Ariel Garten: Beyin tarayıcısıyla kendinizi tanıyın

Zihniniz tarafından kontrol edilen video oyunu düşünün. Şimdi bu oyunun aynı zamanda sizin stres, rahatlama ve odaklanma kalıplarınızı öğrettiğini düşünün. TEDxToronto'da Ariel Garten bize beyin aktivitelerine bakarak eski "kendini tanı" özdeyişine yeni anlam katmamızı sağlıyor.

"Kendini tani" özdeyişi

çok uzun zamanlardan beri var.

Bazıları altın değerindeki bu evrensel bilgiyi Plato'nun nitelendirdiğini

düşünüyor bazıları da Pythagoras'un.

Fakat gerçek şu ki ilk hangi bilgenin dediğinin önemi yok

çünkü bilgenin verdiği bir öğüt, bugün bile geçerli.

"Kendini tanı."

Bu özlü söz

bazen anlamsız gelebiliyor

fakat alışılmışı ve gerçeği çağrıştırıyor, değil mi?

"Kendini tanı."

Bu sonsuz atasözü bana

problemleri ifade ediyor yada daha spesifik olursak karmaşıklığın

bilincini.

Kendimizi tanımamıza hayran kalmışımdır her zaman.

Bu büyü beni sanata yöneltti,

sinir bilimi eğitimi aldım

psikoperapist olmak için.

Bütün tutkularımı birleştirmiş durumdayım

InteraXon CEO'su olarak,

düşünce gücüyle kontrol eden, bilgisayar firması.

Açıkçası hedefim

insanlara yardım etmek kendilerini

daha iyi tanıyabilmeleri için.

Hep bu atasözünden yola çıkıyorum.

"Kendini tanı."

Düşünün,

bu söz bizim türümüzün karakterlerini tanımlıyor,

değil mi?

Demek istediğim öz farkındalık

homosafiyenleri ayıran bir özellik,

insanlığın bir önceki örneklerinden.

Bugünlerde çok meşguluz

bütün dikkatimizi iPhone ve iPod'larmıza harcıyoruz,

durmamız gerek kendimizi tanımamız için.

Dakika başı mesajlar

emailler, merhametsiz medya kanallari,

şifre ve aplikasyonlar, hatırlatıcı uyarılar ve Tweetler ve etiketlemeler,

bunlar bazı şeyleri gözden kaçırmamıza neden oluyor:

kendimiz.

Çoğu zaman mıhlanmış durumdayız

oysa ki kendimizi dünyaya yansıtabiliriz.

Ve kendimizi derinden geri yansıtmaya çok az

zaman ayırıyoruz.

Kendi kendimizi bu kargaşaya soktuk.

Ve hissediyoruz ki

uzak izbe bir yere gitmemiz gerekiyor, olanlardan uzaklaşabilmek için.

Bu yüzden uzaklara gidiyoruz

dağın tepesine,

farz ediyoruz ki bir parça üstüne konmakla,

kendimize lazım olan süreyi verip

her gün yaşadığımız kargaşayı ve düzensiz hayatımızı toplayacağımıza

ve kendimizi bulmamızı sağlayacağına inanıyoruz.

Fakat o dağın tepesinde

huzuru bulduğumuz düşüncesiyle,

gerçekten neleri başarıyoruz?

Gerçek şu ki; sadece başarılı bir kaçış yolu buluyoruz.

"Geri çekilme" terimini düşünün.

Bu terimi askerler kullanırlardı savaşı kaybettiklerinde.

Oradan kaçmamız gerektiği anlamına geliyor.

Dünyamızın bize yaptığı baskıyı böyle mi hissediyoruz,

kendimizi bulabilmek için,

kaçmamız mı gerekiyor?

Günlük yaşantımızdan kaçmamızın en büyük sorunu

sonunda probleme geri döneceğimizdir.

Düşündüğünüzde,

turist gibiyiz

kendimizi orada ziyaret eden.

Ve bir gün o tatil sona erecek.

Pekala size bir sorum var,

kendimizi tanımamızın yolları var mı

sorunlardan kaçmayarak?

İlişkilerimizi yeniden tanımlayabilir miyiz

teknolojinin geliştiği bir dünyada,

kişisel farkındalığın yüksek bir anlama sahip olmasi

için?

Hem normal hayatımızı yaşayıp hem de internete bağlı olup

eski öğütlerle ilerleyebilir miyiz,

"Kendini tanı?"

Bence cevap evet.

Ve yeni bir yolu paylaşmak için bugün buradayım,

çalışmalarımızı teknolojiyle yürüttük

kendimizi tanımamıza alışmak için,

hiç önceden yapılmamış gibi --

teknolojiyi insanlara uyarlayarak

ve eski çağ arayışımızı sürdürerek

kendimizi daha iyi tanıyabilmemiz için.

Buna düşünce gücüyle kontrol edilen bilgisayar deniyor.

Belki farkına vardınız ya da varmadınız

ama anlımda elektrot var.

Bu aslında beyin akımı sensörü,

beynimdeki elektriksel faaliyetleri okuyor

bu konuşma sırasında.

Beyin akımı dalgaları inceleniyor ve grafik halinde görebiliriz.

Nasıl olduğunu size göstereyim.

Bu mavi çizgi benim beyin dalgalarım.

Gerçek zamandaki beyin sinyallerim

çevrilip kaydediliyor.

Yeşil ve kırmızı çubuklar aynı sinyalleri frekans olarak gösteriyor,

burada ki alçak frekanslar

ve daha yukarıdakiler yüksek frekanslar.

Ben konuşurken aslında beynimin içine bakıyorsunuz.

Bu grafikler zorlayıcı ve dalgalı,

ama insanların bakış açısından

aslında çok bir faydası yok.

Bu yüzden çok vakit harcadık

bu veriye anlam kazandırabilmek için

ve bunu kullanan insanlar için.

Örnek olarak, bu veriyi şu anki

rahatlık derecemi ölçmek için kullansam ne olur?

Yada bu veriyi alıp

organik bir şekle sokarak ekrana yansıtırsam ne olur?

Sağdaki şekil

kafamın içinde olan bitenleri yansıtıyor.

Rahatladıkça

daha fazla enerji akıp gidiyor.

Ya da ne kadar odaklı olduğumu

merak edebilirim,

diğer tarafta dikkat seviyemi tabloya yansıtabilirim.

Ve daha odaklandıkça,

tablo daha çok enerji dalgalarımı yansıtacak.

Normal olarak, ne kadar odaklı olduğumu yada ne kadar rahat olduğumu

somut bir şekilde bilemem.

Bildiğimiz gibi, hissettiğimiz duygularımıza

genelde güvenemeyiz.

Farkına varmadan hepimiz kendimizi ister istemez strese sokmuşuzdur

stresimizi başka birinden çıkarmadan önce

kendimizi sorgulamamız gerekir

en başlarda.

Bu farkındalık

bize yeni kapılar açar,

kendimizi geliştirmek ve hayatımızı düzene sokmak adına.

Biz bu anlayışı anlamak için bir teknoloji geliştiryoruz

daha verimli çalışabilmek, aralarda daha da rahatlayabilmek

ve insan ilişkilerini daha derin kurabilmek adına.

Birazdan sizinle bu vizyonları paylaşacağım,

fakat önce bu adıma nasıl geldiğimizi anlatmak istiyorum.

Bu arada, beyin dalgalarıma istediğiniz zaman bakabilirsiniz.

(Kahkaha)

InteraXon'daki takımım ve ben

düşünce gücüyle kontrol edilen aplikasyonları uzun zamandan beri geliştiriyoruz.

Gelişimin ilk aşamasında

zihnin kontrol edebileceği olaylara hayran kaldık.

Biz bazı şeyleri harekete geçirip, aydınlatıp ve çalışmaya geçiriyoruz,

sadece düşünce gücümüzü kullanarak.

Biz bu boşluğu

bu cihaz ve zihnimizle aşıyoruz.

Bir çok prototip ve ürün hayata getirdik

zihin gücüyle kontrol edilebilen,

mesela zihin gücüyle kontrol edilen ev aletleri

ya da araba oyunları veya video oyunları

veya elektrikli sandalyeler.

Teknoloji ve aplikasyonlar geliştirdik,

insanların hayal gücünü bağlayan

ve bu çok heyecan vericiydi.

Ve sonra çok daha büyük bir görev verildi bize,

Olimpiyatlarda.

Büyük bir tesisat kurmak üzere bizi davet ettiler

Vancouver 2010 kış Olimpiyatlarına.

Vancouver'da

C.N kulesinin ışıklandırma sistemini kontrol etmek için,

ve Kanada Parlamento binası ve Niagara Şelalesi

bütün ülkeyi

düşünce gücünü kullanarak.

Olimpiyatlarda 17 gün boyunca, dünyanın her yerinden gelen 7,000 ziyaretçinin

hepsi ayrı ayrı ışıklandırmayı kontrol etti,

C.N kulesini'den, parlamentoya ve Niagara şelalesine kadar

düşünce güçleriyle kontrol ettiler,

3,000km uzaklığa kadar.

Bazı şeyleri düşünce gücüyle kontrol

etmek çok havalı.

Fakat biz, insanların bir çok seviyedeki etkileşimlerini merak ediyoruz.

Dolayısıyla yeni şeyler üretmeye başladık,

düşünce gücüyle kontrol edilen uygulamalar,

fakat daha karmaşık bir çerçevede.

Yalnız yanıt vermedi.

Bir sistem olduğunu fark ettik,

teknolojinin bizim hakkımızda bilgiye sahip olduğu.

Ve sizin ilişkiniz içine katılabilir.

Bir uyum odası oluşturduk

ışıklar, müzikler ve güneşlikler insanların ruh haline göre ayarlanıyordu.

Zihinsel aktivitelere bakarak küçük değişimleri izledik.

Zor bir günün ardından rahatlama evresine girdiğinizde

ofis koltuğunda

müzik sizi rahatlatır.

Kitap okuduğunuzda, masa lambası daha aydınlık olur.

Uykuya dalarsanız sistem bunu fark eder,

ve daha derin uykuya daldıkça ışığı karartır.

Sonra farkına vardık ki eğer teknoloji sizin hakkınızda bilgi sahibi ise

size yardımcı olması için kullanabilirsiniz,

bundan da daha değerli bir uygulama var.

Kendinizi tanıyabilirsiniz.

Kendi kişisel yanlarımızı tanıyabilir,

görünmez olan

ve daha önce göremediklerimizi görebiliriz.

Size bir örnekle göstereyim.

Bir uygulama

geliştirdim iPad için.

Zen Bound oyununun amacı

ipi ahşap bir parçaya sarmak.

Bunu kafanıza geçirdiğiniz bir parça ile yapıyorsunuz.

Bu öğe iPad'a veya akıllı telefonlara kablosuz bağlanıyor.

Sensör görevini görüyor,

alnınızdan ve kulağınızın üstünden bilgi alıyor.

Orijinal Zen Bound oyunununda

parmağınızla kaydırarak oynatıyorsunuz.

Yarattığımız bu oyunda, tabii ki,

ekrandaki ahşap parçasını siz kontrol ediyorsunuz

beyninizle.

Ahşap parçasına odaklaştıkça,

dönmeye başlıyor.

Daha derin odaklaştıkça, daha hızlı dönüyor.

Bu gerçek.

Sahte değil.

Bana en ilginç gelen nokta ise,

oyunun sonunda geri-bildirim ve istatistik almanız,

neleri becerebildiğinize dair.

Grafikleriniz var

beyninizin yaptıklarını anlatan --

sadece ne kadar ip kullandığınızı yada yüksek puanınızı görmüyorsunuz,

daha çok beyninizde

olup biteni görüyorsunuz.

Ve bu değerli geri-bildirimile

kendimiz içinde neler olup bittiğini

anlayabiliriz.

Buna

"intra-aktif." diyorum.

Normalde teknolojinin

interaktif olduğunu düşünürüz.

Bu teknoloji

intra-aktif.

Kendi içinizde olup biteni anlayıp

bir bağ kuruyor

bu teknoloji sizinle,

bilgileri kullanarak hayatta

daha ileri gidebilmenize olanak sağlıyor.

Bu bilgileri uyumlu bir halka

parçasına dahil olmak için kullanabilirsiniz.

InteraXon'da

intra-aktif teknoloji

bizi tanımlıyor.

Bu bizim içsel ve dışsal dünyaya bakışımızı

ve dışa yansıttıklarımızı,

halka içinde tanımlanabilir.

Örnek olarak, düşünce gücüyle kontrol edilen bilgisayar

çocuklara ADD ile daha iyi

odaklanabilmesini öğretebilir.

Dikkat bozukluğu olan çocuklarda az oranda beta dalgalari

ve yuksek oranda theta dalgalari bulunur.

Yani uygulamalar üretebilirsiniz, daha odaklı beyinlere ödül veren gibi.

Çocuklar video oyunları oynarken düşünce güçlerini kullanabilir

ve dikkat bozukluklarını geliştirebilir.

Bu Ritalin kadar etkili olabilir.

Daha önemlisi,

düşünce gücüyle kontrol edilen bilgisayarlar, çocuklara ADD ile

kendi zihinsel durumlarını gösterir,

bu kendilerini daha iyi anlamalarına yardımcı olur

ve öğrenme ihtiyaçlarını gösterir.

Bu yol çocukların yeni farkındalıkları anlayıp kendilerini geliştirmeye olanak sağlar,

geçersiz bir çok zararlı ve yaygın sosyal izlenimlerin

farklı tanımlanması hep

bir sorundur.

Beynimizi gözetleyebiliriz

ve kilitlediklerimiz ile etkileşim kurabiliriz,

bizi bir zamanlar şaşırtan ve ayırandan.

Beyin dalgaları teknolojisi bizi anlayabilir, hislerimizi tahmin edebilir

ve bizim ihtiyaçlarımıza en iyi çözümü bulur.

Bireyden toplanan farkındalığı düşünün

hesaplanır ve bütün hayatı boyunca yansıtılır.

Anlayışınızın ne kadar genişleyeceğini düşünün,

aynı açıdan ikinci bir görüşe sahip olursunuz.

Sizin için özel yapılmış Google gibi olur.

Google'da,

bugün istediklerinizi arayabilir ve etiketleyebiliriz,

düşüncelerinizi ve hislerinizi esas alarak.

Yavru hayvan resimlerini mutlu olarak etiketleyebilirsiniz,

ya da yavru hayvanlar size ne çağrıştırıyorsa,

ve bunu daha sonra veritabanında arayabilirsiniz,

duygularınızla,

anahtar kelimeleri kullanmak yerine.

Ya da Facebook resimleri etiketleyebilirsiniz

o anki duygularınızla,

anılarınızla

ve sonra hemen öncelik tanıyarak

dikkatinizi çekebilecek şekilde

ayarlayabilirsiniz.

İnsanlaştırılmış teknoloji,

insan-teknoloji deneyimin de zaten doğal olanı alıyor

ve teknolojiyi arka arkaya sonsuz bir şekilde geliştiriyor.

İnsan davranışlarıyla aynı hizaya gelirken,

bizim neler yaptığımızı daha iyi anlamamızı sağlar

ve daha önemlisi, neden

bütünü görmemiz,

önemli küçük detaylar dışında,

bizi biz yapar.

İnsanlaştırılmış teknolojiyle

uykumuzun kalitesini ölçebiliriz.

Verimliliğimiz hızını kesmeye başladığında,

verilere geri dönebilir

ve daha etkili nasıl denge kurabileceğimizi görürüz,

iş ve eğlence arasında.

Yorgunluğun neden olduğunu biliyor musunuz

ya da enerjik tarafınızın nasıl ortaya çıktığını,

depresyon tetikleyicilerini

ya da korkunuzdan ne gibi eğlenceli şeyler çıkarabileceğinizi?

Veriye ulaşabildiğinizi düşünün

sizin mutluluk seviyenizi derecenlendirebilme olanağı tanıyan,

size hayatta en mutlu eden insanlar

ya da size mutluluk veren aktiviteleri.

Bu insanlar için daha fazla zaman ayırır mıydınız? Öncelik tanır mıydınız?

Boşanır mıydınız?

Düşünce gücüyle kontrol edilen bilgisayar

hayatımızı renkli bir hale getirmemize yardımcı oluyor.

Ve bununla, fazla detaya girmeden psikolojik olaylarla

ve davranışlarımızla hikaye oluşturmamızı sağlar.

Temel karakterleri görmek ile başlayabiliriz

bu bize ileri doğru götürür

ve neler olup bittiğini anlatır.

Ve bundan

sonucu ve kişisel hikayelerimizin

karakterlerini

nasıl planlarımızı değiştirebileceğimizi görürüz.

İki bin yıl önce,

Yunanlıların güçlü bir anlayışları vardı.

Taşların yerlerini bulduklarını biliyorlardı,

onların küçük cümlesi dışında yaşamaya başladığınız da

ve kendinizle bir bağ kurduğunuzda.

Onlar insanin gücünü anlamışlardı

ve insanlara verilen değeri

değişen, gelişen ve büyüyen bir dünyada.

Fakat daha önemli bir şeyi anlamışlardı --

katkısız keşif sevinci,

dünyaya duyduğumuz hayranlık ve zevk

ve içinde kendimiz olmamız,

bizim kazandığımız zenginlik,

görerek, hissederek ve hayatımızı yaşayarak.

Sanatçı annemi

fırçayı tabloya dokundurduğunda bazı şeyleri hayata geçirdiğini düşünürdüm.

Bir an tüm boşluklar, saf olasılık oldu.

Sonra canlandı

annemin renkli fikirleriyle ve ifadeleriyle.

Yanında destekçisi olarak

tabloların dönüşümlerini izlerdim.

Öğrendim ki kendi dünyanı yaratabilirsin.

İçsel dünyamız --

düşüncelerimiz, duygularımız ve hayallerimiz

beynimize ve bedenimize bağlı değildi.

Eğer düşünürseniz, bulabilirseniz

hayata getirebilirsiniz.

Bence düşünce gücüyle kontrol edilen bilgisayar

çok basit ve güçlü, bir boya fırçası kadar --

kilidi açmak ve canlandırmak için bir araç daha,

içimizde bulunan dünya.

O gün için sabırsızlanıyorum

sizin yanınızda oturup

bizim oluşturabileceğimiz bir dünya için,

yeni araçlarımızla

ve kendimiz hakkında yapabileceğimiz

yeni buluşlarla.

Teşekkürler

Alkiş