انتخاب کنند.

این چیزیست که نیاز داریم که تغییر کند،

نه تنها برای آمازون، منظور من یک شرکت خاص نیست،

اما این مثال بسیار بزرگیست.

تمامی شرکتها نیاز دارند

که عادات جستجوگرها را بصورت پیش فرض

برای کلیه کاربران که هر فعالیت در اینترنت انجام میدهند

و یا روشی بخصوصی را که برای خودشان انتخاب میکنند را رمزگذاری کنند

این حریم خصوصی را افزایش میدهد و حقوقی است

که مردم سراسر جهان از آن لذت خواهند برد.

کریس اندرسون: ادوارد با من بیا به این قسمت صحنه.

میخواهم به تو اسلاید بعدی را در اینجا نشان دهم.( تشویق مردم)

این یک برنامه به نام خبرچین بیکران - Boundless Informant است

این چیست؟

اد استودن: خُب من باید به «ان اس ای» برای

استفاده از نام مناسب اعتبار بدهم.

این یکی از نام کُدهای مورد علاقه من است.

«خبرچین بیکران»

یک برنامهای از نسا که ازسوی کنگره مخفی نگه داشته شده است.

کنگره قبلا از «ان اس ای» خواسته بود،

که آیا هیچ امکانی هست که به آنها

حتی بصورت تقریبی برآوردی از

از میزان ارتباطات آمریکایی

که شنود شده بودند را بدهند.

آنها گفتند خیر. آنها گفتند ما این چیزها را ردیابی نمیکنیم،

ما نمیتوانیم این آمارها را ردیابی کنیم.

ما نمیتوانیم به شما بگوییم که چه میزان ارتباطات

در سراسر جهان بوسیله ی ما کنترل می شود،

زیرا اگر این را به شما بگویم

به حریم خصوصی شما وارد شدیم.

من واقعا از احساسات آنها قدردانی میکنم،

اما اگر واقعا به این اسلاید نگاه کنید،

نه تنها آنها این توانایی را دارند،

بله این توانایی از قبل بوجود آمده است.

این از قبل در سیستم قرارداده شده است.

«ان اس ای» فرمت داده داخلی خودش را دارد

که دو طرف ارتباط را ردیابی میکند،

و اگر بگوید،

این ارتباط از آمریکا میاید

آنها میتوانند به کنگره تلفن کنند و بگویند که چند تا از این

ارتباطات امروز از امریکا بوده است و اینکه همین حالا چند تا.

چیزی که خبرچین بیکران به ما میگوید

که شنود بیشتری در ارتباطات

که در آمریکا درباره آمریکایی هاست

تا در روسیه از روسها.

من مطمئن نیستم که این چیزیست

که هدف یک سازمان اطلاعاتی باید باشد.

کریس اندرسون: موضوع افشاگری در مجله واشینگتن پُست

در باره اطلاعات تو منتشر شد.

سرمقاله میگوید،

"ان اس ای قوانین حریم خصوصی مردم

را هزاران بار در سال شکسته است."

درباره این به ما بگو.

اد اسنودن: ما نیز این را در شهادت کنگره در سال گذشته شنیدیم،

این برای کسی مثل من که از «ان اس ای» میاید

بسیار شگفت آور بود،

کسی که مدارک داخلی واقعی را دیده است،

و میداند در آنجا چه چیزهایی هست،

برای شهادت گفتن قانونی تحت سوگند

که هیچ سوء استفادهای وجود نداشته باشد

و هیچ نقضی در قوانین «ان اس ای» وجود نداشته باشد

هنگامی ما میدانیم که این موضوع در حال رخ دادن است.

اما چیزی که بطور ویژه خیلی جالب توجه است ،

درباره این حقیقت که «ان اس ای» از قوانین

خودشان تخطی کرده است، قوانین خودشان

هزاران مرتبه در یک سال،

به اضافه یک واقعه بوسیله خودشان،

یک واقعه از ۲٫۷۷۶ مورد

که که ۳٫۰۰۰ نفراز مردم را تحت تاثیر قرارداد.

و واقعه دیگر، اینکه همه تلفنهای

شهر واشینگتن دی سی را بصورت اتفاقی شنود میکنند.

چیزی که در این مورد جالب توجه است،

این گزارش، توجه زیادی را به خود جلب نکرد،

این است که نه تنها ۲٫۷۷۶ سوء استفاده انجام شده،

بلکه رئیس کمیته ازطلاعات مجلس سنا،

داین فاینستاین، هم گزارش را ندید

تا اینکه واشینگتن پُست با او تماس گرفت

نظرش را در مورد گزارش بدهد.

سپس او تقاضای یک کپی از «ان اس ای» کرد

و یک نسخه دریافت نمود،

اما هرگز قبل از آن را ندیده بود.

این درمورد وضعیت نظارت

سیستم اطلاعاتی آمریکا چه میگوید

وقتی که رئیس کمیته اطلاعات مجلس سنا

هیچ ایدهای در مورد اینکه قوانین هزاران بار

سالانه نقض شده اند را ندارد؟

کریس اندرسون: اد، یک واکنش به تمامی این بحث این است:

صادقانه اینکه چرا ما باید در مورد

همه این نظارتها اهمیت بدهیم؟

نگاه کن، منظورم این است که اگر تو کار خطایی انجام ندادی،

تو چیزی نداری که در مورد آن نگران باشی.

چی چیزی در مورد این دیدگاه درست نیست؟

اد اسنودن، خُب، اولین چیز این است که،

شما حقوق خودتان را از دست میدهید.

شما میگوید هی، میدونید،

فکر نمیکنم که این را من بخواهم،

پس من فقط به این اعتماد میکنم،

و بگذارید از این خلاص شویم، واقعا چیزی مهمی نیست،

این افراد میخواهند کار درست را انجام دهند.

حقوق تو مهم هستند

زیرا تو هرگز نمیدانی چه زمنیه ای آنها را نیاز خواهی داشت.

و فراتر از آن، و بخشی از هویت فرهنگی ماست،

نه تنها در آمریکا،

بلکه در جوامع غربی

و در جوامع دموکراتیک سراسر جهان.

مردم باید بتوانند تلفنشان را بردارند

و به خانوادهشان تلفن بزنند،

مردم باید بتوانند که یک پیام برای

کسی را که دوست دارند بفرستند،

مردم باید بتوانند که کتابی را آنلاین بخرند،

باید بتوانند با قطار سفر کنند،

آنها باید بتوانند بلیط هواپیمایشان را

بدون اینکه نگران این باشند که این واقعه از

از نظر نماینده دولت چکونه خواهد بود،

حتی شاید دولت شما

در سالهای آینده،

چکونه آنها میتوانند تفسیر بدی از تو بکنند

و در مورد قصد تو چگونه فکر خواهند کرد.

ما حقوق حریم خصوصی را داریم.

ما تقاضای تضمین هایی بر پایه علت احتمالی

و یا نوعی از سوء ظن فردی استوارباشند را داریم ،

زیرا ما این را میدانیم که اعتماد به کسی،

هر مقام دولتی،

با تمامی ارتباطات انسانها

بصورت پنهانی و بدون نظارت

به راحتی بیش از حد بزرگ وسوسه انگیزی است که نادیده گرفته شود.

کریس اندرسون: برخی از مردم از آنچه که ما انجام دادیم خشمگین هستند.

من نقل قولی را از دیک چینی شنیدم

که گفته جولان آسانگ مثل نیش کک بود،

و ادوارد اسنودن شیری است که سر سگ را میکند.

او فکر میکند که تو یکی

از بدترین خیانتها را در تاریخ

آمریکا مرتکب شدهای.

چه چیزی به مردمی که اینگونه در مورد تو فکر میکنند خواهی گفت؟

اد اسنودن: دیک چینی که برای خودش اعجوبه ایه.

( خنده و تشویق تماشاگران)

سپاسگزارم.( خنده تماشاگران)

من فکر میکنم که این خیلی جالب است، زیرا در آن زمان

جولیان آسانگ در حال انجام این کارهای بزرگ بود

دیک چینی میگفت

که جولیان در حال پایان دادن به دولت ها در سراسر جهان است،

و آسمانها به اتش کشیده خواهند شد

و دریاها به جوش خواهند آمد،

و حالا میگوید که این نیش کک بود.

خُب ما باید به تمامی اینگونه ادعاها

پر دبدبه از تخریب امنیت ملی

از طرف این نوع مقامات دولتی مشکوک باشیم.

ما اجازه دهید که فرض کنیم مردم واقعا این را باور داشته باشند.

من استدلال میکنم که اینها به گونهای

مفهوم محدودی از امنیت ملی دارند.

محافظت از افراد ممتازی مانند دیک چینی

به معنی نگه داشتن امنیت ملی نیست.

منافع عمومی همواره مانند

منافع ملی نیست.

رفتن به جنگ مردمی که دشمن ما نیستند

در جایی که تهدیدی نیست

امنیت بوجود نمیآورد،

و این برای برای اینکه چه در عراق باشد و یا در اینترنت باشد

صادق است.

اینترنت دشمن نیست.

اقتصاد ما دشمن ما نیست.

تجارت آمریکا، تجارت چین،

و هر شرکتی در اینجا

بخشی از جامعه ما هستند.

بخشی از جهان به هم پیوسته ما هستند.

پیوندهایی برادری که ما را به هم گره زدهاند

و اگر ما این رابطه ها را توسط

استاندارهای ضعیف تخریب کنیم، امنیت،

نحوه رفتار،

که ملت ها و شهروندان در سراسر جهان از

ما انتظار دارند تا آنها را رعایت کنیم از بین میرود.

کریس اندسون: اما ادعا هست که تو

۱/۷ میلیون مدرک را دزدهای.

و به نظر میرسد که تنها مقدار کمی از آنها

با روزنامهنگاران در میان گذاشته شده است.

آیا افشاگریهای دیگری در کار خواهد بود؟

اد اسنودن: قطعن افشاگرهای بیشتری در کار خواهد بود.

فکر نمیکنم که هیچ سوالی باشد

از اینکه برخی از مهمترین گزارشاتی که

باید ارائه شود خواهد آمد.

کریسن اندرسون: بیا انجا، زیرا میخواهم از تو درباره

این افشاگری خاص بپرسم.

بیا انجا و به این نگاه کن.

منظورم این است که موضوعی در اینجاست که برای خیلیها

در اینجا شوک آورترین چیز است

که چند ماه پیش درباره آن شنیدهاند.

و این درباره برنامهای به نام «بول ران» ( برنامه رمزگشایی بسیار طبقه بندی شده اجرا شده توسط ان اس ای)

میتوانی توضیح دهی که این چیست؟

ادوارد استودن: خُب دوباره

باید ار «ان اس ای» برای خلوص و صداقت شان تشکر کنیم.

این یک برنامه است که بعد از یک نیرد در جنگ داخلی نام گذاری شد.

همتای انگلیسی آن «ادجهیل»

هست که نبرد جنگ داخلی انگلیس است.

به اعتقاد من دلیل اینکه آنها اینگونه نامگذاری کردند

---این هست که هدف زیرساختهای خودمان هست.

آنها برنامه هایی هستند که از طریق «ان اس ای»

عمدتا شرکای تجاری را گمراه می کنند.

آنها به شرکای بزرگ تجاری می گویند

که اینها در استانداردی بی خطر هستند.

آنها می گویند، ما نیاز داریم که با شما

برای برنامه سیستم امنیتی کار کنیم،

اما در واقعیت، آنها مشاوره های بدی را میدهند

به این شرکتها برای اینکه

سیستم امنیتی این شرکتها را کاهش دهند.

آنها در پشتی را می سازند که نه تنها

«ان اس ای» می توند بهره برداری کند،

بلکه هر کسی که پول و وقت

دارد که تحقیق کند و آن را پیدا کند

می تواند از ارتباطات همه جهان

استفاده کند.

و این واقعا خطرناک است،

زیرا اگر ما یک استاندارد را از دست دهیم،

اگر ما اعتماد به چیزی مثل «اس اس ال»(یک پروتکل برای رمزگذاری اطلاعات بر روی اینترنت) را از دست دهیم،

که بطور خاص توسط برنامه «بالران»

هدف قرار گرفته بود،

روی هم رفته ما زندگی در یک جهان امن را از دست خواهیم داد،

ما نمیتوانیم به بانک هایمان دسترسی داشته باشیم

ما نمیتوانیم به تجارت دسترسی داشته باشیم

بدون نگرانی از اینکه افرادی گفتگو و ارتباطات ما را نظارت می کنند

و یا برای منافع خودشان آنها را دستکاری می کنند.

-کریس اندرسون: آیا این تصمیم بطور بالقوه

حمله سایبری به آمریکایی ها را

توسط منابع دیگر امکانپذیر می کند؟

قطعا.

یکی از مشکلات،

یکی از خطرناکترین میراثهایی

که بعد از یازدهم سپتامبر دیدیم،

این است که ان اس ای بطور سنتی بیش از یک مسئولیت به عهده دارد.

آنها مسئول عملیات تهاجمی هستند،

و این هک کردن است،

اما همچنین مسئول عملیات دفاعی هم هستند،

و بطور سنتی آنها همیشه

اهمیت بیشتری به دفاع می دادند

بر اساس این اصل

که اسرار آمریکا حقیقتا ارزش بیشتر دارند.

اگر یک شرکت تجاری چینی را هک کنیم

و اسرارشان را بدزدیم،

و ما یک دولت را در برلین هک کنیم

و اسرارشان را بدزدیم،

از ارزش کمتری برای مردم آمریکا برخوردار است

تا مطمئن شویم که چینی ها

نمی توانند به اسرار ما دسترسی داشته باشند.

بنابراین آنها امنیت ما در سیستم ارتباطات کاهش می دهند،

آنها نه تنها جهان را در خطر قرار می دهند،

بلکه آمریکا را به شیوه اساسی در خطر قرار می دهند

چونکه مالکیت معنوی پایه

و اساس اقتصاد ماست،

و اگر ما این را از طریق امنیت ضعیف در خطر قرار دهیم،

ما هزینه آن را برای سالها خواهیم پرداخت.

کریس اندرسون: آنها محاسبه کردند

که ارزش انجام این به عنوان

بخشی از دفاع آمریکا در مقابل تروریسم است .

مطمئنا این ارزش دارد که بهایش را بپردازیم.

ادوارد استودن: خُب، هنگامی که به نتایج

این برنامه ها در متوقف کردن تروریسم نگاه کنید،

خواهید دید که این بی اساس است و

نیازی نیست که حرف مرا برای این موضوع قبول کنید،

زیرا ما اولین دادگاه علنی را داشتیم،

اولین دادگاه فدرال که این را بازنگری کرد،

خارج از قرارهای مخفی کارانه ،

این برنامه را «اْورولین» ( اشاره به کتابهای جرج اورول

و برخلاف قانون اساسی نامیدند.

کنگره این حق را دارد

که در جریان این مسائل قرار گیرد،

و حالا خواستار ان مساله است،

و لایحه ای را برای اصلاح آن تنظیم کرده اند،

و دو پنل مستقل کاخ سفید

که تمامی شواهد دسته بندی شده را مرور می کنند

میگویند که این برنامه ها هرگز

هیچ حمله تروریستی که

برای آمریکا قریب الوقوع بوده، متوقف نکردند.

بنابراین آیا واقعا تروریسم است که ما متوقف می کنیم؟

آیا این برنامه ها اصلا ارزش دارند؟

من میگویم، خیر. و همه این سه شاخه

دولت آمریکا هم گفتند خیر.

کریس اندرسون: منظورم این است، ایا فکر می کنیم انگیزه عمیقتری

برای آنهاست از جنگ علیه تروریسم است؟

ادوارد استودن، متاسفم، نمیتوانم صدای تو را بشنوم، دوباره بگو؟

کریس اندرسون: آیا فکر می کنی یک انگیزه عمیقتری

از جنگ علیه تروریسم برای آنها وجود داشته؟

استودن: بله، مهمترین نکته این است که تروریسم

همواره چیزی بوده که ما در سازمانهای اطلاعاتی جهان

به عنوان پوششی از آنها برای اعمالمان استفاده کردیم.

تروریسم چیزی هست که باعث برانگیختن پاسخی

احساسی می گردد که به مردم اجازه

توجیه کردن قدرتها و برنامه هایی را می دهد

که در شرایطی غیر از این نمی دادند.

برنامه های از قبیل Bullrun and Edgehill

که «ان اس ای» خواستار این قدرتها شد

به سال ۱۹۹۰ بر میگردد.

آنها از اف بی ای FBI خواستند که به کنگره بروند و این مورد را مطرح کنند.

اف بی ای به کنگره رفت و این موضوع را مطرح کرد.

اما کنگره و مردم امریکا گفت نه.

آنها گفتند، ارزش ندارد که اقتصاد امن را در معرض خطر قرار دهیم.

آنها گفتند در مقابل آنچه که بدست می آوریم

ارزش ندارد که جامعه را تخریب کنیم.

اما آنچه ما دیدیم این است که بعد ار یازدهم سپتامبر،

آنها پنهان کاری کرده و با توجیه تروریسم

شروع به استفاده از این برنامه های مخفی

بدون درخواست مجوز از کنگره کردند،

بدون اینکه از مردم آمریکا بپرسند،

و این به نوعی دولت در پشت درهای بسته است

که ما نیاز داریم خودمان را در مقابل آنها محافظت کنیم،

به دلیل اینکه این امنیت کمتری دارد---

بی ارزش است.

کریس اندرسون: بسیار خوب. برای چند ثانیه بیا با من اینجا بیا،

چونکه من سوال شخصی دیگری از تو دارم.

در هنگام صحبت از ترور ،

بیشتر مردم احساس می کنند که موقعیتی که تو اکنون در

روسیه داری بسیار وحشتناک است.

مسلما شنیده ای که چه اتفاقاتی افتاده،

و برادلی میینک چه بر سرش آمد،

چلسی منیگ هم همانطور،

و داستانی در بازفید بود که

نیروهای سرویسامنیتی

مُرده تو را می خواهند.

چگونه با این برخورد می کنی؟

چگونه با ترس مقابله می کنی؟

ادوارد استودن: معمایی در بین نیست

که دولت می خواهد مُرده مرا ببینید.

این را بارها و بارهای و بارها روشن کرده ام

که من هر صبح به خواب می روم.

فکر می کنم که من چکار می توانم برای مردم آمریکا.

نمی خواهم آسیبی به دولتم بزنم،

می خواهم به دولتم کمک کنم،

اما حقیقت اینکه که آنها تمایل دارند

که کاملا مراحل قانونی را نادیده بگیرند،

مایل هستند که بدون اینکه من محاکمه شوم

مرا گناهکار اعلام کنند،

اینها چیزهایی هستند که باید به عنوان جامعه علیه آنها کار کنیم،

و بگویم، هی، این صحیح نیست.

ما نباید مورد تهدید مخالفان قرار گیریم.

ما نباید به جرم اطلاع رسنانی مجرم شناخته شویم.

هر بخشی که من بتونم ببینم این تمام شده،

خوشحالم که علی رغم خطرات این کار را انجام می دهم.

کریس اندرسون: خُب، در واقع علاقمندم که بعضی از بازخوردها را

از تماشاگران در اینجا داشته باشم،

چونکه میدانم واکنشهای بسیار متفاوتی درباره

ادوارد استودن وجود دارد.

فرض کنیم شما این دو انتخاب زیر را داشته باشید. درست؟

کاری را که ادوارد کرده

اساسا یک رفتار عاری از حس مسئولیت بدانید

که آمریکا را در خطر قرار داده

و یا که رفتار او یک رفتار قهرمانانه بوده است

که برای آمریکا و جهان در

بلند مدت خوب خواهد بود؟

این دو انتخاب را به شما دادم،

من کنجکاوم ببینم که چه کسانی به

اولی رای میدهند،

بعنوان رفتار غیر مسئولانه و بی ملاحظه؟

تعدادی دست بالاست.

تعدادی دست بالا می رود.

هنگامی که فرد روبروی شما ایستاده،

خیلی سخت که دستت را بالا ببری،

اما من آنها را می بینم.

ادوارد استودن: من میتوانم شما را ببینیم. ( خنده تماشاگران)

کریس اندرسون: و کسانی که دومین گزینه را قبول دارند،

اساسا یک رفتار قهرمانانه؟

( تشویق تماشاگران)(شادی تماشاگران)

و فکر می کنم این حقیقت دارد که بگوییم تعداد زیادی از افراد

دستشان را بالا نگرفتند و من گمان می کنم

آنها هنوز به این مورد فکر می کنند،

زیرا به نظرم می رسد که هنوز بحث پیرامون تو،

بین خطوط سیاسی سنتی تفرقه نمیاندازد.

این چپ و راست نیست، واقعا درباره هواخواه دولت بودن و یا

آزادیخواهی نیست.

بخشی از ان تقریبا مسئله نسل هاست.

شما بخشی از نسلی هستید که با اینترنت

بزرگ شدید، و به نظر می رسد

که حداقل در سطح بسیار کمی آزرده خاطر شوید

وقتی شاهد باشید که کاری انجام شده

که فکر می کنید این به اینترنت آسیب می رساند.

حقیقت نداره؟

ادوارد استودن: بله. فکر می کنم خیلی هم درست هست.

این مسئله چپ و راست نیست.

آزادی اساسی و بنیادی ما، و هنگامی من می گویم ما،

تنها منظورم آمریکایی ها نیست،

منظورم تمامی مردم جهان ست.

این مشکل تعصبی نیست.

اینها چیزهایی هستند که همه مردم اعتقاد دارند،

و بسته به همه ما دارد که از اینها محافظت کنیم،

و برای مردمی که آزادی اینترنت را دیده

و از آن لذت برده اند،

این بسته به ما است که این آزادی را برای

نسل آینده نگه داریم تا از آن لذت ببرند،

و اگر ما چیزی را تغییر ندهیم،

اگر ما برپا نخیزیم تا این تغییر را ایجاد کنیم،

ما نیاز داریم که اینترنت را ایمن نگه داریم،

نه تنها برای خودمان بلکه برای همه،

ما این آزادی را از دست خواهیم داد،

و این ضرر بسیار هنگفت خواهد بود،

نه تنها برای ما، بلکه برای همه جهان.

کریس ندرسون: خُب، من اخیرا حرفهای مشابهی

از بنیادگذار شبکه وب جهانی شنیده ام،

که فکر می کنم اینجا با ما باشد، سر تیم برنرز لی.

تیم، راستش دوست داره بیاد و این را بگه،

یک میکروفون به او می رسونید؟

( تشویق تماشاگران)

تیم، خوشحالم که می بینیمت. بیا این بالا.

بالاخره در کدام گروه هستی،

خائن و یا قهرمان؟ تئوری در این زمینه دارم اما--

تیم برنرز- لی: من خیلی وقت پیش به این پرسش

پاسخ دادم، ولی قهرمان،

اگر قرارباشد بین این دو انتخاب یکی را برگزینم.

---کریس اندرسون: و ادوارد، فکر میکنم تو پیشنهاد

سر تیم درباره ماگنا کارتا (منشور کبیر) راخوانده باشی

که درباره باز پس گیری اینترنت صحبت می کند.

آیا این قابل احساس و عقلائی هست؟

ادوارد استودن: کاملا. منظور این است که نسل من، و من

نه تنها با فکر کرن راجع به اینترنت بزرگ شدیم،

بلکه در اینترنت بزرگ شدم،

و گرچه هرگز انتظار نداشتم که شانس این را داشته باشم

که مستقیما و به چنین شیوه عملی از آن دفاع کنم

ومتضمن آن به این شیوه غیرمعمول شوم،

شیوه ای تقریبا نمادین،

فکر میکنم این چیزی شاعرانه درباره این حقیقت باشد

که یکی از فرزندان اینترنت

در واقع به دلیل اظهارات سیاسیشان

به اینترنت نزدیک شده است.

و من اعتقاد دارم که "ماگنا کارتا" برای اینترنت

دقیقا چیزی است که نیاز داریم.

نیاز داریم چیزهای باارزشمان را کدگذاری کنیم

نه تنها بصورت نوشتاری بلکه برای ساختار اینترنت،

و این چیزی است که به آن امیدوارم،

و همه حاضرین را به آن دعوت می کنم

نه تنها اینجا در ونکوور بلکه در تمامی جهان،

که به ما ملحق و در آن شرکت کنید.

کریس اندرسون: آیا سوالی از ادوارد داری؟ ،

تیم لی: دو تا پرسش

یک سوال کلی-

اندرسون: ادوارد آیا هنوز صدای ما را داری؟

استودن: بله میتوانم صدای شما را بشنوم. اندرسون: او برگشتتیم

لی: خط استراق سمع

برای یک لحظه تداخل کرد.

( خنده تماشاگران)

اسنودن: این مشکل کوچکی ار طرف «ان اس ای» هست.-

تیم لی: خُب ، برگردیم به ۲۵ سال

قبل و فکر کنیم،

تو فکر می کنی

بهترین دستاوری که میتوان از

همه این بحثها درباره وب ها میخواهیم

بدست آوریم چیستد؟

استودن:هنگامی که در این باره فکر می کنیم

از این لحاط که چقدر می توانیم پیش برویم،

فکر می کنم این پرسشی است که تنها به این محدود می شود

که تمایل داشته باشیم اینترنت را در چه حدی نگه داریم.

فکر می کنم اینترنتی که ما در گذشته از آن لذت میبردیم

دقیقا چیزی است که ما نه تنها به عنوان یک ملت

بلکه به عنوان مردم سراسر جهان به آن نیاز داریم،

و با همکاری، با درگیر شدن با آن

نه فقط به عنوان بخش از جامعه فنی

بلکه همانطور که گفتی، به عنوان کاربر،

مردمی از سراسر جهان که ازطریق اینترنت

و از طریق رسانه های اجتماعی همکاری می کنند،

کسانی که تنها وضعیت هوا را چک می کنند،

کسانی که به آن به عنوان بخشی از زندگی روزمره خود تکیه می کنند،

تا بر آن غلبه کنند.

نه تنها اینترنتی را قبلا داشتم را خواهیم داشت،

بلکه یک اینترنت بهتر، بهتر از آنچه که هست،

گاهی ما نیاز داریم که آینده ای را بسازیم

که نه تنها بهتر از آن چیزی است که خواهان آن هستیم

بلکه بهتر از هر چیزی که ما بتوانیم آن راتصور کنیم .

اندرسون: ۳۰ سال است که تد در سال ۱۹۸۴ بنیانگذاری شده است.

از آن زمان گفتگوهای بسیار زیادی اتفاق افتاده

در کنار حرفهای

جورج اورول که راستش اشتباه از آب درآمدند.

هیچ برادر بزرگی نیست ( شخصیتی از جورج اوورل در کتاب ۱۹۸۴) که ما را بپاد.

ما، از طریق قدرت وب،

و شفاف سازی، اکنون برادر بزرگ را میپایم.

افشاگرهای تو نوعی قماراز طریق

قلب آن دیدگاه نسبتا خوشبینانه است،

اما هنوز تو این اعتقاد را داری که می شود کاری

برایش کرد.

این کار را می کنی.

اسنودن: درسته، پس باید این طور بحث شود که

قدرت برادر بزرگ بطور چشمگیری افزایش یافته.

اخیرا مقالهای حقوقی در دانشگاه یل چاپ شده

که چیزی را بنام اصل سلطان- بنکاستون -Bankston-Soltani Principle را مطرح میکند،

این که انتظار ما از حریم خصوصی نقص شده است می شود

هنگامی که قابلیت های نظارت دولتی

با مرتبه بزرگی کم ازش تر شده اند،

و هر بار که این اتفاق می افتد، ما نیاز داریم تا

دوباره برای حقوق خصوصی مان توازن ایجاد کنیم.

حال، این از زمانی رخ نداده که

قدرت نظارت دولت اتفاق

بواسطه چندین مرتبه بزرگی افزایش یافته است،

و علت مشکلی است که امروز با آن مواجهیم،

اما هنوز امید هست،

زیرا قدرت افراد هم

توسط تکنولوژی بالا رفته است.

زنده بودن من تایید آن است

که مردم می توانند پا به پای

بزرگترین دشمنانشان

و قدرتمندترین سازمانهای امنیتی در سراسر جهان

به جلو روند، با آنها مقابله کنند و برنده شوند،

و فکر می کنم این چیزی است

ملازم است به آن امید داشته باشیم،

و آن را بنا نهیم

تا قابل دسترسی نه تنها برای کارشناسان فنی

بلکه برای تمامی شهروندان عادی سراسر جهان باشد.

خبر رسانی جرم نیست،

گفتگو کردن جرم نیست،

و نباید از طریق فعالیتهای روزانه مان نظارت و مانیتور شویم.

کریس اندرسون: خیلی مطمئن نیستم که تو بتونی از آنجا دست بدی،

اما فرض میکنم که این دست راست تو هست. تیم لی: این خیلی زود اتفاق خواهد افتاد.

اسنودن: خیلی از دیدار با شما خوشحالم،

و امیدوارم که پرتو من از طریق اینترنت به خوبی

تصویری باشد که از شما دارم .

کریس اندرسون: متشکرم تیم.

( تشویق تماشاگران)

---منظورم اینکه که مجله نیویورک تایمز اخیرا فراخوانی برای عفو تو داده است.

ایا خوشحال خواهی شد که شانس این را داشته باشی که به آمریکا برگردی؟

استودن: البته که می خواهم. جای هیچ پرسشی در این خصوص نیست،

اصولی که بر پایه و اساس آن

این پروژه بنا نهاد شد

برای منافع عمومی

و اصولی است که بر پایه آن

روزنامه نگار و خبر رسانی در ایالات متحده

و سراسر جهان بنا شده .

و فکر می کنم اگر مطبوعات اکنون این را بگویند،

که ما این را حمایت می کنیم،

این چیزی خواهد بود که می بایستی اتفاق بیفتد،

این استدلال قوی است ، اما استدلال نهایی نخواهد بود،

و فکر می کنم این چیزی است که مردم باید تصمیم بگیرند.

اما، در همان زمان،

دولت اشاره کرد که آنها

حاضر به نوعی معامله هستند،

که می خواهند من درباره خبر رسانی ام

سازش کنم،

برای اینکه برگردم،

و من میخواهم این را خیلی روشن کنم

که اینکار را نکردم که خودم ایمن باشم.

من اینکار را کردم چونکه درست بود،

و قصد ندارم در راستای منافع عمومی

صرفا به خاطر منافع خودم

دست از اینکار بکشم.

( تشویق تماشاگران)

اندرسون: در این میان،

به مرحمت اینترنت و تکنولوژی،

که تو اینجا هستی، به آمریکای شمالی برگشتی

نه دقیقا به ایالات متحده، به کانادا از این طریق.

کنجکاوم بدانم ، چه احساسی داری؟

اسنودن: کانادا با آنچه که من انتظار داشتم متفاوت است.

خیلی گرمتر از آن است.

( خنده تماشاگران)

کریس اندرسون: در تد، ماموریت و هدف"پراکندن ایده های ارزشمند است. "

اگر بتوانی این را تنها در یک ایده جمع کنی،

ایده ای از تو که در حال حاضر ارزش گسترش یافتن را

داشته باشد چیست؟

استودن: میگویم که سال گدشته یادآور این بود

که ازادی و دموکراسی شاید پشت درهای بسته بمیرد،

اما ما به عنوان افرادی مستقل در پشت همین درهای بسته

متولد می شویم،

و نیاید از حریم خصوصی مان

برای داشتن دولت خوب دست بکشیم.

نباید آزادیمان را برای

داشتن امنیت از دست بدهیم.

و گمان می کنم با کار کردن با یکدیگر

می توانیم هم دولت باز

و هم زندگی خصوصی را داشته باشیم،

و من مشتاق همکاری با همه در سراسر جهان

برای دیدن این که شاهد چنین اتفاقی باشیم، هستم .

بسیار سپاسگزارم.

اندرسون: ادوارد سپاسگزارم.

( تشویق تماشاگران)