[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:00.00,0:00:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ความปลอดภัยแบ่งเป็นสองประเภทนะครับ
Dialogue: 0,0:00:02.00,0:00:04.00,Default,,0000,0000,0000,,คือความรู้สึก และความเป็นจริง
Dialogue: 0,0:00:04.00,0:00:06.00,Default,,0000,0000,0000,,และมันไม่เหมือนกัน
Dialogue: 0,0:00:06.00,0:00:08.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณรู้สึกถึงความปลอดภัยได้
Dialogue: 0,0:00:08.00,0:00:10.00,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่าจริงๆไม่ได้เป็นเช่นนั้น
Dialogue: 0,0:00:10.00,0:00:12.00,Default,,0000,0000,0000,,และคุณก็ปลอดภัยได้
Dialogue: 0,0:00:12.00,0:00:14.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยไม่รู้สึกถึงมัน
Dialogue: 0,0:00:14.00,0:00:16.00,Default,,0000,0000,0000,,จริงๆแล้ว มันเป็นสองแนวคิดที่แยกออกจากกัน
Dialogue: 0,0:00:16.00,0:00:18.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผนวกอยู่ในคำๆเดียว
Dialogue: 0,0:00:18.00,0:00:20.00,Default,,0000,0000,0000,,และสิ่งที่ผมอยากนำเสนอในวันนี้
Dialogue: 0,0:00:20.00,0:00:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็คือแยกมันออกจากกัน
Dialogue: 0,0:00:22.00,0:00:24.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อดูว่าสองอย่างนี้แยกออก
Dialogue: 0,0:00:24.00,0:00:26.00,Default,,0000,0000,0000,,และรวมกันเมื่อไหร่ อย่างไร
Dialogue: 0,0:00:26.00,0:00:28.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยในส่วนนี้ภาษาเองเป็นที่ปัญหา
Dialogue: 0,0:00:28.00,0:00:30.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเรายังไม่มีคำที่สามารถสื่อความหมาย
Dialogue: 0,0:00:30.00,0:00:33.00,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับสิ่งที่เรากำลังจะกล่าวถึงได้ดีนัก
Dialogue: 0,0:00:33.00,0:00:35.00,Default,,0000,0000,0000,,หากเราพูดถึงความปลอดภัย
Dialogue: 0,0:00:35.00,0:00:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ในทางเศรษฐศาสตร์
Dialogue: 0,0:00:37.00,0:00:39.00,Default,,0000,0000,0000,,มันคือการได้อย่างเสียอย่าง (trade-off)
Dialogue: 0,0:00:39.00,0:00:41.00,Default,,0000,0000,0000,,ทุกครั้งที่คุณได้มาซึ่งความปลอดภัย
Dialogue: 0,0:00:41.00,0:00:43.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณมักจะแลกมาด้วยสิ่งที่คุณมี
Dialogue: 0,0:00:43.00,0:00:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ตั้งแต่เรื่องการตัดสินใจส่วนตัว
Dialogue: 0,0:00:45.00,0:00:47.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่น การที่คุณจะติดตั้งสัญญาณกันขโมยในบ้าน
Dialogue: 0,0:00:47.00,0:00:50.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือจะเป็นการตัดสินระดับชาติ ว่าคุณจะรุกรานประเทศใด
Dialogue: 0,0:00:50.00,0:00:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ล้วนต้องยอมเสียบางอย่างไปเพื่อแลกมาเสมอ
Dialogue: 0,0:00:52.00,0:00:55.00,Default,,0000,0000,0000,,เงินบ้างล่ะ เวลาบ้างล่ะ ความสะดวกสบาย สมรรถภาพ
Dialogue: 0,0:00:55.00,0:00:58.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือเสรีภาพขั้นพื้นฐาน
Dialogue: 0,0:00:58.00,0:01:01.00,Default,,0000,0000,0000,,และคำถามที่จะเกิดขึ้นในประเด็นด้านความปลอดภัย
Dialogue: 0,0:01:01.00,0:01:04.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ใช่คำถามว่ามันทำให้เราปลอดภัยขึ้นหรือไม่
Dialogue: 0,0:01:04.00,0:01:07.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่กลับเป็นว่า คุ้มไหมที่ยอมเสียไปเพื่อให้ได้มา
Dialogue: 0,0:01:07.00,0:01:09.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณคงเคยได้ยินว่าหลายๆปีที่ผ่านมา
Dialogue: 0,0:01:09.00,0:01:11.00,Default,,0000,0000,0000,,โลกของเราปลอดภัยขึ้น เพราะซัดดัม ฮุสเซ็นไม่ได้กุมอำนาจไว้แล้ว
Dialogue: 0,0:01:11.00,0:01:14.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นอาจจะจริง แต่ก็ไม่ได้เกี่ยวโยงกันถึงขั้นนั้น
Dialogue: 0,0:01:14.00,0:01:17.00,Default,,0000,0000,0000,,คำถามคือ คุ้มค่าหรือเปล่า
Dialogue: 0,0:01:17.00,0:01:20.00,Default,,0000,0000,0000,,และคุณสามารถตัดสินใจด้วยตัวเอง
Dialogue: 0,0:01:20.00,0:01:22.00,Default,,0000,0000,0000,,และคุณก็จะตัดสินว่ามันคุ้มกับการรุกรานหรือเปล่า
Dialogue: 0,0:01:22.00,0:01:24.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือวิธีคิดเกี่ยวกับความมั่นคงปลอดภัย
Dialogue: 0,0:01:24.00,0:01:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ในบริบทของการได้อย่างเสียอย่าง
Dialogue: 0,0:01:26.00,0:01:29.00,Default,,0000,0000,0000,,เอาล่ะ มันไม่ได้มีอะไรถูกหรือผิด
Dialogue: 0,0:01:29.00,0:01:31.00,Default,,0000,0000,0000,,บางท่านในที่นี้ติดตั้งสัญญาณกันขโมยในบ้าน
Dialogue: 0,0:01:31.00,0:01:33.00,Default,,0000,0000,0000,,บางท่านไม่ติด
Dialogue: 0,0:01:33.00,0:01:35.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับว่าบ้านคุณตั้งอยู่ที่ไหน
Dialogue: 0,0:01:35.00,0:01:37.00,Default,,0000,0000,0000,,อยู่ตัวคนเดียว หรืออยู่กับครอบครัว
Dialogue: 0,0:01:37.00,0:01:39.00,Default,,0000,0000,0000,,มีของใช้ราคาแพงจำนวนมากน้อยขนาดไหน
Dialogue: 0,0:01:39.00,0:01:41.00,Default,,0000,0000,0000,,จะยอมรับกับความเสี่ยงที่โจรจะขึ้นบ้าน
Dialogue: 0,0:01:41.00,0:01:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ได้มากน้อยขนาดไหน
Dialogue: 0,0:01:43.00,0:01:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ทางการเมืองก็เช่นกัน
Dialogue: 0,0:01:45.00,0:01:47.00,Default,,0000,0000,0000,,มีความคิดเห็นหลากหลาย
Dialogue: 0,0:01:47.00,0:01:49.00,Default,,0000,0000,0000,,และบ่อยครั้งที่การได้อย่างเสียอย่าง
Dialogue: 0,0:01:49.00,0:01:51.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นมากกว่าแค่ความปลอดภัย
Dialogue: 0,0:01:51.00,0:01:53.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมเชื่อว่ามันสำคัญมาก
Dialogue: 0,0:01:53.00,0:01:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ทุกคนมีสัญชาตญาณ
Dialogue: 0,0:01:55.00,0:01:57.00,Default,,0000,0000,0000,,ในเรื่องการได้อย่างเสียอย่าง
Dialogue: 0,0:01:57.00,0:01:59.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเราทำกันทุกวัน
Dialogue: 0,0:01:59.00,0:02:01.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่น ตอนผมออกจากโรงแรมเมื่อคืน
Dialogue: 0,0:02:01.00,0:02:03.00,Default,,0000,0000,0000,,การที่ผมล็อกประตูสองชั้น
Dialogue: 0,0:02:03.00,0:02:05.00,Default,,0000,0000,0000,,การที่คุณขับรถมาที่นี่
Dialogue: 0,0:02:05.00,0:02:07.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือตอนที่เราไปกินอาหารเที่ยง
Dialogue: 0,0:02:07.00,0:02:10.00,Default,,0000,0000,0000,,เราเชื่อว่าอาหารไม่ได้เป็นพิษ เลยทานมันเข้าไป
Dialogue: 0,0:02:10.00,0:02:12.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราแลกบางอย่างมาด้วยการเสียบางอย่างไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า
Dialogue: 0,0:02:12.00,0:02:14.00,Default,,0000,0000,0000,,หลายๆครั้งในหนึ่งวัน
Dialogue: 0,0:02:14.00,0:02:16.00,Default,,0000,0000,0000,,เราไม่ค่อยรู้ตัวกันหรอก
Dialogue: 0,0:02:16.00,0:02:18.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะมันเป็นเพียงส่วนหนึ่งของการใช้ชีวิต ทุกคนเป็นเหมือนกันหมด
Dialogue: 0,0:02:18.00,0:02:21.00,Default,,0000,0000,0000,,รวมไปถึงสัตว์ทุกสายพันธุ์ด้วย
Dialogue: 0,0:02:21.00,0:02:23.00,Default,,0000,0000,0000,,ลองนึกภาพกระต่ายน้อยกำลังกินหญ้าอยู่ในสวน
Dialogue: 0,0:02:23.00,0:02:26.00,Default,,0000,0000,0000,,และมันต้องเจอสุนัขจิ้งจอก
Dialogue: 0,0:02:26.00,0:02:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนั้นแหละที่กระต่ายจำต้องสละบางอย่างเพื่อแลกกับความปลอดภัย
Dialogue: 0,0:02:28.00,0:02:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ถามตัวเองว่า "จะกินต่อดี หรือ จะหนีดี?"
Dialogue: 0,0:02:30.00,0:02:32.00,Default,,0000,0000,0000,,และหากคุณลองคิดดูดีๆ
Dialogue: 0,0:02:32.00,0:02:35.00,Default,,0000,0000,0000,,กระต่ายที่ถ่วงดุลแล้วตัดสินใจเลือกทางที่ถูกต้อง
Dialogue: 0,0:02:35.00,0:02:37.00,Default,,0000,0000,0000,,มีแนวโน้มอยู่รอดและสืบพันธุ์ต่อไป
Dialogue: 0,0:02:37.00,0:02:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่กระต่ายที่ตัดสินใจผิด
Dialogue: 0,0:02:39.00,0:02:41.00,Default,,0000,0000,0000,,จะถูกกินหรือไม่ก็หิวโซ
Dialogue: 0,0:02:41.00,0:02:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ คุณอาจจะคิดว่า
Dialogue: 0,0:02:43.00,0:02:46.00,Default,,0000,0000,0000,,สายพันธุ์มนุษย์ประเสริฐอย่างพวกเรา
Dialogue: 0,0:02:46.00,0:02:48.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณ ผม และคนเราทุกคน
Dialogue: 0,0:02:48.00,0:02:51.00,Default,,0000,0000,0000,,คงเก่งเรื่องถ่วงดุลการได้อย่างเสียอย่างแบบนี้แน่ๆ
Dialogue: 0,0:02:51.00,0:02:53.00,Default,,0000,0000,0000,,ดูเหมือนจะเป็นเช่นนั้น แต่ครั้งแล้วครั้งเล่า
Dialogue: 0,0:02:53.00,0:02:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เราทำได้ไม่เข้าท่าเอามากๆ
Dialogue: 0,0:02:56.00,0:02:59.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมคิดว่านั่นเป็นปัญหาพื้นฐานที่น่าสนใจทีเดียว
Dialogue: 0,0:02:59.00,0:03:01.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะตอบสั้นๆนะครับ
Dialogue: 0,0:03:01.00,0:03:03.00,Default,,0000,0000,0000,,จริงๆแล้ว มนุษย์เราตอบสนองกับการรับรู้ถึงความปลอดภัย
Dialogue: 0,0:03:03.00,0:03:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ใช่กับความเป็นจริง
Dialogue: 0,0:03:06.00,0:03:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งนี้ โดยมากแล้วจะไม่เป็นปัญหา
Dialogue: 0,0:03:10.00,0:03:12.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะส่วนใหญ่
Dialogue: 0,0:03:12.00,0:03:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ความรู้สึกกับความเป็นจริงมันเป็นไปในทางเดียวกัน
Dialogue: 0,0:03:15.00,0:03:17.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นแบบนั้นจริงๆ
Dialogue: 0,0:03:17.00,0:03:20.00,Default,,0000,0000,0000,,สมัยก่อนประวัติศาสตร์มนุษยชาติ
Dialogue: 0,0:03:20.00,0:03:23.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราล้วนได้พัฒนาศักยภาพนี้
Dialogue: 0,0:03:23.00,0:03:25.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะมันเป็นผลดีกับวิวัฒนาการ
Dialogue: 0,0:03:25.00,0:03:27.00,Default,,0000,0000,0000,,คิดอีกแบบหนึ่ง
Dialogue: 0,0:03:27.00,0:03:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ได้ว่า การที่เรามีความสามารถตัดสินใจในสถานการณ์เสี่ยงๆ
Dialogue: 0,0:03:29.00,0:03:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็เพื่อเอื้อกับการดำรงชีวิต
Dialogue: 0,0:03:31.00,0:03:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ในสภาพแวดล้อมที่ต้องใช้ชีวิตเป็นกลุ่มชนเล็กๆบนที่ราบสูง
Dialogue: 0,0:03:34.00,0:03:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ในทวีปอัฟริกาฝั่งตะวันออกใน 100,000 ปีก่อนคริสต์ศักราช
Dialogue: 0,0:03:37.00,0:03:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งต่างจากการชีวิตในนครนิวยอร์กในปี 2010 (พ.ศ.2553)
Dialogue: 0,0:03:41.00,0:03:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ หลายๆครั้งที่การรับรู้ถึงภัยอันตรายเป็นไปแบบไม่สมเหตุสมผลนัก
Dialogue: 0,0:03:44.00,0:03:46.00,Default,,0000,0000,0000,,จากการทดลองหลายๆครั้ง
Dialogue: 0,0:03:46.00,0:03:49.00,Default,,0000,0000,0000,,แสดงให้เห็นว่าความไม่สมเหตุสมผลเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า
Dialogue: 0,0:03:49.00,0:03:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ผมจะลองยกความไม่สมเหตุสมผลให้ฟังสัก 4 อย่างนะครับ
Dialogue: 0,0:03:51.00,0:03:54.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเรามักจะมีปฏิกิริยาเกินจริงกับภัยอันตรายที่เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นและไม่ค่อยเกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:03:54.00,0:03:56.00,Default,,0000,0000,0000,,และลดความสำคัญของภัยอันตรายที่เกิดทุกวัน
Dialogue: 0,0:03:56.00,0:03:59.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่นเลือกที่จะบินหรือขับรถ
Dialogue: 0,0:03:59.00,0:04:01.00,Default,,0000,0000,0000,,คนเรามักจะติดภาพว่าสิ่งแปลกปลอม
Dialogue: 0,0:04:01.00,0:04:04.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้เกิดภัยมากกว่าสิ่งที่คุ้นเคย
Dialogue: 0,0:04:05.00,0:04:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ตัวอย่างเช่น
Dialogue: 0,0:04:07.00,0:04:10.00,Default,,0000,0000,0000,,คนเรากลัวโดนคนแปลกหน้าลักพาตัวเด็กๆ
Dialogue: 0,0:04:10.00,0:04:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งที่สถิติแสดงให้เห็นว่่าอัตราการลักพาตัวจากคนใกล้ชิดนั้นสูงกว่าเสียอีก
Dialogue: 0,0:04:13.00,0:04:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ส่วนนี้หมายถึงเด็กๆนะครับ
Dialogue: 0,0:04:15.00,0:04:18.00,Default,,0000,0000,0000,,สาม เราจะรับรู้ภัยที่เกิดจาก
Dialogue: 0,0:04:18.00,0:04:21.00,Default,,0000,0000,0000,,บุคคลที่เป็นรูปธรรมได้มากกว่าภัยอื่นๆที่เกิดจากบุคคลนิรนาม
Dialogue: 0,0:04:21.00,0:04:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นบิน ลาเด็นก็น่ากลัวกว่าใครๆเพราะมีชื่อเสียงเรียงนาม
Dialogue: 0,0:04:24.00,0:04:26.00,Default,,0000,0000,0000,,และอย่างที่สี่
Dialogue: 0,0:04:26.00,0:04:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้คนมักจะไม่ระวัง
Dialogue: 0,0:04:28.00,0:04:30.00,Default,,0000,0000,0000,,สถานการณ์ที่พวกเขามีอำนาจควบคุม
Dialogue: 0,0:04:30.00,0:04:34.00,Default,,0000,0000,0000,,และประเมินสถานการณ์ที่พวกเขาไม่ได้เป็นคนควบคุมสูงกว่าที่ควรจะเป็น
Dialogue: 0,0:04:34.00,0:04:37.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่น การโดดร่มหรือการสูบบุหรี่
Dialogue: 0,0:04:37.00,0:04:39.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาประเมินความเสี่ยงต่ำไป
Dialogue: 0,0:04:39.00,0:04:42.00,Default,,0000,0000,0000,,หากภัยพุ่งเข้าหาคุณ เช่น กรณีก่อการร้าย
Dialogue: 0,0:04:42.00,0:04:45.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะตอบสนองมากเกินกว่าที่ควร เพราะคุณรู้สึกว่ามันไม่ไ้ด้อยู่ในการควบคุมของคุณ
Dialogue: 0,0:04:47.00,0:04:50.00,Default,,0000,0000,0000,,มีอคติอื่นๆอีกนับไม่ถ้วนที่เป็น อคติทางการคิด (cognitive bias)
Dialogue: 0,0:04:50.00,0:04:53.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งมีผลกับการตัดสินใจของเรา
Dialogue: 0,0:04:53.00,0:04:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งก็มีวิทยการศึกษาสำนึก (heuristic) ที่ใช้ในเรื่องนี้ได้
Dialogue: 0,0:04:55.00,0:04:57.00,Default,,0000,0000,0000,,หมายความว่า
Dialogue: 0,0:04:57.00,0:05:00.00,Default,,0000,0000,0000,,เราประเมินความเป็นไปได้ของสถานการณ์ใดๆ
Dialogue: 0,0:05:00.00,0:05:04.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยการเชื่อมโยงกับเหตุการณ์ที่เรานึกได้
Dialogue: 0,0:05:04.00,0:05:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ลองคิดดูว่ามันเป็นเช่นนั้นไหม
Dialogue: 0,0:05:06.00,0:05:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าวันหนึ่ง คุณได้ยินเรื่องเสือทำร้ายใครเข้าบ่อยๆ คุณย่อมคิดว่ามีเสือหลายตัวป้วนเปี้ยนอยู่รอบๆ
Dialogue: 0,0:05:09.00,0:05:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่หากไม่มีข่าวสิงโตทำร้ายใครเข้าหูคุณ คุณก็จะคิดว่าไม่มีสิงโตในแถบที่คุณอยู่
Dialogue: 0,0:05:12.00,0:05:15.00,Default,,0000,0000,0000,,วิธีนี้ใช้การได้จนกระทั่งวันที่เราประดิษฐ์หนังสือพิมพ์ขึ้นมา
Dialogue: 0,0:05:15.00,0:05:17.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะหน้าที่ของหนังสือพิมพ์
Dialogue: 0,0:05:17.00,0:05:19.00,Default,,0000,0000,0000,,คือการบอกเล่าเรื่องเหลือเชื่อที่ไม่ค่อยเกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:05:19.00,0:05:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ซ้ำแล้วซ้ำอีก
Dialogue: 0,0:05:21.00,0:05:23.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมบอกได้เลยครับ ถ้าเรื่องใดๆเป็นข่าวได้
Dialogue: 0,0:05:23.00,0:05:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็หมายความว่า
Dialogue: 0,0:05:25.00,0:05:28.00,Default,,0000,0000,0000,,เหตุการณ์นั้นไม่ค่อยได้เกิดขึ้นหรอกครับ ถึงได้เป็นที่พูดถึง
Dialogue: 0,0:05:28.00,0:05:30.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:05:30.00,0:05:33.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะถ้าเหตุการณ์ไหนธรรมดาไป ก็จะไม่ถูกจัดว่าเป็นข่าว
Dialogue: 0,0:05:33.00,0:05:35.00,Default,,0000,0000,0000,,รถชน ความรุนแรงในประเทศ
Dialogue: 0,0:05:35.00,0:05:38.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นสิ่งที่มักเป็นที่กังวล
Dialogue: 0,0:05:38.00,0:05:40.00,Default,,0000,0000,0000,,อีกทั้งพวกเราเป็นสายพันธุ์ที่อยู่กับการบอกเล่าเรื่องราว
Dialogue: 0,0:05:40.00,0:05:43.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราตอบสนองกับเรื่องราวมากกว่าข้อมูล
Dialogue: 0,0:05:43.00,0:05:45.00,Default,,0000,0000,0000,,รวมถึงเรื่องของจำนวนตัวเลข
Dialogue: 0,0:05:45.00,0:05:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมว่ามุขตลกนับเลขที่ว่า "หนึ่ง" "สอง" "สาม" "เยอะแยะ" นั่นน่าจะถูกต้อง
Dialogue: 0,0:05:48.00,0:05:51.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราตอบสนองกับตัวเลขแค่ไม่กี่หลัก
Dialogue: 0,0:05:51.00,0:05:53.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่นมะม่วงหนึ่งลูก มะม่วงสองลูก สามลูก
Dialogue: 0,0:05:53.00,0:05:55.00,Default,,0000,0000,0000,,มะม่วง 10,000 ลูก 100,000 ลูก
Dialogue: 0,0:05:55.00,0:05:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ยังมีมะม่วงเหลือไว้ทานอีกเยอะหากมันเน่าไปแล้ว
Dialogue: 0,0:05:58.00,0:06:01.00,Default,,0000,0000,0000,,ไหนจะครึ่งหนึ่ง หนึ่งส่วนสี่ หนึ่งส่วนห้า พวกเราเก่งเรื่องนั้น
Dialogue: 0,0:06:01.00,0:06:03.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่หากเป็นหนึ่งในล้าน หรือหนึ่งในพันล้าน
Dialogue: 0,0:06:03.00,0:06:06.00,Default,,0000,0000,0000,,จำนวนนั้นจะแทบไม่มีตัวตนเลย
Dialogue: 0,0:06:06.00,0:06:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นเรามีปัญหากับภัยอันตราย
Dialogue: 0,0:06:08.00,0:06:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ไม่ค่อยเกิดขึ้นเป็นประจำ
Dialogue: 0,0:06:10.00,0:06:12.00,Default,,0000,0000,0000,,อคติทางการคิดพวกนี้
Dialogue: 0,0:06:12.00,0:06:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำหน้าที่กรองข้อมูลระหว่างเรากับความเป็นจริง
Dialogue: 0,0:06:15.00,0:06:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ผลก็คือ
Dialogue: 0,0:06:17.00,0:06:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ความรู้สึกกับความเป็นจริงก็แยกออก
Dialogue: 0,0:06:19.00,0:06:22.00,Default,,0000,0000,0000,,กลายเป็นคนละเรื่องกัน
Dialogue: 0,0:06:22.00,0:06:25.00,Default,,0000,0000,0000,,เราอาจจะรู้สึกถึงความปลอดภัยมากกว่าที่เป็นอยู่
Dialogue: 0,0:06:25.00,0:06:27.00,Default,,0000,0000,0000,,สัมผัสถึงความปลอดภัยที่ไม่ได้มีอยู่จริง
Dialogue: 0,0:06:27.00,0:06:29.00,Default,,0000,0000,0000,,หรืออีกอย่าง
Dialogue: 0,0:06:29.00,0:06:31.00,Default,,0000,0000,0000,,สัมผัสไม่ถึงอันตรายที่มีอยู่จริง
Dialogue: 0,0:06:31.00,0:06:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเขียนเรื่องราวของ "โรงละครความปลอดภัย" มานับไม่ถ้วน
Dialogue: 0,0:06:34.00,0:06:37.00,Default,,0000,0000,0000,,มันคือผลิดภัณฑ์ที่ช่วยให้ผู้คนรู้สึกปลอดภัย
Dialogue: 0,0:06:37.00,0:06:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่สิ่งเหล่านั้นแทบไม่ได้ช่วยอะไรเลย
Dialogue: 0,0:06:39.00,0:06:41.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีคำใดๆที่จะสื่อถึงสิ่งที่ทำให้เราปลอดภัย
Dialogue: 0,0:06:41.00,0:06:43.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยที่ไม่ได้้ทำให้เรารู้สึกว่าเป็นเช่นนั้น
Dialogue: 0,0:06:43.00,0:06:46.00,Default,,0000,0000,0000,,มันอาจจะเป็นสิ่งที่ซีไอเอ (CIA) ควรจะช่วยพวกเรา
Dialogue: 0,0:06:48.00,0:06:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ เรากลับมาพูดถึงประเด็นเศรษฐศาสตร์
Dialogue: 0,0:06:50.00,0:06:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าเศรษฐศาสตร์ ถ้าระบบตลาดเป็นตัวกลางผลักดันความปลอดภัย
Dialogue: 0,0:06:54.00,0:06:56.00,Default,,0000,0000,0000,,หากผู้คนยอมแลกอย่างหนึ่งไปเพื่อให้ได้อีกอย่างมา
Dialogue: 0,0:06:56.00,0:06:59.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยใช้ความรู้สึกปลอดภัยเป็นฐาน
Dialogue: 0,0:06:59.00,0:07:01.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกบริษัทหัวใสก็จะสร้าง
Dialogue: 0,0:07:01.00,0:07:03.00,Default,,0000,0000,0000,,แรงจูงใจทางเศรษฐศาสตร์
Dialogue: 0,0:07:03.00,0:07:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยการทำให้ผู้คนรู้สึกถึงความปลอดภัย
Dialogue: 0,0:07:06.00,0:07:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ส่วนแนวทางนั้นมีอยู่สองทาง
Dialogue: 0,0:07:09.00,0:07:11.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างแรก คุณทำให้ลูกค้าปลอดจากภัยอันตรายจริงๆ
Dialogue: 0,0:07:11.00,0:07:13.00,Default,,0000,0000,0000,,และหวังว่าพวกเขาจะรับรู้ได้เอง
Dialogue: 0,0:07:13.00,0:07:16.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือสอง คุณเพียงให้ลูกค้าวางใจว่าปลอดภัย
Dialogue: 0,0:07:16.00,0:07:19.00,Default,,0000,0000,0000,,และหวังว่าพวกเขาจะจับไม่ได้
Dialogue: 0,0:07:20.00,0:07:23.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้น ปัจจัยที่จะำให้พวกเขาจับได้
Dialogue: 0,0:07:23.00,0:07:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็มีอยู่ไม่กี่อย่าง
Dialogue: 0,0:07:25.00,0:07:27.00,Default,,0000,0000,0000,,ความรู้ความเข้าใจในเรื่องความมั่นคงปลอดภัย
Dialogue: 0,0:07:27.00,0:07:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ในเรื่องความเสี่ยง ในเรื่องภัยคุกคาม
Dialogue: 0,0:07:29.00,0:07:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ในเรื่องวิธีการรับมือ ว่าเป็นอย่างไร
Dialogue: 0,0:07:32.00,0:07:34.00,Default,,0000,0000,0000,,หากเราเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้ว
Dialogue: 0,0:07:34.00,0:07:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ความรู้สึกที่ปลอดจากภัยนั้นๆก็จะค่อยๆมาควบคู่กับความเป็นจริง
Dialogue: 0,0:07:37.00,0:07:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ตัวอย่างเหตุการณ์จริงจำนวนมากพอจะช่วยเสริมสร้างความเข้าใจให้ถูกต้อง
Dialogue: 0,0:07:40.00,0:07:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ปัจจุบันเราต่างมีข้อมูลอัตราอาชญากรรมในท้องถิ่นที่เราอาศัย
Dialogue: 0,0:07:43.00,0:07:46.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเราใช้ชีวิตแถวนั้น และเรารับรู้เรื่องต่างๆมากพอควร
Dialogue: 0,0:07:46.00,0:07:49.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นความรู้สึกกับความเป็นจริงก็ไปในแนวทางเดียวกัน
Dialogue: 0,0:07:49.00,0:07:52.00,Default,,0000,0000,0000,,โรงละครความปลอดภัยแสดงให้เห็น
Dialogue: 0,0:07:52.00,0:07:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ถึงความชัดเจนของเหตุการณ์ที่ไม่เป็นไปตามที่ึควรจะเป็น
Dialogue: 0,0:07:55.00,0:07:59.00,Default,,0000,0000,0000,,เอาล่ะ แล้วอะไรล่ะ ที่ทำให้ผู้คนจับไม่ได้?
Dialogue: 0,0:07:59.00,0:08:01.00,Default,,0000,0000,0000,,ครับ ก็คือความไม่รู้
Dialogue: 0,0:08:01.00,0:08:04.00,Default,,0000,0000,0000,,หากคุณไม่เข้าใจเรื่องความเสี่ยงภัย คุณก็ย่อมประเมินต้นทุนความเสี่ยงไม่ได้
Dialogue: 0,0:08:04.00,0:08:06.00,Default,,0000,0000,0000,,เลยอาจทำให้คุณยอมเสียไปมากกว่าที่ได้มา
Dialogue: 0,0:08:06.00,0:08:09.00,Default,,0000,0000,0000,,และความรู้สึกกับความเป็นจริงไม่ได้เป็นไปในทิศทางเดียวกัน
Dialogue: 0,0:08:09.00,0:08:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ค่อยมีตัวอย่างเหตุการณ์
Dialogue: 0,0:08:11.00,0:08:13.00,Default,,0000,0000,0000,,มีปัญหาที่เป็นธรรมชาติของ
Dialogue: 0,0:08:13.00,0:08:15.00,Default,,0000,0000,0000,,เหตุการณ์ที่มีโอกาสเกิดขึ้นน้อย
Dialogue: 0,0:08:15.00,0:08:17.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างเช่น ถ้าหากว่า
Dialogue: 0,0:08:17.00,0:08:19.00,Default,,0000,0000,0000,,การก่อการร้ายแทบไม่เกิดขึ้นเลย
Dialogue: 0,0:08:19.00,0:08:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นการประเมิน
Dialogue: 0,0:08:21.00,0:08:24.00,Default,,0000,0000,0000,,วิธีรับมือที่ได้ผลก็เป็นไปได้ยาก
Dialogue: 0,0:08:25.00,0:08:28.00,Default,,0000,0000,0000,,เราจึงต้องเสียผู้บริสุทธิ์ไปนับต่อนับ
Dialogue: 0,0:08:28.00,0:08:31.00,Default,,0000,0000,0000,,และเป็นสาเหตุที่การโทษผีสางเทวดาใช้ได้ผล
Dialogue: 0,0:08:31.00,0:08:34.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะไม่ค่อยมีกรณีที่ใช้ไม่ได้ผลให้เห็นมากนัก
Dialogue: 0,0:08:35.00,0:08:38.00,Default,,0000,0000,0000,,บวกกับความรู้สึกที่บดบังความเป็นจริง
Dialogue: 0,0:08:38.00,0:08:40.00,Default,,0000,0000,0000,,อคติทางการคิดที่ผมพูดไปแล้วก่อนหน้านี้
Dialogue: 0,0:08:40.00,0:08:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ความกลัว ตำนานความเชื่อต่างๆ
Dialogue: 0,0:08:43.00,0:08:46.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นแบบจำลองที่สะท้อนความเป็นจริงไม่ได้ดีนัก
Dialogue: 0,0:08:47.00,0:08:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ผมขออธิบายเพิ่มเติม
Dialogue: 0,0:08:50.00,0:08:52.00,Default,,0000,0000,0000,,จากที่พูดไปมีเรื่องของความรู้สึกและความเป็นจริง
Dialogue: 0,0:08:52.00,0:08:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ผมอยากจะเพิ่มส่วนที่สามเข้าไป เป็นส่วนของ "แบบจำลอง (model)"
Dialogue: 0,0:08:55.00,0:08:57.00,Default,,0000,0000,0000,,ความรู้สึกและแบบจำลองจะติดอยู่ในสมองเรา
Dialogue: 0,0:08:57.00,0:08:59.00,Default,,0000,0000,0000,,สภาพความเป็นจริงจะอยู่รอบๆตัวเรา
Dialogue: 0,0:08:59.00,0:09:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ส่วนนี้ไม่เปลี่ยนแปลง เพราะมันเป็นของจริง
Dialogue: 0,0:09:02.00,0:09:04.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นความรู้สึกจะยึดเอาสัญชาติญาณเป็นหลัก
Dialogue: 0,0:09:04.00,0:09:06.00,Default,,0000,0000,0000,,แบบจำลองจะขึ้นอยู่กับเหตุผลเป็นหลัก
Dialogue: 0,0:09:06.00,0:09:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งค่อนข้างต่างกัน
Dialogue: 0,0:09:09.00,0:09:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ในโลกสมัยบรรพกาลที่เรียบง่าย
Dialogue: 0,0:09:11.00,0:09:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีเหตุผลใดๆที่จะต้องสร้างแบบจำลอง
Dialogue: 0,0:09:14.00,0:09:17.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะความรู้สึกใกล้เคียงกับความเป็นจริงอยู่แล้ว
Dialogue: 0,0:09:17.00,0:09:19.00,Default,,0000,0000,0000,,จึงไม่ต้องใช้แบบจำลองใดๆ
Dialogue: 0,0:09:19.00,0:09:21.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่สำหรับโลกสมัยใหม่ที่ซับซ้อนอย่างที่เราอยู่กันนี้
Dialogue: 0,0:09:21.00,0:09:23.00,Default,,0000,0000,0000,,แบบจำลองเป็นสิ่งจำเป็น
Dialogue: 0,0:09:23.00,0:09:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ในการเข้าใจความเสี่ยงภัยที่จะพบเจอ
Dialogue: 0,0:09:27.00,0:09:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ลองนึกดูก่อนหน้านี้เราไม่เคยหยั่งรู้ึถึงภัยจากเชื้อโรค
Dialogue: 0,0:09:29.00,0:09:32.00,Default,,0000,0000,0000,,เราจะเข้าใจก็ต่อเมื่อมีแบบจำลอง
Dialogue: 0,0:09:32.00,0:09:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้น แบบจำลองที่ว่า
Dialogue: 0,0:09:34.00,0:09:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ถือเป็นสื่อนำเสนอความเป็นจริงที่ชาญฉลาด
Dialogue: 0,0:09:37.00,0:09:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งนี้ จะต้องจำกัดอยู่ในกรอบของวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:09:40.00,0:09:42.00,Default,,0000,0000,0000,,และเทคโนโลยี
Dialogue: 0,0:09:42.00,0:09:45.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราคงไม่รู้จักทฤษฏีการติดเชื้อทำให้เกิดโรค
Dialogue: 0,0:09:45.00,0:09:48.00,Default,,0000,0000,0000,,จนถึงวันที่กล้องจุลทรรศน์ถูกประดิษฐ์ขึ้น
Dialogue: 0,0:09:49.00,0:09:52.00,Default,,0000,0000,0000,,มันถูกจำกัดโดยอคติทางการคิด
Dialogue: 0,0:09:52.00,0:09:54.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันมีความสามารถ
Dialogue: 0,0:09:54.00,0:09:56.00,Default,,0000,0000,0000,,เข้าครอบงำความรู้สึก
Dialogue: 0,0:09:56.00,0:09:59.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเราได้แบบจำลองเหล่านี้มาได้ยังไงน่ะหรือครับ? เราได้จากคนอื่น
Dialogue: 0,0:09:59.00,0:10:02.00,Default,,0000,0000,0000,,จากศาสนา วัฒนธรรม
Dialogue: 0,0:10:02.00,0:10:04.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณครู ผู้อาวุโส
Dialogue: 0,0:10:04.00,0:10:06.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อสองสามปีก่อน
Dialogue: 0,0:10:06.00,0:10:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมไปท่องซาฟารีดูสัตว์ที่อัฟริกาใต้
Dialogue: 0,0:10:08.00,0:10:11.00,Default,,0000,0000,0000,,คนแกะรอยที่ไปกับผมเกิดที่อุทยานแห่งชาติครูเกอร์ (Kruger)
Dialogue: 0,0:10:11.00,0:10:14.00,Default,,0000,0000,0000,,เขามีแบบจำลองการเอาตัวรอดที่ซับซ้อนมาก
Dialogue: 0,0:10:14.00,0:10:16.00,Default,,0000,0000,0000,,ขึ้นอยู่กับว่าคุณโดนสัตว์ชนิดไหนจู่โจม
Dialogue: 0,0:10:16.00,0:10:18.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นสิงโต เสือดาว แรด หรือช้าง
Dialogue: 0,0:10:18.00,0:10:21.00,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อไหร่ที่คุณรู้ตัวว่าต้องวิ่งหนี ต้องปีนต้นไม้
Dialogue: 0,0:10:21.00,0:10:23.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือเมื่อไหร่ที่ไม่ควรปีน
Dialogue: 0,0:10:23.00,0:10:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าเป็นผมคงไม่รอดชีวิตกลับมา
Dialogue: 0,0:10:26.00,0:10:28.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เขาเกิดที่นั่น
Dialogue: 0,0:10:28.00,0:10:30.00,Default,,0000,0000,0000,,เขารู้ว่าจะอยู่รอดได้ด้วยวิธีไหน
Dialogue: 0,0:10:30.00,0:10:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ส่วนผมเกิดในนครนิวยอร์ก
Dialogue: 0,0:10:32.00,0:10:35.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าผมพาเขาไปนิวยอร์กบ้าง เชื่อว่าเขาคงจะตายตั้งแต่วันแรก
Dialogue: 0,0:10:35.00,0:10:37.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:10:37.00,0:10:39.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นเป็นเพราะเราโตมาด้วยแบบจำลองที่ต่างกัน
Dialogue: 0,0:10:39.00,0:10:42.00,Default,,0000,0000,0000,,พื้นฐานประสบการณ์ที่ต่างกัน
Dialogue: 0,0:10:43.00,0:10:45.00,Default,,0000,0000,0000,,เราได้รับแบบจำลองมาจากสื่อต่างๆ
Dialogue: 0,0:10:45.00,0:10:48.00,Default,,0000,0000,0000,,จากรัฐบาลที่เราเลือกมา
Dialogue: 0,0:10:48.00,0:10:51.00,Default,,0000,0000,0000,,กลับไปที่แบบจำลองการก่อการร้าย
Dialogue: 0,0:10:51.00,0:10:54.00,Default,,0000,0000,0000,,การลักพาตัวเด็ก
Dialogue: 0,0:10:54.00,0:10:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ความปลอดภัยจากการใช้เครื่องบิน ใช้รถ
Dialogue: 0,0:10:56.00,0:10:59.00,Default,,0000,0000,0000,,แบบจำลองอาจมาจากวงการอุตสาหกรรม
Dialogue: 0,0:10:59.00,0:11:01.00,Default,,0000,0000,0000,,สองอย่างที่ผมติดตามคือ วิธีการทำงานของกล้องวงจรปิด
Dialogue: 0,0:11:01.00,0:11:03.00,Default,,0000,0000,0000,,และบัตรประจำตัว
Dialogue: 0,0:11:03.00,0:11:06.00,Default,,0000,0000,0000,,แบบจำลองความปลอดภัยจากการใช้คอมพิวเตอร์ส่วนใหญ่ข้องเกี่ยวกับสองสิ่งนี้
Dialogue: 0,0:11:06.00,0:11:09.00,Default,,0000,0000,0000,,แบบจำลองส่วนมากมาจากวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:11:09.00,0:11:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ตัวอย่างที่เห็นชัดเจน คือ แบบจำลองด้านสุขภาพ
Dialogue: 0,0:11:11.00,0:11:14.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่นมะเร็ง ไข้หวัดนก ไข้หวัดหมู ซาร์ส
Dialogue: 0,0:11:14.00,0:11:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ความรู้สึกถึงความปลอดภัย
Dialogue: 0,0:11:17.00,0:11:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ของโรคพวกนี้
Dialogue: 0,0:11:19.00,0:11:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ล้วนมาจากแบบจำลองทั้งนั้น
Dialogue: 0,0:11:21.00,0:11:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ผลงานทางวิทยาศาสตร์ส่งสาห์นมาถึงพวกเราผ่านสื่อ
Dialogue: 0,0:11:25.00,0:11:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งนี้แบบจำลองสามารถเปลี่ยนแปลงได้
Dialogue: 0,0:11:28.00,0:11:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่จำเป็นต้องตายตัว
Dialogue: 0,0:11:30.00,0:11:33.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเราเริ่มคุ้นชินกับสภาพแวดล้อม
Dialogue: 0,0:11:33.00,0:11:37.00,Default,,0000,0000,0000,,แบบจำลองก็จะยิ่งใกล้เคียงกับสิ่งที่เรารู้สึก
Dialogue: 0,0:11:38.00,0:11:40.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างเช่น
Dialogue: 0,0:11:40.00,0:11:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ลองย้อนกลับมาไป 100 ปีที่แล้ว
Dialogue: 0,0:11:42.00,0:11:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ช่วงที่เริ่มมีไฟฟ้าใช้แรกๆ
Dialogue: 0,0:11:45.00,0:11:47.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ค่อยมีใครกล้าเข้าใกล้มันหรอก
Dialogue: 0,0:11:47.00,0:11:49.00,Default,,0000,0000,0000,,ต่างคนต่างกลัวการกดปุ่มกริ่งหน้าบ้าน
Dialogue: 0,0:11:49.00,0:11:52.00,Default,,0000,0000,0000,,กลัวว่าไฟฟ้าที่ฝังอยู่ในนั้นจะทำร้ายตัวเอง
Dialogue: 0,0:11:52.00,0:11:55.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่สำหรับคนยุคนี้ เครื่องใช้ไฟฟ้าเป็นอะไรที่ใครๆก็ใช้คล่อง
Dialogue: 0,0:11:55.00,0:11:57.00,Default,,0000,0000,0000,,เราเปลี่ยนหลอดไฟเอง
Dialogue: 0,0:11:57.00,0:11:59.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยไม่เกรงกลัวใดๆ
Dialogue: 0,0:11:59.00,0:12:03.00,Default,,0000,0000,0000,,แบบจำลองความปลอดภัยจากการใช้ไฟฟ้า
Dialogue: 0,0:12:03.00,0:12:06.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นสิ่งที่เกิดมาพร้อมๆเรา
Dialogue: 0,0:12:06.00,0:12:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงใดๆตลอดช่วงชีวิตเรา
Dialogue: 0,0:12:09.00,0:12:12.00,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเราก็คุ้นเคยกับมัน
Dialogue: 0,0:12:12.00,0:12:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ส่วนเรื่องความเสี่ยง
Dialogue: 0,0:12:14.00,0:12:16.00,Default,,0000,0000,0000,,บนอินเทอร์เน็ตของชนแต่ละรุ่นก็เช่นกัน
Dialogue: 0,0:12:16.00,0:12:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ลองเปรียบเทียบมุมมองด้านความปลอดภัยในอินเทอร์เน็ตของรุ่นพ่อแม่
Dialogue: 0,0:12:18.00,0:12:20.00,Default,,0000,0000,0000,,เทียบกับของรุ่นคุณ
Dialogue: 0,0:12:20.00,0:12:23.00,Default,,0000,0000,0000,,เทียบกับที่รุ่นลูกจะมอง
Dialogue: 0,0:12:23.00,0:12:26.00,Default,,0000,0000,0000,,แบบจำลองของคนแต่ละรุ่นเข้าครอบงำโดยไม่รู้ตัว
Dialogue: 0,0:12:27.00,0:12:30.00,Default,,0000,0000,0000,,กลายเป็นสัญชาตญาณ เป็นความคุ้นชิน
Dialogue: 0,0:12:30.00,0:12:32.00,Default,,0000,0000,0000,,จึงทำให้แบบจำลองเข้าใกล้ความเป็นจริงมากขึ้น
Dialogue: 0,0:12:32.00,0:12:34.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วท้ายสุดมาบรรจบกับความรู้สึก
Dialogue: 0,0:12:34.00,0:12:37.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยที่พวกคุณไม่รู้ตัวกัน
Dialogue: 0,0:12:37.00,0:12:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นผมขอลองยกตัวอย่าง
Dialogue: 0,0:12:39.00,0:12:42.00,Default,,0000,0000,0000,,กรณีไข้หวัดหมูเมื่อปีที่แล้ว
Dialogue: 0,0:12:42.00,0:12:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ณ ตอนที่โรคนี้ปรากฏครั้งแรก
Dialogue: 0,0:12:44.00,0:12:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ข่าวแรกๆที่ออกจากสื่อทำให้ผู้คนเกิดปฏิกิริยาเกินจริง
Dialogue: 0,0:12:48.00,0:12:50.00,Default,,0000,0000,0000,,พอมีชื่อเรียกโรคนี้เฉพาะ
Dialogue: 0,0:12:50.00,0:12:52.00,Default,,0000,0000,0000,,เลยเป็นเหตุให้มันน่ากลัวกว่าไข้หวัดทั่วๆไป
Dialogue: 0,0:12:52.00,0:12:54.00,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่ามันจะอันตรายกว่าจริงๆก็ตาม
Dialogue: 0,0:12:54.00,0:12:58.00,Default,,0000,0000,0000,,และทุกคนคิดว่าทำไมหมอถึงไม่มีวิธีต่อกรกับมัน
Dialogue: 0,0:12:58.00,0:13:00.00,Default,,0000,0000,0000,,เลยยิ่งทำให้รู้สึกว่าเป็นมันสิ่งที่ควบคุมไม่ได้
Dialogue: 0,0:13:00.00,0:13:02.00,Default,,0000,0000,0000,,และสองสิ่งนั้น
Dialogue: 0,0:13:02.00,0:13:04.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้มันดูอันตรายมากกว่าที่เป็นจริง
Dialogue: 0,0:13:04.00,0:13:07.00,Default,,0000,0000,0000,,พอความแปลกใหม่เริ่มซาลง ผ่านไปเดือนหนึ่ง
Dialogue: 0,0:13:07.00,0:13:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้คนเริ่มยอมรับ
Dialogue: 0,0:13:09.00,0:13:11.00,Default,,0000,0000,0000,,และคุ้นเคยกับโรคนี้
Dialogue: 0,0:13:11.00,0:13:14.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อไม่มีการประโคมข่่าว ความกลัวก็ค่อยๆลดลง
Dialogue: 0,0:13:14.00,0:13:16.00,Default,,0000,0000,0000,,พอถึงฤดูใบไม้ร่วง
Dialogue: 0,0:13:16.00,0:13:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้คนก็คิดว่า
Dialogue: 0,0:13:18.00,0:13:20.00,Default,,0000,0000,0000,,หมอน่าจะมีวิธีรับมือกับโรคนี้แล้ว
Dialogue: 0,0:13:20.00,0:13:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ณ ตอนนั้นเราอยู่บนทางแยก
Dialogue: 0,0:13:22.00,0:13:24.00,Default,,0000,0000,0000,,เราต้องเลือก
Dialogue: 0,0:13:24.00,0:13:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ระหว่างกลัวต่อไปหรือยอมรับมัน
Dialogue: 0,0:13:28.00,0:13:30.00,Default,,0000,0000,0000,,จริงๆแล้วคือกลัวต่อไปหรือเพิกเฉย
Dialogue: 0,0:13:30.00,0:13:33.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่สุดท้ายพวกเขาเลือกที่จะสงสัย
Dialogue: 0,0:13:33.00,0:13:36.00,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อวัคซีนปรากฏเมื่อฤดูหนาวปีที่แล้ว
Dialogue: 0,0:13:36.00,0:13:39.00,Default,,0000,0000,0000,,คนจำนวนไม่น้อย จำนวนที่คาดไม่ถึงเลยล่ะ
Dialogue: 0,0:13:39.00,0:13:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ปฏิเสธที่จะใช้มัน
Dialogue: 0,0:13:43.00,0:13:45.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นตัวอย่างที่ดี
Dialogue: 0,0:13:45.00,0:13:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ความรู้สึกปลอดภัยของผู้คนเปลี่ยนไปได้อย่างไร แบบจำลองเปลี่ยนไปได้อย่างไร
Dialogue: 0,0:13:48.00,0:13:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ราวหน้ามือเป็นหลังมือ
Dialogue: 0,0:13:50.00,0:13:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งๆที่ไม่มีข้อมูลอะไรใหม่ๆเลย
Dialogue: 0,0:13:52.00,0:13:54.00,Default,,0000,0000,0000,,และไม่มีอะไรใหม่ๆเพิ่มเข้ามาด้วย
Dialogue: 0,0:13:54.00,0:13:57.00,Default,,0000,0000,0000,,เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมาก
Dialogue: 0,0:13:57.00,0:14:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมอยากจะบวกปัจจัยเพิ่มอีกอย่าง
Dialogue: 0,0:14:00.00,0:14:03.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเรามีความรู้สึก แบบจำลอง และสภาพความเป็นจริง
Dialogue: 0,0:14:03.00,0:14:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่าความปลอดภัยเป็นสิ่งที่
Dialogue: 0,0:14:05.00,0:14:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ขึ้นอยู่กับผู้ที่สังเกตการณ์
Dialogue: 0,0:14:08.00,0:14:10.00,Default,,0000,0000,0000,,การตัดสินใจว่าด้วยความปลอดภัยส่วนใหญ่
Dialogue: 0,0:14:10.00,0:14:14.00,Default,,0000,0000,0000,,มาจากกลุ่มคนที่มีความหลากหลาย
Dialogue: 0,0:14:14.00,0:14:16.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย
Dialogue: 0,0:14:16.00,0:14:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่คิดไว้แล้วว่าจะยอมได้ยอมเสียอะไรบ้าง
Dialogue: 0,0:14:19.00,0:14:21.00,Default,,0000,0000,0000,,จะพยายามโน้มน้าวผลักดันการตัดสิน
Dialogue: 0,0:14:21.00,0:14:23.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมขอเรียกว่า "ระเบียบวาระ" ของพวกเขาก็แล้วกัน
Dialogue: 0,0:14:23.00,0:14:25.00,Default,,0000,0000,0000,,และคุณจะเห็นว่าระเบียบวาระ
Dialogue: 0,0:14:25.00,0:14:28.00,Default,,0000,0000,0000,,จะมาในรูปแบบการตลาดบ้างล่ะ การเมืองบ้างล่ะ
Dialogue: 0,0:14:28.00,0:14:31.00,Default,,0000,0000,0000,,พยายามโน้มน้าวคุณให้เลือกแบบจำลองหนึ่งแทนอีกแบบหนึ่ง
Dialogue: 0,0:14:31.00,0:14:33.00,Default,,0000,0000,0000,,พยายามโน้มน้าวให้คุณเลิกใส่ใจกับแบบจำลอง
Dialogue: 0,0:14:33.00,0:14:36.00,Default,,0000,0000,0000,,และให้คุณเชื่อความรู้สึกของคุณแทน
Dialogue: 0,0:14:36.00,0:14:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้ผู้คนหันมาเห็นด้วยกับแบบจำลองที่คุณไม่ชอบ
Dialogue: 0,0:14:39.00,0:14:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ได้เป็นเรื่องแปลกนะครับ
Dialogue: 0,0:14:42.00,0:14:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ตัวอย่าง เป็นตัวอย่างที่ดีมากครับ คือความเสี่ยงภัยจากการสูบบุหรี่
Dialogue: 0,0:14:46.00,0:14:49.00,Default,,0000,0000,0000,,50 ปีที่ผ่านมา ความเสี่ยงภัยจากการสูบบุหรี่
Dialogue: 0,0:14:49.00,0:14:51.00,Default,,0000,0000,0000,,แสดงให้เห็นว่าแบบจำลองได้เปลี่ยนไปอย่างไร
Dialogue: 0,0:14:51.00,0:14:54.00,Default,,0000,0000,0000,,และแสดงให้เห็นว่าอุตสาหกรรมมีวิธีต่อสู้กับ
Dialogue: 0,0:14:54.00,0:14:56.00,Default,,0000,0000,0000,,แบบจำลองที่ไม่เอื้อประโยชน์พวกเขาอย่างไร
Dialogue: 0,0:14:56.00,0:14:59.00,Default,,0000,0000,0000,,เปรียบเทียบกับการโต้ประเด็นผู้สูบบุหรี่มือสอง
Dialogue: 0,0:14:59.00,0:15:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งน่าจะตามหลังมาจากนั้นอีก 20 ปี
Dialogue: 0,0:15:02.00,0:15:04.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องเข็มขัดนิรภัยก็เช่นกัน
Dialogue: 0,0:15:04.00,0:15:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนผมเด็กๆ ไม่มีใครคาดเข็มขัดนิรภัยหรอกครับ
Dialogue: 0,0:15:06.00,0:15:08.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ทุกวันนี้ ไม่มีเด็กคนไหนที่ยอมให้คุณออกรถ
Dialogue: 0,0:15:08.00,0:15:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณไม่คาดเข็มขัดนิรภัยก่อน
Dialogue: 0,0:15:11.00,0:15:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ลองเปรียบเทียบกับการโต้ประเด็นถุงลมนิรภัย
Dialogue: 0,0:15:13.00,0:15:16.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งน่าจะตามหลังมาจากนั้นอีก 30 ปี
Dialogue: 0,0:15:16.00,0:15:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ตัวอย่างแบบจำลองทั้งหมดได้เปลี่ยนแปลงไป
Dialogue: 0,0:15:21.00,0:15:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้เราสรุปได้ว่า การเปลี่ยนแปลงแบบจำลองเป็นเรื่องยากทีเดียว
Dialogue: 0,0:15:24.00,0:15:26.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะแบบจำลองจะตรึงอยู่ในความคิด
Dialogue: 0,0:15:26.00,0:15:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้ามันเป็นไปในแนวทางเดียวกันกับความรู้สึก
Dialogue: 0,0:15:28.00,0:15:31.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าคุณถูกแบบจำลองครอบงำอยู่
Dialogue: 0,0:15:31.00,0:15:33.00,Default,,0000,0000,0000,,และอคติทางการคิดอีกรูปแบบหนึ่ง
Dialogue: 0,0:15:33.00,0:15:35.00,Default,,0000,0000,0000,,คือสิ่งที่ผมเรียกว่า อคติแบบยืนยันความเชื่อ (confirmation bias)
Dialogue: 0,0:15:35.00,0:15:38.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเรามักจะเลือกรับข้อมูล
Dialogue: 0,0:15:38.00,0:15:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ตรงกับความเชื่อของเราเอง
Dialogue: 0,0:15:40.00,0:15:43.00,Default,,0000,0000,0000,,และปฏิเสธรับข้อมูลที่ขัดกับความเชื่อ
Dialogue: 0,0:15:44.00,0:15:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นแม้ว่าหลักฐานที่มีจะขัดแย้งกับแบบจำลองของเรา
Dialogue: 0,0:15:46.00,0:15:49.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราก็มักจะเพิกเฉย แม้ว่าหลักฐานนั้นจะแจ่มแจ้ง
Dialogue: 0,0:15:49.00,0:15:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นหลักฐานจะต้องแจ่มแจ้งน่าเชื่อถือมากถึงมากที่สุด พวกเราถึงจะยอมสนใจ
Dialogue: 0,0:15:53.00,0:15:55.00,Default,,0000,0000,0000,,แบบจำลองใหม่ๆที่กินเวลานานก็จะยิ่งยาก
Dialogue: 0,0:15:55.00,0:15:57.00,Default,,0000,0000,0000,,โลกร้อนเป็นตัวอย่างที่ดีทีเดียว
Dialogue: 0,0:15:57.00,0:15:59.00,Default,,0000,0000,0000,,เราไม่ตอบรับกันเลย
Dialogue: 0,0:15:59.00,0:16:01.00,Default,,0000,0000,0000,,กับแบบจำลองที่ครอบคลุมช่วงเวลา 80 ปี
Dialogue: 0,0:16:01.00,0:16:03.00,Default,,0000,0000,0000,,เราไม่มีปัญหาเลยกับระยะเวลานานเท่ากับการรอเก็บเกี่ยวงวดหน้า
Dialogue: 0,0:16:03.00,0:16:06.00,Default,,0000,0000,0000,,เราไม่ค่อยมีปัญหากับระยะเวลานานเท่ากับที่รอลูกๆเราโต
Dialogue: 0,0:16:06.00,0:16:09.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ทว่า 80 ปีนั้นยาวนานเกินไปสำหรับเรา
Dialogue: 0,0:16:09.00,0:16:12.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะฉะนั้นมันจึงเป็นแบบจำลองที่ยอมรับได้ยากมาก
Dialogue: 0,0:16:12.00,0:16:16.00,Default,,0000,0000,0000,,เราก็ยังสามารถยอมรับแบบจำลองสองแบบในเวลาเดียวกันได้ด้วย
Dialogue: 0,0:16:16.00,0:16:19.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นปัญหาประเภทเดียวกับ
Dialogue: 0,0:16:19.00,0:16:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เราเห็นด้วยกับสองมุมมองที่ขัดแย้ง
Dialogue: 0,0:16:22.00,0:16:24.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือ ความไม่ลงรอยกันของการรู้ (cognitive dissonance)
Dialogue: 0,0:16:24.00,0:16:26.00,Default,,0000,0000,0000,,และท้ายที่สุด
Dialogue: 0,0:16:26.00,0:16:29.00,Default,,0000,0000,0000,,แบบจำลองใหม่ก็จะแทนที่แบบจำลองที่มีอยู่เดิม
Dialogue: 0,0:16:29.00,0:16:32.00,Default,,0000,0000,0000,,และความรู้สึกที่แรงกล้าก็ทำให้เกิดเป็นแบบจำลองได้
Dialogue: 0,0:16:32.00,0:16:35.00,Default,,0000,0000,0000,,เหตุการณ์ 11 กันยาก็ทำให้เกิดแบบจำลองเรื่องความปลอดภัย
Dialogue: 0,0:16:35.00,0:16:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ในหัวของคนมากมาย
Dialogue: 0,0:16:37.00,0:16:40.00,Default,,0000,0000,0000,,อาชญากรรมที่เจอกับตัวเองก็เช่นกัน
Dialogue: 0,0:16:40.00,0:16:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ความกลัวเรื่องสุขภาพ
Dialogue: 0,0:16:42.00,0:16:44.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือเรื่องโรคต่างๆที่ตกเป็นข่าว
Dialogue: 0,0:16:44.00,0:16:46.00,Default,,0000,0000,0000,,จิตแพทย์เรียกเหตุการณ์แบบนั้นว่า
Dialogue: 0,0:16:46.00,0:16:48.00,Default,,0000,0000,0000,,อุบัติการณ์ภาพความทรงจำเสมือน (flashbulb event)
Dialogue: 0,0:16:48.00,0:16:51.00,Default,,0000,0000,0000,,มันสามารถสร้างภาพจำลองขึ้นมาได้ทันที
Dialogue: 0,0:16:51.00,0:16:54.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะมันเป็นเหตุการณ์ที่เร่งเร้าสะเทือนอารมณ์อย่างยิ่ง
Dialogue: 0,0:16:54.00,0:16:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นในโลกแห่งเทคโนโลยีแบบนี้
Dialogue: 0,0:16:56.00,0:16:58.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราไม่มีประสบการณ์
Dialogue: 0,0:16:58.00,0:17:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ไปประเมินแบบจำลองใดๆได้
Dialogue: 0,0:17:00.00,0:17:02.00,Default,,0000,0000,0000,,เราพึ่งพาผู้อื่น พึ่งพาตัวแทน
Dialogue: 0,0:17:02.00,0:17:06.00,Default,,0000,0000,0000,,เพียงแค่ตัวแทนระบุสิ่งที่ถูกหรือไม่ถูกต้องได้ก็ใช้ได้แล้ว
Dialogue: 0,0:17:06.00,0:17:08.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราพึ่งพาหน่วยงานของรัฐ
Dialogue: 0,0:17:08.00,0:17:13.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อรับรองว่ายาประเภทไหนปลอดภัย
Dialogue: 0,0:17:13.00,0:17:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ผมบินมาที่นี่เมื่อวานนี้
Dialogue: 0,0:17:15.00,0:17:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่ได้เป็นคนตรวจเครื่องบินเอง
Dialogue: 0,0:17:17.00,0:17:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมพึ่งคนอื่นๆ
Dialogue: 0,0:17:19.00,0:17:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ในการตรวจสอบเครื่องบินว่าปลอดภัย
Dialogue: 0,0:17:22.00,0:17:25.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือที่พวกเราไม่ได้ระแวงว่าหลังคาจะถล่มใส่หัวเราเมื่อไหร่
Dialogue: 0,0:17:25.00,0:17:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ได้เป็นเพราะพวกเราตรวจสอบเอง
Dialogue: 0,0:17:28.00,0:17:30.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่พวกเราค่อนข้างมั่นใจ
Dialogue: 0,0:17:30.00,0:17:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าโครงสร้างอาคารได้มาตรฐาน
Dialogue: 0,0:17:33.00,0:17:35.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นแบบจำลองที่เรายอมรับ
Dialogue: 0,0:17:35.00,0:17:37.00,Default,,0000,0000,0000,,และเชื่อว่ามันเป็นเช่นนั้นจริงๆ
Dialogue: 0,0:17:37.00,0:17:40.00,Default,,0000,0000,0000,,และค่อนข้างดีทีเดียว
Dialogue: 0,0:17:42.00,0:17:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนี้ สิ่งที่พวกเราต้องการคือ
Dialogue: 0,0:17:44.00,0:17:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้ผู้คนทำความคุ้นเคยกับแบบจำลองที่ดีกว่า
Dialogue: 0,0:17:46.00,0:17:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้มากกว่านี้
Dialogue: 0,0:17:48.00,0:17:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้มันสะท้อนอยู่ในความรู้สึกพวกเขา
Dialogue: 0,0:17:50.00,0:17:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้พวกเขาใช้เพื่อตัดสินใจยอมเสียบางอย่างเพื่อแลกกับความปลอดภัย
Dialogue: 0,0:17:54.00,0:17:56.00,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่ออะไรไม่เป็นไปอย่างที่ควรเป็น
Dialogue: 0,0:17:56.00,0:17:58.00,Default,,0000,0000,0000,,จะมี 2 ทางให้คุณเลือก
Dialogue: 0,0:17:58.00,0:18:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ตัวเลือกแรก คือ แก้ที่ความรู้สึกผู้คน
Dialogue: 0,0:18:00.00,0:18:02.00,Default,,0000,0000,0000,,แก้ที่ความรู้สึกโดยตรง
Dialogue: 0,0:18:02.00,0:18:05.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นการปรับเปลี่ยนยักย้าย แต่ก็อาจจะเห็นผลสักวันหนึ่ง
Dialogue: 0,0:18:05.00,0:18:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ตัวเลือกที่สอง เอาตรงๆนะ
Dialogue: 0,0:18:07.00,0:18:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็คือแก้ที่ตัวแบบจำลอง
Dialogue: 0,0:18:11.00,0:18:13.00,Default,,0000,0000,0000,,การเปลี่ยนแปลงค่อยๆเกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:18:13.00,0:18:16.00,Default,,0000,0000,0000,,ประเด็นสูบบุหรี่ใช้เวลา 40 ปี
Dialogue: 0,0:18:16.00,0:18:19.00,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นไม่ได้ยากเท่าไหร่
Dialogue: 0,0:18:19.00,0:18:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่บางสิ่งในที่นี้แก้ยาก
Dialogue: 0,0:18:21.00,0:18:23.00,Default,,0000,0000,0000,,แก้ลำบากมาก
Dialogue: 0,0:18:23.00,0:18:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ข้อมูลดูเหมือนจะเป็นความหวังที่ดีที่สุดของเรา
Dialogue: 0,0:18:25.00,0:18:27.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมโกหก
Dialogue: 0,0:18:27.00,0:18:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ผมพูดไว้ว่า "ความรู้สึก" "แบบจำลอง" และ"สภาพความเป็นจริง"
Dialogue: 0,0:18:29.00,0:18:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ว่าสภาพความเป็นจริงจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่จริงๆมันเปลี่ยนได้
Dialogue: 0,0:18:32.00,0:18:34.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราอยู่ในโลกของเทคโนโลยี
Dialogue: 0,0:18:34.00,0:18:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ความเป็นจริงเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
Dialogue: 0,0:18:37.00,0:18:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้น อาจจะมีครั้งแรกในสายพันธุ์มนุษย์ของเรา
Dialogue: 0,0:18:40.00,0:18:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ความรู้สึกไล่ตามแบบจำลอง แบบจำลองไล่ตามสภาพความเป็นจริง และความเป็นจริงก็เปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ
Dialogue: 0,0:18:43.00,0:18:46.00,Default,,0000,0000,0000,,แม้อาจจะตามกันไม่ทัน
Dialogue: 0,0:18:47.00,0:18:49.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ใครจะรู้ล่ะ?
Dialogue: 0,0:18:49.00,0:18:51.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในระยะยาว
Dialogue: 0,0:18:51.00,0:18:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ความรู้สึกและสภาพความเป็นจริงเป็นสิ่งสำคัญ
Dialogue: 0,0:18:54.00,0:18:57.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมอยากจบการอภิปรายครั้งนี้ด้วยสองเรื่องสั้นๆเพื่อให้เห็นภาพมากขึ้น
Dialogue: 0,0:18:57.00,0:18:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ปี 1982 (พ.ศ.2525) ผมไม่แน่ใจว่าใครจำเรื่องนี้ได้หรือเปล่า
Dialogue: 0,0:18:59.00,0:19:02.00,Default,,0000,0000,0000,,มีเหตุโรคระบาดที่เกิดขึ้นในช่วงสั้น
Dialogue: 0,0:19:02.00,0:19:04.00,Default,,0000,0000,0000,,ของไทลินอลเป็นพิษในสหรัฐฯ
Dialogue: 0,0:19:04.00,0:19:07.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นเหตุการณ์ที่น่ากลัวทีเดียว ซึ่งเกิดจากใครสักคน
Dialogue: 0,0:19:07.00,0:19:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ใส่ยาพิษลงในขวดยาแล้วปิดฝาวางไว้ที่เดิม
Dialogue: 0,0:19:10.00,0:19:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่นานก็มีคนซื้อไป
Dialogue: 0,0:19:12.00,0:19:14.00,Default,,0000,0000,0000,,คนๆนี้ทำให้
Dialogue: 0,0:19:14.00,0:19:16.00,Default,,0000,0000,0000,,เกิดพฤติกรรมเลียนแบบในสังคมตามมาอีกหลายๆครั้ง
Dialogue: 0,0:19:16.00,0:19:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งที่อาจไม่มีภัยนั้นจริง แต่ผู้คนก็ยังกลัวกันอยู่ดี
Dialogue: 0,0:19:19.00,0:19:21.00,Default,,0000,0000,0000,,และนี่เป็นแหล่งกำเนิด
Dialogue: 0,0:19:21.00,0:19:23.00,Default,,0000,0000,0000,,นวัตกรรมผนึกขวดในอุตสาหกรรมยา
Dialogue: 0,0:19:23.00,0:19:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ฝาผนึกขวดที่เห็นทุกวันนี้มาจากเหตุการณ์นั้นเอง
Dialogue: 0,0:19:25.00,0:19:27.00,Default,,0000,0000,0000,,นับว่าเข้ากับโรงละครความปลอดภัยเต็มรูปแบบ
Dialogue: 0,0:19:27.00,0:19:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ผบขอให้ทุกท่านลองไปคิดดูเป็นการบ้านนะครับ ว่าถ้าเป็นคุณจะแก้ไขอย่างไร ซัก 10 วิธีนะครับ
Dialogue: 0,0:19:29.00,0:19:32.00,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับผม ใช้หลอดฉีดยาก็ไม่เลวนะ
Dialogue: 0,0:19:32.00,0:19:35.00,Default,,0000,0000,0000,,น่าจะทำให้ผู้คนรู้สึกปลอดภัยมากขึ้น
Dialogue: 0,0:19:35.00,0:19:37.00,Default,,0000,0000,0000,,มันทำให้พวกเขาวางใจว่าปลอดภัย
Dialogue: 0,0:19:37.00,0:19:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ใช้ได้ในสภาพความเป็นจริง
Dialogue: 0,0:19:39.00,0:19:42.00,Default,,0000,0000,0000,,และเรื่องสุดท้าย เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาเพื่อนผมเพิ่งคลอดลูก
Dialogue: 0,0:19:42.00,0:19:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมมีโอกาสได้ไปเยี่ยมเธอที่โรงพยาบาล
Dialogue: 0,0:19:44.00,0:19:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมสังเกตเห็นว่า ทุกวันนี้เด็กที่คลอด
Dialogue: 0,0:19:46.00,0:19:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ต้องใส่กำไลข้อมือประจำตัวแบบเทคโนโลยีคลื่นความถี่ (RFID)
Dialogue: 0,0:19:48.00,0:19:50.00,Default,,0000,0000,0000,,พร้อมทั้งใส่อีกอันหนึ่งให้คุณแม่
Dialogue: 0,0:19:50.00,0:19:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งนี้ ถ้ามีใครสักคนที่ไม่ใช่คุณแม่ของเด็กอุ้มตัวเด็กออกจากเขตที่ตั้งไว้
Dialogue: 0,0:19:52.00,0:19:54.00,Default,,0000,0000,0000,,เสียงเตือนจะดังขึ้นทันที
Dialogue: 0,0:19:54.00,0:19:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมขอบอกว่า "มันดูเหมือนจะใช้ได้นะ
Dialogue: 0,0:19:56.00,0:19:58.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมสงสัยว่า พวกลักพาตัวเด็ก
Dialogue: 0,0:19:58.00,0:20:00.00,Default,,0000,0000,0000,,หนีออกจากโรงพยาบาลได้อย่างไร?"
Dialogue: 0,0:20:00.00,0:20:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมลองมาสืบค้นข้อมูล
Dialogue: 0,0:20:02.00,0:20:04.00,Default,,0000,0000,0000,,ได้ความว่า เหตุการณ์แบบนี้แทบไม่เกิดขึ้นเลย
Dialogue: 0,0:20:04.00,0:20:06.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่คุณลองคิดดู
Dialogue: 0,0:20:06.00,0:20:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณเป็นเจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาล
Dialogue: 0,0:20:08.00,0:20:10.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเกิดต้องพาตัวเด็กไปจากแม่
Dialogue: 0,0:20:10.00,0:20:12.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อไปตรวจอะไรซักอย่าง
Dialogue: 0,0:20:12.00,0:20:14.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณควรจะมี "โรงละครปลอดภัย" ที่ดี
Dialogue: 0,0:20:14.00,0:20:16.00,Default,,0000,0000,0000,,มิฉะนั้นแม่ของเด็กคนนั้นคงเอาคุณตายแน่ๆ
Dialogue: 0,0:20:16.00,0:20:18.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:20:18.00,0:20:20.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นมันสำคัญกับพวกเรา
Dialogue: 0,0:20:20.00,0:20:22.00,Default,,0000,0000,0000,,กับกลุ่มคนที่ออกแบบวิธีรักษาความปลอดภัยทั้งหลาย
Dialogue: 0,0:20:22.00,0:20:25.00,Default,,0000,0000,0000,,กลุ่มคนที่วางนโยบายความปลอดภัย
Dialogue: 0,0:20:25.00,0:20:27.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือกระทั่งกลุ่มคนที่วางนโยบายสาธารณะ
Dialogue: 0,0:20:27.00,0:20:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะมีผลกระทบกับความปลอดภัย
Dialogue: 0,0:20:29.00,0:20:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ใช่เพียงสภาพความเป็นจริง แต่เป็นความรู้สึกและความเป็นจริงผนวกเข้าด้วยกัน
Dialogue: 0,0:20:32.00,0:20:34.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่สำคัญคือ
Dialogue: 0,0:20:34.00,0:20:36.00,Default,,0000,0000,0000,,สองอย่างนี้คล้ายๆกัน
Dialogue: 0,0:20:36.00,0:20:38.00,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อความรู้สึกและความเป็นจริงไปในแนวทางเดียวแล้ว
Dialogue: 0,0:20:38.00,0:20:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็จะทำให้เราเลือกที่จะเสียบางอย่างไปเพื่อแลกกับความปลอดภัยได้ดีขึ้น
Dialogue: 0,0:20:40.00,0:20:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณมากครับ
Dialogue: 0,0:20:42.00,0:20:44.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)