Laura Trice mówi - nauczmy się dziękować

W tej krótkiej, 3-minutowej prezentacji, dr Laura Trice zastanawia się nad magiczną mocą słowa "dziękuję", które potrafi pogłębić przyjaźń, naprawić związek i przekonać innych, jak wiele dla nas znaczą. Sami wypróbujcie jej rady.

Cześć. Jestem tu by pomówić z wami o tym, jak ważne są

pochwała, podziw, podziękowanie, oraz konkretność

i szczerość w ich wyrażaniu.

Zainteresowałam się tym,

zauważywszy na własnych doświadczeniach z dzieciństwa

oraz tych sprzed kilku lat,

że chcę komuś podziękować, kogoś pochwalić,

że chcę komuś podziękować, kogoś pochwalić,

chcę usłyszeć pochwałę,

ale powstrzymuję się.

Zapytałam się samej siebie, dlaczego?

Czułam nieśmiałość i zażenowanie.

I wtedy pojawiło się pytanie,

czy ja jedyna tak czuję?

I postanowiłam to sprawdzić.

Na szczęście pracuje w ośrodku rehabilitacyjnym,

gdzie spotykam ludzi uzależnionych, którzy stawiają czoła życiu i śmierci.

Czasami powód ich cierpienia jest prosty,

np. ojciec przed śmiercią nie powiedział im, że jest z nich dumny.

Później słyszą od rodziny i znajomych,

że ojciec ciągle powtarzał, jak bardzo jest z nich dumny,

wszystkim tylko nie im.

Ponieważ nie wiedział, że syn pragnie to usłyszeć.

Dlatego pytam - dlaczego nie prosimy o to, czego chcemy?

Znam mężczyznę żonatego od 25 lat,

który pragnie usłyszeć od żony,

"Dziękuję, że zarabiasz, żebym mogła opiekować się dziećmi",

lecz nigdy o to nie prosi.

Znam kobietę, która jest w tym dobra.

Raz w tygodniu mówi do męża:

"Chciałabym, abyś podziękował mi za wszystko, co robię dla domu i dzieci".

A on odpowiada: "To wspaniałe, to wspaniałe."

Pochwała naprawdę musi być szczera,

lecz ona bierze za to odpowiedzialność.

Moja przyjaciółka, April, która znam od przedszkola,

dziękuje swym dzieciom za wypełnianie obowiązków.

Mówi "Dlaczego nie dziękować, nawet jeśli to obowiązek?"

Więc dlaczego ja to blokowałam?

Dlaczego inni to blokują?

Dlaczego potrafię powiedzieć: proszę średnio wysmażony stek,

potrzebuje buty rozmiar sześc, lecz nie powiem,

"Pochwal mnie w określony sposób"?

Dlatego, że wtedy dowiadujecie się o mnie rzeczy intymnych.

Mówię wam, gdzie jestem wrażliwa.

Mówię wam, gdzie potrzebuję waszej pomocy.

A traktuję was, najbliższych przyjaciół,

jakbyście byli moimi wrogami.

Boco moglibyście zrobić z tymi informacjami?

Moglibyście mnie zlekceważyć.

Moglibyście je wykorzystać.

Lub faktycznie spełnić moje potrzeby.

Wzięłam raz rower do warsztatu.

Oni robią coś, co nazywa się "centrowaniem" kół.

Gość powiedział: "Wiesz, po wycentrowaniu

jeździ się o niebo lepiej".

Dostałam ten sam rower,

ale usunęli mi wszystkie nierówności w kołach.

Mam go od 2,5 roku i jest jak nowy.

Tak więc apeluję do was wszystkich,

byście "wycentrowali" sobie koła.

Szczerze mówcie, jakie pochwały chcecie usłyszeć.

Co chcecie usłyszeć? Idźcie do żon,

zapytajcie, czego potrzebują?

Idźcie do mężów - czego im potrzeba?

Idźcie do domu, zadajcie takie pytania i pomóżcie innym.

To proste.

Dlaczego powinno nas to obchodzić?

Mówimy o pokoju na świecie.

Jak możemy mieć pokój w świecie rożnych kultur i języków?

Myślę, że należy zacząć od domowników, pod tym samym dachem.

Zróbmy to na naszym własnym podwórku.

Chcę podziękować wszystkim na widowni

za bycie doskonałymi mężami, matkami,

przyjaciółmi, córkami, synami.

Możliwe, że nikt tego wam nie powiedział,

ale wykonaliście kawał dobrej roboty.

Dziękuję wam za przybycie, pokazanie się

i zmienianie świata swoimi pomysłami.

Dziękuję.

(Brawa)