Return to Video

Cameron Herold: Laten we kinderen opvoeden tot ondernemers

  • 0:01 - 0:04
    Ik durf te wedden dat ik de domste ben in deze zaal.
  • 0:04 - 0:06
    Want ik had moeite op school, ik kwam er niet door heen.
  • 0:06 - 0:08
    Maar wat ik al jong leerde,
  • 0:08 - 0:10
    is dat ik hield van geld en van zaken doen,
  • 0:10 - 0:12
    en ik hield van het 'ondernemertje spelen'.
  • 0:12 - 0:14
    Ik ben opgevoed als ondernemer.
  • 0:14 - 0:16
    en waar ik sindsdien enthousiast over ben --
  • 0:16 - 0:19
    en ik heb hier tot nog toe met niemand over gesproken --
  • 0:19 - 0:22
    dus dit is de eerste keer dat iemand het hoort, op mijn vrouw na, drie dagen geleden,
  • 0:22 - 0:25
    toen ze vroeg waar ik over zou praten en ik haar vertelde --
  • 0:25 - 0:27
    is dat ik van mening ben dat we een kans missen.
  • 0:27 - 0:29
    om de kinderen te vinden
  • 0:29 - 0:31
    die ondernemerstalenten bezitten,
  • 0:31 - 0:33
    en ze te leren, of laten zien
  • 0:33 - 0:35
    dat het 'cool' kan zijn om een ondernemer te zijn.
  • 0:35 - 0:38
    Het is niet iets slecht, het is geen schande
  • 0:38 - 0:41
    terwijl dat in veel maatschappijen zo wordt uitgedragen.
  • 0:41 - 0:44
    Kinderen, als we opgroeien hebben we dromen.
  • 0:44 - 0:46
    We hebben passies en we hebben visies.
  • 0:46 - 0:48
    En op de een of andere manier verdwijnen deze dingen.
  • 0:48 - 0:51
    Er wordt ons verteld dat we harder moeten studeren,
  • 0:51 - 0:53
    of beter op moeten letten, of bijles nemen.
  • 0:53 - 0:55
    Mijn ouders zorgde ervoor dat ik bijles kreeg in Frans,
  • 0:55 - 0:58
    en ik kan er nog steeds niets van.
  • 0:58 - 1:00
    Twee jaar geleden was ik de best gewaarderde spreker
  • 1:00 - 1:03
    van MIT's master programma voor ondernemers.
  • 1:03 - 1:06
    Het was een toespraak voor groepen ondernemers van over de hele wereld.
  • 1:06 - 1:09
    Toen ik In de tweede klas zat, heb ik een locale toespraak competitie gewonnen,
  • 1:09 - 1:11
    maar niemand die zei,
  • 1:11 - 1:13
    "Hé, deze jongen is een goede spreker.
  • 1:13 - 1:16
    Hij kan zich niet concentreren maar hij houdt ervan om mensen te enthousiasmeren."
  • 1:16 - 1:18
    Niemand zei "Laten we hem coachen in het geven van toespraken"
  • 1:18 - 1:20
    Ze zeiden, geef hem bijles in waar hij slecht in is.
  • 1:20 - 1:22
    Kinderen vertonen deze talenten.
  • 1:22 - 1:24
    En wij moeten daar alert op zijn.
  • 1:24 - 1:26
    Ik denk dat we kinderen zouden moeten opvoeden
  • 1:26 - 1:28
    om ondernemers te worden in plaats van advocaten.
  • 1:28 - 1:30
    Maar helaas zorgt het schoolsysteem
  • 1:30 - 1:32
    ervoor dat de wereld
  • 1:32 - 1:34
    zegt, "Hé, wordt advocaat of wordt dokter,"
  • 1:34 - 1:36
    en we missen hierin een kans omdat
  • 1:36 - 1:39
    niemand zegt, "Hé, wordt ondernemer".
  • 1:39 - 1:41
    Ondernemers zijn mensen -- omdat we er veel van hebben in deze zaal --
  • 1:41 - 1:44
    die bepaalde ideeën of passies hebben of een behoefte ontdekken,
  • 1:44 - 1:46
    en besluiten om ervoor te gaan.
  • 1:46 - 1:49
    En we hebben er alles voor over om het voor elkaar te krijgen.
  • 1:49 - 1:51
    En we hebben het talent om mensen om ons heen te verzamelen
  • 1:51 - 1:53
    die mee willen bouwen aan onze dromen.
  • 1:53 - 1:55
    En ik denk dat als we kinderen
  • 1:55 - 1:58
    ertoe kunnen brengen op jonge leeftijd ondernemend te worden
  • 1:58 - 2:01
    we alle problemen in deze wereld zouden kunnen oplossen.
  • 2:01 - 2:04
    Voor ieder probleem dat bestaat heeft iemand wel een oplossing.
  • 2:04 - 2:06
    En als kind zal niemand je zeggen dat het onmogelijk is,
  • 2:06 - 2:08
    omdat je te dom bent om te beseffen
  • 2:08 - 2:10
    dat je er niet uitkomt.
  • 2:10 - 2:13
    Ik denk dat we als ouders en als maatschappij de plicht hebben
  • 2:13 - 2:15
    onze kinderen te leren vissen
  • 2:15 - 2:17
    in plaats van ze vis te geven.
  • 2:17 - 2:19
    Het oude gezegde "Als je een man een vis geeft, geef je hem eten voor een dag.
  • 2:19 - 2:22
    Als je een man leert te vissen, geef je hem eten voor de rest van zijn leven."
  • 2:22 - 2:24
    Als we onze kinderen kunnen leren om ondernemend te worden,
  • 2:24 - 2:26
    degene die deze talenten tonen te hebben,
  • 2:26 - 2:29
    net zoals we degene met wetenschappelijke talenten aanmoedigen daarmee verder te gaan.
  • 2:29 - 2:31
    Wat als we degene met ondernemerstalenten eruit konden pikken
  • 2:31 - 2:33
    en ze te leren ondernemers te worden?
  • 2:33 - 2:35
    We zouden overal kinderen hebben die bedrijven beginnen,
  • 2:35 - 2:37
    in plaats van te wachten op brochures van de overheid.
  • 2:37 - 2:40
    Wat we nu doen is onze kinderen vooral vertellen wat ze niet moeten doen:
  • 2:40 - 2:42
    niet slaan, niet bijten, niet vloeken.
  • 2:42 - 2:45
    Nu stimuleren we onze kinderen om een goede baan te vinden,
  • 2:45 - 2:47
    weet je, en het schoolsysteem leert ze om te proberen
  • 2:47 - 2:49
    dokter of advocaat te worden
  • 2:49 - 2:51
    of accountant, tandarts,
  • 2:51 - 2:53
    leraar of piloot.
  • 2:53 - 2:55
    En de media leert ons dat het erg 'cool' is om
  • 2:55 - 2:57
    model of zanger te worden
  • 2:57 - 3:00
    of een sportheld als Sidney Crosby.
  • 3:00 - 3:03
    Onze MBA programma's leren de kinderen niet om ondernemers te worden.
  • 3:03 - 3:05
    De reden waarom ik de MBA programma's vermeed --
  • 3:05 - 3:07
    behalve het feit dat ik niet toegelaten werd,
  • 3:07 - 3:09
    omdat ik met een gemiddelde score van 61% de middelbare school afsloot
  • 3:09 - 3:11
    en dan nog 61% gemiddeld op
  • 3:11 - 3:13
    de enige school in Canada die me aannam, Carlton --
  • 3:13 - 3:16
    maar onze MBA programma's leren kinderen niet om ondernemers te worden.
  • 3:16 - 3:18
    Ze leren ze om te werken bij grote organisaties.
  • 3:18 - 3:21
    Maar wie begint deze bedrijven? Dat zijn maar een paar willekeurige mensen.
  • 3:21 - 3:24
    Zelfs in populaire literatuur is het enige boek dat ik heb kunnen vinden,
  • 3:24 - 3:26
    en dit zouden jullie ook moeten lezen --
  • 3:26 - 3:28
    het enige boek dat ik vond
  • 3:28 - 3:30
    waarin de held een ondernemer is, is "Atlas Shrugged."
  • 3:30 - 3:32
    De rest van de wereld lijkt naar ondernemers te wijzen
  • 3:32 - 3:34
    en te zeggen dat we slechte mensen zijn.
  • 3:34 - 3:36
    Als ik naar mijn eigen familie kijk.
  • 3:36 - 3:38
    Mijn beide grootvaders waren ondernemers. mijn vader was een ondernemer.
  • 3:38 - 3:41
    Zowel mijn broer als mijn zus als ikzelf, we bezitten ook all drie bedrijven.
  • 3:41 - 3:43
    En we hebben allemaal besloten om ze te beginnen,
  • 3:43 - 3:45
    omdat het werkelijk het enige is wat bij ons past.
  • 3:45 - 3:47
    Gewoon werk is niets voor ons. We zouden niet voor iemand anders kunnen werken
  • 3:47 - 3:50
    omdat we te eigenwijs zijn en al die andere talenten bezitten.
  • 3:50 - 3:52
    Maar kinderen kunnen ook ondernemers zijn.
  • 3:52 - 3:54
    Ik ben nauw betrokken bij een aantal wereldwijde organisaties
  • 3:54 - 3:56
    die zich "Ondernemers en Jonge Presidenten' organisatie noemen.
  • 3:56 - 3:58
    Ik ben net terug uit Barcelona, waar ik een toespraak
  • 3:58 - 4:01
    aan de YPO wereldwijde conferentie heb gegeven,
  • 4:01 - 4:03
    en iedereen die ik daar ontmoet heb
  • 4:03 - 4:05
    die een ondernemer is
  • 4:05 - 4:07
    had moeite op school.
  • 4:07 - 4:10
    Bij mij zijn 18 van de 19 tekenen van concentratiestoornis onderkend.
  • 4:10 - 4:13
    Dus van dit ding hier word ik gek.
  • 4:13 - 4:15
    (Gelach)
  • 4:15 - 4:17
    Waarschijnlijk ben ik daarom een beetje in paniek nu --
  • 4:17 - 4:19
    behalve alle cafeïne en de suiker die ik op heb --
  • 4:19 - 4:22
    maar dit is echt eng voor een ondernemer.
  • 4:22 - 4:24
    Aandachtstoornis, een bipolaire stoornis.
  • 4:24 - 4:27
    Wist je dat bipolaire stoornis ook wel de CEO ziekte heet?
  • 4:27 - 4:30
    Ted Turner heeft het. Steve Jobs heeft het.
  • 4:30 - 4:33
    Alle drie de oprichters van Netscape hadden het.
  • 4:33 - 4:35
    Ik kan nog wel een tijdje door gaan.
  • 4:35 - 4:37
    Kinderen -- je kunt de kenmerken in kinderen zien.
  • 4:37 - 4:39
    En we geven ze Retalin en zeggen:
  • 4:39 - 4:41
    "Word geen ondernemend type.
  • 4:41 - 4:43
    Pas je aan het systeem aan en probeer een student te worden."
  • 4:43 - 4:45
    Sorry, ondernemers zijn geen studenten.
  • 4:45 - 4:47
    Wij houden van snelheid. Wij hebben het spel door.
  • 4:47 - 4:49
    Ik heb essays gestolen. Ik heb afgekeken tijdens examens.
  • 4:49 - 4:52
    Ik heb leerlingen ingehuurd om mijn boekhoud opdrachten te maken op de universiteit
  • 4:52 - 4:54
    voor 13 opeenvolgende opdrachten.
  • 4:54 - 4:57
    Maar als een ondernemer huur je accountants in om je boekhouding te doen.
  • 4:57 - 4:59
    Dus ik ben daar allen wat eerder achter gekomen.
  • 4:59 - 5:01
    (Gelach)
  • 5:01 - 5:03
    (Applaus)
  • 5:03 - 5:06
    Ik kan tenminste toegeven dat ik gesjoemeld heb op de universiteit; de meeste van jullie niet.
  • 5:06 - 5:09
    Ik ben ook geciteerd -- en ik vertelde de schrijver van het leerboek --
  • 5:09 - 5:11
    ik wordt nu geciteerd in precies dat leerboek
  • 5:11 - 5:14
    op alle Canadese universitaire studies.
  • 5:14 - 5:17
    In management accounting, ben ik hoofdstuk acht.
  • 5:17 - 5:19
    Ik introduceer hoofdstuk acht over budgettering.
  • 5:19 - 5:22
    En ik vertelde de auteur, na mijn interview, dat ik juist in die lessen hen afgekeken.
  • 5:22 - 5:25
    En zij vond het te grappig om het niet alsnog op te nemen.
  • 5:25 - 5:28
    Maar in kinderen kun je de kenmerken herkennen.
  • 5:28 - 5:30
    De definitie van een ondernemer is "een persoon die organiseert, handelt
  • 5:30 - 5:33
    en het risico draagt voor een zakelijke onderneming."
  • 5:33 - 5:35
    Dat betekent niet dat je een MBA programma moet volgen.
  • 5:35 - 5:37
    Het betekent niet dat je je school moet afmaken.
  • 5:37 - 5:40
    Het betekent alleen dat je die paar dingen goed moeten kunnen aanvoelen.
  • 5:40 - 5:43
    En we hebben allemaal wel eens gehoord van de vraag of het opvoeding of aanleg is, toch?
  • 5:43 - 5:45
    Is het het eerste of het tweede? Wat is het?
  • 5:45 - 5:48
    Nou, ik denk geen van beide. Ik denk dat het allebei kan zijn.
  • 5:48 - 5:50
    Ik ben voorbereid als ondernemer.
  • 5:50 - 5:52
    Toen ik als klein kind opgroeide, had ik geen keuze,
  • 5:52 - 5:54
    omdat mij op heel jonge leeftijd geleerd is --
  • 5:54 - 5:56
    toen mijn vader zich realiseerde dat alles wat
  • 5:56 - 5:58
    ze me op school leerden niet bij me paste --
  • 5:58 - 6:01
    dat hij me al jong de fijne kneepjes van het zakendoen kon leren.
  • 6:01 - 6:03
    Hij bereidde ons voor, ons drieën,
  • 6:03 - 6:05
    om het idee van een vaste baan te haten
  • 6:05 - 6:08
    en te houden van het starten van bedrijven om andere mensen aan een baan te helpen.
  • 6:08 - 6:11
    Mijn eerste kleine onderneming, ik was toen zeven, was in Winnipeg,
  • 6:11 - 6:13
    en ik lag op mijn bed met zo'n lange telefoonsnoer.
  • 6:13 - 6:15
    En ik belde alle stomerijen in Winnipeg af
  • 6:15 - 6:17
    om uit te zoeken hoeveel de stomerijen me
  • 6:17 - 6:19
    wilden betalen voor kleerhangers.
  • 6:19 - 6:21
    En mijn moeder kwam de kamer binnen en zei,
  • 6:21 - 6:24
    "Waar ga je de kleerhangers vandaan halen om aan de stomerijen te verkopen?"
  • 6:24 - 6:26
    En ik zei, "Laten we eens in de kelder kijken."
  • 6:26 - 6:29
    En we gingen naar de kelder. En ik opende een kast.
  • 6:29 - 6:31
    En daarin zaten zo'n duizend kleerhangers die ik verzameld had.
  • 6:31 - 6:34
    Want telkens als ik haar vertelde dat ik buiten ging spelen met andere kinderen,
  • 6:34 - 6:36
    ging ik huis-aan-huis door de buurt om kleerhangers te verzamelen
  • 6:36 - 6:38
    en bewaarde ze in de kelder voor de verkoop.
  • 6:38 - 6:40
    Want ik zag haar een paar weken daarvoor --
  • 6:40 - 6:43
    je kon geld verdienen. Ze betaalden je altijd twee cent per kleerhanger.
  • 6:43 - 6:45
    Dus ik dacht, er zijn allerlei soorten kleerhangers.
  • 6:45 - 6:47
    En dus ga ik ze gewoon ophalen.
  • 6:47 - 6:50
    En ik wist dat ze dat niet goed zou vinden, maar ik deed het toch maar.
  • 6:51 - 6:53
    En ik leerde dat je best kon onderhandelen met mensen.
  • 6:53 - 6:56
    Iemand bood me drie cent en ik kreeg de prijs omhoog tot drieënhalf.
  • 6:56 - 6:58
    Als zevenjarige wist ik al
  • 6:58 - 7:01
    dat ik een klein percentage van een cent kan krijgen,
  • 7:01 - 7:03
    en mensen zouden dat betalen omdat het zich vermenigvuldigt.
  • 7:03 - 7:06
    Dat bedacht ik toen ik zeven was. Ik kreeg drieënhalve cent voor duizend kleerhangers.
  • 7:06 - 7:08
    Ik verkocht nummerplaat beschermers huis-aan-huis.
  • 7:08 - 7:10
    Door mijn vader ging ik iemand zoeken
  • 7:10 - 7:12
    waar ik die dingen kon kopen tegen groothandelsprijzen.
  • 7:12 - 7:14
    En toen ik negen was, liep ik rond in de stad Sudbury
  • 7:14 - 7:17
    om huis-aan-huis nummerplaat beschermers te verkopen.
  • 7:17 - 7:20
    En ik herinner me die ene klant nog zo levendig
  • 7:20 - 7:22
    omdat ik ook nog wat ander spul verhandelde met deze klanten.
  • 7:22 - 7:24
    Ik verkocht kranten.
  • 7:24 - 7:26
    En hij wilde nooit een krant van me kopen.
  • 7:26 - 7:29
    Maar ik wist zeker dat ik aan hem een nummerplaat beschermer kon slijten.
  • 7:29 - 7:30
    En hij zei, "Die hebben we niet nodig."
  • 7:30 - 7:33
    En ik zei, "Maar u hebt twee auto's..." -- Ik was negen jaar.
  • 7:33 - 7:36
    Ik zei, "Maar u hebt twee auto's zonder nummerplaat beschermers."
  • 7:36 - 7:38
    En hij zei, "Dat weet ik."
  • 7:38 - 7:40
    En ik zei, "Een nummerplaat van deze auto is nogal gekreukeld."
  • 7:40 - 7:43
    En hij zei, "Ja dat is de auto van mijn vrouw." En ik zei, "Waarom testen we er niet één
  • 7:43 - 7:45
    aan de voorkant van de auto van je vrouw om te zien of hij langer heel blijft."
  • 7:45 - 7:48
    Ik wist wel dat er twee auto's met elk twee nummerplaten waren.
  • 7:48 - 7:50
    maar als ik ze niet alle vier kon verkopen, dan toch eentje.
  • 7:50 - 7:52
    Ik leerde dat op jonge leeftijd.
  • 7:52 - 7:54
    Ik deed stripboek-arbitrage.
  • 7:54 - 7:56
    Toen ik rond de 10 jaar was, verkocht ik stripboeken
  • 7:56 - 7:58
    vanuit ons huisje aan Georgian Bay.
  • 7:58 - 8:00
    En ik fietste helemaal naar het einde van het strand
  • 8:00 - 8:02
    en kocht alle stripboeken van de arme kinderen.
  • 8:02 - 8:05
    En daarna ging ik terug naar de andere kant van het strand om ze te verkopen aan rijke kinderen.
  • 8:05 - 8:07
    Maar het was logisch voor mij. Koop laag, verkoop hoog.
  • 8:07 - 8:09
    Hier is vraag en ze hebben geld.
  • 8:09 - 8:12
    Probeer niet aan arme kinderen te verkopen want die hebben geen geld. Rijken wel.
  • 8:12 - 8:14
    Dat is logisch, toch."
  • 8:14 - 8:16
    Het is net als een recessie. Er is dus een recessie.
  • 8:16 - 8:19
    Er is nog altijd 13 triljoen dollar in omloop in de economie van de VS.
  • 8:19 - 8:22
    Pik daar een graantje van mee. En dat had ik al jong geleerd.
  • 8:22 - 8:24
    Ik leerde ook om nooit je bron te onthullen,
  • 8:24 - 8:26
    omdat ik in elkaar geslagen werd toen ik hier ongeveer vier weken mee bezig was
  • 8:26 - 8:29
    omdat een van de rijke kinderen had ontdekt waar ik mijn strips kocht,
  • 8:29 - 8:31
    en hij vond het niet leuk dat hij veel meer betaalde.
  • 8:31 - 8:33
    Ik moest een krantenwijk nemen toen ik 10 was.
  • 8:33 - 8:35
    Ik wilde eigenlijk helemaal geen krantenwijk,
  • 8:35 - 8:37
    maar op tienjarige leeftijd zei mijn vader, "Dat wordt je volgende handel."
  • 8:37 - 8:39
    Hij wilde dat ik er niet één maar twee ging doen,
  • 8:39 - 8:42
    en toen wilde hij dat ik iemand inhuurde om de helft te bezorgen,
  • 8:42 - 8:45
    dat deed ik en toen realiseerde ik me dat je het meeste geld ophaalde door fooien.
  • 8:45 - 8:47
    Dus zo zou ik zowel de fooien als het loon krijgen.
  • 8:47 - 8:49
    Dus ik ging langs de deuren om de fooien op te halen.
  • 8:49 - 8:51
    Hij mocht ze alleen bezorgen.
  • 8:51 - 8:53
    Want toen realiseerde ik me dat ik zelf geld kon maken.
  • 8:53 - 8:56
    Vanaf dat moment wilde ik definitief geen werknemer worden.
  • 8:56 - 8:58
    (Gelach)
  • 8:58 - 9:00
    Mijn vader bezat een reparatie werkplaats voor auto's en industriële machines.
  • 9:00 - 9:02
    En hij liet een hoop oude auto onderdelen rondslingeren.
  • 9:02 - 9:04
    en die bevatten oud brons en koper.
  • 9:04 - 9:07
    Ik vroeg hem wat hij daarmee ging doen. Hij wilde ze gewoon weggooien.
  • 9:07 - 9:09
    Ik zei, "Maar zou niemand daarvoor willen betalen?". Hij zei, "Misschien wel."
  • 9:09 - 9:11
    Nogmaals, ik was 10 jaar oud -- dus 34 jaar geleden
  • 9:11 - 9:13
    zag ik een kans in dat spul.
  • 9:13 - 9:15
    Ik zag dat er geld zat in afval.
  • 9:15 - 9:18
    En ik ging op mijn fiets alle autogarages langs om het te verzamelen.
  • 9:18 - 9:20
    En op zaterdagen bracht mijn vader me
  • 9:20 - 9:22
    naar een metaal afval verwerker die me ervoor betaalde.
  • 9:22 - 9:24
    Ik vond dat toen nogal cool.
  • 9:24 - 9:27
    Vreemd genoeg richtten we 30 jaar later 1-800-GOT-JUNK? op
  • 9:27 - 9:29
    en verdienen we er weer geld mee.
  • 9:29 - 9:32
    Ik maakte van die kleine speldenkussens toen ik 11 jaar oud was, bij de welpen.
  • 9:32 - 9:34
    We maakten die speldenkussens voor onze moeders voor Moederdag.
  • 9:34 - 9:37
    We maakten deze speldenkussen van houten wasknijpers --
  • 9:37 - 9:39
    toen we kleding nog buiten aan de waslijn hingen.
  • 9:39 - 9:41
    En je kon van die stoelen maken.
  • 9:41 - 9:43
    En ik had deze kleine kussens die ik zou naaien.
  • 9:43 - 9:45
    En je kon er naalden in prikken.
  • 9:45 - 9:48
    Want toen naaiden mensen nog en hadden dus speldenkussen nodig.
  • 9:48 - 9:51
    Maar ik realiseerde me dat je wat te kiezen moest hebben.
  • 9:51 - 9:53
    Dus ik spoot er een hele hoop bruin.
  • 9:53 - 9:55
    En toen ik langs de deuren ging, vroeg ik niet, "Wilt u er een kopen?"
  • 9:55 - 9:57
    maar, "Welke kleur vindt u mooi?"
  • 9:57 - 9:59
    Omdat ik 10 jaar oud was, zei niemand nee tegen me,
  • 9:59 - 10:02
    vooral niet als je kon kiezen tussen bruine en kleurloze kussens.
  • 10:02 - 10:04
    Dus ik leerde die les al op jonge leeftijd.
  • 10:04 - 10:07
    Ik leerde dat handwerk echt waardeloos is.
  • 10:09 - 10:11
    OK, Grasmaaien is bijvoorbeeld rotwerk.
  • 10:11 - 10:14
    Maar omdat ik de hele zomer voor onze buren het gras maaide en daarvoor betaald werd,
  • 10:14 - 10:16
    leerde ik dat terugkerende inkomsten
  • 10:16 - 10:19
    van dezelfde klant geweldig zijn.
  • 10:19 - 10:21
    Dat als ik eenmaal iemand klant heb gemaakt,
  • 10:21 - 10:23
    en elke week betaalt krijg door deze persoon,
  • 10:23 - 10:25
    dat dat veel beter is dan één zo'n wasknijperding
  • 10:25 - 10:27
    aan één persoon proberen te verkopen.
  • 10:27 - 10:29
    Want meer kun je er niet aan ze verkopen.
  • 10:29 - 10:32
    Dus ik hield al van het model van terugkerende inkomsten sinds ik jong was.
  • 10:32 - 10:35
    Bedenk dat ik klaargestoomd werd om dit te doen. Ik mocht geen baantjes hebben.
  • 10:35 - 10:38
    Ik kon gaan werken als caddie op een golfbaan.
  • 10:38 - 10:40
    Maar ik wist dat er één heuvel was op onze golfbaan,
  • 10:40 - 10:42
    de 13de hole had een grote heuvel.
  • 10:42 - 10:44
    En mensen kregen daar nooit hun golftas tegenop.
  • 10:44 - 10:46
    Dus ik zat daar in een tuinstoel
  • 10:46 - 10:49
    alleen maar om te dragen voor mensen die geen caddie hadden.
  • 10:49 - 10:52
    Ik droeg hun golftas naar boven en ze betaalden me een dollar.
  • 10:52 - 10:54
    Terwijl mijn vrienden vijf uur lang werkten
  • 10:54 - 10:56
    om iemands' tas rond te slepen en daar 10 dollar voor kregen.
  • 10:56 - 10:59
    Ik denk dan "Dat is stom, want je moet vijf uur werken.
  • 10:59 - 11:02
    Dat is niet verstandig." Bedenk een manier om sneller meer geld te verdienen.
  • 11:02 - 11:05
    Elke week ging ik naar de winkel op de hoek om van die blikjes te kopen.
  • 11:05 - 11:08
    Die ik dan afleverde bij 70-jarige vrouwen die bridge speelden.
  • 11:08 - 11:10
    En ze gaven me hun bestelling door voor de volgende week.
  • 11:10 - 11:12
    Ik leverde de limonade af en rekende de dubbele prijs.
  • 11:12 - 11:15
    Ik had de markt in handen. Je had geen contracten nodig.
  • 11:15 - 11:17
    Je had alleen een vraag en aanbod nodig
  • 11:17 - 11:19
    en een publiek dat bij je wilde kopen.
  • 11:19 - 11:21
    Deze vrouwen gingen toch niet naar iemand anders
  • 11:21 - 11:23
    omdat ze me aardig vonden, zoals ik ontdekt had.
  • 11:23 - 11:26
    Ik ging golfballen zoeken op de golfbaan.
  • 11:26 - 11:28
    Maar de anderen zochten in de bosjes
  • 11:28 - 11:30
    en in de greppels naar golfballen.
  • 11:30 - 11:32
    Ik dacht bekijk het maar. Ze liggen allemaal in de vijver
  • 11:32 - 11:34
    en niemand gaat de vijver in.
  • 11:34 - 11:37
    Dus ik kroop de vijver door en pakte ze op met mijn tenen.
  • 11:37 - 11:39
    Je pakt ze op tussen beide voeten.
  • 11:39 - 11:41
    Je kunt dat niet op het toneel.
  • 11:41 - 11:43
    En die golfballen gooi je dan gewoon in je zwembroek
  • 11:43 - 11:46
    en als je klaar bent heb je er een paar honderd.
  • 11:46 - 11:49
    Het probleem was echter dat mensen geen oude golfballen wilden.
  • 11:49 - 11:51
    Dus verpakte ik ze. Ik was toen een jaar of 12.
  • 11:51 - 11:53
    Ik verpakte ze op drie manieren.
  • 11:53 - 11:55
    Ik had Pinnacles en DDHs en de topmerken van toen.
  • 11:55 - 11:57
    Die verkocht ik voor twee dollar per stuk.
  • 11:57 - 12:00
    Dan had ik nog goede ballen die er redelijk uitzagen. Die waren 50 cent per stuk.
  • 12:00 - 12:03
    En alle waardeloze ballen verkocht ik met 50 tegelijk.
  • 12:03 - 12:05
    Ze konden die gebruiken om te oefenen.
  • 12:05 - 12:07
    En ik verkocht zonnebrillen, toen ik op school zat,
  • 12:07 - 12:09
    aan alle leerlingen van de middelbare school.
  • 12:09 - 12:12
    Dit is waarom iedereen je wat gaat haten
  • 12:12 - 12:15
    omdat je altijd probeert om aan je vrienden te verdienen.
  • 12:15 - 12:17
    Maar het betaalde de rekeningen.
  • 12:17 - 12:19
    Dus ik verkocht bergen zonnebrillen.
  • 12:19 - 12:21
    Maar toen ik moest stoppen van school --
  • 12:21 - 12:23
    ik moest op kantoor komen en ze vertelden me dat het niet mocht --
  • 12:23 - 12:25
    ging ik langs de tankstations en
  • 12:25 - 12:27
    ik verkocht er een hoop aan de tankstations.
  • 12:27 - 12:29
    en liet de tankstations ze aan hun klanten verkopen.
  • 12:29 - 12:31
    Dat was cool, want daarmee had ik verkooppunten in de detailhandel.
  • 12:31 - 12:33
    En ik was geloof ik veertien.
  • 12:33 - 12:36
    Later betaalde ik mijn hele eerste jaar universiteit van Carlton
  • 12:36 - 12:38
    door wijnzakken huis-aan-huis te verkopen.
  • 12:38 - 12:40
    Wist je dat je een literfles rum en twee flessen
  • 12:40 - 12:42
    cola in een wijnzak kunt bewaren. nou en, toch?
  • 12:42 - 12:44
    Maar weet je? Je propt die in je broek, als je naar een
  • 12:44 - 12:47
    voetbalwedstrijd gaat en je kunt gratis drank naar binnen smokkelen,
  • 12:47 - 12:49
    iedereen kocht ze.
  • 12:49 - 12:52
    Aanvoer, vraag, grote kansen.
  • 12:52 - 12:54
    Ik verkocht ze als merk, dus vijf keer zo duur als normaal.
  • 12:54 - 12:56
    Ons universiteitslogo stond erop.
  • 12:56 - 12:58
    Wij voeden onze kinderen op en we kopen spellen voor ze,
  • 12:58 - 13:01
    maar als ze ondernemend zijn, waarom geven we ze geen spellen,
  • 13:01 - 13:04
    die de talenten stimuleren die je nodig hebt als ondernemer?
  • 13:04 - 13:07
    Waarom leert u ze niet geld niet te verspillen?
  • 13:07 - 13:10
    Ik herinner me dat ik naar het midden van een straat werd gestuurd in Banff, Alberta
  • 13:10 - 13:12
    omdat ik een muntje de straat op had gegooid,
  • 13:12 - 13:14
    en mijn vader zei, "Ga het maar oprapen."
  • 13:14 - 13:16
    Hij zei, "Ik moet hard werken voor mijn geld. Ik wil jou nooit meer een cent zien verspillen."
  • 13:16 - 13:18
    En ik herinner me die les nog steeds.
  • 13:18 - 13:21
    Zakgeld leert kinderen verkeerde gewoontes.
  • 13:21 - 13:23
    Zakgeld leert kinderen als vanzelf
  • 13:23 - 13:25
    om aan een baan te denken.
  • 13:25 - 13:28
    Een ondernemer verwacht geen vast salaris.
  • 13:28 - 13:30
    Zakgeld laat kinderen van jongs af aan
  • 13:30 - 13:32
    wennen aan een vast salaris.
  • 13:32 - 13:34
    Dat lijkt mij verkeerd als je ze als ondernemers wilt opvoeden.
  • 13:34 - 13:36
    Wat ik nu doe met mijn kinderen -- ik heb er twee, negen en zeven --
  • 13:36 - 13:38
    ik leer ze rond het huis te lopen door de tuin,
  • 13:38 - 13:40
    op zoek naar dingen die gedaan moeten worden.
  • 13:40 - 13:42
    Kom naar me toe en vertel me wat het is.
  • 13:42 - 13:44
    Of ik ga naar hen toe en zeg, "Dit wil ik gedaan hebben."
  • 13:44 - 13:46
    En weet je wat we dan doen? We onderhandelen.
  • 13:46 - 13:48
    Ze gaan eerst kijken wat het is.
  • 13:48 - 13:50
    Maar daarna onderhandelen we over wat ze ervoor krijgen.
  • 13:50 - 13:53
    En ze krijgen geen zakgeld, maar meer kansen om zelf op zoek te gaan
  • 13:53 - 13:55
    en ze krijgen ervaring met onderhandelen,
  • 13:55 - 13:57
    en ze krijgen ook handigheid in het vinden van kansen.
  • 13:57 - 14:00
    Je voedt ze op met zulke zaken. Elk van mijn kinderen heeft twee spaarvarkens.
  • 14:00 - 14:02
    50 procent van al het geld dat ze verdienen of krijgen,
  • 14:02 - 14:04
    50 procent gaat naar hun huis rekening,
  • 14:04 - 14:06
    50 procent gaat naar hun speelgoed rekening.
  • 14:06 - 14:08
    Geld van hun speelgoed rekening mogen ze besteden aan wat ze maar willen.
  • 14:08 - 14:11
    De 50 procent van hun huis rekening, gaat elke zes maanden naar de bank.
  • 14:11 - 14:14
    Ze lopen met me mee. Elk jaar gaat al het geld dat ze op de bank hebben naar hun effectenmakelaar.
  • 14:14 - 14:17
    Zowel mijn negenjarige als mijn zevenjarige hebben al een effectenmakelaar.
  • 14:18 - 14:20
    Maar ik leer ze bewust die spaargewoonte aan.
  • 14:20 - 14:23
    Ik vind het te gek voor woorden dat 30-jarigen zeggen,
  • 14:23 - 14:25
    "Misschien moet ik nu eens voor mijn pensioen gaan sparen."
  • 14:25 - 14:27
    Shit, je hebt 25 jaar gemist.
  • 14:27 - 14:29
    Je kunt die gewoonte aanleren aan jonge kinderen
  • 14:29 - 14:31
    als ze de pijn nog niet voelen.
  • 14:31 - 14:33
    Lees ze niet elke avond in bed voor.
  • 14:33 - 14:35
    Hooguit vier avonden per week een verhaaltje voorlezen
  • 14:35 - 14:37
    en drie avonden per week laat je ze zelf een verhaaltje vertellen.
  • 14:37 - 14:40
    Waarom ga je niet rustig zitten met je kinderen en geeft ze vier voorwerpen,
  • 14:40 - 14:43
    een rood shirt, een blauwe das, een kangoeroe en een laptop,
  • 14:43 - 14:45
    en laat ze een verhaal vertellen over die vier dingen.
  • 14:45 - 14:47
    Mijn kinderen doen dat aldoor.
  • 14:47 - 14:49
    Het leert hen te verkopen; het leert ze creativiteit;
  • 14:49 - 14:51
    het leert ze te spreken in het openbaar.
  • 14:51 - 14:53
    Doe dat soort dingen en heb er lol in.
  • 14:53 - 14:55
    Zet kinderen voor een groep en laat ze praten,
  • 14:55 - 14:57
    zelfs als het alleen voor hun vrienden is
  • 14:57 - 14:59
    en doe toneelstukken en toespraken.
  • 14:59 - 15:01
    Dat zijn ondernemersvaardigheden die je wilt stimuleren.
  • 15:01 - 15:04
    Laat de kinderen zien hoe slechte klanten of slechte werknemers er uit zien.
  • 15:04 - 15:06
    Toon ze de chagrijnige werknemers.
  • 15:06 - 15:08
    Als je chagrijnige bediening van klanten ziet, wijs hen erop.
  • 15:08 - 15:10
    Zeg, "Overigens, die vent is een waardeloze werknemer."
  • 15:10 - 15:13
    En zeg, "Dat zijn goede krachten."
  • 15:13 - 15:15
    (Gelach)
  • 15:15 - 15:17
    Als je in een restaurant slecht bediend wordt,
  • 15:17 - 15:19
    laat ze zien hoe een slechte bediening eruit ziet.
  • 15:19 - 15:21
    (Gelach)
  • 15:21 - 15:23
    We lopen overal tegen dit soort lessen aan,
  • 15:23 - 15:26
    maar we grijpen de kansen niet; we leren kinderen om een begeleider te nemen.
  • 15:26 - 15:28
    Stel je voor dat je alle troep
  • 15:28 - 15:30
    van de kinderen in huis bij elkaar raapte,
  • 15:30 - 15:32
    al het speelgoed waar ze al twee jaar te oud voor zijn,
  • 15:32 - 15:35
    en zegt, "Waarom gaan we dit niet verkopen op Craigslist en Kijiji?"
  • 15:35 - 15:37
    En dat ze het echt kunnen verkopen
  • 15:37 - 15:39
    en leer ze hoe scammers te herkennen zijn als er aanbiedingen via mail binnen komen.
  • 15:39 - 15:41
    Je kunt ze jou account of een sub-account of iets dergelijks laten komen.
  • 15:41 - 15:44
    Maar leer ze hoe je een prijs vaststelt, of een prijs raadt,
  • 15:44 - 15:46
    zet er foto's bij.
  • 15:46 - 15:48
    Leer ze hoe je zulke dingen doet en geld verdient.
  • 15:48 - 15:50
    En van het geld dat ze ontvangen gaat 50 procent naar hun huis rekening,
  • 15:50 - 15:52
    en 50 procent gaat naar hun speelgoed rekening.
  • 15:52 - 15:54
    Mijn kinderen vinden het geweldig.
  • 15:54 - 15:57
    Enkele van de ondernemers talenten die je moet bevorderen in kinderen:
  • 15:57 - 16:00
    verwezenlijking, doorzettingsvermogen, leiderschap, introspectie, onderlinge afhankelijkheid, waarden.
  • 16:00 - 16:03
    Deze talenten vind je allemaal in jonge kinderen, en je kunt ze helpen opwekken.
  • 16:03 - 16:05
    Zoek naar die kenmerken.
  • 16:05 - 16:07
    Er zijn twee talenten waar je ook naar moet zoeken
  • 16:07 - 16:10
    die we maar niet uit hun systeem krijgen.
  • 16:10 - 16:12
    Behandel kinderen niet tegen concentratiestoornis
  • 16:12 - 16:14
    tenzij het echt heel, heel slecht gaat.
  • 16:14 - 16:16
    (Applaus)
  • 16:16 - 16:19
    Hetzelfde geldt voor manies, stress en depressie,
  • 16:19 - 16:21
    tenzij het medisch onverantwoord is.
  • 16:21 - 16:23
    Bipolaire stoornis wordt ook wel CEO ziekte genoemd.
  • 16:23 - 16:25
    Als Steve Jurvetson, Jim Clark
  • 16:25 - 16:27
    en Jim Barksdale het allemaal hebben,
  • 16:27 - 16:29
    en zij bouwden Netscape.
  • 16:29 - 16:31
    Stel je voor dat zij Ritalin kregen.
  • 16:31 - 16:33
    Dan hadden we dat niet gehad, hè?
  • 16:33 - 16:36
    Al Gore zou echt het internet uitgevonden hebben.
  • 16:36 - 16:38
    (Gelach)
  • 16:38 - 16:40
    Deze vaardigheden zouden we op school moeten aanleren
  • 16:40 - 16:42
    net als al het andere.
  • 16:42 - 16:44
    Ik zeg niet dat kinderen geen advocaat mogen worden.
  • 16:44 - 16:46
    Maar geef ondernemerschap
  • 16:46 - 16:48
    een plaats tussen de rest van de vakken.
  • 16:48 - 16:50
    Omdat daarin grote kansen liggen.
  • 16:50 - 16:52
    Ik wil afsluiten met een korte video.
  • 16:52 - 16:55
    Het is een video gemaakt door één van de bedrijven die ik begeleid.
  • 16:55 - 16:57
    Deze jongens, Grasshopper.
  • 16:57 - 16:59
    Het gaat over kinderen. Het gaat over ondernemerschap.
  • 16:59 - 17:02
    Ik hoop dat dit u inspireert om dat wat ik u verteld heb mee te nemen
  • 17:02 - 17:04
    en er iets mee te doen om de wereld te veranderen.
  • 17:04 - 17:07
    [Kind ... "En jij dacht dat je alles kon?"]
  • 17:07 - 17:09
    [Je kunt het nog steeds.]
  • 17:09 - 17:11
    [Omdat veel van wat wij onmogelijk achten ...]
  • 17:11 - 17:14
    [.. eenvoudig te overwinnen is]
  • 17:14 - 17:17
    [Want als je het nog niet had gemerkt, we leven op een plek waar]
  • 17:17 - 17:20
    [Eén persoon het verschil kan maken]
  • 17:20 - 17:21
    [Wil je bewijs?]
  • 17:21 - 17:22
    [Kijk maar naar de mensen die ons land hebben opgebouwd;]
  • 17:22 - 17:25
    [Onze ouders, grootouders, onze tantes, ooms ...]
  • 17:25 - 17:28
    Het waren immigranten, nieuwkomers klaar om hun stempel te drukken]
  • 17:28 - 17:31
    [Misschien hadden ze heel weinig]
  • 17:31 - 17:34
    [Of zelfs helemaal niets, behalve ...]
  • 17:34 - 17:37
    [... een enkel briljant idee]
  • 17:37 - 17:40
    [Deze mensen waren denkers, doeners ...]
  • 17:40 - 17:42
    [... vernieuwers ...]
  • 17:42 - 17:45
    [... tot ze met een naam kwamen ...]
  • 17:46 - 17:49
    [... ondernemers!]
  • 17:49 - 17:52
    [Ze veranderen de manier waarop wij denken wat mogelijk is.]
  • 17:52 - 17:54
    [Ze hebben een heldere visie over hoe het leven beter kan]
  • 17:54 - 17:57
    [voor ons allemaal, zelfs in moeilijke tijden.]
  • 17:57 - 17:59
    [Nu is het moeilijk te zien ...]
  • 17:59 - 18:01
    [... als ons zicht wordt belemmerd door obstakels.]
  • 18:01 - 18:04
    [Maar turbulentie creëert kansen]
  • 18:04 - 18:07
    [op succes, prestatie en dwingt ons ...]
  • 18:07 - 18:10
    [nieuwe manieren te ontdekken om dingen te doen]
  • 18:10 - 18:13
    [Dus achter welke kans ga je aan en waarom?]
  • 18:13 - 18:16
    [Als je een ondernemer bent]
  • 18:16 - 18:19
    [weet je dat risico niet de beloning is.]
  • 18:19 - 18:21
    [Nee. De beloning is innovatie aanjagen ...]
  • 18:21 - 18:24
    [... levens veranderen. Banen scheppen.]
  • 18:24 - 18:26
    [Groei veroorzaken.]
  • 18:26 - 18:29
    [En een betere wereld maken.]
  • 18:29 - 18:31
    [Ondernemers zijn overal.]
  • 18:31 - 18:33
    [Ze voeren kleine bedrijfjes die onze economie ondersteunen,]
  • 18:33 - 18:35
    [ontwerpen hulpmiddelen om je te helpen ...]
  • 18:35 - 18:37
    [... verbonden te blijven met vrienden, familie en collega's over de wereld.]
  • 18:37 - 18:40
    [Ze vinden nieuwe manieren om de maatschappij van de oudste problemen af te helpen.]
  • 18:40 - 18:42
    [Kent jij een ondernemer?]
  • 18:42 - 18:43
    [Iedereen kan ondernemer zijn ...]
  • 18:43 - 18:45
    [Zelfs ... jij!]
  • 18:45 - 18:48
    [Dus grijp de kans om het werk te krijgen dat je altijd wilde]
  • 18:48 - 18:50
    [Help de economie te genezen]
  • 18:50 - 18:51
    [Maak een verschil.]
  • 18:51 - 18:53
    [Breng je bedrijf tot nieuwe hoogte.]
  • 18:53 - 18:55
    [Maar bovenal,]
  • 18:55 - 18:58
    [denk terug aan toen je nog een kind was ...]
  • 18:58 - 19:01
    [toen alles binnen je bereik lag,]
  • 19:01 - 19:05
    [en zeg dan zachtjes maar vastbereaden tegen jezelf:]
  • 19:07 - 19:09
    ["Het is nog steeds zo."]
  • 19:11 - 19:13
    Dank u hartelijk om mij aan te horen.
Title:
Cameron Herold: Laten we kinderen opvoeden tot ondernemers
Speaker:
Cameron Herold
Description:

Verveeld op school, blijven zitten, op gespannen voet met leeftijdgenoten: Dit kind wordt misschien een ondernemer, zegt Cameron Herold. Op TEDxEdmonton breekt hij een lans voor opvoeding en onderwijs om toekomstige ondernemers op te laten bloeien - als kinderen en als volwassenen.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
19:15
Roel Verbunt added a translation

Dutch subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.