เราจะพูดภาษาโลมาได้ไหม
-
0:01 - 0:03เอาล่ะ เราจะไปที่บาฮามาส
-
0:03 - 0:05พบกับฝูงโลมาสุดเจ๋งที่ฉันทำงานด้วย
-
0:05 - 0:09มาตลอด 28 ปี ในทะเลเปิด
-
0:09 - 0:12ฉันสนใจเรื่องเกี่ยวกับโลมาเพราะ
-
0:12 - 0:14มันมีสมองขนาดใหญ่และสิ่งที่อาจเกิดขึ้น
-
0:14 - 0:15จากพลังสมองของพวกมัน
-
0:15 - 0:18เรารู้ว่ามันใช้พลังสมอง
-
0:18 - 0:20เพื่อดำรงชีวิตที่ซับซ้อน
-
0:20 - 0:23แต่เรารู้ถึงความฉลาดของโลมา
จริง ๆ หรือเปล่า -
0:23 - 0:24เรารู้บางอย่าง
-
0:24 - 0:27เรารู้อัตราส่วน
ระหว่างขนาดสมองกับตัวของโลมา -
0:27 - 0:28ซึ่งเป็นการวัดความฉลาด
-
0:28 - 0:31โลมาเป็นรองแค่มนุษย์เท่านั้น
-
0:31 - 0:33ในด้านการรับรู้ พวกมันเข้าใจ
-
0:33 - 0:35ภาษาที่คิดขึ้นมาใหม่ได้
-
0:35 - 0:38มันจำตัวเองในกระจกได้
-
0:38 - 0:40ในบางแห่ง โลมาใช้เครื่องมือ
-
0:40 - 0:43อย่างฟองน้ำเพื่อหาปลา
-
0:43 - 0:45แต่ยังคงมีคำถามสำคัญอยู่
-
0:45 - 0:47คือโลมามีภาษาหรือไม่ และหากมี
-
0:47 - 0:49พวกมันพูดคุยเรื่องอะไรกัน
-
0:49 - 0:53หลายทศวรรษที่ผ่านมา
ไม่ใช่แค่ไม่กี่ปีนะ -
0:53 - 0:55ฉันออกตามหาสถานที่
-
0:55 - 0:57ที่ฉันจะเฝ้าสังเกตดูโลมาใต้น้ำได้
-
0:57 - 1:00พยายามถอดรหัสวิธีการสื่อสารของมัน
-
1:00 - 1:03พื้นที่ทะเลส่วนใหญ่ในโลก มักขุ่นมาก
-
1:03 - 1:06จึงยากต่อการเฝ้าสังเกตสัตว์ใต้น้ำ
-
1:06 - 1:08แต่ฉันเจอฝูงโลมา
-
1:08 - 1:11ที่อยู่ตามสันทรายตื้้น ๆ
มีน้ำใสสวยงามที่บาฮามาส -
1:11 - 1:13ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของฟลอริด้า
-
1:13 - 1:15ช่วงกลางวันพวกมันพักผ่อน
อยู่รวมกันในน้ำตื้น -
1:15 - 1:17แต่ช่วงกลางคืน
-
1:17 - 1:21โลมาจะออกไปหาอาหารตามแหล่งน้ำลึก
-
1:21 - 1:25และที่นั่นก็ทำให้ชีวิตนักวิจัย
ไม่ได้ลำบากนัก -
1:25 - 1:27เราไปที่นั่นประมาณ 5 เดือน ทุก ๆ หน้าร้อน
-
1:27 - 1:31นั่งเรือคาตามารันยาว 20 เมตร
-
1:31 - 1:33เรากินอยู่ นอนและทำงาน
ในทะเลหลายสัปดาห์ -
1:33 - 1:36อุปกรณ์หลักของฉันคือ
กล้องถ่ายใต้น้ำพร้อมไฮโดรโฟน -
1:36 - 1:38ซึ่งเป็นไมโครโฟนใต้น้ำ
-
1:38 - 1:40ทำให้ฉันศึกษาความสัมพันธ์
ระหว่างเสียงกับพฤติกรรมได้ -
1:40 - 1:42งานของเราส่วนใหญ่ไม่รบกวนโลมานัก
-
1:42 - 1:45ตอนที่เราอยู่ในน้ำ
เราพยายามทำตัวเหมือนโลมา -
1:45 - 1:48เพราะเราสังเกตพฤติกรรมใต้น้ำ
ของโลมาจริง ๆ -
1:48 - 1:51โลมาลายจุดแอตแลนติกเป็นพันธุ์ที่
-
1:51 - 1:53น่าทำงานด้วยเพราะเหตุผลสองข้อ
-
1:53 - 1:56มันเกิดมาไม่มีจุด จุดจะขึ้นตามอายุ
-
1:56 - 1:59และมันมีระยะ
การเจริญเติบโตที่เห็นได้เด่นชัด -
1:59 - 2:01จึงเป็นเรื่องสนุกในการสังเกตพฤติกรรม
-
2:01 - 2:04เมื่ออายุประมาณ 15 ปี
มันจะมีจุดสีดำขาวขึ้นเต็มตัว -
2:04 - 2:07โลมาที่เห็นอยู่นี้เป็นคุณแม่ชื่อ มัคซี
-
2:07 - 2:09เธออายุ 35 ปีแล้ว
-
2:09 - 2:12แต่โลมามีชีวิตอยู่ได้ถึง 50 ปีนิด ๆ
-
2:12 - 2:15จากโลมาทั้งหมดในฝูง
-
2:15 - 2:18เราถ่ายรูปมัคซี ดูความเปลี่ยนแปลงของจุด
-
2:18 - 2:20และติดไว้ที่ครีบด้านหลัง
-
2:20 - 2:22รวมถึงลายที่มีลักษณะเฉพาะ
-
2:22 - 2:24เมื่อเธอโตขึ้นเรื่อย ๆ
-
2:24 - 2:27โลมาหนุ่มเรียนรู้หลายอย่างในช่วงกำลังโต
-
2:27 - 2:30ใช้ช่วงวัยรุ่นเพื่อฝึกทักษะการเข้าสังคม
-
2:30 - 2:32เมื่ออายุประมาณ 9 ขวบ
-
2:32 - 2:35เพศเมียจะเติบโตเต็มที่ สามารถสืบพันธุ์ได้
-
2:35 - 2:37ส่วนเพศผู้จะช้ากว่านั้นนิดหน่อย
-
2:37 - 2:39ประมาณอายุ 15 ปี
-
2:39 - 2:41โลมาผสมพันธุ์ไปเรื่อยเหมือนคลื่น
-
2:41 - 2:43เราจึงต้องหาว่าตัวไหนเป็นพ่อ
-
2:43 - 2:46เราตรวจสอบหาพ่อจากการแยกอุจจาระ
-
2:46 - 2:49ออกจากน้ำและสกัดดีเอ็นเอ
-
2:49 - 2:51ใน 28 ปีที่ผ่านมา
-
2:51 - 2:54เราติดตามโลมา 3 รุ่น
-
2:54 - 2:56รวมถึงรุ่นปู่ย่า
-
2:56 - 2:59โลมาเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องเสียงตามธรรมชาติ
-
2:59 - 3:01มันทำเสียงสูงกว่าเรา 10 เท่า
-
3:01 - 3:03และได้ยินเสียงที่สูงกว่าเรา 10 เท่า
-
3:03 - 3:06แต่พวกมันยังมีรูปแบบการสื่อสารอื่น ๆ
-
3:06 - 3:09โลมามีสายตาที่ดี จึงใช้ภาษากายในการสื่อสาร
-
3:09 - 3:11ใช้การรับรส ไม่ใช่การดมกลิ่น
-
3:11 - 3:13และใช้การสัมผัส
-
3:13 - 3:15โลมายังสัมผัสเสียงในน้ำได้
-
3:15 - 3:19เพราะเสียงผ่านเนื้อเยื่อ
และน้ำในเวลาเท่า ๆ กัน -
3:19 - 3:22ดังนั้น โลมาจึงส่งเสียงและจั๊กจี้หยอกกัน
จากระยะไกลได้ -
3:22 - 3:25เรารู้อยู่แล้วว่าโลมาใช้เสียง
-
3:25 - 3:26ในการสื่อสารจำเพาะต่อพฤติกรรม
-
3:26 - 3:28การผิวปากที่เป็นเอกลักษณ์เป็นการผิวปาก
-
3:28 - 3:33ที่เป็นลักษณะเฉพาะของโลมาแต่ละตัว
เปรียบเสมือนชื่อ (เสียงโลมาผิวปาก) -
3:33 - 3:35เป็นเสียงที่เราศึกษาได้มากที่สุด
-
3:35 - 3:37เพราะมันง่ายในการวัด
-
3:37 - 3:39จะได้ยินเสียงผิวปากแบบนี้เมื่อแม่และลูก
-
3:39 - 3:41กลับมาเจอกัน
-
3:41 - 3:44อีกเสียงหนึ่งที่เราศึกษาได้มาก
คือเสียงคลิกสะท้อน -
3:44 - 3:47เสียงโซนาของโลมา (เสียงสะท้อนของโลมา)
-
3:47 - 3:50พวกมันใช้เสียงสะท้อนนี้เพื่อล่าหาอาหาร
-
3:50 - 3:53แต่มันยังรวมเสียงนี้เข้าด้วยกัน
-
3:53 - 3:55เป็นเสียงที่ใช้ในการสื่อสาร
-
3:55 - 3:57อย่างเช่น ตัวผู้ต้องการกระตุ้นตัวเมีย
-
3:57 - 3:59ในช่วงติดสัด
-
3:59 - 4:02เคยมีโลมาส่งเสียงนั้นมาให้ฉันด้วย
-
4:02 - 4:04(หัวเราะ)
-
4:04 - 4:06เป็นความลับนะ อย่าบอกใครล่ะ
-
4:06 - 4:08คุณจะรู้สึกได้ผ่านเสียง
นี่คือสิ่งที่ฉันอยากจะบอก -
4:08 - 4:12(หัวเราะ)
-
4:12 - 4:15โลมาเป็นสัตว์ที่มีการปกครอง
-
4:15 - 4:17พวกมันหาทางแก้ไขปัญหา
-
4:17 - 4:19(เสียงโลมา)
-
4:19 - 4:21พวกมันใช้เสียงตะโกนพร้อมกับ
-
4:21 - 4:23ใช้หัวชนกันตอนต่อสู้
-
4:23 - 4:25เป็นเสียงที่ไม่มีข้อมูลมากนัก
-
4:25 - 4:28เพราะว่าวัดยาก
-
4:28 - 4:30นี่เป็นวีดิโอการต่อสู้ของโลมา
-
4:30 - 4:32(เสียงโลมา)
-
4:32 - 4:34คุณจะเห็นโลมา 2 กลุ่ม
-
4:34 - 4:37จะได้เห็นโลมาเอาหัวชนกัน
-
4:37 - 4:40บางตัวอ้าปาก
-
4:40 - 4:42มีเสียงร้องต่าง ๆ
-
4:42 - 4:46มีฟองอากาศ
-
4:46 - 4:48ปกติแล้ว หนึ่งกลุ่มจะถอยไป
-
4:48 - 4:50และทุกอย่างจะจบด้วยดี
-
4:50 - 4:54จะไม่เกิดความรุนแรงมากนัก
-
4:54 - 4:56ในบาฮามาส ก็มีกลุ่มโลมาปากขวด
-
4:56 - 4:59ที่มาเป็นเพื่อนกับโลมาลายจุด
-
4:59 - 5:02อย่างเช่น พวกมันช่วยกันเลี้ยงลูกของอีกฝ่าย
-
5:02 - 5:04ตัวผู้จะแสดงท่วงท่าวางอำนาจ
-
5:04 - 5:06เมื่อมันกำลังไล่ตามตัวเมียคู่ของตัวอื่น
-
5:06 - 5:09ทั้ง 2 สายพันธุ์นี้จะร่วมมือกันชั่วคราว
-
5:09 - 5:11ในการไล่ฉลาม
-
5:11 - 5:14วิธีหนึ่งที่พวกมันใช้ในการสื่อสารคือ
-
5:14 - 5:16การประสานเสียง
-
5:16 - 5:19พวกมันประสานเสียงและทำท่าทาง
-
5:19 - 5:21ให้ดูใหญ่ขึ้นและแข็งแกร่งขึ้น
-
5:21 - 5:23(เสียงโลมา)
-
5:23 - 5:25คุณจะเห็นโลมาปากขวดนี่
-
5:25 - 5:27ดูพวกมันเริ่มประสานเสียง
-
5:27 - 5:29และท่าทางให้ประสานกัน
-
5:29 - 5:33(เสียงโลมา)
-
5:33 - 5:35พวกมันประสานกับคู่ของมัน
-
5:35 - 5:39รวมถึงคู่อื่น ๆ
-
5:39 - 5:42หวังว่าฉันจะประสานเสียงกับมันได้บ้าง
-
5:45 - 5:48สิ่งที่สำคัญคือคุณได้ยินเสียงโลมา
-
5:48 - 5:50แค่ช่วงเสียงที่มนุษย์สามารถได้ยิน
-
5:50 - 5:52โลมาทำเสียงที่สูงเกินกว่าเราจะได้ยินได้
-
5:52 - 5:53เราจึงใช้อุปกรณ์พิเศษในน้ำ
-
5:53 - 5:55เพื่อใช้อัดเสียงเหล่านี้
-
5:55 - 5:58นักวิจัยจะวัดความซับซ้อนของเสียงผิวปาก
-
5:58 - 6:00โดยใช้ทฤษฎีข้อมูล
-
6:00 - 6:04เสียงผิวปากเป็นเสียงสูงมาก
เมื่อเทียบกับภาษามนุษย์ -
6:04 - 6:08แต่เสียงตะโกนยังค่อนข้างเป็นปริศนา
-
6:08 - 6:11และนี่คือคลื่นเสียง 3 แถบ
-
6:11 - 6:132 แถบเป็นภาษาคน
อีกหนึ่งแถบเป็นเสียงของโลมา -
6:13 - 6:17ลองเดาในใจว่าอันไหนเป็นของโลมา
-
6:19 - 6:22จากคลื่นที่เห็นจะเห็นว่าเสียงตะโกน
-
6:22 - 6:24มีลักษณะเหมือนเสียงในภาษาคน
-
6:24 - 6:26ทางที่จะหาคำตอบได้คือ
-
6:26 - 6:28ตีความเสียงและหาความหมาย
-
6:28 - 6:32แต่เป็นงานหิน
และเรายังไม่มีตัวแปลภาษาแต่อย่างใด -
6:32 - 6:34ทางที่สองในการถอดรหัส
-
6:34 - 6:36คือพัฒนาเทคโนโลยี
-
6:36 - 6:38การเชื่อมต่อ เพื่อให้เกิดการสื่อสารสองทาง
-
6:38 - 6:41ซึ่งเป็นสิ่งที่เราพยายามทำอยู่ในบาฮามาส
-
6:41 - 6:43ในตอนนี้
-
6:43 - 6:46ตอนนี้ นักวิทยาศาสตร์ใช้คีย์บอร์ด
-
6:46 - 6:48เพื่อสื่อสารกับสัตว์ชนิดอื่น
-
6:48 - 6:50ได้แก่ ชิมแปนซีและโลมา
-
6:50 - 6:53คีย์บอร์ดกันน้ำในออร์ลันโด ฟลอริดา
-
6:53 - 6:55ที่ศูนย์เอ็ปคอต เป็น
-
6:55 - 6:58อุปกรณ์สื่อสารสองทางที่ทันสมัยที่สุด
-
6:58 - 7:00เพื่อให้มนุษย์และโลมาอยู่ร่วมกันใต้น้ำ
-
7:00 - 7:02และแลกเปลี่ยนข้อมูล
-
7:02 - 7:05เราจึงต้องการพัฒนาเครื่องมือสื่อสารแบบนี้
-
7:05 - 7:07ในบาฮามาส
แต่ในลักษณะที่เป็นธรรมชาติมากขึ้น -
7:07 - 7:09เหตุผลหนึ่งที่เราต้องทำสิ่งนี้
-
7:09 - 7:11ก็เพราะโลมาเริ่มแสดงว่า
-
7:11 - 7:13สนใจเรามากขึ้น
-
7:13 - 7:16พวกมันเลียนแบบเสียง
-
7:16 - 7:18และท่าทางของเรา พวกมันยังให้เราร่วม
-
7:18 - 7:21เล่นเกมโลมากับพวกมันด้วย
-
7:21 - 7:24โลมาเป็นสัตว์สังคม พวกมันจึงชอบเล่น
-
7:24 - 7:27และหนึ่งในเกมที่มันชอบที่สุด
คือลากสาหร่ายไปมา -
7:27 - 7:30หรือในที่นี้คือสาหร่ายทุ่น
-
7:30 - 7:32พวกมันปรับตัวเก่ง ชอบลากไปมา
-
7:32 - 7:36และปล่อยสาหร่ายจากครีบหนึ่ง
ไปอีกครีบหนึ่ง -
7:36 - 7:39ในคลิปนี้ โลมาชื่อคาโรห์
-
7:39 - 7:43เธออายุ 25 ปี และนี่เป็นลูกของเธอ โคบอล์ต
-
7:43 - 7:46เขาเพิ่งเริ่มหัดเล่นเกมนี้
-
7:46 - 7:47(เสียงโลมา)
-
7:47 - 7:52เธอกำลังแกล้งเขา
-
7:52 - 7:56โคบอล์ตอยากได้สาหร่ายทุ่นมาก
-
7:56 - 7:59แล้วตอนที่โลมาชวนให้คนมาเล่นเกมนี้ด้วย
-
7:59 - 8:02พวกมันจะทิ้งตัวดิ่งลง
-
8:02 - 8:05และจะมีสาหร่ายติดครีบของมัน
-
8:05 - 8:07พวกมันจะดันและบางครั้งทิ้งสาหร่าย
-
8:07 - 8:09ลงใต้น้ำและให้เราไปเก็บ
-
8:09 - 8:11ก็จะเป็นเกมทิ้งสาหร่ายไปให้ไกลแทน
-
8:11 - 8:13ถ้าเราไม่ว่ายลงไปเก็บ
-
8:13 - 8:15พวกมันจะเอาสาหร่ายขึ้นมาผิวน้ำ
-
8:15 - 8:18พวกมันจะใช้หางชูสาหร่ายตรงหน้าเรา
-
8:18 - 8:20และปล่อยให้เราเหมือนที่มันทำกับลูกโลมา
-
8:20 - 8:22เราก็จะหยิบและเล่นเกม
-
8:22 - 8:25เราจึงเริ่มคิดว่า คงจะดี
-
8:25 - 8:28ถ้าเราสร้างเทคโนโลยีที่ทำให้โลมา
-
8:28 - 8:31บอกเราตอนนั้นเลยว่าอยากเล่นอะไร
ชอบของเล่นชิ้นไหนที่สุด -
8:31 - 8:33คีย์บอร์ดรุ่นแรกนั้น
-
8:33 - 8:35ลอยจากเรือเชื่อมกับคอมพิวเตอร์
-
8:35 - 8:38นักประดาน้ำกับโลมาจะกดปุ่มบนคีย์บอร์ด
-
8:38 - 8:41และแลกเปลี่ยนข้อมูลกัน
-
8:41 - 8:43ขอของเล่นจากกันและกัน
-
8:43 - 8:45แต่เราพบอย่างรวดเร็วว่าโลมา
-
8:45 - 8:48ไม่ไปว่ายรอบ ๆ เรือและใช้คีย์บอร์ด
-
8:48 - 8:50พวกมันมีสิ่งที่น่าสนใจกว่าตามธรรมชาติ
-
8:50 - 8:52ถ้าถูกขัง พวกมันอาจจะมาเล่น
แต่ในธรรมชาติคงไม่ -
8:52 - 8:55เราจึงสร้างคีย์บอร์ดพกพา
ที่เราลากไปมาในน้ำได้ -
8:55 - 8:58เราติดของสี่อย่างที่โลมาชอบเล่นไว้
-
8:58 - 9:01ผ้าพันคอ เชือก
สาหร่ายทุ่น และมีการโต้คลื่น -
9:01 - 9:03ซึ่งเป็นกิจกรรมที่โลมาชอบ (เสียงผิวปาก)
-
9:03 - 9:05นั่นเป็นเสียงขอผ้าพันคอ
-
9:05 - 9:08ซึ่งจะเชื่อมโยงกับสัญลักษณ์
-
9:08 - 9:10และนี่เป็นเครื่องทำเสียง
-
9:10 - 9:12เป็นเสียงที่อยู่นอกคลื่นเสียงปกติของโลมา
-
9:12 - 9:15แต่โลมากลับเลียนเสียงได้อย่างง่ายดาย
-
9:15 - 9:19ฉันใช้เวลา 4 ปีกับเพื่อนร่วมงาน
อดัม แพ็ค และเฟเบียน เดลฟอร์ -
9:19 - 9:21มาดำน้ำกับคีย์บอร์ดนี้
-
9:21 - 9:24ใช้เพื่อการขอของเล่นระหว่างกัน
-
9:24 - 9:26ในขณะที่โลมาดูอยู่
-
9:26 - 9:27แล้วโลมาเข้าแจมได้
-
9:27 - 9:29พวกมันชี้ที่ของเล่น
-
9:29 - 9:31หรือเลียนเสียงผิวปากได้
-
9:31 - 9:35และนี่เป็นวีดิโอแสดงวิธีการนี้
-
9:35 - 9:37นักดำน้ำถือเชือก
-
9:37 - 9:39และฉันอยู่ที่คีย์บอร์ดทางซ้าย
-
9:39 - 9:42ฉันเพิ่งกดปุ่มเชือก
-
9:42 - 9:45เป็นการขอของเล่นจากคน
-
9:45 - 9:48ฉันจึงมีเชือกและดำลง
-
9:48 - 9:51พยายามเรียกร้องความสนใจจากโลมา
-
9:51 - 9:52พวกมันเหมือนเด็ก
-
9:52 - 9:55คุณต้องทำให้เขาสนใจ
-
9:55 - 9:59ฉันจะปล่อยเชือก
และดูว่าโลมาจะว่ายมาหรือไม่ -
9:59 - 10:02พวกมันมาแล้ว
-
10:02 - 10:03ว่ายไปคว้าเชือก
-
10:03 - 10:05และลากไปมาเหมือนของเล่น
-
10:05 - 10:06ตอนนี้ฉันอยู่ที่คีย์บอร์ดทางซ้าย
-
10:06 - 10:09นี่เป็นครั้งแรกที่ลองแบบนี้
-
10:09 - 10:12ฉันจะลองขอของเล่น ขอเชือก
-
10:12 - 10:14จากโลมาโดยใช้เสียงเชือก
-
10:14 - 10:18มาดูว่าพวกมันจะเข้าใจความหมายหรือไม่
-
10:20 - 10:21(เสียงผิวปาก)
-
10:21 - 10:24เป็นเสียงเชือก
-
10:24 - 10:25โลมาว่ายขึ้นมา
-
10:25 - 10:29และปล่อยเชือกให้ ว้าว
-
10:29 - 10:32(เสียงปรบมือ)
-
10:32 - 10:33นี่แค่ครั้งเดียว
-
10:33 - 10:36เรายังไม่รู้แน่ ๆ ว่า
พวกมันเข้าใจเรื่องเสียงหรือไม่ -
10:36 - 10:39แล้วนี่เป็นของเล่นชิ้นที่สองในน้ำ
-
10:39 - 10:40ผ้าพันคอ ฉันพยายามนำโลมา
-
10:40 - 10:43ให้มาที่คีย์บอร์ดเพื่อชี้
-
10:43 - 10:46ให้ดูลักษณะของเล่นและเสียง
-
10:46 - 10:49โลมาตัวนี้ เราเรียกเธอว่า
"โจรขโมยผ้าพันคอ" -
10:49 - 10:52เพราะว่าตลอดหลายปี เธอหายไป
-
10:52 - 10:55กับผ้าพันคอประมาณ 12 ผืน
-
10:55 - 10:59ที่จริง เราคิดว่าเธอมี
ร้านขายผ้าพันคอสักแห่งในบาฮามาส -
10:59 - 11:03ฉันเอื้อมออกไป เธอได้ผ้าพันคอโดนครีบขวา
-
11:03 - 11:04เราพยายามไม่จับสัตว์มากเกินไป
-
11:04 - 11:06เราไม่ต้องการทำให้เกิดความคุ้นเคยมากเกินไป
-
11:06 - 11:09ฉันพยายามพาเธอกลับไปที่คีย์บอร์ด
-
11:09 - 11:12แล้วนักดำน้ำก็จะกดเสียงผ้าพันคอ
-
11:12 - 11:14เพื่อขอผ้าพันคอ
-
11:14 - 11:17ฉันเลยพยายามยื่นผ้าพันคอให้เธอ
-
11:17 - 11:20โอ้ว เกือบร่วงไปแล้ว
-
11:20 - 11:23แต่ในตอนนั้น ที่ทุกอย่างดูเป็นไปได้
-
11:23 - 11:25โลมาที่คีย์บอร์ด
-
11:25 - 11:26มันสนใจคุณ
-
11:26 - 11:28บางครั้งต้องใช้เวลาหลายชั่วโมง
-
11:28 - 11:30ฉันอยากให้พวกคุณดูวีดิโอนี้
-
11:30 - 11:32ไม่ใช่เป็นการค้นพบที่ยิ่งใหญ่
-
11:32 - 11:33เพราะมันยังไม่เกิดขึ้น
-
11:33 - 11:35แต่ให้คุณดูระดับความตั้งใจและความสนใจ
-
11:35 - 11:38ของโลมา และความสนใจในระบบ
-
11:38 - 11:40เพราะอย่างนี้ เราจึงต้องการ
-
11:40 - 11:42เทคโนโลยีที่ทันสมัยกว่านี้
-
11:42 - 11:44เรารวมพลังกับจอร์เจียเทค
-
11:44 - 11:47กับกลุ่มคอมพิวเตอร์พกพาของแทด สตาร์เนอร์
-
11:47 - 11:49เพื่อสร้างอุปกรณ์พกพาใต้น้ำ
-
11:49 - 11:51ที่เราเรียกว่า CHAT
-
11:51 - 11:53แทนที่จะกดคีย์บอร์ดใต้น้ำ
-
11:53 - 11:57นักดำน้ำใส่อุปกรณ์ครบชุด
เกี่ยวกับเสียงเท่านั้น -
11:57 - 12:00จากนั้นนัำดำน้ำก็กดเสียงบนแป้น
-
12:00 - 12:01ที่คิดตรงแขน
-
12:01 - 12:03เสียงออกผ่านลำโพงใต้น้ำ
-
12:03 - 12:04ถ้าโลมาเลียนเสียงผิวปาก
-
12:04 - 12:07หรือคนที่เสียงผิวปาก เสียงจะเข้ามา
-
12:07 - 12:09และบอกตำแหน่งด้วยไฮโดรโฟน
-
12:09 - 12:13คอมพิวเตอร์จะบอกตำแหน่งของโลมาที่ขอของเล่น
-
12:13 - 12:15ถ้าคำตรงกัน
-
12:15 - 12:17ระบบนี้ดีตรงที่มีการตอบสนองต่อเสียงทันที
-
12:17 - 12:19เราจึงตอบกลับโลมาได้
-
12:19 - 12:21อย่างถูกต้องและรวดเร็ว
-
12:21 - 12:26เรายังอยู่ในช่วงทดลอง
แต่นี่เป็นสิ่งที่เราคาดว่าจะเกิดขึ้น -
12:26 - 12:29นักดำน้ำ A กับ B จะใส่อุปกรณ์พกพา
-
12:29 - 12:32โลมาได้ยินเสียงผิวปากเป็นเสียงผิวปาก
-
12:32 - 12:34นักดำน้ำได้ยินเสียงผิวปาก
เป็นเสียงผิวปากในน้ำ -
12:34 - 12:36แต่ก็เป็นคำผ่านการนำเสียงทางกระดูก
-
12:36 - 12:39ดังนั้นนักดำน้ำ A จึงกดเสียงผ้าพันคอ
-
12:39 - 12:41หรือนักดำน้ำ B กดเสียงสาหร่ายทุ่น
-
12:41 - 12:43เพื่อขอของเล่นจากตัวไหนก็ตามที่มี
-
12:43 - 12:46สิ่งที่เราหวังว่าจะเกิดคือ โลมาเลียนเสียง
-
12:46 - 12:49และถ้าหากนักดำน้ำ 1 มีสาหร่ายทุ่น
และเป็นเสียงนั้น -
12:49 - 12:52ก็จะเป็นการเล่นและการขอ
-
12:52 - 12:56จากนั้นนักดำน้ำก็จะให้สาหร่ายแก่โลมาที่ขอ
-
12:56 - 12:58โลมาก็จะว่ายกลับไปอย่างมีความสุข
-
12:58 - 13:01เล่นสาหร่ายตลอดไป
-
13:01 - 13:04แล้วการสื่อสารนี้จะไปได้ไกลแค่ไหน
-
13:04 - 13:08CHAT เป็นการออกแบบพิเศษให้โลมา
-
13:08 - 13:10ขอสิ่งของจากเรา
-
13:10 - 13:12ออกแบบให้การสื่อสารแบบโต้ตอบกัน
-
13:12 - 13:15แล้วพวกมันจะเลียนแบบเสียง
อย่างเป็นระบบได้ไหม -
13:15 - 13:17เราหวังว่าได้และคิดว่าได้
-
13:17 - 13:19แต่ตั้งแต่เราได้ถอดรหัสเสียงของมัน
-
13:19 - 13:23เราจึงวางแผนจะเอาเสียงใส่ไปใน
ระบบคอมพิวเตอร์ -
13:23 - 13:27อย่างเช่น ตอนนี้เราใส่เสียงต่าง ๆ
-
13:27 - 13:31ในคอมพิวเตอร์ และสื่อสารกับโลมาบางตัวได้
-
13:31 - 13:34เช่นเดียวกัน เราก็สร้างเสียงของเราขึ้น
-
13:34 - 13:37ชื่อของเรา และให้โลมา
-
13:37 - 13:39บอกนักดำน้ำในการสื่อสาร
-
13:39 - 13:42เทคโนโลยีพกพาของเรา
-
13:42 - 13:46อาจเป็นเทคโนโลยีที่ช่วยเรา
-
13:46 - 13:49สื่อสารกับสัตว์ชนิดอื่นในอนาคต
-
13:49 - 13:52ในกรณีของโลมา เป็นสัตว์ที่
-
13:52 - 13:56มีความฉลาดใกล้เคียงกับคน
ในหลาย ๆ ด้าน -
13:56 - 13:58เราอาจจะยืนยันไม่ได้ในตอนนี้
-
13:58 - 14:00แต่พวกมันอยู่ในสิ่งแวดล้อม
ที่แตกต่าง -
14:00 - 14:05เรายังต้องศึกษาอีกมาก
เกี่ยวกับประสาทสัมผัสของมันนี้ -
14:05 - 14:06ลองจินตนาการว่าจะเป็นอย่างไร
-
14:06 - 14:08หากเข้าใจความฉลาด
-
14:08 - 14:12ของสัตว์ที่ฉลาดอื่น ๆ บนโลก
-
14:12 - 14:13ขอบคุณค่ะ
-
14:13 - 14:18(เสียงปรบมือ)
- Title:
- เราจะพูดภาษาโลมาได้ไหม
- Speaker:
- เดนีส เฮอร์ซิ่ง (Denise Herzing)
- Description:
-
ตลอด 28 ปี เดนีส เฮอร์ซิ่งใช้เวลา 5 เดือนในทุกหน้าร้อน อยู่กับฝูงโลมาแอตแลนติกลายจุด ติดตามความสัมพันธ์และพฤติกรรมของโลมา 3 รุ่น ซึ่งแสดงให้เห็นได้ชัดว่าโลมาสื่อสารกัน แต่มันคือภาษาหรือเปล่า มนุษย์สามารถใช้ด้วยได้หรือไม่ เธอมาพูดถึงเรื่องราวการทดลองแสนวิเศษเพื่อทดสอบเรื่องนี้
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 14:38
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for Could we speak the language of dolphins? | ||
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Could we speak the language of dolphins? | ||
Nae Tanpradit accepted Thai subtitles for Could we speak the language of dolphins? | ||
Nae Tanpradit edited Thai subtitles for Could we speak the language of dolphins? | ||
Chanitta Poonnawatt edited Thai subtitles for Could we speak the language of dolphins? | ||
Chanitta Poonnawatt edited Thai subtitles for Could we speak the language of dolphins? | ||
Chanitta Poonnawatt edited Thai subtitles for Could we speak the language of dolphins? | ||
Chanitta Poonnawatt edited Thai subtitles for Could we speak the language of dolphins? |