1
00:00:00,785 --> 00:00:02,665
Τι θα λέγατε αν σας έδειχνα μια ιστορία

2
00:00:02,665 --> 00:00:05,079
που θα τη θυμόσαστε με όλο σας το σώμα

3
00:00:05,079 --> 00:00:07,116
και όχι μόνο με το μυαλό σας;

4
00:00:07,332 --> 00:00:10,007
Σε όλη μου την καριέρα
ως δημοσιογράφος, πραγματικά

5
00:00:10,007 --> 00:00:12,318
προσπαθώ να καλύπτω ιστορίες
που είναι σημαντικές

6
00:00:12,318 --> 00:00:14,868
και ίσως εμπνεύσουν
τους ανθρώπους να ενδιαφερθούν.

7
00:00:14,868 --> 00:00:17,286
Δούλεψα στην έκδοση.
Δούλεψα σε ντοκιμαντέρ.

8
00:00:17,286 --> 00:00:18,555
Δούλεψα στη μετάδοση.

9
00:00:18,555 --> 00:00:21,617
Όμως όταν ασχολήθηκα
με την εικονική πραγματικότητα

10
00:00:21,617 --> 00:00:24,458
άρχισα να βλέπω
αυτές τις πραγματικά έντονες,

11
00:00:24,458 --> 00:00:26,442
αυθεντικές αντιδράσεις από ανθρώπους

12
00:00:26,442 --> 00:00:28,257
που πραγματικά μου πήραν το μυαλό.

13
00:00:28,257 --> 00:00:32,910
Έτσι με την εικονική πραγματικότητα,

14
00:00:32,910 --> 00:00:35,910
μπορώ να σας βάλω στη σκηνή

15
00:00:35,910 --> 00:00:37,711
μέσα στην ιστορία.

16
00:00:38,172 --> 00:00:41,656
Φορώντας αυτά τα γυαλιά που εντοπίζουν
την κατεύθυνση που κοιτάτε,

17
00:00:41,656 --> 00:00:44,584
θα βιώσετε μια εμπειρία
με όλο σας το σώμα,

18
00:00:44,584 --> 00:00:46,791
σαν να βρίσκεστε πραγματικά εκεί.

19
00:00:47,233 --> 00:00:50,635
Έτσι πριν από πέντε χρόνια
αποφάσισα να καινοτομήσω

20
00:00:50,635 --> 00:00:53,885
συνδυάζοντας την εικονική πραγματικότητα
και τη δημοσιογραφία.

21
00:00:53,885 --> 00:00:56,433
Και ήθελα να κάνω
μια ιστορία για την πείνα.

22
00:00:56,433 --> 00:00:59,592
Οι οικογένειες στην Αμερική πεινάνε,
οι τράπεζες τροφίμων πιέζονται

23
00:00:59,592 --> 00:01:01,647
και συχνά ξεμένουν από φαγητό.

24
00:01:02,330 --> 00:01:05,949
Ήξερα ότι δεν μπορώ να κάνω
τον κόσμο να νιώσει την πείνα,

25
00:01:05,949 --> 00:01:09,986
όμως ίσως μπορούσα να βρω έναν τρόπο
να τους κάνω να νιώσουν κάτι σωματικό.

26
00:01:10,726 --> 00:01:13,790
Έτσι -αυτό έγινε πριν πέντε χρόνια-

27
00:01:13,790 --> 00:01:16,966
το να κάνεις δημοσιογραφία
και εικονική πραγματικότητα μαζί

28
00:01:16,966 --> 00:01:19,949
θεωρούνταν χειρότερο από έγκλημα,

29
00:01:19,949 --> 00:01:21,424
έτσι δεν είχα χρηματοδότηση.

30
00:01:21,424 --> 00:01:23,899
Πιστέψτε με, πολύ συνάδελφοι μου
γελούσαν μαζί μου.

31
00:01:23,899 --> 00:01:27,689
Όμως είχα μια πραγματικά
σπουδαία ασκούμενη,

32
00:01:27,689 --> 00:01:29,909
μια γυναίκα που λέγετε
Μικαέλα Κόμπσα-Μαρκ.

33
00:01:29,909 --> 00:01:31,817
Μαζί πήγαμε στις τράπεζες τροφίμων

34
00:01:31,817 --> 00:01:34,857
και ξεκινήσαμε να καταγράφουμε
ήχο και εικόνα.

35
00:01:34,857 --> 00:01:36,857
Μέχρι που μια μέρα ήρθε στο γραφείο μου

36
00:01:36,857 --> 00:01:39,302
κλαίγοντας, πραγματικά έκλαιγε.

37
00:01:39,302 --> 00:01:41,922
Βρισκόταν σε ένα περιστατικό
σε μια μεγάλη ουρά,

38
00:01:41,926 --> 00:01:45,871
όπου η γυναίκα που εξυπηρετούσε
τη γραμμή ήταν πολύ πιεσμένη,

39
00:01:45,871 --> 00:01:48,839
και φώναζε,
«Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι!

40
00:01:48,839 --> 00:01:50,815
Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι!»

41
00:01:50,815 --> 00:01:54,362
Κι ένας άντρας με διαβήτη
δεν πήρε φαγητό στην ώρα του,

42
00:01:54,362 --> 00:01:57,917
τα επίπεδα σακχάρου του
έπεσαν πολύ χαμηλά, κι έπεσε σε κώμα.

43
00:01:58,719 --> 00:02:00,251
Όταν άκουσα αυτό τον ήχο,

44
00:02:00,251 --> 00:02:03,496
ήξερα ότι αυτό ήταν το είδος
του υποβλητικού κομματιού

45
00:02:03,496 --> 00:02:06,730
που μπορεί να περιγράψει
τι συμβαίνει στις τράπεζες τροφίμων.

46
00:02:07,290 --> 00:02:10,906
Εδώ είναι η πραγματική ουρά.
Βλέπετε πόσο μεγάλη ήταν, σωστά;

47
00:02:10,906 --> 00:02:13,533
Και πάλι, όπως είπα, δεν είχαμε
μεγάλη χρηματοδότηση,

48
00:02:13,533 --> 00:02:17,283
έτσι έπρεπε να το αναπαράγουμε με
εικονικούς ανθρώπους που μας δωρίσαν,

49
00:02:17,283 --> 00:02:21,409
και ανθρώπους που παρακαλούσαν και έκαναν
θελήματα, βοηθώντας με να φτάξω τα μοντέλα

50
00:02:21,409 --> 00:02:23,568
και να κάνουμε όλα όσο πιο ακριβή γινόταν.

51
00:02:23,712 --> 00:02:26,321
Προσπαθήσαμε να αναπαράγουμε
ότι έγινε εκείνη τη μέρα

52
00:02:26,321 --> 00:02:29,215
με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια.

53
00:02:29,680 --> 00:02:34,208
(Βίντεο) Φωνή: Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι!
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι!

54
00:02:42,340 --> 00:02:45,061
Φωνή: Οκ, παθαίνει κρίση.

55
00:02:59,023 --> 00:03:01,872
Φωνή: Χρειαζόμαστε ασθενοφόρο.

56
00:03:02,205 --> 00:03:04,222
Νόννι ντε λα Πένια: Ο άντρας στα δεξιά,

57
00:03:04,222 --> 00:03:06,094
περπατάει γύρω από τον άνθρωπο.

58
00:03:06,094 --> 00:03:08,791
Είναι στο δωμάτιο με αυτό τον άνθρωπο.

59
00:03:09,355 --> 00:03:11,222
Αυτός ο άνθρωπος είναι στα πόδια του.

60
00:03:11,625 --> 00:03:13,832
Αν και με την περιφερειακή του όραση,

61
00:03:13,832 --> 00:03:15,903
μπορεί να δει ότι είναι στο εργαστήριο,

62
00:03:15,903 --> 00:03:20,116
πρέπει να μπορεί να δει
ότι δεν είναι πραγματικά στο δρόμο,

63
00:03:20,116 --> 00:03:23,042
όμως αισθάνεται ότι είναι εκεί
με αυτούς τους ανθρώπους.

64
00:03:23,042 --> 00:03:25,074
Προσέχει για να μην πατήσει τον άνθρωπο

65
00:03:25,074 --> 00:03:26,960
που δεν είναι πραγματικά εκεί.

66
00:03:27,506 --> 00:03:30,769
Έτσι αυτό το βίντεο πήγε
στο φεστιβάλ ταινιών Σαντάνς 2012,

67
00:03:30,769 --> 00:03:34,554
πράγμα εντυπωσιακό, και ήταν η πρώτη
ταινία εικονικής πραγματικότητας

68
00:03:34,554 --> 00:03:36,674
που έγινε πότε, βασικά.

69
00:03:37,086 --> 00:03:39,047
Όταν πήγαμε, ήταν πολύ τρομακτικό.

70
00:03:39,047 --> 00:03:41,484
Δεν ξέραμε πώς θα αντιδράσει ο κόσμος

71
00:03:41,484 --> 00:03:42,943
και τι θα συνέβαινε.

72
00:03:42,943 --> 00:03:45,868
Και εμφανιστήκαμε με ένα ζευγάρι γυαλιά
με κολλητική ταινία.

73
00:03:45,868 --> 00:03:49,791
(Βίντεο) Κλαις. Κλαις, Τζίνα, κλαις.

74
00:03:49,791 --> 00:03:52,571
Μπορείτε να ακούσετε
την έκπληξη στη φωνή μου, σωστά;

75
00:03:52,571 --> 00:03:56,166
Και αυτή η αντίδραση κατέληξε
να είναι αυτή που συναντήσαμε

76
00:03:56,166 --> 00:03:58,846
ξανά και ξανά:

77
00:03:59,008 --> 00:04:02,714
άνθρωποι κάτω στο έδαφος να προσπαθούν
να βοηθήσουν το θύμα της κρίσης,

78
00:04:02,714 --> 00:04:04,704
να προσπαθούν να του πουν κάτι στο αυτί

79
00:04:04,704 --> 00:04:08,640
ή να βοηθήσουν με κάποιον τρόπο,
ακόμη και αν δεν μπορούσαν.

80
00:04:08,640 --> 00:04:11,094
Και πολύ βγήκαν από αυτό λέγοντας,

81
00:04:11,094 --> 00:04:14,070
«Είμαι τόσο απογοητευμένος.
Δεν μπορούσα να τον βοηθήσω»,

82
00:04:14,070 --> 00:04:16,061
κουβαλώντας το στη ζωή τους.

83
00:04:16,999 --> 00:04:19,085
Έτσι αφού έγινε αυτή η ιστορία,

84
00:04:20,198 --> 00:04:24,007
ο πρύτανης της σχολής κινηματογράφου,
στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια,

85
00:04:24,007 --> 00:04:28,192
κάλεσε τον επικεφαλής του Διεθνούς
Οικονομικού Φόρουμ, να δει την «Πείνα»,

86
00:04:28,192 --> 00:04:29,643
και όταν έβγαλε τα γυαλιά,

87
00:04:29,643 --> 00:04:32,667
μας ανέθεσε επί τόπου να κάνουμε
μια ιστορία για τη Συρία.

88
00:04:32,667 --> 00:04:35,580
Ήθελα πολύ να κάνω κάτι
για τα παιδιά των Σύρων προσφύγων,

89
00:04:35,580 --> 00:04:39,872
επειδή τα παιδιά επηρεάστηκαν
περισσότερο από τον Συριακό εμφύλιο.

90
00:04:40,809 --> 00:04:42,619
Έστειλα μια ομάδα στα σύνορα του Ιράκ

91
00:04:42,619 --> 00:04:45,361
για να μαζέψει υλικό
από τους προσφυγικούς καταυλισμούς,

92
00:04:45,361 --> 00:04:47,972
βασικά μια περιοχή όπου
δεν θα ξαναέστελνα ομάδα τώρα,

93
00:04:47,972 --> 00:04:50,464
καθώς εκεί δραστηριοποιείται το ISIS.

94
00:04:50,464 --> 00:04:53,164
Τότε αναπαραστήσαμε
μια σκηνή από τον δρόμο

95
00:04:53,164 --> 00:04:56,767
στην οποία ένα μικρό κορίτσι τραγουδάει
και μετά σκάει μια βόμβα.

96
00:04:57,364 --> 00:04:59,443
Όταν είσαι μέσα σε αυτή τη σκηνή

97
00:04:59,443 --> 00:05:01,997
και ακούς αυτούς τους ήχους,

98
00:05:01,997 --> 00:05:04,290
και βλέπεις τους τραυματισμένους γύρω σου,

99
00:05:04,290 --> 00:05:07,272
είναι ένα απίστευτα τρομακτικό
και πραγματικό αίσθημα.

100
00:05:07,272 --> 00:05:11,902
Άτομα που συμμετείχαν
σε πραγματικούς βομβαρδισμούς μου λένε

101
00:05:11,902 --> 00:05:15,377
ότι προκαλεί τον ίδιο φόβο.

102
00:05:16,211 --> 00:05:20,730
[Ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία
μπορεί να φαίνεται μακρινός]

103
00:05:22,078 --> 00:05:28,344
[μέχρι να τον βιώσεις ο ίδιος.]

104
00:05:29,062 --> 00:05:36,013
(Το κοριτσάκι τραγουδάει)

105
00:05:36,013 --> 00:05:38,851
(Έκρηξη)

106
00:05:38,851 --> 00:05:43,076
[Πρότζεκτ Συρία]

107
00:05:43,988 --> 00:05:46,135
[Μια εμπειρία εικονικής πραγματικότητας]

108
00:05:46,607 --> 00:05:48,675
ΝΠ: Μας κάλεσαν
να παρουσιάσουμε την ιστορία

109
00:05:48,675 --> 00:05:50,969
στο Μουσείο Βικτόριας 
και Αλβέρτου στο Λονδίνο.

110
00:05:50,969 --> 00:05:54,564
Όμως δεν προωθήθηκε και μας έβαλαν
σε μια αίθουσα με ταπετσαρίες.

111
00:05:54,564 --> 00:05:55,964
Δεν υπήρχαν δημοσιογράφοι,

112
00:05:55,964 --> 00:05:59,655
έτσι όποιος έμπαινε στο μουσείο
για να το επισκεφθεί εκείνη τη μέρα

113
00:05:59,655 --> 00:06:01,498
μας έβλεπε με αυτά τα περίεργα φώτα.

114
00:06:01,498 --> 00:06:05,141
Ξέρετε, μπορεί να ήθελαν να δουν
την παλιά ιστορία των ταπισερί,

115
00:06:05,141 --> 00:06:07,928
και αντιμετώπισαν τις κάμερες
εικονικής πραγματικότητας.

116
00:06:08,513 --> 00:06:11,640
Όμως πολλοί το δοκίμασαν,
και μέσα σε πέντε μέρες

117
00:06:11,640 --> 00:06:16,180
καταλήξαμε με 54 σελίδες
σχολίων στο βιβλίο επισκεπτών,

118
00:06:16,180 --> 00:06:18,516
ενώ οι έφοροι του Μουσείου μας είπαν

119
00:06:18,516 --> 00:06:21,225
ότι δεν έχουν ξαναδεί τέτοια προσέλευση.

120
00:06:21,225 --> 00:06:25,752
Φράσεις όπως, «Είναι τόσο αληθινό»,
«Απόλυτα αληθοφανές»,

121
00:06:25,752 --> 00:06:28,312
ή, φυσικά, αυτό που με συγκίνησε,

122
00:06:28,312 --> 00:06:31,161
«Ένα αληθινό αίσθημα
σαν να βρίσκεσαι μέσα σε κάτι

123
00:06:31,161 --> 00:06:33,423
που κανονικά θα έβλεπες στις ειδήσεις».

124
00:06:34,463 --> 00:06:37,939
Άρα λειτουργεί, έτσι;
Αυτά τα πράγματα λειτουργούν.

125
00:06:38,297 --> 00:06:42,092
Και δεν έχει σημασία από πού είσαι
ή πόσο χρονών είσαι -

126
00:06:42,092 --> 00:06:44,355
είναι πραγματικά υποβλητικό.

127
00:06:44,355 --> 00:06:48,295
Τώρα, μην με παρεξηγήσετε. Δεν λέω
ότι όταν είσαι μέσα σε μια ιστορία

128
00:06:48,295 --> 00:06:51,163
ξεχνάς ότι είσαι εδώ.

129
00:06:51,163 --> 00:06:54,352
Φαίνεται ότι νιώθουμε σαν να βρισκόμαστε
σε δύο μέρη ταυτόχρονα.

130
00:06:54,352 --> 00:06:57,572
Μπορούμε να έχουμε αυτό που ονομάζω
δυαδικότητα παρουσίας,

131
00:06:57,572 --> 00:07:02,347
και πιστεύω ότι αυτό μου επιτρέπει να
αξιοποιήσω αυτό το αίσθημα ενσυναίσθησης.

132
00:07:02,347 --> 00:07:03,628
Εντάξει;

133
00:07:04,065 --> 00:07:07,256
Άρα αυτό σημαίνει φυσικά,

134
00:07:07,256 --> 00:07:12,151
ότι πρέπει να είμαι πολύ προσεκτική
όταν φτιάχνω αυτές τις ιστορίες.

135
00:07:12,151 --> 00:07:16,413
Πρέπει να ακολουθώ τις καλύτερες
δημοσιογραφικές πρακτικές

136
00:07:16,413 --> 00:07:18,568
και να σιγουρέψω
ότι αυτές οι δυνατές ιστορίες

137
00:07:18,568 --> 00:07:20,234
φτιάχνονται με ακεραιότητα.

138
00:07:20,234 --> 00:07:22,653
Αν δεν καταγράψουμε το υλικό οι ίδιοι,

139
00:07:22,653 --> 00:07:27,595
πρέπει να είμαστε πολύ απαιτητικοί

140
00:07:27,595 --> 00:07:30,884
με την εξακρίβωση της προέλευσης
και από πού προήλθε αυτό το υλικό

141
00:07:30,884 --> 00:07:32,282
και αν είναι αυθεντικό;

142
00:07:32,282 --> 00:07:33,713
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα.

143
00:07:33,713 --> 00:07:36,654
Στην υπόθεση του Τράϊβον Μάρτιν,
αυτός ο άνθρωπος, ένα παιδί,

144
00:07:36,654 --> 00:07:40,721
που ήταν 17 χρονών αγόρασε ένα αναψυκτικό
και ένα γλυκό από ένα κατάστημα,

145
00:07:40,721 --> 00:07:44,297
και στον δρόμο προς το σπίτι του
εντοπίστηκε από έναν φύλακα της γειτονιάς,

146
00:07:44,297 --> 00:07:47,062
τον Τζορτζ Ζίμερμαν, που τον
πυροβόλησε και τον σκότωσε.

147
00:07:47,657 --> 00:07:48,849
Για αυτή την ιστορία,

148
00:07:48,849 --> 00:07:52,475
έπρεπε να βρούμε τα αρχιτεκτονικά σχέδια
ολόκληρου του συγκροτήματος,

149
00:07:52,475 --> 00:07:56,938
και ξαναστήσαμε ολόκληρη τη σκηνή μέσα
και έξω, βασιζόμενοι σε αυτά τα σχέδια.

150
00:07:57,252 --> 00:07:59,467
Όλη η δράση είναι από πληροφορίες

151
00:07:59,467 --> 00:08:03,750
από τις καταγεγραμμένες κλήσεις
της αστυνομίας.

152
00:08:04,435 --> 00:08:07,212
Περιέργως, βγάλαμε κάποιες ειδήσεις
από αυτή την ιστορία.

153
00:08:07,212 --> 00:08:11,187
Η εταιρία που έκανε την αναπαράσταση
του ήχου η Primeau Productions,

154
00:08:11,187 --> 00:08:13,203
λένε ότι μπορούν να βεβαιώσουν

155
00:08:13,203 --> 00:08:15,856
ότι ο Τζορτζ Ζίμερμαν,
βγαίνοντας από το αυτοκίνητο,

156
00:08:15,856 --> 00:08:18,998
όπλισε το όπλο του
πριν κυνηγήσει τον Μάρτιν.

157
00:08:20,033 --> 00:08:23,432
Έτσι βλέπετε ότι οι βασικές
αρχές της δημοσιογραφίας,

158
00:08:23,432 --> 00:08:25,335
δεν αλλάζουν εδώ, σωστά;

159
00:08:25,339 --> 00:08:28,743
Ακολουθούμε τις ίδιες αρχές
που ακολουθούμε πάντα.

160
00:08:28,743 --> 00:08:32,046
Αυτό που αλλάζει είναι η αίσθηση
ότι βρίσκεσαι στη σκηνή,

161
00:08:32,046 --> 00:08:34,437
είτε βλέπεις κάποιον
να καταρέει από την πείνα

162
00:08:34,437 --> 00:08:36,972
ή αισθάνεσαι ότι είσαι μέσα
στη σκηνή μιας έκρηξης.

163
00:08:36,972 --> 00:08:41,890
Και αυτό με βοήθησε να προχωρήσω
με αυτές τις ιστορίες,

164
00:08:41,890 --> 00:08:43,723
και να σκεφτώ πώς να τις κάνω.

165
00:08:43,723 --> 00:08:47,882
Προσπαθούμε να τις κάνουμε πιο διαθέσιμες,
πέρα από τη συσκευή με τα γυαλιά.

166
00:08:47,882 --> 00:08:50,879
Δημιουργούμε φορητές ιστορίες
όπως αυτή του Τράϊβον Μάρτιν.

167
00:08:50,879 --> 00:08:54,406
Αυτά είχαν έναν αντίκτυπο.

168
00:08:54,406 --> 00:08:57,028
Κάποιοι Αμερικανοί
μου είπαν ότι έκαναν δωρεές,

169
00:08:57,028 --> 00:09:01,420
άμεσα εισπράξιμες από τους λογαριασμούς
τους, για τα παιδιά των Σύρων προσφύγων.

170
00:09:01,420 --> 00:09:03,721
Και η «Πείνα στο Λ.Α.»
βοήθησε να ξεκινήσει

171
00:09:03,721 --> 00:09:06,224
μια νέα μορφή δημοσιογραφίας

172
00:09:06,224 --> 00:09:09,334
που πιστεύω ότι θα ενταχθεί
σε όλες τις κανονικές πλατφόρμες

173
00:09:09,334 --> 00:09:10,525
στο μέλλον.

174
00:09:10,525 --> 00:09:11,689
Ευχαριστώ.

175
00:09:11,546 --> 00:09:12,688
(Χειροκρότημα)