0:00:06.821,0:00:10.809
สมมติว่าคุณกำลังเล่นเกมส์โชว์[br]และคุณเลือกรางวัลได้ระหว่าง

0:00:10.809,0:00:12.438
เพชร

0:00:12.438,0:00:14.378
หรือน้ำหนึ่งขวด

0:00:14.378,0:00:15.679
เป็นตัวเลือกที่แสนง่าย

0:00:15.679,0:00:18.028
เพชรมีค่ามากกว่าโดยไม่ต้องสงสัย

0:00:18.028,0:00:20.523
ทีนี้ลองสมมติว่า[br]คุณได้ตัวเลือกเดียวกันนี้

0:00:20.523,0:00:22.780
แค่คราวนี้คุณไม่ได้อยู่ในเกมส์โชว์

0:00:22.780,0:00:26.660
แต่กำลังขาดน้ำอยู่กลางทะเลทราย[br]หลังจากเร่ร่อนอยู่หลายวัน

0:00:26.660,0:00:28.320
คุณจะเลือกเหมือนเดิมไหม

0:00:28.320,0:00:31.830
ทำไมล่ะ [br]เพชรไม่ได้มีค่ามากกว่าแล้วหรือ

0:00:31.830,0:00:34.260
นี่คือความย้อนแย้งของคุณค่า

0:00:34.260,0:00:38.228
ซึ่งได้รับการอธิบายไว้อย่างเป็นที่รู้จักกันดี[br]โดยนักเศรษฐศาสตร์รุ่นบุกเบิก อดัม สมิธ

0:00:38.228,0:00:43.214
หลักการนี้อธิบายว่า[br]การนิยามคุณค่าไม่ได้ง่ายอย่างที่เห็น

0:00:43.214,0:00:47.349
ในเกมส์โชว์ คุณคิดถึงมูลค่า[br]ที่ใช้ในการแลกเปลี่ยนของสิ่งของ

0:00:47.349,0:00:50.341
ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณอาจได้รับในภายหลัง

0:00:50.341,0:00:52.990
แต่ในยามฉุกเฉิน[br]อย่างเช่นสถานการณ์ในทะเลทราย

0:00:52.990,0:00:56.213
สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ[br]คุณค่าในการนำไปใช้ของมัน

0:00:56.213,0:00:59.250
ประโยชน์ของมัน[br]ในสถานการณ์ปัจจุบันของคุณ

0:00:59.250,0:01:01.971
และเพราะว่า[br]เราสามารถเลือกได้เพียงอย่างเดียว

0:01:01.971,0:01:05.100
เราจึงต้องพิจารณา[br]ต้นทุนค่าเสียโอกาสของมัน

0:01:05.100,0:01:08.460
พูดอีกอย่างก็คือ เราจะเสียอะไรไป[br]ถ้าเราเลือกอีกตัวเลือกหนึ่ง

0:01:08.460,0:01:11.961
เพราะในที่สุดแล้ว มันไม่สำคัญ[br]ว่าคุณจะขายเพชรได้เงินเท่าไร

0:01:11.961,0:01:14.572
ถ้าคุณไม่สามารถรอดออกไป[br]จากทะเลทรายได้

0:01:14.572,0:01:17.532
นักเศรษฐศาสตร์ยุคใหม่จำนวนมาก[br]ศึกษาเกี่ยวกับความย้อนแย้งนี้

0:01:17.532,0:01:20.032
โดยพยายามรวบรวม[br]การพินิจพิจารณาเหล่านี้[br]

0:01:20.032,0:01:22.071
ภายใต้แนวคิดอรรถประโยชน์

0:01:22.071,0:01:25.573
หรือการที่สิ่งต่าง ๆ สามารถตอบสนอง[br]ความอยากหรือความต้องการของบุคคลได้

0:01:25.573,0:01:28.580
อรรถประโยชน์นำมาใช้ได้กับทุกสิ่ง [br]ตั้งแต่อาหารซึ่งเป็นความต้องการพื้นฐาน

0:01:28.580,0:01:30.782
ไปจนถึงความสุขในการได้ฟังเพลงโปรด

0:01:30.782,0:01:35.051
ซึ่งต่างกันไปตามแต่ละบุคคล[br]และสถานการณ์

0:01:35.051,0:01:38.534
ระบบเศรษฐกิจเชิงตลาดให้ทางเลือก[br]ที่ง่ายดายกับเราในการวัดอรรถประโยชน์

0:01:38.534,0:01:41.422
พูดง่าย ๆ ก็คือ [br]อรรถประโยชน์ที่ของบางสิ่งมีต่อคุณ

0:01:41.422,0:01:44.262
จะสะท้อนถึงราคา[br]ที่คุณยินดีจ่ายเพื่อให้ได้มา

0:01:44.262,0:01:46.433
ตอนนี้ ลองกลับไปนึกถึงทะเลทรายอีกครั้ง

0:01:46.433,0:01:50.251
คราวนี้ คุณจะได้รับเพชรเม็ดใหม่[br]และน้ำขวดใหม่

0:01:50.251,0:01:52.033
ในทุก ๆ 5 นาที

0:01:52.033,0:01:55.691
ถ้าคุณเป็นเช่นเดียวกับคนส่วนใหญ่ก็จะ[br]เลือกน้ำดื่มให้มากพอสำหรับการเดินทาง

0:01:55.691,0:01:58.793
แล้วค่อยเลือกเพชร[br]ให้ได้มากเท่าที่คุณจะขนไปได้

0:01:58.793,0:02:01.293
นี่เป็นเพราะสิ่งที่เรียกว่า[br]อรรถประโยชน์หน่วยสุดท้าย

0:02:01.293,0:02:04.162
และมันหมายความว่า [br]เมื่อคุณเลือกระหว่างเพชรกับน้ำ

0:02:04.162,0:02:07.472
คุณจะเปรียบเทียบอรรถประโยชน์[br]ที่ได้รับจากน้ำขวดต่อ ๆ ไป

0:02:07.472,0:02:09.612
กับเพชรเม็ดต่อ ๆ ไป

0:02:09.612,0:02:12.532
และคุณจะเปรียบเทียบมันทุกครั้ง[br]ที่ได้รับข้อเสนอ

0:02:12.532,0:02:16.123
น้ำขวดแรกมีค่าเกินกว่าเพชรทั้งปวง

0:02:16.123,0:02:19.023
แต่ในที่สุด คุณก็จะได้รับน้ำมากเพียงพอ

0:02:19.023,0:02:22.291
เมื่อผ่านไปสักพักหนึ่ง การหอบหิ้วน้ำ[br]ที่มากเกินไปก็จะกลายเป็นภาระ

0:02:22.291,0:02:25.013
ซึ่งนั่นก็เป็นเวลา[br]ที่คุณเริ่มอยากได้เพชรมากกว่าน้ำ

0:02:25.013,0:02:27.313
และไม่เพียงแต่กับสิ่งจำเป็นอย่างน้ำเท่านั้น

0:02:27.313,0:02:30.253
สำหรับสิ่งของเกือบทุกสิ่ง[br]ยิ่งคุณได้รับมันมากเท่าไร

0:02:30.253,0:02:34.214
คุณก็จะยิ่งรู้สึกพอใจและได้ประโยชน์[br]จากมันน้อยลงเท่านั้น

0:02:34.214,0:02:37.344
นี่คือกฎของการลดลง[br]ของอรรถประโยชน์หน่วยสุดท้าย

0:02:37.344,0:02:40.654
คุณอาจจะดีใจที่ได้ซื้ออาหารโปรด[br]สักสองหรือสามอย่าง

0:02:40.654,0:02:42.764
แต่อย่างที่สี่อาจจะทำให้คุณเริ่มคลื่นไส้

0:02:42.764,0:02:45.654
และอย่างที่หนึ่งร้อยอาจจะเน่าไปเสียก่อน[br]ที่คุณจะได้กินมัน

0:02:45.654,0:02:49.344
หรือคุณอาจจะจ่ายเงินเพื่อดูหนังเรื่องเดิม[br]ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกว่าจะเบื่อไปข้างหนึ่ง

0:02:49.344,0:02:50.925
หรือจนกว่าคุณหมดเงิน

0:02:50.925,0:02:52.973
ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน [br]คุณจะไปจบอยู่ที่จุดหนึ่ง

0:02:52.973,0:02:57.284
ที่อรรถประโยชน์หน่วยสุดท้าย[br]จากการซื้อตั๋วหนังใบถัดไปกลายเป็นศูนย์

0:02:57.284,0:03:01.479
อรรถประโยชน์ไมได้อธิบายแค่การเลือกซื้อ[br]แต่อธิบายการตัดสินใจด้วย

0:03:01.479,0:03:05.324
วิธีที่ชาญฉลาดในการได้ประโยชน์สูงสุด[br]และหลีกเลี่ยงการได้รับผลตอบแทนที่ลดลง

0:03:05.324,0:03:08.753
คือการกระจายทางเลือก[br]ในการใช้เวลาและทรัพยากร

0:03:08.753,0:03:10.614
หลังจากที่ความต้องการขั้นพื้นฐานของเรา[br]ถูกเติมเต็มแล้ว

0:03:10.614,0:03:13.005
โดยทฤษฎีแล้ว เราจะเริ่มตัดสินใจ[br]ลงทุนในทางเลือกต่าง ๆ

0:03:13.005,0:03:15.855
จนถึงแค่จุดที่ทางเลือกนั้น[br]ยังมีประโยชน์และนำมาซึ่งความสุข

0:03:15.855,0:03:19.755
แน่นอนว่า ประสิทธิผลในการจัดการ[br]ใช้อรรถประโยชน์ให้คุ้มค่าสุด

0:03:19.755,0:03:21.383
ในชีวิตประจำวันของเราเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

0:03:21.383,0:03:25.235
แต่อย่างน้อยมันก็ช่วยให้เราระลึกได้ว่า[br]ที่มาของคุณค่าอันแท้จริงนั้นมาจากตัวเราเอง

0:03:25.235,0:03:26.685
ความต้องการของเราที่แบ่งปันออกไป

0:03:26.685,0:03:28.016
สิ่งต่าง ๆ ที่เราพอใจ

0:03:28.016,0:03:29.645
และทางเลือกที่เราตัดสินใจ