เม็ก เจย์ (Meg Jay): ทำไมอายุ 30 ไม่เหมือนตอน 20
-
0:00 - 0:02ตอนที่ฉันอยู่ในช่วงอายุเลขสอง
-
0:02 - 0:06ฉันได้รับคนไข้ที่มารับการปรึกษาเป็นครั้งแรก
-
0:06 - 0:10ฉันเป็นนักเรียนปริญญาเอก ด้านการให้คำปรึกษาจิตเวช
ที่มหาวิทยาลัยเบอร์กเลย์ -
0:10 - 0:14คนไข้ของฉันเป็นผู้หญิงอายุ 26 ปี ชื่อ อเล็กซ์
-
0:14 - 0:16อเล็กซ์ เดินเข้ามาในห้องปรึกษาเป็นครั้งแรก
-
0:16 - 0:19สวมกางเกงยีนส์ และเสื้อตัวหลวม
-
0:19 - 0:21เธอนั่งลงบนโซฟาในห้องทำงานของฉัน
-
0:21 - 0:23แล้วก็ถอดรองเท้าส้นเตี้ยของเธอออก
-
0:23 - 0:27บอกกับฉันว่า เธอต้องการมาปรึกษาปัญหาเรื่อง หนุ่ม
-
0:27 - 0:31พอฉันได้ยินอย่างนั้น ฉันโล่งใจมาก
-
0:31 - 0:34เพื่อนร่วมชั้นเรียนของฉันได้คนไข้วางเพลิงเป็นคนไข้คนแรก
-
0:34 - 0:36(เสียงหัวเราะ)
-
0:36 - 0:40แต่ฉันได้ผู้หญิงอายุยี่สิบกว่า ที่อยากคุยเรื่องหนุ่มๆ
-
0:40 - 0:43ฉันว่าฉันน่าจะจัดการเรื่องนี้ได้สบาย
-
0:43 - 0:46แต่กลายเป็นว่า ฉันไม่ได้จัดการอะไร
-
0:46 - 0:48เพราะว่าเรื่องที่ อเล็กซ์ นำมาปรึกษา
เต็มไปด้วยเรื่องตลก ขบขัน -
0:48 - 0:50ก็เลยเป็นเรื่องง่าย ที่ฉันจะแค่พยักหน้า
-
0:50 - 0:52แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อย
-
0:52 - 0:55"อายุสามสิบ ก็คือวัยยี่สิบนั่นแหละ" อเล็กซ์บอก
-
0:55 - 0:58เท่าที่ฉันรู้ เธอก็พูดถูก
-
0:58 - 1:00เรื่องงานก็ยังไม่สำคัญ แต่งงานก็ยังไม่แต่ง
-
1:00 - 1:04ลูกก็ยังไม่มี ยิ่งความตายยิ่งดูไกลเข้าไปใหญ่
-
1:04 - 1:08สาวอายุยี่สิบกว่าๆ อย่างอเล็กซ์กับฉัน มีเวลาเหลือเฟือ
-
1:08 - 1:12แต่เมื่อผ่านไปไม่นาน อาจารย์ที่ปรึกษาก็เริ่มผลักดัน
-
1:12 - 1:14ให้ฉันให้คำแนะนำอเล็กซ์ เกี่ยวกับชีวิตรักของเธอ
-
1:14 - 1:16ฉันต่อต้าน
-
1:16 - 1:18ฉันบอกว่า "ใช่ เธอกำลังคบคนโน้นคนนี้ไปเรื่อย
-
1:18 - 1:21แล้วเธอก็กำลังมีความสัมพันธ์กับผู้ชายโง่ๆ
-
1:21 - 1:24แต่ก็ใช่ว่าเธอจะแต่งงานกับผู้ชายคนนี้"
-
1:24 - 1:26แต่แล้ว อาจารย์ที่ปรึกษาของฉันก็พูดว่า
-
1:26 - 1:31"ยังหรอก แต่เธออาจจะแต่งกับคนถัดไป
-
1:31 - 1:35ยิ่งไปกว่านั้น เวลาที่ดีที่สุดที่จะคุยกัน
เรื่องการแต่งงานของอเล็กซ์ -
1:35 - 1:38ก็คือก่อนที่มันจะเกิดขึ้น"
-
1:38 - 1:41มันคือชั่วขณะที่นักจิตวิทยาเรียกว่า "ปิ๊ง!"
-
1:41 - 1:45มันเป็นวินาทีที่ฉันรู้ว่า อายุ 30 ไม่ใช่ช่วงวัย 20 ที่เริ่มขึ้นใหม่
-
1:45 - 1:47ใช่ ผู้คนมักจะลงหลักปักฐานช้ากว่าที่เคย
-
1:47 - 1:52แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า ช่วงอายุ 20 ของอเล็กซ์
เป็นช่วงเวลาเว้นว่างจากการพัฒนา -
1:52 - 1:55มันกลับกลายเป็นว่า ช่วงวัย 20 ของอเล็กซ์
เป็นช่วงเวลาแสนพิเศษของพัฒนาการต่างๆ -
1:55 - 1:58แล้วพวกเราก็นั่่งเปลืองเวลาไปวันๆ
-
1:58 - 2:02นั่นคือความจริงที่ทำให้ฉันรู้สึกว่า มันเป็นเรื่องของ
การปฏิเสธความจริง -
2:02 - 2:06ปัญหาที่แท้จริงคือการปฏิเสธความจริง
ความจริงที่มีผลจริงๆตามมา -
2:06 - 2:09ไม่ใช่แค่เรื่องของ อเล็กซ์ หรือชีวิตรักของเธอ
-
2:09 - 2:12แต่เป็นเรื่องของหน้าที่การงาน ครอบครัว และอนาคต
-
2:12 - 2:15ของคนอายุยี่สิบกว่า ทั่วไป
-
2:15 - 2:18ซึ่งมีอยู่ประมาณ 50 ล้านคน
-
2:18 - 2:20ในสหรัฐ ในขณะนี้
-
2:20 - 2:24เรากำลังพูดถึงประชากร 15 เปอร์เซ็นต์
-
2:24 - 2:26จากทั้งหมด 100 เปอร์เซ็นต์ ถ้าเราคิดรวม
-
2:26 - 2:28ว่าไม่มีใครที่ผ่านไปสู่วัยผู้ใหญ่
-
2:28 - 2:31โดยที่ไม่ได้ผ่านช่วงวัยยี่สิบกว่าไปก่อน
-
2:31 - 2:34ยกมือหน่อยค่ะ ถ้าคุณอายุยี่สิบกว่า
-
2:34 - 2:36ฉันอยากเห็นมือของคนอายุยี่สิบกว่าในที่นี้
-
2:36 - 2:38โอ้ นั่นไง พวกคุณเยี่ยมมาก
-
2:38 - 2:42ถ้าคุณทำงานกับคนอายุยี่สิบกว่า หรือ
คุณกำลังรักอยู่กับคนอายุยี่สิบกว่า -
2:42 - 2:44หรือกำลังนอนไม่หลับเพราะคนอายุยี่สิบกว่า
ฉันอยากเห็นมือของพวกคุณ -
2:44 - 2:49โอเค นั่นเยี่ยมมากค่ะ เพราะคนอายุยี่สิบกว่า
เป็นเรื่องที่สำคัญ -
2:49 - 2:52ฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับวัยยี่สิบกว่า
เพราะฉันเชื่อว่า -
2:52 - 2:57คนอายุยี่สิบกว่า ทั้ง 50 ล้านคน
-
2:57 - 3:00สมควรได้รับรู้เรื่องต่างๆที่ นักจิตวิทยา
-
3:00 - 3:03นักสังคมวิทยา นักประสาทวิทยา
และผู้เขี่ยวชาญด้านการเจริญพันธุ์ -
3:03 - 3:05รู้ดีอยู่แล้ว
-
3:05 - 3:08ว่าการใช้ช่วงอายุยี่สิบกว่า เป็นเรื่องที่ธรรมดาที่สุด
-
3:08 - 3:11แต่ก็เป็นเรื่องที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากมาย
แต่เป็นสิ่งที่คุณสามารถทำได้ -
3:11 - 3:14ทั้งเรื่องงาน เรื่องความรัก และเรื่องความสุขของคุณ
-
3:14 - 3:16หรือบางทีอาจจะรวมเรื่องของโลกใบนี้ด้วย
-
3:16 - 3:21นี่ไม่ใช่ความคิดของฉันคนเดียว แต่นี่คือความจริง
-
3:21 - 3:24เรารู้ว่า แปดสิบเปอร์เซ็นต์ของช่วงเวลา
ที่ส่งผลกับชีวิตของเรามากที่สุด -
3:24 - 3:27เกิดขึ้นก่อนที่เราจะอายุ 35
-
3:27 - 3:31นั่นหมายความว่า แปดในสิบของการตัดสินใจ
ทั้งหมดของเรา -
3:31 - 3:33และช่วงเวลาที่เรา "ปิ๊ง!" อะไรบางอย่าง
-
3:33 - 3:36ที่ทำให้ชีวิตของคุณเป็นอย่างที่เป็น
-
3:36 - 3:39ก็จะเกิดขึ้นก่อนที่คุณจะอายุสามสิบกลางๆ
-
3:39 - 3:41สำหรับพวกคุณที่อายุเกิน 40 อย่าพึ่งตกใจนะคะ
-
3:41 - 3:43ฉันเชื่อว่าทุกคนในห้องนี้น่าจะไม่เป็นไร
-
3:43 - 3:46เรารู้ว่า ข่วงสิบปีแรกของการทำงาน
-
3:46 - 3:48มีผลอย่างมาก
-
3:48 - 3:51กับปริมาณเงินที่คุณจะหาได้
-
3:51 - 3:53เรารู้ว่ามากกว่าครึ่งของคนอเมริกัน
-
3:53 - 3:55แต่งงาน หรืออาศัยอยู่ร่วมกัน หรือกำลังเป็นแฟนอยู่
-
3:55 - 3:58กับคนที่พวกเขาจะแต่งงานด้วย ก่อนอายุ 30
-
3:58 - 4:00เรารู้ว่า สมอง ปลดล๊อกการเจริญเติบโตครั้่งที่สอง
-
4:00 - 4:02ซึ่งเป็นครั้งสุดท้ายในช่วงที่คุณอายุยี่สิบกว่า
-
4:02 - 4:06ในขณะที่มันเตรียมพร้อมตัวมันเอง เพื่อเข้าสู่วัยผู้ใหญ่
-
4:06 - 4:09ซึ่งหมายความว่า เรื่องใดก็ตามที่คุณอยากจะเปลี่ยนแปลง
-
4:09 - 4:13เวลานี้แหละ เป็นช่วงเวลาที่เหมาะที่จะเปลี่ยน
-
4:13 - 4:16เราทราบว่า ความเปลี่ยนแปลงด้านบุคลิกภาพ
ของคุณมีการเปลี่ยนแปลงมากที่สุดในช่วงอายุยี่สิบปี -
4:16 - 4:18มากกว่าช่วงอื่นๆในชีวิตของคุณ
-
4:18 - 4:22และเรายังรู้อีกว่า ช่วงการเจริญพันธุ์ของผู้หญิง
มีช่วงที่ดีที่สุดคือตอนที่พวกเธออายุ 28 -
4:22 - 4:26และการให้กำเนิดบุตรอาจเริ่มเป็นเรื่องลำบาก
หลังอายุ 35 -
4:26 - 4:28ดังนั้นช่วงเวลาที่คุณอายุ ยี่สิบ เป็นช่วงเวลา
ที่คุณควรให้ข้อมูลกับตัวเอง -
4:28 - 4:33เกี่ยวกับร่างกายของคุณ และทางเลือกของคุณ
-
4:33 - 4:35เวลาที่เรานึกถึงพัฒนาการของเด็ก
-
4:35 - 4:39เราทุกคนรู้ดีว่า ช่วงห้าปีแรกของเด็ก
เป็นช่วงเวลาที่สำคัญมาก -
4:39 - 4:42ที่เด็กๆจะมีพัฒนาการด้านภาษา และเลือกภาษาในสมอง
-
4:42 - 4:45มันเป็นช่วงเวลาที่ ชีวิตประจำวันแสนจะธรรมดา
-
4:45 - 4:50นั้นส่งผลอย่างมากต่อตัวตนของคุณในอนาคต
-
4:50 - 4:52แต่สิ่งที่เราไม่ค่อยจะทราบกันก็คือ
มันมีช่วงเวลาแบบเดียวกันนั้น -
4:52 - 4:55เป็นช่วงพัฒนาการของวัยผู้ใหญ่
ซึ่งก็คือช่วงอายุยี่สิบปีของเรานี่เอง -
4:55 - 5:00ช่วงนี้เป็นช่วงที่สำคัญ ของการก้าวสู่ความเป็นผู้ใหญ่
-
5:00 - 5:03แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่คนอายุยี่สิบได้รับทราบ
-
5:03 - 5:07หนังสือพิมพ์พูดถึงการเปลี่ยนแปลงช่วงเวลา
เข้าสู่วัยผู้ใหญ่ -
5:07 - 5:11นักวิจัยเรียกกลุ่มอายุยี่สิบปีว่า เป็นช่วงวัยรุ่นที่ขยายออกมา
-
5:11 - 5:14นักข่าว ตั้งชื่อเล่นตลกๆให้กับคนอายุยี่สิบกว่า
-
5:14 - 5:16อย่าง "พวกครึ่งๆกลางๆ (twixters)"
หรือ "ลูกครึ่งระหว่างเด็กกับผู้ใหญ่ (kidults)" -
5:16 - 5:19มันก็จริง
-
5:19 - 5:22ที่ว่า วัฒนธรรมของเราได้ทำให้เรื่องเหล่านี้กลายเป็นเรื่องเล็ก
-
5:22 - 5:28ทั้งๆที่ช่วงเวลาสิบปีนั้นเป็นช่วงเวลาที่จะกำหนดทิศทาง
ของการเป็นผู้ใหญ่ในเวลาต่อมา -
5:28 - 5:30ลีโอนาร์ด เบรินสไตน์ กล่าวว่า
การที่เราจะทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้สำเร็จ -
5:30 - 5:34คุณต้องมีการวางแผน แต่เวลามักจะมีไม่พอเสมอ
-
5:34 - 5:36มันก็จริงอย่างนั้นใช่ไหมคะ?
-
5:36 - 5:38แล้วคุณคิดว่าอะไรจะเกิดขึ้น
-
5:38 - 5:40เมื่อคุณตบหัวคนอายุยี่สิบกว่าๆคนนึง
แล้วพูดว่า -
5:40 - 5:44"เธอมีเวลาเพิ่มอีก 10 ปีในการเริ่มต้นชีวิต"
-
5:44 - 5:46ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
-
5:46 - 5:50แต่คุณได้ปล้นเอาความเร่งรีบ
และความทะเยอทะยานไปจากเขาแล้ว -
5:50 - 5:53แล้วก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
-
5:53 - 5:56เพราะฉะนั้นในทุกๆวัน ยังมีคนอายุยี่สิบกว่ามากมาย
ที่ทั้งฉลาด และน่าสนใจ -
5:56 - 6:00อย่างเช่นพวกคุณ หรือ ลูกชาย ลูกสาวของพวกคุณ
-
6:00 - 6:04ที่เดินเข้ามาในห้องทำงานของฉันแล้ว
พูดอะไรประมาณว่า -
6:04 - 6:06"ฉันรู้ว่าแฟนของฉันไม่เหมาะกับฉัน
-
6:06 - 6:10แต่ความสัมพันธ์นี้ไม่สำคัญอะไรนี่ ฉันแค่คบเค้าฆ่าเวลา"
-
6:10 - 6:14หรือพวกเค้าอาจจะพูดว่า
"ทุกคนบอกว่า ตราบใดที่ฉันเริ่มต้น -
6:14 - 6:17หาอาชีพอะไรของตัวเองก่อนอายุ 30
ฉันก็จะไม่มีปัญหาอะไร" -
6:17 - 6:21แต่บางทีมันก็อาจจะกลายเป็นเรื่องแบบนี้
-
6:21 - 6:24"วัยยี่สิบของฉันกำลังจะจบลงอยู่แล้ว
แต่ฉันยังไม่มีอะไรน่าภาคภูมิใจเลย -
6:24 - 6:29วันที่ฉันเรียนจบ เรซูเม่ฉันยังดูดีกว่าตอนนี้ซะอีก"
-
6:29 - 6:33แล้วบางทีมันก็จะกลายเป็น
-
6:33 - 6:35"การคบแฟนในช่วงอายุยี่สิบกว่าของฉัน
เหมือนการเล่นเก้าอี้ดนตรี -
6:35 - 6:37ทุกคนวิ่งวุ่นไปมาอย่างสนุกสนาน
-
6:37 - 6:41แต่พอคุณเริ่มอายุ 30 มันเหมือนจู่ๆ ก็มีคนปิดเพลง
-
6:41 - 6:43แล้วทุกคนก็เริ่มนั่งลง
-
6:43 - 6:45ฉันไม่อยากเป็นคนที่ยืนอยู่คนเดียว
-
6:45 - 6:47บางครั้งฉันคิดว่าฉันแต่งงานกับสามีของฉัน
-
6:47 - 6:51เพียงเพราะว่าเขาเป็นเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ฉันมากที่สุด
ตอนฉันอายุ 30" -
6:51 - 6:53ใครในที่นี้ที่อายุยี่สิบกว่าบ้างคะ
-
6:53 - 6:57อย่าทำอย่างนั้นล่ะ
-
6:57 - 7:01เอาล่ะ นี่อาจจะดูเหมือนฉันเปลี่ยนเรื่องกระทันหัน
แต่มันเกี่ยวกัน -
7:01 - 7:03สิ่งที่เราจะสูญเสียไปนั้นใหญ่หลวงมาก
-
7:03 - 7:05เมื่อเราพยายามผลักการเปลี่ยนแปลงต่างๆ
ไปอยู่ในช่วงวัย 30 -
7:05 - 7:08ความกดดันมหาศาลที่กดดันคนอายุสามสิบกว่า
-
7:08 - 7:11ให้เริ่มต้นทำงานทำการ เลือกเมืองที่จะอาศัยอยู่ หาคู่
-
7:11 - 7:16และมีลูกสองหรือสามคน ในช่วงเวลาที่สั้นกว่ามาก
-
7:16 - 7:18ความไม่เหมาะสมหลายๆอย่างจะเกิดขึ้น
-
7:18 - 7:20และผลการวิจัยก็เริ่มที่จะบอกกับเรา
-
7:20 - 7:23ว่ามันทั้งยากกว่า และเครียดกว่า
-
7:23 - 7:27ที่จะทำทุกอย่างพร้อมๆกัน ในช่วงอายุ 30
-
7:27 - 7:29ช่วงวิกฤตเมื่อเวลาครึ่งหนึ่งของชีวิตผ่านไป
-
7:29 - 7:31ไม่ได้เกี่ยวกับการซื้อรถสปอร์ตสีแดง
-
7:31 - 7:36มันคือการที่คุณตระหนักว่า คุณไม่ได้ทำงานที่คุณต้องการ
-
7:36 - 7:39หรือรู้ว่า คุณไม่สามารถมีลูกได้ ในตอนที่คุณเริ่มอยากมี
-
7:39 - 7:43หรือการที่คุณไม่สามารถมีลูกคนที่สอง
ให้เป็นพี่น้องกับลูกของคุณได้ -
7:43 - 7:46ยังมีเรื่องของคนอายุสามสิบกว่า และสี่สิบกว่า อีกมากมาย
-
7:46 - 7:50ที่คนเหล่านั้นกำลังคิด อย่างที่ฉันเป็น
หรืออย่างที่คน ที่นั่งอยู่อีกด้านนึงของห้อง -
7:50 - 7:52จะพูดเกี่ยวกับวัยยี่สิบของเขา
-
7:52 - 7:57"ฉันทำอะไรอยู่นะตอนนั้น" "ไม่รู้ฉันคิดยังไง"
-
7:57 - 7:59ฉันอยากที่จะเปลี่ยนสิ่งที่คนอายุยี่สิบกว่า
-
7:59 - 8:01กำลังคิดและทำอยู่
-
8:01 - 8:03นี่คือตัวอย่างหนึ่งของหนทางแก้
-
8:03 - 8:08นี่เป็นเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่งชื่อเอมม่า
-
8:08 - 8:10ตอนอายุยี่สิบห้า เอมม่า มาพบฉัน
-
8:10 - 8:15เพราะ เธอว่า เธอกำลังอยู่ในช่วงวิกฤต ของการหาตัวตน
-
8:15 - 8:17เธอบอกว่า เธอคิดว่าเธออยากทำงานด้านศิลปะ
-
8:17 - 8:20หรือด้านบันเทิง แต่เธอยังตัดสินใจไม่ได้
-
8:20 - 8:25เธอเลยใช้เวลาสองสามปีที่ผ่านมา เสริฟอาหารไปก่อน
-
8:25 - 8:27และเพราะว่ามันประหยัด เธอเลยอาศัยอยู่กับแฟนของเธอ
-
8:27 - 8:31ซึ่งเป็นคนที่มีอารมณ์มากกว่า ความทะเยอทะยาน
-
8:31 - 8:33และทั้งๆที่วัยยี่สิบของเธอเป็นเรื่องยากแล้ว
-
8:33 - 8:36ชีวิตวัยเด็กของเธอก็ยิ่งแย่กว่า
-
8:36 - 8:38เธอมักจะร้องไห้ในระหว่างที่เราคุยกัน
-
8:38 - 8:40แต่แล้วเธอก็จะปลอบใจตัวเอง ด้วยการพูดว่า
-
8:40 - 8:45"เราไม่สามารถเลือกครอบครัวของเราได้
แต่เราเลือกเพื่อนของเราได้" -
8:45 - 8:47วันหนึ่ง เอมม่า มาหาฉัน
-
8:47 - 8:48แล้วก็ก้มหน้าลงบนตักของตัวเอง
-
8:48 - 8:52ร้องไห้สะอึกสะอื้นเป็นเวลาเกือบชั่วโมง
-
8:52 - 8:54เธอพึ่งจะซื้อสมุดโทรศัพท์เล่มใหม่มา
-
8:54 - 8:58เธอใช้เวลาช่วงเช้าของวันเขียนเบอร์คนที่เธอรู้จัก
-
8:58 - 9:01แต่พอเธอจ้องมองช่องว่าง
-
9:01 - 9:02ที่มาหลังคำที่ว่า
-
9:02 - 9:07"ในกรณีฉุกเฉิน กรุณาโทรหา..."
-
9:07 - 9:10เธอบอกว่าเธอเกือบเสียสติ เมื่อเธอมองมาที่ฉัน
แล้วพูดว่า -
9:10 - 9:13"ใครจะอยู่กับฉัน ถ้าฉันรถคว่ำ
-
9:13 - 9:17ใครจะเป็นคนดูแลฉัน ถ้าฉันเป็นมะเร็ง"
-
9:17 - 9:20ตอนนั้น ฉันต้องใช้ความพยายามอย่างมาก
-
9:20 - 9:22ที่จะไม่พูดว่า "ฉันจะอยู่กับคุณ"
-
9:22 - 9:24เพราะสิ่งที่เอมม่าต้องการไม่ใช่นักจิตวิทยา
-
9:24 - 9:26ที่ใส่ใจเธออย่างมากๆ
-
9:26 - 9:32แต่สิ่งทีเธอต้องการคือชีวิตที่ดีขึ้น
และฉันรู้ดีว่านี่คือโอกาสของเธอ -
9:32 - 9:35ฉันได้เรียนรู้อะไรมากมาย
ตั้งแต่ตอนที่ฉันให้คำปรึกษาอเล็กซ์ -
9:35 - 9:38ว่าฉันไม่ควรนั่งรอดูช่วงเวลาสิบปีที่สำคัญต่อชีวิตของเอมม่า
-
9:38 - 9:41ผ่านเลยไป
-
9:41 - 9:43ดังนั้น ในช่วงหลายอาทิตย์ และหลายเดือนต่อมา
-
9:43 - 9:44ฉันบอกกับเอมม่าว่า
-
9:44 - 9:49สามอย่างที่คนอายุยี่สิบกว่า ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง
-
9:49 - 9:52ควรจะรู้ก็คือ
-
9:52 - 9:56อย่างแรก ฉันบอกให้เอมม่าลืมเรื่องการแสวงหาตัวตน
-
9:56 - 9:59แล้วพยายามสร้างตัวตนที่ยอดเยี่ยม
-
9:59 - 10:02ด้วยการสร้างตัวตน ฉันหมายถึงการลงมือทำอะไรบางอย่าง
-
10:02 - 10:05ที่สร้างคุณค่าให้กับตัวตนของคุณ
-
10:05 - 10:07ทำอะไรที่เป็นการลงทุน
-
10:07 - 10:10ในสิ่งที่คุณอยากจะเป็นในอนาคต
-
10:10 - 10:13ฉันไม่รู้ว่าอนาคตของเอมม่าจะเป็นอย่างไร
-
10:13 - 10:17และก็ไม่มีใครรู้ว่าอนาคตในการทำงานจะเป็นอย่างไร
แต่ฉันรู้ว่า -
10:17 - 10:21ตัวตนที่ยอดเยี่ยมก็จะนำมาซึ่งสิ่งที่ยอดเยี่ยม
-
10:21 - 10:23ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่คุณจะลองไปทำงานต่างประเทศ
-
10:23 - 10:26ไปฝึกงาน ตั้งกิจการแบบที่คุณอยากจะลองทำ
-
10:26 - 10:30ฉันไม่ได้พยายามลดค่าของการทดลองอะไรใหม่ๆ
ของคนอายุยี่สิบต้นๆ นะคะ -
10:30 - 10:35แต่ฉันพยายามที่จะลดการเดินทางเสาะแสวงหาหนทาง
ที่ไม่ค่อยก่อให้เกิดผลต่างๆ -
10:35 - 10:38ซึ่งก็คงเรียกว่าเป็นการแสวงหาไม่ได้
-
10:38 - 10:41เรียกว่าเป็นการฆ่าเวลาจะตรงกว่า
-
10:41 - 10:46ฉันบอกกับเอมม่า ให้เธอทดลองทำงานอย่างจริงจัง
-
10:46 - 10:52อย่างที่สอง ฉันบอกเธอว่า
เธอให้คุณค่ากับกลุ่มเพื่อนมากเกินไป -
10:52 - 10:55เพื่อนสนิทเป็นคนที่เหมาะจะวานให้ไปส่งเราที่สนามบิน
-
10:55 - 10:57แต่คนอายุยี่สิบกว่า ที่เกาะกลุ่มกันแน่น
-
10:57 - 11:00คบแต่เพื่อนที่คิดเหมือนๆกัน
-
11:00 - 11:04รู้อะไรเหมือนๆกัน คิดเหมือนกัน พูดเหมือนกัน
-
11:04 - 11:06ทำงานคล้ายกัน
-
11:06 - 11:09แต่งานใหม่ที่ยิ่งใหญ่ท้าทาย หรือคนที่คุณสนใจจะคบ
-
11:09 - 11:12ก็มักจะมาจากคนนอกวงการเดิมของคุณเสมอ
-
11:12 - 11:16สิ่งใหม่ๆมาจาก คนรู้จักกันห่างๆ
-
11:16 - 11:18เพื่อนของเพื่อนของเพื่อนอีกที
-
11:18 - 11:24ก็จริงที่ครึ่งหนึ่งของคนอายุยี่สิบกว่า ไม่มีงานทำ
-
11:24 - 11:26แต่อีกครึ่งมีงานทำ และคนรู้จักแบบห่างๆนี่แหละ
-
11:26 - 11:29ก็คือวิธีที่จะทำให้คุณเข้าไปอยู่ในกลุ่มคนมีงานทำ
-
11:29 - 11:31ครึ่งหนึ่งของตำแหน่งงานใหม่ๆ ไม่เคยถูกประกาศ
-
11:31 - 11:33ดังนั้นการขยายวงออกไปรู้จักเจ้านาย ของเพื่อนบ้าน
-
11:33 - 11:36ก็อาจจะเป็นวิธีการที่ทำให้คุณได้งาน
ที่ไม่ได้ประกาศออกไปเหล่านั้น -
11:36 - 11:41มันไม่ใช้การโกง แต่เป็นหลักการวิทยาศาสตร์
เกี่ยวกับการเดินทางของข้อมูล -
11:41 - 11:43อย่างสุดท้าย เอมม่าเชื่อว่า
-
11:43 - 11:47คุณไม่สามารถเลือกครอบครัวของคุณได้
แต่คุณสามารถเลือกเพื่อนของคุณได้ -
11:47 - 11:49มันก็เป็นเรื่องจริง สำหรับภูมิหลังการเติบโตมาของเธอ
-
11:49 - 11:52แต่เมื่อเธอเป็นคนอายุยี่สิบกว่า อีกไม่นาน
เอมม่าจะต้องเลือกครอบครัวของเธอ -
11:52 - 11:54เมื่อเธอคบกับใครซักคน
-
11:54 - 11:57และสร้างครอบครัวของเธอเอง
-
11:57 - 12:02ฉันบอกเอมม่าว่า นี่คือเวลาที่เธอควรจะเริ่มเลือกครอบครัว
-
12:02 - 12:04คุณอาจจะคิดว่า อายุ 30
-
12:04 - 12:06เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมกับการลงหลักปักฐานมากกว่า
-
12:06 - 12:10อายุ 20 หรือ 25
-
12:10 - 12:11ฉันเห็นด้วยกับคุณ
-
12:11 - 12:14แต่การคว้าเอาใครก็ได้ ที่คุณอยู่ด้วย หรือนอนด้วย
-
12:14 - 12:17มาแต่งงาน ในตอนที่ทุกคนในเฟสบุก
เริ่มแต่งงานกันหมด -
12:17 - 12:21ไม่ใช่ความก้าวหน้า
-
12:21 - 12:23เวลาที่ดีที่สุด ในการคิดเรื่องการแต่งงาน
-
12:23 - 12:25ก็คือก่อนที่คุณจะแต่งงาน
-
12:25 - 12:27มันหมายถึง การจริงจังกับเรื่องความรัก
-
12:27 - 12:30แบบเดียวกับที่คุณจริงจังกับเรื่องงาน
-
12:30 - 12:32การเลือกครอบครัว คือการเลือกอย่างมีสติ
-
12:32 - 12:35ว่าคุณต้องการอยู่กับใคร ต้องการอะไร
-
12:35 - 12:38แทนที่จะคบใครด้วยความพยายามทำให้มันราบรื่น
หรือคบใครฆ่าเวลา -
12:38 - 12:42เลือกอยู่กับใครก็ตาม
ที่บังเอิญเลือกที่จะอยู่กับคุณเช่นกัน -
12:42 - 12:44แล้วเกิดอะไรขึ้นกับ เอมม่า
-
12:44 - 12:46เราก็ดูรายชื่อในสมุดโทรศัพท์ของเธอเล่มนั้น
-
12:46 - 12:48เธอเจอลูกพี่ลูกน้องของเพื่อนร่วมห้องคนก่อน
-
12:48 - 12:52ที่ทำงานในพิพิธภัณฑ์ศิลปะ อีกรัฐ
-
12:52 - 12:54คนรู้จักห่างๆนี่เอง ทำให้เธอได้งานทำที่นั่น
-
12:54 - 12:57งานนั้นทำให้เธอมีเหตุผล
-
12:57 - 12:59ที่จะเลิกกับแฟนที่เธออยู่ด้วย
-
12:59 - 13:03ตอนนี้ ห้าปีต่อมา เธอเป็นเจ้าหน้าที่ออกแบบจัดงาน
ของพิพิธภัณฑ์แห่งนั้น -
13:03 - 13:06เธอแต่งงานกับผู้ชายที่เธอเลือกอย่างตั้งใจ
-
13:06 - 13:09เธอรักงานที่เธอทำ รักครอบครัวใหม่ของเธอ
-
13:09 - 13:11แล้วเธอก็ส่งการ์ดมาให้ฉัน ในนั้นเขียนว่า
-
13:11 - 13:14"ตอนนี้ช่อง กรณีฉุกเฉิน ที่เคยว่างเปล่า
-
13:14 - 13:17ดูเหมือนจะมีที่ไม่พอ"
-
13:17 - 13:20เรื่องของเอมม่าอาจทำให้มันฟังดูง่ายๆ
-
13:20 - 13:22แต่นั่นคือสิ่งที่ฉันชอบเกี่ยวกับการให้คำปรึกษา
กับคนอายุยี่สิบกว่า -
13:22 - 13:25เพราะมันง่ายเหลือเกิน ที่จะช่วยพวกเขา
-
13:25 - 13:29คนอายุยี่สิบต้นๆ ก็เหมือนกับเครื่องบินที่พึ่งออก
จากสนามบิน LAX -
13:29 - 13:31มุ่งหน้าไปที่ไหนซักที่ทางตะวันตก
-
13:31 - 13:34หลังจากเครื่องขึ้น เพียงแค่เราเบนหัวเปลี่ยนทิศนิดหน่อย
-
13:34 - 13:39ความแตกต่างอาจจะมากมาย เทียบได้กับเครื่อง
ที่จะไปเบนหัวไปลงที่อลาสก้า หรือ หมู่เกาะฟิจิ -
13:39 - 13:45เช่นเดียวกัน ในตอนที่คุณอายุ 21 หรือ 25 หรือ 29
-
13:45 - 13:48บทสนทนาบทหนึ่ง โอกาสหนึ่งครั้ง
-
13:48 - 13:51หรือ TED ทอล์ก ดีๆซักอันหนึ่ง
สามารถจะก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงมากมาย -
13:51 - 13:55ในช่วงเวลาอีกหลายปีที่ตามมา
หรือ ในอีกชั่วอายุที่ตามมาเลยทีเดียว -
13:55 - 13:58นี่แหละค่ะ ข้อคิดที่น่าบอกต่อ
-
13:58 - 14:00ให้กับคนอายุยี่สิบกว่าทุกคน ที่คุณรู้จัก
-
14:00 - 14:03มันง่ายๆ แบบเดียวกับที่ฉันเรียนรู้ที่จะพูดกับ อเล็กซ์
-
14:03 - 14:05นี่คือสิ่งที่ฉันรู้สึกเป็นเกียรติ
-
14:05 - 14:10ที่ได้พูดกับคนอายุยี่สิบต้นๆ แบบเอมม่า ในทุกๆวัน
-
14:10 - 14:14อายุสามสิบไม่ใช่ช่วง 20 ที่วนกลับมา
ดังนั้น จงโตเป็นผู้ใหญ่ -
14:14 - 14:18สร้างตัวตนที่ยอดเยี่ยมของคุณเอง ใช้เครือข่ายคนรู้จักที่คุณมี
-
14:18 - 14:20เลือกครอบครัวของคุณ
-
14:20 - 14:23และอย่าถูกบังคับ ด้วยสิ่งที่คุณยังไม่รู้
-
14:23 - 14:24หรือยังไม่ได้ทำ
-
14:24 - 14:27คุณกำลังกำหนดชีวิตของคุณอยู่
-
14:27 - 14:28ขอบคุณค่ะ
-
14:28 - 14:32(เสียงปรบมือ)
- Title:
- เม็ก เจย์ (Meg Jay): ทำไมอายุ 30 ไม่เหมือนตอน 20
- Speaker:
- Meg Jay
- Description:
-
more » « less
นักจิตวิทยาให้คำปรึกษา เม็ก เจย์ (Meg Jay) มีเรื่องสำคัญที่ต้องบอกคนอายุยี่สิบทั้งหลาย ตรงกันข้ามกับสิ่งที่คนกำลังเชื่อกัน ช่วงอายุ 20 ปีของคุณ ไม่ใช่ช่วงเวลาสิบปีที่คุณสามารถใช้อย่างทิ้งขว้างได้ ในทอล์กนี้ เจย์ปลุกให้เราคิด เจย์บอกว่า เพียงเพราะว่าการแต่งงาน ชีวิตการงาน และการมีลูก ยังไม่เกิดขึ้น ไม่ได้หมายความว่าคุณไม่ควรเริ่มวางแผนเสียแต่ตอนนี้ เธอให้คำแนะนำ 3 ข้อ ว่าทำอย่างไรคนอายุยี่สิบกว่าทั้งหลายจะตั้งตัวเป็นผู้ใหญ่และเปลี่ยนแปลงช่วงเวลาสิบปีที่มีผลต่อชีวิตของพวกเขาในอนาคต
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 14:49
|
Unnawut Leepaisalsuwanna approved Thai subtitles for Why 30 is not the new 20 | |
|
|
Unnawut Leepaisalsuwanna edited Thai subtitles for Why 30 is not the new 20 | |
|
|
Unnawut Leepaisalsuwanna edited Thai subtitles for Why 30 is not the new 20 | |
|
Chatthip Chaichakan accepted Thai subtitles for Why 30 is not the new 20 | |
|
|
Chatthip Chaichakan commented on Thai subtitles for Why 30 is not the new 20 | |
|
|
Chatthip Chaichakan edited Thai subtitles for Why 30 is not the new 20 | |
|
|
Chatthip Chaichakan edited Thai subtitles for Why 30 is not the new 20 | |
|
Yada Sattarujawong edited Thai subtitles for Why 30 is not the new 20 |