अंतर्मुख होणे ही एक चांगली गोष्ट आहे | क्रिस्टल रोबेलो | TEDxStMaryCSSchool

ही चर्चा टीईडीएक्स कार्यक्रमात टीईडी परिषद स्वरूपात वापरली गेली परंतु स्थानिक समुदायाद्वारे स्वतंत्रपणे आयोजित केली गेली. http://ted.com/tedx वर अधिक जाणून घ्या.

50% अमेरिकन लोक अंतर्मुख आहेत, परंतु या शब्दावर समाजात नकारात्मक कलंक आहे. तिच्या भाषणामध्ये, इयत्ता 12 वीची विद्यार्थी क्रिस्टल रोबेलो आजच्या समाजात अंतर्मुख होण्याच्या धडपडीची तसेच त्यात काही चुकीचे नसल्याचे दर्शविण्यामागील कारणांची माहिती देते. तिने इंट्रोव्हर्ट्सच्या नकारात्मक विचारलेल्या पैलूंना आव्हान दिले आणि नकारात्मकता नसल्याचे सिद्ध करण्याचा प्रयत्न केला. क्रिस्टल आशा करतो की इतरांना ते खरोखर कोण आहेत यासाठी स्वतःला स्वीकारण्याची प्रेरणा द्या.

मी आज येथे मी नाही म्हणून
काहीतरी बनण्याचा प्रयत्न करते.

जे काहीतरी मी आता दोन वर्षांपासून
करण्याचा प्रयत्न करीत आहे:

एक टीईडी टोक लिहा,
माझ्या कल्पना सामायिक करा,

लोकांच्या इतक्या मोठ्या गटासमोर बोलने.

मला माहिते की तुमच्यापैकी बर्‍याच जण
विचार करू शकतात, "ती थोडी लाजाळू दिसते."

किंवा कदाचित, "ती बहुधा
सहज चिंताग्रस्त होते."

होय, त्या सर्व गोष्टी
100% खरे आहेत, पण का?

सरळ उत्तर देण्यासाठी, मी अंतर्मुख आहे.

तर अंतर्मुख काय आहे?

अंतर्मुख एक शांत व्यक्ती आहे
ज्याना खूप बोलायला आवडत नाही.

आणि त्यांचे विचार ठेवणे आवडते
मुख्यतः स्वत: ला.

ते एक प्रकारचे व्यक्ती आहे जे फक्त आराम
करायला घरी जातात आणि विचार करायला वेळ आहे.

पण असं म्हणायला नकोच एक आउटगोइंग
व्यक्ती अंतर्मुख होऊ शकत नाही.

जोपर्यंत ते स्वत: वर जाण्यासाठी
शांत वेळेचा आनंद घेतात,

ते बहुधा एखाद्या मर्यादेपर्यंत
अंतर्मुख असतात.

म्हणून मला या चर्चेत मुख्य गोष्ट
सांगायची आहे

अंतर्मुखी असण्यात काहीही चुकीचे नाही.

तथापि समाज समान प्रकाशात दिसत नाही.

समाजाने आपल्याला शिकवले की अंतर्मुखी असणे
ही सर्वात वाईट गोष्ट आहे

आणि प्रत्येकाने बहिर्मुख व्हावे अशी
प्रत्येकाची इच्छा आहे.

आपल्याला सांगितले की आउटगोइंग करणे चांगले
आहे आणि लाजाळू आणि शांत असणे वाईट आहे.

आपल्याला प्राथमिक शाळेत सांगितले की
आपल्याला हात वर करायचा आहे,

वर्गात भाग घ्या किंवा आपण गुण गमावू.

दरवर्षी पालक-शिक्षकांच्या मुलाखतींमध्ये,
माझे पालक देखील हेच ऐकतील,

"तुमची मुलगी खूप लाजाळू आहे,
तिला अधिक बोलायला शिकण्याची गरज आहे."

मला सांगितले होते जेव्हा शक्य असेल तेव्हा
माझा आवाज सामायिक करा.

अंतर्मुख म्हणून, ते प्राप्त करण्यासाठी
काही कठोर मानक आहेत.

म्हणूनच मी दोन वर्षांपूर्वी हे
टेड एड क्लब सामील झाली-

मी स्वत: वरच नाही तर प्रत्येकासाठी हे
सिद्ध करण्यासाठी की मी लाजाळू नाही.

प्रत्येकजण असे करतो तसे मी भाषण लिहू शकले.

काही मोठी गोष्ट नाही.

जरा अडचण, मी कधीही भाषण लिहिले नाही.

मी एक विषय घेऊन येऊ शकली नाही
जे मला खरोखरच आवड होती आणि

ते मला जगाबरोबर वाटून घ्यायचे आहे
असे मला वाटायचे.

मी प्रत्येक संमेलनात दर्शवित

आणि माझ्या मित्रांना त्यांच्या चर्चा
विकसित करतांना बघायची

आणि मी स्वतःशी निराश होयची.

ते त्यांच्या कल्पना इतक्या सहज सामायिक करू
शकतात आणि मी एक विषय घेऊन येऊ शकत नाही?

आता मागे वळून पाहताना मला जाणवले की
माझ्यात आवड आहे,

जगाकडे माझे मत आहे आणि माझी मते आहेत.

मला फक्त त्यापैकी काही सामायिक करायचे
नव्हते कारण मी अंतर्मुख आहे.

पण यात काही चुकीचे आहे का?

सांख्यिकी म्हणते की अमेरिकन लोकसंख्येपैकी
50% अंतर्मुख असतात.

म्हणून समाज 50% अमेरिकन लोकांना सांगत
- सुमारे 160 दशलक्ष लोक -

ते कोण आहेत ते बदलण्याची आवश्यकता आहे

स्वीकारले जाणे,
यशस्वी आणि आनंदी असणे.

लक्षात ठेवा,

अंतर्मुखीच्या या मोठ्या गटामध्ये
अशी लोक आहेतः

एल्टन जॉन, एम्मा वॉटसन, मायकेल जॉर्डन,
ऑड्रे हेपबर्न, अल्बर्ट आइन्स्टाईन,

आणि इतर बरेच आश्चर्यकारक, प्रेरणादायक लोक.

तुम्हांला वाटते का अंतर्मुख होणे त्यापैकी
कधीही थांबविला

त्यांचे ध्येय साध्य करण्यापासून
की आनंदी राहण्यापासून?

नाही.

तुम्हाला बर्‍याच जणांना धर्तीवर काही
सांगण्यात आले आहे

आपण नेता असताना अनुयायी का असावेत.

परंतु प्रत्येक नेत्याचे अनुयायी हवे
त्याबद्दल काय?

कॅनडाचे पंतप्रधान
श्री. जस्टिन ट्रूडो पाहूया.

लोकांच्या पाठिंब्याशिवाय ते आज तिथेच आहे
असे आपल्याला वाटते काय?

जर प्रत्येकजण नेते बनण्याचा प्रयत्न करणार
तर खरोखरच कोणीही यशस्वी होणार नाही

जसे की अनुयायी खर्‍या नेत्याची
व्याख्या करतात.

पण असे म्हणायचे नाही की अंतर्मुखी
नेता होऊ शकत नाही.

चला पाहूया अब्राहम लिंकन,
रोजा पार्क्स आणि गांधी.

सर्व अविश्वसनीय प्रेरणादायक नेते
आणि सर्व अंतर्मुख.

व्यवसाय सेटिंगमध्ये,

एखाद्या कंपनीचे सीईओ अंतर्मुखीकडे
पाहतील आणि म्हणतील,

"जर ते त्यांच्या कल्पना सामायिक करणार
नाहीत ते माझ्यासाठी निरुपयोगी आहेत. ”

बरं, अंदाज काय?

या कंपन्या गहाळ आहेत.

अंतर्मुखी जानले जातात अष्टपैलू, जबाबदार,

लहान गटांमध्ये चांगले काम
आणि वैयक्तिकरिता साठी.

म्हणून अंतर्मुखी असण्याचा काहीच परिणाम
होत नाही आनंद होतो यावर

किंवा आपण किती यशस्वी होणार

जोपर्यंत आपण योग्य प्रकाशात
पाहत नाही तोपर्यंत.

आपण स्वत: ला अंतर्मुख म्हणून पाहिले तर

आणि विचार करा की ही जगातील
सर्वात वाईट गोष्ट आहे,

आपण कधीही स्वत: बरोबर खरोखर
आनंदी होणार नाही

आणि आपण सतत समाजात अनुरूप बदलण्याचा
प्रयत्न करीत राहणार.

परंतु आपण स्वत: ला अंतर्मुख म्हणून
स्वीकारले आणि आपण आनंदी असाल तर,

आपण आपले ध्येय गाठण्यासाठी

आणि आपल्याला पाहिजे असलेले
मिळवण्याच्या मार्गावर काहीही नाही.

एकंदरीत, अंतर्मुखी असण्यात
काहीही चूक नाही.

हरकत नाही समाज काय म्हणते,

आपण कोण आहात हे आपल्याला बदलण्याची
आवश्यकता नाही कारण अंतर्मुख असणे महान आहे.

मी जाण्यापूर्वी, मला पुस्तकाच्या कोटसह
समाप्त करायचे आहे, "क्विट,

" द पावर ऑफ इंट्रोव्हर्ट
इन अ वर्ल्ड द्याट कांट स्टॉप टॉकिंग"

सुसान काईन द्वारा.

"जीवनाचे रहस्य म्हणजे स्वत: ला
योग्य प्रकाशात ठेवणे.

काहींसाठी तो ब्रॉडवे स्पॉटलाइट आहे;
इतरांकरिता ते दिवास्थानक आहे. "

म्हणून पुढच्या वेळी जेव्हा आपण वर्गातील
मागील बाजूस असलेले शांत मुल पाहनार

कोण जास्त भाग घेत नाही,

मला पाहिजे तुम्ही विचार करा,

"मला आश्चर्य वाटते की पुढील त्या
कोणत्या महान गोष्टी घेऊन येणार आहेत."

धन्यवाद.

(टाळ्या)