WEBVTT

00:00:01.506 --> 00:00:03.335
ตอนที่ฉันเดินทางไปถึงกรุงเคียฟ

00:00:03.335 --> 00:00:05.731
เมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา

00:00:05.731 --> 00:00:08.350
จัตุรัสแห่งเอกราชตกอยู่ภายใต้การล้อม

00:00:08.350 --> 00:00:11.988
ของตำรวจที่จงรักภักดีต่อรัฐบาล

00:00:11.988 --> 00:00:14.529
กลุ่มผู้ประท้วงที่ปักหลักอยู่ที่จัตุรัส

00:00:14.529 --> 00:00:16.361
ที่รู้จักกันในนามว่าจัตุรัสไมดาน

00:00:16.361 --> 00:00:17.981
พวกเขาเตรียมตัวที่จะเข้าต่อสู้

00:00:17.981 --> 00:00:20.245
ระดมอาวุธที่ผลิตขึ้นเอง

00:00:20.245 --> 00:00:22.692
และผลิตชุดเกราะแบบดัดแปลง
ออกมาเป็นจำนวนมาก

00:00:24.160 --> 00:00:29.133
การประท้วงของขบวนการยูโรไมดาน
เริ่มต้นขึ้นอย่างสงบเมื่อปลายปี 2013

00:00:29.133 --> 00:00:32.353
หลังจากที่วิคเตอร์ ยานูคอวิช 
ประธานาธิบดียูเครน

00:00:32.364 --> 00:00:35.850
ปฏิเสธที่จะลงนามในข้อตกลงที่สำคัญ
กับกลุ่มสหภาพยุโรป

00:00:35.850 --> 00:00:38.336
เพื่อแลกกับความสัมพันธ์
ที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นกับรัสเซีย

00:00:38.847 --> 00:00:42.204
ด้วยเหตุนี้ ประชาชนที่ไม่พอใจนับหมื่นคน

00:00:42.204 --> 00:00:46.747
ได้รวมตัวกันประท้วงที่ใจกลางกรุงเคียฟ
เพื่อคัดค้านการกระทำดังกล่าว

NOTE Paragraph

00:00:47.656 --> 00:00:49.291
เวลาหลายเดือนผ่านไป

00:00:49.291 --> 00:00:52.710
การเผชิญหน้าระหว่างตำรวจและประชาชน
ได้ทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น

00:00:53.858 --> 00:01:00.248
ฉันตั้งสตูดิโอถ่ายภาพชั่วคราว
ข้างที่กั้นบนถนนฮรูเชฟสกี้

00:01:00.248 --> 00:01:04.551
ฉันถ่ายภาพเหล่านักสู้
โดยมีผ้าม่านสีดำเป็นพื้นหลัง

00:01:04.551 --> 00:01:08.899
ผ้าม่านซึ่งปิดบังฉากหลัง
อันวิจิตรและน่าเย้ายวน

00:01:08.899 --> 00:01:12.160
ที่ประกอบไปด้วยไฟ 
น้ำแข็งและหมอกควัน

00:01:12.858 --> 00:01:16.242
ในการที่ฉันจะเล่าเรื่อง
ของมนุษย์แต่ละคน ณ ที่แห่งนี้

00:01:16.242 --> 00:01:19.376
ฉันรู้สึกว่าฉันควรที่จะลบภาพ

00:01:19.376 --> 00:01:24.455
ซึ่งเป็นที่คุ้นเคยกันดีและมีการเผยแพร่
หลายครั้งโดยสื่อกระแสหลัก

00:01:24.455 --> 00:01:28.593
สิ่งที่ฉันเห็นไม่ได้เป็นแค่ข่าว
แต่คือประวัติศาสตร์อีกด้วย

00:01:28.593 --> 00:01:29.928
เมื่อฉันได้ตระหนักถึงสิ่งนี้

00:01:29.928 --> 00:01:32.864
ฉันจึงเป็นอิสระจากแนวทางการถ่ายภาพข่าว

00:01:32.864 --> 00:01:36.138
ของหนังสือพิมพ์และนิตยสาร

00:01:36.138 --> 00:01:40.565
โอเล็ก วาสิลี และแม็กซิม
ล้วนแต่เป็นผู้ชายธรรมดาทั่วไป

00:01:40.565 --> 00:01:43.374
ที่มีชีวิตธรรมดาจากเมืองธรรมดาๆ

00:01:44.309 --> 00:01:47.473
แต่เครื่องทรงตระการตาที่พวกเขาสวมใส่นั้น

00:01:47.473 --> 00:01:49.283
ไม่ได้ธรรมดาเลยทีเดียว

00:01:49.283 --> 00:01:50.594
ฉันใช้คำว่า “เครื่องทรง”

00:01:50.594 --> 00:01:52.829
เพราะสิ่งที่พวกเขาใส่
ไม่ใช่เสื้อผ้าที่ผลิตออกมา

00:01:52.829 --> 00:01:54.609
หรือกำหนดขึ้นโดยใครบางคน

00:01:55.509 --> 00:01:57.483
แต่เป็นเครื่องแบบที่คิดค้นขึ้นมาเอง

00:01:57.483 --> 00:02:00.363
ประกอบไปด้วยอุปกรณ์ทางทหารที่เลิกใช้แล้ว

00:02:00.363 --> 00:02:05.995
ชุดเครื่องแบบทหารหลายชุดปะปนกัน 
และของอย่างอื่นที่ยึดมาจากตำรวจ

00:02:05.995 --> 00:02:09.921
ฉันเริ่มสนใจวิธีที่พวกเขาเลือก
ในการแสดงออกของตัวตน

00:02:09.921 --> 00:02:13.607
ภาพลักษณ์ภายนอกที่แสดงถึงความเป็นชาย

00:02:13.607 --> 00:02:15.823
และอุดมคติของความเป็นนักรบ

00:02:16.791 --> 00:02:19.764
ฉันทำงานช้าๆ โดยใช้
กล้องฟิล์มแบบอนาล็อก

NOTE Paragraph

00:02:19.764 --> 00:02:23.549
ปรับโฟกัสแบบควมคุมด้วยมือ
และเครื่องวัดแสงแบบมือถือ

00:02:23.549 --> 00:02:26.208
ใช้กระบวนการที่ล้าสมัย

00:02:26.208 --> 00:02:28.979
ซึ่งนั่นทำให้ฉันมีเวลาพูดคุยกับแต่ละคน

00:02:28.979 --> 00:02:33.548
และมองดูพวกเขาอย่างเงียบๆ
ในขณะที่พวกเขามองดูฉัน

00:02:35.756 --> 00:02:38.755
ความตึงเครียดทวีคูณขึ้น
กลายเป็นความรุนแรงสูงสุด

NOTE Paragraph

00:02:38.755 --> 00:02:40.622
ในวันที่ 20 กุมภาพันธ์

00:02:40.622 --> 00:02:43.501
ซึ่งในภายหลังได้รับการขนานนามว่า 
วันพฤหัสนองเลือด

00:02:43.501 --> 00:02:45.513
พลแม่นปืนที่จงรักภักดีต่อรัฐบาล

00:02:45.513 --> 00:02:51.107
เริ่มระดมยิงประชาชน
และผู้ประท้วงบนถนนอินสติตุทสกายา

00:02:51.107 --> 00:02:55.200
หลายคนถูกสังหารในเพียงช่วงเวลาสั้นๆ

00:02:55.200 --> 00:02:58.983
โถงด้านหน้าของโรงแรมโฮเท็ลยูเครน
กลายเป็นสถานที่เก็บศพชั่วคราว

00:02:58.983 --> 00:03:02.186
ร่างผู้เสียชีวิตเรียงเป็นแถว
อยู่เกลื่อนกลาดเต็มถนน

00:03:02.186 --> 00:03:05.048
และเลือดนองอาบเต็มทางเท้า

00:03:05.888 --> 00:03:09.968
วันต่อมาประธานาธิบดียานูคอวิช
หลบหนีออกจากยูเครน

00:03:09.968 --> 00:03:11.996
บทสรุปของการประท้วง
ตลอดระยะเวลาสามเดือน

00:03:11.996 --> 00:03:15.309
มีจำนวนผู้เสียชีวิตที่ยืนยันแล้ว
มากกว่า 120 คน

00:03:15.314 --> 00:03:17.898
และอีกหลายคนสูญหาย

00:03:17.898 --> 00:03:19.774
ประวัติศาสตร์ได้รับการจารึกอย่างรวดเร็ว

00:03:19.774 --> 00:03:23.427
แต่การเฉลิมฉลองเป็นเรื่องที่หาได้ยาก
ที่บริเวณจัตุรัสไมดาน

00:03:23.427 --> 00:03:26.178
หลายวันผ่านไป
ที่จัตุรัสกลางกรุงเคียฟ

NOTE Paragraph

00:03:26.178 --> 00:03:28.089
ประชาชนธรรมดานับหมื่นคน

00:03:28.089 --> 00:03:30.978
ได้เข้าร่วมกับกลุ่มนักสู้ติดอาวุธ

00:03:30.978 --> 00:03:35.004
ที่บริเวณถนนเพื่อรวมตัวกันแสดงความไว้อาลัย

00:03:35.004 --> 00:03:37.474
หลายคนเป็นผู้หญิงซึ่งส่วนใหญ่นำดอกไม้

00:03:37.474 --> 00:03:41.618
มาวางเพื่อแสดงความเคารพต่อผู้เสียชีวิต

00:03:41.618 --> 00:03:43.248
พวกเขาทยอยมากันวันแล้ววันเล่า

00:03:43.248 --> 00:03:46.739
และปกคลุมจัตุรัสด้วยดอกไม้นับล้านดอก

00:03:48.520 --> 00:03:51.047
จัตุรัสไมดานเต็มไปด้วยความเศร้าโศก

00:03:51.047 --> 00:03:53.521
เต็มไปด้วยความเงียบ
จนได้ยินเสียงนกร้อง

00:03:53.521 --> 00:03:55.935
ซึ่งฉันไม่เคยได้ยินก่อนหน้านี้

00:03:55.935 --> 00:03:58.351
ฉันหยุดเหล่าผู้หญิงที่กำลังจะเดินผ่านที่กั้น

NOTE Paragraph

00:03:58.351 --> 00:03:59.779
เพื่อไปร่วมแสดงความเคารพ

00:03:59.779 --> 00:04:02.526
และขอถ่ายภาพพวกเขา

00:04:02.526 --> 00:04:05.522
ผู้หญิงเกือบทุกคนร้องไห้ในขณะที่ฉันถ่ายรูป

00:04:05.522 --> 00:04:07.968
ในวันแรก ฉันและเอมิเน่
ผู้ช่วยของฉันร้องไห้ด้วยกัน

00:04:07.968 --> 00:04:11.877
กับผู้หญิงเกือบทุกคนที่มาสตูดิโอของเรา

00:04:12.857 --> 00:04:15.803
ก่อนหน้านี้แทบไม่เห็นผู้หญิงสักคนเลย

00:04:15.803 --> 00:04:17.456
จนกระทั่งในตอนนั้น

00:04:17.456 --> 00:04:19.872
เสื้อโค้ตสีพาสเทลของพวกเธอ

00:04:19.872 --> 00:04:21.465
กระเป๋าถือมันวาว

00:04:21.465 --> 00:04:23.678
และช่อดอกคาร์เนชันสีแดง

00:04:23.678 --> 00:04:27.027
ดอกทิวลิปสีขาวและดอกกุหลาบสีเหลือง
ที่พวกเธอถือมา

00:04:27.027 --> 00:04:28.897
ช่างขัดแย้งกันกับจัตุรัสที่กลายเป็นสีดำ

00:04:28.897 --> 00:04:31.923
และพวกผู้ชายเนื้อตัวดำมอมแมม
ที่ปักหลักอยู่ที่นั่น

00:04:33.063 --> 00:04:35.959
เห็นได้ชัดว่าภาพทั้งสองชุดนี้

00:04:35.959 --> 00:04:38.515
จะไม่สมเหตุสมผลหากขาดชุดใดชุดหนึ่งไป

NOTE Paragraph

00:04:38.515 --> 00:04:41.116
มันเป็นภาพของผู้ชายและผู้หญิง
และสิ่งที่พวกเราเป็น

00:04:41.116 --> 00:04:43.737
ไม่ใช่รูปลักษณ์ภายนอกของเรา
แต่มันคือสิ่งที่พวกเราเป็น

00:04:43.737 --> 00:04:46.407
แสดงถึงความแตกต่างทางหน้าที่
ของแต่ละเพศสภาวะในยามขัดแย้ง

00:04:46.407 --> 00:04:50.580
ไม่ใช่เฉพาะที่จัตุรัสไมดาน
และไม่เฉพาะในยูเครน

00:04:50.580 --> 00:04:54.410
ผู้ชายเข้าร่วมรบในสงคราม
และผู้หญิงไว้อาลัยให้แก่พวกเขา

00:04:54.410 --> 00:04:56.594
ถ้าผู้ชายคือตัวแทน
แห่งอุดมคติของความเป็นนักรบ

00:04:56.594 --> 00:05:01.359
ผู้หญิงก็คือตัวแทนของ
ผลลัพธ์จากความรุนแรงนั้น

00:05:01.359 --> 00:05:02.821
ในตอนที่ฉันถ่ายภาพเหล่านี้

00:05:02.821 --> 00:05:06.797
ฉันเชื่อว่าฉันกำลังบันทึกจุดจบ
ของเหตุการณ์ความรุนแรงในยูเครน

00:05:06.797 --> 00:05:10.206
แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่านั่นคือ
การบันทึกจุดเริ่มต้นต่างหาก

NOTE Paragraph

00:05:10.206 --> 00:05:13.552
จนถึงวันนี้มีจำนวนผู้เสียชีวิต
ประมาณ 3,000 คน

00:05:13.552 --> 00:05:16.764
ในขณะที่อีกนับแสนไร้ที่อยู่อาศัย

00:05:17.784 --> 00:05:20.390
ฉันกลับไปที่ยูเครนอีกครั้ง
เมื่อหกสัปดาห์ก่อน

00:05:20.390 --> 00:05:24.093
ที่กั้นที่จัตุรัสไมดานถูกถอดออกไปแล้ว

00:05:24.093 --> 00:05:28.136
และอิฐบนถนนซึ่งถูกใช้เป็นอาวุธ
ช่วงการประท้วงได้รับการซ่อมแซมแล้ว

00:05:28.136 --> 00:05:32.217
การจราจรบนถนนใจกลางจัตุรัส
กลับมาเคลื่อนตัวได้อย่างอิสระ

00:05:32.217 --> 00:05:35.934
เหล่านักสู้ ผู้หญิง และดอกไม้หายไปแล้ว

00:05:36.604 --> 00:05:40.294
มีป้ายภาพฝูงห่านบินอยู่เหนือ
ทุ่งข้าวสาลีขนาดใหญ่

00:05:40.294 --> 00:05:43.584
ปิดทับรอยดำไหม้เกรียม
บนกำแพงตึกสหภาพแรงงาน

00:05:43.584 --> 00:05:45.278
และมีข้อความเขียนไว้ว่า

00:05:45.278 --> 00:05:48.239
“ขอความรุ่งโรจน์มาสู่ยูเครน
และขอความรุ่งโรจน์มาสู่วีรบุรุษ”

00:05:48.239 --> 00:05:49.509
ขอบคุณค่ะ

00:05:49.509 --> 00:05:51.767
(เสียงปรบมือ)