Təsəvvür edin:

Bazar ertəsi sabahıdır,

siz ofisdəsiniz,

işləmək üçün hazırlanmaqdasınız,

və aşağıda gözünüzə dəyən bir kəs,

sizin otağınıza girərək

stulunuzu oğurlayır.

Heç bir şey demədən,

sadəcə götürüb gedir.

Digər bütün stullar arasından 
niyə sizin stulu

götürdüyü haqqında məlumat belə vermir.

Bugün işləmək üçün

stulunuza ehtiyacınız ola biləcəyini
fikirləşmir.

Buna dözməzdiniz. Nə isə edərdiz.

Həmin şəxsi öz otağına qədər izləyər

və soruşardınız:
"Niyə mənim stulum?"

Yaxşı, indi Çərşənbə axşamı günü sabahıdır
və siz ofisdəsiniz.

Və birdən sizin kalendarınızda
iclas dəvəti görünür.

(Gülüş səsləri)

Və bu dəvət sizə aşağı mərtəbədən 
tanış kimi olan bir qadındandır.

Mövzu sizin az məlumatınız olduğu 
proyekt haqqındadır.

Amma gündəlik yoxdur.

Sizin nə üçün iclasa çağırıldığınız
haqqında heç bir məlumat yoxdur.

Ama nəticədə, dəvəti qəbul edər
və gedərsiniz.

Bu səmərəsiz iclas bitdikdə

öz masanıza qayıdar,

bir qədər nəfəs alar və deyərsiniz:

"Bircə o iki saatı geri ala bilsəydim,

stulumu geri almaq istədiyim kimi."

(Gülüş səsləri)

Hər gün iş yoldaşlarımızın nə qədər

yaxşı insan olsalar da bizdən

oğurlamalarına icazə veririk.

Və mən ofis mebelindən 
çox daha dəyərli bir şeydən danışıram.

Zamandan, sizin zamanınızdan.

Əslində, inanıram ki,

dəhşətli yeni bir xəstəliyin səbəb olduğu

qloballaşmış epidemiyanın ortasındayıq.
Bu DRS-dir.

Düşünmədən Razılaşma Sindromu.

(Gülüş səsləri)

Düşünmədən Razılaşma Sindromunun 
əsas əlaməti

iclas dəvətini kalendarda 
görən kimi qəbul etməkdir.

(Gülüş səsləri)

Qeyri-ixtiyari bir refleks 
- bip, klik, dit - kalendarınızdadır,

"Getməliyəm, iclasa gecikirəm." 
(Gülüş səsləri)

İclaslar vacibdir, elə deyilmi?

Əməkdaşlıq hər şirkətdə uğurun açarıdır.

Və yolunda gedən bir iclas
həqiqətən müsbət nəticə verə bilər.

Lakin, son bir neçə ildə qloballaşma

və geniş yayılmış
informasıya texnologiyaları arasında

bizim işləmə üsulumuz

kəskin şəkildə dəyişmişdir.

Ağlamalı haldayıq. 
(Gülüş səsləri)

Bunun səbəbi həmin adamın 
yaxşı iclas keçirə bilməməsi deyil,

DRS, Düşünmədən Razılaşma Sindromu,

öz yaratdığımız yaradır.

Əslində DRS-in qlobal epidemiya 
olduğuna dair sübutum var.

İcazənizlə danışım.

Bir neçə il əvvəl 
Youtube-da bir video qoydum.

Bu videoda ola biləcəyiniz
hər cür pis konfransı canlandırdım.

Bu təxmini 5 dəqiqəlik video

pis iclaslar haqqında nifrət etdiyimiz 
hər şeyi özündə birləşdirir.

İclası idarə etməyi bacarmayan
iclas nəzarətçisi, burada

nə üçün olduqlarını 
bilməyən iştirakçılar.

Hər şey dağılmış bir xarabalıq kimi idi.

Və hamı buranı hirsli şəkildə tərk edirdi.

Gülməli vəziyyətdir.

(Gülüş səsləri)

Gəlin sürətli şəkildə nəzər salaq.

(Video) Bugünki məqsədimiz 
çox vacib bir məsələdə razılığa gəlməkdir.

Bir qrup olaraq

- ding dong-

Salam, kim qoşuldu?

Salam, Joe-dir. Mən bugün evdən işləyirəm.

(Gülüş səsləri)

Salam Joe. Qoşulduğun üçün təşəkkürlər.

Deyirdim ki, 
adın çəkmək istədiyimiz çox insan var,

belə ki, gəlin hamısını adbaad çağırmayaq

və keçək əsas məsələyə.

Bugünki məqsədimiz 
çox vacib bir məsələdə razılığa gəlməkdir.

Bir qrup olaraq

- ding dong -

(Gülüş səsləri)

Salam, kim qoşuldu?

Yox? Mənə elə gəlib deyəsən. 
(Gülüş səsləri)

Tanış gəlir?

Hə, mənə də tanış gəlir.

Bunu Youtube-e qoyandan
bir neçə həftə sonra

onlarca ölkədən 500,000 insan,

həqiqətən onlarca ölkədən,

bu videoya baxdı.

Və 3 il sonra da bu video hər ay
minlərcə baxış alır.

Hal-hazırda
baxış sayı bir milyona yaxındır.

Və, əslində, haqqında eşitdiyiniz

və adını çəkməyəcəyim 
dünyanın bəzi ən böyük şirkətləri

bu videonu yeni işçilərinə təlimlərində
"necə iclas keçirmək olmaz" adlı təlimi

həyata keçirmək üçün istifade etməyə görə
mənim icazəmi alıblar.

Əgər bu rəqəmlər-milyonlarca baxış və
videonun şirkətlər tərəfindən istifadəsi-

iclaslarla bağlı qlobal problemimizin
olduğuna yetərli sübut deyilsə,

videonun altında

milyonlarca şərhlər sübutdur.

Milyonlarca insan
bunlara bənzər şeylər yazdı.

"Aman Allahım, bugünüm belə keçib!"

"Mənim hər günüm belədi!"

"Mənim həyatım belədi"

Bir oğlan belə yazıb,

"Gülməlidi, çünki həqiqətdir.

Qorxulu və dəhşətli dərəcədə həqiqət.

Ağlayana qədər güldüm.

Ağladım və bir qədər də ağladım."

(Gülüş səsləri)

Bu biçarə oğlan yazır,

"Təqaüdə və ölənə qədərki həyatım, Ufff."

Bunların hamısı real həyatdan götürülmüş
şərhlərdir

və həqiqətən çox kədərlidirlər.

Bu şəhlərin ortaq nöqtəsi

bizim bu iclaslara getməkdən

və bu zəif idarə olunan iclaslarda
əziyyət çəkməkdən

başqa yolumuzun olmadığına dair
köklü bir inancımızın olması

və növbəti günü də 
eyni cür yaşamağımızdır.

Lakin doğrusu budur ki,
biz heç də çarəsiz deyilik.

Əslində DRS-in müalicəsi əlimizdədir.

Hərfi olaraq, barmaqlarımızın ucundadır.

Bunu belə adlandırıram; DRS-ə Son!

(Gülüş səsləri)

Məktəbdə keçdiyim ispan dili
dərsindən xatırlayıram

(No mas!) "Artıq bəsdir, saxlayın!"
mənasını verirdi.

Və budur DRS-ə Son necə işləyir.

Çox sadədir.

Hər şeydən əvvəl,
bir daha içində heç bir məlumat

və ya gündəlik olmayan
iclas dəvəti aldıqda

"Bilinməyən" düyməsini basın.

Bu normaldır. Buna icazə verilir.

Ona görə də o düymə oradadır.

Düz "Qəbul et" düyməsinin yanındadır.

Ya da "Bəlkə" düyməsi və ya həmin dəqiqə
qəbul etməyəcəyiniz hər hansı bir düymə.

Sonra iclasa çağıran şəxslə təmasa keçin.

İşlərini dəstəkləməyə can atdığınızı deyin

iclasın məqsədinin nə olduğunu,

və onlara məqsədlərinə nail olmaq üçün
necə kömək ola biləcəyinizi soruşun.

Əgər bunu hörmət göstərmək şərti ilə

kifayət qədər sıxlıqla etsək,

insanlar iclas dəvətlərini
kimlərə göndərdikləri haqqında

bir qədər daha diqqətli
və qayğıkeş davranarlar.

Və siz də onları qəbul etmək haqqında
daha düşüncəli qərarlar verərsiniz.

Hətta insanlar gündəlik göndərməyə
belə başlayarlar. Təsəvvür edə bilirsiz?!

Bəlkə də qısa bir email ilə
məsələni həll edər

və 12 nəfərlə telefon konransı
təşkil etməzlər.

Bəlkə də insanlar siz davranışınızı
dəyişdiniz deyə özlərinkini də dəyişər.

Hətta bəlkə də stulunuzu belə
geri gətirərlər.

DRS-ə Yox!

Təşəkkürlər.

(Alqışlar)