ฉันเป็นฉัน เพราะฉันเป็นออทิสติก
-
0:01 - 0:02จริง ๆ ฉันไม่ได้บอกใครเท่าไหร่
-
0:02 - 0:05แต่ในหัวฉัน สิ่งที่ฉันเห็น
-
0:05 - 0:07มีโลกลึกลับอีกเป็นพัน ๆ ใบ
-
0:07 - 0:09หมุนอยู่ในหัวฉันพร้อม ๆ กัน
-
0:09 - 0:12ฉันก็เป็นออทิสติก
-
0:12 - 0:14คนอื่นชอบวินิจฉัยอาการของออทิสติก
-
0:14 - 0:17โดยเช็คจากรายละเอียดอาการเป็นข้อ ๆ
-
0:17 - 0:20แต่ที่จริงแล้ว เรามีความหลากหลายมาก
-
0:20 - 0:22ยกตัวอย่าง น้องชายของฉัน
-
0:22 - 0:23เค้าเป็นออทิสติกขั้นรุนแรง
-
0:23 - 0:26เค้าไม่พูด พูดไม่ได้เลย
-
0:26 - 0:28แต่ฉันกลับชอบพูด
-
0:28 - 0:31หลายคน ๆ ชอบเชื่อมโยงออทิสติก
-
0:31 - 0:34ว่าต้องเก่งคณิตศาสตร์ เก่งวิทยาศาสตร์
แค่นั้น -
0:34 - 0:36แต่ฉันรู้จักคนที่เป็นออทิสติกหลายคน
-
0:36 - 0:38ที่ชอบด้านครีเอทีฟ
-
0:38 - 0:41แต่นั่นมันเป็นการเหมารวม
-
0:41 - 0:43และการตัดสินเอากับสิ่งต่าง ๆ
-
0:43 - 0:46บ่อยครั้ง มันมักจะผิด
-
0:46 - 0:48อย่างเช่น ผู้คนมากมาย
-
0:48 - 0:53พอนึกถึงออทิสติก ก็จะนึกถึงหนังเรื่อง
"เรนแมน (Rain Man)" -
0:53 - 0:54แสดงว่า เชื่อกันว่า
-
0:54 - 0:57คนที่เป็นออทิสติกทุกคน
คือ ดัสติน ฮอฟแมน -
0:57 - 1:00ซึ่งมันไม่ใช่อยู่แล้ว
-
1:00 - 1:03ไม่ใช่เฉพาะกับคนที่เป็นออทิสติกนะ
-
1:03 - 1:05คนที่เป็น LGBTQ (กลุ่มรักร่วมเพศ)
-
1:05 - 1:08หรือผู้หญิงที่ใช้ POC (การคุมกำเนิด)
ก็เช่นกัน -
1:08 - 1:10คนทั่วไปกลัวความแตกต่างเอามาก ๆ
-
1:10 - 1:13พวกเค้าจึงพยายามจัดทุกอย่าง
ให้อยู่ในกล่องใบเล็ก ๆ -
1:13 - 1:16แล้วแปะป้ายชื่อให้มันซะ
-
1:16 - 1:17นั่นคือสิ่งที่มักเกิดขึ้น
-
1:17 - 1:20กับตัวฉันเองในชีวิตจริง
-
1:20 - 1:23ฉันพิมพ์ลงกูเกิ้ลว่า
"ผู้ป่วยออทิสติก คือ..." -
1:23 - 1:25กูเกิ้ลจะเดาคำให้
-
1:25 - 1:27ว่าคุณกำลังจะพิมพ์อะไร
-
1:27 - 1:28ฉันพิมพ์ "ผู้ป่วยออทิสติก คือ..."
-
1:28 - 1:32ผลการเดาคำคือ "ปีศาจ"
-
1:32 - 1:34นั่นแสดงถึงสิ่งแรกที่ผู้คนคิด
-
1:34 - 1:36เมื่อนึกถึงออทิสติก
-
1:36 - 1:38พวกเค้ารู้แหะ!
-
1:38 - 1:41(เสียงหัวเราะ)
-
1:45 - 1:47สิ่งหนึ่งที่ฉันทำได้ เพราะความเป็นออทิสติก
-
1:47 - 1:50มันเป็นความสามารถ มากกว่าจะเป็นความพิการ
-
1:50 - 1:53คือฉันมีจินตนาการที่มีชีวิตมาก ๆ
-
1:53 - 1:55ขออธิบายให้เห็นภาพอย่างนี้ค่ะ
-
1:55 - 1:57คือ เหมือนฉันเดินอยู่ในโลก 2 ใบพร้อม ๆ กัน
-
1:57 - 2:00มีโลกแห่งความจริง
คือโลกที่เราอยู่ร่วมกันนี่แหละ -
2:00 - 2:02แล้วก็ โลกในใจของฉัน
-
2:02 - 2:05โลกในใจของฉัน มักชัดเจน และดูจริง
-
2:05 - 2:07กว่าโลกแห่งความจริงเสมอ
-
2:07 - 2:11เหมือนกับ ฉันมักปล่อยใจลอยได้ง่ายมาก
-
2:11 - 2:13เพราะฉันจะไม่พยายามเอาตัวเอง
ไปอยู่ในกล่องใบเล็กนั่น -
2:13 - 2:16นี่คือสิ่งที่ดีที่สุดอย่างหนึ่งของ
ออทิสติก -
2:16 - 2:18คุณไม่ถูกชักนำให้ทำ
-
2:18 - 2:20คุณหาสิ่งที่คุณจะทำ
-
2:20 - 2:23หาว่ามันต้องทำอย่างไร
แล้วก็ทำไปตามนั้น -
2:23 - 2:25ถ้าฉันพยายามจำกัดตัวเองให้อยู่ในกล่อง
-
2:25 - 2:27ฉันคงไม่ได้อยู่ตรงนี้ ไม่ได้รับความสำเร็จ
-
2:27 - 2:30แม้แต่ครึ่งเดียว ของที่ฉันมีตอนนี้
-
2:30 - 2:31แต่ก็มีปัญหาเหมือนกัน
-
2:31 - 2:34ปัญหาของการเป็นออทิสติก
-
2:34 - 2:36และปัญหาของการมีจินตนาการมากเกินไป
-
2:36 - 2:38การจะเข้าโรงเรียนเป็นปัญหาอยู่แล้ว
-
2:38 - 2:42แต่การพยายามจะอธิบายให้คุณครู
-
2:42 - 2:45เข้าใจในแต่ละวันว่า
-
2:45 - 2:48บทเรียนของพวกเค้า น่าเบื่อซะเหลือเกิน
-
2:48 - 2:51และการที่คุณต้องลี้ภัยอย่างเงียบ ๆ
-
2:51 - 2:55เข้าไปในโลกในหัวคุณ
แล้วก็เลยไม่ได้สนใจบทเรียน -
2:55 - 2:58อะไรพวกนี้ เพิ่มไปในรายการปัญหาได้เลย
-
2:58 - 3:00(เสียงหัวเราะ)
-
3:00 - 3:05แล้ว ถ้าฉันโดนจินตนาการครอบงำ
-
3:05 - 3:07ร่างกายฉันจะมีอิสระของเค้าเอง
-
3:07 - 3:09ถ้าโลกภายในของฉันมีความน่าตื่นเต้นมาก ๆ
-
3:09 - 3:11ฉันจะวิ่งไปทั่ว
-
3:11 - 3:13โยกตัวไปข้างหน้า ข้างหลัง
-
3:13 - 3:15หรือบางทีก็กรี๊ดออกมา
-
3:15 - 3:17นั่นทำให้ฉันมีพลังมาก ๆ
-
3:17 - 3:20ฉันก็เลยต้องปล่อยพลังนั้นออกมา
-
3:20 - 3:22แต่ฉันทำแบบนั้นตั้งแต่เด็ก
-
3:22 - 3:23ตั้งแต่เป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ
-
3:23 - 3:26พ่อแม่ฉันคิดว่ามันดูน่ารักดี
ก็ไม่ได้สนใจอะไร -
3:26 - 3:28แต่พอฉันเข้าโรงเรียนเท่านั้นแหละ
-
3:28 - 3:30พวกเค้าดันไม่เห็นว่ามันน่ารักซะงั้น
-
3:30 - 3:33คนอื่น ๆ มักไม่อยากเป็นเพื่อน
-
3:33 - 3:36กับเด็กผู้หญิงที่กรีดร้องใน
ชั่วโมงพีชคณิต -
3:36 - 3:40และมันไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะในปัจจุบัน
และในช่วงวัยเด็กเท่านั้น -
3:40 - 3:43แต่ผู้คนมักไม่ต้องการ
เป็นเพื่อนกับเด็กออทิสติก -
3:43 - 3:47และผู้คนมักไม่อยากคบหาสมาคม
-
3:47 - 3:49กับใครก็ตามที่ไม่ยอม
-
3:49 - 3:52อยู่ในกล่องที่แปะป้ายว่าปกติ
-
3:52 - 3:54แต่ฉัน โอเคนะ
-
3:54 - 3:57เพราะมันเหมือน แยกข้าวออกจากแกลบ
-
3:57 - 3:59ทำให้ฉันแยกคนที่จริงใจและจริงได้
-
3:59 - 4:02แล้วฉันก็จะเลือกคนเหล่านั้นเป็นเพื่อน
-
4:02 - 4:05แต่ถ้าคุณลองกลับมาคิด ว่าอะไรเรียกว่า ปกติ
-
4:05 - 4:07มันหมายความว่าอะไร
-
4:07 - 4:10ลองคิดว่า คุณได้รับคำชม
ที่ดีที่สุดว่า -
4:10 - 4:12"ว้าว คุณดูปกติดีจัง"
-
4:12 - 4:14(เสียงหัวเราะ)
-
4:14 - 4:17แล้วถ้าเปลี่ยนคำชมเป็น
-
4:17 - 4:18"คุณนี่ ช่างพิเศษสุด"
-
4:18 - 4:20หรือ "คุณเป็นคนคิดต่าง"
-
4:20 - 4:22มันคือ "คุณช่างมหัศจรรย์"
-
4:22 - 4:24ดังนั้น ถ้าผู้คนต้องการคำชมแบบนี้
-
4:24 - 4:26ทำไมหลายคนยังพยายามทำตัวให้ปกติที่สุด
-
4:26 - 4:31ทำไมพวกเค้าเทตัวตนที่พิเศษสุด ลงในแม่พิมพ์
-
4:31 - 4:36พวกเค้ากลัวความแตกต่าง
จึงพยายามบังคับให้ทุกคน -
4:36 - 4:40แม้แต่คนที่ไม่อยาก ไม่สามารถจะเป็น
ให้เป็นปกติให้ได้ -
4:40 - 4:43มีค่ายสำหรับ กลุ่มรักร่วมเพศ
-
4:43 - 4:46หรือออทิสติก เพื่อทำให้พวกเค้าเป็น "ปกติ"
-
4:46 - 4:51และน่ากลัวตรงที่ค่ายพวกนี้ยังมีอยู่
ในยุคนี้สมัยนี้ -
4:51 - 4:55ไม่ว่ายังไง ฉันจะไม่ยอมแลกความเป็นออทิสติก
และจินตนาการกับอะไรทั้งนั้น -
4:55 - 4:57เพราะความเป็นออทิสติกของฉัน
-
4:57 - 5:00ฉันได้เขียนบทความให้กับบีบีซี
-
5:00 - 5:03ฉันกำลังเขียนหนังสืออีก 1 เล่ม
-
5:03 - 5:05ฉันได้ทำมัน และมันเยี่ยมมาก
-
5:05 - 5:08และสิ่งหนึ่งที่ดีที่สุดที่ฉันทำสำเร็จ
-
5:08 - 5:11หรือที่คิดเอาว่ามันสำเร็จ
-
5:11 - 5:12คือฉันค้นพบวิธีการสื่อสาร
-
5:12 - 5:14กับน้องชายและน้องสาวของฉัน
-
5:14 - 5:18ที่ฉันบอกว่าเค้าไม่ยอมพูด
พวกเค้าพูดไม่ได้เลย -
5:18 - 5:21คนอื่นมักไม่แยแสคนที่พูดไม่ได้
-
5:21 - 5:23แต่นั่นโง่มาก เพราะน้องชายและน้องสาวของฉัน
-
5:23 - 5:26เป็นพี่น้องที่วิเศษที่สุดที่ทุกคนหวังจะมี
-
5:26 - 5:28พวกเค้าที่ดีที่สุดและฉันรักพวกเค้ามาก ๆ
-
5:28 - 5:32และฉันสนใจพวกเค้ามากกว่าอะไรทั้งสิ้น
-
5:32 - 5:35ฉันขอทิ้งท้ายด้วยคำถามหนึ่งคำถาม
-
5:35 - 5:38ตราบเท่าที่เรายังไม่สามารถอ่านใจใครได้
-
5:38 - 5:40ไม่ว่าพวกเค้าเป็นออทิสติกหรือไม่ก็ตาม
-
5:40 - 5:43แทนที่จะตัดสินโทษสิ่งที่ดูไม่ปกติ
-
5:43 - 5:45ทำไมไม่สนุกไปกับความแตกต่างนั้น
-
5:45 - 5:49และแสดงความยินดีทุกครั้ง
ให้คนที่กล้าปลดปล่อยจินตนาการ -
5:49 - 5:50ขอบคุณค่ะ
-
5:50 - 5:55(เสียงปรบมือ)
- Title:
- ฉันเป็นฉัน เพราะฉันเป็นออทิสติก
- Speaker:
- โรซี่ คิง (Rosie King)
- Description:
-
more » « less
"ผู้คนชอบหวาดกลัวความแตกต่างหลากหลาย และพยายาจะทำให้ทุกคนอยู่ในกล่องใบเล็ก ๆ และแปะป้ายให้กับมันซะ" โรซี่ คิง วัย 16 ปีกล่าว เธอดูมั่นใจ โผงผาง และเป็นออทิสติก เธอต้องการรู้ว่า ทำไมทุกคนจะต้องกังวลกับความปกติ กลัวว่าตัวเองจะดูแปลก? เธอพยายามตะโกนเรียกร้องให้เด็ก ๆ พ่อแม่ คุณครู และทุก ๆ คนสนุกไปกับความมีเอกลักษณ์ที่แตกต่างกัน นึ่คือทอร์คที่อาจกลายเป็นบทพิสูจน์ถึงศักยภาพในความแตกต่างหลากหลายของมนุษย์เรา
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 06:08
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How autism freed me to be myself | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How autism freed me to be myself | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How autism freed me to be myself | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for How autism freed me to be myself | |
|
Chatchaya Jianswatvatana accepted Thai subtitles for How autism freed me to be myself | |
|
Dussadee Suebsangin edited Thai subtitles for How autism freed me to be myself | |
|
|
Dussadee Suebsangin edited Thai subtitles for How autism freed me to be myself | |
|
|
Dussadee Suebsangin edited Thai subtitles for How autism freed me to be myself |