Bahia Shehab: Bin kere hayır

Sanat tarihçisi Bahia Shehab uzun süredir 'hayır' kelimesinin Arap yazılımıyla büyülenmiştir. Devrim 2011'de Mısır'da ilerlerken, o da sokaklara diktatörlere hayır, ordu yönetimine hayır ve şiddete hayır imgeleri spreylemeye başladı.

İki yıl önce, Avrupa'daki İslami sanatın

100. yılını kutlamak için

bir sanatçı olarak davet edildim.

Küratörün tek bir şartı vardı:

Sanat eserim için Arapça yazı kullanmalıydım.

Şimdi, bir sanatçı, bir kadın, bir Arap

veya 2010 yılında yaşayan bir insan olarak,

Söylecek sadece tek bir şeyim vardı:

Hayır demek istedim.

Ve Arapça'da 'hayır' demek için biz 'hayır

ve bin kere hayır' diyoruz.

Ben de bin farklı 'hayır'lara bakmaya karar verdim.

1400 yıldır,

İslami ve Arap himayesi altında kalan yapılmış her şeye,

İspanya'dan Çin sınırlarına kadar.

Bulduklarımı bir kitapta topladım,

kronolojik olarak sıraladım, adlarını,

sahibini, yayın çeşidini ve tarihini.

Şimdi, kitap enstalasyonun yanında ufak bir rafta duruyordu.

Üçe yedi metre boyunda, Münih, Almanya'da,

Eylül 2010'da.

Şimdi, Ocak'ta, 2011'de, devrim başladı

ve hayat 18 gün boyunca durdu

ve 12 Şubat gününde,

saf bir şekilde Kahire sokaklarında bunu kutladık.

Devrimin başarılı olduğuna inanarak.

Dokuz ay sonra kendimi Tahrir Meydanı'nda

mesajlar spreylerken buldum. Bu hareketin nedeni

haber listemde gördüğüm bu resimdi.

Ben insanların öldürülüp,

çöp gibi sokağa atıldığı

bir şehirde yaşayabilecek gibi hissetmiyordum.

Bu yüzden, bir mezartaşından bir 'hayır' aldım,

Kahire'deki İslam Müzesinden, ve ona bir mesaj ekledim:

'ordu yönetimine hayır.'

Ve bunu Kahire sokaklarına spreylemeye başladım.

Ama bu, kitaptan çıkan bir 'hayır' serisine öncülük etti.

Cephane gibi, onlara mesajlar ekleyerek

duvarlara spreylemeye başladım.

Sizinle bu 'hayır'lardan bazılarını paylaşacağım.

Yeni bir firavuna hayır, çünkü ardından gelen

bizim bir daha asla bir diktatör tarafından yönetilmeyeceğimizi anlamalı.

Şiddete hayır: Ramy Essam

devrimin ikinci gününde Tahrir'e geldi

ve gitarıyla oturup, şarkı söyledi.

Mubarak'ın istifasından bir ay sonra, bu onun ödülüydü.

Kahramanların kör edilmesine hayır. Ahmed Harara sağ gözünü kaybetti,

28 Ocak gününde

ve sol gözünü kaybetti, 19 Kasım gününde,

iki ayrı keskin nişancı tarafından.

Öldürmeye hayır, bu durumda din adamlarını öldürmeye hayır,

çünkü Şeyh Ahmed Adina Refaat vuruldu

16 Aralık'ta, bir eylem sırasında,

arkasında üç yetim ve bir dul bıraktı.

Kitap yakmaya hayır. Mısır Enstitüsü yandı

17 Aralık'ta, kocaman kültürel bir kayıp.

İnsanları soymaya hayır,

ve mavi sütyen bizim ayıbımızı hatırlatacaktır,

başörtülü bir kadının soyulmasına ve sokakta dövülmesine

izin verdigimizi için. Ve ayak izi şöyle diyor,

'Yaşasın barışçıl devrim,'

çünkü asla şiddetle karşılık vermeyeceğiz.

Bariyer duvarlara hayır. 5 Şubat gününde,

Kahire'ye beton yol barikatları kuruldu,

Savunma Bakanlığı'nı protestoculardan korumak için.

Şimdi, duvarlardan bahsetmişken, sizinle Kahire'deki

bir duvarın hikayesini paylaşmak istiyorum.

Bir grup sanatçı duvarın üstüne, gerçek boyutlarda

bir tank çizmeye karar verdi. Bire bir ölçüde.

Bu tankın önünde biseklete binen bir adam var

ve kafasının üstüne bir ekmek sepeti. Herhangi yoldan geçen birine

bu görüntü bir sorun yaratmıyor.

Şiddet olaylarından sonra, başka bir sanatçı geldi,

kan resmetti, protestocuların bir tank tarafından ezilmesi,

göstericilerin ve şöyle bir mesaj,

'Yarından itibaren, yeni bir yüz giyeceğim,

bugüne kadarki bütün şehitlerin yüzü. Varım.'

Otorite gelir, duvarı beyaza boyar,

tankı ve şöyle bir mesajı geride bırakır:

'Ordu ve insanlar tek bir el. Mısırlılar için Mısır.'

Başka bir sanatçı gelir, ordunun başını,

tankın önünde, bir kan nehri içinde bir bakireyi yiyen

bir canavar olarak resmeder.

Otorite gelir, duvarı beyaza boyar,

tankı, takım elbiseyi geride bırakır ve

canavarın yüzünü kapamak için bir kova siyah boya atar.

Sonra, kalıplarımla ben geldim, takim elbiseyi spreyledim,

tankı spreyledim ve bütün duvarı.

Ve bugün bu şekilde duruyor.

İkinci bir emre kadar. (Kahkahalar)

Şimdi, sizi son bir 'hayır'la bırakmak istiyorum.

Neruda'nın bir kağıt parçasına yaptığı çizimleri buldum,

Tahrir'de bir sahra hastanesinde ve Kahire'deki Mamluk anıtmezarından

bir 'hayır' almaya karar verdim.

Mesaj şöyle diyor,

[Arapça]

'Çiçekleri ezebilirsiniz, ama baharı erteleyemezsiniz.'

Teşekkürler. (Alkışlar)

(Alkışlar)

Teşekkürler. Şükran. (Alkışlar)