Θέλω να αγγίξετε το πρόσωπό σας.
Εμπρός.
Πώς το νιώθετε;
Μαλακό; Ελαστικό;
Είστε εσείς, σωστά;
Νιώθετε ότι είστε εσείς;
Λοιπόν, δεν είναι ακριβώς έτσι.
Στην ουσία αγγίζετε
τις χιλιάδες μικροσκοπικές οντότητες
που ζουν στο πρόσωπο και τα δάχτυλά μας.
Αγγίζετε κάποιο είδος μύκητα
που έπεσε πάνω σας
από τους αεραγωγούς σήμερα.
Προκαλούν τις αλλεργίες μας
και μυρίζουν μούχλα.
Αγγίζετε κάποια από τα 100
δισεκατομμύρια βακτηριακά κύτταρα
που ζουν στην επιδερμίδα σας.
Μασουλώντας τα δερματικά σας έλαια
πολλαπλασιάζονται
παράγοντας τις σωματικές σας οσμές.
Πολύ πιθανώς αγγίζετε τα βακτήρια κοπράνων
που ράντισε επάνω σας το τελευταίο
τράβηγμα στο καζανάκι της τουαλέτας
ή εκείνα τα βακτήρια
που ζουν στους σωλήνες ύδρευσης
και έπεσαν επάνω σας
στο τελευταίο σας ντουζ.
Λυπάμαι.
(Γέλια)
Πιθανότατα κιόλας δίνετε
ένα μικροσκοπικό «κόλλα το!»
στα δύο είδη ακάρεων
που ζουν στο πρόσωπό σας,
στα πρόσωπα όλων μας.
Έχουν περάσει τις νύχτες
βολτάροντας στο πρόσωπό σας
και κάνοντας σεξ πάνω στη μύτη σας.
(Γέλια)
Πολλά απ' αυτά τώρα αδειάζουν
τα εντόσθιά τους πάνω στους πόρους σας.
(Γέλια)
Τώρα κοιτάξτε το δάχτυλό σας.
Πώς το αισθάνεστε; Αηδιαστικό;
Απεγνωσμένο για σαπούνι ή λευκαντικό;
Έτσι νιώθετε τώρα,
αλλά στο μέλλον δεν θα νιώθετε έτσι.
Τα τελευταία 100 χρόνια,
είχαμε μια ανταγωνιστική σχέση
με τη μικροσκοπική ζωή κοντά μας.
Αν σας έλεγα
ότι το σπίτι σας έχει παράσιτα
ή βακτήρια στον νεροχύτη,
θα υπήρχε μια ανθρώπινη λύση
για όλα αυτά,
ένα προϊόν να εξοντώσει, να εξολοθρεύσει,
να απολυμάνει.
Προσπαθούμε να απομακρύνουμε
την πλειονότητα της μικροσκοπικής ζωής.
Μα κάνοντάς το, αγνοούμε
την καλύτερη πηγή νέων τεχνολογιών
σε αυτόν τον πλανήτη.
Τα τελευταία 100 χρόνια υπήρξαν ανθρώπινες
λύσεις σε μικροβιολογικά προβλήματα.
Μα τα επόμενα 100 χρόνια,
θα υπάρξουν μικροβιολογικές λύσεις
στα ανθρώπινα προβλήματα.
Είμαι επιστήμονας
και εργάζομαι με ερευνητές
των πανεπιστημίων
της Β. Καρολίνας και του Κολοράντο
ώστε να ανακαλύψουμε τη μικροσκοπική ζωή
που είναι πιο κοντά μας από καθετί άλλο.
Και συχνά αυτό συμβαίνει
στα πιο προσωπικά και βαρετά περιβάλλοντα,
όπως κάτω από καναπέδες, στην πίσω αυλή
ή μέσα στους ομφαλούς μας.
Κάνω αυτήν την δουλειά
καθώς γνωρίζουμε πολύ λίγα
για αυτή τη μικροσκοπική ζωή κοντά μας.
Πριν λίγα χρόνια κανένας επιστήμονας
δεν μπορούσε να πει
τι είδους μικρόβια ή μικροοργανισμοί
ζουν στο σπίτι σας.
Στο δικό σας σπίτι, το μέρος που ξέρετε
καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο.
Κι έτσι εγώ και ομάδες άλλων
οπλιζόμαστε με μπατονέτες και τσιμπιδάκια
και προχωρημένες μεθόδους DNA
για να αποκαλύψουμε αυτήν
τη μικροσκοπική ζωή κοντά μας.
Κάνοντάς το, βρήκαμε
πάνω από 600 είδη παρασίτων
που ζουν στα νοικοκυριά των ΗΠΑ.
Τα πάντα, από αράχνες και κατσαρίδες
ως μικροσκοπικά ακάρεα
που προσκολλούνται σε φτερά.
Και βρήκαμε πάνω από 100.000 είδη
βακτηρίων και μυκήτων
που ζουν στη συσσωρευμένη οικιακή σκόνη
και χιλιάδες άλλα που ζουν
στα ρούχα ή στις μπανιέρες μας.
Πήγαμε και παραπέρα
και κοιτάξαμε τους μικροοργανισμούς
που ζουν μέσα στο σώμα
των ίδιων των εντόμων του σπιτιού μας.
Σε κάθε έντομο, για παράδειγμα μια σφήκα,
βλέπουμε μια μικροσκοπική ζούγκλα
να ξετυλίγεται σε ένα τρυβλίο Πέτρι,
έναν κόσμο που σφύζει
από εκατοντάδες μορφές ζωής.
Κοιτάξτε τον βιολογικό Σύμπαν!
Τόσα πολλά από τα είδη
που βλέπετε αυτή τη στιγμή
δεν έχουν ακόμα όνομα.
Η πλειονότητα της ζωής γύρω μας
παραμένει άγνωστη.
Θυμάμαι την πρώτη φορά που ανακάλυψα
και ονόμασα ένα νέο είδος.
Ήταν ένας μύκητας που ζει
στη φωλιά μιας σφήκας.
Είναι λευκός και φουντωτός
και τον ονόμασα «mucor nidicola»,
που στα Λατινικά σημαίνει
ότι ζει στη φωλιά κάποιου άλλου.
Αυτή είναι μια εικόνα του
να μεγαλώνει πάνω σε έναν δεινόσαυρο
επειδή σε όλους αρέσουν οι δεινόσαυροι.
Εκείνο τον καιρό έκανα μεταπτυχιακό
και ήμουν τόσο ενθουσιασμένη
που βρήκα αυτήν την νέα μορφή ζωής.
Παίρνω τηλέφωνο τον πατέρα μου και λέω
«Μπαμπά! Μόλις ανακάλυψα
ένα νέο είδος μικροοργανισμού!»
Και εκείνος γελάει και λέει,
«Υπέροχα. Ελπίζω να ανακάλυψες
και τη θεραπεία εναντίον του».
(Γέλια)
«Θεράπευσέ μας».
Ο πατέρας μου είναι
ο μεγαλύτερος υποστηρικτής μου,
έτσι εκείνη την ολέθρια στιγμή που ήθελε
να εξοντώσει τη μικρή νέα μου μορφή ζωής,
ένοιωσα πώς τον είχα απογοητεύσει,
και ως κόρη και ως επιστήμονας.
Τα χρόνια που πέρασα
στο εργαστήριο και σε πίσω αυλές
ερευνώντας και κατηγοριοποιώντας
τη μικροσκοπική ζωή γύρω μας,
ποτέ δεν του εξήγησα ξεκάθαρα
την πραγματική μου αποστολή.
Στόχος μου δεν είναι να βρω τεχνολογία
που μπορεί να σκοτώσει
τη μικροσκοπική ζωή γύρω μας.
Στόχος μου είναι να βρω νέα τεχνολογία
ΑΠΟ αυτήν την ζωή, που θα μας σώσει.
Η βιοποικιλότητα στα σπίτια μας είναι
κάτι παραπάνω από μια λίστα 100.000 ειδών.
Είναι 100.000 νέες πηγές
λύσεων σε ανθρώπινα προβλήματα.
Ξέρω ότι είναι δύσκολο να πιστέψετε
πώς οτιδήποτε τόσο μικρό ή μονοκύτταρο
μπορεί να κάνει τη διαφορά,
αλλά μπορεί.
Αυτά τα πλάσματα είναι μικροί αλχημιστές,
με την ικανότητα να μετατρέπουν
το περιβάλλον τους
με ένα οπλοστάσιο χημικών εργαλείων.
Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να ζήσουν
οπουδήποτε σ' αυτόν τον πλανήτη
και μπορούν να φάνε οτιδήποτε γύρω τους.
Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να φάνε τα πάντα
από τοξικά απόβλητα μέχρι πλαστικό
και μπορούν να παράγουν απόβλητα
όπως λάδι και ενέργεια,
μέχρι και ψήγματα χρυσού.
Μπορούν να μετατρέψουν
το μη βρώσιμο σε θρεπτικό.
Μπορούν από ζάχαρη να φτιάξουν αλκοόλ.
Δίνουν στη σοκολάτα τη γεύση της
και στο χώμα την δύναμη της βλάστησης.
Είμαι εδώ για να σας πω
πως τα επόμενα 100 χρόνια
αυτά τα πλάσματα θα πρωταγωνιστήσουν
στην επίλυση περισσότερων προβλημάτων.
Και έχουμε πολλά προβλήματα.
Έχουμε τα τετριμμένα:
ρούχα που μυρίζουν ή άνοστο φαγητό.
Και έχουμε και τα τεράστια:
αρρώστιες, ρύπανση, πόλεμο.
Κι έτσι αυτή είναι η αποστολή μου:
όχι μόνο να κατηγοριοποιήσω
τη μικροσκοπική ζωή γύρω μας,
αλλά να βρω για κάθε πρόβλημα
τη μοναδική και κατάλληλη λύση.
Να ένα παράδειγμα:
Ξεκινήσαμε με ένα παράσιτο,
μια σφήκα που ζει σε πολλά σπίτια.
Μέσα από αυτήν βγάλαμε
ένα άγνωστο είδος μικροοργανισμού
με μια μοναδική ιδιότητα:
μπορούσε να φτιάξει μπύρα.
Αυτή είναι μια ιδιότητα που έχουν
μόνο ελάχιστα είδη στον πλανήτη.
Για την ακρίβεια, όλες οι εμπορικές
μπύρες που έχετε πιει
προέρχονται από ένα από τα τρία
είδη μικροοργανισμού.
Όμως το είδος μας θα μπορούσε ακόμη
να φτιάξει μπύρα με γεύση μελιού
και επίσης θα μπορούσε να φτιάξει
μια υπέροχα πικάντικη μπύρα.
Αυτό το είδος μικροοργανισμού
που ζει μέσα στην κοιλιά μιας σφήκας,
θα μπορούσε να φτιάξει
μια πολύτιμη ξινή μπύρα
καλύτερη από όλες τις μπύρες του πλανήτη.
Υπάρχουν τώρα τέσσερα είδη
που παράγουν εμπορική μπύρα.
Εκεί όπου πριν βλέπαμε ένα παράσιτο,
τώρα σκεφτόμαστε την γεύση
της μελλοντικής αγαπημένης μας μπύρας.
Σαν δεύτερο παράδειγμα,
δούλευα με ερευνητές
και σκάβαμε στο χώμα σε πίσω αυλές.
Εκεί, βρήκαμε έναν μικροοργανισμό που
θα μπορούσε να φτιάξει νέα αντιβιοτικά,
αντιβιοτικά που μπορούν να σκοτώσουν
τα χειρότερα παράσιτα του κόσμου.
Αυτό που βρήκαμε ήταν κάτι υπέροχο,
μα αυτό είναι το μυστικό:
τα τελευταία 60 χρόνια,
τα περισσότερα αντιβιοτικά της αγοράς
προέρχονται από παρόμοια
βακτήρια του εδάφους.
Κάθε μέρα, εσείς κι εγώ
και όλοι σε αυτή την αίθουσα
και σ' αυτόν τον πλανήτη,
επιβιώνουμε χάρη σε παρόμοια βακτήρια
που παράγουν τα περισσότερα αντιβιοτικά.
Εκεί όπου μέχρι τώρα βλέπατε χώμα,
σκεφτείτε τώρα φαρμακευτικές αγωγές.
Ίσως το αγαπημένο μου παράδειγμα
προέρχεται από συναδέλφους
που ερευνούν μικροοργανισμούς
αποβλήτων μιας λίμνης,
που τραγικώς ονομάστηκε από την κοπριά
αγελάδας στην οποία πρωτοβρέθηκε.
Είναι αρκετά ασήμαντο
και θα ήταν άνευ σημασίας,
αν οι ερευνητές δεν είχαν ανακαλύψει
ότι αν ταΐσεις μ' αυτά ποντίκια,
τα εμβολιάζεις κατά του συνδρόμου
του μετατραυματικού στρες.
Σε εμβολιάζει κατά του φόβου.
Εκεί που παλαιότερα έβλεπες λιμνάζοντα
απόβλητα, τώρα σκέψου την ελπίδα.
Υπάρχουν τόσα περισσότερα
μικροβιολογικά παραδείγματα
τα οποία δεν προλαβαίνω να αναφέρω σήμερα.
Σας έδειξα παραδείγματα λύσεων
από μόλις τρία είδη μικροοργανισμών.
Μα φανταστείτε τι μπορούν ίσως
να κάνουν τα υπόλοιπα 100.000 είδη
που ζουν στις κουνουπιές της σκόνης σας.
Στο μέλλον, ίσως μπορούν
να σας κάνουν πιο σέξι
ή εξυπνότερους
ή ίσως μακροβιότερους.
Έτσι θέλω να ξανακοιτάξετε το δάχτυλό σας.
Σκεφτείτε όλα αυτά
τα μικροσκοπικά πλάσματα
που είναι άγνωστα.
Σκεφτείτε τι θα μπορούν ίσως
να κάνουν στο μέλλον
ή να παράγουν
ή ποιανού τη ζωή ίσως μπορέσουν να σώσουν.
Πώς νιώθετε το δάχτυλό σας τώρα;
Λίγο πιο ισχυρό;
Είναι επειδή αισθάνεστε το μέλλον.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκρότημα)