Τί συμβαίνει όταν παθαίνετε θερμοπληξία; - Ντάγκλας Τζ. Κάσα

Δείτε ολόκληρο το μάθημα στο: http://ed.ted.com/lessons/what-happens-when-you-get-heat-stroke-douglas-j-casa

Έχετε ποτέ υποστεί εξουθενωτική θερμοπληξία; Αυτή η πάθηση προκαλείται από την έντονη δραστηριότητα σε ζεστό περιβάλλον και είναι μία από τις τρεις κύριες αιτίες θανάτου αθλητών και στρατιωτών στην εκπαίδευση. Ο Ντάγκλας Τζ. Κάσα εξηγεί τις τεράστιες επιπτώσεις της θερμοπληξίας στο ανθρώπινο σώμα και περιγράφει λεπτομερώς ένα σχέδιο δράσης, σε περίπτωση που συμβεί κάποτε σε κάποιο γνωστό σας.

Μάθημα από τον Ντάγκλας Τζ. Κάσα, Κινούμενη απεικόνιση από Cinematic.

Το 1985, ο 16χρονος Ντάγκλας Κάσα,

έτρεχε στο πρωτάθλημα των 10.000
μέτρων στους Αγώνες του Εμπάιρ Στέιτ.

Ξαφνικά, με μόλις 200 μέτρα
να απομένουν, κατέρρευσε,

σηκώθηκε και στη συνέχεια
κατέρρευσε ξανά στην τελική ευθεία,

με τη θερμοκρασία του σώματός του
σε επικίνδυνα επίπεδα.

Είχε υποστεί θερμοπληξία από καταπόνηση.

Ευτυχώς, με την άμεση
και κατάλληλη θεραπεία,

επέζησε από αυτό το δυνητικά
θανατηφόρο επεισόδιο

και βοήθησε από τότε να σωθούν
167 άνθρωποι σε παρόμοιες περιστάσεις.

Από τους αρχαίους στρατιώτες
στο πεδίο της μάχης

έως τους σύγχρονους «πολεμιστές»
των γηπέδων ράγκμπυ,

η θερμοπληξία από καταπόνηση ή ηλίαση,
αποτελεί έναν ανησυχητικό παράγοντα.

Σε αντίθεση με την κλασική θερμοπληξία,
που επηρεάζει ευάλωτα άτομα

όπως τα βρέφη και τους ηλικιωμένους
κατά τον καύσωνα,

η θερμοπληξία καταπόνησης προκαλείται
από έντονη άσκηση στη ζέστη

και είναι μία από τις τρεις
κύριες αιτίες θανάτου

αθλητών και στρατιωτών στην εκγύμναση.

Όταν γυμνάζεστε, σχεδόν το 80%
της ενέργειας που χρησιμοποιείτε

μετατρέπεται σε θερμότητα.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες,
αυτή είναι γνωστή ως

αποκαταστάσιμη θερμική καταπόνηση.

Το σώμα σας διασπείρει
τη θερμότητα εν τη γενέσει της

μέσω μεθόδων ψύξης
όπως είναι η εξάτμιση του ιδρώτα.

Αλλά στη μη αποκαταστάσιμη
θερμική καταπόνηση,

το σώμα σας δεν μπορεί
να χάσει αρκετή θερμότητα

λόγω της υπερπροσπάθειας ή
των υψηλών θερμοκρασιών στην υγρασία,

που αυξάνουν τη θερμοκρασία του
σώματος πέραν του φυσιολογικού.

Αυτό προκαλεί τη μετουσίωση των
πρωτεϊνών και κυτταρικών μεμβράνων,

δημιουργώντας κύτταρα
που πλέον δεν λειτουργούν σωστά

κι αρχίζουν να χάνουν το περιεχόμενό τους.

Αν αυτά τα ελαττωματικά κύτταρα
πολλαπλασιαστούν,

τα αποτελέσματα ίσως είναι καταστροφικά,

συμπεριλαμβανομένης της ηπατικής βλάβης,

της θρόμβωσης νεφρικής αρτηρίας,

καταστροφής του γαστρεντερικού σωλήνα,
ακόμη και βλάβης ζωτικών οργάνων.

Πώς μπορούμε λοιπόν να διαγνώσουμε
μια θερμοπληξία από κόπωση;

Το κύριο κριτήριο είναι μια θερμοκρασία
σώματος πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου

παράλληλα με κάποια σωματικά συμπτώματα

όπως είναι ο αυξημένος καρδιακός παλμός,

η χαμηλή αρτηριακή πίεση
και η ταχεία αναπνοή

ή σημάδια δυσλειτουργείας του ΚΝΣ

όπως η σύγχυση, η επιθετικότητα
ή η απώλεια των αισθήσεων.

Ο πιο εφικτός και ακριβής τρόπος για να
δούμε τη θερμοκρασία του σώματος

είναι με ένα ορθικό θερμόμετρο

καθώς οι υπόλοιπες μέθοδοι λήψης της
θερμοκαρασίας δεν είναι ακριβείς.

Ως προς την ιατρική φροντίδα,

το σημαντικό που πρέπει να θυμόμαστε
είναι πρώτα ψύχουμε, μετά μεταφέρουμε.

Επειδή το σώμα μπορεί να αντέξει
μια θερμοκρασία πάνω από 40°C

για 30 λεπτά περίπου πριν αρχίσει
η καταστροφή των κυττάρων,

είναι απαραίτητο να ξεκινήσει
η ταχεία ψύξη επί τόπου

για να κατέβει η θερμοκρασία
το συντομότερο δυνατό.

Αφού αφαιρεθεί οποιοσδήποτε αθλητικός ή
προστατευτικός εξοπλισμός από το θύμα,

τοποθετείστε το σε μπανιέρα
με κρύο νερό που ανακατεύετε

και παρακολουθείτε συνεχώς
τις ζωτικές του λειτουργίες.

Εάν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό,

το βρέξιμο με κρύο νερό και η εφαρμογή
υγρών πετσετών σε όλο το σώμα

μπορεί να βοηθήσει.

Αλλά πρωτού κάνετε το οτιδήποτε,
καλέστε τις πρώτες βοήθειες.

Καθώς περιμένετε, είναι σημαντικό
να κρατάτε το θύμα ήρεμο

ενώ ψύχετε όσο το δυνατόν
μεγαλύτερο μέρος του σώματος,

μέχρι να φτάσει
το προσωπικό των πρώτων βοηθειών.

Εάν το ιατρικό προσωπικό είναι παρόν,
η ψύξη πρέπει να συνεχιστεί

μέχρι η θερμοκρασία σώματος
να πέσει στους 38,9 βαθμούς Κελσίου.

Ο ήλιος ως γνωστόν προσφέρει ζωή,

μπορεί όμως και να την αφαιρέσει
εάν δεν είμαστε προσεκτικοί,

επηρεάζοντας ακόμη και
τους πιο δυνατούς ανάμεσά μας.

Όπως ο Δρ. Τζέιμς Τζ. Λέβικ έγραψε για
την εξουθενωτική θερμοπληξία το 1859,

«Εξουδετερώνει το θύμα της
με όλη την πανοπλία του.

Η νεότητα, η υγεία και η αντοχή δεν
αποτελούν εμπόδιο για τη δύναμή της».

Αν και η κατάσταση αυτή είναι μία από τις
3 κύριες αιτίες θανάτου στον αθλητισμό,

εν τούτοις είναι 100% μη θανατηφόρα
με την κατάλληλη φροντίδα.