Aşk -- Yanlış yapıyorsunuz

Bu enfes konuşmada, filozof Yann Dall'Aglio her zamankinden çok daha bireyselliğe odaklı bir dünyada evrensel bir hassasiyet ve bağlanma araştırması keşfediyor. Aslında düşündüğünüzden daha kolay. Modern çağda aşk aleminin zekice ve esprili bir yansıtması. (TEDxParis'de çekilmiştir)

Aşk nedir?

Çok geniş uygulama alanına sahip olmasından dolayı

tanımlanması zor bir terimdir.

Tempolu koşuyu sevebilirim.

Bir kitabı, bir filmi sevebilirim.

Şnitzeli sevebilirim.

Eşimi sevebilirim.

(Kahkaha)

Ama örnek olması için,

şnitzel ile eşim arasında büyük bir fark var.

Ben şnitzele değer verirsem ,

şnitzel bana değer vermez.

Oysa ki karım beni

hayatının yıldızı olarak görüyor.

(Kahkaha)

Bu nedenle, sadece başka bir arzu edilen bilinç

beni arzu edilen bir varlık olarak düşünebilir.

Şunu biliyorum,

aşkın, daha isabetli bir şekilde

"arzulanmanın arzusu" olarak tanımlanabilmesinin nedeni budur.

Dolayısıyla sevginin ebedi sorunu:

nasıl istenen olunur ve kalınır?

Birey kendi hayatını

toplum kurallarına teslim ederek

bu soruna bir çözüm bulmaya alışkındır.

Cinsiyetine, yaşına,

sosyal statüne göre,

oynamak için spesifik bir rolün var

ve tüm toplum tarafından sevilmek ve değerli görülmek için

kendi rolünü oynamak zorundasın.

Evlilikten önce cinsel ilişkiden kaçınması gereken genç kadını düşünün.

Aile reisine itaat etmesi gereken büyük oğulu

ve ona itaat etmesi gereken kardeşini düşünün.

Ancak

13. Yüzyılda

başlıca Rönesans'la batıda, insanlık tarihinin

en büyük kimlik krizine neden olan

bir fenomen başladı.

Bu fenomen modernlikti.

Biz bunu kısaca üçlü bir süreçle özetleyebiliriz.

İlki, teknik ilerlemeyi hızlandıran bilimsel araştırmanın

rasyonalizasyon süreci

İkincisi, bireysel hakları teşvik eden

politik demokratikleşme süreci.

Ve son olarak, ekonomik üretimin rasyonelleştirilmesi

ve ticaretin serbestleştirilmesi süreci.

Bu üç iç içe geçmiş süreçler

bireyler için radikal sonuçlarla

batı toplumlarının tüm geleneksel mafsallarını

tamamen yok etti.

Artık bireyler

herhangi bir tutumu, seçeneği ve gayeyi

değerli ya da değersiz kılmakta özgürdürler.

Ancak sonuç olarak,onlar da

diğerlerinin onları değerli ya da değersiz kılma

özgürlükleriyle karşılaşmışlar.

Başka bir deyişle benim değerim

kendimi geleneksel otoriteye teslim etmemle garantiye alınmıştır.

Fiyat artık piyasada belirlenmiştir.

Bireysel isteklerin serbest piyasasında

her gün kendi değerimin pazarlığını yapıyorum.

Bu nedenden doğar çağdaş insanın kaygısı.

Tedirgindir: "Arzu ediliyor muyum? Ne kadar arzu ediliyorum?"

Kaç insan beni sevecek?

Bu kaygıya nasıl tepki verir?

Eh, arzu edilmenin sembollerini deli gibi toplayarak.

(Kahkaha)

Ben bu toplama işini,

cazibe sermayesi diye adlandırıyorum.

Gerçekten de bizim tüketici toplumumuz

büyük oranda cazibe sermayesine dayanmaktadır.

Bu tüketimle ilgili olarak çağımızın materyalist olduğu söylenir.

Ancak bu doğru değil! Biz sadece

diğer zihinlerle iletişim kurmak için nesneleri birleştiririz.

Bunu onları baştan çıkarmak için,bizi sevmeleri için yapıyoruz.

Hiçbir şey bir gencin, Jennifer'ı memnun etmek istediği için

yepyeni bir kot pantolon almasından

ve dizlerini yırtmasından

daha az materyalist veya daha fazla duygusal olamaz.

(Kahkaha)

Tüketicilik materyalizm değildir.

Bu daha ziyade içine çekilen

ve sevgi tanrısı adına ya da

cazibe sermayesi adına kurban edilen şeydir.

Çağdaş aşkla ilgili bu gözlem ışığında

gelecek yıllarda sevgiyi, aşkı nasıl düşünebiliriz?

İki hipotez düşünebiliriz:

İlki bu narsistik kapitalizasyon sürecinin

yoğunlaşacağı bahsini içermektedir.

Bu yoğunluğun hangi şekli alacağını söylemek zordur.

Çünkü bu büyük oranda

tabiatı gereği tahmin edilmesi zor olan

sosyal ve teknik gelişmelere bağlıdır.

Ancak biz örneğin,

biraz sadakat puanları programı gibi

cazibe sermayesi puanları kullanan

randevu sitesi hayal edebiliriz.

Yaşımı, boy/ağırlık oranımı,

seviyemi, maaşımı ya da

profilimdeki tıklanma sayısını baz alan bir site.

Aynı zamanda

bağlanma duygularını zayıflatan ayrılıklar için

kimyasal bir tedavi de hayal edebiliriz.

Söz açılmışken, MTV'de

cazibe öğretmenlerinin bir hastalıkmış gibi

gönül yarasını tedavi ettikleri bir program da vardır.

Bu öğretmenler kendilerini "kız tavlama sanatçıları " olarak adlandırıyorlar.

"Sanatçı"; Fransız dilinde kolaydır, "artiste" anlamına gelmektedir.

Pick-up"; birilerini yukarı kaldırmaktır.

ama sadece herhangi birini kaldırmak değil – piliçleri kaldırmaktır.

Bu nedenle onlar piliç kaldırma sanatçılarıdır.

(Kahkaha)

Hem de onlar gönül yarasına "one-itis" diyorlar.

İngiliz dilinde,"itis" enfeksiyonu gösteren bir ektir.

One-itis "birinden mikrop kapma" olarak tercüme edilebilir.

Bu bir az tiksindiricidir. Nitekim, kaldırma sanatçıları için

birine aşık olmak

zaman kaybıdır.

Bu sizin cazibe sermayenizi israf eder,

Bu nedenle aşk bir hastalık,

bir enfeksiyon gibi elenmelidir.

Biz de aynı zamanda genomların

romantik kullanımını hayal edebiliriz.

Herkes onu etrafında taşır

ve eğer cazibe üremeye yol açarsa

doğrulamak için onu kartvizit gibi sunar.

(Kahkaha)

Tabii ki, bu cazibe yarışı

her şiddetli rekabet gibi

narsisistik memnuniyette büyük eşitsizliikler yaratacak

ve bu nedenle çok sayıda yalnızlık ve hayal kırıklıkları da ortaya çıkacaktır.

Bu nedenle biz cazibe sermayesinin kökeni olan modernitenin

kendisinin sorgulanmasını bekleyebiliriz.

Ben özellikle

neo-faşist veya dini toplulukların tepkisini düşünüyorum.

Ancak bu tarz bir gelecek zorunlu değil.

Aşkla ilgili düşünmek için başka bir yol mümkün olabilir.

Ama nasıl?

Değerli olmak için histerik ihtiyaç nasıl terk edilir?

Eh, faydasız olduğumun farkına varmakla.

(Kahkaha)

Evet,

Ben faydasızım.

Ancak geriye kalanlar da eminler:

sen de öylesin.

(Kahkaha)

(Alkış)

Hepimiz faydasısız.

Bu faydasızlık değerli olmak için

birinin beni arzulamasına ihtiyaç duymamla

(ki bu da kendi başıma bir değerimin olmadığını gösterir)

kolay bir şekilde gösterilir.

Doğuştan gelen değerim yok.

Hepimizi bir idol rolüne girmişiz;

hepimiz bir başkası için idol gibi davranırız ancak aslında

hepimiz biraz

sokakta tamamen rahat ve ilgisiz görünürken

tüm gözlerin üzerinde olmasını öngören ve

hesaplayan adam gibi sahtekarız.

Bence her birimizi endişelendiren

bu genel sahtekarlığın farkında olmak

aşk ilişkilerimizi

kolaylaştıracak.

Bunun sebebi

cazibe histerisinin var olduğu her seçimimde

haklı olmak istemem

ve tepeden tırnağa sevilmek istemem.

Bu nedenle mükemmel gözükmek istiyorum,

böylece başkaları beni sevebilir.

Onların mükemmel olmalarını istiyorum,

böylece değerli olduğumu güvence altına alabilirim.

Bu, en ufak bir başarısızlıkta

kimin ayrılacağı konusuna

kilitlenen çiftlere

yol gösterir.

Bu tutumun aksine,

ben hassasiyet istiyorum -- hassasiyet gibi sev.

Hassasiyet nedir?

Hassas olmak sevdiğin kişinin zayıf yönlerini kabul etmektir.

Bu emir eri üzgün bir çift olmak gibi bir şey değildir.

(Kahkaha)

Bu oldukça kötüdür.

Aksine,

hassasiyette bol çekicilik ve mutluluk vardır.

Özellikle ne yazık ki gereken şekilde kullanılmayan bir mizah türünü kastediyorum.

Bu bir tür kasıtlı beceriksizlik şiiridir.

Kendisi ile alay etmeye değiniyorum.

Geleneğin kısıtlamaları tarafından desteklenmeyen,

artık sürdürülmeyen ilişkide bir çift için

kendileri ile alay etmenin ilişkilerine devam etmek için

en iyi araçlardan biri olduğuna inanıyorum.