Jak technika pozwoliła mi czytać
-
0:01 - 0:05Kiedy miałem 3 czy 4 lata,
-
0:05 - 0:09pamiętam, jak mama czytała książkę
-
0:09 - 0:12mnie i moim dwóm starszym braciom.
-
0:12 - 0:14Wyciągałem ręce,
-
0:14 - 0:16żeby poczuć strony książki,
-
0:16 - 0:19poczuć obrazy, które opisywały.
-
0:19 - 0:22Mama powiedziała: "Kochanie,
-
0:22 - 0:24pamiętaj, że nie widzisz
-
0:24 - 0:28i nie czujesz obrazu
-
0:28 - 0:30i nie możesz poczuć druku książki".
-
0:30 - 0:32Pomyślałem sobie:
-
0:32 - 0:34"Ale właśnie tego chcę.
-
0:34 - 0:38Uwielbiam książki, chcę czytać".
-
0:38 - 0:41Nie wiedziałem,
-
0:41 - 0:43że przyczynię się
do rewolucji technicznej, -
0:43 - 0:47która spełni ten sen.
-
0:47 - 0:50Urodziłem się 10 tygodni za wcześnie,
-
0:50 - 0:55dlatego straciłem wzrok.
Było to jakieś 64 lata temu. -
0:55 - 0:58Schorzenie to, zwane
retinopatią wcześniaczą, -
0:58 - 1:02jest dziś rzadkie w krajach rozwiniętych.
-
1:02 - 1:04Zwinięty w inkubatorze w 1948 roku
-
1:04 - 1:09nie miałem pojęcia,
-
1:09 - 1:12że urodziłem się
-
1:12 - 1:15we właściwym miejscu i czasie,
-
1:15 - 1:19w kraju, w którym
miałem szansę uczestniczyć -
1:19 - 1:22w rewolucji technicznej.
-
1:22 - 1:27Na świecie żyje
37 milionów niewidomych, -
1:27 - 1:30ale ci, którzy mieli wpływ
na zmiany techniczne, -
1:30 - 1:33pochodzą głównie
z Ameryki Północnej, Europy, -
1:33 - 1:38Japonii i innych
rozwiniętych części świata. -
1:38 - 1:41Komputery zmieniły życie
ludzi na tej sali -
1:41 - 1:42oraz ludzi na całym świecie,
-
1:42 - 1:43ale myślę, że szczególnie zmieniły życie
-
1:43 - 1:47ludzi niewidomych.
-
1:47 - 1:50Opowiem o wpływie
-
1:50 - 1:53komputerowych technik asystujących
-
1:53 - 1:58oraz wielu ochotników,
którzy pomogli mi -
1:58 - 2:01stać się tym, kim jestem dzisiaj.
-
2:01 - 2:04To współdziałanie ochotników,
-
2:04 - 2:07zapalonych wynalazców i techniki,
-
2:07 - 2:10to historia wielu niewidomych osób.
-
2:10 - 2:14O tym dziś opowiem.
-
2:14 - 2:18W wieku 5 lat
nauczyłem się w szkole Braille'a. -
2:18 - 2:21To pomysłowy system sześciu punktów
-
2:21 - 2:22wybitych na papierze,
-
2:22 - 2:26wyczuwalnych palcami.
-
2:26 - 2:29To chyba moje świadectwo z szóstej klasy.
-
2:29 - 2:32Nie mam pojęcia,
jak Julian Morrow je zdobył. -
2:32 - 2:33(Śmiech)
-
2:33 - 2:35Czytałem bardzo dobrze,
-
2:35 - 2:40ale religia i muzyka
wymagały więcej pracy. -
2:40 - 2:41(Śmiech)
-
2:41 - 2:43Przy wyjściu z opery
-
2:43 - 2:47zwróćcie uwagę
na znaki Braille'a w windach. -
2:47 - 2:51Widzieliście je?
-
2:51 - 2:53Ja tak, zawsze ich szukam.
-
2:53 - 2:55(Śmiech)
-
2:55 - 2:58Za moich czasów szkolnych
-
2:58 - 3:01ochotnicy przepisywali książki
-
3:01 - 3:04punkt po punkcie,
-
3:04 - 3:06więc miałem co czytać.
-
3:06 - 3:08W tym kraju robiły to głównie kobiety,
-
3:08 - 3:11poczynając od końca XIX wieku.
-
3:11 - 3:13Tylko w ten sposób mogłem czytać.
-
3:13 - 3:16W szkole średniej
-
3:16 - 3:19dostałem pierwszy
magnetofon szpulowy Philipsa. -
3:19 - 3:23Magnetofony stały się
moją pomocą naukową -
3:23 - 3:25tuż przed komputerami.
-
3:25 - 3:28Rodzina lub przyjaciele czytali mi materiał,
-
3:28 - 3:30który potem mogłem czytać od nowa
-
3:30 - 3:33dowolną ilość razy.
-
3:33 - 3:35W ten sposób nawiązałem kontakt
-
3:35 - 3:37z ochotnikami i pomocnikami.
-
3:37 - 3:41Gdy studiowałem
-
3:41 - 3:43na uniwersytecie Queen's w Kanadzie,
-
3:43 - 3:47więźniowie z Collins Bay
zgodzili się mi pomóc. -
3:47 - 3:50Dałem im magnetofon,
na który nagrywali czytany tekst. -
3:50 - 3:51Jak powiedział jeden z nich:
-
3:51 - 3:54"Ron, na razie nigdzie się nie wybieramy".
-
3:54 - 3:57(Śmiech)
-
3:57 - 3:59Pomyślcie tylko, ci mężczyźni,
-
3:59 - 4:03nie mając możliwości edukacji,
jakie ja miałem, -
4:03 - 4:07pomogli mi zdobyć
podyplomowy tytuł prawnika -
4:07 - 4:11dzięki swej zaangażowanej pomocy.
-
4:11 - 4:13Po powrocie zostałem wykładowcą
-
4:13 - 4:16na Uniwersytecie Monash w Melbourne.
-
4:16 - 4:19Przez 25 lat magnetofony
-
4:19 - 4:22były dla mnie wszystkim.
-
4:22 - 4:24W 1990 roku miałem
-
4:24 - 4:29w biurze 29 km taśmy.
-
4:29 - 4:36Czytali mi studenci, rodzina i przyjaciele.
-
4:36 - 4:37Pani Lois Doery,
-
4:37 - 4:40którą zacząłem nazywać zastępczą matką,
-
4:40 - 4:44przeczytała i nagrała tysiące godzin.
-
4:44 - 4:46Jednym z powodów mojej dzisiejszej prelekcji
-
4:46 - 4:49była nadzieja, że Lois tu będzie,
-
4:49 - 4:53przedstawię ją i publicznie jej podziękuję.
-
4:53 - 4:57Niestety, zdrowie nie pozwoliło jej przybyć.
-
4:57 - 5:01Dziękuję ci, Lois, z tej sceny.
-
5:01 - 5:08(Oklaski)
-
5:14 - 5:21Pierwszy komputer Apple
zobaczyłem w 1984 r. -
5:21 - 5:22Pomyślałem sobie wtedy:
-
5:22 - 5:27"Ten szklany ekran na nic mi się nie przyda".
-
5:27 - 5:31Bardzo się myliłem.
-
5:31 - 5:36W 1987 r., kiedy urodził się
mój najstarszy syn Gerard, -
5:36 - 5:38dostałem pierwszy komputer dla niewidomych,
-
5:38 - 5:41mam go tu ze sobą.
-
5:41 - 5:43Widzicie go tu na górze?
-
5:43 - 5:48Nie ma normalnego ekranu.
-
5:48 - 5:52(Śmiech)
-
5:52 - 5:54To ślepy komputer.
-
5:54 - 5:56(Śmiech)
-
5:56 - 5:58To Keynote Gold 84k,
-
5:58 - 6:0384k to ilość kilobajtów jego pamięci.
-
6:03 - 6:05(Śmiech)
-
6:05 - 6:10Nie śmiejcie się, kosztował mnie
4 tys. dolarów. (Śmiech) -
6:10 - 6:15Chyba mój zegarek ma więcej pamięci.
-
6:15 - 6:18Został wynaleziony przed Russela Smitha, zapalonego wynalazcę
-
6:18 - 6:21z Nowej Zelandii,
który pomagał niewidomym. -
6:21 - 6:25Niestety zginął w wypadku samolotu w 2005 r.
-
6:25 - 6:28Pamięć o nim
na zawsze pozostanie w moim sercu. -
6:28 - 6:30Po raz pierwszy mogłem
-
6:30 - 6:33odczytać to, co zapisałem.
-
6:33 - 6:35Posiadał syntezator mowy.
-
6:35 - 6:37Pierwszą współautorską książkę
na temat prawa pracy -
6:37 - 6:42napisałem w 1979 r. na maszynie do pisania,
całkowicie z pamięci. -
6:42 - 6:47Mogłem przeczytać to, co napisałem,
-
6:47 - 6:48wkroczyć w świat komputerów,
-
6:48 - 6:52nawet jeśli miał tylko 84k pamięci.
-
6:52 - 6:57W 1974 r. wspaniały amerykański wynalazca,
Ray Kurzweil -
6:57 - 7:00pracował nad urządzeniem
skanującym książki -
7:00 - 7:02i odczytującym je w mowie syntetycznej.
-
7:02 - 7:05Optyczne jednostki rozpoznawania liter
-
7:05 - 7:08operowały wtedy zazwyczaj
na jednej czcionce, -
7:08 - 7:12ale przy pomocy płaskich skanerów
z matrycą CCD -
7:12 - 7:13oraz syntezatorów mowy
-
7:13 - 7:18Kurzweil opracował urządzenie
odczytujące każdą czcionkę. -
7:18 - 7:21Urządzenie to, wielkie jak pralka,
-
7:21 - 7:25zostało wypuszczone na rynek
13 stycznia 1976 r. -
7:25 - 7:28Pierwszego dostępnego na rynku Kurzweila
-
7:28 - 7:31zobaczyłem w marcu 1989 r.
i zwariowałem na jego punkcie. -
7:31 - 7:34We wrześniu 1989 r.,
-
7:34 - 7:37kiedy zostałem profesorem nadzwyczajnym
-
7:37 - 7:39na Uniwersytecie Monash,
-
7:39 - 7:43szkoła prawnicza dostała taki komputer
i mogłem go używać. -
7:43 - 7:47Po raz pierwszy mogłem czytać, co chciałem,
-
7:47 - 7:49skanując książkę.
-
7:49 - 7:51Nie musiałem być miły dla ludzi!
-
7:51 - 7:54(Śmiech)
-
7:54 - 7:56Już nie będę na cenzurowanym.
-
7:56 - 7:59Byłem i nadal jestem zbyt nieśmiały,
-
7:59 - 8:02aby poprosić kogoś
-
8:02 - 8:04o przeczytanie na głos
treści o tematyce seksualnej. -
8:04 - 8:08(Śmiech)
-
8:08 - 8:12Teraz mogłem zeskanować książkę
w środku nocy i... -
8:12 - 8:18(Śmiech) (Oklaski)
-
8:22 - 8:25Teraz czytnik Kurzweila to po prostu
-
8:25 - 8:27program na moim laptopie.
-
8:27 - 8:28Tak się skurczył.
-
8:28 - 8:30Mogę zeskanować najnowszą powieść,
-
8:30 - 8:33nie czekając aż znajdzie się
w bibliotece książek mówionych. -
8:33 - 8:36Dorównuję moim przyjaciołom.
-
8:36 - 8:39Wielu ludzi pomogło mi w życiu,
-
8:39 - 8:42ale wielu z nich nigdy nie spotkałem.
-
8:42 - 8:45Na przykład amerykański wynalazca,
Ted Henter. -
8:45 - 8:48Ted był motocyklistą rajdowym,
-
8:48 - 8:52ale w 1978 r. stracił wzrok
w wypadku samochodowym, -
8:52 - 8:56a to straszne dla motocyklisty rajdowego.
-
8:56 - 8:58Został narciarzem wodnym
-
8:58 - 9:02i zdobył mistrzowski tytuł
dla niepełnosprawnych. -
9:02 - 9:05Ale w 1989 r., wraz z Billem Joycem,
-
9:05 - 9:09stworzył program czytający na głos to,
-
9:09 - 9:11co zjawiało się na ekranie komputera
-
9:11 - 9:13z internetu lub z dysku komputera.
-
9:13 - 9:17Nazywa się to JAWS
(Job Access With Speech) -
9:17 - 9:19i brzmi tak.
-
9:19 - 9:22(JAWS mówi)
-
9:30 - 9:32Ron McCallum: Czy nie za wolno?
-
9:32 - 9:33(Śmiech)
-
9:33 - 9:35Czytając w tym tempie zasypiam.
-
9:35 - 9:36Spowolniłem dla was.
-
9:36 - 9:39Poproszę o puszczenie tego w tempie,
w jakim czytam. -
9:39 - 9:42Czy możemy to odtworzyć?
-
9:42 - 9:47(JAWS mówi)
-
9:56 - 9:58(Śmiech)
-
9:58 - 10:00RM: Poprawiając wypracowania studentów,
-
10:00 - 10:02chcę przez nie przebrnąć jak najszybciej.
-
10:02 - 10:09(Śmiech) (Oklaski)
-
10:11 - 10:15Ta technika,
która zafascynowała mnie w 1987 r. -
10:15 - 10:18jest teraz dostępna
na moim iPhonie, na waszym też. -
10:18 - 10:22Ale uważam, że czytanie
za pomocą urządzeń -
10:22 - 10:24jest bardzo samotnym procesem.
-
10:24 - 10:29Wychowałem się z rodziną, przyjaciółmi,
którzy dla mnie czytali -
10:29 - 10:32i uwielbiałem ciepło, oddech
-
10:32 - 10:35i bliskość ludzi czytających.
-
10:35 - 10:37Lubicie, jak ktoś wam czyta?
-
10:37 - 10:40Jednym z najtrwalszych wspomnień
-
10:40 - 10:45jest Mary, czytająca nam w 1999 r.
-
10:45 - 10:48niedaleko plaży Manly
-
10:48 - 10:51"Harry'ego Pottera i kamień filozoficzny".
-
10:51 - 10:53Czyż to nie wspaniała książka?
-
10:53 - 10:56Nadal uwielbiam być blisko osoby,
która mi czyta. -
10:56 - 10:58Ale nie zrezygnuję z techniki,
-
10:58 - 11:03bo pozwoliła mi wieść wspaniałe życie.
-
11:03 - 11:06Oczywiście książki mówione dla niewidomych
-
11:06 - 11:07poprzedzają tę technikę.
-
11:07 - 11:11Płyty długogrające pojawiły się
-
11:11 - 11:12na początku lat 30.,
-
11:12 - 11:15a dziś książki mówione
nagrywane są na płyty CD -
11:15 - 11:21przy pomocy cyfrowego systemu zapisu
zwanego DAISY. -
11:21 - 11:24Kiedy w pracy czytam
za pomocą mowy syntetycznej, -
11:24 - 11:27lubię po przyjściu do domu
przeczytać pikantną powieść, -
11:27 - 11:31czytaną prawdziwym głosem.
-
11:31 - 11:33Ludzie niepełnosprawni
-
11:33 - 11:35nadal napotykają wiele trudności.
-
11:35 - 11:38Nie każdą stronę internetową
da się przeczytać za pomocą JAWS -
11:38 - 11:39lub innych technik.
-
11:39 - 11:41Strony internetowe są często
bardzo wizualne, -
11:41 - 11:43przedstawiają różne wykresy bez opisów,
-
11:43 - 11:45przyciski też ich nie mają.
-
11:45 - 11:49Dlatego World Wide Web Consortium 3,
-
11:49 - 11:55w skrócie W3C, opracowało
-
11:55 - 11:56ogólnoświatowe standardy dla internetu.
-
11:56 - 12:02Chcemy, by użytkownicy internetu
i właściciele stron internetowych -
12:02 - 12:04tworzyli strony w sposób kompatybliny,
-
12:04 - 12:09tak, by osoby niewidzące
miały podobne warunki wyjściowe. -
12:09 - 12:13Nowe prawa zwracają uwagę
na inne trudności. -
12:13 - 12:15Przykładowo Australia,
-
12:15 - 12:18podobnie jak jedna trzecia krajów,
-
12:18 - 12:22ma wyjątki w prawie autorskim,
które pozwalają -
12:22 - 12:24na użycie Braille'a
lub czytanie książek dla niewidomych. -
12:24 - 12:28Ale książki te nie mogą
wydostać się poza granice. -
12:28 - 12:30W Hiszpanii jest około 100 tysięcy
-
12:30 - 12:32książek dostępnych w języku hiszpańskim.
-
12:32 - 12:35W Argentynie jest ich 50 tysięcy.
-
12:35 - 12:37W innych krajach Ameryki Łacińskiej
-
12:37 - 12:39nie więcej niż kilka tysięcy.
-
12:39 - 12:41Ale przewożenie książek z Hiszpanii
-
12:41 - 12:44do Ameryki Łacińskiej jest nielegalne.
-
12:44 - 12:46Setki tysięcy książek
dostępnych w USA, -
12:46 - 12:49Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii itd.,
-
12:49 - 12:52nie może trafić do 60 krajów,
-
12:52 - 12:55w których angielski jest pierwszym
lub drugim językiem. -
12:55 - 12:58Mówiłem o Harrym Potterze.
-
12:58 - 13:01Z powodu zakazu przewożenia
książek za granicę -
13:01 - 13:03powstają osobne wersje czytane
-
13:03 - 13:06w różnych krajach anglojęzycznych.
-
13:06 - 13:09Wielka Brytania, USA, Kanada, Australia
-
13:09 - 13:11i Nowa Zelandia
musiały przygotować osobne -
13:11 - 13:14mówione książki o Harrym Potterze.
-
13:14 - 13:17Dlatego za miesiąc różne kraje
-
13:17 - 13:20spotykają się w Maroko.
-
13:20 - 13:21Wtedy grupa krajów
-
13:21 - 13:23oraz Światowa Unia Niewidomych
-
13:23 - 13:26poprą międzynarodowy układ,
-
13:26 - 13:29pozwalający krajom
-
13:29 - 13:31z wyjątkami w prawie autorskim
-
13:31 - 13:33na przewożenie książek za granicę
-
13:33 - 13:36i przekazywanie ich niewidomym,
szczególnie w krajach rozwijających się, -
13:36 - 13:40gdzie niewidomi nie mają
dostępu do książek. -
13:40 - 13:42Chcę, by to się urzeczywistniło.
-
13:42 - 13:51(Oklaski)
-
13:51 - 13:54W życiu doznałem wielu błogosławieństw,
-
13:54 - 13:56małżeństwo, dzieci,
-
13:56 - 14:00ciekawa praca
-
14:00 - 14:02czy to na wydziale prawa
uniwersytetu w Sydney, -
14:02 - 14:04gdzie byłem rektorem,
-
14:04 - 14:07czy też w Genewie,.w Komitecie ONZ
-
14:07 - 14:10ds. Praw Osób Niepełnosprawnych.
-
14:10 - 14:15Naprawdę jestem szczęśliwym człowiekiem.
-
14:15 - 14:18Zastanawiam się, co przyniesie przyszłość.
-
14:18 - 14:22Technika będzie nadal się rozwijać
-
14:22 - 14:26ale wciąż pamiętam,
jak mama mówiła 60 lat temu: -
14:26 - 14:27"Pamiętaj, kochanie, nigdy nie będziesz
-
14:27 - 14:32mógł odczytać druku palcami".
-
14:32 - 14:37Cieszy mnie, że współdziałanie
osób przepisujących Braillem, -
14:37 - 14:40ochotników czytających książki
i zapalonych wynalazców -
14:40 - 14:43pozwoliło spełnić marzenie czytania,
-
14:43 - 14:46moje i wielu niewidomych
na całym świecie. -
14:46 - 14:50Chciałbym podziękować
badaczce Hannie Martin, -
14:50 - 14:52która zmienia dla mnie slajdy,
-
14:52 - 14:57oraz mojej żonie, profesor Mary Crock,
która jest światłem mojego życia -
14:57 - 14:58i właśnie idzie po mnie.
-
14:58 - 14:59Chciałbym jej też podziękować.
-
14:59 - 15:01Muszę się już pożegnać.
-
15:01 - 15:03Bóg zapłać! Bardzo dziękuję.
-
15:03 - 15:05(Oklaski)
-
15:05 - 15:14Hurra! (Oklaski)
-
15:21 - 15:27Ok. Już dobrze. (Oklaski)
- Title:
- Jak technika pozwoliła mi czytać
- Speaker:
- Ron McCallum
- Description:
-
Kilka miesięcy po narodzinach w 1948 r. Ron McCallum stracił wzrok. W swej czarującej i poruszającej prelekcji opowiada, w jaki sposób zyskał możliwość czytania. Świętuje rozwój pomysłowych urządzeń oraz asystującej techniki komputerowej, które na to pozwoliły. Przy ich pomocy oraz dzięki pomocy wielu ochotników stał się prawnikiem, nauczycielem akademickim i przede wszystkim nienasyconym czytelnikiem. To rewolucja w czytaniu dla osób niewidomych. (Nagrano podczas TEDx w Sydney).
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 15:44
Rysia Wand edited Polish subtitles for How technology allowed me to read | ||
Rysia Wand commented on Polish subtitles for How technology allowed me to read | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for How technology allowed me to read | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for How technology allowed me to read | ||
Rysia Wand approved Polish subtitles for How technology allowed me to read | ||
Rysia Wand accepted Polish subtitles for How technology allowed me to read | ||
Rysia Wand commented on Polish subtitles for How technology allowed me to read | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for How technology allowed me to read |
Rysia Wand
Finished review. Awaiting translator's input. =========================================================================================== Poskracałam, co się dało (http://translations.ted.org/wiki/Compressing_subtitles) i wprowadziłam łamanie linijek (http://translations.ted.org/wiki/How_to_break_lines).
Inne: ================================================================================ Interpunkcja.
W pisowni amerykańskiej inne znaki interpunkcyjne są po lewej stronie cudzysłowu ("This is an example."). W języku polskim umieszcza się je po prawej stronie ("To jest przykład".). Patrz: http://translations.ted.org/wiki/Częste_błędy_i_jak_ich_unikać
================================================================================
Zwroty grzecznościowe.
Zwroty grzecznościowe w korespondencji piszemy z wielkiej litery (Wy, Państwo, Ty). W napisach nie: wy, państwo, ty.
================================================================================
Dekada jest błędnie zapisana liczbowo (np. „lata 80-te”).
Dekady zapisujemy liczbowo tak jak wszystkie liczebniki porządkowe, czyli z kropką na końcu. Poprawnie: „lata 90. to ciekawy okres”. Niepoprawnie: „lata 90-te”, „lata ‘90” itp. Więcej informacji: http://www.ekorekta24.pl/porady-jezykowe/19-interpunkcja/188-lata-90-te-lata-90-czy-lata-90-jak-zapisac-liczebniki-porzadkowe
================================================================================
Niewłaściwe łamanie/kończenie linijek/napisów.
Na końcu napisu/linijki należy zostawiać w razie możliwości językową "całość". To stosunkowo istotna kwestia. Czasami ostatnie słowo lub wyrażenie trzeba przenieść do napisu następnego, żeby umożliwić zakończenie napisu na językową całość - nawet jeśli odpowiednik w oryginale jest na końcu danego napisu. Przykłady 1. "Tak więc zacznę od tego, że jeśli" – trzeba zakończyć po "tego,"; w następnym napisie byłoby zdanie podrzędne. 2. W zdaniu „Można nawet symulować te zachowania w przeglądarce” nie można rozbić „te” i „zachowania”. Nie należy zostawiać na końcu linijki przyimków (w, po, z, o), zaimków względnych (który, że, gdy, gdzie). Wyjątkiem jest sytuacja, w której napisy muszą być bardzo zsynchronizowane z tym, co się dzieje na ekranie - na przykład ostatnie słowo odnosi się do jakiejś zmiany w pokazywanej właśnie animacji. Więcej informacji w poradniku pod adresem http://translations.ted.org/wiki/How_to_break_lines
================================================================================
Nadużywanie zaimków dzierżawczych.
W języku angielskim zaimków dzierżawczych używa się znacznie częściej niż w polskim. Jeśli zaimek nie służy do rozróżnienia w razie wątpliwości, do której osoby coś przynależy, w polskim zaimka dzierżawczego nie użyjemy (np. "I go there with my wife" --> "Idę tam z żoną" - nie trzeba zaznaczać, że własną, nie cudzą, bo wynika to z kontekstu).
================================================================================
Literówki, które wykryłby moduł sprawdzania pisowni.
Polecam zainstalować moduł sprawdzania pisowni w przeglądarce. W tłumaczeniu były literówki, które zostałyby wykryte przez tę funkcję. https://addons.mozilla.org/en-us/firefox/search/?q=spell+checker&appver=8.0.1&platform=windows
=========================================================================================== W razie potrzeby możemy też przedyskutować wprowadzone przeze mnie zmiany i wprowadzić inne wersje. Jeśli jeszcze się tam nie spotkaliśmy, zapraszam też do dołączenia do facebookowej grupy dla polskich tłumaczy pracujących w Otwartym Projekcie Tłumaczeń - https://www.facebook.com/groups/OTPPolska
Rysia Wand
Zwrócono mi uwagę, że po polsku technology to technika, nie technologia, więc poprawiam. http://www.uci.agh.edu.pl/bip/63/11_63.htm