1
00:00:07,630 --> 00:00:10,628
ลองนึกถึงการโยนบอล
ขึ้นไปในอากาศตรงๆ

2
00:00:10,628 --> 00:00:13,852
คุณคาดเดาการเคลื่อนที่
ของบอลหลังจากที่มันออกจากมือไปได้ไหม

3
00:00:13,852 --> 00:00:15,176
แน่ล่ะ ง่ายจะตาย

4
00:00:15,176 --> 00:00:18,730
บอลจะลอยขึ้น จนกว่ามันจะถึงจุดสูงสุด

5
00:00:18,730 --> 00:00:21,668
จากนั้นมันจะกลับลงมา
และลงสู่มือคุณอีกครั้ง

6
00:00:21,668 --> 00:00:23,386
แน่ละ นั่นมันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้น

7
00:00:23,386 --> 00:00:26,765
และคุณรู้ เพราะเห็นมันเกิดขึ้น
มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

8
00:00:26,765 --> 00:00:31,417
คุณได้เฝ้าสังเกตเหตุการณ์ทางฟิสิกส์ทุกวัน
มาตลอดชีวิต

9
00:00:31,417 --> 00:00:35,884
แต่ถ้าสมมติว่า เราสำรวจคำถาม
เกี่ยวกับฟิสิกส์ของอะตอม

10
00:00:35,884 --> 00:00:37,950
เช่น การเคลื่อนที่ของอิเล็กตรอน


11
00:00:37,950 --> 00:00:40,906
รอบๆ นิวเคลียสของอะตอมไฮโดรเจน
มีหน้าตาอย่างไร

12
00:00:40,906 --> 00:00:45,045
เราตอบปัญหาเหล่านี้โดยอาศัยประสบการณ์
ประจำวันเกี่ยวกับฟิสิกส์ของเราได้ไหม

13
00:00:45,045 --> 00:00:46,872
คงไม่ได้แน่ ทำไมล่ะ

14
00:00:46,872 --> 00:00:51,474
เพราะว่าฟิสิกส์ที่ควบคุมพฤติกรรมของระบบ
ในระดับเล็กขนาดนั้น

15
00:00:51,474 --> 00:00:55,224
มันแตกต่างไปมาก
จากฟิสิกส์ของสิ่งของเล็กๆ

16
00:00:55,224 --> 00:00:57,690
ที่คุณเห็นอยู่รอบตัวคุณ

17
00:00:57,690 --> 00:00:59,703
โลกรอบๆ ตัวที่คุณรู้จักและรักมัน

18
00:00:59,703 --> 00:01:03,702
มีพฤติกรรมเป็นไปตามกฎ
ของกลศาสตร์แบบดั้งเดิม

19
00:01:03,702 --> 00:01:05,880
แต่ระบบในระดับอะตอม


20
00:01:05,880 --> 00:01:09,870
มีพฤติกรรมเป็นไปตามกฎของ
กลศาสตร์ควอนตัม

21
00:01:09,870 --> 00:01:13,432
โลกควอนตัมนี้ กลายเป็นว่า
มันเป็นที่สุดประหลาด

22
00:01:13,432 --> 00:01:17,932
การแสดงถึงประหลาดทางควอนตัม
ได้ถูกอธิบายไว้โดยการทดลองทางความคิดอันโด่งดัง

23
00:01:17,932 --> 00:01:20,090
แมวของชโรดิงเจอร์
(Schrödinger's cat)

24
00:01:20,090 --> 00:01:24,449
นักฟิสิกส์ผู้ซึ่งไม่ค่อยจะชอบแมวนัก
นำแมวไปไว้ในกล่อง

25
00:01:24,449 --> 00:01:30,148
พร้อมกับระเบิดที่มีโอกาสจะระเบิด
50% หลังจากที่ปิดฝากล่อง

26
00:01:30,148 --> 00:01:32,756
เราไม่อาจรู้ได้เลย
จนกระทั่งเราเปิดฝาอีกครั้ง


27
00:01:32,756 --> 00:01:35,281
ว่าระเบิดนั้นทำงานหรือเปล่า

28
00:01:35,281 --> 00:01:40,531
และดังนั้น ก็ไม่มีทางเลยที่จะรู้ว่า
แมวนั้นเป็นหรือตาย

29
00:01:40,531 --> 00:01:43,834
ในฟิสิกส์ควอนตัม
เราอาจพูดได้ว่า ก่อนที่เราจะทำการสังเกต

30
00:01:43,834 --> 00:01:46,606
แมวอยู่ในสภาวะที่ซ้อนทับกัน

31
00:01:46,606 --> 00:01:51,656
มันไม่ได้เป็นหรือตาย
แต่อยู่ในความเป็นไปได้ทั้งสองแบบผสมกัน

32
00:01:51,656 --> 00:01:54,678
ด้วยโอกาสแต่ละอย่าง 50%

33
00:01:54,678 --> 00:01:58,842
สิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้น
ในระบบทางฟิสิกส์ขนาดควอนตัม

34
00:01:58,842 --> 00:02:01,611
เช่นอิเล็กตรอนที่โคจรรอบอะตอมไฮโดรเจน

35
00:02:01,611 --> 00:02:04,186
อิเล็กตรอนจริงๆ แล้วไม่ได้โคจรไปรอบๆ เลย

36
00:02:04,186 --> 00:02:07,144
มันอยู่ในทุกที่ในเวลาเดียวกัน

37
00:02:07,144 --> 00:02:10,920
และมีความน่าจะเป็น
ของการปรากฏอยู่ในที่หนึ่งมากกว่าอีกที่หนึ่ง

38
00:02:10,920 --> 00:02:13,000
และเฉพาะหลังจากที่เราวัดตำแหน่งเท่านั้น

39
00:02:13,000 --> 00:02:15,876
ที่เราจะสามารถกำหนดได้ว่า
ณ เวลานี้มันอยู่ที่ใด

40
00:02:15,876 --> 00:02:18,971
เหมือนที่เราไม่รู้ว่าแมวเป็นหรือตาย

41
00:02:18,971 --> 00:02:20,831
จนกว่าเราจะเปิดกล่อง

42
00:02:20,831 --> 00:02:23,576
นี่นำเราไปยังปรากฏการณ์
ที่ประหลาดและสวยงาม

43
00:02:23,576 --> 00:02:25,871
ของความยุ่งเหยิงของควอนตัม

44
00:02:25,871 --> 00:02:31,157
สมมติว่าแทนที่จะมีแมวหนึ่งตัวในกล่อง
เรามีแมวสองตัวในสองกล่อง

45
00:02:31,157 --> 00:02:34,820
ถ้าเราทำการทดลองแมวของชโรดิงเจอร์ซ้ำ
ด้วยแมวคู่นี้

46
00:02:34,820 --> 00:02:38,780
ผลการทดลองที่ออกมา
มีความเป็นไปได้สี่แบบ

47
00:02:38,780 --> 00:02:41,869
ไม่แมวทั้งสองตัวมีชีวิตอยู่
ก็ตายทั้งคู่

48
00:02:41,869 --> 00:02:45,700
หรือตัวนึงรอด
และอีกตัวนึงตาย หรือกลับกัน

49
00:02:45,700 --> 00:02:49,117
ระบบของแมวทั้งสองตัว
เป็นสภาวะซ้อนทับเช่นกัน

50
00:02:49,117 --> 00:02:53,644
ซึ่งแต่ละผลที่ได้มีโอกาส 25%
แทนที่จะเป็น 50%

51
00:02:53,644 --> 00:02:55,897
แต่นี่สิที่เจ๋ง

52
00:02:55,897 --> 00:02:58,508
กลศาสตร์ควอนตัมบอกเราว่า
มันเป็นไปได้

53
00:02:58,508 --> 00:03:03,984
ที่จะลบผลที่แมวที่มีชีวิตทั้งคู่
และแมวที่ตายทั้งคู่จากสภาวะทับซ้อน

54
00:03:03,984 --> 00:03:06,819
พูดอีกอย่างคือ
มันสามารถมีระบบที่มีแมวสองตัว

55
00:03:06,819 --> 00:03:12,502
ซึ่งผลที่ออกมา
จะมีแมวตัวนึงมีชีวิตและอีกตัวนึงตายเสมอ

56
00:03:12,502 --> 00:03:17,395
ศัพท์เทคนิคเรียกว่า
สภาวะของแมว "พัวพันกัน" (Entangled)

57
00:03:17,395 --> 00:03:21,022
แต่มีบางสิ่งที่น่าประหลาดใจ
เกี่ยวกับความพัวพันเชิงควอนตัม

58
00:03:21,022 --> 00:03:25,011
ถ้าคุณเตรียมระบบของแมวสองตัว
ในกล่องในสภาวะพัวพันกัน

59
00:03:25,011 --> 00:03:28,957
จากนั้นเคลื่อนกล่องไปในทิศทางตรงข้าม
กับสุดเอกภพ

60
00:03:28,957 --> 00:03:32,752
ผลการทดลองที่ได้จะยังเป็นอย่างเดิม

61
00:03:32,752 --> 00:03:37,617
แมวตัวนึงจะมีชีวิตเมื่อออกมา
และอีกตัวจะตายเสมอ

62
00:03:37,617 --> 00:03:42,221
แม้ว่าเราจะไม่รู้ว่าแมวตัวไหนจะเป็นหรือตาย

63
00:03:42,221 --> 00:03:44,609
ก่อนที่เราจะวัดผลที่ออกมา

64
00:03:44,609 --> 00:03:46,196
มันเป็นไปได้อย่างไรกัน

65
00:03:46,196 --> 00:03:49,647
เป็นไปได้อย่างไรที่สภาวะของแมว
ที่อยู่ด้านตรงข้ามของเอกภพ

66
00:03:49,647 --> 00:03:51,822
จะพัวพันกันแบบนั้น

67
00:03:51,822 --> 00:03:54,325
มันห่างกันมากเกินไปที่จะสื่อถึงกันทันเวลา

68
00:03:54,325 --> 00:03:57,526
แล้วระเบิดทั้งสองลูก
จะแอบวางแผนกันได้อย่างไร

69
00:03:57,526 --> 00:04:00,350
ให้ลูกหนึ่งระเบิด แต่อีกลูกไม่ระเบิด

70
00:04:00,350 --> 00:04:01,496
คุณอาจคิดว่า

71
00:04:01,496 --> 00:04:03,806
"นี่มันเป็นแค่ทฤษฎีไร้สาระบ้าบอ

72
00:04:03,806 --> 00:04:06,388
เรื่องที่ไม่เกิดขึ้นในโลกแห่งความเป็นจริง"

73
00:04:06,388 --> 00:04:08,923
มันกลายเป็นว่าการพัวพันเชิงควอนตัม

74
00:04:08,923 --> 00:04:12,157
ได้ถูกยืนยันในโลกแห่งความจริง
โดยการทดลองในห้องทดลอง

75
00:04:12,157 --> 00:04:15,794
อนุภาคระดับต่ำกว่าอะตอมสองหน่วย
ที่พัวพันกันในสภาวะซ้อนทับ

76
00:04:15,794 --> 00:04:19,663
ที่ซึ่งถ้าตัวหนึ่งหมุนไปทางหนึ่ง
อีกตัวหนึ่งจะต้องหมุนไปอีกทาง

77
00:04:19,663 --> 00:04:22,450
จะต้องเป็นแบบนั้น 
แม้ว่าจะไม่มีทาง

78
00:04:22,450 --> 00:04:25,986
สำหรับข้อความที่จะส่งผ่าน
จากอนุภาคหนึ่งไปยังอีกอันหนึ่ง

79
00:04:25,986 --> 00:04:30,007
ที่จะบอกว่าจะให้หมุนไปทางไหน
ที่จะเป็นไปตามกฎของการพัวพัน

80
00:04:30,007 --> 00:04:32,960
มันไม่เป็นที่น่าประหลาดใจว่า
การพัวพันเป็นหัวใจ

81
00:04:32,960 --> 00:04:35,301
ของวิทยาศาสตร์ข้อมูลควอนตัม

82
00:04:35,301 --> 00:04:39,486
ศาสตร์ที่กำลังเป็นที่เติบโต ซึ่งศึกษาว่า
จะใช้กฎของโลกควอนตัมแสนประหลาด

83
00:04:39,486 --> 00:04:41,549
ในโลกระดับใหญ่ของเราได้อย่างไร

84
00:04:41,549 --> 00:04:46,372
เช่นในการศึกษาเกี่ยวกับรหัสควอนตัม
เพื่อสายลับจะได้ส่งข้อความหากันได้อย่างปลอดภัย

85
00:04:46,372 --> 00:04:49,479
หรือคอมพิวเตอร์ควอนตัม
สำหรับการถอดรหัสลับ

86
00:04:49,480 --> 00:04:53,526
ทุกวันนี้ฟิสิกส์อาจดูคล้ายๆ กับ
โลกควอนตัมที่ประหลาด

87
00:04:53,526 --> 00:04:57,003
การเคลื่อนย้ายสสารแบบควอนตัม
อาจพัฒนาไปถึงขั้น

88
00:04:57,008 --> 00:05:00,631
ที่ซึ่งสักวันแมวของคุณจะ
หนีไปยังกาแล็กซี่ที่ปลอดภัย

89
00:05:00,631 --> 00:05:05,691
ที่ซึ่งไม่มีนักฟิสิกส์
และกล่องใดๆ