Peter Norvig: Klasa me 100 000 studentë

Në vjeshtën e vitit 2011, Peter Norvig ligjëroi një klasë së bashku me Sebastian Thrun mbi inelegjencën artificiale në Stanford që u ndoq nga 175 student në klasë -- dhe mbi 100 000 tjerë përmes transmetimit në internet. Ai ndan me na cfarë mësoi rreth ligjërimit në një klasë globale.

Secili prej nesh është nxënës

dhe mësues.

Mësuesi im i pari ishte poashtu

inspirimi im i parë,

nëna ime,

dhe kjo jam unë duke u munduar tu ligjëroj 200 studentëve

mbi Hyrje në Intelegjencën Artificiale

tek

Universiteti i Stanfordit.

Mua dhe studentëve

na pëlque klasa,

mirëpo më ra ndërmend që

përderisa lënda

e kësaj klase është më e acanvuar

dhe moderne,

teknologjia e mësimdhënies nuk është e tillë.

Në fakt, unë përdor

të njëjtën teknologji si

ky mësim i shekullit të 14-të.

Vëreni librin shkollor,

njeriun e mencur në skenë,

dhe djaloshin e fjetur

në prapavijë. (Qeshje)

Njëjtë sikur sot

Bashkëmësimdhënësi im

Sebastian Thrun dhe unë menduam

se duhet të ekzistojë një mënyrë më e mirë.

Ne sfiduam vetveten

për të krijuar një klasë në internet

që do ishte e njëtë ose më e mirë

për nga kualiteti për klasën tonë në Stanford,

dhe t'ia ofrojmë gjithkujt

në botë falas.

E shpallëm klasën më 29 Korrik,

dhe brenda dy javësh, 50 000 njerëz

u regjistruan.

Regjistrimi u rrit në 160 000 studenta

nga 209 shtete.

Ishim shumë të kënaqur

për këtë audiencë,

dhe paksa të tmerruar

që nuk kishim përfunduar së përgatituri klasën. (Qeshje)

Andaj iu vëmë punës.

Studiuam cfarë kishin bërë të tjerët,

cfarë mund të kopjonim dhe cfarë mund të ndryshonim.

Benjamin Bloom kishte demonstruar

se mësimdhënia private funksionon më së miri,

andaj ne provuam të rivalizonim,

sikur me mua dhe nënën time,

edhe pse ne e dinim

që do ishte një në njëmijë.

Këtu, një kamerë mbitokësore

po më incizon mua ndërsa po flas

dhe vizatoj në një copë letre.

Njv nga studentët tha "Kjo klasë ishte sikur

të ulesh në një bar

me një mik të mencur

që shpjegon dicka

të cilën nuk e ke kuptuar, po je shumë afër ta kuptosh."

Ky ishte qëllimi ynë kryesor.

Nga Akademia Khan, ne pamë se

një video e shkurtër 10-minutëshe

funksionoi shumë më mirë se sa

përpjekjet për të incizuar një leksion një orësh

dhe ta vëmë në një ekran të vogël.

Vendosëm të bënim video edhe më të shkurtëra

dhe më ndërvepruese.

Videoja jonë tipike është 2 minuta,

nganjëherë më e shkurtër, kurrë më shumë

se 6 minuta, dhe pastaj pushojmë për

një pyetje të shpejtë, për ta bërë

të duket si mësimdhënie private.

Këtu, jam duke shpjeguar sesi kompjuteri përdor

gramatikën e gjuhës Angleze

për të analizuar fjalitë, dhe këtu,

është një pushim dhe studentët

duhet të reflektojnë, të kuptojnë se cfarë po ndodhë

dhe të zgjedhin përgjigjen e duhur

para se të kenë mundësinë të vazhdojnë.

Studentët mësojnë më së miri kur

marrin pjesë në mënyrë aktive.

Qëllimi ishte ti angazhonim, ti bënim që të mbërthenin

paqartësitë dhe ti udhëzonim se si të sintetizojnë

vetë idetë themelore.

Ne u shmangemi pyetjeve të tilla sic

"Ja ku keni formulën, tani

më tregoni vlerën e Y

kur X është i barabartë me 2."

Ne preferuam pyetje të hapura.

Një student shkroi, "Tani po vërej

rrjetin e Bayes dhe shembuj të

teorisë së lojës kudo që shikoj."

Më plëqejnë përgjigje të tilla.

Ky ishte synimi.

Nuk donim që studentët të mësonin përmendësh formula;

donim të ndryshonim mënyrën se si

ata e shikonin botën.

Dhe patëm sukses.

Ose thënë më mirë, studentët patën sukses.

Eshtë paksa ironike

që iu vëmë kësaj punë me qëllim që të ndryshojmë edukimin tradicional,

dhe duke bërë atë

arritëm të bënim klasën tonë në internet

të ngjashme me klasat tradicionale të fakulteteve

sesa klasat e tjera në internet.

Për shumicën e klasëve në internet, videot janë gjithmonë të disponueshme.

Mund ti shohësh kurdo.

Por nëse mund ti shohësh kurdo,

do të thotë që mund ti shohësh të nesërmen,

dhe nëse mund ti shohësh të nesërmen,

ka mndësi që nuk

do të arrish ti shohësh kurrë. (Qeshje)

Andaj ne risollëm

afatet.

Mund ti shohësh videot

kurdo gjatë javës,

por në fund të javës,

duhet të bësh detyrat e shtëpisë.

Kjo i motivoi studentët të vazhdonin,

dhe kjo do thotë që të gjithë po punonin

mbi të njëjtën cështje në të njëjtën kohë,

andaj nëse vizitoje ndonjë forum diskutimi,

mund të merrje përgjigjen nga njëri prej studentëve brenda pak minutash.

Tani do ju tregoj disa prej forumeve, shumica prej të cilëve

ishin të vetë-organizuar nga studentët.

Nga Daphne Koller dhe Andrew Ng, mësuam

konceptin e "hedhjes kokë-a-pilë" të klasës

Studentët shikonin videot

në kohën e tyre dhe

pastaj bëhen bashkë për ti diskutuar.

Nga Eric Mazur, unë mësova rreth mësimit mes kolegëve,

se kolegët mund të jenë mësuesit më të mirë

sepse janë ata të cilët

që e dinë se është të mos kuptosh dicka.

Sebastiani dhe unë harruam një pjesë të kësaj.

Natyrisht nuk mund të kishim

një diskutim në klasë me

mijëra studentë,

andaj i nxitëm dhe inkurajuam këto forume.

Në fund, nga Mëso për Amerikën,

mësova se klasa nuk është doemos

për të ofruar informata.

Motivimi dhe vendosmëria janë më të rëndësishme.

Ishte e domosdoshme që studentët të kuptonin

që ne po punonim shumë për ta dhe

se ata të gjithë po mbështetnin njëri tjetrin.

Klasa zgjati për 10 javë,

dhe në fund, gjysma e 160 000 studentëve

shikuan të paktën një video në javë,

dhe rreth 20 000 prej tyre përfunduan detyrat e shtëpisë,

dhe dedikuan 50-100 orë.

Ata morrën një deklaratë të arritjes.

Pra cfarë mësuam nga tërë kjo?

Ne provuam disa ide të vjetra

dhe disa të reja dhe i bashkuam,

por ka akoma ide për ti vënë në provë.

Sebastiani po ligjëron një klasë tjetër tani.

Unë do ligjëroj një në vjeshtë.

Stanford Coursera, Udacity, MITx

kanë akoma më shumë klasë për të ardhmen.

Eshtë me të vërtetë emocionuese.

Por për mua pjesa më emocionuese

janë të dhënat që po mbledhim.

Po mbledhim mijëra

ndërveprime për secilin student në klasë,

miliarda ndërveprime së bashku,

dhe tani mund të fillojmë ti analizojmë,

dhe kur mësojmë dic nga tërë kjo,

bëjmë eksperimente,

atëherë fillon revolucioni i vërtetë.

Do mund të shihni rezultatet nga

një gjeneratë e re studentësh të mrekullueshëm.

(Duartrokitje)