WEBVTT 00:00:01.115 --> 00:00:06.520 ผมจะพูดเรื่อง ชิปคอมพิวเตอร์ กวี และเด็กชายคนหนึ่งนะครับ NOTE Paragraph 00:00:06.520 --> 00:00:08.485 เมื่อประมาณ 20 ปีก่อน 00:00:08.485 --> 00:00:11.989 เดือนมิถุนายน 1994 อินเทลประกาศว่า 00:00:11.989 --> 00:00:14.002 ชิปเพนเทียมของบริษัท 00:00:14.002 --> 00:00:16.819 มีข้อบกพร่องที่แก่นกลางของชิป 00:00:16.819 --> 00:00:19.200 อยู่ที่โค้ดของอัลกอริทึ่ม SRT 00:00:19.200 --> 00:00:21.451 ที่ใช้คำนวณผลลัพธ์ระหว่างกลางที่จำเป็น 00:00:21.451 --> 00:00:23.285 สำหรับจำนวนจุดลอยตัวของการหารซ้ำๆ 00:00:23.285 --> 00:00:26.384 ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าหมายถึงอะไร แต่วิกิพิเดียเขียนว่างั้น 00:00:26.384 --> 00:00:29.263 มันมีข้อบกพร่องที่ทำให้เกิดข้อผิดพลาด 00:00:29.263 --> 00:00:31.479 แปลว่าจะมีโอกาสที่ 00:00:31.479 --> 00:00:34.487 ผลลัพธ์ที่ได้จากการคำนวณจะออกมาผิด 00:00:34.487 --> 00:00:37.080 โอกาสของการคำนวณผิดที่ว่า 00:00:37.080 --> 00:00:40.617 นี่คือ 1ใน 360 พันล้าน 00:00:40.617 --> 00:00:43.551 ง่ายๆ เลยคือ อินเทลบอกว่าโดยเฉลี่ย ในโปรแกรมพวกสเปรดชีต 00:00:43.551 --> 00:00:47.117 จะเกิดจุดผิดพลาดหนึ่งครั้งในทุกๆ 27,000 ปี 00:00:47.117 --> 00:00:48.411 พวกเขาไม่คิดว่ามันไม่ได้มีผลรุนแรง 00:00:48.411 --> 00:00:51.637 แต่ประชาคมเดือดดาลมากทีเดียว 00:00:51.637 --> 00:00:53.987 ประชาคม พวกนักคอมพิวเตอร์น่ะ บอกว่า 00:00:53.987 --> 00:00:55.068 ข้อบกพร่องต้องได้รับการแก้ไข 00:00:55.068 --> 00:00:57.069 พวกเขาจะไม่ยอมยืนเฉยๆ 00:00:57.069 --> 00:00:59.017 ให้อินเทลจำหน่ายชิปพวกนี้หรอก 00:00:59.017 --> 00:01:01.063 มีการปฏิวัติเกิดขึ้นทั่วโลก 00:01:01.063 --> 00:01:04.093 ผู้คนออกมาเดินขบวนเรียกร้อง... 00:01:04.093 --> 00:01:06.202 จริงๆ ก็ไม่ถึงขนาดนั้นแต่ว่า 00:01:06.202 --> 00:01:08.943 พวกเขาก็รวมตัวกันแล้วเรียกร้อง 00:01:08.943 --> 00:01:11.935 ให้อินเทลแก้ข้อบกพร่องนี่เสีย 00:01:11.935 --> 00:01:17.787 อินเทลใช้เงินไปกว่า 475 ล้านดอลลาร์ 00:01:17.787 --> 00:01:20.029 เพื่อเป็นทุนสำหรับเปลี่ยนชิปนับล้าน 00:01:20.029 --> 00:01:21.120 เพื่อแก้ไขข้อบกพร่องนี้ 00:01:21.120 --> 00:01:23.332 เงินหลายล้านล้านในสังคมเรา 00:01:23.332 --> 00:01:25.516 ถูกใช้เพื่อแก้ไขปัญหานี้ 00:01:25.516 --> 00:01:29.607 ปัญหาที่เกิดขึ้น 1 ครั้ง ในทุกๆ 00:01:29.607 --> 00:01:31.694 360 พันล้านการคำนวณ NOTE Paragraph 00:01:31.694 --> 00:01:34.297 เรื่องที่สอง กวี 00:01:34.297 --> 00:01:36.577 ชายคนนี้คือ มาร์ติน นีมูลเลอร์ 00:01:36.577 --> 00:01:38.110 คุณคุ้นเคยกับผลงานเขาดี 00:01:38.110 --> 00:01:39.886 โด่งดังมาพร้อมกับยุคของนาซี 00:01:39.886 --> 00:01:42.158 เขาใช้คำซ้ำในบทกลอน เริ่มจาก 00:01:42.158 --> 00:01:43.893 "ตอนแรก พวกเขามาจับพวกคอมมิวนิสต์ 00:01:43.893 --> 00:01:45.424 แต่ผมก็ไม่ทำอะไร 00:01:45.424 --> 00:01:47.674 ไม่ได้คัดค้าน เพราะผมไม่ใช่คอมมิวนิสต์ 00:01:47.674 --> 00:01:48.728 ต่อมา พวกเขาก็มาจับพวกสังคมนิยม 00:01:48.728 --> 00:01:50.690 แล้ว พวกเขาก็มาจับพวกสหภาพแรงงาน 00:01:50.690 --> 00:01:51.936 แล้ว พวกเขาก็มาจับชาวยิว 00:01:51.936 --> 00:01:54.838 สุดท้าย พวกเขาก็มาจับผม 00:01:54.838 --> 00:01:59.509 แต่ไม่มีใครเหลือมาช่วยคัดค้านให้ผมแล้ว" 00:01:59.509 --> 00:02:02.638 นีมูลเลอร์แสดงให้เราเห็นถึงแก่นแท้ 00:02:02.638 --> 00:02:05.970 เห็นถึงแก่นแท้ของสติปัญญา 00:02:05.970 --> 00:02:08.684 ขอเรียกมันว่า ปัญญาหยั่งรู้ แล้วกัน 00:02:08.684 --> 00:02:11.245 เป็นเหมือนแบบทดสอบอย่างนึง 00:02:11.245 --> 00:02:13.037 ว่าคุณสามารถรับรู้ 00:02:13.037 --> 00:02:15.541 ถึงปัญหาที่คืบคลานเข้ามาและตอบสนองได้หรือเปล่า 00:02:15.541 --> 00:02:19.031 คุณจะช่วยตัวเองและเพื่อนพ้องได้ไหม 00:02:19.031 --> 00:02:20.770 มดเก่งมากเรื่องนี้เลยรู้ไหม 00:02:20.770 --> 00:02:22.853 วัว ไม่ค่อยเท่าไหร่ 00:02:22.853 --> 00:02:25.283 เห็นแบบแผนไหมครับ 00:02:25.283 --> 00:02:27.630 คุณเห็นแบบแผน มองออก 00:02:27.630 --> 00:02:31.682 และลงมือทำอะไร ได้ไหม อันนี้คือ เรื่องที่สอง 00:02:31.682 --> 00:02:33.609 เรื่องที่สาม เด็กชาย 00:02:33.609 --> 00:02:35.910 คนนี้คือเพื่อนผม แอรอน สวาร์ตซ 00:02:35.910 --> 00:02:37.341 เขาเป็นเพื่อนของทิม 00:02:37.341 --> 00:02:39.373 เป็นเพื่อนของพวกคุณหลายคน 00:02:39.373 --> 00:02:40.798 7 ปีที่แล้ว 00:02:40.798 --> 00:02:43.784 แอรอนมาหาผมแล้วถามคำถาม 00:02:43.784 --> 00:02:46.367 ก่อนที่ผมจะขึ้นพูด TED Talk ครั้งแรก 00:02:46.367 --> 00:02:48.790 ผมภูมิใจมากเลย ผมเล่าให้เขาฟังเรื่อง Talk ของผม 00:02:48.790 --> 00:02:51.297 "กฎหมายที่ปิดกั้นความคิดสร้างสรรค์" ("Laws that choke creativity.") 00:02:51.297 --> 00:02:52.906 แอรอนมองหน้าผม 00:02:52.906 --> 00:02:54.857 เขาดูกระสับกระส่ายนิดหน่อย แล้วบอกว่า 00:02:54.857 --> 00:02:58.950 "แล้วคุณจะแก้ปัญหา 00:02:58.950 --> 00:03:00.990 ที่คุณพูดถึงเนี่ยอย่างไงหรือ 00:03:00.990 --> 00:03:02.792 เรื่องนโยบายลิขสิทธิ์ อินเตอร์เน็ต 00:03:02.792 --> 00:03:05.982 คุณจะพูดถึงการแก้ไขปัญหาพวกนี้ได้ยังไง 00:03:05.982 --> 00:03:09.215 ตราบใดที่ยังมีการคอร์รัปชั่นถึงรากฐาน 00:03:09.215 --> 00:03:12.060 ในการทำงานของรัฐบาล" NOTE Paragraph 00:03:12.060 --> 00:03:14.665 ผมรู้สึกจ๋อยลงไปหน่อย 00:03:14.665 --> 00:03:16.650 เขาไม่เห็นดีใจไปกับผมเลย 00:03:16.650 --> 00:03:17.817 ผมบอกเขาไปว่า "รู้ไหม แอรอน 00:03:17.817 --> 00:03:20.911 ผมไม่เชี่ยวเรื่องนั้นน่ะ ผมไม่เชี่ยว" NOTE Paragraph 00:03:20.911 --> 00:03:23.467 เขาตอบว่า "หมายถึง ในฐานะนักวิชาการ มันนอกแวดวงคุณ" NOTE Paragraph 00:03:23.467 --> 00:03:26.061 "ใช่ ในฐานะนักวิชาการ มันไม่ใช่งานผม" NOTE Paragraph 00:03:26.061 --> 00:03:29.392 เขาตอบว่า "งั้นถ้าในฐานะพลเมืองละ 00:03:29.392 --> 00:03:32.819 ในฐานะพลเมือง" NOTE Paragraph 00:03:32.819 --> 00:03:34.415 แอรอน เขาเป็นคนแบบนี้แหละครับ 00:03:34.415 --> 00:03:39.476 เขาไม่บอกเราตรงๆ แต่เขาถามคำถาม 00:03:39.476 --> 00:03:41.226 คำถามที่ชัดเจนไม่ต่างกับ 00:03:41.226 --> 00:03:43.914 อ้อมกอดของลูกอายุ 4 ขวบของผม 00:03:43.914 --> 00:03:45.330 เขาบอกผมว่า 00:03:45.330 --> 00:03:47.262 "คุณต้องรู้นะ 00:03:47.262 --> 00:03:48.938 คุณต้องรู้ เพราะว่า 00:03:48.938 --> 00:03:52.000 มีข้อบกพร่องที่แก่นของระบบการทำงาน 00:03:52.000 --> 00:03:53.507 ในระบอบประชาธิปไตยนี้ 00:03:53.507 --> 00:03:57.805 และมันไม่ใช่ข้อบกพร่องที่จะเกิดขึ้น ทุกๆ 360 พันล้านครั้ง 00:03:57.805 --> 00:03:59.597 ขณะที่รัฐบาลพยายามตัดสินใจอะไรสักอย่าง 00:03:59.597 --> 00:04:01.418 แต่เกิดขึ้นทุกครั้ง 00:04:01.418 --> 00:04:03.814 กับทุกปัญหาสำคัญ 00:04:03.814 --> 00:04:08.347 เราต้องหยุดความเฉยชาต่อการเมืองในสังคมนี้ 00:04:08.347 --> 00:04:09.990 เราต้องรับเอาทัศนคติ ซึ่งเรียกว่า 00:04:09.990 --> 00:04:12.762 ทัศนคติอย่างมด (fourmi-formatic attitude) 00:04:12.762 --> 00:04:14.532 อินเทอร์เน็ตบอกผมว่าใช้คำนี้นะครับ 00:04:14.532 --> 00:04:16.604 ทัศนคติเห็นคุณค่าแบบมด (ant's appreciative attitude) 00:04:16.604 --> 00:04:19.242 ที่จะทำให้เราเห็นข้อบกพร่องพวกนี้ 00:04:19.242 --> 00:04:25.055 แล้วช่วยเหลือพวกพ้องเรา ช่วยเหลือประชาชน NOTE Paragraph 00:04:25.055 --> 00:04:26.533 ถ้าคุณรู้จักแอรอน สวาร์ตซ 00:04:26.533 --> 00:04:30.171 คุณจะรู้ว่า เขาจากเราไป 00:04:30.171 --> 00:04:32.503 เมื่อประมาณปีที่แล้วนี่เอง 00:04:32.503 --> 00:04:34.039 ตอนนั้นคือ 6 อาทิตย์ 00:04:34.039 --> 00:04:35.919 ก่อนที่ผมจะขึ้นพูด TED Talk 00:04:35.919 --> 00:04:37.814 ผมขอบคุณคริสมาก 00:04:37.814 --> 00:04:39.245 ที่ขอให้ผมมาพูด TED Talk ครั้งนี้ 00:04:39.245 --> 00:04:41.445 ไม่ใช่เพราะว่า ผมได้มีโอกาสพูดกับพวกคุณ 00:04:41.445 --> 00:04:43.729 ถึงแม้นั่นจะเยี่ยมมากก็ตาม 00:04:43.729 --> 00:04:47.162 แต่เพราะว่ามันช่วยให้ผมฟื้นตัว ขึ้นมาจากอาการซึมเศร้า 00:04:47.162 --> 00:04:51.671 ที่เศร้าจนผมไม่รู้จะอธิบายยังไง 00:04:51.671 --> 00:04:52.951 เพราะผมต้องทุ่มเทความสนใจ 00:04:52.951 --> 00:04:57.266 ทุ่มความสนใจว่า นี่ผมจะมาพูดอะไรให้คุณฟัง 00:04:57.266 --> 00:04:59.468 มันช่วยชีวิตผม NOTE Paragraph 00:04:59.468 --> 00:05:01.417 แต่หลังจาก ความสุข ความตื่นเต้น 00:05:01.417 --> 00:05:05.892 และพลังงานทั้งหลายที่ได้มาจากชุมชนนี้ 00:05:05.892 --> 00:05:08.443 ผมก็เริ่มโหยหาวิธีที่ 00:05:08.443 --> 00:05:10.960 มีความเป็นวิชาการน้อยลงในการพูดถึงปัญหาพวกนี้ 00:05:10.960 --> 00:05:14.749 ปัญหาที่ผมกำลังพูดถึง 00:05:14.749 --> 00:05:16.605 พวกเราเริ่มต้นกันที่ นิว แฮมป์เชียร์ ให้เป็น 00:05:16.605 --> 00:05:19.273 เป้าหมายสำหรับการเคลื่อนไหวทางการเมืองครั้งนี้ 00:05:19.273 --> 00:05:21.810 เพราะการเลือกตั้งขั้นต้นที่ นิว แฮมป์เชียร์ 00:05:21.810 --> 00:05:23.600 มีความสำคัญมาก 00:05:23.600 --> 00:05:26.201 มีกลุ่มคนที่เรียกว่า กบฏนิว แฮมป์เชียร์ 00:05:26.201 --> 00:05:28.699 ที่ริเริ่มคุยกันว่า เราจะทำให้ประเด็น 00:05:28.699 --> 00:05:31.989 การคอรัปชั่นนี้เป็นประเด็นหลัก ที่ต้องแก้ไขในปี 2016 ได้ยังไง 00:05:31.989 --> 00:05:35.210 แต่อีกอย่างนึงที่ดึงความสนใจผมไปคือ 00:05:35.210 --> 00:05:40.547 ผู้หญิงที่ชื่อว่า ดอริส แฮดด็อก หรือ แกรนนี่ ดี 00:05:40.547 --> 00:05:43.909 วันที่ 1 มกราคม 1999 เมื่อ 15 ปีที่แล้ว 00:05:43.909 --> 00:05:48.738 ตอนมีอายุได้ 88 แกรนนี่ ดี เริ่มเดิน 00:05:48.738 --> 00:05:52.008 เธอเริ่มต้นที่ ลอส แองเจลลิส 00:05:52.008 --> 00:05:54.970 แล้วเดินไปที่ วอชิงตัน ดี.ซี. 00:05:54.970 --> 00:05:57.698 มีแผ่นป้ายห้อยไว้ที่อก เขียนว่า 00:05:57.698 --> 00:06:00.282 "เรียกร้องให้มีปฏิรูปการเงิน" 00:06:00.282 --> 00:06:03.010 18 เดือนต่อมา 00:06:03.010 --> 00:06:04.820 เมื่อเธอมีอายุได้ 90 00:06:04.820 --> 00:06:07.346 เธอไปถึงวอชิงตัน พร้อมกับผู้ติดตามนับร้อย 00:06:07.346 --> 00:06:09.664 ที่รวมถึงสมาชิกคองเกรสที่ขึ้นรถ 00:06:09.664 --> 00:06:12.572 ขับออกไปนอกเมืองประมาณไมล์นึง 00:06:12.572 --> 00:06:14.460 แล้วเดินเข้ามากับเธอ 00:06:14.460 --> 00:06:16.602 (เสียงหัวเราะ) NOTE Paragraph 00:06:16.602 --> 00:06:19.892 ผมไม่มีเวลา 13 เดือน 00:06:19.892 --> 00:06:21.534 ในการเดินทั่วทั้งประเทศ 00:06:21.534 --> 00:06:24.176 ผมมีลูก 3 คนที่เกลียดการเดินมาก 00:06:24.176 --> 00:06:25.578 และภรรยาที่ 00:06:25.578 --> 00:06:27.476 ยังคงเกลียดที่ผมไม่อยู่บ้าน 00:06:27.476 --> 00:06:28.645 ด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้ 00:06:28.645 --> 00:06:29.950 เพราะฉะนั้น สำหรับ ผม ทำไม่ได้ 00:06:29.950 --> 00:06:31.110 แต่ผมก็คิดว่า 00:06:31.110 --> 00:06:33.658 เราเอาวิธีของแกรนนี่ ดี มาประยุกต์ได้ไหม 00:06:33.658 --> 00:06:35.790 ทำไมไม่มาเดินกัน แทนที่จะเป็น 3,200 ไมล์ 00:06:35.790 --> 00:06:39.710 ก็เป็น 185 ไมล์ ทั่ว นิว แฮมป์เชียร์แทน 00:06:39.710 --> 00:06:43.314 ในเดือนมกราล่ะ NOTE Paragraph 00:06:43.314 --> 00:06:45.540 เพราะฉะนั้นวันที่ 11 มกรา 00:06:45.540 --> 00:06:48.426 วันครบรอบการเสียชีวิตของแอรอน 00:06:48.426 --> 00:06:52.169 เราเริ่มการเดินที่จบลงในวันที่ 24 มกรา 00:06:52.169 --> 00:06:56.515 วันเกิดของแกรนนี่ ดี 00:06:56.515 --> 00:07:01.095 มีคน 200 คนร่วมเดินกับเราวันนั้น 00:07:01.095 --> 00:07:04.869 ตั้งแต่เหนือสุดจรดใต้สุดของนิว แฮมป์เชียร์ 00:07:04.869 --> 00:07:07.265 พูดคุยกันเรื่องประเด็นปัญหานี้ 00:07:07.265 --> 00:07:08.865 สิ่งที่ผมประหลาดใจมาก 00:07:08.865 --> 00:07:11.426 สิ่งที่ผมไม่คิดเลยว่าจะเจอ 00:07:11.426 --> 00:07:14.021 คือทั้งความรักและความโกรธ 00:07:14.021 --> 00:07:19.496 ที่ทุกคนที่เราพูดคุยเรื่องปัญหานี้มีร่วมกัน 00:07:19.496 --> 00:07:24.602 ในผลโพล เราพบว่า 96 % ของคนอเมริกัน 00:07:24.602 --> 00:07:26.441 เชื่อว่า เราจะต้องลดทอนอำนาจเงินตรา 00:07:26.441 --> 00:07:28.687 ในระบบการเมือง 00:07:28.687 --> 00:07:30.703 นักการเมืองและผู้เชี่ยวชาญบอกเราว่า 00:07:30.703 --> 00:07:32.523 ไม่มีทางแก้ไขปัญหานี้ได้หรอก 00:07:32.523 --> 00:07:33.859 คนอเมริกันไม่สนใจ 00:07:33.859 --> 00:07:36.155 แต่เหตุผลจริงๆ แล้วคือ 00:07:36.155 --> 00:07:38.009 91 % ของชาวอเมริกัน 00:07:38.009 --> 00:07:42.531 เชื่อว่า ไม่มีทางแก้ไขปัญหานี้ได้ 00:07:42.531 --> 00:07:45.353 ช่องว่างระหว่าง 96 กับ 91 นี่เอง 00:07:45.353 --> 00:07:47.830 ที่อธิบายการยอมจำนนของเราในเรื่องการเมือง 00:07:47.830 --> 00:07:49.913 พวกเราอย่างน้อยๆ 96 % 00:07:49.913 --> 00:07:51.775 อยากบินได้เหมือนซูเปอร์แมน 00:07:51.775 --> 00:07:54.939 แต่เพราะว่า พวกเราอย่างน้อย 91 % เชื่อว่าเราบินไม่ได้ 00:07:54.939 --> 00:07:56.865 เราเลยไม่โผตัวออกจากตึก 00:07:56.865 --> 00:07:58.915 ทุกครั้งที่เราอยากทำ 00:07:58.915 --> 00:08:00.921 เพราะว่า พวกเรายอมรับขีดจำกัด 00:08:00.921 --> 00:08:03.680 กับการปฏิรูปนี่ก็เหมือนกัน 00:08:03.680 --> 00:08:07.973 แต่เมื่อเราให้ความหวังแก่ประชาชน 00:08:07.973 --> 00:08:14.690 เราก็เริ่มละลายไอ้ความคิดที่ว่าเป็นไปไม่ได้นั่นไป 00:08:14.690 --> 00:08:18.305 อย่างที่ ฮาร์วี่ มิลค์พูดไว้ ถ้าเราให้ความหวัง 00:08:18.305 --> 00:08:21.020 เราก็ให้โอกาส ให้ความคิด 00:08:21.020 --> 00:08:23.109 ที่ว่า ความเปลี่ยนแปลงนั่นเป็นไปได้ 00:08:23.109 --> 00:08:25.960 ความหวัง 00:08:25.960 --> 00:08:29.530 ความหวังคือสิ่งที่เรา เพื่อนๆ ของแอรอน 00:08:29.530 --> 00:08:32.527 ทำให้เขาผิดหวัง เพราะเราปล่อยให้ 00:08:32.527 --> 00:08:38.127 เขาท้อแท้และหมดหวัง 00:08:38.127 --> 00:08:42.079 ผมรักเด็กคนนั้นเหมือนลูกของตัวเอง 00:08:46.233 --> 00:08:50.202 แต่เราทำให้เขาผิดหวัง 00:08:50.202 --> 00:08:53.790 และผมรักประเทศนี้ 00:08:53.790 --> 00:08:56.144 ผมจะไม่ยอมทำให้มันผิดหวังเด็ดขาด 00:08:56.144 --> 00:08:57.316 ผมจะไม่ยอมทำให้มันผิดหวังเด็ดขาด 00:08:57.316 --> 00:09:01.009 เราจะต้องยึดมั่นในความหวังนี้ 00:09:01.009 --> 00:09:02.475 พวกเราจะต้องสู้เพื่อมัน 00:09:02.475 --> 00:09:07.175 ถึงแม้ศึกครั้งนี้จะดูความหวังจะดูริบหรี่ก็ตาม NOTE Paragraph 00:09:07.175 --> 00:09:08.469 ต่อกันนะครับ 00:09:08.469 --> 00:09:11.630 พวกเราเริ่มเดินขบวนด้วยคน 200 คน 00:09:11.630 --> 00:09:15.032 ปีหน้า จะเป็น 1,000 คน 00:09:15.032 --> 00:09:16.671 เดินกันหลายๆ เส้นทาง 00:09:16.671 --> 00:09:19.243 ในเดือนมกราคม 00:09:19.243 --> 00:09:22.999 และมารวมตัวกันที่ลานคองคอร์ด เพื่อเฉลิมฉลองจุดประสงค์นี้ 00:09:22.999 --> 00:09:25.609 และในเดือน 2016 ก่อนการเลือกตั้งขั้นต้น 00:09:25.609 --> 00:09:28.530 จะมีคน 10,000 คนที่เดินขบวนทั่วทั้งรัฐนั้น 00:09:28.530 --> 00:09:31.594 มาเจอกันที่คองคอร์ดเพื่อเฉลิมฉลองจุดประสงค์นี้ 00:09:31.594 --> 00:09:34.365 และหลังจากที่เราเดินขบวนไปครั้งหนึ่ง ผู้คนในรัฐอื่นๆ 00:09:34.365 --> 00:09:36.223 ก็เริ่มคุยกันว่า "เราจะทำแบบนั้น 00:09:36.223 --> 00:09:37.340 ในรัฐของเราบ้างได้ไหม" 00:09:37.340 --> 00:09:39.719 เราก็เลยเริ่มแพลตฟอร์มที่เรียกว่า นักเดิน จี.ดี. 00:09:39.719 --> 00:09:41.710 ย่อมาจาก นักเดินแกรนนี่ ดี 00:09:41.710 --> 00:09:43.837 และนักเดินแกรนนี่ ดี ทั่วทั้งประเทศ 00:09:43.837 --> 00:09:46.939 จะเดินขบวนกันเพื่อการปฏิรูปนี้ ประเด็นที่หนึ่ง 00:09:46.939 --> 00:09:49.219 ประเด็นที่สอง ในการเดินขบวนครั้งนี้ 00:09:49.219 --> 00:09:52.011 เดวิด แคสสิโน หนึ่งในผู้ก่อตั้งเว็บไซต์ ธันเดอร์แคล์ป (Thunderclap) 00:09:52.011 --> 00:09:53.630 ร่วมเดินกับเราด้วย 00:09:53.630 --> 00:09:55.488 "เราทำอะไรได้บ้าง" เขาถาม 00:09:55.488 --> 00:09:57.817 พวกเขาเลยพัฒนาแพลตฟอร์ม 00:09:57.817 --> 00:09:59.739 ที่เรานำเสนอวันนี้ 00:09:59.739 --> 00:10:02.205 แพลตฟอร์มที่จะช่วยรวมตัว 00:10:02.205 --> 00:10:04.883 ผู้มีสิทธิออกเสียงที่เห็นด้วยกับแนวคิดนี้ 00:10:04.883 --> 00:10:06.029 ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนก็ตาม 00:10:06.029 --> 00:10:08.681 ในรัฐหรือนอกรัฐนิว แฮมป์เชียร์ 00:10:08.681 --> 00:10:10.591 คุณสมัครได้เลยและจะได้รับข้อมูล 00:10:10.591 --> 00:10:13.579 ว่าผู้สมัครคนไหนที่เห็นด้วยกับแนวคิดนี้ 00:10:13.579 --> 00:10:15.409 คุณจะได้เลือกถูกว่าจะลงคะแนนให้ใคร 00:10:15.409 --> 00:10:18.137 เป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้ 00:10:18.137 --> 00:10:20.955 แนวคิดปฏิรูปนี้กลายมาเป็นความจริง 00:10:22.605 --> 00:10:26.237 สุดท้าย ประเด็นที่สาม ที่ยากที่สุด 00:10:26.237 --> 00:10:28.500 เราอยู่ในช่วงยุคของซูเปอร์แพ็ค (Super PAC: หน่วยงานอิสระที่สนับสนุนทางการเงินแก่ผู้สมัครเลือกตั้ง) 00:10:28.500 --> 00:10:30.609 ที่จริง เมื่อวานนี้เอง เมอร์เรียมออกมาประกาศว่า 00:10:30.609 --> 00:10:34.859 เมอร์เรียม-เว็บสเตอร์จะบรรจุคำว่า Super PAC ลงไป 00:10:34.859 --> 00:10:38.499 เป็นคำอย่างเป็นทางการในพจนานุกรม 00:10:38.499 --> 00:10:43.894 เพราะฉะนั้นในวันที่ 1 พฤษภาคม คือวันเมย์เดย์ (วันแรงงาน) 00:10:43.894 --> 00:10:46.681 เราจะทดลองอะไรนิดหน่อย 00:10:46.681 --> 00:10:48.498 เราจะเริ่มโครงการ 00:10:48.498 --> 00:10:50.796 ที่เรามองว่าเป็นซูเปอร์แพ็คของเรา 00:10:50.796 --> 00:10:54.060 เพื่อล้มล้างซูเปอร์แพ็คทั้งหมดนี้ 00:10:54.060 --> 00:10:55.860 อธิบายง่ายๆ ก็คือ 00:10:55.860 --> 00:10:57.632 ปีที่แล้ว เราได้ร่วมงานกับ 00:10:57.632 --> 00:11:01.352 นักวิเคราะห์และผู้เชี่ยวชาญทางการเมือง 00:11:01.352 --> 00:11:04.684 เพื่อคำนวณดูว่าจะต้องใช้เงินเท่าไหร่ 00:11:04.684 --> 00:11:07.106 ถึงจะได้คะแนนเสียงในสภาคองเกรสมากพอ 00:11:07.106 --> 00:11:08.926 ที่จะทำให้การปฏิรูปถึงรากฐานครั้งนี้เป็นไปได้ 00:11:08.926 --> 00:11:11.728 ต้องเป็นจำนวนเท่าไหร่ ครึ่งพันล้าน พันล้าน 00:11:11.728 --> 00:11:13.568 ตัวเลขเป็นเท่าไหร่ 00:11:13.568 --> 00:11:15.803 และไม่ว่าเลขจะเป็นเท่าไหร่ 00:11:15.803 --> 00:11:18.438 เราจะเริ่มต้นแบบเว็บไซต์คิกสตาร์ทเตอร์ (Kickstarter) คือ คล้ายๆ น่ะฮะ 00:11:18.438 --> 00:11:20.699 เพราะเราใช้เว็บไซต์คิกสตาร์ทเตอร์ เพื่องานการเมืองไม่ได้ 00:11:20.699 --> 00:11:23.140 เอาเป็นว่า การเริ่มต้นครั้งนี้นะ 00:11:23.140 --> 00:11:25.496 จะเริ่มจากล่างขึ้นบน 00:11:25.496 --> 00:11:28.476 ให้ผู้คนเริ่มบริจาคเงินเล็กๆ น้อย 00:11:28.476 --> 00:11:31.438 เพื่อให้ไปถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้ 00:11:31.438 --> 00:11:33.438 และเมื่อบรรลุเป้าหมายแล้ว 00:11:33.438 --> 00:11:37.577 เราก็จะหันไปหาผู้บริจาครายใหญ่ 00:11:37.577 --> 00:11:40.959 ให้พวกเขาบริจาคให้ได้มากที่สุด 00:11:40.959 --> 00:11:44.482 เพื่อให้เราสามารถดำเนินการกลุ่มซูเปอร์แพ็ค 00:11:44.482 --> 00:11:45.824 ที่จำเป็นต่อการแก้ไขปัญหานี้ได้ 00:11:45.824 --> 00:11:48.718 เพื่อเปลี่ยนแปลงอำนาจเงินตราที่มีต่อการเมือง 00:11:48.718 --> 00:11:52.489 ในวันที่ 8 พฤศจิกายน 00:11:52.489 --> 00:11:54.817 ที่ผมเพิ่งรู้เมื่อวานนี้เองว่า 00:11:54.817 --> 00:11:58.508 หากแอรอนยังมีชีวิตอยู่ เขาจะอายุครบ 30 ปี 00:11:58.508 --> 00:12:01.200 ในวันที่ 8 พฤศจิกายน 00:12:01.200 --> 00:12:04.739 เราจะได้ตัวแทน 218 00:12:04.739 --> 00:12:06.826 ในรัฐสภา และ ส.ว. อีก 60 คน 00:12:06.826 --> 00:12:08.847 ในวุฒิสภาของอเมริกา 00:12:08.847 --> 00:12:11.140 ที่ร่วมด้วยกับแนวคิด 00:12:11.140 --> 00:12:13.516 การปฏิรูปในระดับรากฐานนี้ NOTE Paragraph 00:12:14.556 --> 00:12:16.768 เมื่อคืน เราได้ยินเรื่องคำขอ 00:12:16.768 --> 00:12:18.856 อันนี้คือคำขอของผมนะครับ 00:12:18.856 --> 00:12:22.100 คำขอข้อแรก 00:12:22.100 --> 00:12:25.483 ขอให้อุดมการณ์ของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง 00:12:25.483 --> 00:12:29.964 รวมประเทศเป็นหนึ่งเดียว ภายใต้แนวคิดสำคัญหนึ่งอัน 00:12:29.964 --> 00:12:32.425 ที่ว่า เราเป็นประชาชนหนึ่งเดียว 00:12:32.425 --> 00:12:35.902 เป็นประชาชนที่ควรจะมีรัฐบาล 00:12:35.902 --> 00:12:38.031 รัฐบาลที่สัญญาว่า 00:12:38.031 --> 00:12:42.752 จะพึ่งพิงแค่ประชาชนเท่านั้น ประชาชน 00:12:42.752 --> 00:12:45.601 อย่างที่เมดิสันบอกพวกเราว่า 00:12:45.601 --> 00:12:49.178 ไม่ได้หมายถึง คนรวยมากกว่าคนจน 00:12:49.178 --> 00:12:51.324 คำขอข้อแรก 00:12:51.324 --> 00:12:55.503 และขอให้คุณ ขอให้คุณเข้าร่วมการเคลื่อนไหวนี่ 00:12:55.503 --> 00:12:57.511 ไม่ใช่เพราะคุณคือนักการเมือง 00:12:57.511 --> 00:12:59.127 ไม่ใช่เพราะคุณคือผู้เชี่ยวชาญ 00:12:59.127 --> 00:13:02.419 ไม่ใช่เพราะว่านี่คือแวดวงของคุณ 00:13:02.419 --> 00:13:04.099 แต่เพราะว่าคุณเป็นพลเมือง 00:13:04.099 --> 00:13:07.770 คุณเป็นพลเมือง 00:13:07.770 --> 00:13:10.807 แอรอนขอผมไว้อย่างนั้น 00:13:10.807 --> 00:13:13.662 ผมจะขอกับพวกคุณบ้าง NOTE Paragraph 00:13:13.662 --> 00:13:15.340 ขอบคุณมากครับ NOTE Paragraph 00:13:15.340 --> 00:13:23.385 (เสียงปรบมือ)