1
00:00:00,965 --> 00:00:04,468
Urodziłem się w Korei Północnej.

2
00:00:04,468 --> 00:00:09,268
Choć moja rodzina zmagała się z ubóstwem,

3
00:00:09,268 --> 00:00:12,796
byłem zawsze kochany,

4
00:00:12,796 --> 00:00:14,947
jako jedyny syn

5
00:00:14,947 --> 00:00:18,117
i najmłodsze dziecko w rodzinie.

6
00:00:18,117 --> 00:00:21,724
Potem nadeszła plaga głodu w 1994 roku.

7
00:00:21,724 --> 00:00:24,183
Miałem wtedy 4 lata.

8
00:00:24,183 --> 00:00:27,980
Razem z siostrą szukaliśmy drewna na opał

9
00:00:27,980 --> 00:00:29,956
od piątej rano

10
00:00:29,956 --> 00:00:32,762
i wracaliśmy po północy.

11
00:00:32,762 --> 00:00:36,650
Chodziliśmy po ulicach szukając jedzenia.

12
00:00:36,650 --> 00:00:38,823
Pamiętam małe dziecko,

13
00:00:38,823 --> 00:00:41,645
które jadło frytki,

14
00:00:41,645 --> 00:00:44,869
chciałem je okraść.

15
00:00:44,869 --> 00:00:49,702
Głód to poniżenie. Głód to beznadzieja.

16
00:00:49,702 --> 00:00:52,905
Dla głodnego dziecka, polityka i wolność

17
00:00:52,905 --> 00:00:55,657
są bez znaczenia.

18
00:00:55,657 --> 00:00:58,345
W moje dziewiąte urodziny

19
00:00:58,345 --> 00:01:01,774
rodzice nie mogli dać mi nic do jedzenia.

20
00:01:01,774 --> 00:01:05,718
Nawet jako dziecko czułem ciężar

21
00:01:05,718 --> 00:01:08,753
w ich sercach.

22
00:01:08,753 --> 00:01:13,953
Ponad milion Koreańczyków umarło wtedy z głodu,

23
00:01:13,968 --> 00:01:17,664
a w 2003 roku, gdy miałem 13 lat,

24
00:01:17,664 --> 00:01:20,577
mój ojciec stał się jednym z nich.

25
00:01:20,577 --> 00:01:24,465
Widziałem, jak ojciec traci siły i umiera.

26
00:01:24,465 --> 00:01:28,597
W tym samym roku zniknęła moja matka,

27
00:01:28,597 --> 00:01:30,402
a potem siostra powiedziała mi,

28
00:01:30,402 --> 00:01:33,003
że jedzie do Chin do pracy,

29
00:01:33,003 --> 00:01:37,198
ale wróci wkrótce z pieniędzmi i jedzeniem.

30
00:01:37,198 --> 00:01:40,149
Ponieważ nigdy się nie rozstawaliśmy,

31
00:01:40,149 --> 00:01:43,119
i myślałem, że zawsze będziemy razem,

32
00:01:43,119 --> 00:01:46,992
nie uścisnąłem jej na pożegnanie.

33
00:01:46,992 --> 00:01:51,205
To był największy błąd w moim życiu.

34
00:01:51,205 --> 00:01:52,916
Wtedy nie wiedziałem,

35
00:01:52,916 --> 00:01:56,404
że rozstajemy się na długo.

36
00:01:56,404 --> 00:02:01,341
Od tej pory nie widziałem mamy ani siostry.

37
00:02:01,341 --> 00:02:05,560
Nagle zostałem bezdomnym sierotą.

38
00:02:05,560 --> 00:02:08,649
Życie stało się bardzo ciężkie,

39
00:02:08,649 --> 00:02:10,701
ale również bardzo proste.

40
00:02:10,701 --> 00:02:14,724
Moim celem było znaleźć 
zakurzony chleb w śmieciach.

41
00:02:14,724 --> 00:02:17,631
Ale to nie był sposób na przeżycie.

42
00:02:17,631 --> 00:02:22,349
Zdałem sobie sprawę, 
że żebranie to nie rozwiązanie.

43
00:02:22,349 --> 00:02:27,675
Zacząłem kraść jedzenie z nielegalnych sklepów.

44
00:02:27,675 --> 00:02:30,640
Czasami trafiała mi się praca

45
00:02:30,640 --> 00:02:32,970
w zamian za jedzenie.

46
00:02:32,970 --> 00:02:36,116
W zimie przez 2 miesiące

47
00:02:36,116 --> 00:02:37,859
pracowałem w kopalni węgla,

48
00:02:37,859 --> 00:02:43,634
33 metry pod ziemią bez zabezpieczenia,

49
00:02:43,634 --> 00:02:47,067
nawet 16 godzin dziennie.

50
00:02:47,067 --> 00:02:49,431
Nie było w tym nic niezwyklego.

51
00:02:49,431 --> 00:02:56,992
Inne sieroty przetrwały w podobny sposób.

52
00:02:56,992 --> 00:03:01,128
Gdy nie mogłem zasnąć z zimna

53
00:03:01,128 --> 00:03:02,595
albo przez ból z głodu,

54
00:03:02,595 --> 00:03:05,443
miałem nadzieję, że następnego ranka,

55
00:03:05,443 --> 00:03:08,006
siostra wróci, aby mnie obudzić,

56
00:03:08,006 --> 00:03:10,276
podając ulubioną potrawę.

57
00:03:10,276 --> 00:03:13,426
Ta nadzieja trzymała mnie przy życiu.

58
00:03:13,426 --> 00:03:16,224
Nie mam na myśli jakieś wielkiej nadziei.

59
00:03:16,224 --> 00:03:19,346
Chodzi mi o nadzieję, która dała mi wiarę,

60
00:03:19,346 --> 00:03:21,809
że w następnym koszu będzie chleb,

61
00:03:21,809 --> 00:03:24,942
choć zazwyczaj go nie było.

62
00:03:24,942 --> 00:03:28,385
Ale gdybym nie wierzył, nawet nie próbowałbym,

63
00:03:28,385 --> 00:03:30,478
a wtedy bym umarł.

64
00:03:30,478 --> 00:03:34,416
Nadzieja trzymała mnie przy życiu.

65
00:03:34,416 --> 00:03:37,176
Każdego dnia mówiłem sobie,

66
00:03:37,176 --> 00:03:39,904
nieważne, jak jest ciężko,

67
00:03:39,904 --> 00:03:43,806
nadal muszę żyć.

68
00:03:43,806 --> 00:03:47,936
Po trzech latach czekania na powrót siostry

69
00:03:47,936 --> 00:03:52,288
postanowiłem jechać do Chin i sam ją znaleźć.

70
00:03:52,288 --> 00:03:55,148
Zdałem sobie sprawę,

71
00:03:55,148 --> 00:03:58,798
że dłużej tak nie przeżyję.

72
00:03:58,798 --> 00:04:01,603
Wiedziałem, że podróż będzie ryzykowna,

73
00:04:01,603 --> 00:04:04,500
ale tak czy owak ryzykowałem życie.

74
00:04:04,500 --> 00:04:08,686
Mogłem tak jak ojciec umrzeć z głodu,

75
00:04:08,686 --> 00:04:12,144
albo przynajmniej spróbować 
walczyć o lepsze życie

76
00:04:12,144 --> 00:04:15,380
uciekając do Chin.

77
00:04:15,380 --> 00:04:18,610
Dowiedziałem się, że ludzie próbowali przekraczać

78
00:04:18,610 --> 00:04:23,397
granicę do Chin w nocy, aby nie być zauważonym.

79
00:04:23,397 --> 00:04:27,355
Pogranicznicy często strzelają i zabijają ludzi

80
00:04:27,355 --> 00:04:30,728
próbujących nielegalnie przekroczyć granicę.

81
00:04:30,728 --> 00:04:33,379
Chińscy żołnierze ich łapią

82
00:04:33,379 --> 00:04:35,233
i odsyłają do Korei Północnej,

83
00:04:35,233 --> 00:04:39,573
gdzie grożą im surowe kary.

84
00:04:39,573 --> 00:04:42,654
Zdecydowałem się 
przekroczyć granicę w dzień,

85
00:04:42,654 --> 00:04:48,087
po pierwsze bałem się ciemności,

86
00:04:48,087 --> 00:04:52,736
po drugie i tak ryzykowałem,

87
00:04:52,736 --> 00:04:56,151
a ponieważ mało kto przekraczał ją w dzień,

88
00:04:56,151 --> 00:04:57,841
pomyślałem, że uda mi się

89
00:04:57,841 --> 00:05:01,266
pozostać niezauważonym.

90
00:05:01,266 --> 00:05:05,174
Do Chin dotarłem 15 lutego 2006.

91
00:05:05,174 --> 00:05:07,402
Miałem 16 lat.

92
00:05:07,402 --> 00:05:10,322
Myślałem, że w Chinach będzie łatwiej,

93
00:05:10,322 --> 00:05:13,595
bo było więcej jedzenia.

94
00:05:13,595 --> 00:05:16,651
Myślałem, że więcej osób mi pomoże.

95
00:05:16,651 --> 00:05:20,664
Ale było ciężej niż w Korei Północnej,

96
00:05:20,664 --> 00:05:22,359
bo nie byłem wolny.

97
00:05:22,359 --> 00:05:25,104
Zawsze bałem się, że mnie złapią

98
00:05:25,104 --> 00:05:27,899
i odeślą z powrotem.

99
00:05:27,899 --> 00:05:31,170
Jakimś cudem, parę miesięcy później

100
00:05:31,170 --> 00:05:32,613
spotkałem kogoś, kto prowadził

101
00:05:32,613 --> 00:05:35,955
podziemne schronisko dla uchodźców z Korei,

102
00:05:35,955 --> 00:05:38,563
i mogłem tam mieszkać,

103
00:05:38,563 --> 00:05:43,915
jeść regularne posiłki 
po raz pierwszy od wielu lat.

104
00:05:43,915 --> 00:05:48,396
W tym samym roku 
aktywista pomógł mi uciec z Chin,

105
00:05:48,396 --> 00:05:52,617
i wyjechać do USA jako uchodźcy.

106
00:05:52,617 --> 00:05:55,917
Pojechałem do Ameryki 
nie znając słowa po angielsku,

107
00:05:55,917 --> 00:06:00,296
ale pracownik społeczny 
kazał mi iść do liceum.

108
00:06:00,296 --> 00:06:04,495
Nawet w Korei Północnej miałem same dwóje.

109
00:06:04,495 --> 00:06:05,879
(Śmiech)

110
00:06:05,879 --> 00:06:09,586
Ledwie skończyłem podstawówkę.

111
00:06:09,586 --> 00:06:12,890
W szkole codziennie się biłem.

112
00:06:12,890 --> 00:06:16,828
Podręczniki i biblioteka 
nie były moim placem zabaw.

113
00:06:16,828 --> 00:06:20,573
Ojciec bardzo się starał 
zmotywować mnie do nauki,

114
00:06:20,573 --> 00:06:23,124
ale to nie podziałało.

115
00:06:23,124 --> 00:06:26,267
W końcu się poddał.

116
00:06:26,267 --> 00:06:30,236
Powiedział: "Już nie jesteś moim synem".

117
00:06:30,236 --> 00:06:34,988
Miałam może 12 lat, ale głęboko mnie to zraniło.

118
00:06:34,988 --> 00:06:37,649
Jednak mój poziom motywacji

119
00:06:37,649 --> 00:06:42,356
nie zmienił się do jego śmierci.

120
00:06:42,356 --> 00:06:45,161
W Ameryce było to śmieszne,

121
00:06:45,161 --> 00:06:48,188
gdy kazali mi iść do liceum.

122
00:06:48,188 --> 00:06:50,612
Nie skończyłem nawet gimnazjum.

123
00:06:50,612 --> 00:06:53,996
Zdecydowałem się pójść, bo mi kazali,

124
00:06:53,996 --> 00:06:56,404
nie próbowałem się przeciwstawić.

125
00:06:56,404 --> 00:06:59,817
Raz po powrocie do domu 
moja przybrana matka

126
00:06:59,817 --> 00:07:03,026
zrobiła skrzydełka kurczaka na obiad.

127
00:07:03,026 --> 00:07:06,280
Podczas obiadu chciałem jeszcze dokładkę,

128
00:07:06,280 --> 00:07:09,476
ale zobaczyłem, że nie starczy dla wszystkich

129
00:07:09,476 --> 00:07:12,973
i zmieniłem zdanie.

130
00:07:12,973 --> 00:07:15,298
Wtem na talerzu zobaczyłem ostatnie skrzydełko.

131
00:07:15,298 --> 00:07:20,434
To przybrany ojciec dał mi swoje.

132
00:07:20,434 --> 00:07:22,752
Byłem taki szczęśliwy.

133
00:07:22,752 --> 00:07:25,015
Popatrzyłem na niego.

134
00:07:25,015 --> 00:07:28,331
On spojrzał na mnie bardzo ciepło,

135
00:07:28,331 --> 00:07:31,003
ale nic nie powiedział.

136
00:07:31,003 --> 00:07:35,847
Przypominałem sobie biologicznego ojca.

137
00:07:35,847 --> 00:07:38,820
Mały czyn miłości przybranego ojca

138
00:07:38,820 --> 00:07:41,041
przypomniał mi o moim ojcu,

139
00:07:41,041 --> 00:07:44,041
który chętnie dzielił się ze mną jedzeniem,

140
00:07:44,041 --> 00:07:48,678
nawet gdy umierał z głodu.

141
00:07:48,678 --> 00:07:53,010
Dusiłem się w Ameryce, mając tyle jedzenia,

142
00:07:53,010 --> 00:07:56,477
podczas gdy ojciec zmarł z głodu.

143
00:07:56,477 --> 00:08:00,680
Moim jedynym życzeniem było 
ugotować mu posiłek.

144
00:08:00,680 --> 00:08:04,171
Tamtej nocy myślałem, co jeszcze mógłbym zrobić,

145
00:08:04,171 --> 00:08:06,387
aby go uczcić.

146
00:08:06,387 --> 00:08:09,121
W odpowiedzi obiecałem sobie,

147
00:08:09,121 --> 00:08:12,551
że będę się uczył i zdobędę najlepsze wykształcenie

148
00:08:12,551 --> 00:08:16,115
w Ameryce, aby uczcić jego poświęcenie.

149
00:08:16,115 --> 00:08:18,651
Zacząłem brać szkołę poważnie,

150
00:08:18,651 --> 00:08:21,451
i pierwszy raz w życiu,

151
00:08:21,451 --> 00:08:25,348
dostałem wyróżnienie dla najlepszych uczniów

152
00:08:25,348 --> 00:08:30,962
i od pierwszego semestru trafiłem na listę dziekana.

153
00:08:30,962 --> 00:08:38,594
(Brawa)

154
00:08:38,594 --> 00:08:41,324
To skrzydełko zmieniło moje życie.

155
00:08:41,324 --> 00:08:45,381
(Śmiech)

156
00:08:45,381 --> 00:08:48,973
Nadzieja jest osobista. To coś,

157
00:08:48,973 --> 00:08:51,482
czego nikt nie może ci dać.

158
00:08:51,482 --> 00:08:54,402
Musisz chcieć mieć nadzieję.

159
00:08:54,402 --> 00:08:57,569
Musisz sam to zrobić.

160
00:08:57,569 --> 00:09:00,809
W Korei Północnej zrobiłem tak.

161
00:09:00,809 --> 00:09:03,522
Nadzieja przywiodła mnie do Ameryki.

162
00:09:03,522 --> 00:09:06,522
W Ameryce nie wiedziałem, co robić,

163
00:09:06,522 --> 00:09:11,554
bo miałem ogromną wolność.

164
00:09:11,554 --> 00:09:15,605
Mój przybrany ojciec dał mi wskazówkę,

165
00:09:15,605 --> 00:09:19,131
zmotywował i dał mi cel

166
00:09:19,131 --> 00:09:23,058
życia w Ameryce.

167
00:09:23,058 --> 00:09:26,178
Nie dotarłem do tego sam.

168
00:09:26,178 --> 00:09:31,132
Miałem nadzieję, ale sama nadzieja 
nie wystarczy.

169
00:09:31,132 --> 00:09:35,286
Wielu ludzi pomogło mi w mojej drodze.

170
00:09:35,286 --> 00:09:39,274
Koreańczycy walczą o przetrwanie.

171
00:09:39,274 --> 00:09:42,063
Zmuszają się, aby przetrwać,

172
00:09:42,063 --> 00:09:44,818
mieć nadzieję na przeżycie,

173
00:09:44,818 --> 00:09:49,579
ale nie uda im się bez pomocy.

174
00:09:49,579 --> 00:09:51,925
To jest moje przesłanie.

175
00:09:51,925 --> 00:09:54,634
Miejcie nadzieję dla siebie,

176
00:09:54,634 --> 00:09:57,746
ale również pomagajcie innym.

177
00:09:57,746 --> 00:10:04,328
Życie może być ciężkie w każdym kraju.

178
00:10:04,328 --> 00:10:08,114
Przybrany ojciec nie zamierzał zmieniać mi życia.

179
00:10:08,114 --> 00:10:12,486
Wy też możecie zmienić czyjeś życie

180
00:10:12,486 --> 00:10:17,006
nawet najmniejszym gestem miłości.

181
00:10:17,006 --> 00:10:22,124
Kawałek chleba zaspokoi głód,

182
00:10:22,124 --> 00:10:25,225
a nadzieja przyniesie chleb

183
00:10:25,225 --> 00:10:27,510
potrzebny, aby przeżyć.

184
00:10:27,510 --> 00:10:30,727
Ale mocno wierzę w to,

185
00:10:30,727 --> 00:10:34,185
że gest miłości i troski

186
00:10:34,185 --> 00:10:37,589
może ocalić życie innego Josepha

187
00:10:37,589 --> 00:10:43,031
i zmienić tysiące takich jak ja,

188
00:10:43,031 --> 00:10:47,033
którzy nadal mają nadzieję na przeżycie.

189
00:10:47,033 --> 00:10:48,340
Dziękuję.

190
00:10:48,340 --> 00:10:57,438
(Brawa)

191
00:11:24,561 --> 00:11:27,386
Adrian Hong: Dziękuję, że podzieliłeś się

192
00:11:27,386 --> 00:11:30,568
tą bardzo osobistą historią.

193
00:11:30,568 --> 00:11:33,793
Wiem, że nie widziałeś siostry

194
00:11:33,793 --> 00:11:36,253
prawie od 10 lat.

195
00:11:36,253 --> 00:11:38,670
Z nadzieją, że ona to zobaczy

196
00:11:38,670 --> 00:11:40,497
chcieliśmy dać ci szansę

197
00:11:40,497 --> 00:11:42,725
przesłać jej wiadomość.

198
00:11:42,725 --> 00:11:43,861
Joseph Kim: Po koreańsku?

199
00:11:43,861 --> 00:11:46,469
(Śmiech)

200
00:11:46,469 --> 00:11:50,377
AH: Najpierw po angielsku, 
potem po koreańsku.

201
00:11:50,377 --> 00:11:52,718
JK: OK, nie będę mówił długo po koreańsku,

202
00:11:52,718 --> 00:11:55,459
bo chyba nie umiałbym powstrzymać łez.

203
00:11:55,459 --> 00:11:59,115
bo chyba nie umiałbym powstrzymać łez.

204
00:11:59,115 --> 00:12:03,836
Nuna, minęło już 10 lat,

205
00:12:03,836 --> 00:12:10,357
odkąd ostatni raz cię widziałem.

206
00:12:10,357 --> 00:12:13,749
Chciałem ci powiedzieć,

207
00:12:13,749 --> 00:12:17,933
że cię kocham i tęsknię za tobą.

208
00:12:17,933 --> 00:12:22,276
proszę wróć do mnie i przeżyj.

209
00:12:22,276 --> 00:12:27,162
I, o Boże,

210
00:12:27,162 --> 00:12:31,482
nadal wierzę, że kiedyś cię zobaczę.

211
00:12:33,591 --> 00:12:38,253
Przeżyję moje życie szczęśliwie

212
00:12:38,253 --> 00:12:41,572
i będę intensywnie się uczył,

213
00:12:41,572 --> 00:12:43,649
aż się spotkamy,

214
00:12:43,649 --> 00:12:48,228
i obiecuję, że nie będę więcej płakał.

215
00:12:48,228 --> 00:12:49,785
(Śmiech)

216
00:12:49,785 --> 00:12:52,373
Nie mogę się doczekać, aż cię zobaczę,

217
00:12:52,373 --> 00:12:54,644
a jeśli nie możesz mnie znaleźć,

218
00:12:54,644 --> 00:12:57,716
dalej będę cię szukał

219
00:12:57,716 --> 00:13:00,452
i mam nadzieję kiedyś cię zobaczyć.

220
00:13:00,452 --> 00:13:03,788
Mogę przekazać krótką wiadomość dla mamy?

221
00:13:03,788 --> 00:13:05,439
AH: Oczywiście.

222
00:13:05,439 --> 00:13:08,228
JK: Spędziłem z tobą mało czasu,

223
00:13:08,228 --> 00:13:10,140
ale wiem, że nadal mnie kochasz.

224
00:13:10,140 --> 00:13:13,084
i pewnie nadal się za mnie modlisz,

225
00:13:13,084 --> 00:13:16,204
i myślisz o mnie.

226
00:13:16,204 --> 00:13:18,356
Chciałbym ci podziękować,

227
00:13:18,356 --> 00:13:21,907
za wydanie mnie na świat.

228
00:13:21,907 --> 00:13:21,907
Dziękuję.

229
00:13:21,907 --> 00:13:21,908
(Brawa)