1
00:00:01,268 --> 00:00:04,853
Στο βορειοδυτικό άκρο των Η.Π.Α.,

2
00:00:04,853 --> 00:00:07,727
δίπλα στα σύνορα με τον Καναδά,

3
00:00:07,727 --> 00:00:11,553
υπάρχει η Λίμπι, μια μικρή πόλη της Μοντάνα

4
00:00:11,553 --> 00:00:16,038
που περιβάλλεται από πεύκα και λίμνες,

5
00:00:16,038 --> 00:00:20,761
και εκπληκτική άγρια ζωή

6
00:00:20,761 --> 00:00:26,099
και κάτι πανύψηλα δέντρα 
που κραυγάζουν προς τον ουρανό.

7
00:00:26,099 --> 00:00:29,618
Εκεί βρίσκεται μια μικρή πόλη 
που τη λένε Λίμπι,

8
00:00:29,618 --> 00:00:33,963
την οποία επισκέφτηκα 
και είναι κάπως μοναχική

9
00:00:33,963 --> 00:00:36,360
και λίγο απομονωμένη.

10
00:00:36,360 --> 00:00:40,012
Και στη Λίμπι της Μοντάνα 
ζει μια κάπως ασυνήθιστη γυναίκα

11
00:00:40,012 --> 00:00:42,039
που τη λένε Γκέιλα Μπένεφιλντ.

12
00:00:42,039 --> 00:00:44,402
Πάντα αισθανόταν λίγο 
σαν να μην ανήκει εκεί,

13
00:00:44,402 --> 00:00:46,966
παρ' όλο που εκεί ζούσε 
σχεδόν σε όλη της τη ζωή.

14
00:00:46,966 --> 00:00:49,414
Μια γυναίκα ρώσικης καταγωγής.

15
00:00:49,414 --> 00:00:51,047
Μου είπε πως όταν πήγαινε σχολείο,

16
00:00:51,047 --> 00:00:52,820
ήταν το μοναδικό κορίτσι που επέλεξε

17
00:00:52,820 --> 00:00:56,174
να ασχοληθεί με το μηχανολογικό σχέδιο.

18
00:00:56,174 --> 00:01:00,072
Αργότερα στη ζωή της βρήκε μια δουλειά 
και πήγαινε από σπίτι σε σπίτι

19
00:01:00,072 --> 00:01:04,182
διαβάζοντας τους μετρητές κοινής ωφελείας. 
Μετρητές γκαζιού, μετρητές ηλεκτρικού.

20
00:01:04,182 --> 00:01:07,182
Και έκανε αυτή την εργασία 
στο μέσο της ημέρας,

21
00:01:07,182 --> 00:01:10,609
και ένα πράγμα της τράβηξε 
την προσοχή, και αυτό ήταν

22
00:01:10,609 --> 00:01:14,715
πως στη μέση της ημέρας 
συνάντησε πολλούς άντρες

23
00:01:14,715 --> 00:01:19,105
που ήταν στο σπίτι. 
Μεσήλικες και λίγο μεγαλύτεροι

24
00:01:19,105 --> 00:01:24,548
και πολλοί από αυτούς φαινόταν 
να χρησιμοποιούν φιάλες οξυγόνου.

25
00:01:24,548 --> 00:01:27,311
Της φάνηκε παράξενο.

26
00:01:27,311 --> 00:01:30,922
Μετά, μερικά χρόνια αργότερα, 
ο πατέρας της πέθανε στα 59,

27
00:01:30,922 --> 00:01:34,852
πέντε μέρες πριν πάρει σύνταξη.

28
00:01:34,852 --> 00:01:35,940
Ήταν εργάτης ορυχείου.

29
00:01:35,940 --> 00:01:41,382
Σκέφτηκε πως μάλλον 
τον είχε εξαντλήσει η δουλειά του.

30
00:01:41,382 --> 00:01:45,114
Όμως μετά από μερικά χρόνια 
πέθανε και η μητέρα της

31
00:01:45,114 --> 00:01:48,131
και αυτό της φάνηκε ακόμα πιο παράξενο,

32
00:01:48,131 --> 00:01:50,965
επειδή η μητέρα της 
προερχόταν από μια οικογένεια

33
00:01:50,965 --> 00:01:54,826
της οποίας τα μέλη φαινόντουσαν 
πως ζούσαν για πάντα.

34
00:01:54,826 --> 00:01:58,395
Για την ακρίβεια, 
ο θείος της Γκέιλα ζει ακόμα

35
00:01:58,395 --> 00:02:00,569
και μαθαίνει πώς να χορεύει βαλς.

36
00:02:00,569 --> 00:02:04,004
Η Γκέιλα δεν μπορούσε 
να κατανοήσει γιατί η μητέρα της

37
00:02:04,004 --> 00:02:06,458
έπρεπε να πεθάνει τόσο νέα.

38
00:02:06,458 --> 00:02:10,702
Ήταν μια ανωμαλία και συνέχισε 
να προβληματίζεται για τις ανωμαλίες.

39
00:02:10,702 --> 00:02:12,758
Της ήρθαν και άλλες στο νου.

40
00:02:12,758 --> 00:02:14,486
Για παράδειγμα, θυμήθηκε

41
00:02:14,486 --> 00:02:17,585
πως όταν η μητέρα της είχε σπάσει 
το πόδι της και πήγε στο νοσοκομείο,

42
00:02:17,585 --> 00:02:19,360
της έκαναν πολλές ακτινογραφίες,

43
00:02:19,360 --> 00:02:22,315
και δύο από αυτές ήταν ακτινογραφίες 
του ποδιού, κάτι το οποίο ήταν λογικό,

44
00:02:22,315 --> 00:02:27,125
όμως έξι από αυτές ήταν ακτινογραφίες 
θώρακα και αυτό δεν ήταν λογικό.

45
00:02:27,125 --> 00:02:30,107
Άρχισε να σπαζοκεφαλιάζει για κάθε κομμάτι

46
00:02:30,107 --> 00:02:32,483
της ζωής της και της ζωής των γονιών της,

47
00:02:32,483 --> 00:02:36,484
καθώς προσπαθούσε 
να καταλάβει τι ακριβώς έβλεπε.

48
00:02:36,484 --> 00:02:38,195
Σκέφτηκε την πόλη της.

49
00:02:38,195 --> 00:02:41,183
Στην πόλη υπήρχε ένα ορυχείο βερμικουλίτη.

50
00:02:41,183 --> 00:02:44,016
Τον βερμικουλίτη τον χρησιμοποιούσαν 
σαν βελτιωτικό εδάφους

51
00:02:44,016 --> 00:02:47,296
για να μεγαλώνουν τα φυτά 
πιο γρήγορα και πιο καλά.

52
00:02:47,296 --> 00:02:50,354
Τον βερμικουλίτη τον χρησιμοποιούσαν 
για να μονώνουν τις σοφίτες,

53
00:02:50,354 --> 00:02:53,001
τοποθετούσαν τεράστιες ποσότητες 
κάτω από τη στέγη

54
00:02:53,001 --> 00:02:56,852
για να κρατάνε τα σπίτια ζεστά 
στους κρύους χειμώνες της Μοντάνα.

55
00:02:56,852 --> 00:02:59,219
Ο βερμικουλίτης υπήρχε στην παιδική χαρά.

56
00:02:59,219 --> 00:03:00,615
Υπήρχε στο γήπεδο ποδοσφαίρου.

57
00:03:00,615 --> 00:03:03,105
Υπήρχε στην πίστα του πατινάζ.

58
00:03:03,105 --> 00:03:06,934
Αυτό που δεν ήξερε μέχρι που άρχισε να εργάζεται 
πάνω σε αυτό το πρόβλημα

59
00:03:06,934 --> 00:03:14,019
είναι πως ο βερμικουλίτης 
είναι μια πολύ τοξική μορφή του ασβεστίου.

60
00:03:14,019 --> 00:03:15,798
Όταν έλυσε το αίνιγμα,

61
00:03:15,798 --> 00:03:18,704
άρχισε να λέει σε όποιον μπορούσε

62
00:03:18,704 --> 00:03:21,371
τι είχε συμβεί και τι είχε 
γίνει με τους γονείς της

63
00:03:21,371 --> 00:03:24,441
και με τους ανθρώπους 
που είχε δει να χρησιμοποιούν οξυγόνο

64
00:03:24,441 --> 00:03:27,602
τα απογεύματα στα σπίτια τους.

65
00:03:27,602 --> 00:03:29,003
Όμως έμεινε έκπληκτη.

66
00:03:29,003 --> 00:03:31,456
Σκέφτηκε πως όταν το μάθουν όλοι 
θα θελήσουν να κάνουν κάτι γι' αυτό,

67
00:03:31,456 --> 00:03:34,297
όμως στην πραγματικότητα 
κανείς δεν ήθελε να ξέρει.

68
00:03:34,297 --> 00:03:36,412
Για την ακρίβεια, έγινε τόσο ενοχλητική

69
00:03:36,412 --> 00:03:38,849
στην επιμονή της να πει αυτή την ιστορία

70
00:03:38,849 --> 00:03:41,977
στους γείτονες, στους φίλους της 
και σε άλλους ανθρώπους στην κοινότητα,

71
00:03:41,977 --> 00:03:43,893
που στο τέλος κάποιοι από αυτούς

72
00:03:43,893 --> 00:03:45,692
έφτιαξαν ένα αυτοκόλλητο 
για τους προφυλακτήρες

73
00:03:45,692 --> 00:03:48,960
το οποίο τοποθέτησαν πολύ περήφανα 
στα αυτοκίνητα τους και το οποίο έλεγε,

74
00:03:48,960 --> 00:03:51,106
«Ναι, είμαι από τη Λίμπι της Μοντάνα

75
00:03:51,106 --> 00:03:56,646
και όχι, δεν έχω ασβέστωση.»

76
00:03:56,646 --> 00:04:00,026
Όμως η Γκέιλα δεν σταμάτησε. 
Συνέχισε την έρευνα της.

77
00:04:00,026 --> 00:04:03,217
Η εμφάνιση του διαδικτύου 
σίγουρα την βοήθησε.

78
00:04:03,217 --> 00:04:05,237
Μιλούσε με όποιον μπορούσε.

79
00:04:05,237 --> 00:04:08,512
Επιχειρηματολογούσε συνεχώς 
και τελικά στάθηκε τυχερή

80
00:04:08,512 --> 00:04:10,712
όταν ένας ερευνητής πέρασε από την πόλη

81
00:04:10,712 --> 00:04:13,146
επειδή σπούδαζε 
την ιστορία των ορυκτών της περιοχής

82
00:04:13,146 --> 00:04:16,288
και του είπε την ιστορία της 
και φυσικά στην αρχή,

83
00:04:16,288 --> 00:04:18,559
όπως και όλοι οι άλλοι, 
δεν την πίστεψε.

84
00:04:18,559 --> 00:04:20,876
Όμως πήγε πίσω στο Σιάτλ 
και έκανε μόνος του έρευνα

85
00:04:20,876 --> 00:04:25,362
και συνειδητοποίησε πως είχε δίκιο.

86
00:04:25,362 --> 00:04:29,424
Έτσι τώρα είχε ένα σύμμαχο.

87
00:04:29,424 --> 00:04:32,014
Παρ' όλα αυτά οι άνθρωποι 
πάλι δεν ήθελαν να γνωρίζουν.

88
00:04:32,014 --> 00:04:35,738
Έλεγαν πράγματα όπως, 
«Αν ήταν τόσο επικίνδυνος,

89
00:04:35,738 --> 00:04:38,771
κάποιος θα μας το είχε πει.»

90
00:04:38,771 --> 00:04:41,793
«Αν αυτός είναι ο πραγματικός λόγος 
που όλοι πεθαίνουν,

91
00:04:41,793 --> 00:04:46,369
θα μας το είχαν πει οι γιατροί.»

92
00:04:46,369 --> 00:04:49,745
Μερικοί άντρες που ήταν συνηθισμένοι 
σε πολύ σκληρές εργασίες, είπαν,

93
00:04:49,745 --> 00:04:51,556
«Δεν θέλω να είμαι θύμα.

94
00:04:51,556 --> 00:04:53,574
Δεν υπάρχει περίπτωση 
να είμαι θύμα και όπως και να' χει,

95
00:04:53,574 --> 00:05:00,507
κάθε βιομηχανία έχει τα ατυχήματα της.»

96
00:05:00,507 --> 00:05:04,313
Όμως η Γκέιλα συνέχισε 
και στο τέλος κατάφερε

97
00:05:04,313 --> 00:05:06,925
να έρθει μια ομοσπονδιακή 
υπηρεσία στην πόλη

98
00:05:06,925 --> 00:05:11,213
και να περάσει από έλεγχο 
τους κατοίκους της πόλης,

99
00:05:11,213 --> 00:05:15,941
15.000 άτομα -- και αυτό που ανακάλυψαν

100
00:05:15,941 --> 00:05:19,360
ήταν πως η πόλη είχε 
ένα δείκτη θνησιμότητας

101
00:05:19,360 --> 00:05:25,418
80 φορές μεγαλύτερο από 
οποιοδήποτε μέρος στις Η.Π.Α..

102
00:05:25,418 --> 00:05:29,434
Αυτό συνέβει το 2002 
και ακόμα και τώρα,

103
00:05:29,434 --> 00:05:33,124
κανείς δεν σήκωσε το χέρι του 
και να πει, «Γκέιλα,

104
00:05:33,124 --> 00:05:37,439
κοίτα την παιδική χαρά 
στην οποία παίζουν τα παιδιά σου.

105
00:05:37,439 --> 00:05:42,143
Είναι στρωμένη με βερμικουλίτη.»

106
00:05:42,143 --> 00:05:45,210
Δεν μιλάμε για άγνοια.

107
00:05:45,210 --> 00:05:47,979
Μιλάμε για εθελοτυφλία.

108
00:05:47,979 --> 00:05:51,458
Η εθελοτυφλία είναι 
μια νομική έννοια που σημαίνει

109
00:05:51,458 --> 00:05:54,392
πως αν υπάρχουν πληροφορίες 
που θα μπορούσες και θα έπρεπε να γνωρίζεις,

110
00:05:54,392 --> 00:05:57,862
αλλά με κάποιο τρόπο 
κατάφερες να μη γνωρίζεις,

111
00:05:57,862 --> 00:06:00,608
ο νόμος θεωρεί πως εθελοτυφλείς.

112
00:06:00,608 --> 00:06:04,383
Έχεις επιλέξει να μην γνωρίζεις.

113
00:06:04,383 --> 00:06:08,782
Υπάρχει μεγάλη εθελοτυφλία στις μέρες μας.

114
00:06:08,782 --> 00:06:11,633
Μπορείς να δει κανείς 
τις τράπεζες να εθελοτυφλούν

115
00:06:11,633 --> 00:06:14,690
όταν χιλιάδες άνθρωποι πούλησαν 
στεγαστικά δάνεια σε ανθρώπους

116
00:06:14,690 --> 00:06:16,398
που δεν είχαν χρήματα να τα αγοράσουν.

117
00:06:16,398 --> 00:06:18,056
Τους έβλεπες στις τράπεζες

118
00:06:18,056 --> 00:06:20,220
όταν «μαγειρεύαν» τα επιτόκια

119
00:06:20,220 --> 00:06:22,632
και όλοι εκεί γύρω ήξεραν τι συμβαίνει,

120
00:06:22,632 --> 00:06:25,806
αλλά όλοι το αγνοούσαν επιμελώς.

121
00:06:25,806 --> 00:06:29,230
Μπορείς να δεις την εθελοτυφλία 
στην Καθολική Εκκλησία,

122
00:06:29,230 --> 00:06:33,851
όπου δεκάδες κακοποιήσεις παιδιών αγνοήθηκαν.

123
00:06:33,851 --> 00:06:36,146
Μπορείς να δεις την εθελοτυφλία

124
00:06:36,146 --> 00:06:40,657
στο πώς οδηγηθήκαμε στον πόλεμο του Ιράκ.

125
00:06:40,657 --> 00:06:44,296
Η εθελοτυφλία υπάρχει 
σε τεράστιες κλίμακες, όπως αυτές,

126
00:06:44,296 --> 00:06:47,191
και υπάρχει επίσης και σε πολύ μικρές κλίμακες,

127
00:06:47,191 --> 00:06:51,119
στις οικογένειες, στα σπίτια 
και στις κοινότητες των ανθρώπων

128
00:06:51,119 --> 00:06:56,597
και ιδιαίτερα σε οργανισμούς και ιδρύματα.

129
00:06:56,597 --> 00:07:00,839
Σε εταιρίες που έχουν μελετηθεί 
για την εθελοτυφλία

130
00:07:00,839 --> 00:07:03,122
μπορεί να τους γίνουν ερωτήσεις όπως:

131
00:07:03,122 --> 00:07:05,948
«Υπάρχουν θέματα στον εργασιακό χώρο

132
00:07:05,948 --> 00:07:09,378
τα οποία οι άνθρωποι φοβούνται να αναφέρουν;»

133
00:07:09,378 --> 00:07:11,570
Όταν οι ακαδημαϊκοί έχουν κάνει έρευνες σαν και αυτή

134
00:07:11,570 --> 00:07:13,890
για εταιρίες στις Η.Π.Α.,

135
00:07:13,890 --> 00:07:19,138
αυτό που ανακαλύπτουν είναι 
πως το 85 τοις εκατό των ανθρώπων λέει «Ναι».

136
00:07:19,138 --> 00:07:22,146
85 τοις εκατό των ανθρώπων 
ξέρει πως υπάρχει πρόβλημα,

137
00:07:22,146 --> 00:07:24,221
αλλά δεν λένε τίποτα.

138
00:07:24,221 --> 00:07:27,608
Και όταν επανέλαβα αυτή την έρευνα στην Ευρώπη

139
00:07:27,608 --> 00:07:30,270
και έκανα τις ίδιες ερωτήσεις,

140
00:07:30,270 --> 00:07:33,360
βρήκα ακριβώς το ίδιο νούμερο.

141
00:07:33,360 --> 00:07:37,411
85 τοις εκατό. 
Αυτό είναι μεγάλη σιωπή.

142
00:07:37,411 --> 00:07:39,493
Είναι μεγάλη τύφλωση.

143
00:07:39,493 --> 00:07:42,939
Και αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, 
είναι πως όταν πηγαίνω σε εταιρίες στην Ελβετία,

144
00:07:42,939 --> 00:07:46,555
μου λένε, 
«Αυτό είναι ένα μοναδικό ελβετικό πρόβλημα.»

145
00:07:46,555 --> 00:07:50,755
Και όταν πηγαίνω στη Γερμανία, λένε, 
«Ω ναι, αυτή είναι η γερμανική ασθένεια.»

146
00:07:50,755 --> 00:07:53,027
Και όταν πηγαίνω σε εταιρίες στην Αγγλία, λένε,

147
00:07:53,027 --> 00:07:56,804
«Ω ναι, οι Βρετανοί είναι πράγματι κακοί σε αυτό.»

148
00:07:56,804 --> 00:08:01,474
Και η πραγματικότητα είναι 
πως είναι ανθρώπινο πρόβλημα.

149
00:08:01,474 --> 00:08:07,839
Κάτω από συγκεκριμένες περιστάσεις 
εθελοτυφλούμε όλοι μας.

150
00:08:07,839 --> 00:08:10,323
Αυτό που δείχνει η έρευνα είναι 
πως κάποιοι άνθρωποι είναι τυφλοί

151
00:08:10,323 --> 00:08:13,992
από φόβο. Φοβούνται τα αντίποινα.

152
00:08:13,992 --> 00:08:17,367
Και κάποια άνθρωποι 
είναι τυφλοί επειδή σκέφτονται:

153
00:08:17,367 --> 00:08:19,785
«Είναι μάταιο να βλέπεις το οτιδήποτε.

154
00:08:19,785 --> 00:08:21,641
Τίποτα δεν θα αλλάξει ποτέ.

155
00:08:21,641 --> 00:08:24,455
Αν διαμαρτυρηθούμε, αν διαμαρτυρηθούμε 
ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ,

156
00:08:24,455 --> 00:08:26,225
τίποτα δεν θα αλλάξει οπότε 
γιατί να μπούμε στον κόπο;

157
00:08:26,225 --> 00:08:30,767
Καλύτερα να μην τα βλέπουμε όλα αυτά.»

158
00:08:30,767 --> 00:08:33,766
Και αυτό που βλέπω 
να επαναλαμβάνεται συνεχώς είναι

159
00:08:33,766 --> 00:08:36,245
πως οι άνθρωποι λένε, «Λοιπόν, ξέρεις,

160
00:08:36,245 --> 00:08:39,745
οι άνθρωποι που πράγματι βλέπουν, 
είναι πληροφοριοδότες

161
00:08:39,745 --> 00:08:42,369
και όλοι ξέρουμε που καταλήγουν.»

162
00:08:42,369 --> 00:08:46,418
Υπάρχει λοιπόν όλη αυτή η μυθολογία 
γύρω από τους πληροφοριοδότες

163
00:08:46,418 --> 00:08:50,731
που λέει πως καταρχήν είναι όλοι τρελοί.

164
00:08:50,731 --> 00:08:53,044
Αλλά αυτό που ανακάλυψα 
καθώς γυρνούσα τον κόσμο

165
00:08:53,044 --> 00:08:56,231
και μιλούσα με πληροφοριοδότες είναι, 
πως για την ακρίβεια

166
00:08:56,231 --> 00:09:00,986
είναι πολύ πιστοί 
και συχνά πολύ συντηρητικοί άνθρωποι.

167
00:09:00,986 --> 00:09:04,891
Είναι πάρα πολύ αφοσιωμένοι στους οργανισμούς 
για τους οποίους εργάζονται

168
00:09:04,891 --> 00:09:07,198
και η αιτία για την οποία ορθώνουν το λόγο τους,

169
00:09:07,198 --> 00:09:10,080
η αιτία για την οποία επιμένουν να βλέπουν,

170
00:09:10,080 --> 00:09:13,577
είναι επειδή νοιάζονται πολύ 
για αυτόν τον οργανισμό

171
00:09:13,577 --> 00:09:17,163
και θέλουν να τον διατηρήσουν υγιή.

172
00:09:17,163 --> 00:09:19,326
Το άλλο που λένε συχνά οι άνθρωποι

173
00:09:19,326 --> 00:09:22,554
για τους πληροφοριοδότες είναι, 
«Δεν έχει νόημα

174
00:09:22,554 --> 00:09:25,123
γιατί βλέπεις τι παθαίνουν.

175
00:09:25,123 --> 00:09:26,437
Διαλύονται.

176
00:09:26,437 --> 00:09:30,179
Κανείς δεν θέλει να το ζήσει αυτό.»

177
00:09:30,179 --> 00:09:33,506
Παρ' όλα αυτά, όταν μιλάω στους πληροφοριοδότες,

178
00:09:33,506 --> 00:09:38,666
ο επαναλαμβανόμενος τόνος 
που ακούω είναι η περηφάνια.

179
00:09:38,666 --> 00:09:41,051
Σκέφτομαι τον Τζο Ντάρμπι.

180
00:09:41,051 --> 00:09:44,503
Όλοι θυμόμαστε τις φωτογραφίες 
από το Αμπού Γκράιμπ

181
00:09:44,503 --> 00:09:48,225
που σόκαραν τον κόσμο 
και έδειξαν τι είδους πόλεμος

182
00:09:48,225 --> 00:09:50,889
γινόταν στο Ιράκ.

183
00:09:50,889 --> 00:09:53,900
Όμως αναρωτιέμαι 
ποιος θυμάται τον Τζο Ντάρμπι,

184
00:09:53,900 --> 00:09:57,396
τον πολύ υπάκουο, καλό στρατιώτη

185
00:09:57,396 --> 00:10:02,159
που βρήκε αυτές τις φωτογραφίες 
και τις παρέδωσε.

186
00:10:02,159 --> 00:10:05,877
Και είπε, 
«Ξέρετε, δεν είμαι ο άνθρωπος

187
00:10:05,877 --> 00:10:10,103
που καρφώνει τους άλλους, 
όμως κάποια πράγματα ξεπερνάνε τα όρια.

188
00:10:10,103 --> 00:10:12,199
Λένε πως η άγνοια είναι ευδαιμονία,

189
00:10:12,199 --> 00:10:15,927
όμως δεν μπορείς να ανεχτείς τέτοια πράγματα.»

190
00:10:15,927 --> 00:10:18,962
Μίλησα με τον Στιβ Μπόλσιν, έναν Βρετανό γιατρό,

191
00:10:18,962 --> 00:10:23,268
που πάλεψε πέντε χρόνια 
για να τραβήξει την προσοχή

192
00:10:23,268 --> 00:10:28,291
πάνω σε έναν επικίνδυνο χειρουργό 
που σκότωνε παιδιά.

193
00:10:28,291 --> 00:10:30,217
Τον ρώτησα γιατί το έκανε και είπε,

194
00:10:30,217 --> 00:10:34,449
«Στην πραγματικότητα η κόρη μου 
με προέτρεψε να το κάνω.

195
00:10:34,449 --> 00:10:36,713
Ένα βράδυ ήρθε και μου είπε,

196
00:10:36,713 --> 00:10:40,142
«Μπαμπά, δεν μπορείς να αφήσεις 
τα παιδιά να πεθάνουν.»

197
00:10:40,142 --> 00:10:42,893
Ή σκέφτομαι την Σύνθια Τόμας,

198
00:10:42,893 --> 00:10:46,878
μια πραγματικά πιστή κόρη 
και σύζυγο στρατιωτικού,

199
00:10:46,878 --> 00:10:49,830
η οποία όταν είδε τους φίλους 
και τους γνωστούς

200
00:10:49,830 --> 00:10:54,132
να επιστρέφουν από τον πόλεμο στο Ιράκ, 
σοκαρίστηκε τόσο πολύ

201
00:10:54,132 --> 00:10:56,020
από την διανοητική τους κατάσταση

202
00:10:56,020 --> 00:11:00,051
και την άρνηση του στρατού 
να αναγνωρίσει και να βεβαιώσει

203
00:11:00,051 --> 00:11:02,715
το μετατραυματικό σύνδρομο άγχους,

204
00:11:02,715 --> 00:11:08,323
που έστησε ένα καφέ 
στη μέση μιας στρατιωτικής πόλης

205
00:11:08,323 --> 00:11:13,953
για να τους δώσει νομική, 
ψυχολογική και ιατρική βοήθεια.

206
00:11:13,953 --> 00:11:16,893
Μου είπε, «Ξέρεις Μάργκαρετ,

207
00:11:16,893 --> 00:11:20,686
πάντα έλεγα πως δεν ήξερα τι ήθελα να γίνω

208
00:11:20,686 --> 00:11:22,974
όταν μεγαλώσω.

209
00:11:22,974 --> 00:11:27,467
Όμως βρήκα αυτό το σκόπο

210
00:11:27,467 --> 00:11:32,484
και δεν θα είμαι ποτέ ξανά η ίδια.»

211
00:11:32,484 --> 00:11:35,780
Όλοι μας απολαμβάνουμε 
τόσες ελευθερίες σήμερα,

212
00:11:35,780 --> 00:11:37,736
ελευθερίες που κατακτήθηκαν με κόπο.

213
00:11:37,736 --> 00:11:41,204
Την ελευθερία να γράφουμε και να 
εκδίδουμε χωρίς το φόβο της λογοκρισίας,

214
00:11:41,204 --> 00:11:44,979
μια ελευθερία που δεν υπήρχε 
την τελευταία φορά που ήρθα στην Ουγγαρία.

215
00:11:44,979 --> 00:11:47,465
Την ελευθερία της ψήφου, 
για την οποία έπρεπε, οι γυναίκες ιδιαίτερα,

216
00:11:47,465 --> 00:11:49,944
να πολεμήσουν τόσο πολύ.

217
00:11:49,944 --> 00:11:52,792
Την ελευθερία των ανθρώπων 
από διαφορετικές εθνικότητες, κουλτούρες

218
00:11:52,792 --> 00:11:57,782
και σεξουαλικό προσανατολισμό 
να ζήσουν όπως οι ίδιοι επιθυμούν.

219
00:11:57,782 --> 00:12:02,616
Όμως ελευθερία δεν υπάρχει 
αν δεν την χρησιμοποιείς

220
00:12:02,616 --> 00:12:04,957
και αυτό που κάνουν οι πληροφοριοδότες

221
00:12:04,957 --> 00:12:07,524
και οι άνθρωποι όπως η Γκέιλα Μπένεφιλντ

222
00:12:07,524 --> 00:12:12,130
είναι πως χρησιμοποιούν την ελευθερία που έχουν.

223
00:12:12,130 --> 00:12:15,612
Και είναι πολύ καλά προετοιμασμένοι 
να αναγνωρίσουν

224
00:12:15,612 --> 00:12:18,242
πως «Ναι, θα γίνει καυγάς

225
00:12:18,242 --> 00:12:21,234
και ναι, θα έχω πολλές φασαρίες

226
00:12:21,234 --> 00:12:25,223
με τους γείτονες 
και τους συναδέλφους και τους φίλους μου,

227
00:12:25,223 --> 00:12:28,445
όμως θα γίνω πολύ καλός σε αυτή τη σύγκρουση.

228
00:12:28,445 --> 00:12:30,788
Θα αποδεχτώ τους αρνητές

229
00:12:30,788 --> 00:12:35,708
επειδή θα κάνουν τα επιχειρήματα μου 
καλύτερα και δυνατότερα.

230
00:12:35,708 --> 00:12:38,140
Μπορώ να συνεργαστώ με τους αντιπάλους μου

231
00:12:38,140 --> 00:12:42,622
για να γίνω καλύτερος σε αυτό που κάνω.»

232
00:12:42,622 --> 00:12:45,444
Αυτοί είναι άνθρωποι τεράστιας επιμονής,

233
00:12:45,444 --> 00:12:50,347
απίστευτης υπομονής 
και απόλυτης αποφασιστικότητας

234
00:12:50,347 --> 00:12:55,818
να μην είναι τυφλοί και σιωπηλοί.

235
00:12:55,818 --> 00:12:59,011
Όταν πήγα στο Λίμπι της Μοντάνα

236
00:12:59,011 --> 00:13:02,372
επισκέφτηκα την κλινική για τους ασθενείς 
που πάσχουν από ασβέστωση

237
00:13:02,372 --> 00:13:06,293
η οποία υπάρχει χάρη στη Γκέιλα Μπένεφιλντ,

238
00:13:06,293 --> 00:13:09,173
ένα μέρος στο οποίο αρχικά, οι άνθρωποι

239
00:13:09,173 --> 00:13:12,415
που ήθελαν βοήθεια 
και χρειαζόντουσαν ιατρική φροντίδα,

240
00:13:12,415 --> 00:13:15,045
έμπαιναν από την πίσω πόρτα

241
00:13:15,045 --> 00:13:17,530
επειδή δεν ήθελαν να αναγνωρίσουν

242
00:13:17,530 --> 00:13:19,975
πως είχε δίκιο.

243
00:13:19,975 --> 00:13:23,148
Κάθισα σε ένα εστιατόριο 
και παρακολούθησα

244
00:13:23,148 --> 00:13:27,176
καθώς τα φορτηγά πηγαινοέρχονταν 
στον αυτοκινητόδρομο,

245
00:13:27,176 --> 00:13:31,430
φόρτωναν το χώμα από τους κήπους

246
00:13:31,430 --> 00:13:38,342
και το αντικαθιστούσαν με φρέσκο, 
αμόλυντο χώμα.

247
00:13:38,342 --> 00:13:40,602
Πήρα μαζί τη 12χρονη κόρη μου

248
00:13:40,602 --> 00:13:43,989
επειδή ήθελα πολύ να γνωρίσει την Γκέιλα

249
00:13:43,989 --> 00:13:46,905
και μου είπε, «Γιατί; Τι το σπουδαίο έχει;»

250
00:13:46,905 --> 00:13:49,090
Της είπα, «Δεν είναι σταρ του σινεμά,

251
00:13:49,090 --> 00:13:53,377
και δεν είναι διασημότητα και δεν είναι ειδικός

252
00:13:53,377 --> 00:13:56,115
και η Γκέιλα είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα έλεγε

253
00:13:56,115 --> 00:13:59,059
πως δεν είναι άγια.

254
00:13:59,059 --> 00:14:02,199
Αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό σε σχέση με τη Γκέιλα

255
00:14:02,199 --> 00:14:04,866
είναι πως είναι συνηθισμένη.

256
00:14:04,866 --> 00:14:09,692
Είναι σαν και σένα, είναι σαν και μένα.

257
00:14:09,692 --> 00:14:15,655
Είχε ελευθερία και ήταν έτοιμη να την εκμεταλλευτεί.»

258
00:14:15,655 --> 00:14:17,154
Σας ευχαριστώ πολύ.

259
00:14:17,154 --> 00:14:21,878
(Χειροκροτήματα)