Erik Schlangen: "Kendi kendini onaran" bir asfalt

Asfalt yollar güzel görünür ama kolayca hasar görürler ve tamiri masraflıdır. Erik Schlangen basit materyallerden yapılmış olan yeni bir tür gözenekli asfaltı tanıtıyor. Bu asfaltın hayret verici bir özelliği var: Kırıldığında, indüksiyon ısıtmayla "onarılabiliyor". (TEDxDelft'te kayda alınmıştır.)

(Çekiç sesleri)

(Gülüşmeler)

(Mikrodalga biplemeleri) (Gülüşmeler)

Muhtemelen hepiniz bunun oldukça hoş bir yol

olduğu hakkında benimle hemfikirsinizdir.

Asfalttan yapılmıştır ve

asfalt üzerinde sürmek için çok iyi bir materyaldir

ama her zaman değil, özellikle bugünkü gibi olan günlerde,

çok fazla yağmur yağdığında.

Zira asfalt üzerinde çok fazla sıçrayan su olur.

Ve özellikle eğer bisiklet sürüyorsanız

ve bu arabaları geçerseniz, o zaman hiç hoş olmaz.

Aynı zamanda, asfalt çok fazla gürültü yaratabilir.

Gürültülü bir materyaldir ve

eğer Hollanda'daki gibi şehre çok yakın yollar yaparsak,

o zaman sessiz bir yolu daha da severiz.

Bunun çözümü ise

gözenekli asfalttan yol yapmaktır.

Gözenekli asfalt, halen Hollanda'da karayollarının çoğunda

kullandığımız bir materyaldir,

gözenekleri vardır ve su hemen üzerinden akar,

böylece tüm yağmur suyu kenarlara doğru akar

ve üzerinde kolay sürebileceğiniz bir yolunuz olur,

bu şekilde artık sıçrayan su olmaz.

Ayrıca bu gözeneklerde gürültü yok olacaktır.

Çünkü çok boşluklu olduğundan, tüm gürültü kaybolacaktır,

yani çok sessiz bir yoldur.

Elbette, aynı zamanda dezavantajları da vardır

ve bu yolun dezavantajı sökülmeler oluşabilmesidir.

Sökülme nedir? Bu yolda görüyorsunuz ki

yüzeydeki taşlar açığa çıkmış.

Önce bir taş çıkar, sonra birkaçı daha

ve daha ve daha ve daha ve daha

ve sonra onlar -- yok, yapmayacağım. (Gülüşmeler)

Ama bunlar ön camınıza hasar verebilir,

bu da hoşunuza gitmez.

Ve son olarak, bu sökülme çok daha fazla hasara yol açabilir.

Bazen bununla yol çukurları meydana getirebilirsiniz.

Hah. Hazırlandı.

Çukurlar, elbette ki, bir sorun haline gelebilir

ama bizim bir çözümümüz var.

Burada gerçekte bu materyalde hasar nasıl oluşuyor görüyorsunuz.

Bu bir gözenekli asfalt, dediğim gibi,

taşlar arasında küçük bir miktarda bağlayıcı madde var.

Havayla aşınmadan dolayı, U.V. ışığından dolayı, oksidasyondan dolayı,

bu bağlayıcı madde, bu zift,

topakların arasındaki tutkal büzülmeye başlayacaktır

ve eğer büzülürse, mikro-çatlaklar oluşur

ve topaklardan tabakalara ayrılır.

O zaman bu yol üzerinde sürerseniz, topakları dışarı çıkarırsınız --

tam da burada gördüğümüz şey.

Bu sorunu çözmek için, kendi kendini onaran materyaller üzerine düşündük.

eğer bu materyali kendi kendine onaran şekilde yapabilirsek,

o zaman muhtemelen bir çözümümüz olur.

Böylece yapabileceğimiz şey sadece tavalarımızı temizlediğimiz bulaşık telini kullanmaktır (çelik tel yünü)

ve bulaşık telini çok küçük parçalara ayırabiliriz

ve bu çok küçük parçaları zifte karıştırabiliriz.

Böylece içerisinde çok küçük bulaşık teli parçaları olan

asfalt elde edersiniz.

Sonra bir makine gerekir, burada gördüğünüz gibi,

pişirmek için kullanabileceğiniz -- bir indiksiyon makinesi.

İndiksiyon ısıtır, özellikle de çeliği; bu işte çok iyidir.

Sonrasında yapacağınız şey çeliği ısıtmaktır,

zifti eritirsiniz

ve zift bu mikro-çatlakların içine doğru akar

ve taşlar yine yüzeyde sabitlenir.

Bugün ben bir mikrodalga kullandım çünkü

buraya sahne üzerine büyük indiksiyon makinesi alamam.

Yani mikrodalga da benzer bir sistemdir.

Ben de numuneyi içine koydum, ki ne olduğunu görmek için

şimdi dışarı çıkaracağım.

Evet, şimdi çıkan numunemiz budur.

Dediğim gibi laboratuvarda numuneleri ısıtmak için

bunun gibi bir endüstriyel makinemiz var.

Onda bir sürü numune test ettik

ve sonra devlet, sonuçlarımızı fiili şekilde gördü

ve "Peki, bu çok ilginç. Bunu denemeliyiz." diye düşündüler.

Bize bir karayolu parçası hibe ettiler,

A58'in 400 metresi,

bu materyali denemek için test parkuru.

İşte bu orada yaptıklarımız. Test yolunu yaptığımız yeri görüyorsunuz

ve sonrasında bu yol tabii ki yıllarca hasar görmeden

dayanacaktır. Bu uygulamalardan bildiğimiz bir şey.

Bu yoldan bir sürü örnekler aldık ve

laboratuvarda test ettik.

Sonra örnekler üzerinde eskitme yaptık,

üzerlerine birçok yük bindirdik, indiksiyon makinemizde onardık

ve tekrar onardık ve tekrar test ettik.

Bunu birçok kez tekrarlayabiliriz.

Yani gerçekten, bu araştırmanın sonucu şudur ki

eğer yolun üzerinden her dört yılda bir onarma makinemizle

geçersek -- bu da gerçek yol üzerinde gitmek için yaptığımız

büyük versiyonu --

eğer yolun üzerinden her dört yılda bir geçersek

bu yolun yüzey ömrünü ikiye katlayabiliriz,

ki elbette bu çok miktarda para tasarrufu yapar.

İşte, sonuca gelmek için, diyebilirim ki,

çelik fiberleri kullanarak, çelik fiberlerin eklenmesiyle,

indüksiyon enerjisi kullanarak

yolun yüzey ömrünü gerçekten artıracak,

hatta yüzey ömrünü ikiye katlayacak,

çok basit püf noktalarıyla gerçekten büyük miktarda

para tasarrufu sağlayacak bir materyal yaptık.

Ve şimdi elbette yine "İşe yaradı mı?" diye, merak ediyorsunuz.

İşte numunemiz hala burada. Oldukça sıcak.

Aslında, size onarımın nasıl çalıştığını göstermeden önce

biraz daha soğuması gerekli.

Ama bir deneme yapacağım.

Bakalım. Evet, işe yaradı.

Teşekkür ederim.

(Alkışlar)