Return to Video

There’s a better way to die, and architecture can help

  • 0:01 - 0:05
    Ես ուզում եմ պատմել մահվան ու
    ճարտարապետության մասին:
  • 0:05 - 0:09
    Հարյուրավոր տարիներ առաջ մենք մահանում
    էինք թոքերի բորբոքումից,
  • 0:09 - 0:13
    եթե դրանք շարունակվեին
    կսպանիեն մեզ շատ արագ:
  • 0:13 - 0:17
    Մենք մահանում ենք տանը, մեր անկողնում
    հարազատների խնամքի ներքո
  • 0:17 - 0:18
    չնայաց դա այլ տարբերակ է
  • 0:18 - 0:21
    քանի որ շատ մարդիկ բուժվելու
    հնարավորություն չունեն:
  • 0:22 - 0:24
    20-րդ դարում շատ բաներ փոխվեցին:
  • 0:24 - 0:26
    Հայտնվեց նոր դեղամիջոց՝ պենիցիլին,
  • 0:26 - 0:29
    այդպիսով մենք կարող էինք բուժել
    հիվանդությունները:
  • 0:29 - 0:32
    Նոր սարքավորումներ ստեղծվեցին, ինչպիսինն է
    ռենտգենի ապառատը:
  • 0:32 - 0:35
    Քանզի դրանք մեծ էին ու շատ
    թանկարժեք,
  • 0:35 - 0:38
    մեզ անհրաժեշտ էին խոշոր, կենտրոնացված
    շենքեր,
  • 0:38 - 0:40
    և դրանք դարձան մեր նոր հիվանդանոցները
  • 0:40 - 0:41
    Երկրորդ ՀՊ-ից հետո
  • 0:41 - 0:44
    շատ երկրներ հիմնեցին առողջապահական
    համակարգեր
  • 0:44 - 0:47
    որ, կարիք ունեցողները բուժում ստանային:
  • 0:47 - 0:51
    Արդյունք այն էր, որ դարի սկզբում
    կյանքը երկարեց մինչև 45
  • 0:51 - 0:53
    գրեթե 2 անգամ:
  • 0:53 - 0:57
    20-րդ դարը շատ մեծ հաջողություն բերեց
    գիտությանը
  • 0:57 - 1:01
    բայց կենտրոնանալով կյանքի վրա
    բոլորը մորացան մահվան մասին,
  • 1:01 - 1:03
    անգամ մեր մոտեցումը փոխվեց դեպի մահը:
  • 1:04 - 1:05
    Հիմա ես ճարտարապետ եմ,
  • 1:05 - 1:08
    վերջին մեկ ու կես տարվա ընթացքում
    հետևում էի այս փոփոխություններին
  • 1:08 - 1:11
    ու նրան, թե ինչպես է կապված
    ճարտարապետությունը մահվան հետ:
  • 1:11 - 1:14
    Մարդիկ հիմա մահանում են քաղցկեղից
    ու սրտի արատից,
  • 1:14 - 1:18
    և սա նշանակում է, որ մեզնից շատերը
    քրոնիկ հիվանդություններ կունենան
  • 1:18 - 1:20
    մեր կյանքի վեջում:
  • 1:20 - 1:21
    Այդ ընթացքում
  • 1:21 - 1:27
    մենք երկար ժամ էր կանցկացնենք
    հիվանդանոցներում:
  • 1:27 - 1:29
    Բոլորս էլ եղել ենք ժամանակակից
    հիվանդանոցում:
  • 1:29 - 1:32
    Գիտենք ֆլուորեսցենտային լույսերի,
    անվերջ միջանցքների
  • 1:32 - 1:35
    ու այնտեղ շարված անհարմար աթորների
    մասին:
  • 1:35 - 1:39
    Հիվանդանոցի ճարտարապետությունը
    ունի բավականին վատ համբավ:
  • 1:39 - 1:42
    Բայց իրականում, միշտ չէ, որ այն
    ունեցել է այսպիսի համբավ:
  • 1:42 - 1:46
    Լ՛օսպեդալե դելի Ինոսենտի հիվանդանոցը
    կառուցել է Բրունելեսկին 1419թ,
  • 1:46 - 1:50
    ով եղել է իր ժամանակի ամենահայտնի
    ճարտարապետներից մեկը:
  • 1:50 - 1:54
    Եվ ես, որ նայում եմ այդ շենքին, հետո
    մտացում՝ այսօրվա հիվանդանոցի մասին
  • 1:54 - 1:57
    ինձ զարմացնում է մի բան՝ այդ շենքի
    փառասիրությունը:
  • 1:57 - 1:58
    Դա իսկապես հրաշալի
    շինություն է:
  • 1:58 - 2:00
    Այն մեջտեղում ունի մի քանի բակ,
  • 2:00 - 2:03
    ինչով էլ պայմանավորված է սենյակների
    լույսը, մաքուր օդը
  • 2:03 - 2:05
    սենյակներն էլ մեծ են ու ունեն բարձր
    առաստաղներ,
  • 2:05 - 2:08
    որպեսզի մարդիկ հարմարավետ զգան իրենց:
  • 2:08 - 2:09
    Եվ դա նաև գեղեցիկ է:
  • 2:09 - 2:13
    Մեկ-մեկ մենք մորանում ենք, որ դա
    նույնպես հնարավոր է հիվանդանոցում:
  • 2:13 - 2:17
    Եթե մենք ուզում ենք մահանալու համար ավելի
    լավ շենքեր, պիտի խոսենք դրանց մասին,
  • 2:17 - 2:20
    բայց քանզի մենք համարում ենք մահվան մասին
    թեման անհարմար,
  • 2:20 - 2:21
    մենք չենք խոսում դրա մասին,
  • 2:21 - 2:24
    և չենք հարցնում, թե որպես հասարակություն
    ինչպես ենք մոտենում մահին:
  • 2:24 - 2:28
    Իմ հետազոտության մեջ ինձ զարմացնող
    բաներից մեկն այն էր,
  • 2:28 - 2:30
    թե իրականում վերաբերմունքները ինչքան
    փոփոխական են լինում:
  • 2:30 - 2:33
    Սա առաջին դիակիզարանն է Միացյան
    Թագավորությունում,
  • 2:33 - 2:36
    որը կառուցվել է Յոկինգում, 1870-ական
    թվականներին:
  • 2:36 - 2:39
    Շենքը կառուցելուց հետո,
    շատ բողոքներ եղան գյուղում:
  • 2:39 - 2:44
    Դիակիզումը սոցիալապես ընդունելի չէր
    և մարդկանց 99,8 տոկոսին թաղում էին:
  • 2:44 - 2:48
    Եվ ընդհամենը 100 տարի հետո, մեզնից
    երեք քառորդն է դիակիզվել:
  • 2:48 - 2:50
    Մարդիկ իրականում ընդունւմ են
    փոփոխություններ,
  • 2:50 - 2:53
    եթե սկսում են խոսել դրանց մասին:
  • 2:53 - 2:56
    Այսպիսով, մահվան և ճարտարապետության
    մասին այս զրույցը
  • 2:56 - 2:59
    այն էր, ինչով ես ուզում էի սկսել
    իմ առաջին ցուցահանդեսը
  • 2:59 - 3:02
    հունիսին Վենետիկում, որը կոչվում էր
    "Մահը Վենետիկում":
  • 3:02 - 3:05
    Այն նախտեսված էր լինելու այնքան աշխույժ,
  • 3:05 - 3:08
    որ մարդիկ ներգրավված լինեին դրանում:
  • 3:08 - 3:11
    Սա մեր ցուցանմուշներից մեկն է՝
    Լոնդոնի ինտերակտիվ քարտեզը
  • 3:11 - 3:14
    որը ցույց է տալիս, թե քաղաքում ինչքան
    անշարժ գույք է
  • 3:14 - 3:16
    տրվում մահանալու համար
  • 3:16 - 3:18
    և եթե դուք ձեռքով անցնեք քարտեզի վրայով
  • 3:18 - 3:23
    այդ անշարշ գույքի, շինության կամ
    գերեզմանատան անունը կհայտնվի:
  • 3:23 - 3:25
    Մեր երկրորդ ցուցահանդեսում
    եղել են մի շարք բացիկներ,
  • 3:25 - 3:27
    և մարդիկ կարող էին դրանք տանել
    իրենց հետ:
  • 3:27 - 3:30
    Դրանց մեջ ներկայացված էին
    տներ, հիվանդանոցներ
  • 3:30 - 3:32
    գերեզմանատներ և դիարաններ,
  • 3:32 - 3:35
    և դրանք պատմում էին տարբեր
    տարածքների մասին
  • 3:35 - 3:36
    որտեղով անցնում ենք:
  • 3:37 - 3:40
    Մենք ուզում էինք ցույց տալ, որ
    մահվան վայրը
  • 3:40 - 3:43
    շատ կարեվոր մաս է կազմում:
  • 3:43 - 3:48
    Տարօրինակ էին ցուցահանդեսի այցելուների
    արձագանքները,
  • 3:48 - 3:50
    հատկապես տեսահոլովակների համար:
  • 3:50 - 3:54
    Մարդիկ պարում էին, վազում
    թռչկոտում,
  • 3:54 - 3:57
    նրանք փորձում էին ակտիվացնել
    ցուցահադեսը տարբեր ձևերով,
  • 3:57 - 3:59
    բայց մի պահ նրանք դադար էին
    տալիս
  • 3:59 - 4:02
    ու հիշում, որ գտնվում են մահվան
    մասին ցուցահանդեսում,
  • 4:02 - 4:05
    և մի գուցե այդպես չպիտի իրենց դրսևորեն:
  • 4:05 - 4:07
    Բայց ես ձեզ կհարցնեմ, արդյոք կա
    դրսևորման ձև,
  • 4:07 - 4:10
    որով դուք կարող եք ցույց տակ ձեր վերաբերմունքը
    մահվան շուրջը
  • 4:10 - 4:14
    և եթե չկա, ես կխնդրեի մտածել,
    որն է լավ մահը,
  • 4:14 - 4:18
    և ի՞նչ եք կարծում ճարտարապետությունը, որ
    նպաստում է լավ մահվանը,
  • 4:18 - 4:22
    միգուցե դա նման չպիտի ինի մի քիչ այս մեկին կամ
    ավելի շատ նման լինի այն մյուսին:
  • 4:22 - 4:25
    Շնորհակալություն:
  • 4:25 - 4:27
    (Ծափահարություններ)
Title:
There’s a better way to die, and architecture can help
Speaker:
Alison Killing
Description:

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
04:39

Armenian subtitles

Revisions