Maz Jobrani: Bi Suudi, bir Hintli ve bir İranlı bir Katar barına giderler …

İranlı-Amerikalı komedyen Maz Jobrani Doha, Katar'daki TEDxSummit sahnesinde Ortadoğu'nun ciddi konularını ele alıyor-"Merhaba" derken kaç kere öpüşeceğimiz ve bir Amerikan uçağında söylemememiz gereken şeyler gibi.

Merhaba Doha. Merhaba. Selamün aleyküm.

Doha'ya gelmeyi seviyorum. Burası o kadar uluslararası bir yer ki.

Burası sanki- burası sanki Birleşmiş Milletler gibi.

Havaalanına iniş yapıyorsunuz sizi Hindistanlı bir bayan karşılıyor

o da sizi Al Maha Servisine götürüyor, orada Filipinli bir bayanla buluşuyorsunuz

O da sizi Güney Afrikalı bir bayana teslim ediyor

sonra o da sizi bir Koreli'ye götürüyor, o da

bagajlarla bekleyen Pakistanlıya götürüyor

o da seni Sri Lankalı adamın olduğu arabaya götürüyor.

Otele gidiyorsun kaydını yaptırıyorsun. Orada da bir Lübnanlı var.

Evet? Ve sonra İsveçli bir adam bana odamı gösterdi.

Ben de "Katarlılar nerde?" dedim (Gülüş sesleri)

(Alkış)

"Hayır, hayır, hava şu an çok sıcak. Onlar sonra ortaya çıkarlar. Onlar akıllılar." dediler

(Gülüş sesleri) "Onlar işlerini bilirler".

Ve elbette çok hızlı büyüyor, bazen büyüme sancıları oluyor.

Mesela bazen şehri iyi bildiğini düşündüğün insanlarla karşılaşırsın,

fakat onlar şehri o kadar da iyi bilmezler.

Hindistanlı taksi şöfürüm W'da (Otel adı) ortaya çıktı

ve ben ona beni Sheraton'a götürmesini söyledim,

"sorun değil efendim" dedi

ve sonra 2 dakika oturup bekledik.

"Yanlış olan nedir?" dedim. "Bir sorun var efendim" dedi.

"Nedir?" dedim. "Orası neresi?" dedi

(Gülüş sesleri)

"Sen şöförsün, sen bilmelisin" dedim. "Hayır efendim, ben yeni geldim" dedi.

"W'ya mı biraz önce geldin?" dedim. "Hayır, Doha'ya henüz geldim, efendim.

Havaalanından evime doğru gidiyordum. Yeni bir işim oldu.

Şimdiden çalışıyorum." dedi.

"Efendim, siz neden sürmüyorsunuz?" dedi

"Nereye gittiğimizi bilmiyorum" dedim.

"Ben de aynı şekilde efendim. Bir macera olacak bu yolculuk" dedi.

Bu bir macera. Orta Doğu geçtiğimiz birkaç yıldır bir macera oldu.

Orta Doğu, Arap baharı ve devrimlerle

ve yapılan herşeyle çılgın bir hale geliyor. Bu gece Lübnanlı var mı aramızda?

Lübnanlılar alkışlar mı? (Alkışlar) Lüblanlılar.

Evet. Orta Doğu çılgın hale geliyor.

Lübnan bölgenin en barış dolu yeri olduğu zaman

Orta Doğu'nun çıldırdığını anlayabilirsiniz.

(Gülüş sesleri) (Alkış)

Kim düşünürdü ki?Aman tanrım.

Hayır. Bölgede ciddi meseleler var.

Bazı kişiler onlar hakkında konuşmak istemiyor. Ben bu gece onlar hakkında konuşmak için buradayım.

Orta Doğu'nun bayları ve bayanları,

işte çok ciddi bir konu. Birbirimizi gördüğümüz zaman,

merhaba dediğimiz zaman, kaç defa öpüşürüz?

Her ülke farklı ve çok karmaşık, değil mi?

Lübnanda 3 kez öperler. Mısırda 2 kez.

Ben Lübnandaydım ve 3 kez öpmeye alıştım.

Mısır'a gittim. Mısırlı bir adama merhaba dedim.

Bir öptüm, iki öptüm, üçüncüye gittim. O, üçüncüde yoktu.

(Gülüşler)

Ona anlattım, "hayır, hayır, hayır, ben daha yeni Lübnan daydım" dedim.

"Nerde olduğun beni ilgilendirmiyor. Sadece nerdeysen orda kal lütfen. Nerdeysen orda kal." dedi.

Suudi Arabistan'a gittim. Suudi Arabistanda, bir, iki,

ve sonra aynı tarafta dururlar --üç, dört, beş, altı,

yedi, sekiz, dokuz, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18.

(Gülüşler)

Bir dahaki sefere bir Sudi gördüğünüzde yakından bakın. Onlar az bişey eğik dururlar.

"Abdul, iyi misin?" "Evet, yarım saattir merhaba diyordum.

İyileşeceğim."

Katarlılar, Sizler burun buruna yaparsınız.

Nedendir bu? Sağa sola öpüşmek için çok mu yorgunsunuz?

"Habibi, hava çok sıcak. Sadece bir saniye gel. Merhaba de.

Merhaba Habibi. Hareket etme. Şuraya otur lütfen.

dinlenmeye ihtiyacım var."

Her ülke -- İranlılar, biz bazen 2, bazen 3 kere öperiz.

Bir arkadaşım bana açıkladı, 79 devriminden önce

2 kere öpülüyordu. Devrimden sonra 3 oldu.

Yani İranlı biriyleyken sizi kaç kez öptüğüne bakarak

kimin tarafında olduğunu anlayabilirsiniz.

Evet, eğer bir, iki, üç ise -"Sana inanamıyorum üç kez öperek

bu rejimi destekliyorsun."

Ama hayır, arkadaşlar, gerçekten, burda olmak heyecan verici

ve söylediğim gibi, siz arkadaşlar kültürel olarak çok şey yapıyorsunuz,

bilirsiniz, bu olağanüstü bir şey ve bu Batı'nın gözünde

Orta Doğunun imajının değişmesine yardımcı oluyor. Bir çok Amerikalı

bizim hakkımızda, Orta Doğu hakkında birçok şeyi bilmiyor.

Ben hem İranlıyım hem Amerikalıyım. Ben ordayım. Ben bilirim, buraya yolculuk yaptım.

Bilmedikleri o kadar çok şey var, biz güleriz, doğru mu?

İnsanlar bizim güldüğümüzü bilmiyorlar. Ben Axis of Evil (Günahkar Eksen) komedi turnesi yaptığım zaman,

Komedi Merkezinde sunuldu, daha sonra internetten

insanların neler söylediklerine baktım. Muhafazakar bir sitede buldum kendimi.

Bir adam diğerine yazmış. "Bu insanların güldüğünü hiç bilmiyordum."

Bir düşünsenize. Amerikan filmlerinde ya da televizyonlarında bizi hiçbir zaman gülerken görmüyorsunuz, doğru mu?

Bir kötülük gibi olabilir -- "Wuhahaha, wuhahaha", gibi.

Seni Allah'ın adıyla öldüreceğim, wuhahahahaha."

ama hiç bir zaman bunun gibi değil, "ha ha ha ha ha ha ha."

Biz gülmeyi severiz. Hayatı kutlamayı severiz.

Ve isterim ki daha çok Amerikalı burayı ziyaret etsin. Ben daima arkadaşlarımı cesaretlendiriyorum:

Yolculuğa çıkıp Orta Doğu yu görün, görülecek çok şey var, çok sayıda iyi insan var.

Ve tam tersi de, bu yanlış anlaşılma ve kilişelerle ilgili

problemleri engellemeye yardım eder.

Örnek olarak, bilmiyorum bunu duydunuz mu,

bir süre önce Amerikada bulunan Müslüman bir aile

uçakta yerlerine doğru ilerlerken

uçakta oturulacak en güvenli yer hakkında konuşuyorlardı.

Bazı yolcular onlara kulak misafiri oldu, nasıl olduysa

bunu bir terörist konuşması olarak algıladılar, onları uçaktan attırdılar.

O, uçağın koridorunda yürürken oturmak ile ilgili konuşan

anne, baba ve çocuktan oluşan bir aile idi. Şimdi Orta Doğulu bir erkek olarak,

Amerika da uçağın içindeyken kesinlikle söylememem

gereken şeyler olduğunu biliyorum, değil mi?

Bir uçağın koridorunda yürüyüp mesela "Merhaba Jack" (hijack=uçak kaçırma)

dememeliyim. Tahmin edeceğiniz gibi bu hoş bir durum olmazdı.

Jack ismindeki arkadaşım ile orada olsaydım bile,

"Selamlar Jack. Selamlarımızla Jack" filan derdim.

Kesinlikle "Hi Jack" (uçak kaçırma) demezdim.

(Kahkahalar)

Görünen o ki uçaktaki en güvenli koltuk

hakkında bile konuşamayız.

Benim bütün Orta Doğulu ve Müslüman arkadaşlarıma

ve Ortadoğulu ve Müslüman görünüşlü herkese tavsiyem

buna hintliler, latinler, herkes

eğer kahverengi iseler --

İşte benim kahverengi arkadaşlarıma tavsiyem.

Bir sonraki sefere Amerika'da bir uçak içinde olduğunuz zaman

sadece kendi ana dilinizde konuşun.

Bu sayede kimse ne dediğinizi bilemez. Hayat devam eder.

Diyelim ki bazı ana diller sıradan Amerikalılar için

biraz tehditkar olabilir, değil mi?

Eğer bir uçağın koridorunda yürürken arapça konuşursanız,

onları korkutabilirsiniz, eğer yürüyorsanız, "(arapça)"

"Ne hakkında konuşuyor?" diyebilirler,

Yani benim arap kardeşlerim ve kızkardeşlerim için esas nokta,

uçağın koridorunda yürürken insanları rahatlatmak için

gelişigüzel kelimeler ekleyin.

Yürüdüğünüz sırada: "(arapçaya benzeterek) --

çilek!"

(Kahkahalar)

"(arapçaya benzeterek) -- gökkuşağı!"

"(arapçaya benzeterek) -- meyveli dondurma!"

"Sanırım uçağı dondurma ile kaçıracak."

Çok teşekkür ederim. İyi akşamlar.

Teşekkürler TED. (Tezahurat) (Alkışlar)