1 00:00:00,785 --> 00:00:02,665 چطور است که داستانی برایتان تعریف کنم 2 00:00:02,689 --> 00:00:05,103 که آن را با تمام وجودتان به خاطر بیاورید 3 00:00:05,127 --> 00:00:07,284 و نه فقط با ذهنتان؟ 4 00:00:07,308 --> 00:00:09,983 تمام زندگیام بعنوان خبرنگار، واقعا مجبور بودم 5 00:00:10,007 --> 00:00:12,318 روایاتی خلق کنم که بتوانند تغییر ایجاد کنند 6 00:00:12,342 --> 00:00:14,696 و شاید الهام بخش دیگران باشند تا بیشتر توجه کنند. 7 00:00:14,696 --> 00:00:17,262 در رسانه های نوشتاری کار کرده ام. کار مستند کرده ام. 8 00:00:17,286 --> 00:00:18,815 در رادیو و تلویزیون بودهام. 9 00:00:18,815 --> 00:00:21,641 اما تنها بعد از شروع مشارکتم در کار واقعیت مجازی بود 10 00:00:21,665 --> 00:00:24,506 که شروع کردم به دیدن 11 00:00:24,530 --> 00:00:26,514 واکنش های خیلی شدید و واقعی از سوی مردم 12 00:00:26,538 --> 00:00:28,213 که حقیقتا مغزم را منفجر کرد. 13 00:00:28,237 --> 00:00:32,910 مسئله این است که با "وی آر" یعنی واقعیت مجازی 14 00:00:32,934 --> 00:00:35,934 می توانم شما را در صحنه ای قرار دهم 15 00:00:35,958 --> 00:00:37,759 درست در وسط یک ماجرا. 16 00:00:38,148 --> 00:00:41,632 با زدن این عینک ها که هر طرف را نگاه کنید آن نقطه را تعقیب می کند، 17 00:00:41,656 --> 00:00:44,584 یک حس ادراک با تمام بدن به شما دست می دهد 18 00:00:44,608 --> 00:00:46,815 انگار که واقعا خودتان آنجا هستید. 19 00:00:47,209 --> 00:00:50,611 پنج سال پیش بود که واقعا شروع کردم به پافشاری 20 00:00:50,635 --> 00:00:53,885 درباره استفاده توأمان از واقعیت مجازی و روزنامه نگاری. 21 00:00:53,909 --> 00:00:56,457 و قصد داشتم درباره گرسنگی گزارشی تهیه کنم. 22 00:00:56,481 --> 00:00:59,640 خانوادهها در آمریکا دچار گرسنگی می شوند، وضعیت انبار غذا خراب است، 23 00:00:59,664 --> 00:01:01,719 و اغلب مواد خوراکی شان تمام می شود. 24 00:01:02,330 --> 00:01:05,949 می دانستم که قادر نیستم کاری کنم افراد دچار احساس گرسنگی شوند، 25 00:01:05,973 --> 00:01:09,790 ولی شاید می توانستم راهی پیدا کنم تا یک حس فیزیکی به آنان دست دهد. 26 00:01:10,726 --> 00:01:13,790 بنابراین--تکرار می کنم، ماجرا مربوط به پنج سال پیش است-- 27 00:01:13,814 --> 00:01:16,990 پس انجام خبرنگاری و واقعیت مجازی با هم 28 00:01:17,014 --> 00:01:19,997 از یک ایده نیمه پخته نیز بدتر بود 29 00:01:20,021 --> 00:01:21,376 و من هیچ سرمایه ای نداشتم 30 00:01:21,400 --> 00:01:23,899 باور کنید بسیاری از همکاران به من می خندیدند 31 00:01:23,923 --> 00:01:27,713 و البته من یک کارآموز عالی داشتم 32 00:01:27,737 --> 00:01:29,975 خانمی به نام کوبسا مارک 33 00:01:29,999 --> 00:01:31,817 و ما با هم به مراکز خیریه غذا رفتیم 34 00:01:31,841 --> 00:01:34,913 و شروع به ضبط صدا و عکس کردیم 35 00:01:34,937 --> 00:01:36,857 تا وقتی یک روز او به دفتر من آمد 36 00:01:36,881 --> 00:01:39,276 و او فریاد می زد و فقط گریه می کرد 37 00:01:39,300 --> 00:01:41,902 او برای مدت طولانی در یک صف بوده 38 00:01:41,926 --> 00:01:45,871 که خانم مسئول صف، به شدت دست پاچه بوده 39 00:01:45,895 --> 00:01:48,863 و فریاد می زده خیلی زیاد هستند! 40 00:01:48,887 --> 00:01:50,783 خیلی زیاد هستند! 41 00:01:50,807 --> 00:01:54,362 و یک مرد که دیابت داشته غذا به موقع بهش نرسیده بوده 42 00:01:54,386 --> 00:01:57,941 فشار خونش می افتد و وارد کما میشود 43 00:01:58,695 --> 00:02:00,227 به محض اینکه فایل صوتی را شنیدم 44 00:02:00,251 --> 00:02:03,496 می دانستم که می تواند منقلب کننده باشد 45 00:02:03,520 --> 00:02:06,624 می توانست واقعا شرایط انبار غذا را شرح بدهد. 46 00:02:07,290 --> 00:02:10,906 این صف واقعی است. شما می توانید ببینید چقدر طولانیست، نه؟ 47 00:02:10,930 --> 00:02:13,557 و همانطور که گفتم. ما پشتوانه مالی زیادی نداشتیم. 48 00:02:13,581 --> 00:02:17,331 پس من مجبور بودم که دوباره با آدم های مجازی ای که اهدا شده بودند بسازمش 49 00:02:17,355 --> 00:02:21,481 و مردم تلاش های زیادی کردند تا به من در ساختن مدل ها کمک کنند 50 00:02:21,505 --> 00:02:23,664 و ما سعی کردیم همه چیز را حتی الامکان دقیق بسازیم. 51 00:02:23,688 --> 00:02:26,297 تلاش کردیم تا اتفاق آن روز را بازسازی کنیم. 52 00:02:26,321 --> 00:02:29,115 با نهایت دقت ممکن. 53 00:02:29,680 --> 00:02:33,878 صدا: خیلی زیاد هستند! خیلی زیاد هستند! 54 00:02:42,340 --> 00:02:45,061 صدا: به او حمله دست داده. 55 00:02:59,023 --> 00:03:01,872 صدا: ما به آمبولانس نیاز داریم. 56 00:03:02,181 --> 00:03:04,198 نانی: مرد سمت راست تصویر 57 00:03:04,222 --> 00:03:06,094 او انگار دور بدن مرد راه میرود 58 00:03:06,118 --> 00:03:08,815 او توی اتاق، کنار اوست 59 00:03:09,355 --> 00:03:11,172 انگار که مقابل پاهای اوست 60 00:03:11,601 --> 00:03:13,808 و با این وجود که او با دید خارجی اش 61 00:03:13,832 --> 00:03:15,903 می تواند ببیند که توی یک لابراتوار است 62 00:03:15,927 --> 00:03:20,140 باید بتواند ببیند که در واقع توی خیابان نیست 63 00:03:20,164 --> 00:03:23,060 اما حس می کند که با آدم های آنجاست. 64 00:03:23,084 --> 00:03:25,094 خیلی مراقب است که پایش را روی مرد نگذارد. 65 00:03:25,118 --> 00:03:26,784 که در واقع اونجا نیست. درسته؟ 66 00:03:27,506 --> 00:03:30,609 ما این اثر را در سال ۲۰۱۲ به فستیوال ساندنس فرستادیم. 67 00:03:30,633 --> 00:03:34,554 اتقاق خیلی خوبی بود، اولین فیلم واقعیت مجازی بود. 68 00:03:34,578 --> 00:03:36,538 در واقع برای اولین بار 69 00:03:37,062 --> 00:03:39,023 و وقتی ما رفتیم، من واقعاً ترسیده بودم. 70 00:03:39,047 --> 00:03:41,484 نمی دونستم مردم چه عکس العملی خواهند داشت. 71 00:03:41,508 --> 00:03:42,897 و چه اتفاقی خواهد افتاد. 72 00:03:42,921 --> 00:03:45,818 و ما فیلم را با این عینک های خاص نشان دادیم. 73 00:03:45,842 --> 00:03:49,827 صدا: اوه، تو داری گریه می کنی. داری گریه می کنی. ژینا، داری گریه می کنی. 74 00:03:49,851 --> 00:03:52,571 می تونید حیرت را توی صدای من بشنوید! نه؟ 75 00:03:52,595 --> 00:03:56,190 واین عکس العمل را هربار دیدیم 76 00:03:56,214 --> 00:03:58,984 بارها و بارها 77 00:03:59,008 --> 00:04:02,714 مردم سعی می کردند به مرد روی زمین کمک کنند. 78 00:04:02,738 --> 00:04:04,658 سعی می کردند چیزی را توی گوش او زمزمه کنند. 79 00:04:04,682 --> 00:04:08,640 یا به نحوی کمکش کنند. با وجود اینکه نمی توانستند. 80 00:04:08,664 --> 00:04:11,348 و آدماهای زیادی بعد از دیدن فیلم به من می گفتند. 81 00:04:11,372 --> 00:04:14,096 "خدای من، ترسیده بودم. نمی توانستم به آن فرد کمکی بکنم.؛ 82 00:04:14,120 --> 00:04:15,841 و او را به زندگی اش برگردانم. 83 00:04:16,999 --> 00:04:18,865 بعد از اینکه این اثر ساخته شد. 84 00:04:20,198 --> 00:04:24,007 رئیس مدرسه سینمایی یو.اس.سی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی 85 00:04:24,031 --> 00:04:28,238 رئیس مجمع جهانی اقتصاد را آورد تا "گرسنگی" را امتحان کند. 86 00:04:28,262 --> 00:04:29,603 و او عینک را برداشت 87 00:04:29,627 --> 00:04:32,667 و کاری را با محوریت سوریه شروع کرد. 88 00:04:32,691 --> 00:04:35,604 و من واقعا می خواستم کاری برای بچه های مهاجر سوریه انجام بدهم 89 00:04:35,628 --> 00:04:39,920 چون بچه ها از همه بدتر تحت تاثیر جنگ های داخلی سوریه هستند. 90 00:04:40,809 --> 00:04:44,767 گروهی را به مرزهای عراق فرستادم تا اطلاعاتی از کمپ های مهاجران جمع آوری کنند. 91 00:04:44,791 --> 00:04:47,942 جایی که من دیگر تیمی را به آنجا نخواهم فرستاد. 92 00:04:47,966 --> 00:04:50,434 جایی که در واقع توسط داعش اداره میشود. 93 00:04:50,458 --> 00:04:53,164 و ما دوباره صحنه ی خیابان را بازسازی کردیم. 94 00:04:53,188 --> 00:04:56,711 که در آن یک دختربچه ترانه می خواند و یک بمب منفجر میشود. 95 00:04:57,340 --> 00:04:59,419 زمانی که وسط آن واقعه قرار می گیرید. 96 00:04:59,443 --> 00:05:01,997 و آن صدا ها را می شنوید. 97 00:05:02,021 --> 00:05:04,314 و زخمی ها را اطرافتان می بینید. 98 00:05:04,338 --> 00:05:07,338 احساسی واقعا ترسناک و واقعی است. 99 00:05:07,362 --> 00:05:11,902 افرادی را می شناسم که در صحنه های واقعی انفجار بمب بودند و می گویند که 100 00:05:11,926 --> 00:05:15,401 حس مشابهی را ایجاد می کند 101 00:05:16,211 --> 00:05:20,730 [جنگ های داخی سوریه دور به نظر میرسند] 102 00:05:22,078 --> 00:05:28,344 [تا زمانی که خود شما آن ها را تجربه کنید] 103 00:05:29,062 --> 00:05:36,013 (دختر ترانه می خواند) 104 00:05:36,037 --> 00:05:38,815 (انفجار) 105 00:05:38,839 --> 00:05:43,076 [پروژه ی سوریه] 106 00:05:43,988 --> 00:05:45,985 [تجربه ی یک واقعیت مجازی] 107 00:05:46,653 --> 00:05:48,721 بعد از این ما دعوت شدیم تا اثر را 108 00:05:48,745 --> 00:05:50,799 به موزه ویکتوریا و آلبرت در لندن ببریم. 109 00:05:50,823 --> 00:05:52,180 و هیچ تبلیغی نشد. 110 00:05:52,204 --> 00:05:54,528 ما توی اتاق تابلو فرش ها بودیم. 111 00:05:54,552 --> 00:05:55,894 و هیچ خبرگزاری حضور نداشت 112 00:05:55,918 --> 00:05:59,655 بنابراین هرکسی که به قصد دیدن موزه وارد می شد 113 00:05:59,679 --> 00:06:01,442 می توانست ما را با نورهای دیوارنه وارمان ببیند. 114 00:06:01,466 --> 00:06:05,141 می دانید، شاید می خواستند داستان های تابلو فرشهای قدیمی را ببیند. 115 00:06:05,165 --> 00:06:07,632 و با دوربین های واقعیت مجازی ما رو به رو می شدند. 116 00:06:08,513 --> 00:06:11,640 اما در مدت پنج روز آدم های زیادی آن را تست کردند 117 00:06:11,664 --> 00:06:16,204 ما کار را با یک دفترچه ی ۵۴ صفحه ای از نظرات آن ها تمام کردیم. 118 00:06:16,228 --> 00:06:18,564 و موزه دار ها به ما گفتند که 119 00:06:18,588 --> 00:06:21,177 هرگز چنین اسقبالی را ندیدند. 120 00:06:21,201 --> 00:06:25,828 چیز هایی مثل، "خیلی واقعی است"، "کاملا باورپذیر است" 121 00:06:25,852 --> 00:06:28,312 و نظری که من خیلی در موردش اشتیاق داشتم. 122 00:06:28,336 --> 00:06:31,185 "احساس واقعی ای که انگار وسط یک تجربه هستید 123 00:06:31,209 --> 00:06:33,471 که کاملا عادی در خبرهای تلویزیون می بینید." 124 00:06:34,463 --> 00:06:37,939 پس جواب میدهد. درست است؟ این جواب میدهد. 125 00:06:38,297 --> 00:06:42,092 و واقعا فرقی ندارد که اهل کجایید یا اینکه چند سالتان است... 126 00:06:42,116 --> 00:06:44,319 واقعا تاثیر گذار است. 127 00:06:44,343 --> 00:06:48,295 البته منظور من را اشتباه نفهمید. من نمی گویم زمانی که دارید اتفاق را می بیند. 128 00:06:48,319 --> 00:06:51,199 یادتان می رود که اینجا هستید. 129 00:06:51,223 --> 00:06:54,398 اما این حس را ایجاد می کند که به صودت هم زمان در دوجا حضور دارید 130 00:06:54,422 --> 00:06:57,572 می توان گفت: دوگانگی حضور 131 00:06:57,596 --> 00:07:02,453 و فکر می کنم میتواند احساسات همدردی من را برانگیخته کند. 132 00:07:02,477 --> 00:07:03,628 درست است؟ 133 00:07:04,041 --> 00:07:07,232 پس این یعنی اینکه 134 00:07:07,256 --> 00:07:12,151 من باید موقع ساخت این ها خیلی مراقب باشم. 135 00:07:12,175 --> 00:07:16,437 باید تمام قواعد روزنامه نگاری را رعایت کنم. 136 00:07:16,461 --> 00:07:18,596 و مطمئن باشم که این داستان های تاثیر گذار 137 00:07:18,620 --> 00:07:20,206 بدون عیب پیاده سازی می شوند. 138 00:07:20,230 --> 00:07:22,603 اگر ما اطلاعات را خودمان جمع آوری نمی کنیم. 139 00:07:22,627 --> 00:07:27,595 باید کاملا دقیق باشیم. 140 00:07:27,619 --> 00:07:30,920 باید بدانیم منبع تمام اطلاعاتی که داریم از کجاست 141 00:07:30,944 --> 00:07:32,252 و اینکه آیا واقعا معتبراند؟ 142 00:07:32,276 --> 00:07:33,633 بذارید مثالی بزنم. 143 00:07:33,657 --> 00:07:36,594 با موضوع ترایون مارتین، این فرد یک بچه است 144 00:07:36,618 --> 00:07:40,721 که ۱۷ سال داشته و یک نوشابه و یک شکلات از مغازه ای می خرد 145 00:07:40,745 --> 00:07:44,221 در راه برگشتش توسط یکی از نگهبانان آن محله دنبال میشود 146 00:07:44,245 --> 00:07:47,110 که اسمش جورج زیمرمن بوده و در آخر او را می کشد. 147 00:07:47,657 --> 00:07:48,809 برای ساخت آن خبر 148 00:07:48,833 --> 00:07:52,435 ما طراحی تمام اجزای معماری مجتمع را گرفتیم. 149 00:07:52,459 --> 00:07:57,228 و تمام صحنه را از داخل و خارج مطابق با طراحی ها ساختیم. 150 00:07:57,252 --> 00:07:58,547 تمامی حرکات 151 00:07:58,571 --> 00:08:03,490 از تماس های گزارش شده به پلیس جمع آوری شده. 152 00:08:04,411 --> 00:08:07,188 و جالب اینکه ما اخبار جدیدی درباره ی این خبر پیدا کردیم. 153 00:08:07,212 --> 00:08:11,187 پزشکی قانونی که صدا را بازسازی کرده بود. استدیو پرای مو 154 00:08:11,211 --> 00:08:13,157 آن ها تصدیق کردند که 155 00:08:13,181 --> 00:08:15,856 زمانی که جورج زیمرمن از ماشین خارج شده 156 00:08:15,880 --> 00:08:18,712 ضامن تفنگش را پیش از اینکه دنبال مارتین برود کشیده 157 00:08:20,013 --> 00:08:23,418 پس می توانید ببینید که این اصول اولیه روزنامه نگاری 158 00:08:23,442 --> 00:08:25,315 خیلی تغییر نمی کنند. مگر نه؟ 159 00:08:25,339 --> 00:08:28,743 ما همچنان قواعدی که همیشه رعایت می کردیم را دنبال می کنیم 160 00:08:28,767 --> 00:08:32,070 تنها تفاوت حس بودن در صحنه است 161 00:08:32,094 --> 00:08:34,435 چه اینکه ببینید کسی از گرسنگی روی زمین می افتد. 162 00:08:34,459 --> 00:08:36,944 یا اینکه احساس کنید در یک صحنه ی بمب گذاری هستید. 163 00:08:36,968 --> 00:08:41,916 و این چیزی هست که من را با این آثار جلو می برد. 164 00:08:41,940 --> 00:08:43,663 و فکر کردن در مورد چگونگی ساخت آن ها 165 00:08:43,687 --> 00:08:47,882 ما سعی می کنیم که در واقع خارج از هدست آن را در دسترس قرار بدهیم 166 00:08:47,906 --> 00:08:50,833 ما داریم آثاری برای موبایل ها مثل داستان ترایون مارتین درست می کنیم. 167 00:08:50,857 --> 00:08:54,406 و این چیزها تاثیر زیادی داشتند. 168 00:08:54,430 --> 00:08:57,002 من آمریکایی هایی را می شناسم که پول اهدا کرند. 169 00:08:57,026 --> 00:09:01,420 به صورت مستقیم از حسابشان برای کودک های مهاجر سوری 170 00:09:01,444 --> 00:09:03,777 و "گشنگی در لس آنجلس" کمک هایش را شروع کرده. 171 00:09:03,801 --> 00:09:06,230 یک فرم جدید از روزنامه نگاری 172 00:09:06,254 --> 00:09:09,350 که فکر می کنم به پلتفرمهای دیگر هم پیوند خواهد خورد. 173 00:09:09,374 --> 00:09:10,525 در آینده 174 00:09:10,549 --> 00:09:11,713 متشکرم. 175 00:09:11,737 --> 00:09:14,149 (تشویق تماشاگران)