1 00:00:00,960 --> 00:00:03,016 ครั้งผมอายุ 14 ปี 2 00:00:03,040 --> 00:00:04,616 ผมแอบย่องเข้าไปในตึกลานโบว์ลิง 3 00:00:04,640 --> 00:00:06,400 เพื่อขโมยเงินในตู้เกมหยอดเหรียญ (เกมอาเขต) 4 00:00:07,200 --> 00:00:08,976 และระหว่างที่กำลังจะออกจากตึกนั้นเอง 5 00:00:09,000 --> 00:00:11,200 รปภ.คนหนึ่งก็เข้ามาคว้าแขนผมไว้ ผมจึงวิ่งหนี 6 00:00:11,760 --> 00:00:14,736 ผมวิ่งโร่ไปตามถนน และกระโจนขึ้นไปบนยอดขอบรั้ว 7 00:00:14,760 --> 00:00:16,376 แต่เมื่อผมขึ้นมาถึงขอบรั้วได้แล้ว 8 00:00:16,400 --> 00:00:18,576 เหรียญ 25 เซนต์ถึง 3,000 เหรียญ อันหนักอึ้งในกระเป๋าผม 9 00:00:18,600 --> 00:00:20,240 ก็ฉุดรั้งผมให้ร่วงกลับลงสู่พื้นดิน 10 00:00:20,880 --> 00:00:23,936 พอผมตั้งสติได้ รปภ.คนนั้นก็มายืน ค้ำศีรษะผมเรียบร้อยแล้วพูดว่า 11 00:00:23,960 --> 00:00:27,376 "คราวหน้าถ้าเด็กเมื่อวานซืนอย่างแก คิดจะขโมยของ ก็ขโมยเท่าที่เอาไปได้" 12 00:00:27,400 --> 00:00:29,416 (เสียงหัวเราะ) 13 00:00:29,440 --> 00:00:31,576 ผมถูกส่งตัวไปยังสถานพินิจ 14 00:00:31,600 --> 00:00:34,160 และเมื่อผมถูกปล่อยตัว ให้อยู่ในความปกครองของแม่ 15 00:00:35,080 --> 00:00:38,056 คำแรกที่ลุงพูดกับผมคือ "แกไปทำยังไงถึงโดนจับได้ล่ะ" 16 00:00:38,080 --> 00:00:40,256 ผมตอบว่า "โธ่ ก็กระเป๋ามันหนักนี่ลุง" 17 00:00:40,280 --> 00:00:43,216 ลุงบอกว่า "แกก็ไม่เห็นต้องขนมาหมดตู้เลยนี่" 18 00:00:43,240 --> 00:00:46,056 ผมตอบว่า "แหม ก็มันเล็กนี่นา จะให้ผมทำอย่างไรได้" 19 00:00:46,080 --> 00:00:50,976 สิบนาทีต่อมา ลุงพาผมไปงัดตู้เกมอีกร้านหนึ่ง 20 00:00:51,000 --> 00:00:52,640 เราจำเป็นต้องมีค่าน้ำมันกลับบ้าน 21 00:00:53,280 --> 00:00:54,480 นี่แหละคือชีวิตของผม 22 00:00:55,440 --> 00:00:57,296 ผมเติบโตในโอ๊คแลนด์ รัฐแคลิฟอร์เนีย 23 00:00:57,320 --> 00:00:59,656 พร้อมหน้าพร้อมตาด้วยแม่ และสมาชิกครอบครัวใหญ่ 24 00:00:59,680 --> 00:01:00,920 ที่เสพติดผลึกโคเคน (crack cocaine) 25 00:01:01,560 --> 00:01:06,000 สภาพแวดล้อมของผมคือ การใช้ชีวิตร่วมกับครอบครัว เพื่อน ๆ 26 00:01:06,960 --> 00:01:08,560 และศูนย์พักพิงของคนเร่ร่อน 27 00:01:09,040 --> 00:01:12,720 บ่อยครั้ง ที่ได้อาหารมื้อหลักจากการ เข้าแถวรอรับอาหารยังชีพในโรงทาน 28 00:01:13,440 --> 00:01:15,296 ลูกพี่เคยบอกผมว่า 29 00:01:15,320 --> 00:01:17,296 "เงินเท่านั้นที่ครองโลก 30 00:01:17,320 --> 00:01:18,536 และทุกอย่างในโลกใบนี้ 31 00:01:18,560 --> 00:01:20,640 และตามเส้นทางสายนี้ เงินก็คือพระเจ้า 32 00:01:21,320 --> 00:01:22,936 และหากว่านายตามกลิ่นเงินนั่นไป 33 00:01:22,960 --> 00:01:25,480 มันจะพานายไปหาคนพาลหรือบัณฑิตก็ได้" 34 00:01:26,080 --> 00:01:28,616 ต่อมาไม่นานนัก ผมก็ก่อคดีครั้งแรกในชีวิต 35 00:01:28,640 --> 00:01:31,616 เป็นครั้งแรกที่มีคนบอกว่าผมมีแววแจ้งเกิด 36 00:01:31,640 --> 00:01:33,480 และรู้สึกว่ามีคนเชื่อมั่นในตัวผม 37 00:01:34,240 --> 00:01:36,376 ไม่เคยมีใครบอกว่าผมสามารถเป็นทนายความ 38 00:01:36,400 --> 00:01:38,056 เป็นแพทย์หรือวิศวกรเลยสักคน 39 00:01:38,080 --> 00:01:41,496 ผมจะทำเช่นนั้นได้อย่างไร ผมอ่านเขียนไม่ออก สะกดไม่เป็น 40 00:01:41,520 --> 00:01:42,736 ผมไร้การศึกษา 41 00:01:42,760 --> 00:01:45,320 ผมจึงได้แต่คิดว่าอาชญากรรมคือเส้นทางของผม 42 00:01:47,480 --> 00:01:49,176 แต่แล้ววันหนึ่ง 43 00:01:49,200 --> 00:01:50,456 ผมได้คุยกับใครคนหนึ่ง 44 00:01:50,480 --> 00:01:54,080 เขาบอกผมถึงโอกาสของการปล้นที่เราน่าจะทำได้ 45 00:01:54,760 --> 00:01:55,960 แล้วเราก็ปล้นได้สำเร็จ 46 00:01:57,080 --> 00:01:58,896 ความจริงก็คือผมเติบโตมา 47 00:01:58,920 --> 00:02:01,136 ในประเทศที่มีความแข็งแกร่งทางการเงินสูงสุด 48 00:02:01,160 --> 00:02:03,016 "สหรัฐอเมริกา" 49 00:02:03,040 --> 00:02:07,120 ทว่าผมกลับต้องมองแม่ต่อแถวที่ธนาคารเลือด 50 00:02:08,680 --> 00:02:12,360 แล้วนำเงิน 40 ดอลลาร์ที่ได้จากการขายเลือด มาจุนเจือลูก ๆ 51 00:02:13,320 --> 00:02:16,640 ทุกวันนี้บนแขนของเธอยังคงมีรอยเข็ม หลงเหลือให้เห็นอยู่เลย 52 00:02:17,480 --> 00:02:19,216 ผมจึงไม่เคยสนใจสังคมที่ผมอยู่ 53 00:02:19,240 --> 00:02:20,736 เพราะพวกเขาไม่เคยแยแสชีวิตผม 54 00:02:20,760 --> 00:02:24,176 ทุกคนต่างช่วงชิงเพื่อให้ได้มาซึ่ง สิ่งที่ตัวเองต้องการ 55 00:02:24,200 --> 00:02:26,376 พวกค้ายา โจร ธนาคารเลือด 56 00:02:26,400 --> 00:02:28,016 ทุกคนฉกฉวยเงินเปื้อนเลือดกันหมด 57 00:02:28,040 --> 00:02:29,936 ส่วนตัวผมก็หาได้ในทุกวิถีทางที่จำเป็น 58 00:02:29,960 --> 00:02:31,536 ผมเองก็หาเงินด้วยวิธีนั้นครับ 59 00:02:31,560 --> 00:02:33,680 ความรู้เรื่องทางการเงินครองโลกได้จริง ๆ 60 00:02:34,680 --> 00:02:36,656 และผมก็เคยเป็นทาสมันในวัยเด็ก 61 00:02:36,680 --> 00:02:37,920 ติดตามพวกคนพาล 62 00:02:40,280 --> 00:02:43,456 เมื่อผมมีอายุ 17 ปี ผมถูกจับกุมข้อหาชิงทรัพย์และฆาตกรรม 63 00:02:43,480 --> 00:02:47,456 ต่อมา ผมก็ได้เรียนรู้ว่าเงิน มีอิทธิพลในคุกยิ่งกว่าข้างถนนเสียอีก 64 00:02:47,480 --> 00:02:48,680 ผมจึงอยากเข้าร่วมวงการนี้ 65 00:02:49,600 --> 00:02:52,656 วันหนึ่ง ผมรีบไปคว้าหน้าข่าวกีฬา ของหนังสือพิมพ์ 66 00:02:52,680 --> 00:02:54,496 เพื่อให้เพื่อนร่วมห้องขังอ่านให้ผมฟัง 67 00:02:54,520 --> 00:02:56,936 บังเอิญว่า ผมเผลอหยิบหน้าธุรกิจมา 68 00:02:56,960 --> 00:03:00,216 ชายแก่คนนี้จึงพูดว่า "อ้าว เจ้าหนุ่ม นายเลือก 'หุ้น' มาเรอะ" 69 00:03:00,240 --> 00:03:01,496 ผมถาม "มันคืออะไรเหรอครับ" 70 00:03:01,520 --> 00:03:04,696 เขาบอกว่า "มันเป็นสถานที่ ที่พวกคนผิวขาวซุกเงินไว้ไงล่ะ" 71 00:03:04,720 --> 00:03:05,936 (เสียงหัวเราะ) 72 00:03:05,960 --> 00:03:09,816 นี่เป็นครั้งแรก ที่ผมเห็นแสงสว่างรำไรของความหวัง 73 00:03:09,840 --> 00:03:11,336 มองเห็นอนาคต 74 00:03:11,360 --> 00:03:13,960 เขาอธิบายให้ผมฟังย่อ ๆ ว่าหุ้นคืออะไร 75 00:03:14,800 --> 00:03:16,240 แต่ก็เป็นเพียงเศษเสี้ยว 76 00:03:18,360 --> 00:03:20,136 ผมจะทำได้อย่างไรกัน 77 00:03:20,160 --> 00:03:21,920 ผมอ่าน เขียน หรือสะกดไม่เป็นเลย 78 00:03:22,600 --> 00:03:25,216 ทักษะที่ผมพัฒนาขึ้น เพื่อปกปิดความไร้การศึกษาของผม 79 00:03:25,240 --> 00:03:27,216 ใช้การไม่ได้อีกต่อไปในสภาพเช่นนี้ 80 00:03:27,240 --> 00:03:30,336 ผมติดอยู่ในกับดัก เป็นเหยื่อในหมู่นักล่า 81 00:03:30,360 --> 00:03:32,256 ต่อสู้เพื่ออิสรภาพที่ไม่เคยมี 82 00:03:32,280 --> 00:03:34,456 ผมพ่ายแพ้ อ่อนล้า 83 00:03:34,480 --> 00:03:35,840 และอับจนหนทาง 84 00:03:37,000 --> 00:03:38,776 ดังนั้น ตอนผมมีอายุ 20 ปี 85 00:03:38,800 --> 00:03:41,320 ผมก็ได้กระทำสิ่งที่ยากที่สุดในชีวิต 86 00:03:42,160 --> 00:03:43,360 ผมหยิบหนังสือมาเล่มหนึ่ง 87 00:03:45,400 --> 00:03:47,880 และมันเป็นช่วงเวลาที่ทรมานใจที่สุด 88 00:03:49,320 --> 00:03:51,136 ในการพยายามเรียนรู้วิธีการอ่าน 89 00:03:51,160 --> 00:03:53,776 การตัดขาดจากครอบครัว 90 00:03:53,800 --> 00:03:55,000 จากบรรดาเพื่อนซี้ 91 00:03:56,280 --> 00:03:57,736 มันสาหัสเอาการเลยล่ะครับ 92 00:03:57,760 --> 00:03:59,136 เป็นการกัดฟันสู้เลยทีเดียว 93 00:03:59,160 --> 00:04:00,856 แต่ผมหารู้ไม่ว่า 94 00:04:00,880 --> 00:04:04,296 ผมกำลังได้รับของขวัญอันยิ่งใหญ่ที่สุด เท่าที่ผมเคยฝันใฝ่ 95 00:04:04,320 --> 00:04:05,520 คุณค่าในตัวเอง 96 00:04:06,320 --> 00:04:08,160 ความรู้ ความมีวินัย 97 00:04:09,000 --> 00:04:12,696 ผมตื่นตาตื่นใจกับการอ่านมาก เสียจนผมอ่านทุกอย่างที่ขวางหน้า 98 00:04:12,720 --> 00:04:16,055 ห่อลูกอม โลโกเสื้อผ้า ป้ายตามถนนหนทาง ทุกอย่างเลย 99 00:04:16,079 --> 00:04:17,296 ผมอ่านไปหมดทุกอย่าง 100 00:04:17,320 --> 00:04:18,336 (เสียงปรบมือ) 101 00:04:18,360 --> 00:04:19,560 อ่านแทบทุกอย่างเลยครับ 102 00:04:21,360 --> 00:04:24,160 ผมตื่นเต้นมากที่ได้รู้วิธีการอ่าน และการสะกดคำ 103 00:04:24,720 --> 00:04:26,976 เมื่อเพื่อนซี้ผมมาเยี่ยมแล้วถาม "นั่นกินอะไรอยู่น่ะ" 104 00:04:27,000 --> 00:04:28,736 "ล ลิง - สระอู - ก ไก่ - อ อ่าง - สระโอะ - ม ม้า = ลูกอม" 105 00:04:28,760 --> 00:04:31,016 (เสียงหัวเราะ) 106 00:04:31,040 --> 00:04:33,536 "ขอกินมั่งสิ" ผมตอบว่า "สระไอ - ม ม้า - ไม้เอก = ไม่" 107 00:04:33,560 --> 00:04:34,776 (เสียงหัวเราะ) 108 00:04:34,800 --> 00:04:36,216 มันสุดยอดเลยครับ 109 00:04:36,240 --> 00:04:39,416 ผมได้อ่านออกเป็นครั้งแรกในชีวิตของผมจริง ๆ 110 00:04:39,440 --> 00:04:41,480 สิ่งที่ผมรู้สึกมันช่างน่าอัศจรรย์ใจ 111 00:04:43,240 --> 00:04:45,840 และเมื่อผมมีอายุได้ 22 112 00:04:46,800 --> 00:04:48,536 ผมก็รู้สึกมั่นใจในตัวเอง 113 00:04:48,560 --> 00:04:50,400 ผมนึกถึงสิ่งที่ พ่อใหญ่ เคยบอกไว้ 114 00:04:51,760 --> 00:04:55,496 ผมจึงหยิบหนังสือพิมพ์หน้าธุรกิจมาอ่าน 115 00:04:55,520 --> 00:04:57,456 ผมอยากจะดูหน้าคนผิวขาวกระเป๋าหนักหน่อย 116 00:04:57,480 --> 00:04:59,080 (เสียงหัวเราะ) 117 00:05:00,520 --> 00:05:02,440 ผมจึงมองหาแบบผ่าน ๆ ครับ 118 00:05:03,480 --> 00:05:05,096 เมื่อผมมีความก้าวหน้าในอาชีพการงาน 119 00:05:05,120 --> 00:05:08,976 ในการสอนผู้อื่นให้บริหารเงินและลงทุนเป็น 120 00:05:09,000 --> 00:05:12,336 ผมก็ได้เรียนรู้ว่าผมต้องรับผิดชอบใน การกระทำของตัวเอง 121 00:05:12,360 --> 00:05:15,376 จริงอยู่ ที่ผมเติบโตขึ้น ในสภาพสังคมที่ซับซ้อนเป็นอย่างยิ่ง 122 00:05:15,400 --> 00:05:17,336 แต่ผมกลับเลือกที่จะก่ออาชญากรรม 123 00:05:17,360 --> 00:05:19,136 ผมต้องยอมรับความผิดที่ตัวเองก่อขึ้น 124 00:05:19,160 --> 00:05:21,776 ผมต้องรับผิดชอบในสิ่งนั้น และผมก็ได้กระทำแล้ว 125 00:05:21,800 --> 00:05:24,696 ผมได้สร้างหลักสูตรที่จะสามารถสอนผู้ต้องขัง 126 00:05:24,720 --> 00:05:27,000 ให้รู้เทคนิคการบริหารเงิน ผ่านการจ้างงานในคุกขึ้นมา 127 00:05:28,720 --> 00:05:31,896 การจัดการวิถีชีวิตอย่างเหมาะสม จะเป็นการมอบเครื่องมือในการผ่องถ่าย 128 00:05:31,920 --> 00:05:35,256 ที่เราสามารถใช้ในการจัดการเงิน เมื่อพวกเราหวนคืนสู่สังคม 129 00:05:35,280 --> 00:05:38,536 เฉกเช่นคนทั่วไปที่ไม่ได้ก่ออาชญากรรม 130 00:05:38,560 --> 00:05:39,760 และแล้วผมก็พบว่า 131 00:05:40,680 --> 00:05:42,736 จากรายงานของมาร์เก็ตวอทช์ (MarketWatch) 132 00:05:42,760 --> 00:05:45,296 ประชากรชาวอเมริกันกว่าร้อยละ 60 133 00:05:45,320 --> 00:05:47,440 มีเงินออมต่ำกว่า 1,000 เหรียญสหรัฐ 134 00:05:48,200 --> 00:05:51,416 กีฬาได้เป็นตัวบ่งบอกให้เห็นว่า บรรดาผู้เล่นใน NBA และ NFL 135 00:05:51,440 --> 00:05:52,976 กว่าร้อยละ 60 นั้นหมดเนื้อหมดตัว 136 00:05:53,000 --> 00:05:56,040 ร้อยละ 40 ของปัญหาชีวิตสมรส เป็นผลมาจากปัญหาทางการเงิน 137 00:05:57,080 --> 00:05:58,296 นี่มันอะไรกันเนี่ย 138 00:05:58,320 --> 00:06:00,456 (เสียงหัวเราะ) 139 00:06:00,480 --> 00:06:03,176 นี่คุณตั้งใจจะบอกผมว่า คนเราทำงานมาทั้งชีวิต 140 00:06:03,200 --> 00:06:05,776 มีกำลังที่จะซื้อรถ ซื้อบ้าน เสื้อผ้า และข้าวของอื่น ๆ 141 00:06:05,800 --> 00:06:08,016 แต่กลับมีชีวิตแบบเดือนชนเดือนเนี่ยนะ 142 00:06:08,040 --> 00:06:12,376 สมาชิกในสังคมจะมาช่วยเหลือผู้ต้องขัง 143 00:06:12,400 --> 00:06:13,616 ให้คืนสู่สังคมได้อย่างไร 144 00:06:13,640 --> 00:06:15,520 ในเมื่อพวกเขายังช่วยตัวเองไม่ได้เลย 145 00:06:16,160 --> 00:06:17,416 พวกเราเสร็จแน่ 146 00:06:17,440 --> 00:06:19,176 (เสียงหัวเราะ) 147 00:06:19,200 --> 00:06:20,600 ผมต้องการแผนที่ดีกว่านั้น 148 00:06:22,520 --> 00:06:24,640 แผนนี้ดูจะใช้การไม่ได้ดีนัก 149 00:06:25,040 --> 00:06:26,240 ฉะนั้น... 150 00:06:27,880 --> 00:06:29,080 ผมจึงคิดว่า 151 00:06:31,800 --> 00:06:34,640 ผมจึงมีหน้าที่ต้องพบพวกเขาและเข้าช่วยเหลือ 152 00:06:36,360 --> 00:06:37,576 ด้วยหนทางนี้ 153 00:06:37,600 --> 00:06:40,856 และมันบ้าสิ้นดี เพราะในตอนนี้ ผมกลับห่วงใยชุมชนผมเสียอย่างนั้น 154 00:06:40,880 --> 00:06:43,240 ว้าว ลองคิดดูสิครับ ผมเนี่ยนะจะเป็นห่วงชุมชนตัวเอง 155 00:06:44,640 --> 00:06:46,936 การขาดความรู้ด้านการเงิน ถือเป็นโรคอย่างหนึ่ง 156 00:06:46,960 --> 00:06:49,976 ที่ทำให้คนส่วนน้อยและชนชั้นรองลงมา ในสังคมเราเป็นอัมพาต 157 00:06:50,000 --> 00:06:52,136 มาหลายชั่วอายุคน 158 00:06:52,160 --> 00:06:54,656 พวกเราควรจะโมโหในเรื่องนี้ 159 00:06:54,680 --> 00:06:56,256 ลองถามตัวคุณเองดูนะครับ 160 00:06:56,280 --> 00:06:59,536 ในประเทศที่ขับเคลื่อนด้วย ความมั่งคั่งทางการเงินเฉกเช่นสหรัฐฯ 161 00:06:59,560 --> 00:07:03,520 แต่ประชากรครึ่งประเทศ กลับขาดความรู้ด้านการเงินไปได้อย่างไร 162 00:07:05,000 --> 00:07:07,856 การเข้าถึงความยุติธรรม สถานะทางสังคม 163 00:07:07,880 --> 00:07:10,896 สภาพความเป็นอยู่ การขนส่งและอาหาร 164 00:07:10,920 --> 00:07:13,976 ทั้งหมดทั้งมวลนั้นขึ้นอยู่กับเงิน ที่คนส่วนมากไม่อาจจัดหามาได้ 165 00:07:14,000 --> 00:07:15,576 บ้าไปแล้ว! 166 00:07:15,600 --> 00:07:16,976 มันคือโรคระบาด 167 00:07:17,000 --> 00:07:20,000 และเป็นภัยใหญ่หลวงยิ่งกว่า ต่อความปลอดภัยสาธารณะเหนือสิ่งอื่นใด 168 00:07:21,720 --> 00:07:24,376 ตามรายงานของกรมราชทัณฑ์แคลิฟอร์เนีย 169 00:07:24,400 --> 00:07:26,736 ผู้ต้องขังจำนวนมากกว่า 70% 170 00:07:26,760 --> 00:07:30,376 ได้ก่อเหตุหรือถูกฟ้องร้องโดยเป็น ความผิดที่มีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้อง 171 00:07:30,400 --> 00:07:34,920 ชิงทรัพย์ ลักทรัพย์ในเคหสถาน ฉ้อโกง ลักทรัพย์ กรรโชกทรัพย์... 172 00:07:35,720 --> 00:07:37,040 และรายการอีกเป็นหางว่าว 173 00:07:37,920 --> 00:07:39,136 คิดดูสิครับ 174 00:07:39,160 --> 00:07:42,096 ผู้ต้องขังธรรมดา ๆ คนหนึ่ง 175 00:07:42,120 --> 00:07:44,616 ที่เข้ามาในระบบเรือนจำแคลิฟอร์เนีย 176 00:07:44,640 --> 00:07:46,200 โดยปราศจากความรู้ทางการเงิน 177 00:07:46,840 --> 00:07:48,816 ได้ค่าแรง 30 เซนต์ต่อชั่วโมง 178 00:07:48,840 --> 00:07:51,056 กว่า 800 ดอลลาร์ต่อปี 179 00:07:51,080 --> 00:07:53,840 โดยไม่มีการใช้จ่ายและการออมเงิน 180 00:07:54,760 --> 00:07:59,096 ในการพ้นโทษก่อนกำหนด เขาจะได้รับเงิน 200 ดอลลาร์ที่ประตูขาออกและได้รับคำบอกกล่าวว่า 181 00:07:59,120 --> 00:08:02,200 "เฮ้ย โชคดีนะ อยู่ให้ห่างจากอบายมุขล่ะ แล้วอย่ากลับมาที่คุกอีก" 182 00:08:02,800 --> 00:08:06,096 โดยไร้ซึ่งการเตรียมตัวอย่างรอบคอบ หรือการวางแผนการเงินระยะยาว 183 00:08:06,120 --> 00:08:07,320 แล้วอย่างนี้เขาจะทำอะไร 184 00:08:08,600 --> 00:08:09,800 ในร่างอายุ 60 ปีล่ะ 185 00:08:11,120 --> 00:08:12,456 ได้งานดี ๆ ทำ 186 00:08:12,480 --> 00:08:16,400 หรือวกกลับไปมีพฤติกรรมอันอุกอาจ ที่จะนำเขาไปสู่คุกเป็นอันดับแรกล่ะ 187 00:08:17,400 --> 00:08:19,176 คุณผู้เสียภาษีทั้งหลาย เลือกดูสิครับ 188 00:08:19,200 --> 00:08:22,360 อาจเป็นได้ว่า การศึกษา ได้เลือกไว้ให้เขาเรียบร้อยแล้ว 189 00:08:23,120 --> 00:08:25,480 ถ้าเช่นนั้น เราจะรักษาโรคนี้อย่างไรดี 190 00:08:26,240 --> 00:08:27,976 ผมได้ร่วมก่อตั้งโครงการหนึ่งขึ้น 191 00:08:28,000 --> 00:08:32,576 มีชื่อว่า "Financial Empowerment Emotional Literacy" 192 00:08:32,600 --> 00:08:34,056 เรียกสั้น ๆ กันว่า "FEEL" 193 00:08:34,080 --> 00:08:37,256 เป็นโครงการที่จะสอนคุณว่า จะแยกแยะการตัดสินใจด้วยอารมณ์ 194 00:08:37,280 --> 00:08:39,256 ออกจากการตัดสินใจทางการเงินได้อย่างไร 195 00:08:39,280 --> 00:08:42,696 และสี่กฎเหนือกาลเวลา ที่มีผลต่อการเงินส่วนบุคคลก็คือ 196 00:08:42,720 --> 00:08:44,280 วิธีที่เหมาะสมในการอดออม 197 00:08:45,560 --> 00:08:47,200 ควบคุมค่าครองชีพ 198 00:08:48,320 --> 00:08:50,096 กู้ยืมเงินอย่างมีประสิทธิผล 199 00:08:50,120 --> 00:08:53,896 และสร้างความหลากหลายให้การเงินของคุณ ด้วยการยอมให้เงินทำงานให้คุณบ้าง 200 00:08:53,920 --> 00:08:55,736 แทนการที่คุณจะทำงานเพื่อให้ได้เงิน 201 00:08:55,760 --> 00:08:59,920 ผู้ต้องขังจำเป็นต้องมีทักษะชีวิตเหล่านี้ ก่อนที่เราจะกลับคืนสู่สังคมครับ 202 00:09:01,480 --> 00:09:05,376 เราไม่อาจได้รับการฟื้นฟูอย่างเต็มรูปแบบ โดยปราศจากทักษะชีวิตเหล่านี้ 203 00:09:05,400 --> 00:09:09,216 ความคิดนี้ที่ว่ามีแต่พวกมืออาชีพเท่านั้น ที่จะลงทุนและจัดการเงินได้ 204 00:09:09,240 --> 00:09:11,496 เป็นเรื่องที่น่าแค่นหัวเราะจริง ๆ 205 00:09:11,520 --> 00:09:13,187 รวมทั้งใครหน้าไหนก็ตามที่บอกคุณ นั่นแหละ "โกหก" 206 00:09:13,211 --> 00:09:18,176 (เสียงปรบมือ) 207 00:09:18,200 --> 00:09:20,616 "มืออาชีพ" คือ 208 00:09:20,640 --> 00:09:23,136 คนที่รู้ความชำนาญของตัวเองดียิ่งกว่าใคร 209 00:09:23,160 --> 00:09:28,096 และไม่มีผู้ใดรู้ว่าคุณจำเป็นต้องมีเงินเท่าไร มีมากเท่าไร หรือต้องการเท่าไรยิ่งไปกว่าคุณ 210 00:09:28,120 --> 00:09:30,080 ซึ่งก็หมายความว่าคุณคือ "มืออาชีพ" แล้ว 211 00:09:30,880 --> 00:09:35,096 ความรู้เรื่องทางการเงินไม่ใช่ทักษะหรอกครับ ท่านผู้มีเกียรติที่เคารพ 212 00:09:35,120 --> 00:09:36,320 แต่เป็นไลฟสไตล์ต่างหาก 213 00:09:37,560 --> 00:09:42,056 เสถียรภาพทางการเงินเป็นผลพลอยได้ ของไลฟ์สไตล์ที่เหมาะสม 214 00:09:42,080 --> 00:09:45,880 ผู้ต้องขังที่มีความมั่นคงทางการเงิน สามารถกลายเป็นพลเมืองผู้เสียภาษีได้ 215 00:09:46,680 --> 00:09:50,176 และพลเมืองผู้เสียภาษีที่มีความมั่นคง ทางการเงินสามารถคงสภาพต่อไปได้ 216 00:09:50,200 --> 00:09:54,536 สิ่งนี้เอื้อให้เราสร้างสะพาน ระหว่างผู้คนที่เรามีอิทธิพล 217 00:09:54,560 --> 00:09:57,296 ทั้งครอบครัว มิตรสหาย และคนรุ่นใหม่ 218 00:09:57,320 --> 00:10:00,240 ที่ยังคงหลงเชื่อว่า อาชญากรรมกับเงินนั้นเกี่ยวพันกัน 219 00:10:01,720 --> 00:10:04,616 ฉะนั้น เราจงวางความกลัวและความวิตก 220 00:10:04,640 --> 00:10:06,096 ของคำศัพท์การเงินทั้งมวล 221 00:10:06,120 --> 00:10:09,696 และเรื่องไร้สาระอื่น ๆ ที่คุณเคยได้ยินมา 222 00:10:09,720 --> 00:10:13,576 แล้วมาเข้าถึงธาตุแท้ของ สิ่งที่กำลังทำให้สังคมเราพิกลพิการ 223 00:10:13,600 --> 00:10:17,960 ด้วยการรับผิดชอบของคุณ ให้เป็นผู้จัดการที่มีชีวิตที่ดีขึ้น 224 00:10:19,000 --> 00:10:22,336 และมาร่วมกันสร้างหลักสูตร ที่เรียบง่ายและใช้งานถนัด 225 00:10:22,360 --> 00:10:24,616 ที่เข้าถึงแก่นแท้ แก่นแท้... 226 00:10:24,640 --> 00:10:28,576 ของ "การเสริมความแข็งแกร่งทางการเงิน และความรู้ทางอารมณ์" ว่าแท้จริงคืออะไร 227 00:10:28,600 --> 00:10:31,496 ทีนี้ หากว่าคุณกำลังนั่งอยู่นี่ในหมู่ผู้ชม แล้วบอกว่า 228 00:10:31,520 --> 00:10:33,936 "โอ ยอดเลย แต่นั่นไม่ใช่ฉัน ฉันไม่ซื้อหรอกน่า" 229 00:10:33,960 --> 00:10:35,256 เช่นนั้นก็มาเรียนกับผมสิครับ 230 00:10:35,280 --> 00:10:36,976 (เสียงหัวเราะ) 231 00:10:37,000 --> 00:10:40,680 ผมจะได้แสดงให้เห็นว่า คุณจะเสียเงิน แค่ไหนเวลาที่อารมณ์คุณเป็นใหญ่ 232 00:10:41,960 --> 00:10:45,120 (เสียงปรบมือ) 233 00:10:47,600 --> 00:10:49,136 ขอบคุณมาก ขอบคุณครับ 234 00:10:49,160 --> 00:10:50,320 (เสียงปรบมือ)